장음표시 사용
21쪽
in habitu victuque edilreta seponeret. Eadem eogebat quameumque speetem praelationis deelinare. 0uod si aliquando praesidentis conveniualis munus obedientia imponebat, nolebat id apparere exterius, ae ne benedietionem quidem a se peli: et quia hoe effugere omnino non polerat, quando simul portarii exercens ossidium, egressuris debebat aperire ostium ; hoe aperio se reeipiebat post ianuam, ne se honorari conspieeret. Eadem optabilem ei sua veinque reddetat quomeumque in opere aut verbo despectum, quod vel ex ipso eius incessu oeulorumque deleelu notare poterant ii, qui alius nunquam hominem viderant. Eadem impediebat ne se ullo cuiusquam dieio saetove la di putaret: quam nee iratum eum quisquam vidit, nee murmurantem audivit. Quod si murmurantem ipse audiebat aliquem, cavebat ne apud As damnaret, sed continuo sibi obi ieiebat aliquam illius laudem, quo celaretur vitium alienum saltem in oeulis suis: solumque seiebat proprias licet levissimas eulpas aggravare et manifestare, eredens se omni bono indignum, dignum malo ; neque aliquid sit,i praeter aequum fieri, sed omnes Dei ereaturas prequas patietatur quidpiam, eonsiderabat, ut vindices exiguae virtutis et grati-iudinis suae. .
XIV. . Proximum humilitati iam profundae erat absolutissimae studium pauperialis, ad quod eomprobandum susticit videre vestes ipsius uilas, viles ex panniculis eonsulas usque eo , ut impossibile esset invenire mendicum, qui eas hahorai ex tot frustillis, duorum digitorum latitudinem raro exceden-libus, eonsareinatas. Quae quidem frustilla panniculorum omnis generis requirebat in sterquiliniis . lotaque seponebat ad usus suos . noenon si lamentorum isagmina et aeteulas euspide orbas, quums a se eineeΠg indue at ipse eu-spides ad eoiem ad hoe eomparatam. Sandalia etiam vetera prorsusque d iriia consuehat sibi ut melius poterat. Lampades eum assula pinea aceend hat, ut eerae parceret: eumque vidissei aliquando olei quidquam offundere fratrem, magno cum reto velut reprehendendo dixit: iue esι pauper' Diei non potest, quo spiritu fratres exhortaretur, ut vere pauperes esse niterentur, et resartis lunicis palliisque non minus gauderent, quam elegantiis fameulares. Verba autem sua eonfirmabat exemplis, quorum aliqua de excessu torsan eulparit quispiam. Tale fuit, quod eum interiores quosdam pannieulos annos desem aut oeto gestasset, eos denique haberet iam densis lanei lineive panni segmentis opertos, ut quae esset eorum materies praecipua di-Merni nequiret, et veluti in elypeorum duritiem stipali viderentur. Itaque ei ego et quotquot eum novimus, audemus dieere, quod lieet multos religiosos viderim amatores pauperlatis, neminem lamen huie similem in victu
vestituque. πXV. . Vestes novas nunquam admisit , sed ab aliis detritas vilioresque volebat. Cum aulem novam ei iunielim secissent Iumillae, alterique tunicae integrandae deessent segmenta ea, quihus ad latera immissis in orbem pars inferior laxatur, detraela tunieae sibi datae reddidit, dictus sibi fugieere paries reliquas, qui maeilenio erat corpore. Ipsas igitur eonsuens adeo arelestringebatur ad pedes, ut gressum dissiculter formaret ad ambulandum. Baeda eausa eum aliquando in eivitate Mureiae a quibusdam Melesiasti eis exploderetur , non solum nihil questus est, sed in se potius eulpam contulit male sormati inressus. Si pedem alterutrum offendens laesisset, huic sandalium resartum aptabat . altero pede nudus permanens, eausamque quaeren
22쪽
tibus respondebat, minime aequum videri, ut sanus iisdem, queis infirmus deliciis frueretur. Par erat eius in victu paupertas, vix aliud comedentis quam micas laustillaque panis in canistris eoileeta: obsonium autem, quod
Iumillae addebat, erant reliquiae ex pridiana pauperum olla cor Sae, aut e phanorum lactuearumve inter ossa abiectarum residua. In cella eius nihil vidisses praeter stragulum vetus ac ruptum, crucem ligneam et Deiparae virginis imaginem chartaeeam; atramentarium insuper arundineum ad conseribendos libros suos, cum ea quam Supra diximus parcimonia chartae eo
paginatos. Atque hare omnis eius suppellex suit quam humanis despirabilis oeulis tam graia divinis, quod et miracula probaverunt ad recularum tam
