Josephi Rossii ... Carminum

61쪽

uic in illi namque tuo sane gaudere benigno Αspectu, atque si ui conligit alloqui0 . Testis adest Aneino, pulchram qui perluit urbem. Falaque turrili p0ntis amara gemit Hic dum plaudebant, facto velut agmine, ci V ,Αlque salebantur dedita corda tibi, Aurea praeclari, tua dona, insignia hon0ris Pendula de culto sulgere ViSa me i. Deinde tibi occurri, populoque immisius ovanti

Plausi, Felsineum qua jacet oppidulum :Meque urbs delinuit gremio Syllana beatis,

Praesenti arridens cum libi dixit io. Tum qua se l0llunt Michaelis ad aethera rura. 153Naturae atque artis candida rura decuS, Felsina proeli alum nem0r0so in vertice vidit Me vicina luos non Semel ante pedes ;Nam veneror Te Sive Pater Princepsque vocari

Ex0plas; plenus flamine sive Dei Ε Vaticano intemeratam ab Origine dicis,

Quae sola humani eSt SpeS amor et generis.1t nunc, Vae nobisi decedens haec loca luce Destituis, nos ac linquimur in lenebris. Iam tua Te rursum nobis heui maxima Roma Invidei, optatum gestit et ob reditum, uuae frustra veterem jactaret Te Sine fastum, F ii silan et Sine Te numen inane laret: Tu propter Sed enim duoeri decus addit, ut auro Gemma nitens, nulli non celebranda diu, Dum flavum ad Tiberim Divini Past 0r ovilis Fortunatum agat in pabula laeta gregem.

62쪽

Dum te purpurei, Pater optime, Roma galeri Munere sacratis patribus adnumerat, S0llemnesque parans tibi tale indicere honores Non quaerit Iasius ampIius illa Susis, Cum Iovis aeternam conscendere Caesar in areem Visus. et evincti brachia capta duces: Eccur dilectas jubeam cemare Cam0enas, Ne tangant resonae pectine sila lyrae ΤΕccur non festo modulabor carmina cantu, Gaudia nec laeti pectoris exsiluam 'Qualis inexpertus medium progressus in aequor Tentat ad ignotas navita adire plagaS, Quae fugere ex oculiS, ut Sumnia vana, videntur Frustratae illius vola mage atque mage . Talis dissicili non sat bonus arte Catulli Accingar laudes ipse referre tuas, Quas sertur limnans pernicibus aera pennis Ad semula procul fama tulisse loca ;

63쪽

uuandoquidem faciles odiaeta Lutetia inures. Quae miti Galliis iuniperat impurio, Sustulit autherii tu clarum ad sidera cooli. Ornavitque tuo nomine ephemeridas. Nam quid ego et memorem benefacta, tuaequo labores Vitae ' quam humano prosueris generi 'Testis adest Frusin0, cives cum turba latronum Bacchans vicinas impia per Siluas Terruit, innocuoque manus insecta cruore Complexit raptis abdita lustra opibus Uuae simul ac contra te Vidit in arma ruontem. Ancipiti perhibent oblicuisse metu, Et pimpere in s0las trepidam sugisSe cavernas. Comitaque assuetum oblita ciere sonum . Tunc . duce le, miseris iterum pax sulsit in oris.

Desuetasque diu rettulit alma pedes ;Sic, ubi turbato nigrescunt nubila collo. Irataque tonant sulmina missa doue, Sol redit. exoritur si lucidi amica sereni, Quae nigro tenebras exigat aura polo. Dic, age, Roma. Virum gremio tibi namque si vere Conligit, ut Sacris addere judicibus, duos propter, sale0r, doctas imilaris Athenas, Et resicis regni saecula Cecropii, Dic, age, ut in viduo mulier deserta cubili Scilicet a cupido nescia vulturio Comparis extincti modicum defendere cenSum. Absumat gnatos ne macilenta sanam, Auxilium implorans, lacili ceu numine, ab illo In risum p0luit vertere tristitiam. Sed quo le, nostri rarissima gl0ria saecli, Concelebrem digno carmine, magne Pater'

64쪽

Quippe tibi aulernae decoram fascibus urbis Obligil experia ducere frena manti, Hic ubi, praecipuo auctus Cincinnatus honoro Rebus in amictis c0nsuluit patriae; Hic ubi Romanis prope jam nutante columna Egregiam valuit serre Camillus opem. Portunale Parens, insignibus utere salis, Quae merito virius jam tibi deproperal Exaudi, ut laetis resonant applausibus aurae, Folsinuum Sinnus qua rigat Oppidulum, si si Oppidulum, libi qu0d, veluti tua patria tellus, Saepe olim gratum praebuit hospitium ;0uare, dum ad magnos all0lleris, inclyte, hon0r Hoc tamen oppidulum te meminisse decet :Sic prope cum Superum vita poteretur Ulysses. Νempe dies tecum, filia Solis, agenS, Nunquam Ithacae oblitus jucundae dicitur orae. Arsisse at patrii semper amore s0li.

65쪽

Dulcia dum citharae percurro pectine fila, Et resono lautis aera carminibus, VOS agite, O cives, Supero pers0lxile Regi GrateS, certatim et mascula thura dale ;Tum graviter raeonum praeclarae opus artis, amicum Templis, o facili, quaeso, serile manu, Artis opus, quod vobis ante, ut fama, repertum Aurea n0n renuit Relligio comitem.

