장음표시 사용
81쪽
Puis multi luctus causam relinqueret. Zingari mox Magistratus MSacerdotes adeunt supplicatum , Quoniam studiosus iste artium liberalium fato suo functus esset co- sueto nostro ritu solemnitateque communi contumulandum petierunt : Postquam autem Zingari proposuissc ni sua postulata , interrogati a Sacerdotibus, An crederet suum Popularem resurrecturum die nouissimo λ Quid malum , responderunt, expostulatis λ cadauer exsangue denuo resurgeret λ resurget nostra opinione, quando equus nuperrime S nobis excoriatus resurrecturus est. Cyngari religiosos habent nullos. Infantes in caupona sacris suis initiant, quem actum nefarie Baptismum vocant. Saepe uxores ducunt vix pubertate egres si, quas iterum leui de causa repudiant. Adeo foecundi sunt, ut non sine risu aspicias felicissimas matres liberis septas , veluti stipatas gallinas pullis. Quum autem tUr-
82쪽
pissimae sint eorum foeminae & omnis sexus naturali nigredine horribilis valde auersantur contemnunturque a populis Transsylvaniae , nullo prorsus consortio vel familiaritate ipsos dignantes. Incedunt vilissimo habitu ; juvenes seminudi, pueri & minor ennes plerumque
sequuntur parentes,eo solum vestimento quem ab ipsis , dc a natura acceperunt. Misere victitan nulli
sub tentoriis perpetuo, multi se ciuitatibus & pagis applicant. Vidimus curiosi tres familias circulo quindecim passuu se suasque possessiones s numeramus etiam Porcos qui sub eodem tecto degebant)ει quicquid viginti annis ingrato
Iabore meruerant, comprehenso Sesse, atque in eo Palatio in multas generationes se explicauisse. Fabrili arte fere victitant, praeter commoda quae capiunt e miris fallendi artificiis. Iracundi sunt ad stuporem , versuti , agiles, superbi, garruli, ebriosi, fures, mendaces, prae
83쪽
cipites, discordes ac in jurgiis insani. Habent in veneratione antiquas familias, quas is si vocant Vayuodales .Exinde eligunt Duces,
quos ingenti vociferatione correptos tribus vicibus efferunt exaltantque,qua inauguratione commone-
fiunt meminisse se Praefectos. Simili ritu Duc istas suas creant. Penes ridiculos istos Vayuodas potestatis in suos parum est. Quidam ipsorum custodit priuilegia olim , Bathoriis Principibus ipsis collata. His cautum esse ajunt graui poenae eos subesse , qui innocentes iniuria assciunt. Certe consuetudine nostra receptum est,quo idem iustitiae forum , actionumve ciuilium processus nobiscum agnoscant.Habent etiam viles familias & abominabiles, ab ipsismqt Zingaris contemptas ; Vnde per uniuersam Trans sylvaniam Carnifices fiunt, horrendi, crudeles, tetri, & impij. Isti Zingari Carnifices incredibilem a Cyer ulteriorem orbem Christianum insuetum m
84쪽
insuetum , torturae modum introduxerunt. Criminaliter conuictos
vel per semiplenas probationes suspectos malefactores tradunt in manus istoru; Qui ignes construunt prompti, folles admouent eisque
laeti auras recipiunt redduntque caetera instrumenta etiam eXponur, forcipes nimirum,uirgas ferreas &laminas , facem pice' impexam Sc c. Postea sternunt inermem diutino carcere maceratum, pauore futurae tragoediae attonitum , ac totis sensibus vagum, malefactorem, eumque ita terrae affigunt explicantque Vt omnes artus eluxent ; mox stillicidio igneo hominem irrigant flammis ubique resinae pertinaciter inhaerentibus ; deinde forcipe candenti musculos passim comprehendunt ; etiam virgas ferreas admouent per ignem rutilantes, fumantevndique & cruciatus vix sustinente Patiente. Propterea merito apud
nos infames sunt Zingari , quos obuii nec salutamus nec aliud Ko-
85쪽
noris genus eis exilibemus;Nomen ipsorum odiosum in honestos per iram effusum, infamat.