XVI . Paupertatem eonsequitur poenitentiae rigor: paupertas enim exertetur in paupere et parco etho atque vestitu, et hoe est poenitentia: et hare in Sancto nostro lam suit singularis, ut quantumeumque de ea dixero parum tamen dixisse videbor. Siquidem ordinarius eius vestitus uniea semper tunica fuit, quamvis multos annos habitaverit in conventibus ae regi nibus frigidis, ut sunt Iumillae, et Almanetae montanae; ubi etiam religi sissimi quique, liret duas tunicas palliumque induti, neeesse habent saepe ad eommunem locum recurrere, eliam sic aegre hyemem omnia gelantem l lerantes; nam inter glaciales crustas et nivium algores discalceatus semperambulabat. Quem autem eatorem addere potuisset cilicium ex spinis carduorum contextum, quo aliquando induebatur, aut rastellum ex lamella serrisianno obducti minutumque pertust y Nullum prosecto, ae ne illud quidem
tilicium, quod ex selis equitiis contextum ei erat loeo telae bollandieae vestisque Paselialis, adstrictum rudi catena, cuius aliqui annuli detritis grossioris lini segmentis obvoluti erant, ne mutuo eonstrictu inter ambulandum laborandumve sonum ederent, Suaeque poenitentiae asperitatem curiosis pro
XVII. . Sed sorie quod vestitui deerat, supplebat eopia alimenti' minime
vero: neque enim commune illud quod indulgetur in religione, membris ieiunio maceratis, admittebat ipse: sed eum alii carnes edebant, solo ipse pane vescebatur quam Saepissime. Alias solum ivseulum apponebat sibi, illudque ad mortificandum gustum iam frigidum : quia carnes non sumebat nisi rarissime , et quasi nunquam coenabat. Ieiunabat ordinarie omni seria sexta, multisque per annum diebus in pane et aqua: imo lotis decem primis annis observavit eiusmodi ieiunium ter quavis hebdomada. Nunquam extra comm nem resectionem sumebat quidpiam, ne quidem baccam vel uvam unam. In sestis autem Nativitatis et Resurrectionis aliisque similibus, quando fideles 1 lent esse in eleemosynis largiores, ut religiosis lautius aliquid abundantiusque praebeatur, ipse magis studebat temperantiae; tire volebat ui sibi diversis in patinis apponerentur edulia, Aed simul omnia in unam eonfundebat scutellam. Non deerant interim qui subinde explorarent, utrum appositam sibi earnem comederet; notaruntque, quod magna cum cautela suam dissimulans abstine tiam , solas herbulas, quibus erat incocta , gustaret; ipsam vero vix unquam comedabat, sed veluti si comederet, extractis paulatim ossibus dissecabat in DusluIa. quae denique sue essive reponebat in scutellam pauperum. πXVIII. . Quando in praedictarum solemnitatum vigiliis post coenam conveniebant religiosi ad recreatiunculam aliquam, ut moris tune est, sumendam, aliquid Milieel passarum aut fieuum lauetuumve pro tempore parabilium, ipse
23쪽
pro suo relaetoriani munera ea inserebat, tum ad orationem se reeipiebat in ehorum, quia nequidem exiguum istud solatium lasso eorpori suo voluisset indulgere, quod Christo consxerat in ervee, neutiquam vel ad momentum dimittenda, quamvis singularitatis nota ei propterea imponeretur ah aliquibus. Quod si propter mandatum superioris nequiret subterfugere, eorpore quidem intererat collationi, animo vero expatiabatur ad consideranda divina illa mysteria, quae talibus diebus Melesia celebrat. In huiusmodi eonsideratione r
plus aliquando extra se, dum consideret in Mamno saxeo una eum eaeteris,
tune in culina, eo quod frigus esset, ad collationem congressis, ante tempus surrexit magno eum impetu elamitans nique voeiserans, ita ut a tribus quatuorve fratribus, qui ei manus iniecerani, aegre posset summa vi contineri. Videns ergo superior eorum brachia in conatu descere, voeo elata dixit: se. Paschalis per sanetam obedientiam impero ut quies M. Ille autem quievit si tim, a sensibus iamen tam alienus, et tam debilis remansit, ut cadens in terram fuerit pro mortuo esserendus inter brachia, deserendusque in eellam. Similis rasus eidem aliquando aeeidit ad Dominam nostram de Lorito, ubi cum ieiunasset quadragesimam apostolorum seque ad penire ten celebrandam appararet, ipso dio et hora ierita qua Spiritus Saneius adveniens sua hominibus elargitus est dona, religiosis in oratione eoniunctis, non potuit saeontinere Saneius quin eum stupore omnium alte exclamaret. a
XIX. . Flagollabat so ipso serme quotidie, praecipue quando osseium erat de martyre, tum ut vel sie experiretur dolores martyrii in ipsius saneti, quieolebatur sceletale, tum ut poonam illam vide martyrii offerret Deo, testareturque
quam pro eo optaret lotum sanguinem fundere. observatus est autem in sestis
