장음표시 사용
11쪽
Apud Latinos omnes haea sententia ita a Canini us raper excitata sunt. Cisseisi. b c
mmunis fuit, ut tempore Coneilii Floren- duas h/bet partes, MNe, Consecramnem vertini, eum Graeei Latinis suspecti forent circa bis cir sti omini congci , non recita, istis, formam consecrationis Eucharistiae , quasi qua ps ver sura fiunt a Graiis ι atqοι his verbis Christi eam non perficerent, a sum- virbis panem ct Oinum in Chrsi ova, Omo Pontifice Eugenio IV. ea de re non se- Gηguinem mutari, ct transsubstantiari. Ex mel interrogati , ita catholice satisfecerunt, quibus Mabillonii verbis liquet, ipsum quo-ut l ontifex eos taliquam fratres in Fide sicum quoque accedere communi Latinorum sen- conjunctos compellaverita Ita narratur in tentiae in hac celebri controversia, cui qiii
Concilio Florentino sieg. 2s. Porro, inquiunt dem sententiae maximum praesidium additur Graeei, hα ita dis uium est dubium scilicet, ex Decreto Eugenii IV. Summi Pontificis, quod propositum ipsis fuerat fateri nos dixi- seu Instructione Armenomin , in qua haeemus, per hac verba transsibila tiari Sacrum leguntur: Forma hujus Sacramenti stint ιεν a
ριγθrri ρer manus S. Angeli tat in subj me Al conficit Sacrame , tum, nam ipso=urn Oerborum tare tuum, ita nos quoque oramus dicentes : vitiate substantia panis in civa, G isti, otii spiritus Gnitus descendat super nos, ct ί- substantia vini in Sariainem convertuntur -- ciat in nobis Panem hunc pretiosium Corpus Chria Haec laudatus S. P. sit videre est apud Lab si sui, O quod in Calice isto est, pretiosum San- baeum citatum tom. I s. Contiliorum pag. 347.
suinem Christi sui, Iratumvirique ipsa Spirita oc. Sancta suo. uι fiant ommunicantibus in purga- Quia si interpretatio Card. Bessarionis,
1i.nem anima, in remissionem peccatorum, non Arcudii, & aliorum Graecorum non placeat, fiant in judicium, aut condemnationem nostram - dicendum erit, invocationem praedictam Spi Quibus quidem verbis di Iert E declararunt risus sancti non respicere tempus, quo pro-Graeei, per preces, quas post Christi verba fertur, sod quod consecrationem antecedit: proserunt in divinis mysteriis peragendis, se Ac si Sacerdos tanti mysterii seblimitate ei non postulare, ut simpliciter Panis fiat Cor- tra se raptus, siuaeque memor fragilitatis, pus Christi, sed ut nobis fiat, hoc est fru- id quod jam factum ex fide credit, quas eiactum ejus spiritualem percipiamus ad purga- ficiendum consderet, ac propterea oret, saetionem Animae,& peccatorum remissionem. panem hunc pretiosem Corpus Christi tui Paulo enim post aiunt: De Mysteriis autem Neque enim absurdum videtur, quod jam
fatemur , ea cisseerari per Domini voces, licet concelliina est, ac si nondum concelltim so mi in scando dicamus: sat C. pus, ct ret, iteratis precibus postulare. Interpre-
sanias Christi: ut legere est apu4 Labbaeum, lationem hanc pluribus ex ptis illustrat do re Collartium tam. i 3. Concil. edit. Parisiensis ctissimus Renaudotius in Comm. ad Litur 49 i. r 498. sim Copticam S. Basilii pag. 21 o. In ba Haee omnia confirmantur ex iis, quae si- ptismalibus enim Officiis praeter orationes pia allegatus Cardinalis Bellarion exprossit praevias, tam ad sontis benedictionem, quam in Cone illo Florentino, & quae mferuntur a ad exorcisinos, reliquasque ceremonias, dia elatissimo Mabillon Musaei Italici rom. r. pK. cuntur aliquae etiam prolatis verbis: EI. a 3. qui post relatam illam G corum con- baptileto, vel secundum ritum Orientalem :fessionem addit: Confessio bas non levis est mo' baptizatur servus Christi cte. Se postulatur a m nti ad parsaadendam Grasorum o G bHri' Deo, ut illis, qui Baptismum sescipiunt.' Ilia Dcim, de qua tot θ rQ mrονς φ gratiam Spiritus Sancti concedat. Id habe
12쪽
tur in Rituali Severi pag. 9 8. Tu Domine cum illas fundit preces , mn intres in jussi
hos servor tuos, qui nune bortet iri sum regeno cium, σς. Aut polle defunctiam ab Insero rationis Imacro, μnctifica in inritate tua, im- si appliciis liberari, evin addit, ne poenas imple eos gratia Spiritus Sancri tui. Neque ut serni sustineat. Ratis horum est, quia or obiervatur tolummodo in Ritualibus Graecis, tiones hujusmodi non rigidE accipiendae Syris, Copticis, aliisque Orientalium, sed sunt, quasi vel dubitetur de certitudine pr in Latinis etiam antiquis. Nemo tamen du- missionum Christi, vel de virtute verborum bitat, quin remissio peccatorum, plenitudo Sacramentalium &c. Unica enim , Si quasi gratiae, & Spiritus Sancti , in baptismo col- indivisa animo concipitur tota actio , quae
