장음표시 사용
71쪽
XXLI. Rotentionem ineo aflbilium Popa lom eae caussa in dulas . XXIII. Geon asibilia collatio ponti is retentionem indulgere non Prae3umaur, nisi eam e rimas. XXIV. Indultum retinendi subreptione, vel obr tione evanescia. XXV. Simul et dissensti patronorum in benescias dejurepatro
I. Plures ab uno simul Ecclesias dolinori, sacris canonibus est assiduo volitum. Audivimus ex ipsa Christi Domini voce , quod nemo potest duobus dominis servire r). Unu3quisque, in quo vocatuδ est, fratres, ait Apostolus, in hoc permaneaι aqua Deum set). in hoo debet manere , et in una locari G-
committi iubemus, ait S. Gregorius M. Stetit enim in rina corpore multa membra non eumdem aestim habent: ita in G- Irasae eorpore aecundum veri eam Pauli sententiam ει uno eodemque visitu alii conferendum est hoo Ulaium , alii committendum est illud. Neque uni quantumlibet eaeercitatae perSonae uno tempore duarum rerum ossisse comittendagunt: quia gi tolum eorpus mi Oculus, ubi auditu3 8 . . . Stetit indeeorum est, tit in corpore humano alterum membrum alterius fungatur ossisse: ita nimirum noaeium, δimu que turpisSimum, si amstula rerum ministeria pergonis to
tidem non fuerint dist buta 4). Quandoquidem jus naturale
non patitur, quod unus duabus Ecclesiis praesens inserviat, qui duobus in locis nequit naturaliter uno eodemquct tempore eS-Se, qu0dque unus, qui unum vix ossicium valeat in una Ecclesia implere, plurimorum sibi vindicet stipendia , quae mullis lilleralis viris vitae puritato, ae ldstimonio bonae famae praestantibus, qui mendicant, possunt abunde sufficere: dum ei uni paratur vagandi occasio, divinus cultus, et ministrorum numerus minuitur, hospitalitas in ipsis beneficiis debila non serva-
72쪽
Iuro hinc merito, ne clericus unus eodem tempore inter ministros in matricula duarum Ecclesiarum congcriberetur, canones Sanxerunt quum novae , tum veteris disciplinae, praesertim in
Concilio Nicaeno, Antiocheno, Clialcedonense, ei septima SI- nodo sa). II. Vix poterat ob inopiam hominum idoneorum indulgeri
olim, quod Sticordos unus duabus Ecclesiis inservi rol iis in villis, aut locis extra civitatem, quarum singula singulos habere presby leros nequibant 3).Tunc autem una uni Ecclesia in titulum, altera in commendam concedebatur s4), aut ob Ecclesiarum evidemtem paupertatem, vel desolationem, aliamve necessitatem per viam unionis plurium Ecclesiarum cura uni mandabatur 5). III. Fraudibus lamen viam latiorem aperuit subsequuta lex unionum , et commendarum, ex qua Sensim invaluit abusus o tondendi priscam illam indulgentiam extra casus jure permissos ad privatam personarum utilitatem sine ali Ua Ecclosiae necessitato, vel utilitate: scilicet uni presbytero plurium Ecclesi rum quoque parochialium regimen concedendi cum lacullato inserviendi por substitutos antiquis Patribus penitus incognitos. Saeculo XI. SInodus Placentina legi eiusmodi adhaerens affirmavit Episeopi dispositione unum posse divorsis praeesse Eccle
IV. 9uum vero quod una via prohibetur alicui, ad id per aliam ad milli non dobeat sy): tantum studuit malum corrigere, ne reformare Alexander IlI. in Concilio Lateranensi III. Jussit
enim, ut Episcopi omnimodis emendarent intolerandam eorum I in Joann. XXII. in extra vag. erecrabilis depraebendis in communibus. Joann. a Lignano librum de pluritate benesciorum cir-Ca ann. I 365. mandante Urbano V. edidit. 2 cono. Nicaen. can. I 5. Antioch. can. 3. Chalcedon. cau. TO. Septima Syuod. can. I 5. apud Gratianum in caP. I, οι Seg.