s. Michaelis, vel Anstelorum diutius se flagellare, quia istis diebus hoe sa-eiebat novies reeitando psalmum Miserere, in honorem novem chororum angm lieorum. Infirmus nullum solatii admittebat genus ex iis quae aliis praeheri solent, non culcitram, non lodices: neque prius se dabat curandum medi eo , quam Ginpolleretur expresso superioris mandato. Tolo autem infrmitatis tempore quantumcumque graves essent fortasse crueiatus, nunquam queri. nunquam audiebatur vel gemitum dare. Mox vero ut eum dimiserat labris , gurgehat e strato , seque ad chorum vel infrinariae ipsius sacollum oraturus consorobat, in qua quidem aetione aliquando inventus est tam imbeeillis, ut non posset aseendere sealas, nisi dorso ad parietem connixus. Aliquando qua lanam patiens, eum et euram adhibere nollet , idque ei serupulo ducerem
respondit: scias, frater, quia quartanam non patior eae aliqua nafurali causa. sed per Dei specialem nolunttilem. Εum alias quartana lahorantem
expromo mandato eompulit guardianus comedere earnes: sed has illo tune quidem obedienter manducavit, sub noctem autem sumpta aeri diseiplina Gmpensabat eorpori quod fuerat eius mortiseationi ipsa die detraetum, quamvis ea dies osset sehrilis reeurfit s. nXx. . Leeius eius filmanetae florea erat iuneea, et lignum pro cervicali, vileque stragulum quo se operiebat. Fuit autem ibi mulio tempore sub ea-pana, in cella iam paupere. ut neque portam haberet neque ex toto esset eooperta. filias in aetate proxeetiori dormiebat supra tabulas pellieula instratas Verum ut nequo dormiens a se eruciando cessaret, aut perseelam quietem eorpus eaperet, eolligebat sese veluti in globum . ore genua eontingens et corpus stragulo implicans ste alligabat . ut non posset omnino gese extendere.
Cum in oppidum egredienti eontingebat metum aliqua in domo considere, ipsa
24쪽
ei in hoe ipso adhue notabatur ex uno solum latere eonsidere sollius, ex alio velut suspensus se eruciare. Hortabatur vero etiam alios fratres praesertim iuniores, ut duriter iraetando suum corpus, saepeque in pane et aqua ieiunium servando ipsum posset spiritui suhitrere. Cum aulem die quadam vidisset religiosum in sua cella habentem poma. quaesi ii ex eo Sanctus, eur ibi aliquid edulii haberet. Ipso vero respondente, quod non haberet ea esus eausa, sed solum ut visu olsaeluquo deleelatus benediceret Domino, subiunxit sanetus;
acius, frater. quod qui libenter habeι in sua eellu es lenii quidpiam,
nunquam obtenturus esι spiritum perseetionis. quam voeem audivi et diligenter notavi. χXXI. . Postquam a sareulo, ubi quam amans fuerit precandi, diximus, ad
statum religiosum transierat. lanio inier orandum gaudio spiritus persundebatur Paselialis, ut eum polentias omnes haheret Meupatissimas, praesentem semper Deum ante oculos mentis suae cernens, id ipsum exterius appareret. Nam gleum esset inter medias saeeularium turbas, semper iuveniebatur lam alaeri
sereno et placido vultu, ut quisquis eum eonsideraret in laete, oeulis, labiisque perpetuum quemdam voluit risum notarol. Et oeulos ille quidem ae laetem sic saepe elaios in eoelum serehat, ut qua pedes irent, quandoque non videret. Ita cum nocte quadam egrederetur de choro, ubi prolixius oraverat nec altenderet ubi figeret gressum . de sublimiori gradu ad imum sealarum pedem eorruit tanto eum impetu, ut ego qui tune sorte vaeatam studiis, audito lapsu voluerim egredi eolla. Sed subito omnia quieta audiens, paullopost ipsum habui ad Gluo meae ostium, pulsantem modesto ae lumen petentem: in quem intuens. vidi vultum eius grandi lubere turgidum. indeque intellexi ipsum fuisse. qui eeciderat: nam ex ora ipsius aegre id potui elicere. Cum autem nullum vellet malo isti remedium . noluit ut ego id quaesitum egrederer eella: sed ipse ad suam se magna eum pallentia silenter eontulit: quamvis lam gravis lapsus suerit, ut eius quod tune passus est ineommodi, reliquias tulerii per