lata fuerit. Ita in Onicio Strismatis, etiam celebriandorum Sacramentorum sormam, post orationem, quae formae rationem ha- Orationeique complectitur , verbis tamen,
bet, oratur ad obtinendum Spiritum San- & ritibus exprimi nonnisi successive potest. ctum. In ordinatione similiter ad finem us Qui argumentorum contra sententiam hancque ossicii preces ad Deum fiunt, ut ordi- a routice de te Bri in allatorum Glutionem
nato, non modo gratiam Sanctitatri myste- Videre deiiderat, adeat citi PP. Bougeant,rio suo convenientis, sed potestarem, aucto- & Ortium in dii ieri. ab illis editis. ritatemque tribuat, quam per impolitionem Caeterum ci ira in pluribus Orientalium manuum,& verba Sacramentalia, jam con- liturgiis , prulatis Christi verbis, populus secutus est. Id etiam patet ex reliquis Sa- immediate fateatur, se credere, vcre elle ecramentorum Osticiis. Non omittendae hic Corpus Christi, quod a Picsbytero conce- videntur preces, quae ab Ecclesia fiunt in cratum est, dividerisio est apii a Renaudo Agenda Desunctorum, in quibus peripicuum lium Variis in locis; pro Min. t. m. r. ρυ- est, Ecclesiam respicere tempus, quod obi- s 17. Perspicuum est, Orientale, coli cre . - tum defuncti immediate praecedit. Nemo re, invocationem Spiritus Salicti, quae ua ii tamen adeo desipuit, ut crederet, Ecclesiam lorum Liturgiis subsiequitur,necellatiam esse existimare, nondum factum et se judicium, ad valorem Consecrationis.
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
I. Rubric. num. r. pag. I s . & Gavant. stri JEsii Christi. Sequitur pariter, acetum, ibid. col. i. lit. n Acetum non sit acramen um) Lanaetii ex vinσ factum fuerit, non elle m Materia Sacramenti Sanguinis, sine qua con- teri im Sanguinis, quia non est vinum, sed fici non potest, est vinum naturale de vite, vini corruptela. Ita pariter vinum igne di- idque constat ex Perpetua Ecclesiae praxi, stillatum, vulgo Aqua vitae, non potest v quae Dominum Saluatorem in hujus Sacra- lide consecrari, quia probabilios videtur non menti I iistitutione, vino naturali, nempe ex retinere Armam vini, sed transmutari invite , usium fuisse semper docuit, & Medi- mixtuna nobilius. Quarti pari. 3. tit. q. dii; hine sequitur, liquores ex granis, ie--9.cibu vini, aut cereviliae, vi ignis elicitos, II. Rubrica num. I. pag. I I . Gavant. aut ex piris, pomis, vel fructibus aliis quam- ibid. col. I. lit. o De Uvis acerbis Oc. U- vis expressios, item ex aqua, de melle dec quor live siccus ex uvis immaturis expressus, ctos, non esie materiam aptam, aut sufficien- non est materia apta ad hoc Sacramentum,tem, consecrationis Sanguinis Domini NM quia nondum est vinum, sed omphaeium ,
13쪽
Italice agresso. Item vimina ex rivis corruptis, seu decoctis, aut siccatis, non est sufficieiis materia Consecrationis Calicis, propter candem rationem. Rursiis vitriam illud, leupotius liquor ex uvis secivado, aut tertio compressis, magna aquce copia super infusa, de qui vocari solet Dia . non est nasteria apta adlivire consecrationem, quia, tametii aliquem praeseserat saporem, S odorem vini, ob nimiam tamen aquae copiam , & ob vini pau- it tem, quae reperitur in talibus uvis, nullo modo credibile est habere speciem vini,
sed esse vel natur. e aquae, aut alicujus tertiae substantiae. Vinum quoque melle& aromatibus in nazgna quantitate conditum, de decoctiim, non est materia sitfficiens Calicis, quia cum tali permixtione de decoctione de perditur vini substantia. Modica tamen permixtio non olliceret validitati Consecrationis, sed nullo modo facienda ellet propter Sacramenti reverenti an . D. Thomas 3. pari. quast.
art. s. min. I. & Gei lacus Vinitor pari. 3. sit. 4. in adnot. f. 2. θ t. Uva denique non est materia valida Consecrationis Sanguinis, neque liquor in uvis adhuc contentus, quia non est simpliciter vinum. III. Gavant. pag. is .col. 2. lit. o Et υἱ-m rn etiam longilatum, oer. Utri m vinum congelarum sit materia iussiciens ad hane Consecrationem, non conveniunt Theologi; sei .leutiam negativam aivplectuntur Alanus,
rum probabilior nobis videtur sententia,
quam Ax SuareZ sequitur Gavantus bιc, quam etiam tuetur , coivnrimemque vocat noster P. Qi arti sup a pati. 3. xit. q. dtib. 8. nimirum tale vinum ei te materiam validam, dummodo congelatio tanta non sit, ut speciem vini solvat. Ratio autem hujus sententiae est, quia vinum congelatum retinet naturam , S proprietates vini, adeo ut, si species consecratae post Consecrationem congeialelcant, stib iit dein remaneat procul dubio
Dit. IV. Sanguis Christi Domini, ut planὶ supponunt
Rubrieae de defectibus apud Gavantum part I.
