장음표시 사용
1쪽
2쪽
Si videbiturReverendissimo Patri Μωgistro Sacri Balatii Apostolici.
D. BenedictusZuannesii ordinis Pra dicatorum Sacri Palatu Apostolici Magisteri
3쪽
TITULORUMTertiae & Quartae Partis novarum Observationum & ALPARS TERTIA
,' Desectibus in Celebratione Mi L
De Defectu Panis. III. ibid. De Defectu Vini. IV.
De Defectibus Formae. V. De Defectibus Ministri. VI. De Desectu Intentionis. VII. 43s De Destialbiu Dispositionis Animae. VIII. 442 D. Defectibiis Dispositionis Corporis. IX. 443 De Desectibus in Ministerio ipso occurrentibiu. X. s De Rubricis praeceptivis, & directivis. XI. - με De Oblieationibus aliis Sacerdotum cir- ea Missam. XII,
De quatuor Temporibus Adventus.
' tibus. In 434 De Dominicis post Epiphaniam usque
ad Septuasesimam. IV. fo3 De Dominicis a Septuagesima usque ad Feriam. 4. Cinerum. V. sos De Feria 4. Cinerum usque ad Dominicam de Pastione. VI. sol De Dominica de Passione, &Hebdomada majori. VIL sat De Feria quinta in Coena Domini. VIII. f43 De Feria sexta in Parsevc. IX. ε 3 De Sabbato Sancto. X. De Die sancto Paschae usque ad Festum Trinitam. XI. cs De Festo Trinitari, Corporis Christi.& Dominicis poli Pentecosteri. XII. De Rubricis propriis Mistarum de San-
De Benedictione Calendarum. Ec Pr cessione in Purificatione Beatae Mariae Virginis. XIV. To De Festis. in quibus camandae sunt duae Mistae in Collegiatis. XV. ADe Rubricis Mistarum communis SS. XVI. I De Rubricis Missarum Votivarum in fine Missalis. XVII. ibiae De Rubricis Missarum pro Defunctis. XVII. TasDe Rubricis Benedimonum. XIX. 7ao
4쪽
NOVAE OBSERVATIONES ET ADDITIONES
cera ver- Florentinae editae tutat apiid Zenobium Pigno- elemenum, ritum 1626. Fus etiam egeriint de hac ma sere decer- teria, nimirum de desectibiis in celebratio-Johannem ne Miit, occurrentibus, S. Thomas pari. 3.
tinus, uuae R I . v. Garant. Dis. Mius
5쪽
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
Tit. II. De Desectibus Matcriae.
I. Rubr. pag. I I 2. & Gavant. ibid. col. I. sit, ut materia consecramia prae manibus lit. a Sit ceram Sacιrdote, Oc. Materia con- teneri debeat, nec est necesse, ut sonus verseeranda juxta dii politionem hujus Rubricae, borum ad eam perveniat, neque ut actu vi S mentem omnium Doctorum, debet elle deatur, quia Hostiae consecratae in Pyxide Sacrificanti moraliter prasens, ita ut con- clausa sit per Corporali existente valide sunt secrata non censeatur , si non sit coram conlecratae, quamvis juxta Rubricas debeat Sacerdote, sed a tergo, aut post interjectum Sacerdos aperire Pyxidem, in qua Particulae parietem, aut sub mappa, vel Corporali la- consecrandae politae sunt, & dum sit oblatio, tens, aut magno intervallo distans ; quia in & dum verba Consecrationis proferuntur. his easibus non verificarentur illa pronomina S. Thomas in q. disi. a. 8. art. I. BO- demonstrativa, quae habentur in formulis natana disp. q. cliost. S. punis. 6. Layman lib. utriusque Consecrationis : Hoc est Corpus s. trac2. q. cv. a. Iιci. 7. V iggeri ci Sacram. meam; Hic est Calix, oec. Hinc tamen non quast. 7 . art. a.dub. I.
