Fragmenta comicorum Graecorum

541쪽

τοις αλλοις καὶ:τω ειποντι, ώς Ουδ' αν εγκεφαλων εσθων Itaque propter hunc ipsum Athenaei locum videndum est ne Philocles quidam comicus fuerit; ac commode sum

surrit Philocles Philippidae comici pater. Vide supra p. ψα

Sed haec omnia admodum dubia esse non dissiteor; neque multum repugnarem, si quis pro Philocle apud Athenaeum Dioclia nomen reponeret. Haec enim nomina passim Per mutata sunt a librariis. V. Clintoni Fast. Hellen. Olymp.

. Aliud item eiusdem erroris, de quo dicere instites, exemplum habemus apud Clementem Alex. Strom. VI p. 2M Ib.mσχιων ὁ κωρακος γράφει 'κεινος δ' απαντων ἐστὶ μακαριώτατος,ος δια τελους ομαλον ῆσκησεν piori Nisi scripsit, certe debuit scribere Clemens Μοσχίων ὁ τραγιρρός, euius Telephum et Pheraeos laudat Stobaeus Flor CXXV 3 et Eel. phys. p. 152. CD. Porsolius ad Euripidis Phoen. I 62. Incertarum fabularum fragmenta supersunt eompluria, tragicae dictionis splendore conspicua. Eundem scripsisse Themistoclem tragoediam, in qua pugna celebraretur Salaminia, ex eodem Stobaeo intelligitur Sem. LI . 2I: Mοσχίωνος ἐκ Κεμιστοκλεους' Καὶ γαρ εν ναπαις βραχει. πολυς σιδηρω κείρεται πενκης κλάδος, καὶ βαιος πλος sivρίας λογχης κρατει. Quos versus fortasse nuntio tribuerat poeta, Salaminiam vuetoriam. deseribenti. Neglexit haec Passovius Melet. erit. in Aeschrsi tragoedias p.. 3, ubi de iis agit poetis qui tragoediarum argumenta e patriae historiae luce petierunt. Cuius generis aliquanto plures suisse apud Graecos tragoedias, quam vulgo putatur, satili opera demonstrari posset.

542쪽

Themistoclem Plillisci supra attin p. 42Φ.: Lyeophronis

Cassandrenses a Suida commemoratos ad Cassandrensium fata sub tyrannide Apollodori spectasse haud vana, opinor, auspicio est Niebultrii in Museo Rhen. I 2 P. . IIT. Arte' misiam quoque Graecorum victoriam in scenam fuisse pro duciam colligi potest e Strabone lib. IX. p. 668 Lips... ημεντοι - ακτὴ καὶ τετραγωδηται, καὶ μεταμνηται δια τον ἐνταυθα αφανισμον του Περσικου GTOλου. disi hoc loco τραγωδειν uasice exornandi sensu interpretari

Theodorum qui poetis comicis annumerare volet, Hevehit uti testimonio debebit, apud quem haec reperior Πελεθοβαφ: Θεοδωρος ὁ κωμικος ὁ υποκριτης Ουτως ἐκαλεῖτο. τινῖς δἐ ποιητων φασιν αυτον γεγονέναι. .Enimvero certissimum est haec ita eorrigenda esser θεοδωρος ὁ τραγικὀς υποκριτ=ὶς. Theodorum, nobilissimum tragoediarum actorem Philippi Macedonis aetate clarum, commemorat De

ἀκοαις. Aliorum de eo testimonia 'protulit Hiienbactius ad: Plutareh. de aud. poet. p. 18 C. . Sed eiusdem nomen Ephippo restituendum est apud Athenaeum XI p... 482 d, ubi vulgo legitur ρησεις τε κατὰ δειπνον λεγοι. De quo iam olim admonui quaest. seen. III P. I . Cognomen Πελεθοβαφ , quod Luλεθομην scribendum esse Arcadius de aec. p. 94 13 praecipit, unde homini haeserit a nemine q uaesitum vidi. Suspicor autem eo. nomine Theodorum a

543쪽

mleo quodam poeta insignitum fuisse, quo li ominis foedam Iibidinem indiearet. Hesychius vol. II p. 1694 t Θεοδωρους