ιit. io. xum. t I. ρM 64 ubi dicitur : λυομvatur Calix paras califactis, ut assumatur. Neque urget contra hanc sententiam , si
dicatur, aquam congelatam non est e materiam susticientem Baptistat l, nam ablutio, quae non potest elle, niti aqua actit fluat, est materia citentialis , de proxima Bapti linit, potatio veris actualis nullatenus pertinet ad ecsentiam Eucharistiae; S revera in speciebus,
di mox diximus, post Consecrationem congelatis, remanet vera iratio Sacramenti, quamvis sic congelatae pOt..biles non sint. In praxi tamen o urvandiam est, quod ubi contingit, vinum elle congelatum ante Consecrationem, lique fiat, antequam verba Consecrationis proscranti ir , ali.is conisecrando vinum ita congelatum, quamvis valida ellet Consecratio, ut diximus, non ellet. tamen licita, & graviter peccaret, qui vinum congelatum conlecrare attentaret, priusquam
IV. Gavant. pag. IS . col. t. lit. p Fit Sa cramentum, cum sectaro D/ u , c c. Si vinum coeperit acestere, vel fuerit aliquantulum acre, conficitur Sacramentum, sed conficiens graviter peccat. Nilailomimis si uriageat necessitas celebrandi, seu non possit Sacerdos absque nota omittere Sacrum , ut inter Regulares contingit, qui secundum regulam celebrare tenentur, nec est in eorum
potestate si ud vinum habere, non peccant subgiti eo vino utentes ad ultim Sacrificii;
ita tenet laudatus P. Quarti loc. cit. dub. i a. hac ratione motus, quia cum defectus sit levis, non obstans valori Sacrificii, cum cer tum sit, tale vinum cIleverum vinum, lic aliquantulum acidum , vel acre, non ten tur Sacerdos cum notabili incommodo Sactificium illud omitteret, di quamvis tali vino
uti, si contra reverentiam Sacrificii, ea tamen irrevereiatia non imputatur Celebranti,
14쪽
superiori, vel Ministro, qui est eausa
voluntaria illius. V. Rubric. ium . 2. Pag. & Gavant. ibid. eol. i. lit. q Mustum de uvis timc expres,lusium de uvis recenter exprecsum, adeoque valde impurum, valide quiadem consecratur , quia veram substantiam vini habet, sed non decenter, ac licith; quia, quamvis sit verum vinum, eli tamen impe feetiam, di non fatis decoctum, ac defee tum, quae accidentalis impersectio, ae focis admixtio, dedecet tanti Sacramenti dignitatem , & idcirco graviter delinqueret,
qui extra necessitatem in musto consecraret. VI. Gava't. pag. I col. I. lit. rri vinum est da pracepto fimoia, M. S. Ornardus epist. 69. ad Guidonem innuit, sua aetate quosdam alteria isse, aquam ita ne- cellarib in Calice miscendam , ut sine illa
mixtione nulla ellet consecratio. Alexander Aleniis vero pari. quast. ta. scripsit, aquam necessariam esse necessitate, non quidem sacramenti , sed praecepti divini; hunc secuti sunt Hos in c. I . Confessionis, & Alpho
sis a Castro Hars 7. Verior tamen sentenistia est illa, quam tenet Gavantus hic , mi tionem scilicet aquae cum vino necellariameite ex praecepto Ecclesiae tantum. Ita Comestium Tridentinum fg. ix. c. 7. his verbis: Moti deinde Synodus, praceptam esse M E custa Sacerdotitas, at aquam vino in Carice offerendo misce ent. Hujusque Ritus triplicem subdit rationeni. Primo , quia Christum Dominum ita obtervalle creditur. Creditur, inquam, pia quadam credulitate, non s4e divina : id enim revelatum suille non eo stat , iit advertit Durandus in 4. semen. GL p. qM'. s. Secundo, quia e latere Domini aqua limiti cum tangiliane fluxit, quod Sacramentum hae mixtione recolitur. Tertio,
quia se Pistuli Fidelis eum ea te Christo
unio repraesentatur. Deinde Canone s. ejus
Dinse η is, quid ere/endum sit circa hune ritum mixtionis aquae cum vino in Calice, definit his verbis : Si quis dixeris, Ecclesia
ct verba insecrationis prosi ramur, damnandum esse, aut lingua tantum vulgari assam μυ-biari Lbere. aut aquam non misiendam esse visaia Calice cerando, is quὸdst conira Christi imstitutionem , a Gemast. Ubi sacrosancta Synodus non attingit divertas Theologorum sententias circa exemplum Christi, & aquae miscendae necessitatem, sive Sacramenti, sive praecepti divini, alit Ecclesiastici, sed solum
definit praecise contra Novatorum errores .& calumnias, non este contra Otristi institutionem, quod in Missa nonnulla secreth pr serantur, quod alia lingua, quam vulgari, Saerificium celebretur, & quod aqua vino
admisceatur. Ex quo tamen Canone non insertur: ergo de fide est, aquam vino ellemiscendam, sed silummodo insertur: ergo de fide est, admixtionem aquae cum vino in Calice non elIe contra Christi institutionem. Praedictum Ritum miscendi aquam in vino consecrando antiquissimum esse ex praescriptione Ecclesiae, & iuxta Christi institu tionem, colligitur ex s. Iustino, qui floruit secundo Ecclesiae Seculo A l. a. ubi ait: Ei, ut fratribus praest, ossertur panis, o peculum aqua ct vini. Item ex s. Irenaeo, qui initio tertii seeuli se scripsit lib. q. cap. 37. Accipiens Dominus paηιm, strum Corpus es constebatur, O temperamentum Calicis, suum Sanguinem eo marit. Ex S. Cypriano pariter. qui eodem mediante seculo vixit, in epist. 63.