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
I. Gavant. pag. I 12. col. l. lit. b I uu ese unde cruda pasta, vel etiam frixa, aut elixa triticeum, oc. J Certissimum est, panem, in aquis, non est materia apta Sacramenti: qui est materia consecranda in Sacri hcio E rursus pasta butyro, lacte, oleo, aqua ro- charistico . debere elle triticeum, non ibi lini sicea, vel smili non sementari liquore sub- ex necessitate praecepti, sed etiam ex neccl- acta, S: tosta, non est pariter materia id state Sacramenti, ita ut in alia materia sa- nua hujus Sacramenti, quia tales pastae, noncha Consecratio irrita iit: ideoque panis, senu vere, de proprie panis usualis, sed aliud - qui conficitur ex leguminibus, ut pilis, fa- quoddam oblonii genus, quocunque nobis , lentibus , de aliis ii milibus , non est mine illud appelletur. Viggers m. r. loci materia idonea ad colue crandum Corpus cu. Layinans pra se .cit. cap. 2. s r. s. B Christi; se etiam panis, qui conficitur ex liacia di p. q. qu s. I. punct. i. num. 3. HO- fructibus arborum, ut ex amygdalis, casta- stia rubea , qua epistolas solemus sigillare, ne is, glandibus, neque etiam ille , qui ite admixta scilicet cit in brio, est materia du- ex hordeo , oriza , milio, Sc. est materia bia, & multorum juaicio invadida, quia per apta hujus yacramenti, sed is solus est ido- illam mixtibnem alteratur liolubiliter, & ex-neus ad coiilecrandum, cliti conficitur ex tri- trullitur a ratione panis lisialis; quando autico: constat enim, Clii istum Dominum in tem materia eth vcie dubia, siciit uii panis pane triticeo Sacri licium celebralle , & S admixtus cum granis alterius generis in macramentaim Eucharisticum institu ille. Panis gna quantitate, ita ut dubitetur, utra. m pos autem iste triticeias debet este coctus per mo- sit censeri panis vere triticetis, tunc non li-diim allationis, sit in furno, aut intra calidi cet ea uti, sed potius a Saetificio est abstiserri laminas, liciit modo coquuntur Hostiae, ne udum, undecunque illod dubium oriatur, quae conlecrantur , aut alio Imrili modo, ii e ex permixuone eorum, quibus coustat,
6쪽
sle ex corruptione , quia panis corruptus personarum, integra seinper, & illaesa re substontialiter non est apta materia ad validam Consecrationem. . II. Gavant. pag. I sa. col. a. lit. e Sed quids panis confectus sit ex amris , m.) Licet
amyltim ex tricico fiat, tamen triticum illud arte, & longa in aquis maceratione silvitur in lasteum quemdam humorem , & postea vehementi calore Solis, aut ignis exsiccatur; ita ut perdat propriam rationem farinae triticeae, sit ex sapore, odore, S aliis accide libus facile colligitur, & consequenter perdit aptitudinem , ut ex illo panis tritice
conficiatur, unde talis panis ex amylo confectus non est materia apta ad consecrandum, D. TMin. pari. 3. quast. 26. art. 3. ad 4. N alii communiter. III. Gavanti post Rubr. n. g. pag. Is 3 col. I. lit. c In Iermentato motriram licet apud Larinos, .3 Certum est de fide, utrumque panem , tum azymum, tum serment tum, lusticere ad valorem Consecrationis, quia uterque est vere panis tri iceus , consequenter mixtio sermenti nee per se est ne- cellaria , neque contraria validitati Consecrationis panis. Illaesa igitur fide, & materia Sacramenti , Latini azymum , Graeci sermentatum usurpant suus igitur utrique
usus permitti debet , quod quidem Anno i 3'. in Concilio Florentino, cui tam ipsi Graeci, qtiam Latini sub cripserunt, statutum fuit his verbis : Definimus in ver , in
γιmque Icili et juxta sua Ecclesia occidentalis,
seu Oriιntalis confvietudinem. Constat etiam hoe ex Concilio Tridentino Se C i 3. S ex cap. Ad abolendum, de stireticis ; item ex Epistola Leonis IX. ad Michatim Caerularium, in qua declarat Summus Pontifex, controve liam de pane azymo, vel fermentato, fidem non spectare, sed meram disciplinam, quae variae elle potest pro varietate locorum , &manente Fide. Ritus consecrandi in pane azymo, sit diximus, viget apud Latinos, qui quidem est magis conveniens , ut docet D. Thomas inpari. quast. I. artis. q. & omnes Doctores