XXII. . Nihil aggrediebatur unquam , de quo non exquisivissei Dei perorationem consulti voluntatem, quod sequenti easu deelarabitur. Expediebat vehementer eonventui, ut euidam eius neeessitali consuleretur di ei quia selehat gua ianus, quod Sanctus, si seriberet provinciali, promptum ab eo remedium oblineret, rogavit ui saceret ei rem indiearet. Epistolam ergo seripturus abiit in cellam eum chariae selieda. quam eum in suom dederat guardianus : qui aliquanto post tempore se ire volens an absolvissei. ex improviso eellam aperuit invenitque Sanetum genibus in orationo defixis, iunetisque manibus inter quas ehariam tenebat, rogans Dominum, ut pennam regeret ei quae gerihi vellet ipse intus dieiaret. Neque tantum id saeiebat in maioris momenti negotiis, sed etiam ad minimas actiones. Alias eum dormientibus aliis, religiosi quidam iransirent eius pellam, audiverunt ipsum intus suspirantem atque gementem : in quo ne saepe deprehenderetur formidans, haud raro sese eons rebat ad hortum , ubi observatus a nemine, dulcia eum suo Iesu miseereteolloquia. Suspieabatur hoe quidam frater Iumillae : ergo speculaturus quid ageret, ibidem se latenter abseondit, viditque go penetrantem inter eondensas quasdam arbores eum erebro brachiorum motu. velut aliquid solielle quaerentem. et hiandu vore laeulatorias emillentem pias ae servidas, quarum memo-
25쪽
riam particularem retinuisse se negavit religiosus iste: ego vero eas manu ipsius propria sic reperi deseripias. a XXIII. . Doce me, abyssus profundissima, creatris rerum omnium
Avientia, quae in diuina tua lanee appendisti magnitudinem montium eouiumque, et pondus terrae tribus digitis suspendisti. Suspende, Domine, Pondus eorporeae 9rauitatis huius, quod circumfero tribus tuis invisibit bus diquis, ut videat et cognoscat quum admirabilis sis tu omni ereatura. Tu es Iuae suprem , quae fulgebas ante aliam omnem Itiem in montibus sanctis tuae antiquissimae aeternitatis, eui omnia manifesta et convicus fuerunt, priusquam sierent. O luae, ab omni maeula abhorrens, vimenam deliciae sunt tuae maiestatis cum homine ' Unde praeparaui in me thronum regia tua excellentia dignum, in quem intrans deliciarer ρ de tabeι homo, uι fiat templum puritatis tuae, teque intra sa rect-pisti In hune modum nulla transibat ei hora diei, quam eiusmodi orationum
varietate non distingueret, inius intra se collectus, ad fruendum eo, quem intra animam suam portabat paradiso: hoc enim ex evangelica doetrina eum hausisse apparet ex verbis in libro eius scriptis, huiuscemodi. a
XXIV. . Regnum Dei intra pos est, inquit Salmior. Quale est istud regnum' u nempe de quo Mostolus ad Romanos rur. , iustitin, Pax, gaudium in Spiritu Saneto. Ubi iustitia ponitur tamquam omnis huius boni radisi mae vero et gaudium uti fruetus huius radieis, in quibus e- ista nostra quies atque felicitu a. Atque hoe significant nobis duo nomina Melchisedechi, qui appellabatur reae iustulas, reae meis. Haec enim duo
sine mee invenitur. In panum igitur laborat quisquis, pacem qu rem et perum gaudium eitra iustitium, eι bonam eonscientiam. Hactenus ille: alibi vero sic scribit: amem is, Domine, fortitudo mea. refugium meum. Iibertator meus in Iaboribus atque perieulis. Quid mihi est in eoelo, Deus,
et retra te quid uolui supra terram 8 Desicit anima mea et earo mea in desiderio tuae maiestatis: quia tu es Deus eordis mei, tu pars meael haereditus mea in aeternum. Has similesque voces pronuntiabat Sanctus inter illas arbores S. Annae de Monte. Et quamvis is, qui explorabat ibi
actiones eius, eonabatur latere, ei cum patientia et consueta sibi lenitate sensum aliquem suum declaravit diems: cur me persequeris p . XXV. . Solebat orare cum tanta attentione et vehementia spiritus, ut absque sensu externarum rerum raptus in Deum, aliquando etiam conspiceretur ad eubitum unum elevatus a terra. Ila Iumillae in choro eum a se visum, eum illuc sorte esset ingressus, deposuit P. Andreas Rodriguer, sicque eo viso vehementer pavefactum. Notavit etiam mulier quaedam Villa Regalensis, Franeina Sebastiana, quod die iovis sancto eum viderit orantem eorum Sanctissimo, totoque corpore prorsus immobilem ac si elavis fixus solo suisset, per horas omnino quinque eontinuas. Sacrificio missae tam devotus intererat, ut similem assectum aspiraret omnibus intuentibus. Saepius quoque observatum fuit, quod eidem sacrifieio ministrans, siexis genibus et manibus anto laetem iunetis qui erat ordinarius orantis usus) dissueret lacrymis copiosissimis. Eadem Francinaui pote partieulariter Saneto devota, duobus vel tribus diebus antequam infirmaretur , notavit, quod tempore totius missae eui serviebat, subridere sibi perpetuo sit visus: pleno autem risu exhilarari eum vidit, eum librum ab epistolae eornu ad alterum, quod evangelii dieitur transferret. Cumque post
26쪽