ἐυγον οἱ κωπικοὶ τους πρωκτους '), απο Θεοδωρου τινος O ευ τῆς εαυτου Δρα χρησαμένου. CD. idem s. v. 'στοδημος. quod autem eundem hunc Theodorum etiam in poetis habitum esse seribit Hesyching, nescio an is diversos Theodoros confuderit. Sane quidem etiam apud Diogenem Laert. II 101 in viginti quos enumerat Theodoris commemoratur Θεόδωρος ποιητης τραγωδίας. At cum vix eredere Beeat celeberrimum histrionem a Diogene suisse praetermissum, haud quaquam lmprobabile est pro ποιητης apud hune seribendum esse υποκριτλης. Theodorum poetam lyricum

patria Colophonium habemus apud Aristotelem Athenaei XV p. 618 f et Polluc. IV 55, fortasse etiam apud Athenaeum III p. 122 b. Ab hoc distinguendus est is quem commem Tat Dionysius apud Athenaeum XV p. 669 e.

Ionem, tragicum poetum nobilissimum, quo auctore Fabricius in eomicorum indicem rettulerit nescio, nisi forte e Seholiasta Arist. Pac. 835r ἐγραφε δἐ καὶ κωμωδίας καὶ ἐπιγραμματα καὶ παιανας καὶ Ηινους. Sed huius auctoritati non multum tribuo; ac fortasse ne seripsit is quidem κι-ει δέας, sed τραγωδίας. Nec maior Suidae auctoritas, qui eum Dionysium malorem et tragoedias et eomoedias seria palmo dicit, vereor ne lusto liberaliorem sese praestiterit. Tragiem artem, licet infausto suecessu, Dionysium laetitasse notissimum est. Praeter Fabricium B. G. II p. 296 vide

quae dixi supra p. 362 et ad Euphorionem p. 163. De -- moediis eius qui tradiderit praetor Suidam solo neminem. Nam θεσμοφόρω, quam sabulam Syraeusano tyranno tribuit

cod. πρωτους, quod Musurus improspere in ευρυπρώκτους mutavit.

544쪽

Casaubonus ad Atlion. IX p. ,δ04 e, Dionysii fuit, Sinopensis, omoediarum poetae haud ignobilis. Accedit e pressum alimonium Aeliani V. H. XIII 18: Λιονυσιος ὁ τῆς Σικελίας, τραγογδίαν fiaν ἡσπαζετο καὶ και Ουν καὶ δραματα εξεπόν)ησε τραγικά' ἀλλοτρίως δῖ προς κωμωδίαν

διέκειτο, οτι Ουκ ην g Δογελως. Quo minus fides habenda est Suidae, cuius error ex eo repetendus videtur, quod in tragoedia quadam, culus nomen ignoratur, Platonem ieete quidem, ut suspicari licet, sed petulantissime et comicorum In morem vexaverat. Testis est ΤΣelges Chil. V I82t

δοκω τον στίχον - ος τῆ ἀρχῆ ἐγράφη et αυτοῖς γὰρ ἐμπαὶζουσιν οἱ μωροὶ βροτουν. PAd quae compara Lueianum adv. lnd. 15 vol. III p. 113r ἀλλ' ο/κως ριακρω γελοιοτερα εγραφεν Dion3slus ' οἰον κἀκεινο ετὀ Λωρικον ἐλθεν η διονυσίου γυνη γ. καὶ παλιν γυναῖκα χρησιμ ην ἀπωλεσαγ. καὶ τουτο γὰρ ἐκ του πυξίου. καὶ τὼ εαυτοῖς γὰρ ἐμπαίζουσιν οἷ μυροὶ τῶν P. Quem locum alito supra p. 362. Haud maiori iure In comicorum ordinem recepit sunt Sositheus Demonax Ecdorus Serapio et Hippothoon. De Sosi th eo , quem recepit Fabricius propter Di genis Iocum, dixit Naehius Sched. erit. p. Φ, contra quem frustra disputavit Molinthe Dissert. de Cleanine Stoico I p. 85. Demon autem Serapionem et Eudorum tragicos suisse poetas ostendunt fragmenta apud Stobaeum FI G. XXI S. XXII 16. X 2. XC 9. Paullo maior dubitatioineidit de Hippothoonte. Co eum tamen quo minus fuisse putemus prohibent Dagmenta a Stobaeo servata. V. lndicem Gaissordit. Magis etiam mirum est aeeenseri poetis eoruleis Dia -