73쪽
ambitionem, quit non dina, vel trea 'plurea Gel Da haberent, quum nee duas ponenι debitam pronosoriem impendere si). Simul inhibuit districtius, ne quia Gymitates diveraaaeeelegi siem, es plurea Gelrasea parochiales contra Sacrorum eanonum instituta deincep3 aeeiperes. Addiique , quaelibeι Meleaia , et Gelesiastaeum ministerium ei committatur isti peraonae, quae re dere in Deo , es curam ejus per seipsum valeat eaeereere. Quod si aliter actum fuerit: eι qui receperis, quod comtra lacros canonra accepis,
amillat, et qui dederis, largiendi potestate privetur set). Idem inde Pontifex rescripsit . ut presbyter duas habens Ecclesias, quam vellet , unam sibi relineret, alteram omnino dimittorei sη. Burdelagensi etiam Archiepiscopo rescripsit , ut presbyterum G. in Burdelagensi, ac Tolosana Ecclesia Archidiaconum constitutum altero . quem is maluisset, archidiaconatu saceret esse contentum s4M. Mox conquestus est ejusmodi abusum in Galliis non posse prae multitudine delinquentium emendari, dum Genuensi Episcopo exprobavit, quod in sua ipse Ecclesia allentaret eam improbam Gasiae cousuetudin lim inducere 5). Talem igitur corruptelam quamvis Ecclesia diu toleraverit, al- lamen probare numquam potuit: quum multa per patientiam
ιolerentur, quae ai de eis fuerinι injurietum, eaigente ju-atissa non debeant tolerari s 6j. V. In eodem Concilio Lateranonsi III. constituit Alexander III. beneficia omnia ejus, qui in Episcopum eligitur, eo ipso
Vacare post consecrationem, adeptamque episeopatus posMMsionem: et quandoque ante consecrationem, si electus tres men-Bes neglexerit sese consecrari 7j. Translati etiam Episcopi do una ad aliam Ecclesiam, et beneficia, ei pensiones omnes conti- ι Alexand. III. in cone. Lateran. III. cap. quia in tantum 5. de praebendis. a Ibidem in eas. quia nonnulli a. de eler. non residenι. 3 Idem in eap referente 7. de Praeb. 4ὶ Idem in ea . praelarea Ii, eod. ιiι. I. 5 Id liquet ex integra Alexandri IU. epistola ad Genuensem
7) Alex. III. in eas. eum in cunctis r. g. cum vero de elaei.
74쪽
nuo vaeaea Benedictus XII. edixit si). Insuper omnium quorumlibet, qui ad concisioriales Ecclesias, vel abbatias promoventur ab Apostolica Sede, apud eamdem perinde,ac promolorum ad Cathedrales Ecelesias beneficia cuncta, ei pensiones ee-elesiasticas ipso laclo vacare ex decreto, quod jam consuevit in singulis ejusmodi promotionibus, ac translationibus adponide naeatisne aptis Sedem bene serum et penδonum eo ipδo, jam exposui superius sa). Quum titulares vero Episcopi in partibus infidelium nequeant possessionem adipisci Ecclesiarum ejusmodi litularium: consequitur eos hac lege non obstringi, eorumque beneficia non vacare ob suam ejusmodi promotionem, nullaque dispensatione indigere pro eis retinendis 3), qua opus omnino habent Episcopi, Praelati, Abbalesque omnes possessionem Ecclesiarum adepturi. l. Concilium Lateranense IV. sub Innoc. III. sanxit primo, til quieumque receperis aliquod bene sum curam habena animarum Ganeaeam, at priua alterum tale bene sum habeba eo sis ipso jure privarua: et si forte illud retinere eontenderit, etiam alio spolietur. Praeterea , νι in eadem Melessantilius