Latini, insistentes facto Christi, qui vere
consecravit in pane azymo, instituit enim,& confecit Sacramentum prima die azymorum ; quod tamen negant Graeci, opinantes,
Christum anticipasse etiam agni Pa chalis una die ante tempus in lege praescriptum,& ideirco putant adhibui ite panem fermentatum. Caeteriim , juxta communiorem,&probabiliorem sententiam, Christus non anticipavit esum agni, voluit enim etiam inelii agni legem perseme implere, unde verisimile non est, contra legem anticipalle tempus; & esto anticipallet, probabilius est, manducaste agnum cum pane azymo juxta
legis praeceptum. Sed quidquid sit de diversis opinionibus, quas sectantur Latini, &Graeci, circa praedictum Christi factum, certum est, omnes nedum licite posse, sed etiam teneri, sub praecepto suae propriae Ecclesiae Ritum respective servare I consequenter Graeci in fermentato, & Latini tenentur consecrare in azymo, sub poena peccati mortalis ; tum quia hoc expresse praecipitur a Concilio Florentino in Literis unionis, Ae a Pio V. GUit. I a. tum quia unusquisque tenetur sub gravi obligatione suae propriae Ecclesiae servare consuetii dinem in re gravi; haec audem consuetudo in utraque Ecclesia ceu gravissima nune habetur, quamvis antiquitas non fuerit talis oblisatio, sed, ut alibi diximus , liber fuerit uius apud utramque Nationem, sive azymi, sive fermenia
Utrum autem Latini , peregrinantes 3e transeuntes per Regiones & loca Graecorum, eorumdem Litum servare debeant, & e contra Graeci, transeuntes per loea Latinorum, debeant horum Ritui se accommodare consecrando in azymo, est dubium, quod disse
7쪽
ptati ir a Dolioriseis , Ledes iis in .part. l. quaest. I s. art. ψ. di b χ. sustinet, debere sit gulos servare Ritum loci, ser quem traias.
eunt, atque taeo Latiiros, transeuntes per loca Graecorum, teneri celebrare in sermentato , dce contra Graecos in azymo, in locis Latinorum , R peccare si aliter faciant, quia multi putant, generaliter advenas , &De: egrinus obligari ad servandas leges illius
SuareZ vero disputat 4 . Ita l. Fagundea in praecipia talisia ρ κcipi. 3. iiD. L. cap. 2. Silvius, Coninch, Salii, quos citat, & sequitur noster Diana pari. s. tram si resel. 29. docent, liberum cuique cile, ii num vel alterum Ritum servare , di te conformare Ritibus & consuetudinibus locorum, per quae
Vasqueetveia tu .part. Hsipui. I.&Averca quast. in ea versantur sententia, quod tam Graeci, quam Latini peregrinantes, semper 5c ubi lire seriare tenentur morem suae Patriae, & Ecclesiae, non vero locorum, per quae transeunt; S id colligunt ex dispositione Leonis IX. in Epistola curata: quia Rituum novitas S mutatio posset elle causa committe infli defectiis iii Mi ilii, quidquid si de aliis legibus , ct condi letudinibus. Quarti denique supracitatus cum distinctione procedit, dicendo, quod Sace dos Latinus, quando peregrinando transit per loca & Regiones Graecortina, tibi sunt Templa Latini Ritus, tenetur in azymo, si eligat celebrare in praedicitis LatinorumTem plis, di idem e coiitra docet de Sacerdote Graeco, qui peregrinatur in Regilailibus Latinorum , in quibus sinit Templa Graecis concelsa, ut possit morem patrium sequi, tunc enim tenentur singuli sui ini Ritum se
vare , nec est licitum variare; hanc sententi anxtradunt etiam Suared. inιb, Adiessa, ct Diana lacii ritaris, monentes, non licere Sacerdoti Latino in propria Regione moranti consecrare in sermentato, ctiamsi celebrare velit in aliqua Ecclelia Graecorunt, Ti. m. qiuae ibi existat; similiter nee Gr. xcis in proria Regione existentibiis licitum elle celerare in a Zymo, etiamsi celebrare velint in aliquo Templo Latinorum ibi existente, quia non licet recedete .i conli letudine univeri lipropriae Patriae. Ita praelertim Coninch, quamvis oppositum doceat Ni igrius ιn s. par te Tq. art. d. comi s. de quidem, ait Quarii, sacilius excit seri potest Graecus recedens .i more sua: Ecclesiae, quae est pars, quam Latinus a more Eccluli e Latinae, quae est caput. Nilii lominus Sacei dotes Graeci rigorose adeo situna Ritum servatit, ut non
