장음표시 사용
11쪽
aliquot annos cum prodeat tandem
xxiii. annalium franci Scanorum volumen, ne mire
ris, benevole lector: inses lis enim temporibus quibus periclitata respublica suit, vires desecerunt non
animus: et in me quantum erat. iamdiu tria volumina examVeram, quae modo pacatis rebus, imperante reverendissimo p. Bernardino a Monte franco totius seraphici instituti vigilantissimo moderatore, edenda tradam. Atque hic ab anno MD I. ad annum uSque MDC. progrediens, Danciscalium acta indubiis monumentis sussulta reperies; queis cum catholica fides ostendatur ab eisdem in esseratas gentes propagata , eorumque vel eximia sanctimonia, vel humanarum divinarumque literarum perilia, necnon et romanorum pontificum mandata et indulta,
12쪽
vel ad reges legationes, nemo non videt his o nomenium ordinis nostri adauctum, et in ecclesiae universae commentariis consi tendis Opem haud ex guam collatam. 0uidquid vero historici paries uniee agens in vulgus proditurus, supremo ca
tholicae e lusiae pontisei, magistro insallibili, invicto principi Pl0 papae IX. quem Deus lausio
suae religionis incremento diutissime sospitet, prompta humilique observantia submitto.
13쪽
i Uod ab solidae historiae studiosis iamdiu expetebatur: nimirum annales Waddiugi tempore ali homiliamque laeuira et ineuria, aliquando euntinuatum iri, id praestare aggressus est vir in re versalis&inius p. Slauislaus Metellior ri ordinis nostri ex-desquior generalis. Duobus iam editis volumiuilius, idest lotius seriei xxi, et X M., nune tertium Seu xxii l. praelo submittendum paratum exilibet. Duod eum mihi censura notandum de mandalo reverendissimi ministri generalis p. Bernardinia Montestaneo commissum sit, altente perlecio, de eo pene idem amr- mare haud dubitem, ae dis elis , a Ribilii . Ipsius Hiberui narratoris apud eruditos passim declaratum lego: opus multa doetaque patientia eollectum, locuplex rerum, pretiosum raritale et authentia documen in-rum, prudenti iudieio digestum . perspieuilal ε μt' proprietate dietioni, commenda hile. Clauditur Me volumine lola illa historiae Dane iselluae periodus, quae excurrit ab anno vnxcl. ast vi c. praesertim inter alia seitu et memoria digna quae ad Danelsealium missionum apud Iaponiae gentes initia et viees reseruntur. Quod attiuel ad fidem es ms res, ut hil reperi, quod ea holicae veritati adversetur: qvinimo pie ait et religioni fovendae omnia perutilia. optabile proinde existimo, si in. noxium insensis hominum casibus, quant0eyus typis mandari possit. Datum Romae ex coenobio Mamolitano die vii Martii Ruscet viii.
IlllΕverondissimi in Christo patris Bernardini a Monte Daneo ministri
generalis ius gis obsequens animo, sera pilleorum annalium volumen in ordine xxiv. cursim evolvi, in quo vir honis artibus ae studiis expolitus adin. r. p. flanista uA Melchiorri ex-desinitor generalis, pari cum et Racris et profanis ab anno niaxcl. ad MDC. historiographis ineedens monumentis sullus, ad rima lae erilices rogulas, de variis minoritiei ordinis familiis omni expuneto partium studio: de ipsius per non paveasea Hup dissitas orbis plagas missionibus, illustriumque religiosorum gestis. eruditione iam praestanti, lania iust cum ea tholicae fidei veritatibus sanis morum principiis, politi eique regiminis iuribus eoneordia suse lateque periraelat; ut huiusmodi voluminis lectionem sapientibus pergralam, nostralibus vero ad eeeellentiorem demonstrandam maiorum viam, aptivsimam fore non dubile in. uine servatis prius de iure servandis praelo illud eommitti posse existimo. Datum Romae ex eouventu Araeoeli die I. Aprilis MDCCCLvul.