totus est, ut probet contra aquarios, nec vinum purum, nec aquam puram, sed utrumque mixtum, ei te offerendum in Mistae S erificio: Dominica traditis, inquit, sistetur, ne ae aliud set a nobis, quam qκοι pro nobis Dominus prior fecit, ut Calix mixtus viano egeratur Eadem veritas eruitur mriter ex Conciliis; nam Carthaginense temtium Anno 397. cap. 24. sic habet: In Miscramento Corporis, ct Soguinis Domini, nihil amplius σι ratur, quam ipsie Christus obtulit. hoc est panis, ct vinum aqua mixtam. Trullanum quoque seu Quini sextum Anno 6set. Ita Cam
15쪽
on. 32. Si qui , ii aquil contra Amrenos, uisious, vel Presbur , non flecuniam ordian m a traditum facis, is aquam vino non missem, sic immaculatum offert Sacri- sciam , de ηatur , ill impersem Mysterium manctos, o qua traditasum, innovam. Concilium quoque Amissiodorense Gn. 8. Vo
niati ense Co. . Triburiense Can. 3y. vitinum aqua mixtum offerri decreverunt. Dicitur etiam, quod Alexander L idem constutuerit, non quod auctor hujus mixtionis fuerit, sit nonnulli perperis asseruerunt, sed quia adversus haereticorum errores, quod ex Apostolica traditione acceperat, scripto confirmavit. Circa hoc argumentum longam scripsit epistolam ad Caecilium Cypri nus , quam laudat Augustinus lib. da D ctrina Christiana cap. xi. de hoe Domini praeceptum este affirmat, euius traiisgressio gravissimum peccatum sit, & hujus ineflabilis Sacramenti mutilatio. Praedictis Sacrorum Conciliorum sancti nibus, & M. Patrum doctrinis, consuta tur Hydrooarastae, sive Aquarii, & Encra. titae, qui l.la aqua utuntur in Mysteriis, itemque Armeni , qui selum vinum adhibent, quosque semper damnavit Ecclesia. Aquariorum mentionem faciunt Clemens Alexandrinus lib. r. Stromatum, Irenaeus lib. cap. I. Augustinus de haeresibus cap. 64. Epiph nius harest 46. adversus Encratitas, Theod
retus lib. I. haretu-um fabularum cap. ao. A
menos damnavit Concilium Trullanum si1-pra allatum, eosque doctissime convellit noster Pater Clemens Galanus tom. a. 'uηda partis conciliationis Eccum Armena cum Romasa, tract. δε nova lege, quaest. 4. F. 3. sect. a. Hi enim, dum Aquariorum errorem declinant, in alium errorem lapsi sunt, selum nempe vinum osserentes; sive ut per alum vinum unam dumtaxat in Christo naturam
designent, a Iacobo Syro Eutychianae bl ac phemiae propagatore seducti, ut Nicephoriis indicavit 18. Ecclesiast. Histaria cap. s 3.
sive aquam non miscentes cum vino, ut a
Graecis lepararentur, sicili ex quadam ill rum Historia colligitur, de qua mentionem facit Card. Bona lib. l. cv. 23. Modicum tamen aquae vino i Sacerdote in Altari misceri debet, non, ut supra diximus, ob necessitatem Sacramenti, neque praecepuDivini, ut volunt Alensis, Castro , de alii, quos citat, δe sequitur Valentia de Eacbaricis. 6. quaest. 2. punct. i. & Granado in 3. parti controv. s. tract. a. disp. q. Iect. I. sed praecepti tantum Ecclesiastici sub mortali peccato obligantis, sit tenet Quarii pari. a. rit. 7. dub. . cum alis, ob rationes supra adductas , m dicum, inquam, aquae admiscendum est in vino consecrando, quia, si major pars aquae, quam vini admiseratur, si non invalida, saltem valde dubia ellet Consecratio; si aequalis pars sit aquae, de vini, erit pariter Periculum , ne aqua vinum extenuet, de si eciem amittat, unde semper erit, etiam in hoc Gia, saltem valde dubia Consecratio: apponenda ergo aqua est in minima quantitate, raesertim in his partibus, ubi vina sunt dolliora, & plus est periculi corruptionis viani, quod maxime vitandum est. Aqua a tem, etiam in quamnque parva quantitate adhibita, si isticiens est aὰ praeceptum praefatum Ecclesiasticum adimplendum. Confirmantur haec omnia ex Sacris Ecclesiae Sanctionibus; capite enim Peraiciosus tit. 4 I. de celebr. Missarum, Honotius III. perstringit eos, qui majorem quantitatem de aqua ponebant in Sacrificio, quana de vino, cum secundum rationabilem consuetudinem
Ecclesiae generalis plus in ipse sit de vino,
quam de aqua ponendum. In Concilio pariter Triburiensi habito Anno 39 s. c. . I9.
statuitur, ut dis fiat panes vini. tertia aquae.