Plaudite ; quantaquidem virtute, atque ore diserto Insignis, placido et lumine Pastor adest, Quem Pius, alloniti decus et miracula mundi, Optavit caro praesidium Peζ0ri, Forte memor, Syllana illum quod in s T) urbe docentem Viderat eximie oracla verenda Dei, Tempore quo, choreis actis ludisque, jubentur Christicolae sanctos vivere rite dies. Sed . veluti mater dilecti sedula gnali

Sic dolet illius patria dissidium

66쪽

Dimidium insandum i nam quot tulit ille labores Pim patria, quantis juxit ut ossiciis lVel sermone animos valido ad meliora Vocaret, Deli lans culpae plurima damna malae IVel. duce Se . carus virtulum discere ephebos Di irinam in sacro et cerneret hi pili n aliter cultor videt agri crescere viles Delicium, studio quas alii adsiduo.

Verum, etsi deseria operoso mi eret alumno.

Olli gratatur nunc tamen illa recens Munus, quo late virtutum lumina pandens Lucebit, pur0 ut Sidera fulva p0lo, Justitiaeque fovens, jucundae ac munera Paζis, Dulcis amor, patriae Spes erit atque nuVae. Jure igitur ianis jam nunc Pastore Superbi. Dilecta o magni, terra beata Pio :Namque, animo totum vast i dum csigilat orbem,

Tam bene sollicilao consulit ille tibi :Sic paritur claro illustrat tu, maxima Roma.Lumino sol vicus flammeus atque humiles.

67쪽

Vos ad vestra, Elegi, compello carmina, quando Adsidue multis conficior lacrimis ;Εl juvat amicto depromere corde querelas, Dum reseram, humano quam invida mora gener duae, Si sorte aliquem ingenio et virtute niterilem Aspexit, cupidas injicit atra manus ;Νam modo te nostrae decus et solatia terrae,

Qua per plana Anemo p0rrigitur Spalia, Morini, ante diem rapuit; per devia qualis Corpore praestantem, delicium pecoris, impasius suratur ovem lupus. O male lactum lo subito nobis qu0t periere bona lDisperiit longo d0ctrina parata labore, Unde aderas toli commodus Aemiliae ;Quippe Italae juvenes utriusque docere tot annos

Linguae sermonem, ac munera Pieridum

68쪽

Callebas ; ne sanu aveant cessantibus aequi Dilibus in turpi vivere desidia . Sed magis ingenii per vires quaerere famam, Quae nitet, ac penna praepule Spernit humum. Te duce, quot lauro sunt ausi cingere frontem 'Te duce, ut Ausoniam clarat adhuc Latium 'Quod conata diu malesana evertere turba eSt. Si queat e n tris pellere litterulis INequidquam creata animos, te vindice, nostros Hactenus oblectant carmina Virgilii; Hactenus auditur divino Tullius ore Ut lubet edoctus corda movere h0minum. Ac vultiti pictos, horti studiosus amouni,

Flurses, naturae munera, cultor alit, Νst sane rapido metuant arescere ab aeStu.

Exusti saevo neve jacere gelu Sic tibi cura fuit pcnitis adamare medullis, Tam bene virtutes et colere ingenuaS. Cui Pudor, in miseros animusque paternus egenos, Cui magis et recti pectore inhaesit Amor 'Quod magis egregium, Christi firmata cruore, Praesidium invenit candida Relligio :D0gmala sive sepus indocto reSerare popello. Fungi divinis vel foret ossiciis 'Omnia quae subito mors. detestabile nonasen. Abstulit. Eheu quot flebilis interi illFlebilis atque mihi, quicum persaepe S0lebat Versari grata junctus amicilia IQuicum, equidem memini, qua Etruria l0la palescit Carpere jucundae gaudia mulla Viae. Haec fuerunt olim tanto desertus amico Nunc Ogo sollicito pectore discrucior.

69쪽

Te gemit adsiduo deperdila patria luctu.M0rini, et queritur sala inimica h0nis. Heu l cadis ; ut perculsa anim0si stamine venti luterdum pomis arbor on la cadit. Quare age tu felix, 0per ae ad praemia vitaedam pr0pera I nimium terra habitata tibi est Quare age tu felix, costloelia limina inire Iam propera. et magnis in insere coelicolis.

70쪽

u uum simul a puero desertus utroque parenae . Vidisti, Frater, paene jacere domum Nam tantis perculsa malis, ceu ludus iniquae S irtis, quam pr0pter Saepe dolent h0mines, Pendebat nostrae tantum di: Siamine Vitae, duo careo, penituS. tuta sepulta sui ei. )Nimirum ui quidquam S iteris, Prs te parata, Res miseras, Orci damnaque restituas, Uraniae sob0lem Divum pel Saepe VocaSli, Suspendens tacilis fervida vola labris.

0 ii libi perpetuos castae d0naret amores Virginis, optati et gaudia conjugii.

V0la cadunt: sacras Virgo festinat ad aras, Depacta ut firmet vincula Relligio. Huc, Hymenaee, precor, decus et solatia amantum Huc , precor, o facilis ad tua Sacra veni; Expectate, Veni, serimus dum pectine nui VOS, Dum canimus liquida carmina misia lyra,