De lingua ct Literis Dacorum, seu Saxonum in Transfluant a. VT bestias corporum habitudo
distinguit, aues pennae designant, prout natura tinctae vel garrulae nomina sibi assiumpsere ; Ira Deus hominem ab homine suis dispersit linguis, & eandem agnoccentes quodammodo cognatos esse voluit. Obscurum autem est &multa dissiculrate inuolutum , an deuexo aeuo , qua Vtimur , lingua, nostrum sit antecesIorum,num nec cij priscae, hodie peregrinis intertextam , & antiquis sere ignotam
introduxerimus ; aut veterum nomencla
86쪽
menclatur a quando corrupta est irrepsitque alia. Etiam de Scripturis & literis gentium disserere, originem indagare,& quando & qua-dai receptas scire, ut operosum iucundum est. De Transsylvanis ego breuiter reseram quod Opinor haud aegre laturus quod doctiores adiicient aut feliciori genio assequentur. Antiqui Historici Dacorum linguam nulla parte attiger ut, vel quod eam nesciebant aut negligebant, vel quod illam posteritati tradere cohibebat inuidia : Nemo
enim ignorat quantis conatibus per torum Orbem Latinam Graecamve linguas , suppressis aliis , veteres introduxerint ; Neque in obscuro est quam neglectae fuerint Barbarorum s qui illis temporibus illiterati erant) linguae, tanquam mentis erigendae inutiles , & propter commercia mutua rarae. Quae namque commercia nostrum majornm Caedes & latrocinia. Qui
diuinarum humanarumVe rerum D octoreS
87쪽
Doctores Θ Mars & Pharetra. Latule igitur dia Dacorum lingua;tametsi multus iam audiam , nullus tamen videam , Gothica quas passim per Europam , quam integro fere decennio perlustro , asseruari quia dam asserunt. Gothi, Majores nostri, negarunt literas discendas esse ijs, qui inter enses & hastas versari aliquando deberent. Macrob. l. I ..debest. Goth. Iidem Gothi magnum librorum numerum , cum jam iam
ignem subjecturi essient, intactum reliquerunt; quod illis studiis hostes suos imbelles factos crederentia Vnde mirum non est, ad instar nostrum Moschouitarum , si Gothica lingua scripturaque parum nota fuerit. Praeterea sine mixtione N intemerata lingua ut Lips Epis L. Cent. y. ad BelgiF 4 . seruari non potuit, & mentem qui per volumiana temporum, per vasta haec terrarum mittet, inueniet a prima illa consissione linguarum,sacris libris expleta, infinitum easdem mutasse, variasse,
88쪽
variasse,multiplicasse,ut gentes hominum confusae mixtaeque inter se fuerunt, & iterum propagata. Da corum lingua insuper non latinis, neque Graecis literis exprimi se pasta, propriis etiam chara ctetibus antiquitus , uti ostensum est, destituta , vix potuit ab Historicis describi.Vnde Dacicum Idioma &hodiernum Saxonum in Transsylvania linguam nemo mortalium ad hunc usque diem scripsit, sicuti neque Gallicae linguae pronunciationem ; sed cum caeteris Europaeis in latinas cogimur angustias. Recentiores Germanico-Saxonica Dacos in Transsylvania loqui, memoria produnt, id etiam hodie creditur. Verum obseruaui id non satis verum esse. Quia antequam Saxones Germani innotescerent, Dacia: Populos aliqua lingua usos certum est ; & multis seculis nos Daci Germanos antiquitate antiquitatem dico maturiorem populorum innotescentiam in superamus; Quomo
89쪽
modo igitur ab ipsis mutuatam probabimus linguam Z Quis etiam auderet asserere Dacos semel receptam linguam cum alia ipsis incognita permutas. Verisimilius est posteriores a prioribus congruentiam linguarii hausisse, adeoque Saxones & Germanos a Dacis, non contra Dacos a Germanis ;quoniam negare non possumus has linguas inter se cognatas esse. Suffragatur etiam nobis Iustus Lipsius φ.Cent. 3.ad Belgas.Ep. 4.ex R derico Toletano. Teutonia, ait, D
cia , Nomesa , Suetia, Flandria OAnglia, unicam habent linguam, licet idomatibus dignoscantur. Idem refert foedus Caroli Magni & Ludovici Ph , fratrum , quod circa annum Christianum octingentesmum pacti essent: Carolus Gudisca lingua cade verba, qu Ludovicus Gallice
dixerat, testatus est: In godes min-
90쪽
miano induit laherem in nothe, in mithiet nege gango the minam vultun imo
festaden -ehnen. Mihi sane videtur scriptura illa Daciae simplicitati
longe conuenientior, quam arguto
huius seculi Germanismo ; Et antequam scriberetur Taciti aeuo illiterati erant omnes Germani; apud ipsos etiam Romanos nullae omnino fuere literae ad finem usque belli Punici secundi, id est, anno urbis cond.s o. in non absimili dialecto Trans ylvanos seu Dacos locutos, dc post hos etiam Germanos, Opinor. Quia nimirum Germanica demum tempore Caroli Magni , id est , anno Christiano octingentesimo , scribi coepta ; ita latinis characheribus , quibus in uniuersum Eriropaei utimur, pronunciatio illa
vetus Venire non potuit; verum in praesentem scribendi commoditatem detorta , adeo Germanis placuit , ut, & loquelam omnem adscriptio