dies ab inde elaeiler decem audiret eum obiisso, identidem enitalioni suggerebatur, quod risus isto fuerit indicium alleuius nolitiae de glorioso suo sine ac piae. Ei liuie testimonio consonant plurium fratrum dicta, asserentium quod per eosdem dies extraordinariam quamdam in eo laetitiam notarini; qua fiebat ut inter ambulandum riderei eantillaretque, velut laetissimo aliquo nuntio re-erpalus. Devotissimus erat etiam Boginao coelorum ei rosarii eius quod partim ex eius seriplis intelligitur, partim videtur colligi ex ea assiduitate, qua ipsum semper manibus iraelabat: quibus si ad aliquod ministerium peragendum habebat opus, expediebat eas iniecto in collum virgineo serio. quod a se non prius, quam spiritum ipsum suum dimisil. a XXVI. . Porro ut iis satissaeiam, qui eum desiderio imitandi eupiunt videre specimen piorum exerciliorum eius. transcribam hie quaedam ex eius lihello circa orationom inedilationemque notata. Mod talia. inquit, esι studi ει
operatio intelloetus. oeculi e nerim is notitiam incestis tia. Oratio est deuosa alleviaque suspensio mentis in Deum. auerιendu mala, es botiti eonei puri obtinenda. Contemplatio est suspensa eteros in animae in Deum quae iam mundanis rebus mortua . . Gus ut Duditi trucis vi dvilcedinis intemaue. Οιium et quies sanetu, sunt tigretus contemplationis. quos potissimum mitti contemplo isti intendit. Loetio est uilissens consideriatio scripturarum eum attentione intellectus. Dico, inquit S. Bonuventura, quoa nostra loculio es nostra oratio sunt desiderium alicuius rei, vivi pesitio e formis desiderio nostro. Gloriosus autem S. Chrysostomus docens quomodo oratio sit principium eι eausa qrandium bonorum, sic loquitum qua rea esse pol ει aut iustior, arae pulchrior. aut stinetior, aut plenio, sapientia, quam eonversari et loqui eum Deo ' Si mim ii. qui agunt eum sapientibus, cito esseiuntur sapientes. quid dicemus de iis. qui semper eum Deo loquuntur, deque suis relus omnibus eum eo eonsulitini' o qum aest sapientiri. quansu risitis, quNn a prudentia et boni as, et tempertintia. et aequa ιtus mortim, quum sectim trahit s udium orationisi Non errabis Visur, qui dixerit, quod oratia sit eausti omnis eirtutis et iustitiae: et quod nihil eorum quae sunt animae neeessuriti ad eum intrare possis, si desii oratis: quia polius. quemadmodum eisitas earena muris et propu-9nuculis facilem hosti praebet in9ressum. sis anima. quavi non est Orci
l one munita facile fineisur a dclomone et risiis impletur. Nihilo lotissitisti veritate revidet. qui sustinueris oraiionem esse fumqtium nervos, quibus eonteaeitur, in omnem sese puri ni movet et stetit .psi Diu necessarii sunt eorpori ad uilam, ut iis sustulis dissi Huda continuo sis omnis eius harmonia, et eonsonantia; ita animae per neroos ortitionum muneni firmae ιdonetieque ad mirum spiritualem Merellationemque perfectum in curriculosissus . . XXVII. Ratio propter quram Detia nos ereavit adeo pauperes et Nirtutibus dos istitos. fuit, ut nos exerceremus in oratione, empte medicinis
per iusserenitis ad ipsum. ει κὰιutea ab eo peteremus. Tum nec stiricives titio est. vi sine illa secundum Deum cicere nequennius estque
buse viritia oeluti pignus, quod Deus a nobis erigit, ut nos coniunctos,ιbi teneat: aelabor enim quum utilis nobis foret praesensia stiti, et eonservatim, qiuamque perieruosum nobis foret vel ion illum tib eo soparari. Purandoquidem Detis murimo eupiat farores suos nobis dure: in omniquum petes re. confido si miser utiturum Deum qu A petieris. ihil poma
27쪽
A1No CunisTi GREGORu XIV. R0 LPHI II. RELIGlmis III10RLM4594. AAIO . AIIo 45. ANNO ZM. nisi ad hoe prius a diuiua uoluulate panem earis, qui in imo cupit dure et annuere petitioni tuae . quum voles petere ; et expectat donee aliquid petere incipiamus . iisque ad petendum moneri mauis debes im pensione, quum ad largiendum hiabet Deus. quam necessitate propria eius
rei quus petitur. Merce animum tuam per actus pia entes atque PO tentes ad volendum quidquid vult Dem, removens a tua poluntate omne bonum et commodum, quod eae tuli voluntate consequi poteris, eo solum cepto quod Doluntas Dei mereasur supra omne concupiseibile appeti,
eopte quod sua divina maiestus velit nos adipisci quod eupimua, uι
eo oblento fanins maiores servi Dei, eumque amemus perfectiva. Petitiones et Orationes luiae omnes semper tuli intentione signenιur: eri quando Petes, Pete cum amore et per umorem eum instantia et importunitate.