solium peregrini, sed etiam incolae in alma Urbe , quando accedunt ad celebrandum in Romanis Basilicis, alitique Ecclesiis, semper utantur fermentato, nunquam vero azymo ; unde, si Sacerdos Latinus se transferat in Graeciam , animo perpetuo ibi manendi, ubi non haberet proprias Ecclelias, & accederet nil celebrandum in Ecclesiis Graec tilin, illi siuaderem ad servandum Ritum Latinorum celebrando in a Zymo , quapropterstitientiae Quarti non adhaereo , docenti, tunc Sucerdotem Latinum teneri celebrare juxta Ritum Ecclesiae Gra cae, & Regionis, in qua sedem, S domicilium fixit, quia iam est factum membrum illius novae Ecclesiae; ob hanc enim rationem teneretur etiam servare totum Ritum Gfaecum in Mili, cele
IV. Gavant. png 3 s3. col. I. lit. s A Co incipi tr. Est conrn imis με revila in Si Celebrans facta consecratione advertat, Hinstiam elle corruptem, aut non elle triticeam,
remota illa Hostia, & posita alia , praescribit Rubrica lii perior , quod faciat oblationem , saltem mente concep .ma, ct postea incipiat a consecratione, scilicet ab illis verabis: Qui psi .ie quam pate etur. σι. Quam quidem sententiam commonem esie adstruit Gavaritus. Ex quo autem Rubrica praescribit, in tali casti incipi debere ab illis verbis. qui fixi tie I .m pater tiar, non vere ab aliis praecedentibus , ninurum -- uana oblatio
8쪽
inseri debent post pag. a 8. Tom. II. pari. I.
347. An in Ecclesiis illarum Eremorum, quae Titulum habent Sanctissimi Salvatoris, in seriali ossicio omitti debeat in
suffragiis communibus Commemoratio de Cruce, vel e converso, cum aequipolleant ;vel potius facere possint utramque ad instar concessionis, per hanc S. R. C. diebus Io. Januarii I &iterum I 3. Junii Is M. factam Eeelesiis Titularibus B. M. V. non omittendi illius Commemorationem inter Sanctorum suffragia, licet recitatum' fuerit in Choro Oricium parvum. Responsum
fuit, non esse omittendas Commemorationes sanctissis Salvatoris, nee sanctae Crucis. Die a 3. Augusti Iro m a
3 8. Quaeritur, an possint recitare ORficia de Sanctis, quorum R eliquiae venerantur, vel in Cappella erectae sunt in S. Eusebio' S. R. C. respondit: Convenientes tantum in alterutra Ecclesia satisfacere, recitando ossicia propria ejusdem Ecclesiae, in qua conveniunt. Ita eadem S. R. C. 34. Martii Ic 3. m una incesto. ad a. d.
34'. Maeritur I. An Titularis Ecet sarum dedicatarum sub Titulo S. Mariae Angelorum, id est. B. Virginis, ut Dominae SE Reginae Angelorum, non sit Assumptio ejusdem B. Uirginis, in qua ut Domina δύ .
Regina Angelorum super omnes eorumelioros exaltata est ' Sin ita si, undenam
sumendum sit ossicium de Beatissima Ui gine sub isto titulo, α quandonam persolvendum
II. An in ordine Fratrum Minorum in quadam Ecclesia dedicata sub titulo S. Mariae Angelorum, id est, in Memoriam miraculosae Apparitionis Domini nostri JEsu Christi, ac Beatissimae Virginis cum ingenti multitudine Anaelorum primaria
universi hujus ordinis, recte persolvane omium de hoece suo Titulari, recitando die a. Augusti cum toto hoc ordine ORficium Dedieationis hujusce primariae E hlesiae de communi Dedicationis cum L ctionibus propriis in secundo Nostimo de illa miraculosa Apparitione ' Sin ita
videatur, undenam sumendum ossicium de hocce Titulari, α quandonam celebrandum y Ad utraque Gaesita responsum fuit e Celebrandum restum S. Mariae Angelorum Die Assumptionis cum octava fu dem. Ita S. R. C i . Maji Iror. ιη μγ se ad a. s. dabis . 3 so. Si occurra i Festum Dedicationis propriae Ecclesiae M Festum S. Joann. Baptistae, vel Festum M. Apostolorum Petri M Pauli, an non Festum S. Joan. Bapti vel SS. Apostol. Petri . Pauli si celebrandum, quia in hae Dioecesi consuetudo est, quod Patroni Ecclesiae soleant ferre Dedicationem Ecclesiae, Sc Dominica proxima post
tale Festum soleat celebrari annua mem
ria Dedicationis, sed si cadant talia Festa in Dominica, soleat celebrari Festum Dedicationis, translato Festo Patroni; quaeritur, an bene, M si recte, α debeant tran ferri Festa Patronorum, & in tali casu, quo
Festum SS. Apostolorum Petri Se Pauli
transfertur, an non statim se luenti die 3o.
