C. Iulii Solini collectanea rerum memorabilium

11쪽

vili

minor parentibus suis p. 25, 19 : habebis sano labentis saeculi indicia nec dubia neo pauca magisque digna V loriani et Gallieni temporibus quam Antoninorum, ut tamen ad certiora progredi vix liceat propter ipsain auctoris incredibilem exilitatem. Scripsit autem Solinus sub indice Collecιaneorum renum memorabilium snam hunc tioque alium ultum libello ab eo inseriptum esse tulia docebitur in chorographiam

ita comparatam, ut in singulis locis non tam ad utilia et scitu neoessaria atteuderet quam ut ipse ait, ad memorabilia, quo quid significet, exponit satis accurate in praefatione. Ordinem locorum sequitur eum, ut Primum

proponat Europam incipienου ab urbe et Italia cum insulis c. 1 - 63, post has Graeciam cum Thessalia Macedonia Thracia insulisque Graecis c. 7-113, mox Ρontica et Scythica se. 12-19ὶ, porro Germaniam Galliam Britanniam Hispaniam ic. 20 - 23 3 percensetis; deinde enarret Africam a Mauretania ad Aegyptum c. 24-35); finiat denique in Asia, describens Arabiam et Syriam c. 33-373, Asiam minorem c. 38-453, Assyriam Indiam Parthiam c. 46-563. - Nostra maxime interest seiro, unde sua habuerit auctor. norunt autem philatagi vel ii qui Solinum numquam evolverunt Pleraque quae tradat proficisci ex Plinii naturae historia. cuius

adhibuit primum libros geographicos sive, ut inscripsit Plinius, de sitibus geutibus maribus i 3 - 6), deinde librum de homino Tὶ librosque de animalibus s8 - 1 Ii, item de arboribus, sed dQ sotis peregrinis si 2. 133, denique de gemmis 37 , reliquis tam do arboribus It

licis fructi seris silvestribusque quam aliis omnibus aut rarissime adhibitis aut omnino omissis. id quod accurate convenit cum ipsius auctoris praefatione p. 4, 1-8, nisi quod gemmae ibi non nominantur nisi tu recensione interpolata. caput autem de homine p. 17, 3 - 33, 7 excerptum maxima ex parte ex Plinii libro septimo adiecit urbis descriptioni, animalia et arbores in Suis quaeque patriis terris enarravit ius. p. 17, 4 . - Iam Plinii n Diqitigod by Corale

12쪽

turae historia cum extet integra, epitomen hanc docti viri hodie fere contemnunt nec sine cauSa. nam Sane perparvum interest scire quibus artibus saeculi tertii scholasticus Plinium quasi scriptorem iusto simpliciorem loqui docuerit tumide et perplexe et insipide cuius si placet exemplum luculentum considerare, ex

pendo quid effecerit ille p. 121, 17 - 122, 18 ex Plinia

tas 5, 3 3. nec magis persequendi sunt ridiculi magistelli errores, qui ne verba quid m recte Separare valuerit et ex iis quae sunt ab Delo et ad Dirim apud Pli

nium s4, 67. b, t 3) procuderit portenta nominum Abdelum oppidum p. 85, 9ὶ et Addirim montem p. 124, 11 r

qui cum Plinius s4, I 33 in Achaia norem montium notissimum Seioessam esse scribat, non solum ipsam Sci-oessam inde faciat locum norem collium p. 6l, I 53, sed etiam statim nescio quid garrire incipiat de nemorum eius opacitator denique qui cum Plinius 37, 46) scribat Neroni principi allatam esse electri glebam xiii pondo. deceptus ambiguitate lineae quae numeros distinguit tam simplices quam mittenarios, sessocerit inde donum missa esse Neroni eloctri tredecim milia librarum. quid quod p. 100, I verba gens beatissima, quae ne intellegi quidem possunt sto ut nos ea edidimus et omnino edidit ipso auctor, fortuito r manserunt Corrupta ex iis quae eum Plinii locum, unde quae sequuntur Solinus desumpsit proxime praecedunt: genus sepuli urae beatissimum. Sane quae omnia dominatur Nemesis per hunc epitomatorem admissum ultus est TheophraStum aliosque auctiores plurimos non multo melius aliquando tractatos a Plinio.

sicut deinde rursus vindictam Plinii exegit de Solino per Capellam Isidoriunque, inventorem illum insulae si

ni rota Mi i eMιamenque eum Hercula at Hesperidum horti.nseunditur autem aestuarium e mari sexuoso metitu, in quo draeonis evito atrio instar fuisse nune in erpretantur. amplietitur intra ae insulam, quam solam e uirino traeiu aliquanto Meelsiore non tamen aextus muris inundant. extrit in ea et ara Heretilia nee praeire olerastos aliud ex κω. io aio aurifero nemore.