Abstrahe artimum a rebus huius mundi. eι cogita in eo nihil esse praeter Deum et animam tuam: neque eor tuum iisdem distrahi Mel ad modicum
ροισε. Iudicium caecum simpleae et humile. memoria supra seipsam eae perrecta, amor diuinus omnia nostra sicut oleum condiat. .
XXVIII. α Quatuor sunt gradus perfectionis, sed et anima omnibus
rebus erealis spoliata, lino et a suo eorpore abstructar anima unita Deo
Per viritum es voluntatem: anima familiaris diuinae maiestata anima quoe rec pit quidquid impositum fuerit, tanquam de manu Dei. ubique
frutius vens. Duplex est modus contemplationis; alter per ereaturas in intelleetu, atque hic modus est malue disellis et laboriosus, quia Mer e tur Per polentius eι intellectum eum sputio temporis . euius lieri inrita utilitas si ι, nunquam tamati a in stir persectionem qui in hoc sola s stit; neque pure et absolute est homo spiritualis. Alter modus, uti fere est sine labore, sic ferme sino temporis impendio cum m*imo merito tendit ad perfectionem sed modus hie absconditus est et pauet eum inveniunto appellatur autem nominibus variis: nunc quidem scientia infusa. alius sapientia abscondita, alius theologia mystica, vel Gerellium aspirationis. Iuneuitur vero per viam aspiratiouis. quae est ignis ineensus, ardens in cordo, allus terientibus vinisque desideriis amoris, qui nutrit et sustentat univirum devolum eum voluntutis aspretibus continuo novis. Hunc ignem divini amoris accendiι divina bonitas per suam insinuam clementiam intra viscera amantis animae, et ipse per quietam perfecis 3ue eontemplationem conlisutitur. in quia et non siue ea potest servari incendium istius amor ferae flammue, quae animam assimilat eramino. per quem ἐροι se sublevat, immersurti se eeutro illi sempiterno, unde divinitimoris diseiplina processu el ignis huius prunae candentes. Quieta contemplatis es Dis in quem terminatur hic amor, est amor sempiternus qui in hae vita eoeptus incendi, nunquam extinguitur, neque tardere desinit, donec ad uilam aeternam pertinuat. Contemplari, secundum prue
cisam vocis notionem, est animam sese aιιouere in Dei amorem pure et absolute, non in Dendo se nubibus aut obseuritulibus notitiae rerum creatarum, earum praesertim qum infra animam rationalem sunt. Atque hactenus sunt ipsa Sancti verba. quibus etiam exercitia sequentia expreMa
XXIX. Cum transieris ritim purgativam et aliquanto tempore in meo tilaris, idest in uotitia tuae eximitatis. miseriae, es pili istis: eumque nonnullos annos insumi seris meditandue yissionis D. IV. Iesu Christi eius-
28쪽
que innetias ne vitae: eum denique Deum in suis creaturis mynoreris . loque in virtutibus Mereneris eum multu tui notitia; incipe magna cum humilitate te dare et oecupare in ria, quam poeunt illuminutii im, et in era, quam 'pellanι unis iram, quae eonsistit in agnitione beneflatorum divinorum eum gratiarum actione, atque in suari Gerellatione umoris eleharitatis Dei. Summa porro Gerealarum vitae illumina irae Mee sis. . XXX. Die lunae multa cum diligentia debes eonsiderare beneficiumereationis dicendo: gratias tibi ago Deus meus et reae supreme , quod ab aeterno me pra destinareris. et in perpetua eharistite amuneris. O ardentissime amator mi, pater mi, gloria mea, spes mea, quo O fideli amore
te ditidium ' quondo te intimis cisceribus complectar ' nXXXI. Die martis, beneficium gratificationis. disendor gratias tibi ῬοDomine mi supreme, eui complacuit me gnutificari in tuo dilectissimo Filio, eidem non parcens. Gratias tibi aro, Domine, quia dedisιi mihi
Spiritum Sanetum in signum adoptionis, in privilegium amoris, in annulum desponsationis, partiemando eius dona. fruetus, et sanetas inspirationes. Atque hic age gratias pro omnibus sacramentis. XXXII. Die mercurii eonsidera benefetum n usionis, dicens: gratias tibi ago Domine mi eι Deus supreme, quod toties eaeerrantem rer usti, et restituisti modo per inspirationes internus, modo per externas admonia
XXXIII. Die i is bense tum iustificationis dicens: gratias tibi asso
Domine mi et Deus supreme, quia dignatus sis τoluntatem meam sic commutare. ut quaecumque a I poenitentiam spectant et antea mihi erantamura dulce nune sapiant. .
