장음표시 사용
61쪽
62XXX. Iure hinc mstrito Patres Triden lini omnino aee gumel regressum ad beneficia damnarunt, et submoverunt I), in quo Episcopis nulla est dispensandi lacullas. Plenaria lamea Sedis Apostolicas auctoritate Romanus Ponlisex poterit ex causa el solet resignantibus indulgere regre38um, seu lacullatem repetendi Ecclesiam , seu beneficium , quoties renuncialario obeunti, vel illud dimittendi superfles erit resignas. duemadmodum et ivrragum , ui sunt pragmatici , potest Papa concedere ei, qui antequam possessionem apprehenderet benefieii sibi collati: illud in alicujus lavorem renunciaverit sub hac conditione , ut prae moriente renuncialario las ipsi renuncianti es.set ingrediandi, et auctori late sua apprehendendi possessionem illius. Praetereaque aeeegsum quandoque Papa largitur vel aliis incapacibus ad ecclesiasticam dignitatem, ejus administrationem interea dignae personae c0nserens eo pacto , ut puer , aliusve incapax postquam ad aetatem pervenerit legitimam, vel capax effectus erit, valeat ad eam ipsam accedere sa). XXXI. in pontis eiis bullis pensionum super beneficiis rege valarum de stylo Curias Romanae solet reservari regressus , si contingerit quod resignatarius pensionem Solvere detractaverit, per hanc clausulam. Si vero per Mae memes dolos res sinis dies immediate sequentes sputa post cessum, ventumque diem solutionis gententiam ip3am Geommunicasionis animo , quod absit, sustinuerit indurato : eae tune essiuaeis mensibus eodem diem bene se perpetuo privatuδ eae8istat, illudque vacare cenaeatur eo spso, tibique loeat ad idem bene tum liberum habere regresεum, et Loeaι tibi etiam vigore tui prioris tituli poδδε gionem propria auctoritatea rehendere , ac δi illud minime reaignarata. In praxi tamen cum regresῖus ejusmodi nec postuletur , nec postulatus oblineri soleat, clausula idcireo nullam vim reapse habstro
videtur. Et ubi efficax judicaretur , ante sententiam judicis d claratoriam nequiret renuncians regredi ad beneficium , ut decisum a Bola reseri Flaminius Parisius 3). At renuncialiones ,
cessionesque cum ingressu, et regressu a reservatione omnium
3J Flam. Parisius lib. 6 qu. 3.
62쪽
Irnelii iam . ut Cardinalibus tantum indulgeantur, statuit Alexander V l. a Robusso laudatus si). XXXII. Ad improbas resignantium pacliones, ol haudes
extirpandum cum lege Gregoriana conspiral Cancellariae R gula XL, statuens, quod ai committatur alietii bene si resignationis receptis, ponatur clausula: attente quoque Pr videa3 , etc. quod nimirum in resignatione praedicta dolus, vis, metus, vel aliqua simoniaca pravitas non intervenerint et . Eam hisco ipsis verbis exprimi olim consuevisse in pontificiis litteris bullatis, monent scriptores 3). At hodierno strio his aliis conceptam Bigantius ibidem tradit. Ceterum ne, dum prodeage gitidemtia, asiqua forte irrepat iniquitas in Missum animarum: tu iacio aιιenis circumvleiaa, mn eae parre N. R. praefamrtim δυper dicta r ignatione ut res, quam nos 1 mulo hue qtie risio laborare deprehendmua, intereegaera amonsae labes , auι aliqua alia iliaeua paelio, aeu etiam' corruptela. Ex hujusmodi verbis plane intelligimus. quod B mani Vonlisie s dum apostolica disponsalione adprobant condi-lionales in favorem resignationes, conVeniasque pensionum reservationes humano jure prohibitas, ad millere numquam intendant aliquam ex illicitis pactionibus juri divino vel naturali adversantibus, quas nulla hominum Polestas valet probas e scere. Neque subreptilias preces, nec salsam valoris expressio
quas invi lis patronis cuilibet conferri non patiuntur communes Ecclesiae leges, quaeque a cunctis Apostolicae Sodis derogationibus quum generalibus, lum specialibus exempla videntur. Tametsi ergo vacaro apud Ssidem dicimtur beneficia in manibus papae resignata in alicujus favorem . eaque pontifices consueverini resignatariis conferre singulatim cum derogatione
2 Rigant in comm . ejusdem Reg. 4ο. num. 2. Om. 3. 3) Solus, Rebussus, et Quesada in comm . ejusdem Regulae. 43 Ex supradictis caF. 22. num. EM. 5) Mandos de signat. strat. verb. dum vacant, et Rigant. in Reg. I. Cane. g. 1. num 322.