14쪽
i Um upuη eompositum ali 1dua llux. Patre Slanislao Melehioni de Cerreto nostrae observantis picenae provinciae filio, leel ore iubilato. ex definitore generali, cuius lilutus est: innater Orclinia innorum continuati ete. tomus Alu. an s a MDAci. usque ad Η . complectens , a duobus ordinis nostri patribus a nobis deputatis revisumqt approbatum fuerit, ei quidem prout important nostri ordinis e-- stilutiones vigore praesentium saeuitatem eidem facimus, quatenus servatis servandis illud typis mandare possit. Datum Roma ex krae Ii die xix. Aprilis MDCCCLVtil. F. BERNA DINUA
De mandato Remi in christo Patris
15쪽
Narrantur s. Paschalis Mylon aeta. Sanete occumbunt martyres, eonfessores, ae vimines. Eaeeitantur pro utroque seaera domieilia. Decedunt
.iri docti ac florent. Eliguntur episcopi, eι eommissarii generalea pro reformandis provinetis. Moruis Gregorius XIV. et Innocentius Ix, quorum iussa referuntur. Aliquοι memorantur prodigia.
eximiis eoelestibus donis ae miraculorum gloria per Me temporis Hainet s. Paschalis Mylon, ideo ejus aeta , quae in I-- -- postremo annalium nostrorum volumine notavimus , duximus α' prosequenda ex Ioanne Ximenea apud Papebr hium a Nee Meulta prae- λω M - ἀ- 'sentia solum, sed etiam sutura eognovisse Sanctum multis patuit exem- ' plis, quorum aliqua proferam. In his primum loeum meretur, quod' maxime publieum est, et a pluribus testibus eonfirmatum, quod scilicet mortem Suam sanus praedixit, et infirmus diem qua moreretur, quin etiam horam punctumque temporis prout infra sustus explicabitur. Meundum sit, quod anno MMI. mense Oetobris omnes capitulares conveneramus Valentiam in eonventum s. Ioannis Baptistae, ubi ad me veniens in rellam D. Didaeus stello guardianus Villa Regalensis, sub quo vivebat Sanetus, inter prima salutationis verba gratulatus est mihi provincialatum triduo vel quatriduo ant quam eligerer. Ego vero eum scirem me esse omnium eligibilium maxime iuvenem Medum enim trigesimum Meundum aetatis annum compleveram , mitte, inquam, frater eiusmodi nugas. Ast ille vultu ast verbis seriis; vere, stit. si se. Paschalis propheta est, tu provincialis, ego definitor ero. Quaesivi ergo
16쪽
quomodo, et qua oceasione hoe ei Sanctus revelarii. In digressu reposuit ille meteris Datribus atque etiam ipsi valedirens, rogavi ut me commendaret Deo;
faciam, inquit; ambula feliciter futurus desinitor eι massister nocesserum. eι Ir. Ioannea ximenes fel prouincialia. Et ditius quidem D. Didaeus de
magisterio novitiorum nihil mihi iune dixit, tum quia abhorrebat ab ossieto
isto, tum quia res erat sutura absque exemplo in ordine, eui eatenus nunquam areiderat utrumque munuA in eamdem personam conserri. Miro tamen
desinitorii eonsensu laetum id est, et ipse uirumque admisit, tum quia cogebat obedientia, tum quia ex praediciis noverat eam esse Dei voluntatem. . II. . In praedicto Villainegalensi eonventu itisrmabatur eius praedictior h. Petrus Cabrellas, eomitus erebros patiens, non iamen adeo vehementes ut lecto regeretur decumbere. Desiderabat hie seire, quid de salute sua h. Paschalis, quia rogatus ut pro ea orarei responderat: saeiam equidem verum quid proderit ρ Exoravit ergo guardianum ut, quis morbi suturus esset exilus, edicere eum eogeret obedientias praerepto. Cui ille eontradirere non valens, infaminato nonnihil vultu, ut eommolus appareret, dixit infirmo: frater praedicator uult Deus. uι moritiris. neque amplius praedices uerbo sed opere: Dites enim adhue monses aliquoι. igitur te eommenda Deo, et hahe patientiam. Quae verba tono tam gravi ae serio dixit, ut nρmo deseeuturi exitus verilato dubitaret: vixit autem adhue quatuor menses religiosus iste et serventissimus praedicator: sed ex ea hora pulpitum nunquam aseendit, mortuus inter brachia mea anno Moxcr. Simili modo eum in Villa-Regali saepius visitarei Λudrealii Veniret infirmam , dominica quadam die, qua ei hoe obsequium ultimo praestitit, petiit illa ui sanitatem sibi a Domino posceret.