XXXIV. Die veneris benefeium donationis dicens: gratias tibi asso Domine mi ae Deus supreme, quod mihi dederis in donis naturalibus
intellectum evacem et tenticem memoriam, in donis fortunae robur et decoram conformationem corporis, in donis gratiae pure ere Iere et ardenter imituri ete. XXXV. Sabbato beneficium gubernationis diems. gratias tibi ago Domine mi ae Deus supreme, quod in hoe esse me conservaveris, dando mihi inermentum quotidianum, valetudinem bonam, ingenium hilare, cum eae me ipso nihil sim. . XXXVI. Domin ea bisseium glorisieationis dicendo gratias tibi asso supreme Deus, quod mihi eoncesseris gaudia paradisi, dando mihi sura naturae meae reissentiam fruitionem disinuatis. risionem mei Bodemptoris, et gloriosae Matris eius. O Domine. quanta mihi laetitia erit ridea gressem coelorum in suo decore, et dom nam meam riminem Marium, totum deificatam et glorifestam. XXXVII. Simili modo utendum est punetis aliquot elevat iris, ad affe-etum in sin=ulis dictorum beneficiorum innorandum elevandumque an
mum dicendor o suprema bonitas o altissima aeternitust o incomprehensibilis maiestas f o amator ardentissimes o hospes sutivissimes O saporsianelissimel o reae praeclarissimes o magister prudentissimes O recreator
subsicientissimes o redemptor largissimel o eustos diligentissimes Ou mo L. Domine, dignas tibi gratias referre potero pro tantia beneficiis , tantis donis. tantis misericordiis' Aeque solam in his vitae illuminativae Mereulis huiusmodi punctis uti debes, sed etiam in exercitiis aliis. Debes
29쪽
Α 'Ao cunisTI GREGORil xl V. ROD LPHI II. RELIGI IA MINORUM 459 . ΑΝΝΟ l. ΑΝΝΟ 5. 1 No 384. etiam in reeognitione istorum beneficiorum ruminare auctoritates aliquas Scripturae, elevando animam tuam atque dicendor benedictio, sapientia . elaritas, gratiarum actio, honor, pirtua, et fortitudo Deo nostro per omnia saecula saeculorum. Amen. Quia pero oratio, ut sis perfreta, tribus partibus eonstare debet, Milicet aInitisne eulparum, imploratione mis risordiae, et actione stratiarum : ideo sciendum est, quod gratius Deo agere non sit aliud, quam elicere actum interiorem animae, quo agn seimus Deum pro domino infinito et universali, a quo dimanat omne bonum: quo etiam is, qui bonum aliquod coeleste reeepit, delectatur. eonsiderando per eiusmodi benefactum magis habilem faelum se esse adseruiendum tori omnis mali et delaetatur videndo se aptum esse ad magis amandum meliusque servi nisum datori omnis boni. . XXXVIII. Denique sub titulo exercitiorum vitae unitivae haec descripta reperio. Veniens ergo frater ad loeum orationis , teque muniens signo sanetae eruers, ac spiritum intus recolligens assume personam et affectum
filii et sponsae eum asseetu amoris informa meditationem de laudibus perfectionibusque diuinis ae disce tu iis gustare quam dulcis sit Dominus
XXXIX. Die lunae primo debes amanter eonsiderare, quomodo Deus est conditor omnis esse, idest principium et sinis tunctarum rerum, aeuius arbitrio pendent omnia. ηXL. Martis eogita quomodo iste tuus dilectus sit deeor universi. Omnesque creaturas feeit formosas: ipse est cuius pulchritudinem sοι et lana mirantur. in quem destri rent ansteti prospicere. ηXLI. Mercurii preponde quomodo is, quem amando requiris. ωι gloriumundi. quem adorant angeli, Iaudunt archangeli, tremunt potestates, euidenique omnes semiunt. v XLII. Iovis eognosce quomodo is, quem amas totus est chraritas: et quod is qui manet in eo, maneat in eliaritate, et Deus in eo. Item quod sisut natura ignis est ardere, incendere et calefacere; ita proprietas eharitatis divinae ait ardere, gratias suas largissime elundere, inflammare amorem, incendere. satrare, redimere, eustodire, liberare, et illu
XLIII. Veneris eonsidera quomodo is, quem multum amare desideras, sit regula et exemplar omnium rerum. π LIV. Sabbato repende quomodo is. quem amas est quietissimus, et absque ulla sui mutatione mundum perpetua ratione 9ubernat. sator e li
XI V. Dominica agnosce quomodo is, quem diligendo eoncupiscis, susus eientissimus. et qui illam possidet, possideat quidquid sibi opus est. μXLVI. Singulis porro Mereitiis istis servire possunt elevativa haec puneta : O Domine, tu amor meus es, meus honor, mea spes, meum refugium,