63쪽
eia sino derogatione expressa, nisi praecesserit, vel subsinumine patronorum eonsensus , irrita . nulliusque momenti erit ex
Cancellariae Regula XLli. P. XX.
resignata conferre' -- . . . . . . .
V Nemri sua in permutato bene ιο adquσιιur, nus alis benefeium reapse obtinueriι. VI Repressum hine aure Moeι ulteruter ad benescium suum, non adeptus Glienum' ... VII. Disemi, Deorumque orianarii cum terrisorio se arato, Darii Episeo ales eum umiali mandato, et GFutilares possunt ρmmutationes G robare , 8eeus alii Praelati. VIII. Neeessitatis, vel utilitatis Ecetratae caussam morul λ- quiri, antequam dioeee onM Dei ordinarius permumtioni asis
XIII. Publicari permutationes oportet. I. Mulua, si reciproca beneficiorum resignatio, quaa inter duos vicissim fiat cum adsensu, et auctoritate superioris ecclesiastici, permulatio a Canonisiis specialim dicitur. Mulliam vero urius rei pro altera praestationem ea genesalim signim
64쪽
cal si), ol quandoquo translationem Episcoporum sq). Quoties
ergo suum alter alteri beneficium superiore annuento resigua leo pacto, ut alterum pro suo resigato , ac dimisso beneficium Sil adepturus, permulari tunc dicuntur beneficia. Nam duae res permulationem constituunt, mutua permulantium resignalio, et nova superioris ecclosiastici in utriusque favorem collatio.
II. Et dignitatum, si praebendarum permulationem in Turononsi Concilio Alexand0r III. interdixit: Srout in nragnis, nil. ita quoque in minimis memiris avia r malam Gol is habeat univerastalem e divisionem praebendarum, aut dignLtatum permulationem seri prohibemva 3J. Mox rescripsit Urbanus ilΙ. quod commuisti ones praebendarum de jure feri
non POSSunt: prae8erlim Pactione praemisSa, quae circa ULrituali a vel eonneaea spiritualibus labem lemper continent εὐmoniae. Si autem Episcopus cau8Sam inveaeeris necessariam e Heste poterit de uno loco ad alium transferre pe3onas,
ut quae tini Deo minu3 gunt utiles, alibi ae valeant tililius caercere s4).lII. lui alien lavorini auctoritate propria inscio, vel invito superiore permulare , ambo sua perdunt beneficia s5). Quoniam in ejusmodi permulationibus compertum est crebro aliquam simoniae labem , aliam vo illicitam intercedere corruptelam 6). Sola igitur partium conventio salis non est ad permulationem persiciendam: sed requiritur omnimodis , ut Episcopus ex inte i Ex rubrica I p. lib. 3. Decreta l. de rerum permutatione
a) Anterus Papa in can. mutationes 34. c. 7. qu. I.
sciatis jure, quem ideo sic inscripsit, et nominavit, quia permu- talio suos laetus in summum solet adducere discrimen, non altior, quam Saturnus crudeliter laetum devorat proprium, ut est in sabulis: licet id ad naturam temporis, quae edax est rerum omnium, plerique reserant. Frequenter enim permulantibus Scrupulos adeo duroS, et vehementes, cosdemque justos ingerit, ut Saturni voracilas nullos umquam consimiles genuerit cruciatus illis ipsis, qui
65쪽
gro conserat ambobus permulantibus beneficia invicem resignata.
