장음표시 사용
111쪽
PAUSANIA , tu haec audi, sapiente Anchito natet
55. Primum , quae sint quatuor omnium radiceS , audi: Iupiter candens et Iuno vitalis atque Dis et Nestis lacrymosa, mortalia fonte Suo humectanS.
Idis autem coeuntibus ultima recessit Discordia.
Sic harmoniae Occultu compage CODStricta est 6o. Sphaera orbiculata , Omni eX parte quiete gaudens.
At illa undique aequalis est et omnes in partes infinita, sphaera orbiculatu, Omni eX parte quiete gaudens.)
denique κτλ. refertur a Suida h. V. et in ViOl. ms. Bibl. Laur. cod. XXVI, plutei IV. cit. SturZ. Cf. infra ad Vss. 74-26. Vss. 59 et 6o: Oυτως αρμονίης - γαί-.) Citat Simplicius Phys. VIII, s. 272 B, et in Peyroni eXcerptis Emped. p. 52; Vs. posteriorem idi de Coel. s. i 45 B Ald. ap. Peyr. p. 47; Antoninus Phil. XII, 3; Achiil. Tatius in Arat. p. 77 AntV. Scholiastes Arati ibid. p. 96. Ultima verba μονίη κτλ. Proclus in Tim. p. I 60. Cf. moX VS. 62. Vss. 6l et Gu: 'Aλλ' orε παιτ. - γαίων. in Stobaeus Ecl. I, X6 P. 354.
112쪽
EMPEDOCLISOυδε τι του παντος κενεὸν πελει Ουδε περισσον.
113쪽
65. ibi nec solis dignoscitur Splendor aCut IS.
Sed postquam increvit divino in corpore Discordia, ad regnumque intendit, impleto tempore,
quod mutatis vicibus certo foedere OXigunt, ...
Gratia) horret gravem Necessitatem.
o. Namque Omnia deiticeps quassabantur membra Dei.
Seorsim omne graVe, Seorsim leve posuit;
114쪽
Vss. 74-76: Τέσσαρα - εασιωδ Clemens Alex. Strom. VI, p. 624 D. Vss. 77-8o: 'Aλλο δε ποι - ανθ ρωποιο .ὶ Refert Plutarchus adv. Col. p. iii I ; ol. X, p. 573 ; idem de plac. phil. I, 3o. Vss. 77 φυσις κτλ. tum 79 et 8o Aristoteles Metaph. IV. 4; p. 677 D. Vss. 77 et 79 idem de Gener. et corr. I, I; P. 384 E. Vss. 79 et 8o idem de X. Z G. c. 2 ; p. 94ο F. Praeterea us. 77 tangit Plii toponus
115쪽
ibi nec solis coruscat splendida facies, nec vero terrae sexstat) hirSutum corpuS neque mare.
Quatuor rerum Omnium radices primum audi 75. ignem et aquam terramque immensumque aethera: ex his enim orta, quaecumque Sunt et fuerunt eruntque.)
Aliud vero tibi dicam: nec ortus Daturalis eSt ullius rerum mortalium, Dec funeStae mortis exitium, sed non nisi mistio et mistorum dissipatio: 8o. his autem naturae nomen indiderunt homines.
Et e non ente incongruum est quidquam oriri, et ens interire abSonum absurdumque est: semper enim Stabutit quacumque ratione quis Urgeat.
de Gener et Inter. I, s. 4 A; idem Metaph. f. 18 B. Vs. 79 tangunt Aristoteles do Gen. et Corr. II. 6. P. 404 G; Philoponus de Gen. et Int. l. l. Simplicius Phys. Ι,
117쪽
Sed malis utique mos eSi non credere Certis; 85. tu Vero, quemadmodum DOStrae effata jubent Musae teneto, argumenta in praecordiis dissecans.
Placitorum SummuS binas effabor: modo enim unum Crescit solum e pluribus, modo rursuS plura eX uno discreta Dascuntur so . Talis est mortalium ortus, talis item interitus: alterum enim Coitus omnium gignit et alit, alter rursus, discretis iisdem, rumpitur et dissilit; atque haec perpetuo variari haudquaquam CeSSant,
modo per amicitiam Coeuntia in unum CuDCta, 95. modo rurSIS SeorSum quaeque a Cta discordiae odio. Ita quatenus unum e pluribus fieri suevit, rursuSque, uno di Serelo, plura CXOriuntur, eatenus et DasCuntur et Caduco fluunt aevo; quatenuS Vero eadem Perpetuo mutari haud Cessant, IOO. Caten US Semper immota CODSi Stunt per orbem. Ige Vero, verba mea audi, doctrina enim mentem auget. Namque, ut ante diXi, placitorum Summa Shi Das eloquar: modo enim unum Crescit solum
119쪽
e pluribus, modo rurSUS plura eX uno diversa oriuntur: IO5. ignis, aqua et terra et clementis altitudo aetheris,
et seorsim ab illis funesta Discordia undique aequalis, et inter ipsa Amicitia ex aequo longa atque lata.
Quam tu animo cerne, Deo oculis alucinans Sede haec etiam mortalibus insidet innata artubus; I Io. hac amicitiam colunt et consuetudinem eXerCent, benevolentiam cognominantes et Venerem quam nemo inter omnes gradientem agnovit mortalium. At tu audi sermonis cursum non fallacem. Haec enim paria Sunt cuncta et aequalia genere, II 5. aliud autem alii munus et sua cuique est indoles; vi Cissim vero regnant, volvente tempori S Orbe, et eVanescunt in se et increscunt fatalibus vicibus;
Deque ad haeC subnaScitur nec deperit quidquam. Sive enim interirent penitus, non amplius forent; tuo. Illud autem universum quae vis suppleret et unde Orta quorsum item occidereti quoniam nil horum est Vacuum . At ipsa sunt illa, meantia autem per Se inviCem alius alia existunt perpetuo, ipsa sui semper similia.
fi lii A. Vs. ii 4 tangit Aristoteles de Gen. et Corr. II, 6; p. 404 D. Vs. ii 6 Simplicius Phys. VIII, L 27o A. cf. infra us. I 38 sq. Vs. 1uo Aristoteles de X. Z. G. C. 2, P. 940 G. Vss. 124-i37: ' Ἀλλ' αγε - αμειβειν.) Vss. hos citat Simplicius Phys. I, L ,34 Α, Paullo post antecedentes. Vs8. I 26-i35: ηἐLον - φέριύτοι, idem Pbys. I, s. 7 B
120쪽
δενδρεά τ εβλ άστησε και ανε ρες ηδδε γυναικες , θήρες τ οἰωνοι τε καὶ υδατοθρεμμονες ιδθυς, 135. και τε θεοὶ δολιχαίωνες τιμησι φεριστοι. υτ α γὰρ Εστι γε ταυτα, δι' ἀλληλων PS θεοντα γιγνεται αλλοιωπά τα γὰρ διαπτυξις ἁμειβει.