Cui Pasehalis : o soror non est bona isthure tua petitio; potius dieito Domine Deus, s . 1 e maiestati plueetit ma tollere de hae vita. Di eo-luntas tua. Cum vero illa iterum replicaret, ei sanitalem reposeeret, spiritu Sanelo intimmatus Saneius, soror, inquii, praemi a te; ambo enim esto
inibimus iter 9rande. Itaque aecidit: obili enim illa proximo die lunae, et
ipse dominiea subsequenti, cum magna omnium admiratione ad litteram euneta impleta eernentium, atque imprimis Ioannis Vbanea praediciae mulieris mariti, qui praesens adlati ei iuramento eadem est leslatus. .
III. . Quando in eodem Villae-negalis conveniti deereverant eisternam sa-bricandam lorare . quae loeo isti imprimis necessaria erat ad vitam ibi ducendam , parata quidem erat materia aliqua . sed eonsiderata saetendi operis amplitudine et prosunditate, tam ipsi guardiano quam labrieae magistro vid batur neutiquam suffectura: qua de re valde anxiabatur guardianus, quia in eius opere, quod velut susile osse debet, si desit aliquid materiae noeessarias, perieulum est totius perdendi. Hoe videns Sanetus, monuit ne metuerent dare initium operi, nihil enim eis defuturum, sed potius superlaturum aliquid. Quod licet eonira opinionem omnium osset, ereditum lamen fuit, quia dielum apssehale: ei dicit veritatem rei exitus comprobavit. Eodem in oppido, eum eleemosynae palendae causa plateas ohiret, ad ostium euiusdam elerici, Ver galdieti, audivit eum incidisse in morbum, dixitque: dentur ei quamprimum saeramentu, quia iisdem magnopere indiget. duod intelligentes domestiei
pro ea quam de sanctitato viri habebani opinione, confestim exreutioni mandarunt : ei aeger suseeptis saeramentis sine mora expiravit. a
IV. ω Mensa Martio anno unx I. Calliarina Torre Villae-Regalis ineola parieulosa laboravit infirmitato, sanguine in vultum ascendente, sumque in
17쪽
modum monstruosum instante. Hanc cum visitaret Sanctus, rogaretque quomodo Valeret: tam grave, inquit, malum sentio, Pater, ut nihil dubitem quin moritura sim: ecce enim septem dielius noctibusque eontinuis nihil dormio propter erueiatus magnitudinem et labris ardorem. Ille vero respondit: eonsidein Deo, soror, et ego promitto tibi, quod eae hac insimitate non morieris. verum tamen royo, ut consilearis do peccatis, teque pares peluι imorituram: quia hae praeparatione mooebitur Deus ad sanitatem se eeω-rundam. Fecit mulier quod iussa erat, et eadem nocte Sanam se mirata est, ut verisiearetur quod Sanctus dixerat, et ipsa testificaretur, quod hic seriberem, ad eorum instructionem , qui se putant certo morituros mox atque receptis saeramentis testamentum eondiderint. Dicta autem mulier iam sana. alia rursum vim est experta eertitudinem prophetici istius spiritus. Cum enim iterum ipsam visitaret Paschalis, eiusque frater ex dolore lateris tam male haberet, ut me
rito crederetur moriturus, dixit ei Sanetus: ne sis soliditus frater, sed eredaquod euo sanandus sis. huiusmodi infirmitates immittit Deus, ut reeordemur sui: sed ipse sinet te edueare liberos tuos. Egredienti autem e domo dixit citharina, ora Deum, pater, pro sanitate fratris mei; vides enim quam damnosa mihi mors eius foret: cui illo: eonside soror, non morietur: iis tibi promuto. Perstitit ipsa nihilominus etiam tertia vire eamdem suam inculcara
petitionem: et ille; quando ego promitto, inquit, bene potes eredere. Quae
erba tantae asseverationis plena, prorsus quidem aliena ab eius humili Gn-Suetudine fuerunt et eontraria ei studio, quo collata sibi e litus dona nitebatur operire : permittebat tamen Deus, eadem innoteseere volens, ut aliquando sic
quasi oblivisceretur sui propositi. Complexu duri Iem Practeis. omnia ἔ s quenti enim die noger convaluit. .