plurra dignitates, aυι personatus hiabere praelumat,eιiamsi curam non habeanι animarum M. Tum Innocentius idem rescripsit, ui Praepositus quidam in eadem Ecclesia priorem sicut canonibus praebendam relinens cogeretur,appellatione remota, eam sine dissiculiale resignare, quam elericus uli vacantem ab ipso pontisce jam impetraverat i5). IIIllani laetus VlII. eonδuetudinem, ait, quam λ vratra Getissa servatam aggeritis Ianto tempore, quod in comis ritim memoria non eaeo sit: videliset quod ipsius Gelesiae eanonisi duos persoualus, auι Hynitateδ, vel praeposituras, astu administrasione3, auι duo inosa, vel eorum alterum eum reisquo insimul et praebendam ροεδῆι in ea licite absque dispensatione Sedia APOStolicae obtinere: eorruptelam squum
i) Bened. XII. in extra vag. ad regimen I 3. de Praeb. 2 Cas. 5. de reservat, et assec. num. 56. eι 57. 3ὶ Card. do Luca diae. xi 8. de bene ris n. 5. 4 cone. Lateranen. Iv. in ev. de multa propidentia 28. de
5 Iun. III. in cap. lustrao s. de concπ3. Praebendae.
75쪽
εaeris git λλίω canonibus. eι de ambissenia rarice Proeegae t merito reputantes, eam auctoritate ποδωlica reprobamus et vosque ad sprius ObServantiam , etiamsi juramentos malo emiserit, quum juramentum iniquitatis vinculum non existat, decernim- non teneri: Statuentes, ut quum unum
ossicium riae digne aliquis valeat adimplere , nulli Leeat deceIero, nisi unicum personatum. vel dignitatem, aut praepos, luram sise administrationem, vel officium porpseluum, quocumque nomine cenδeamur, cum praebenda snsimul absque dispensatione distae Sedis in eadem Ecclesia obtinere, vel jam obten a tenere. Quod 3i a quoquam Secus praeδumptum D ris, irritum δίι omniso I). Idemque insuper prohibuit, ne alLqui monachi vel resistiosi alii pluribus prioratibus . vel Gelois alis euram habentibu3 animarum, etiamsi eadem eum non per ipsos, sed per Pr bytero8 ad eorum praegentationem per Apiscopos institutos habeat eaeerceri, absque Seria Apostoli- eae auctoritate praeeSSe praesumant. Nisi forte unua eae eis ab aliis dependeat, vel ad invisem sint adneaei et). In oosque simul easdem vacationis, et incapacitatis poenas sanxii: Gratia xero, inquit, quam Super beneficio a Sede Apogtolica se i mirasso proponis: visisSa reputari non debet, quamvis de also bene sese ab Discopo tuo antea tibi ab3enti, et ignoranti cob tofo nullam seum tempore impetrationis nescires'feceris men- monem. Utrumque tamen, δi talia Sint beneficia, quae simul nequeant δε jure teneri, habere non pote3 : 3ed erellas, quod eae eis malueris retinere s3).VlII. Ioannos XX ll. plura enumerans mala, quae obveniunt ex pluralitate beneficiorum, statuit, ut Bbsque mora unusquis- quo in manibus 0rdinariorum intra mensom dimillat alterutrum ex oblentis beneficium ipso jure vacans: alioquin ex lune sit ambobus etiam ipso facto privatus, niquo inhabilis fiat ad ordinos, et boneficia deinceps oblinendum .sso, itaque, ait, tot
malis. tantisque discriminibus Occurrere cupiente3, omneS,eι singulas dispensationes Super receptione, aut relention se plurium diguitatum, personatuum, μι beneficiorum, quibus cu- εὶ Bonis. VIII. in cap. I. de consuef. in VI. et) ldom in ev. cum singula 32. de praebendis in VI. 3 Bouis. VIll. in eap. gratia 7. de rescriptis in UL