Junii debeat reponi, scilicet in Festo Ca,mmemorationis S. Pauli, Sc Festum Commemorationis ulterius, scilicet in tertiam diem Julii transferri debeat, si Festo altioris ritus non impediatur, vel an FestuiriSS. Apostolo tum in iram so die .i in distri debeat reponi' Responsum suit: RI .eri aqdiei, ac etiam mensis pro traii latione O ficiorum Dedicationis Ecclesiaruin. Irat S. R. C. s. Septemb. I 727. m una PuMι n.
9쪽
3e I. Cum enixe ae siepius Sacra Caesarea Majestas institerii, ut Festum S. D chimi, perinde ac S. Annae conjugis esset in Ecclesia universali de praecepto; S. R. C. Eininentiae ac Reverendisi D. Card. Gotto
Feserente, re mature nec semel discussa, ita denique censuit annuendum, ut, ne Festa de praecepto multipIicentur, debitus tamen
honor Genitori Matris Dei non denegem Femim ejusdem s. Ioachimi a die χo. Maristit ad Dominicam post Assumptionem B. Virginis ejus filiae transferatur, in eaque sub ritu duplici majori, ut M Festum S. Annae Conjugis sub eodeni ritu deinceps celebretur. S. R. C. die 2o. Septemb. I 738. approbante Clemente XII. die 3. Octobris uasdem Anni. Urbis θ Orbis.
Pag. χ' 8. GL a. Un. 8. post Verbum si Nuper verb CIemens XII. jussit cele--brare hoc Festum sub ritu duplici majoriis in Dominica post Assumptionem Beatis. issimae Virginis Mariae. Nona Lectio eritis de Ilomilia ejusdem Dominicae, MComin memoratio ejus in primis M secundis V Asperis ac in Missa. Vid. Decrri. in Ain ripendice sub n. 3s I. Pag. 3os. Col. 2. Lin. 7. post verbum Aser. 1π incipiendo a capite. - 2 a. Felicis a Cantalidiis Confessi ord. is Min. Capuccinor. S. Francisci semiduplexis pro tota Italia, M Insulis adjacentibus de ,, Praecepto a Clemente XII. die a1. Martii 173y. cum Ofatione Ec Iectionibus pro- ,,priis secundi Nostiirni. Pag. 3o8. Col. I. Lin. 2 s. post verbum utimur inci p. ab initio. - Iulianae de Falconertis Fundatricisis tertii ord. Servorum B. M. V. semidu-riplex de praecepto a Clemente XII. subridie 8. Martii I738. cum oratione, IIDis mno F Lectionibus propriis secundi No-
,, cturni. Nona Lectio erit de SS. Gerva- Asio & Protasio, de quibus pariter Com- ,, memoratio in primis Vesperis, Laudibus is de Misia. Uid. Deciet. 1.b n. 34α
n nisuine viis in . S. Iuliana Falcon.
Vide Decret. sub n. 34o. Pag. 3I . COl. I. Lin. 3. post Num. δέ aa. ., Denique a Clemente XII. elevaturis Eoe Festiam de duplici Piinori ad duplex,, majus. Vid. Decret. A Append. sub n.
is3s I. Pag. 33g. Col. I. Lin. 3'. post verbum Cottalum incip. a capite.
- I s. Ger dis Virg. α Abbat. Orἀ,, S. Benedicti duplex de praecepto. S. R. C., die '. Martii II 39. approbante Cleme ,, te M I. sub die I'. ejusdem Mensis- ,,nir cum oratione ic Lectionibus pro- ,, prius secundi Nocturni. P g. 337. GI. a. Lin. 3. post verbum leoguntur sed a capite incip.
,, Joannis a Cruce Vonsess. Ord. Cam,, metit. Excalceat. semiduplex de praece ,,Pto. S. R. C. die 2o. Septemb. I 738. ain ,, probante Clemente XII. sub die 3. Oct ,, oris ejusdem Anni. In Hymno mutatur ,, tertius versus, re dicitur r Mnati fore. is mos Dudis θεηores. cum oratione re L
Actionibus propriis secundi NoctumL., Nona Lectio erit de S.Chrysogono cum ,, Vus Commemoratione in primis vesperiris, Laudibus Se Missa.