13쪽

diis placot Toode creatae Ox Solinianis p. 23 I, 2 fp ximGt esse m nomine I hunc repertorem fluvii Oscori inde oriundi, quod apud Solinum p. 96, I 2 montes Moschorum,

id est rων Monχων, Phasidem fundunt. talia non Praetereunda quidem sunt, cum et auctoris et saeculi indoles indo parescat: omnia vero huius generis percensere eum nec prosit neque iuvot, talis auctoris insectationem et μx tali hoste triumphum iis relinquimus, qui muscas venantur quosque nullius unquam victoriae puduit.

omnino huius generis quae sunt tres partes libolli implent, a nobis ne obruant utiliora, distincta adscriptisparagraphis Plinianis quae Solinianis respondent, nequo ulli unquam usui sutura nisi ad fundandam librorum Ρlinianorum emendationem. in qua quod adhuc Solinus

suum locum non tenuit, habet exci ationem propter contoxium Solini ipsius nuno demum satis stabilitum: iam vero hae eiuου recognitione iustituta spero soro ut

Plinii oditores suturi diligontius Solinum adhiboant. hio

tres tauium locos adscripsi monstraturos, quid adhuc ex Solino Plinius proficero possit. 3, 50 v rba in omnibus hodis notis Plinii libris sic corrupta: Pisae . . . ortae a Pelope Pisisque sine a Teutariis Graeca gente inamquam eius loci oxplicationem proposuit Salmasius in Solin. p. 43, ca mihi quidem non probatur) ex Solino p. 35, 2 sic semondantur: ortae a Pelopidis. 37, 7 1 loetio librorum adhibitorum ab H sermolao Barbaro et Iacobo

Dale campio: qui non omnino rirides nascuntur. quoniam Dino eι oleo meliores fiunt adhibito Solino p. 98, 17 defenditur resutaturque hodie recepta cum reliquorum librorum tum codicis Bambergensis: qui tamen riri de snasci videntur. quoniam oleo meliores fiunt. 37, 164 similiter Sotinus p. 4b, 12 solus stat cum Dalacampiana editiono, quae habet fulminibus et typhoni contra librum Bambergensem, in quo est fascinationibus, et reliquo8, in quibus est fulminibus et tonitribus. - Εx his luculanter apparet utilittis libelli Soliniani non tam ad emendanda vorba Plinii quam ad leges recognitionis stabilien- Diqitigod by Corale

14쪽

das. Simul voro denuo iutollegitur, quantum damnum 1 cerimus amisso libro Vea utino sivs Chaletiano, quem Dale eampius adhibuit : nec quidquam magis Optandum

est quam ut suturo Plinii oditori nisi ipsius illius libri

vetusti, tamen apographi eius copia fiat eiusque causa libri scripti vel rocentissimi quique diligenter examinentur. Sod ut rodeamus ad Sotinum, habet is praeter Pli- solinus quid Diana etiam alia. intor quae ex Melae chorographia 'quae excerpsit, podem loco habenda sunt atque excerpta Pliniana nec futuro Molae recognitori neglegenda,

quamquam propter ambitum Inulis minorem minoris sane utilitatis. - Contra quas de suo adiecit aut R ε EXCO- Solinua quid ad-git in Rut ex vulgari plebeiaque rerum uotitia dosumpta ' a nobis signata nomine auctoris, iis nihil omnino proficimus: bonum tactum quod haec Sunt PerPauca. Sed restant on quibus adscripsimus aut ignoti auctoris Solinus quid

notam aut Pliniani loci aucti, digna sane 'tune omni et . .. viii cura exp tidantur, id quod dein ops facilius fieri poterit.