76쪽
coplis ) duae vi moderanda8. Statuimua Daque, quod obtanentea nune eae dispensatione testitima pluraluatem hujusmodi Ggnitatum, perδonatuum, ossiciorum, aut Prioratuum, Seu bene serum , quae alis8 abδque divengatione obtinere nequibant, unum santum eae dignitatibuδ pergonalibus. os iis, prioratibus, Meleε a , vel bene iis hujuymodi, quibua emra imminet animarum, eum Gynitate, perSonatu, vel os se prioram, Getessa, vel benescio δine cura, quae habere malueris , praeteaetu dispenδationis δ Rientis eirea id eisdem
indutiae possint licite relinere: quae Iamen teneantur eligere intra mensem: celeris benesciis cum cura, vel Rine cura, quae de jure absque dispenδatione licite retinere non poterant, quae nos eae tunc vacare de struimus, eoram ordinario intra idem tempus eum essem dimissis . . . alioquin Iam
his , quam omnibus aliis benesoliis sint ipso jure privati, et prorsus inhabiles ad yimilia benemem obtinenda . . . Qui umro deinceps receperint d ignita lem, vel personatum, reu officium, aut aliud bonoseium animarum curam habenS adneaeam , Riantea simile benesolum oblinebant, illud quo ipso jure posse quam δeeundi posse38ionem haluerint, vel per eos omni dolo, et fraude cessantibua quominus habeant διelerit, prirati no-aetiniur) absque morue dispendio in Ordinarsorum manibus dimiliore debeant patri modo. alioquin eae tune sint ipso jureaeeundo privati, et nedum ad Sacros Sincipiendos ordines, quin etiam ad habendum quodcumque bene tum oeel fasti- eum inhabiles repumntur ii). IX. Tandem Synodus I ridentina pluralitatem benoficiorum eum cura animarum, aut alias ineo patibilium speetatim inhibuit, et priscam Ecclesiae disciplinam ad normam jam dielao constitutionis Innocentii III. roduxit. In primis porto docrovit: tit nemo quacumque etiam dignitate, fra ,aut praeems nisu praefulgens plurea Metropolitana8,seu GH rates Gole.
aius in Ultilum sive commendam, aut alis quovis nomine con- Ira laetorum canonum inStituta recipere, et gimul rolinere i) Joann. XXV. in extra vag. eaeeerabilis un. de praebendis incommunibus, eι eaetrarast. ut quos de osseio ordis.
77쪽
ad ustam , Reu commendae perpetuae , aut alis quocumque nomsne,et titulo, contra formam Sacrorum canonum, et prae- aerism eonstitu sono Inno . III., quae incipis de multa, reeia
pere, ae aimul retinera rarati raris, bene iis imis Daemimsua eonstitutionis dispoδissonem ipso jure etiam praesen Ioeanonis rigore privatus existat sa). Dein generali in quamlibet plurali talem abolendi studio in simplicibus quoque honosoliseonstituit, ut in po3tertim unum tantum bene sum este simasseum singulis conseratur. Puod quidem at ad vitam ejus, cui eonfertur , honeδω materitandam non au sat, Ioeat nia Hominus aliud simplex δυ sem, dummodo titrumque personalem rosidentiam non requirat, eidem conferri. mee que non modo ad Cathedrales MeleasM, aed etiam ad alia omnia beneficia sum saecularia . quam regularia qua eumgue etiam commendata pertineant, cuju3cumque tituli, ae qualitatis MLatans s 3j. X. Ex reeitalis Ecclesiae legibus statuenda disserenita est in.lor Aeompatibilitatem, et pluralisa m. Plane ineo utibili a