IV. Si autem aliis, quam permutantibus ea is consorret, irriaia esset penitus collat io. Ne eoneerasone juris urentibus prae sertis eisca spiritualia taladatur, si qua benefessi eae caussa permutatonis ab aliquibu3 rrasynata aliis , quam imis permutare volantibus conferantur, nullius hoc elae volumus miratis, Clemens V. decrevit in Concilio Viennensi si). V. Et quoniam permulatio perficitur, quoties alter alterius beneficium sit realiter assecutus, si permulatio completa sit ex una parte , et per alteram fleterii, quominus impleatur , restiluitur ille ad suum beneficium, amoto quolibet delentore: quum deceptis . et non decipientibus jura subveniani, si simplieitalivonia tribuatur set). Hinc manavii Reg. LX. Cancellariae, qua praescribitur, ut gi eae eauδδa permutationis resignationesiam, ponatur elau3uM , quod neutri permutantium jus adquiratur, nisi quilibeι ipsorum jus habueris in bene se per ipsum resignato 3). Nullius er o momenti permulatio eril
ubi alterutrum ex permutatis beneficiis litigiosum erit, aut ab alio ovineatur pliam ex intervallo, aut siclum sit, et simulatum, aut legatum pium, seu capellania lateasi 4). VI. Hinc est, cur permutantes habeant regrenum justiliae ad sua dimissa beneficia, quoties suum permutatio essectum plene non sortiatur, novaque collatione, seu institutionc canonica non perficia lur ). Non oblinet locum in hoc casu decretum Tridentini, q:iod necessum, et regressum in beneficiis omnino submovit 6j. Tametsi eniti resignans in lavorem alterius noquit
sibi regressum praemoriente resignatario reservare ad benofi-eium resignatum , quum talis regressus B perte foveat successorem canonibus inimicum, ea lamen ratio videtur in regressu ιγ Ex clementina un. de rerum permuι. 2 Innoc. tu. in eaP. cum universorum 8. de rerum Permus. 33 Reg. XL. de elausula ponenda in luteris permutaIlania ba-
66쪽
permulantium nil urgere, quum sua singuli permutantos beneficia relineant, donec permulatio utriusque suum sortiatur esseclum. Et quoties eam semel esseclum sortitam revocari conligerit, vel irritari ex qualibet caussa nulli talis: alteruter permulanlium ad suum rodii beneficium ipso iacto absque novo collationis litulo, statim ac sententia gestam permulationem irritans,
vel rescindens transiverit in rem judicatam si). VII. Facultas autem approbandi permulationes Episcopis data est communi jure decretalium, quod nullum de inserioribus Praelatis, locorumque ordinariis verbum facit set). S. Pius V. autem nedum Episcopis, sed aliis etiam ordinariis collatoribus
declaravit fas esso eas permulationes beneficiorum ad millere, quae eanonicis ganesionibu3, et voatolicis eonstituis sua permittuntur 3j. Si vero contra formam sacrorum canonum et apostolicarum constitutionum Episcopi, aliique ordinarii col- Ialores permulationes admiserint: nullius eae momenti erunt. el permulata coram cis beneficia ipso jure vacabunt, Sediquae Apostolicae reservata manebunt ex alia S. pii V. constitutio.
ne si). Usu hinc receptum est, ut inferiores etiam Praelati jurisdictione quasi episcopali cum territorio separato polientes , et Viearii episcopales speciali ad id mandato praedili permutationes beneficiorum canonicas adprobare valeant s5). Simul ol V, carii capitulares quod ad ea beneficia, quae ad communem Capituli cum Episcopo collationem perlinent: secus quod ad alia episcopalis lanium collationis 6). Ιuseriores enim praelati prae- Scribere possunt eamdem potestatem iurisdictionis sq). Quod si neque collatio, neque institutio pertineat ad dioecesanu in Epi- Scopum: ipsius adnue auctoritas requiritur: etiamsi illi. ad quos aliquo in loco pertinet beneficiorum provisio, consenserint S).
i Rigant. De . cit. num. 44 23 Ex eis. eap. quaesitum, ibi: Si autem Diseo ιδ caussam eo. δ) S. Pius L. in consi. quanta Ecclesiae Dei 58, quam retuli
O Idem in eonst. o tum creditae ia, et Rigant. in Reg. 4o.