seiunctis his ab excerptis Plinianis moris, quibus arato a quodammodo sepulta iacebant. nec tamen hoc prueSto omnia illa, quibus notae supra dictae appositae inveniuntur, vere proficisci ab auctoro deperdito. imo multa eorum aut ita vulgaria sunt, ut etiam ab infimae aetatis, modo Romanae scholastico proferri potuerint libro adhibito nullo, aut derivata videntur sex ipsis Plinianis modo temere auctis ex ingenio, modo momoriae lapsu detortis et confusis. exempli causa in loco de Gaulae insula p. 145,16 19 cum de scorpionibus terra Gauloensis iactu Decandis apud Plinium grammaticus legisset, iacile de suo addere potuit ibi serpentem vivere nullum, similiterque iudicanda est narratio de Garamantum Venere p. 146, 2-10. etiam quae de lasere narrat p. 14 I, 3 sq. plera- qu desumpta esse ex Plinii de ladano relatione rectoobsprvavit Salmasius p. 249. potuerunt haec etiam in-vontis Sotinianis excorpiisve Plinianis adiudicari et debu0runt sortasse: modostius tamen visum est, Cum Praesertim non commentariorum conscribendorum, Sed auctO

15쪽

rum in margine laudandorum officium mihi sumpsissem, quibuscunque locis Soliniana longius discederent a Plinianis possetque cogitari de alio auctorti adhibito, iis apponere notam auetoris ignoti. sed ut demas quaecunquo ita in hunc librum illata sunt futilia et vulgaria,

restant non pauca omnino petita ex auctore auctoribusve hodio deperditis nequaquam Spernenda. In hisce veris auctorum reliquiis apud unum Solinum servatis maxime enitent taciniae chronicorum optimae aetatis, quorum tamquam indicem proponit tabula subiecta locorum Solinianorum non desumptorum ex Plinio, in quibus sextat adnotatio temporis ad chronographorum consuetudinem a commodata ').' Omisimus laeos de Alexandro magno nato n. e. 38b M. Fabio Ambusto T. Quintio Capitolino cos. p. 237, 1 et de Alexandreaeondita OL 112 L. Papirio Sp. s. c. Poetelio C. f. cos. p. 164, 14 ,

eum hi magis videantur profieisci ab interpolatore et in annis quoque indicandis non parum abhorreant a reliquis in tabula compositis, maxime eo, quod in priore annus numeratur non numerationecatoniana, sed corrupta, qualis solet inveniri apud Auctores astatis labentis.

16쪽

Agrippa Silvio Tiberini f. inter Ogygum . et Deucalionem ilΑonoas in Italiam advectus . . p. Lavinium conditum P. Aeneas obiit postquam regnavit ' p.

cum Lavinio a. 3, solus n. 2 s Homerus p. I 87. 683, 17 es. 1238, 338, l38, 8 sq. 408

anni 138 inter Homerum et Hesiodum , Olympiacum certamen restitutum pab Iphito

Hesiodus . . Roma condita Romulo a. 17 ibellum inter Laeonas et Argivos

Perdicca primus rex Macedoniae Tatius imo Numa moritur . . Arion victor in eortamine Siculo Abdera a claromoniis restituta

i l. I sq.

Lygdamis victorOlympiis pancratio p. Λneo Marcio Tullus Hostilius moritur

Aneus Marcius moritur Massilia condita . . .

Cyrenae conditao a Battio Tarquinio Prisco Milo floruit Sibylla Cumana .

Bruto eos. l. c. 302

Pythagoras advectus in Italiam decemviri creati ipv. e. 489 l bellum Punicum primum . . . n. c. 535 hellum Punicum secundum . . u. e. 604 bellum Punicum tertium . . . u. c. 662 bellum foetale . . . . M. Antonio P. Do- Carthago restituta postquam labella cos. eversa est anno 102. . n. c. 7l0 Α Hirtio C. Pansa Caesar Augustus eonsul erealias

eos.

17쪽

His adiungenda sunt alia non pauca ita comparata, ut licet epochao ibi montio non fiat, alia originis ex opero chronographico indicia item cortissima prae se serant. eius generis sunt quao Solinus affert de Sibyllis et de populorum in imperio maris successione sp. 38,14- 39, 5 cs. p. 54, 3), itom insigniora dρ regibus Romanis p. 9, 22- 10, 203 ot Macedonum p. 72, 4 - 74,2cs. p. 69, 103, maxime autoni quae tradit nee pauca ne sane vulgaria do urbium populorumque originibus ipsius