V. . Tertia quoque viee voluit Dominus in eadem muliere eonfirmare experientiam praedicti spiritus: quindeeim enim diebus antequam in ultimam suam infirmitatem incideret, ipse Sanetus obviam ei laeta, interrogavit utrum visitasset infirmas duas sibi notas et aequaliter periclitantes de vita. Illo autem assirmante, quaesivit quid de ipsis ei videretur: Anna Dominica, inquit, nives, et inor Ioannis Manez eerto morietur: quod intra paucos dies vere dieium fuisse apparuit. Sed et ipsamel Cathurina grandi quodam animi moerore
afficta, eodem dissimulato, aecessit ad ostium eonventus, consessarium petens sieut ab ostiariis conventuum peti solet. Cui Sanelus, vehementer, inquit, eruciat te, soror, ista aegritudo. Negavit mulier se quidquam dolere: plicavit ille nihilominus, bono ut esset animo, et patienter terret affictionem suam; hac enim via sibi muniret ad coelum. Videns ergo se latere non poMe, Suumque Secretum eidem patere, multum eonsolationis eepit ex verbis eius. omninoque praesagiens, cito eum inter sanctos recipiendum eum magna gloria,
petiit promitti sibi ab eo, quod si prior voearetur a Deo, pro ipsa apud illum intercederet orando. Respondit autem Sanctus: si hane mihi Fratiam fecer ι
Dominus, praesto ero ad omnes pelisiones tuas Gaudiendas. Et promissi Ortitudinem sensibiliter experta est mulier, quoties auxilium Paschalis post mortem eius invocavit, quod etiam eonfirmabitur miraculis ad preces huius ipsi devotae mulieris lactis et infra reserendis. . VI. α Spiritui prophetiae iunxit in eo Deus seientiae donum, utique infusae, quippe qui litteras nullas didicerat. Ipse ego de me diem possum, quod experiri id voluerim aliquoties, nee unquam laustra. Quamvis enim non uteretur terminis scholasticis theologorum, simpliei tamen illo suo vulgariqua
18쪽
idiomate respoudebat mihi eadem ipsa, quae nos non Sine labore per mullas ac metaphysteas rati inationes ad conclusionem deducimus; idque eum tanta Deilitate et elaritate, ut appareret, quaestionem universam lunditus ei perspieuam esse. Confiteor autem quod probandi et arguendi musa semel ausus luerim rationes aliquot scholasticas ei obiicere: Sed ipse adeo me eoaretavit, ut me in quamdam propositionem deduxerit, quam evidenter demonstrahat esse salsam. itaque licet philosophiam ac theologiam praelegissem aliis , mansi tamen ex una quidem parte tonsuSus, ex altera Vero salubriter instruetus, ut intelligerem, quod licet respectu discipulorum meorum magister direrer, ipsius tamen potuissem esse discipulus. Idem experimentum sumpsit se. Emmanuel Rodriguer libris editis clarus, cuius primum discipulus, deinde ei socius ineathedra sui: ideoque solebat dicere, quod frater iste si sacerdos foret, absque alio studio posset fieri praedicator, quia per viam aliquando argumentatus cum ipso erat de altissimis mysteriis Trinitatis, Incarnationis aliisque similibus ;quodque ad omnia commodissime respondentem magis exercere volens, crebris eum in eodem itinere umerit argumentis, quae euneta ea lacilitate dissolvit, ut quin ea ipsi coelitus inlusa esset seientia, nequaquam posset dubitare. Similiter de divinis attributis ad intra , et ad extra velut perseelum theologum rati inantem audivisse testatur se. Ioannes de Moya provinciae huius definitor tet eum dieiis congruunt instilleationes la. Petri fidam magistri mei, aliorumque theologorum , qui Saepe saepius ei proposuerunt dissiciliora Seripturarum lora explieanda, ipso ad singula clare demonstrante, eius se discipulum esse, qui neque tempore neque libris indiget. a VII. α Poterat etiam quoscumquo theologicos libros legere atque intelligere, quoties id permittebant oeeupationes suae; atque ex sie lectis collegit libros duos punctorum singularium ad spirituale solatium suum, memoriamque excerptorum, in quibus de unione hγpostatim Verbi summa eum elaritate ae brevitate dielum reperitur quidquid a eonsummato theologo posset expectari: similiter et de angelis, et de aliis materiis theologicis. Hos autem libros. eum esset quadam vice infirmus, obnixe rogavit guardianum, ut post mortem suam iuberet eomburi: verus enim humilis nolebat in mundo vestigium, aut