67쪽
Si per gratiam, ut aiunt expectativam, seu mandalum de providendo . quod Sedes Apostolica concesserit, quispiam alterutrumox permulandis beneficiis proxime vacaturum expectet: adhuc poterit Episcopus permutationem adprobare. Nam Bonifacius VIII. roscripsit illos , qui secundum formam juris beneficia in eadom dioecesi ad Episcopi collationem Spectantia permulare
volentes, libero, ac sine fraude in manibus Episcopi resignarent, non impediri, ne sacereni permulationem beneficiorum hujusmodi , quae alias minime resignassent licet aliqui auctoritate apostolica eadem beneficia proximo vacatura expectarent I). IlI. Caussam vero utilitatis, vel necessitatis Ecclesiae debet Episcopus inquirere, antequam permulationi suum imperitatur adsensum: quum nonnisi pro spirituali caussa, ut melius vide-lieel Deo serviatur et Ecclesiae, sint ad millendae permulationes,ox B. Thomae sentantia sa). Mutaliones communi usilitate,a
que neceδsitate licere, Anterus Papa rescripsit 3j. Si Episcopus cauSSam inveaeerit nec38ariam, tunc plano eas indulget Urbanus III. ij. Utilitati utriusque permulautium profuturas non improbat innocentius IlI. la), quae nimirum redundare Simul in Ecclesiae utilitatem videantur. IX. Consensus itidem patronorum requiritur, illorumve . ad quos nominandi, praesentandi, vel eligendi jus pertinet: alias irrita foret permulatio θὶ . itaque si patronus intra quatuor, Vel
Sex menses ad praesentandum a Sacris canonibus conceSSOS comtradixerit, et justam contradicendi caussam exposuerit, nullam puta urgere Ecclesiae necessitatem, nullamque utilitatem: quaevis permulatio opud Sedem quoque Apostolicam facta sine con-SenSu patroni, et sequitia exinde collatio pontificia vel ipso jure invalida est, juxta opinionem Panormi lani 7), aliorumque, vel per sententiam judicis sallem rescindouda, ut censuit Ilochus
δ) Anterus in cit. can. mutationes. 4 Urban. in eis cap. quaeSitum. 5 Innoc. in cit. cap. cum universorum 8. 6ὶ Glos. in clem. tin. hoc tu. et Rebus s. loc. cis. num. I 2.
7ὶ Panormitan . in cap. eum dilectus de Drepati'.
68쪽
de Curio iij, et Bola Romana laudata per Covarruvium sa). Pua
in re derogationem jurispatronalias tacitam oportet ab expressa distinguero. Si enim Summus Pontifex ob tacitam juris patrona-lus qualitatem adprobaverit permnlationem, nova inque secerit permulantibus collationem beneficiorum , quorum vel alterutrum, vel utrumque sit de jurepatronatus: collatio iam quam subreptilia nulli modo valebit 3), noc poterit oi lacita derogatio prodesse: praesumitur enim exloria contra voluntatem Pontificis. Lapus ) iestatur quemdam cardinalem a Gregorio X l. nequi-xisse urn qua In impetrare derogationem juri patronatus laicorum ex enussa permulationis.Si vero ad expressam Sodos Apostoli ea devenerit derogationem: tunc locus erit disputationi, uirum canonicae patronorum querelae valeant. nec ne exequutionem novae collationis impedirest uirum nullitas ipso iure, vel potius roscissio gratiae competat. X. duod vero ad beneficia de jurepatronalias regio, expedilissimum esse affirmat Episcopus Lovarruvius so) permulationem in Ronmna oliam Curia cum expressa derogatione jurispatronatus peraclam , nisi accesserit regius nSSensus , nequBquam nil- milli. Addit Slophanus Qua rania esse patroni consensum Bilhibendum in permulatione, doque suppleri vicem praesentalionis, et conservari quaSi possessi0nem praesentandi si). XI. Permulationes in fraudem suturae vacationis apud sedem ex decreto, vel promotione ad dignitates, ei beneficia inconapal bilia, non secus quam resignationes pariter fraudulentas ex Can-
casque ideo nullius fore momenti. XlΙ. Fraudos in personalibus Calaioniae frequentiores dele-xii , retulitque sub Alexandro VII. Balneoregiensis Episcopus i) Roelius de curto in trael. de jure aD. voeb. honori cum
69쪽
Hispani temporaneos personatus cum adsensu dioecesanorum landare ea lege , ut eorumdem primus quisque posse8sor ξογset ad tertiam usque vicem successorem sibi designare, Gein titulus extingueretur continuo , fructusque omnes cum integra dole in aliquod pium opus perpetuo erogarentur, eosque ut ecclesiastiea beneficia habebant. Sed eo plerumque studio tales fiebant fundationes,ut personalum ille suum cum allerius dignitate , vel canonicatu, alious beneficio ecclesiastico permularet: id quod simoniam redolet sa). Nunc temporaneae ejusmodi sundationes, erectionesque beneficiorum aboletae inibi jam sunt Concordalis inter Romanam , et Hispanam Curiam initis anno
lat, ut ea sit eo etiam ritu publicanda . quem Cregoriana constitutio imperavit, una eademque poena in resigna ules . nequecto permulantes, qui publicare omiserint. sancita: ut raudes inde, pactionesque improbae delegantur facilius.