In Constitutionibus vero Sarisburiensibus Anno in I . in Anglia, praescriptum suit, quod in M. ramento Dominici Sanguinis, νηπι ior pars vini, o massicum aqua ponatur. In synodo vero Coloniensi habita Anno i 28 o. sancitum fuit, qu d in Calise dva guttula, velms vi Maa apponant r 3 oc Eugenius IV. in suo
16쪽
sao Decreto pro ArmenIs, Anno I 3 8. stolam 6 S. Cypriani, in qua Constituti
tuit, ut ipsi ei iam Armem universe Chri Dino ne leguntur haec praecisa verba : Cum Sacram Orbi se cra arment, earumque Sacerdotes in G- sanctum Amiris Sacrificiam, in quo Du omnis tuis ob ime paulatim aqua admisceam. Hinc sinctitatis ct vitoris retinetur, minata decenter ordinarium Monachorum Bursialdensium peragatur, dum vinum rubeum consecratur, cum relatum ab Edmundo Martene in lib. I. cap. sic mundities Altaris vix conservari possis; ide, . F. 2 r. de antiq. Monach. Ritibus, praesci i- bortamur mnes hujus Dircesis Presnteras, ut i bit, ut cum parvo cochleari fiat aquae miri pomas vino ags in celebratione Missarum uta tura in omni Milla ; Monachi etiam Carthu- tur. Haec autem est communis praxis sectse G, & Ecclesiae sere omnes in Germania omnium Ecclesiarum, uti nimirum vino alia optime utuntur parvo cochleari, ut tuti iis bo, quia sic mundities mapparum, corpora- immittam nonnisi parvam aquae quantitatem lium, & Drificatoriorum facilius conseri in Calicem. tur. Diligenter tamen advertere debent S Vinum autem consecrandum, cui modica cristae, ne praeparent in urceolis vinum ita aqua admisceri debet, potest elle albi, vel album, ut confundi possit cum aqua ', con- rubet coloris, ad arbitrium Sacerdotis. In tingere enim pollet, siclit aliquando aeeidit, . Concilio Provinciali quarto Eccletiae Bene- sit resertur in vita B. Coletae, quae habetur ventanae habito Anno I 374. tit. 7. cap. . in Actis SS. apud Bollandum die 6. Martii sancit a suit, quod nullus cum viηε multum c/p. II. fol. Fs . num. ros. quod consecrearu celibret, si dist in loco rubeam reperiri, tur aqua loco vini. Interim talem erroremo commode inveniri; cum magis vinum ru- committendo, Sacerdos non peccaret mo 'beam, quam assum Sauuta conformetar. Qui taliter, quia inopinato casu turbatus, aqua Canon desumptus est ex Statutis Synodalibus pro vino sumpta , non consecraret vinum. Ecclesiarum Cadurcensis , Ruthenensis, & Diana tract. r . de celebr. M . resoL 7o. Tutelensis Seculo is . nuper editis ab Edmundo Mariene uni. 4. 7 6. VII. Gavanti pag. III. col. I. post Rubri . taliam hujus Ritus rationem assignant SN- n. 7. Ne, inquit, sequatur cat rutio Sacr tuta Synodalia Ecclesiae Meldensis ab eodem menti, M. S. Thomas 3. pari. q. 83. art. QMartene vulgata. Vinum, inquiunt, perius ad intendit convellere Graecorum morem,
obeam ministretur in Calice, propter similitum qui bis aquam in Calice infundunt, semel diηem Oini albi cam aqua. frigidam ante Consecrationem, clim in proversim in Concilio Provinciali primo E thesi sancta dona praeparant, pungente Sa-clesiae Mediolanensis, quod habetur in Aetis cerdote panem Sancta Lancea, &dicenae: ejusdem Ecclesiae, a S. Carolo conditis, prae- Unxi Metitum lancea latos vos aperuit, fla- scribitur, quod ornamenta ct instramenta AM timae existι sanguis , ct aqua di de Diaconotarium pro celebratione Missa pura ac munda infundente vinum, & aquam; deinde eali φι, prasiertim corporalia , M purificatoria , dam post Consecrationem, immediast ante . quamobrem etiam vino alis , ubi polat, tan- Communionem, petente Diacono a Sacerdo- tammodo ad Misa Sacrificium Sacerdotes utan- te, ut aquam servidam benedicat, illo vemi, r. Idem etiam praescribitur in aliquibus benedicente his verbis: Benedictas servor Samaliis Conciliis Provincialibus,&Dioecesinis. storum tuorem, iuster, nuM, O semper, orHaee eadem dispositio reperitur in Constitu- in Secala Secutoris. Amen. Tum Diaconustione Synodali Didaei Elcolani Episcopi M infundit aquam calidam in Calicem, direm: joricentu edita Anno I 6s'. & relata a Ste- δενυον fidei plenus Spiritu Sancta. Amen. Scriphano Balvetio in suis eruditis notis ad epia plores Graeci apud Goar in notis ad Missam
17쪽
Chrysostomi nurn. Is . & apud Areudium
lib. 3. siae Comordia cap. reddimi rati neni liujus secundae mixtionis aquae, dicenies, fieri hanc inixtionem, tum quia aqua
calida e latere Christi exivit, tum quia per eam servorem Sancti Spiritus intelligi volunt.