indietum aliquod superesse, unde honoris aut gloriae aliquid ad se proveni- rel. Postqu3m tamen convaluit nova quaedam puncta an iis adnotare perrexit, ex iis quae meenter vel legerat, vel fuerat meditatus. Dieet hie aliquis: sico. Iam serio latere volebat, ut comburi peteret, cur ipsemet hoe non fecit de suae moriis die admonitus a Deo p Ita ego aliquando ipse mihi: sed inspiravit mihi Deus, ut inspicerem librorum istorum primas paginas, atque in iis serupuli mei solutionem reperi, scriptam charaetere prorsus reeenti in pagina nova, caeteris expresse superadiuncta, quod satile apparebat, laeta eum eleris Gllatione, in quibus scriptura valde deformis mullumque obscurata spectabatur. Verba autem quae ibi seripsit, ad mortem se parans, huiusmodi sunt. RVIII. . In nomine innelissimae T initatis Patris. Filii, et Spiritua neti. ιrium personarum et unius peri Dei. creatoria omnium pisibialium, atque inuisibilium, cui sit stloria et imperium per omnia saeeula saecularum. Amem. Ego st. Paschalis Mylon natus eae oppido Turris Monosae S. Mariae do Horta, seripsi hane farraginem pro mea apirituali recreatione, eae multis sanetis libris fideliter colleetam. Qui titulus dieiis liliris praefixus duo me docuit: primum quod abdieaverit a se
19쪽
omnem vanam gloriam. negando sua esse quae scripserat: deinde quod eum immediate eum seripserit ante mortem suam sibi divinitus revelatam. divisitus quoque prohibitus suerit id, quod adeo catholicum et pretiosum erat, dare flammis, sicut faciendum proposuerat. Porro librorum istorum unus d ius fuit se. Ioanni de Angelis commissario, qui tune provinetam visitabat; alter penes me remansit, qui eum pro magno theSauro servo, et pro solatio sane singulari, dum autographum viri tam Sancti video, et singula tam re lae veritatis considero esse, ut nee littera quidem abesse vel addi debeat; sed scriptura eiusmodi est, ut ipsissimam reserat paupertatem. Ne quid enimehartae perderetur, iam sunt densae lineae ut se contingere videantur, et quamvis puneto uno finito inchoetur aliud, non lamen et linea: sed interposita erux distinguit in eadem eontinua linea paragraphus usque ad finemehartae absque ullis marginibus; ipsa vero eliaria, in qua scribebat, plerumque erat conglutinata ex fragmentis hine inde per solum inventis et Gl-leetis. Sunt in iis libris exercitia quaedam spiritualia, quorum infra specimen dabimus; operiuntur autem pannorum rudium frustulis operose consariis, ns Miliret dilectae paupertatis insigne a soris deesset. . IX. . Dicitur quod eorumdem librorum unum aliquando viderit illustriis. dominus Joannes de Bibera arehiepiscopus Valentinus et patriarcha antiochenus, soloque exterioris speeiei visu m0ius voluerit cum eorum auctore versari semiliarius, singulari deineeps ametu illum complexus. Quem quidem assectum etiam mortuo servans, petiit ex eius vestibus aliquid sibi dari venerationis ergo: quod acceptum pius ille ac prudens praelatus, praemisso osculo imposuit eapiti eorum ina inremque eum animi Sensu dixit: pater provincialis quid ngimus p ximpliere isti nobis extorquent eoelum de manibus. Crememus libros nostros. Cui respondi, culpam hi non habent, sed superbia nostra: hane crememus. Cumque ei narrarem miraeula quaedam per invoe tionem nostri Sancti laeta, dixit per quam affectuose dominatio sua illustrissima , quod optaret mortuum suisse tu suo archiepiseopatu, ut posset debita eum diligentia insormaliones eurare ad promovendam eius Venerationem publieam neeessarias. .