545쪽

goram Telestem et Timocreontem Rhodium, poetas melleos. Diagoras, de quo Sestoliasta Aristoph. Ran. B23haeo scripsit r. διθυραμβοποιος ὁ λαγορας ποι Ιτης - ε κωμκις διθυραμβικά τουτέστι Λιονυσιακὰ δραματα πομυν,

Diagoras igitur quo sensu comicus poeta dici potuerit iameet Libanius vol. III p. 53: την γαρ 'Eλευσινα καὶ τω ἀπορρητους ἐκωμωδει τελετάς. Quod ubi qnovo in Iibro prodiderit quaerere nunc non Vacat et in Iyricis quidem Eam minibus summam erga deos pietatem et reverentiam oste disse docet egregium fragmentum a Didymo Alex. de Trin. III 2 p. . 320 servatumrΘεος θεος προ παντος εργου βροτείου νωμα φρέν' υπερτάταν

αυτοδαὴς δ ' ἀρετα ' βραχυν οἶμον ερπει. quae ex encomto Arianthis Argivi petita esse intelligitur ex Phaedro Epic. de N. D. p. 23 Pet. ἐν τῆ ποιήσει κατ' θειαν ἡπ αυτου γεγράφθαι τοις ολοις Ουδῖν ἀσεβῖς παρενέφαινεν Aristoxenus), ἀλλ' ἐστὶν ευφημος, ιυς ποιητής, εις τb δπιμονιον, καθάπερ αλλα τε μαρτυρεῖ καὶ το γεγραμμένον εις 'Αριάνθην τον 'Αργειον. Θεὀς θεος προπαντος ' ἔργου βροτείου νευμα φρεν' υπε ρτάταν.καὶ το εἰς Nικοδωρον τον Μαντινεα ' κατα δα ἱ μο ν α καὶ τυχαν τὰ πάντα βροτοῖον ἐκτελεισθαι. Tis παραπλήσια δ' αυτω περιεχει καὶ τὰ Μαντινεων εγκώ- πιον. Bine redintegravi fragmentum a Didymo servatum, apud quem θεῖς semel scriptum erat. Pertinent hue quodammodo quae ex Aelio Dionysio attulit Eustathius ad Iliad. p. 258 2Tr Aιλιος Λιονυσιος φησιν οτι καὶ ἐν ιεροποιίαις

- ) Haec habet etiam Sextus Empir. c. Math. IX 53 p. 56I Fabr. Praeterea nihil de Diagorae carminibus

aervatum est.

546쪽

ρητορικω λεξικφ φερεται καὶ ου ααντος ερρου αρχομενοι ελεγον θεος θεος. Itaque boni ominis eausa haec verba In ipso carminis initio posuerat. Aυτοδαῆ αρετην dicere vid aur laudem quam quis suis confisus viribus anquirit, dirinae opis nil indigens. Adiectivo αυτοδαίὶς paullo diverso sensu usus est Sophocles Al. z00. . Porro Telestem comicum manifestus Suidae erroe peperit, quod verbo monuisse sufficiat. Paullo speciosius idem Timocreontem eomoediae poetis accensuit. Idem alio loco in v. σκολιον praeeunte. Scholiasta Aristoph. Ran. 133 eum ἐποποιον appellat, pro quo vide an scribendum sit λοποιος, ut vocatur apud Plutareh. Themist. XXI, quo Ioco apsum illud carmen servatum est, quod Timocreonu eomio poetae nomen conciliavit. Scilicet latissime patet usus et significatio verborum κωριωδiα et κωμωδεῖν, quae passim de quovis ludibrii genere. usurpantur. Strabo VIII p. 308 Eretrie ea propter frequentem caninae litterae usum πικώ- μωδησθια ' dicens non necesse 'est ut ad eo colli poet respexisse credatur, quemadmodum Psingsilo nostro visum est in docta Dissert. de rebuΗ Euboleia p. I Ambigue Aelianus V. U. X se ἐκιυμ ιυδουντο εις λεπτοτητα Σαννυ - ρiων - καὶ Dιλητας ποιητὴς τριον. De Sannyrione eomicorum facetiis illuso res nota est, non item de Phileta. CD. tamen Stratonem Athen. IX p. 383b. quae Diogenea Laert. IX IIo , Timoni Phliasio tribuit δραματα πωρο- τριάκοντα, Carmina fuisse videntur colloquenti i