sunt duo beneficia, quae residentiam exigunt praecisam, et necessariam ratione vel spiritualis curae animarum, vel servilii choro et Ecclesiae: cujusmodi sunt episcopales et quasi episcopaleb Ecclesiae, parochiae, digni lates, personatus, et canon, eatus Cathedralium, et Colleginiarum: insuper abbatiae, ac prioratus monasteriorum. Nam eae ipsae leges nunc usu vig0nlos
nullo paelo patiuntur, ut promoli ad Cathedrales, aul abbatiales Eeelegias alia beneficia vel simplicia, nec pensiones relineant sine apostolica dispensatione: eoque minus ut duas unus vel Cathedrales, aut abbatiales, aut parochiales Ecclesias, vel dignitates , praebendasve canonicas, vel Parochiam cum dignitate aut canonieatu simul retineat sino Apostolicae Sodis dispensatio. . ne. Nisi sorte una ex iisdem Ecclesiis,vel dignitatibus curalis ab alia dependeat, vel invicem δία adneaeae, inquam excipiens
s Trid. in eas. nemo a; et cap. inferiora 3. deS . 7. de res et Idem in cap. quicumque i. ead. SeSS. 7. 33 Idem in eap. cum ecclesiasticus I r. 8e33. 24. de res
78쪽
vit dignitalem cum n d nexo canonica lu, quae nullos vel lenues habeat fructus , posse sa), ubi adsit consuetudo , relineri, neel'ridonlinam eo casu legem obstare 3j. Beneficia suam curata aliis boneficiis adnexa censuit in simplicium naturam transire , dummodo cura illorum per vicarium ab 0rdinario depulatum exerceatur si . XI. Ex iis autem, quae nec residentiam praecisam, neque a npxam habρnt curam animarum, duo beneficia, vel ossieia tinis formia aub eodem ieeto intra eamdem Ecclesiam sub uno e demque lilialo,seu nomine sundalβ, et erecta ad eumdem finem idemque ministerium , sunt etiam incompatibilia s5). Vidolueenim rerum natura non pali, ut unus in eodem loco simul h heal duorum ministeria , et stipendia ordinario canonum iure,
cui polost Summi Pontificis lanium dispensatio derogare 6). XII. Loeum habet incompatibilitas in beneficiis nedum tib ras collationis, sed juris etiam patronatus s.7). Praeterquam quod landalor polosi incompatibili talem inducere in benoficiis quoque
jurispatronatus, ubi residentiam Praecisam, et continuam, et ser- I Bonit. VIII. in eap. eum singula 32. de praeb. in UL
O Galle mari ibidem num. 3. 53 Gallemari loc. est. num 3. Plura bene is, inquit, non possunι oblineri, Iieeι simplicia sint, aina divensvitona Ps Mintellige sub eodem tecto, ae requirentia residentiam. Idemquontim. 3: distributiones quotidianae , ait, e ualibet evellanias arguunt residenιiam in choro, ideo hujusmodi capellania ine-paιibilis esι eum aliis bene iis residentiam requirentibus. Idemque num a. inquit: capellania, cui adjuneIum est onus desere endi in choro, obtineri non potest cum cananicam per hoc decretum Trid. , etiamsi habereι tantum Onus celebrandi Bissam: cum enim est sub eodem tecto , OFus est dimensatione. 6 Fagna n. in eap. littera3 9. de concera. Praeb. num. I 3 39, et seq. ει 64. r) Apud Galle mari De. cit. num. 2. verb. sinsulis conferantur. S. Congregatio die A. Febr. I 588. respondit eamdem incompatibilitatis legem Tridon linam fore in beneficiis jurispatronatus observandam, in quibns nou collatis , sed institutio fit.