Hunc Graecorum Ritiam nonnulli e nostris Theologis ignorantes, vel utramque mixtioneni confundunt, iit Ellius Oraiisae Theolε- aica i6. vel putant eos aquam non apponere, sit timoceivius III. lib. de Diris. Amise. s. cap. 32. ει Guido Carmel ita in catul. haeresiam vel aquae calidae infusionem impugnant , sit Umbertus sylvae Candidae Episcopus, in invectiva adversus Nicetam Pect ratum. Sed immerito, ut ait Card. Bona M. a. cv. s. 9. q. hac de causa Graeci vexantur, hune enim Ritum praeseribuni in suis Liturgiis SS. Patres, Basilius, & Chrysosto- natis, usuque perpetuo Orientalis Ecclesiae Sacerdotes doctrina & sanctitate cons eui comprobarunt. Ex ignoratione itaque hujus approbati Ritus, ait praefatus domisimus
Bona, procedit sententia, quae convellit praefatam mixtionem aquae cum vino jam conlecraxo; quasi exinde sequeretiir corruptio Sacramenti pro aliqua sui parte . quae ratio corruit etiam ex antiqua consuetuditae, quae olim in Ecclesiis Latinis vigebat, miscendi vinum non consecratum cum Sanguine pro Communione populi, hi colligitur ex primo, secundo, de tertio Ordinibus Romanis, quin ullum timeretur periculum corrupti nis sacramentu
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
I. Gavant. pag. 11 6. col. a. post Rubr. num. I. F. Porro S. Tham. quali. 78. l. s. vuti, excepto enim, oec.) Quamvis particula enim in utraque Consecrationis Arma et lentialis non sit, neque i iecellaria necessitate Sacramenti, est tamen de praecepto proserenda , ideoque , si quis eam omitteret, gra viter peccaret. Ita etiam in forma Consecrationis Calicis, seu vini, omnia verba,
quae exprimuntur in superiori Rubrica, sunt de integritate , de necesssitate praecepti, de quamvis etiam ad eissentiam Sacramenti pertinere asserat D. Thomas lac. soracit. Mihil minis alii Theologi quamplurimi censem, ad validitatem talis forniae scissicere prima illa verba: Hic est Calix Sanguiηis mei, reliqua vero quae sequuntur, quamvis non spectent ad formae Consecrationis essetitiam, non Iliacet tamen ea omittere sine gravi sacrilegio, tum quia Ecclesia vult, omnia illa x et ba proserri in forma Sanguinis , tum quia Oportet tutissima ratione consecrare, ad libemio scilicet etiam praedicta reliqua verba eodem modo, intentionemque habendo eo modo, de per ea verba censecrandi, quibus Christus instititit, di Ecclesia intendit; tum etiam qitia D.Thomas suprarit. aliique multi volunt, omnia verba notata in Millati spectare ad ecsentiam forniae Sanguinis. In hoe sacrificio verba utriusque sermae, Corporis, & Sanguinis , debent proserri a Sacerdote, di induente, ac si istinem e Pe ctialia Christi, non vero in Perlbna ejusdem Sacerdotis, ideoque omnia verba Canonis,
incipiendo a verbis: uui pridie, usque
ad Undae memores, dicuntur a Sacerdote hist rice, seu recitative. Sola autem verba, quae utrique formae essetitialia sunt, scilicet, Hues enim Corpus inrum; Hic es enim Calix Gη-guinis mei, Oci proferuntur a Sacerdote, non tantum materialiter, εe recitati vh, sed etiam forinaliter, significativὶ enunci tive. Caeter im aliae qliastiones, spectantes ad veliditatem praedictarum formarum, via
deri pollinit apud Theologos, praesertim ve-
18쪽
De Defectu Intentionis. x. Zachariam Pasqiuligum de Sacris Missa si periori Rubrica expressa. Unde non arr a. I. 3i9. Oseqq. Quarti pari. 3. probantur illi, qui putant, si Consecratio
rit. s. sea. I. & Suarea ιος. a Ga mo rit. panis iteranda sit, incipiendum,& repete dum elle de necessitate Sacramenti ab illis II. Gavant. pag. I s 6. eol. I. post Rubri verbis: Qαι pridie, m. se Calix ab illisnum. a. me verba ea tantum, oc.ὶ Optu verbis: Simili moti, M. Satis enim est, docet hic Gavantus, in praedicto casii re- iterare alam formam expressam in Rubrica petenda esse tant sim verba Consecrationis in x. a. est in Canone Missis contentam.
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
Ti. VI. De Desectibus Ministri.