') Similiter τραγωδία et τραγωδειν permnltis Iocia I tiore sensu intelligenda sunt. Vid. Lobeckii Aglaoph. p. 9 T. CD. supra P. 523. Ita etiam Eustath. ad Iliad. p. 92 15. CD. Boeckhium Com. Iliacr. I p. 28.

547쪽

personarum vicibus utcunque distineta. Neu Antheam Lindlum, de quo Athenaeus X p. 4 5br καὶ κωμωδίας

ssietas scripsisse erediderim, ut nec Euagem Hydriotam, quem Dionysiua apud Stephanum Byg. s. 'Υδρέα p. τ2 pastorem fuisse refert omnis quidem eruditionis experiem, aed moediarum auctorem non infelicem: νην ει ὁ μαγης πομμήν τις αγραμμητος δηλαδὴ καὶ orλλης παιδειας αειερος, non)της δ' αγαθὰς κ Πυδμυν. De Antiphane Bergaeo, rabulatore notissimo, quem et ipsum fuerunt qui comicum poetam dicerent, egi supra p. 3 0.

Porro non e tomicorum tantum numero, sed omnino egraecorum Poetarum ordine proscribendi et in Caeritum in..hulas referendi sunt Callistus Eudaemon et Philo ex te s. Ex his Callistum commemorat Pollux II II 2. καὶ στρηνοφωνος παρα καλλιστου κωπικω.. quo Ioeo qui usus est

Meursius Bibl. Att. p. 1288 F. inscite ad eundem Callistum speetare eredidit quae leguntur apud Vitruv. IX τ, Casau-2onus autem ad Athen. XV p. 668 e, ubi Callippi eomles poetae mentio inlicitur, dubius haeret, utrumne apud Ath naeum Callippo Callisit, an apud Pollucem Callisto Callipse

nomen substituat. Neutrum probari posse haec docet emendatio, etiam propter articulum, qui deesse non potest, ne-eessariae παρα Καλλία κωμικρ. Eu daemonem poetam eomicum unus quod seiam commemorat Epiphanius

548쪽

52s γαρ ἐστι τα κωλυοντα με. P quam sententiam Protagoram in operis sui initio posuisse constat ex Suida s. v. υρωταγορας, Theophilo ad Autol. III p. 384 d, Eusebio Praep. Ev. XIV 19 multisque aliis ab II. Rittero IIistor. philos. I p. 588 lndicatis. Quo magis eam ignoto plane nulliquenIii commemorato poetae Eudaemoni tribui miramur, qui e Tor tam immanis est, ut librariis potius quam Epiphanio im-Putandus sit. Fortasse igitur Eudaemoni Philemonis nomen substituendum est, cuius simul eum Protagorae no- .miue excidisse videri potest. Denique Philocratem qui Inter comicos poetas numerarunt, usi sunt testimonio Seho-Itastae ad Luciani Amor. 28: ταυτην τὴν et ιλαινίδα , ῆν Φιλοκραrγὶς ὁ 'Aθηναιος κωμωδοποιος ἐξεπομπευσεν. AN qui Luciani scholiastam, scriptorem, ut satis constat, impe-xitissimum, e Ρolrcrate Sophista, quem Philaenidis memoriae Ignominiae notam inussisse constat ex Athenaeo VIII p. 335e, fecisse Philocratem comicum, cum ipse dudum suspicatus eram, tum monuit praestantissimus Naehius de Choerilo p. 193 sq. Iam non est quod copiosius refutemus Sciri eighaeuserum, qui eorruptum locum Athenaei XV p. 699 f ita sibi corrigere visus est, ut Philo cratis comici nomen restitueret. Disserit Athenaeus de usu vocabulorum λυχνος et λυχνουχος, quem exemplis confirmaturus inter alias χρVσεις etiam hanc Ponite τι. . . της δ' εν Tριοδοντι ' no Πυλη προει- . λαβε τριοδοντα καὶ λυχνοπον - ἐγώ δἐ δε ζια γε τονδ' εχω τινα, σιδηροτευκτον ἐναλίων θηρων βελος, κερατίνου τε φωστορου λυχνου σελας. Quo Ioeo quamquam dissicile dictu est quid sub istis litterarum signis lateat, suspicari tamen Iicebit scripsisse Athenaeum unλιππιδύς , quae coniectura nititur auctoritate Pho-Histi erit. Com. graec. 3