10쪽
ram tu Deus, ct . quibus subnectutatur illa nais Distertetio iribtis, quas praemisit suae edi
Sanguis far dilin Emi Filii tui, cte. Ex quo, inquam, non jubet Rubrica , realsii mendacile hae c ultima verba in his casibus, optime inferunt Aiustores infra allegandi, Ecclesiam Latinam judicare, valide consecrari Euclia. ris iam sine illa oratione, sive absque illis verbis deprecatoriis, quibus petitur, ut Panis oblatus fiat Corpus. & Vinum Sanguis
Christi Domini. Neque dici potest : Oratio illa , quae a Sacerdote pronunciata jam
fuerat, moraliter perseverat; in casu liquidem proposito non aderat stiper aram , &multo minus sit per Corporale materia idonea , S apta ad validam Sacramenti consecrationem, non enim aderat, ut supponimus, Panis, seu Hostia triticea, ad quam verba illa deprecatoria, ut Panis istestat cir- .pus. Christi, tanquam forma cinisecrationis referri pollent; atque ideo evincitur, illa verba nullo modo elle formam neces Iariam ad Eucharisticum Sacramentum conficiendum. Auctores, qui ita ratiocinantur, sinat, si non omnes, saltem plures ex illis, qui su-- stinent, verba, qu e requiruntur tanquam
essentialia, & necestaria ad sormam consecrationis, elle illa, quae in conlecratione Eucharistiae pronunciavit Christus Dominus, nimirum: me est Corpus Oum. Hic est Sangais me s , vel : Calix Sanguinis visi; non vero preces , sive quae praecedunt apud Latinos , sive quae sequitiatur apΠd Graecos , aliasque Orientales Lationes, quae, quamvis vim suam habeant ad divinam opem &Spiritus sancti virtutem impetrandam supra proposita dona, atque religiose sint retinenda, non tamen si int necetiaria necessitate Sacramenti, ac validae consecrationis, sed necelsitate praecepti, utpote verba in Cano
Hans controversiam jam diu sere sepitam his diebus excitavit Antonius Augustinus TotitieE recens illustrator operum S. Cyrilli Hierololymitani, in tertia ex sitis eluditisibtioni operum praedicti S. Patris Coilli. Ru
nem sectatus, acerrime, de fusiori calamo popugnat, formam Eucharistiae perfici non tantum verbis Christi, sed etiam precibus ab Ecclesia institutis, ita ut ex dui lici illa forma partiali, & inadaequata , verbis scilicet Christi, di precibus Eccletiae moraliter
conjunctis, coalescat forma totalis, & ellentialis Eucharistiae. Omnem lapidem movit, nihilque omitii laudatus te Brun, ut veri speciem suae opinioni appingeret. Contra hunc ultimum Auctorem insurrexit P. Bougeant ESociet. Jeiu, qtii duo opuscula in lucem emisit, & in postremo praesertim sui Aduersarii
opinionem validis rationum momentis, ne non Sanctorum Patrum auctoritatibiis evertit, & profligavit. Contra primum vero ex
praefatis Auctoribus doctam exaravit, non , mimis quam eruditam, evulgavitque Diue tationem clarissimus vir Iosephus Augustiinis Orsi ordinis Praedicatorum. Caetcrum communem Latinorum sententiam tuentur Ordinalis Bellarminiis Abr. . de Em Miblia cap.r . necnon Cardinalis Bona l. br. a. de ribus Litu=gi is cap. 13. & Cardinalis Perroni iis intract. de E charistia miramei: to. Quibus adhaerent Goar ad Liturgiam Chrysestumi nuntii 3'. Sixtus Senentis is . 6. Bibliothecae aucta Annetii ne s. Gaspar Iuvenin d t. de Sabra ento Et charistra qxs. l. 'cap. a. de receivis sinae Honoratus Tournely in suis praelectionibus Theologicis de Sacramento Eucharistiae ιrti . S. Graeci quoque ipsi acerrime proptigia alat haDc Latiirorum sententiana, inter quos recensenti ir doctillimus Card. Becsarion lib. de Eutharistia. Allatius Ib. s. depe ρt tua utriusque Eccl D consens ohe cap. 2 s. O exercitat. ad bsoriam Concisti Florentiani. Petrus Arctiditis lib. s. sua concordia cap. 27. necnon Nicolaus Comiaenus Papadopoli in Iais pranasionibus mTDagicis rese. I.seci. s.