I. De Desectibus Ministri, tum essentia- Maria Quartitari. 3. tit. s. omnino videndus libus, tum accidentalibus, tum proximis, ab iis, qui satisfacere volunt suae curiolitati tum remotis, fuse, de docte disterit Paulus tu hac materia.
Novae observationes, & Additiones ad Gavanti
Titi UII. De Desectu Intentionis.
I. Rubr. num. l. pag. 3 3 . In bis ta branon consecrat, quia reqairitur intentio, ctc.)In hae Rubri ea quatuor adducuntur cassis in quibus non sequitur Hostiae, & vini Coi secratio, ex solo desectu intentionis in Saceria dote consecrante. Nomine intentionis intelligitur deliberata voluntas faciendi aliquid,puta Sacramentum I intentio enim communiter
definitur volitio eis x finis, unde differt ii tentio λ simplici volitione, seu complacentia finis, sive boni alicujus i, quia simplex voluntas , seu complacentia respicit finem sine habitudine ad consecutionem. intentio a tem est volitio efficax tendens in finis consecutionem. In calu ergo nostro actus , suo
Minister vult conficere sacramentum, dicitur intentio, quia est actus liber voIuntatis tendentis 11i illum finem, de distinguitur ab attentione, quae est actus intellectus eonsiderantis id, quod agitur. Dividitur autem intentio, quo ad rem n stram pertinet, in actualem, di virtualem, in habitualem , & interpretativam. Actualis intentio est volitis actu existens' faciendi Sacramentum, & osserendi corpus, & sat suinem Christi Domini, vel faciendi Iliodiacit Ecclesia, vel quod Christus instituit,
di per se ipsam immediast concurrens ad Sacramentum . & Sacrificiqm peragendum, cum prolatione forniae super materiam prae
Intentio virtualis dicitur illa, quae prae-eesiit in se, sed virtute permanet in aliquo effectu ab ea relicto, quo excitantur pote tiae externae ad actiones requisitas, quibus perficitur Sacramentum initio propositum, vel per impressionem in imaginativa relictam, vel per connexionem actuum sequentium cum primo, quo quis ad agendum humano modo se applicuit, nec actu contratio intem rupit i v. g. incipit quis Sacerdos sacris vestibus se induere ex animo consecrandi, Ze offerendi Saerificium , se it Cliristus inst-tuit, & vi illius voluntatis accingit se operi pergendo ad Altare, &c. postea Iamen mente distrahitur, & interim iacit omnia neces: saria ad sacrificium, manendo tamen semis per mentis suae compos; hic dicitur i, bere
19쪽
intentionem virtualem consecrandi, & osserendi Sacrificium, etiamsi in ipse actu Consecrationis, dum proseri formam , nuli habeat actualem intentionem. Intentio habitualis dicitur illa, quae praecessit aliquando, & omnino desivit, nec per
aliquem effectum, aut virtutem relictam ii , fluit in actionem externam, quamvis actu contrario revocata non fuerit: Nam voluntas semel habita, & multo magis frequenter habita, dicitur habitualiter remanere , d nec revocetur ; Unde dicitur etiam quis ex habitu aliquid facere, quando sola frequentia actuum praeteritorum ductus aliquid operatur, e. g. fricat quis barbam, nullo praecedente actu , quo ad eam operationem apis' plicetur, eo modo quo etiam a dormiente, amente, & ebrio id ipsum fieri contingit. Intentio interpretativa est disposito v luntatis , quae talis est, ut interpretemur aliquem consenserum, aut iacturum, si res proposita in ejus mentem veniret, vel de ea moneretum, sic dicitur, quod fidelis adultus, qui ex vi morbi usum rationis amist, habeat intentionem interpretativam recipiendi S
cramentum extremae unctionis, quamvis de eo nunquam cogitaverit, quia ex ejus anteacta vita colligimus, quod praedictum Spirituale beneficium & Sacramentum expete ret, si rationis suae compos ellet. Dividitur praeterea intentio in absilutam, di conditionatam ε, absoluta est voluntas absiluta, qua simpliciter, & sne modificatione, seu conditione aliqua, vult conficere v.