Romae p. 6, I-9, 21. 11,1 - 12, 3, plurimorum OPPidorum Italiao p. 34, 4 - 38,14. 42,3 - 13, quorum non nisi minimam partem Plinius suppoditavit, Sardiniae 18, 22-19, 4. 50,12-51, 5, Africao 121, 13 15. 13I, 13 - 132, 17. 140, 11 - 14. 142, 14. 15, inter quae eminet de Carthagine condita restitutaque narratio plena et persecta, donique similes, sed minus insignes loci de Co

sica p. 49,10 et de Sicilia p. 54,4 - 8, do Dardanis et Massilia p. 47, 15 - 22, item solitarii quodammodo do Abdera p. 76, 15 - 18, Apamea Phrygiae p. I 85,6 - 8, Tarso et Pompeiopoli Cilici uo p. 179, 19 180, 2. 18I, 15

- 18. profecta haec esse Ox iisdem chronicis, unde sunt loci opocham habentes, iude etiam confirmatur, quod tam de Sibyllis locus quam de Macedoniae regibus, deuique urbium complurium origines olympiadom adiectam habent. - Addi potorunt quas do viris littoris claris apud Graeeos proponuntur maximo p. 33, 18 - 22. 55,32 - 16. 83, 11. 184 19 - 185, 5, nisi quod haec pauca

sunt et vulgaria. - Magis exquisitae sunt, quamquam non multae, quae originem produnt ex annalibus Romanis narrationes do expeditiono a. 50l p. l39, 14 , deprimis praetoribus Siciliae Sardiniaeque s p. 52, 133, dobsito Crotico Motolli sp. 25, 24 - 26, 53, quibuscum iungendae sunt dinumerationes temporum p. 12, 4 17 faeta ad annum urbis condita ratione Catoniana. - Minus Certum est, etsi non prorsus improbabile, ex tali oporo Chronographico pilam ea usnire, quas prodidit Solinus Diuili ed by Corale

18쪽

do anni maxime Romani mutationibus ab antiquissimo tempore ad Caesarem Augu8tum doctrina nequaquam

Chronidi hi libri bonao aetatis et optimuse notae fuerint necesse est, ut quae de eo per Solinum supersunt iure magni faciamus. qua de fragmentorum horum indole et natura ut qui Solinum logent paucis commoue- faciamus, res videtur postulare. - omnino quidquid inde prosertur solidam et plenam doctrinam prodit. anni numerantur rogum Romanorum CCXLI p. 12, 13, cum

lecti efficiant annos ccxL ; quos numpros inter Se conciliandos esse per interregnum annuum intor Romulum ot Numam interpositum iisque contineri antiquissimam huiusce epochae dinumerationem docui in chronologia p. 138 sq., quamquam propter arbitrarias editorum Solini numerorum immutationes de numeris ab eo prolatis tum non potui non salti. notabilis autem quilo intercedit discrepantia inter reliquos antiquiores annorum regum Romanorum laterculos et Solinianum ut hunc ad auctorem minime recentem reseramus multo magis postulat. - Deinde ubi ab urbe condita annos auctor numerat, numeri sunt Catoniani veri, qualos non roporiri solent in chronicis notatis labentis v. libruin citatum do chronologia p. 130 . - Porro cum quaerero de singulis rebus in chronicorum fragmontis traditis non sit huius loci, velim famon comparentur quae Solinuκ asseri in ipso libri principio dourbis Romae nomino cum iis quae habent Servius sad Aon. 1, 273) et Festus sp. 266 v. Romam coli. p. 220v. Palatium , citanteμ inter alios eos ipSOS au toros quos citat Solinus Agathoclem rerum Cygi cenarum scriptorem et Horaclidem Lombum Oxyrhynchium sano ne apud Graecos quidem pervulgatos. item quom Ponit annum

Carthaginis condita0 p. 132, 11 omnino non differt ab eo, quem in suis Chronicis repperit Velleius I, 12, 5. doni ino quas de Polyclo fabulatur p. 34, 9 a Rothio

Chronteorum Eo insanorum utilita

19쪽

probabiliter revocata sunt ad Dionysii Halicarnassensis dμπολιχνη quadam narrationem a Solino auctoreve eius mat intellectam. vel sic constabit, id quod quo magis res diligenter sex pendentur, eo magis confirmatum iri persuasum habeo, hunc rivulum turbidum quidem et exilem tamen derivari ex vasto flumine doctrinae aetatis Augustae ve sarique nos hic in media erudition Varroniana Verrim

Auctor hm- que. - Denique idem apparet ex recensu eorum auctorum, tirum .e,spiri . in Potimanis illis o Peris Chronographici reliquus cita

ad blu. tur. sunt autem hi: Graeci Agathocles Millior fragm. hist.