DE PLURALITATE ET INcoMPATIBILITATE BENEFIlIORUM.
I. Plura ne unus Ulasa eccles stica simul retineaι, prisci Sanaeerunt canones , divino, et naturali jure sustulti. II. Nonnisi ob inopiam hominum, Ecclesiarumque induiserunι uni presbytero euram alterius Ecclesiae in commendam accipere , vel tutilo unionis. III. At ea indulgentia sensim inveris abusum serviendi per Sub-διiιυιos pluribus ab uno retentis Melesiis, absque ulla earum utilitate , aut ne Psimis. IV. Ut nonnisi unam unus Parochiam, vel dignitatem, vel Per 3Onatum reιιneaι, alteram dimisist, et unusquisque per βεβολServiat, contrariis moriὁus omnino obruatis, cautuin eSι δ oris noxae diseiplinae canonibus sub Aeaeandro III. in Par. I. Reg. ra g. 2. num. 26. - gi Di ius loc. 27, Alo n. discept. 28. num. 8. EL Rula in Seguntina Archidia eo uatus coram Aldro audo 4 evr. 1729. Bigant. loc. cit. num. 33.
70쪽
G. Innoeentius III. ambobus beneficiis , vel euratis, vel non euratis in eadem Melesia erectis eos privari 3anaeis, quι u trumque simul retinuerint. VII. Bonifaeius VIII. contrarias ea in re eonsuetudinea delevis, constituens licere nemini duo bene is, vel Ospeia eteri quum gaecularia, tum remtaria absque divensatione aposto-hea retia re. VIII. Ioannes XXII. praedeeessorum auorum conssilusiones instauravis.
IX. Synodus Tridentina legem vetitae pluralitatis in euratis, et residentialibusIrmaniae in aliis sine eatissa, et residentia tenuibus indulsiι duo viae benescia sivulis retinere. X. Incompatibilia runt duo benescia eum residentia, vel cura, nisi tinum ab altero pendeat, vel sis alteri adneaeum. M. Simul et uniformia sub eodem tecιo. XII. Quum liberae collationis, tum Dria patronaιue bene iaineo alibilia tenuis etiam redditus eadem lege ohstringuntur. XIII. Simplicia duo Migua Probe retinentur, Dia nequaquam sine dispensatione pontiscis. XIV. Quaenam fruetuum quantitas eongruae actarentationi tu Leiaι, arbitrio boni viri desnienda es . XV. Iurispatronatus beneseia simplieis Ieae pluralisatis non af ere putatur. XVI. Nec etiam pensiones, nee legata pia, et lateate1 eve
XVII. Utraque leae ineo utibili atis, eι pluraluatis non collationem secundi ineo alibilis, uel terιii aimplicia prohibet,
sed solam ulritisque, vel trium retentionem.
XVIII. Ineom tibile primum nonnisi post paci am secundi
XIX. Posι Tridentinum adepto aeeundum Meo alibiti non I cet νωι e primum ipso jure viacans. XX. At ei permittitur primum retinere ad duos usque menae8 et illudque interea i etrans nonnisi post bimestra paescae Po.'
XXI. AFostoliea Sedes dum confert primum ipso jure vaesus, jubει ei , qui secundum incompatibile inferioris ordinia Obι nueris, uι illud insta duos menaea de faeιo dimittat, vel desernis inso facto vaeare illud Φaum per asseevιionem cathedra sis, vel Abbaιialia Melesiae.