X. . Porro ad praedietorum omnium confirmationem placet hie altexeraelausulas aliquas de libro excerptas in haec verba. Deus est spiritus puriis, mus, et subtilissimus, materiae omnis et corporis expers. Deus est perlaetissimumens, in quo persectiones omnes accumulantur, potestas, auctoritas, maiestas, S
pientia, pulehritudo, liberalitas, misericordia, pietas, gratia. In Deo non potest inveniri distinctio partium diversarum propter eius summam simplicitatem: iis ut ipsius esse sil eius essentia, essentia sit posse, posse sit velle, velle sit V luntas, voluntas sit intellectus, intellectus sit intellectio, intelleetio sit esse, esse sit sapientia, sapientia sit bonitas, bonitas sit iustitia, iustitia sit miserieordia: quae liret habeat eontrarios essectus esseelibus iustitiae, ut sunt ignoscere et punire, una tamen est res, quia eadem est eius iustitia, quae miserieordia. et eadem misericordia quae iustitia eius. Tribus autem modis debemus Dei meminisse, Milicet eognoscendo eius potentiam per opera ereationis, Sapientiam per opera redemptionis, bonitatem per opera glorificationis et remunerationis. Prior memoria debetur Patri, secunda Filio, tertia Spiritui Saneto. Atque haec sunt eius formalia verba, quae deinceps prosequitur ad comprobandam unitatem divinae essentiae et pluralitatem personarum, tanta eum
20쪽
subtili late et elegantia, ut quantumeumque eaeeus, videre quis possit, ad ea seribenda, nedum ad intelligenda opus suisse Gelesti dono ei gratia spetiali . . XI. . Vidimus et mirati sumus in Sanelo nostro gratias gratis datas
quae eum ipsa hominis sanetilate eonnexionem necessariam non habeni ad eas nune transeamus, quae reipsa sanctum ae Deo gratum constituunt. Inter has prima et caeterarum landamentum humilitas est, quae ita excelluit in Pasehali, ut quieumque de eodem sibi nolo testimonium iurati dixerunt , virum humillimum uno omnes ore appellatini, quam ex vero sequentes casus nonnulli doeebunt. Cum esset portarius in eonventu S. Ioannis Baptistae Valentiae, gua ianus loel austerus et senex, Gram tota communitate eum inresectorio acerrime reprehendit, quaedam vecta proferens, quae morosae isti aetati potius quam veritati eongruebant, et alteri exeulere patientiam polui seni, dieensque inter alia: plenus consdentia es, quia putas thesaurum te habere in manibus : proseelo nisi eaveris tibi. thesaurus iste in aes vel a gillam eonvertetur. stahat ad hape omnia genuflexus Sanetus desxis in terram oeulis, ei capite inelinato, sed internum gandium ipse vultu praeferens, veluti si suas laudes audivisset, eondolentibus interim ei fratribus, quod ita pu-hliee tractaretur adeo sanetus Dalor, vel quia iunieam reliquerat in claustro ad solem expositam, vel quia superiori plaeebat ea ratione ipsius exerrere virtutem. Ipse vero snila reprehensione surrexit, et guardiani pedes, uti moris est, in signum gratitudinis osculatus, acturrit ad ostium conventus aperiendum, quia eo voratus per notam erat. Ibi eum aliquandiu moraretur se Joannes Insulanus arbitratus eum studio eunetari propter senium reprehensionis nee ino, Morsim abdueto dixit: sester Pagehalis patientiam hahe: eui Sanetus; a qua pero in re' in illa, inquit alter . reor ansione tam a Men. Tune ille magna eum humilitate dixit: frater, gelio quod per os nostri qua, ditini loeutus est Spiritus Stinetus. a XII. . Idem respondit alteri fratri ipsum solari volenti, quod Daeto olia
vatum vaseulo eiusdem frusta Gilo obligata ei reumserentem aggressus pari seroeta guardianus, ut negligentem incuriosumque notasset. Dieenti enim videri quod modum exeessisset superior pro re lantilla loeulus tam aspere: taee. inquit Sanelus, quia vere eius roria, ut a Spiritu Saneso prolata aecepi. Idem similiter Villenae eontigit. Fuit oliam eum eleemosynarius conventus graviter sum redarguit, quasi eleemosynas lanio a se labore conquisitas, ni mia liberalitate prodigeret, eui nee unum quidem verbum in sui excusati nem respondit. Neque vero cuiquam unquam se reprehendenti gravius aliquid reposuit, quam quod saecularibus quibusdam eius admonitionem iustam non serentibus, eumque per eomitium appellantibus eaprarium, atque opili
nem, hilari vultu dixti: ne turbemini fratres, quia ilε omni Merbo otioso
rationem Deo dabit homo. Inter alios porro humiliationis voluntariae seiug. frequens ei suit ei per omnem vitam observatum, quod eum iuvenes Dalres de manu magistri sui benedietionem aeciperent, ipse eum iisdem se nudans diaeiplinam lateret. Humiliora osseia domus promptiori exequebatur asseelu:
unde eum aliquando nomen suum in tabula, ubi illa distribuuntur, praete mimum videret, ad eius curatorem acturrit, rogans ne eo merito privatum
se vellet: itaquo et in lauiuis purgandis et in eluendis immunditiis sedulo
XIII. a ridem virtus adeo solletium eum reddebat, ut quae sibi honori possent verit, omnia Meuitaret. Eadem laetabat, ut vilissima quaequo sibi