549쪽

κυριον. De quo loco nunc ita statuo ut θωκος, quod ne aluum quidem est regulae II erodiani, in κωθος mutandum et sequentia ita scribenda censeam: οἱ τως ὁ κωβιος, deleto quod e διττογρατία ortum videtur vocabulo κω&ιχυς. Scilicet κωβιος et κωθος eiusdem piscis sunt nomina, id quod testatur Athenaeus VI p. 309 er 'Di νιος ἐντιπιρ χωθους αυτου ς se. τοὐς κωβιους) καλεισκαρον ἡ κωδ'ον τροφhὶν κω ανωδεα λίην.καὶ Σωφρων ἐν τεω Ζάγροι o i , , κωθωνοπλυτο ' φησι καὶ τον του θυνa Oct ioce δε υἱον ἴσως απο τουτου Κωθωνίαν προσηγορευσεν. Idem nomen restituendum est Arcadio de

550쪽

EPIMETRUM HGRAMMATICORUM SCRIPTA AD COMICORUM HISTORIAM SPECTANTIA CONTINENS.

των Πλατωνίου περὶ διαφορας κωμΨδιων. Λαλον επισηs ιυνασθαι τας αλίας δι' ας ἡ μῖν αρχαία XXXVIκω1ιωδέα ιδιον τινα τυπον ἡ μέση διαφορος ἐστι προς ταυτην. ἐπὶ τῶν 'Αριστοφανους καὶ Κρατίνου καὶ πιπολιδος χρονιον τα τῆς δημοκρατίας εκράrει nαρ' ναίοις καὶ τὴν ἐξουσίαν συμπασαν ὁ δῆμος ειχεν, αυτος 5αυτοκράτωρ καὶ κυριος των πολιτικων πραγμάτων υπάρχων. τῆς ἰσηγορίας ουν πασιν υπαρχουσης ἄδειαν οἱ τὰς κωμουδίας συγγράφοντες ειχον του σκωπτειν καὶ στρατ γ- γους καὶ δικαστας τους κακως δικάζοντας καὶ τῶν πολιτῶν

τινὰς η φιλαργυρους ἡ συωντας ασελγεία. ὁ γὰρ δῆμος, , Ioως ειπον. ἐξ ρει τον φοβον Πυν κωμι δουντων, φιλοτίμως των τους τοιουτους βλασφημουντων ἀκουων. ἐσμεν γὰρ o ἀντίκειται φυσει τοις πλουφίοις ἀοχῆς ὁ δῆμος καὶ ταις δυσπραγίαις αυτουν εδεται. ἐπὶ τοίνυν τγῆς 'Αριστοφάνους καὶ Κρατίνου καὶ Gπολιδος κωμωδiας ἀφορητοί τινες 15 κατὰ των άμαρτανοντων ἐσαν οἱ ποι-ταί. λοιπον di τῆς δημοκρατέος υποχωρουσηὶς υπο τῶν κατὰ τὰς 'Aθηνας τυραννουντων καὶ καθισταμέννης ολιγαρχiας καὶ ραταπιπτου- σης τῆς ἐξουσίας του δημου εἰς Oλίγους καὶ κρατυνομένης ολιγαρχίας ἐνέπιπτε τοις ποιηταῖς φοι ς. ου γὰρ ἡν eo. T. πλινJ ua Dindorsius. Vulgo πάσης.