mea vita, mea gloria , meus sinis. O amor meus f o beatitudo mea fo servator mis o gaudium meums o diraetor mil o magister mi Non quaero Domine, nec volo. ut mihi proponatur, aut dicatur alia res, nisi tu Domine Deus meus. quia tu mihi subpetentissimus es, pater
meus. frater meus, nutritius meus, rector meus. eustos meus, totus desia
derabilis, totus amabilis, totus fidelis. Adorationis quoque aetus hae formerareeri debet mente magis quam uoee. O Meetaisatae Domise , animo
30쪽
mea adorat te super iudiciis iustitiae tuae, pro nostra redemptione Me euis in dileelissimo Filio tuo. Gratiarum cietionem sie eoncipies. o su preme omnium Domine. anima mea tibi osseri gratias et laudes pro ardentissimo amore, quo dilemissi me ante ordinationem mundi, viriuis euius me praedestinasti, et me feeis i ehristianum, meque eonuertisti et eruisti a saeculo. Et hoc modo possumus diciti verba applietire ad assendias gratias pro quocumque beneficio. Appellanda etiam oranti sunt meritra mysteriorum citae D. N. Iesu Christi, dicendo. o Domine per oestram sanetam incarnationem miserere mei peccatoris. Ad prosequendum Osero huius erere ii niam. Gistimo aptissimus esse nocturnus eiu illas, privando eorPus omnibus superstuis, nee praeter praeelsam necessi alem ei quidquam indulgendo in victu aut somno, ut te possit per iter amoris porsore: quia anima contemplatira non eurat corpus, nisi quutenus obligatur cratque solam pro Dei amore, cui cupit piacere. eι quia diuina maiestas ad iubet. lanima iustri quae fransiit per viam purgatiuam eι illuminati m. et Diruuer inuissi ut eustodiendae quieti interiori, aequirit uiaeonditum sapientiam, el 9us tibis dulcedinem, quam Hryitur Deus diligentibus
se. Aufer a te omnem amorem proprium, ei tui ipsius honorem perfectum eoncipe. cupitis vere et eae animo eontemni. alpissi, deprimi ab Omnibus, et pro vili haberet. Neque tamen masuum quid esse pules, si ipsis iniurias laeteris et obieeteris: seis enim. quis eas iuste mereris, propter multa tua 9rsviaque peccam. Atque huee omnia ex diversis quidem loeis, ex uno
tamen ipsius libro collecta sumetani. ad explieandum orationis et contemplationis praelitae spiritum, quo dirigenie trilia Mapere et scribere potuit. . XLVII. . Magnam esse fidem suam vivam, solidam, et serventem demonstrabat Sanetus, loquendo de mysteriis eius eum lania Grilludine et emeaeia, ut omnibus miraculo esset, adderetque animos ad ampleetenda fugiendaque ea , quae nobis ut talia sides proponii. Nos abito imprimis erat quanis deleelatione ei voluptate narraret villam ei miracula, passionem et mortem D. N. Iesu Christi, idque tam a exoranior et dilueide, quasi singulis mysteriis praesens adfuisset. Cum ei per obedientiam iniuneium fuit lumillae de Christi nativitate ad fratres verba laeere, ita seeit ae si ipse, dum erat per campos pastor, eorum unus sui ei, quibus angelus gaudium istud magnum evangeliravit: eum iisque praesepiolum vidisset, et insantem in eo p situm adorasset, addebat quomodo plorantem pannieulis involvebat mater, et sua et ubera praebebat, iubilantibus interim sestiveque modulantibus eoelestium Spirituum exerellibus: intor quae quoties pronuntiabat saera Iesu ae Nariae nomina, ea id faciebat teneritudine ae revorentia. ut satis appareret ipsi intus in cordo esse deseripla. De tempore porro et loeo, quo natus est Chrisius hare eius mauuseripla invenio. πXLVIII. Cum 9loriosa viryo Maria tum pretiosum Filium de Spiritu
Sancto concepisset. die a1r. Decemlris, nocte silenti es quieta, peperit assent tum suum in pauperetito iussurio. I ttis est er9o eae purissimo
ventre auertilissimae utiminis Mariae. qutie suertit silia sutieli uiri Ioachimel legitimae uoris eius Annae quae ipsum peperit iuxta computum
seriptorum anno ab orbe creato ruo II., ab Urbe condita DccLII. . anno
imperii set iuni Gesuris Au9tisti x1D. Cum autem 'loriosa coelorum Reyina esset in loco tum destitito, eircum iam suu splendidissima luce. Tum hora saeratissimi mi tua adsuit in media noete dominiea die. naitia-