4, 290ὶ p. 6, 12; Apollodorus p. II, 3; Eratosthenes p. 11, 3; Heraclides Mullor 3, 167ὶ p. 6, 8; Silanus ΜοHer 3, 1003 p. 9, 1; Zenodotus I Mullor 4, 5313 p. 36. 3. item Latini

R. Antonius p. 37, 10: Bocchus p. 27, 3. 37, 8. 38, 22;M. Cato k in oratione senatoria' p. 132, 5, opore non indicato p. 33, 12. 3b, 9; Cincius p. II, 1; C. Coelius p. 42, 6; Cosconius p. 38, I; Gellius p. 7, 13; Hemina p. 37, 3. 38, 4; Lutatius p. II, 2; Νepos p. li, 2; Pictor p. II, 2; Pomponius Atticus p. II, 4; Seaetius p. 35, 10; L. Tarruntius p. 9, 16; M. Tullius p. li,4; Varro p. 9, 7, quibus adde

si placot Praenestinos libros p. 36, 4. quorum ut et Grae- eos mittamus et eos, de quibus aliunde non constat: M. Antonium squem Servius ad Aen. I 2, 753 citat per Solinum opinor, , sortasse Gniphonem; C. Coelium, divom Sum omnino a notissimo scriptore L. Coelio Antipatro. sortasse eundem quom citant Strabo 5, 3, 3 p. 230 ot Servius ad Aen. 10,145; Cosconium, qui vix potest fuisse citatus a Varrono 6, 36. 89; Soxtium distinguendum a philosophis Soxtiis sociae Pythagoricae; Bocchum denique, de quo mox dioetur, restant remm Scriptores aetatis liberas rei publicao probatissimi quique Pictor, Cincius Rivo verus si vo simulatus, Cato, Hemina, Gellius, Lut lius cf. C. I. L. I p. 3893, item recentiores Varro Cicero Tarruntius sv. chronol. meam p. 146ὶ Atticus Nepos:

nec quisquam laudatur quem post Nepotem vixisa a constet. quocum optim se convenit non solum quod res quarasseruntur descendunt sero ad Au Stum, sed maxime Disiti od by GOrale

20쪽

quod loco insigni p. 11, 17 traditur anno u. C. Secun

dum Catonem 801, id est p. Chr. 49, actis publicis ad

notatam ESse Olympiadem CCVII. quem annum potissimum cur chronographus poSuerit nulla causa apparet, eum

praesertim ludi saeculares colubrati essent hiennio ante p. Chr. 47, nisi ponas eum eo sero tempore librum edidisse. quae de chronicorum horum aetate opinatio ita omnibus numeris satisfacit, ut equidem non dubitem edita ea esse imporante Claudio. nec sortasse ipsum auctoris nomen apud Solinum desideratur. nam cum npparoat Oxseriptoribus qui ab eo laudantur in chronographicis ce torum quos supra recensui nullum ipsorum chronicorum auctorem habori posse nec magis quae de incertis quattuor primis asseruntur ullam eiusmodi suspicionem moveant, longe diversa est ratio Bocchi. is enim non solum citatur ter, cum sit omnium minimo illustris, sed cit tur etiam non tam ad rem aliquam a paucis traditam vel controversam probandam quam de rebus apud chronographos omnes relatis et sero tralaticiis, in sunt aptas

Sibyllao Delphicae p. 38, 22 et Polymestor Olympionica

p. 27, 3. Bocchus autem hic Solinianus haud scio an sit Cornelius Bocchus is, quem intor auctores Latinos recenset Plinius in indicibus i. 16. 33. 34. 3T quomquo citat cum Propter gemmas quasdam Hispanicas omnes 37, 24. 97. I 27) tum ad origin m Sagunti declarandam conditi sp-cundum Bocchum a Zacynthiis anno Cc anto excidium Troiao 16,2 16). haoc adnotatio lices mire convoniat eum Solinianis, tamen Bocchi apud Plinium relata cum omnia pertineant ad Hispaniam neque omnia locum habore tuerint in Opere chronographico, magis putarim Plinium siusdem viri libro diverso fortasso do admirandis Hispaniae usum esse. - Hoc doniquo facile apparot chronicorum auctor In scripsisse Latine hominibus tuo Drbanis, cum locorum indicationi vel prasecipuam set tanquam seXΟ-gotae curam impendat et ubi a dificium antiquum commemorat addere soleat, quid pro oo milem loco nunc

sit iv. p. 7, 8 - 10, 203.

tisana odiis imparanta claudio. Chromeorum solitisanorum auetor Boeelius.