saerificium Missae. Conditionata vero inistentio est voluntas consecrandi v. g. Hostiam
sub hac conditione, si prius non fuerit valide
Denique, quod ad rem nostram speetat; Dividitur intentio in implicitam, de explicutam: Intentio implicita procedit in administratione, seu confectione Sacramenti, secundum generalem, & confusam rationem; it v. g. volo consecrando, nempe proferendosormam consecrationis, sacere, quoὰ facit Ecclesia Catholica, seu quod Christus institituit. Explicita dieitur intentio, quae secum dian specifieam rationem procedit; sit in ca- si nostro, volo conficere Sacramentum Corinporis Christi &c. volo offerre Sacrificium Eucharisticum Summo Deo, in recogniti nem supremi sui Dominii super omnes Cre
Ex praedictis intentionibus, intentio actu lis, & explicita, quamvis optima, atque adeo optanda, non est tamen necessaria ad v lorem Consecrationis, & haec est communis omnium Theologorima sententia; Sufficit enim in casu nostro sela intentio virtualis, &implicita, quales supra explicavimus. Ii tentio autem habitualis profecto non sussieit, quia est sine advertentia rationis, & potest reperiri, ut diximus, etiam in dormiente, ametue, & ebrio: qui tunc non operantur humano modo. Hic advertere lubet, quod antiqui Theologi intentionem virtualem aliquando vocarunt habitualem, ut colligi pota in ex iis quae docet D. Thomas in 3. payt. Quoi. si . Art. 3. nempe Sacerdotis accedentis ad baptizandum, cum intentione faciendi quod facit Ecclesia, docetque, perfici Sacramentum ex virtute primae intenti nis , etiamsi in ipse exercitio cogitatio Sace dotis ad alia rapiatur. En igitur intenti nem habitualem confundi cum virtuali. Intentio interpretativa multo minti sitsF-cit, quam habitualis, ad conficiendum quodcunque Sacramentum , quia non est inten tio , sed pura dispositio ad intentionem comeipiendam; & quamvis suificiat ad recipiet dum Sacramentum, ut sit pia innuimus, i men non est susticiens ad Sacramentum ministrandum, de conficiendum , quia suscia pietis Sacramenta passivE se habet, conserens autem activE : major autem requiritur persectio in agente , quam in patiente , & sic requiritur persectior intentio in ministram te, quam in suscipiente Sacramentum I Et
20쪽
revera Christus voluit quidem, Sacramenta jusmodi intentiones eonditionales de suturo dispensiari etiam pueris, & eis, qui non sunt suspendunt consensiuna, seu voluntatem cor sui compotes, noluit tamen dispenseri a pue- secrandi, donec impleta sit talis conditio: xu, & ratione non utentibus, sed a selis Mi- quod nullo modo potest fieri. nistris rationali modo agentibus ; Sapientem -
enim decet de sitis bonis ita disponere, ut quaestio inter The etiam in auxilium amentium eonferantur, Hyrum ad Vstiorem Sacramenti iusti di distribuantur, non tamen per ministros, ' quidem exterius quod seu distributores fatuos, vel non agente, i. -ξςς ς i , adhibendo materiam, de fortionali modo, ut optime ponderat Quarti Christo institutam, de in Ecclesia eon pati. s. Tu. p. Dub. s. iamri sivς β , iςd absque animo interno, di abs
que intentione conficiendi Sacramentum, Intentione conditionata uti non debet Saa S intentione interna jocandi,
cerdos, nisi quando facto diligenti examine di ii v ndi, modo hic animus non mani
dubitat . an Hostia, vel Vinum fuerit eon seMxur ς te ius I controvertitur, inquam, secrattim, v. g. quando ob mentis evagatio 'i' intentio non conficiendi S nenti aut alias caulas Sacerdos certus non est, Cr*mqntum, mente sillim concerea, & evise verba consecrationis protulille ; in tali xς tu non manifestata, obstet valori Sacra casu potest iterum sib conditione eonsectasi si, Minister exterilis exhibeat a. Hostia, vel Calix ; verum tamen est, quod & exequatur ea non semper est ratio dubitandi, an forma I 'M 'ix Ecclesia. Ratio dubitandi est, . sinissa suerit, ex hoe praecise , quod sacer ὶ Φλη- sinister habet 'o modo intentis . dos non meminerit, se eam protulille ; qua -Dςiqndi, quod facit Ecclesia, id estre quando Sacerdos recitat orationes Consea quo d Rctiones e ternas, & materiales. Hoecrationis formam consequentes , non debet Videtur senicere ad salvandas defini adhue seb conditione Consecrationis verba repetere , 'uamvis tune non meminerit, se in luxi itur in Ministro Sacramentorum. ea protulille, sed potius ut suae consitat quis Prima sententia sustinet, non vitiari S ti , quaerere debet a Ministro, an Hostiam, crameimma ex desectia intentionis mere in de Calicem elevaverit, ut inde arguat, se ternae Ministri nolentis conficere Sacramen 'vere protuliste formam Consecrationis, si ta- tum, sed ad validitatem Sacramenti suffice lis elevatio secuta fuerit. Admittat ver, ra- re solas actiones externas modo explicato. tionem dubitandi, si non elevaverit dictam Hanc acerrime tuetur Ambrosius Catharinus, Hostiam 4 c. Praescindendo igitur a dicto asserens, stare omnino, atque valere Sacra- dubio, non debet Sacerdos uti intentione mentum, si Minister dumtaxat intendat c conditionatii, sed semper regulariter loquen- lebrare Ritum illum externum, quem Ecet do debet uti intea uione abibluta in Sacra- sia celebrat, illumque re ipsa libere, seri mento conficiendo, & Sacrificio perage udo , omitique semoto joco exterius administret.& quando uti pytest intentione conditionata, materiam adhibens, formamqtie pronuncianseo iditio debet este vel de praesenti, vel de in iis maxime circumstantiis, ex quibus de praeterito, ut possit statim habere suum esse- terminatur ad agendum tanqliam Ecelesaectum, M transire in absistulam. Nunquam Minister: Nihilque obelle valori Sacramenia enim potest uti intentione conditionata de ii, si intus occulta mente contrariam inten- suturo, & maxime ea conditione, quae hu- tionem animo gerat, nolitqtie clam, atque mano modo cognosci non potest, nam hu- secreto, actionem illam Sacramentalem elle,