79쪽
onus rigore juris non adesset in beneficiis simplicibus, et sino cura si). Capellania igitur, cui adjunctum sit onus choro inservi-ondi, delineri non potest cum canonicatu, etiamsi eo solum celobranda o Missae onus habeat sa). Nulla eliam lenullas et in pia fructuum valet incompatibilitatem excludere in tribus jam expositis beneficiorum generibus cum cura, et residentia, ac uniformium sub eodem lecto 3). XIII. Sed aliter se habet mera pluralitas beneficiorum simplicium sine cura, et sine residentia, ac dissormium sub eodomleelo. Nam ex Τ ridentinae legis aequi tale usu probatissima quum Episcopi, locorumque ordinarii collatores polestalem habeant unum et alterum dumtaxat beneficium uni cuilibet conserendi, quolios primum non sufficiat ad congruam vitae substentalionem, oi alloeutrum sit simplex: sit exinde ut habenti cuiqua dignitalem unam, vel canonicatum, vel curam animarum liceat ab Ordinario aliove collatore accipere , ac sine apostolica dispensatione relinere, alterum quantumvis pingue beneficium simplex, ol versa vice possideus primum simplex beneficium tenuis redd, ius nulla otiam dispensatione indigeat ad secundum cum ad noxa cura, vel residentia adipiscendum pariter, ac relinendum 4). Tortium voro beneficium licet nemini sine pontificia dispensalione relinere. 4 ametsi amborum fructus insimul coacervari congruno substentationi pares non sunt 5j. Eodemque jure nullus prohibolue dissormia duo sub eodem lecto exigua, ot simplicia auetoritato ordinaria oblinere 6): tria nequaquam. In pontifi-
3) Ιd eolligitur ex Tridentini decreti Iimitatione, quod indnlgothabentibus primum tenue beneficium oblinere aliud simpleae sufficiens dummodo utrumque Personalem reSidensiam non requirat.
n S. Cougr. probari consuetudinem, quae uni in cadem Ecclesia
80쪽
SIciis autem litteris collationum stylus invaluit semper indulgendi relentionem trium exiguorum b0neficiorum quibuslibet : etiam non petentibus dispensationem apostolicam s I). ea adjecta clausula: qui duo, Dei tria amplissa, et personalem residensiam non requirentia bene se, quorum insimul fruetua valorem
ducasorum . . . . de Camera non eaecedunt, forsan Obtinet.
XIV. Quantitatem reddituum, quae ad beneficiarios clericos decenter substentandos sussiciat quum Triden lini Patres non laxaverint eam cujusque boni viri arbitrio definiendam videntur pro variis personarum indigentiis et qualitatibus reliquisse sa). Factum hine est, ut quisque sibi nimis indulgeat, ei ex uno simplici benescio si vo multos, sive tenues redditus percipiens arbitretur sibi lieitum sine pontificia dispensatione aliud simplex relinere. Et nemini umquam in foro moveri quaestionem super ejusmodi relentione duorum beneficiorum simplicium, etiamsi alterutrum sufficionies ovidenter fructus praebeat, ex consuetudine, quam putat legi Tridentinae jam derogasse, animadver-lii Vanespentus 3). Addit Callemartius, quod habens canonicatum, et duo simplicia beneficia ecclesiastica , quorum omulum
annui redditus secundum communem aestimalionem non excedunt scula I 25. . non prohibetur a Concilio, quin ea omnia r linere possit 4M. M. Ant. Genuensis arbitratur Canonicum Neapolitanum posse beneficium sine dispensatione oblinere, cuius annui fructus ascendant ad quincentos ducatos: nullamque habendam de patrimonio ipsius rationem esse quod in alios a sui, sientalione sua diversos usus erogare fas est 5).
indulgeat simul retinere dignitatem eum canonica tu, et duo quaelibet benefieia disso emia. Quidquid aliter senserit Hoteda de incompatibilitate, cujus opinio uem adversam resellit Card. de Luca debe-nes . dise. I7. num. 6, eum Parisio, Gonga leg, Rota, et aliis. I ΗΘ teda Par. a. case. I. num. 3, et geg. aliique apud Galle- mari in remission. Dc. ciι. Γιι. V. et Ηier. Gonga lex ad Reg. VIII. Canc. yl. I 5. num. 39. Pro sp. de Augustino in addit. ad St. Qua eanta in sum. Sullarii verb. beneficiorum resignationes caua. 8, Navarra misceli. 6a. de Oratione et ceteri. 3ὶ Van Espen par. s. ιδ. 2o. caP. 3. num. I 8. ει I9.