장음표시 사용
171쪽
Alleluia dulce carmen vox Perennia gaudii. R.
Thes. I. p. 261. Sabbato ante Dominicam Septuagesimae. I. gaudiis. 2. laus suavis. 4. cecinit Hir. 10. inde. 12. all. Perpeti m. Sequiori aevo quo hymni ac sequentiae notio confusa apparet et perturbata, hymnus a non nullis in missa eantari solitus est. Itaque Brander in Sequentiarum ea alogo ponit: Sabbato quo Alleluia suspenditur, ympnus antiquus ut Corde natus. Libellum precum se. XV. Dom. Sept.: Heri licebat nobis jubilosum Allelusia cantare frequentiusque valedictione quadam itidem saepius frequentare. Hodie autem orta est dies in qua iubemur cuncta iocunda postponere et formam poenitentialem
assumere. Gloria in excelsis et dulcisonae sequentiae nunc omittuntur.
Crux benedicta nitet, dominus qua carne pependit. R.
Thcs. I. p. 168. De Sancta Cruce.
Cod. Rhenov. Ri Lucilii Codices Vaticani p. 144. et Bro-weri Editio. 2. Brom. Duo cx Vat. lavat. 5. R. tibi. R. adiungit stropham decimam, nusquam quod sciam in Fortunati eodicibus obviam: O tam magna Deo magnalia tanta. parasti, Quanta mira lacit gloria magna Deo. Trench. : The croo as the trae to mhich the vine is elin-yiny, and 'om mhich ita tendriis and fruit depend, is a be-imul mearino in of the image of the triue Vine mira me faetos the Cruci ion. The blendiny of me image and another comes perhus yet more beautiolo sui. though not mira quite such logical coherenee, in that which sonιe times appears in ancient morti V Christian art - me , Christ set forta asiae Lamb round which the branches of a Daded vine are clust- eriny and elinging.
Thes. I. p. 17s. II. 382. Dominica in Ramis Palmarum. I. V. magnum gaudium. R. Post Stropham seeundam hanc habet: Currunt scernunt) Judaei Lazarum, Qui suerat iam mortuus, Sedentem cum discipulis, Loquentem cum apostolis. 30. V. recis R. 45. V. hos ergo. Ρ. stroph. l. 2. 3. in sesto S. Mariae Magdalenae ad Matut . Cf. 3. in eadem sestivitato ad Vigilias: Narcio Maria pisti eo Diojti v ao le
172쪽
Unxit beatos domini Pedes rigando lacrimis Et detergendo crinibus. Apud non nullos hymnus cantabatur in Processione Palmarum. Rituale Suessionense tempore Nivelonis II. scriptum: Ante Tertiam pulsatur novies major campana. Aqua benedicta fit in sacrario: interea veniant constressationes. Paratisque Omnibus ante altare cantent duo subdiaconi, qui in tabula debent pracscribi, versum istum: Magno salutis gaudio, Laetetur omne saeculum, Iesu redemptor Omnium, Sacrarit orbem languidum. Chorus iterum Magno. Et tunc caeli processio.
Cod. Vindob. nr. ree. 1832. saec. XI. Thes. I. 337. II. 38l.
Fabulam de origine cantici maxime divulgatam cum in Thesauro ipse recoxerim, postulat veri studium, ut reiiciam in Supplementis. Nec ab hoc officio detineor ipsa historiunculae lepida quadam commoditate Rambach A. Ι. 200: Garnirat unmahrscheinlich isi es, dasa Th. mit cinretnen Aushucken, boondera mit dem reae pie, rea clomens, aus don Laiser semst an tele, und aus dem Emolye scheint tu eraeuen, dass dieserden Misse versianden habe.) Neglexerunt hymnologi quoad sciam omnes doctam Menardi adnotationem ad Gregorii Sa-eramentariunI p. 318 sqq. , qua confictam sabulam validissimis argumentis resutavit. Neque Bahrii diligentia maior fuit, Supplem. E. Rom. Lit. 11. p. 94: - das von T im Gesanguisserti Anyres gessitate te Lied avf don Pulmsonntu, melches ru
dus ad Libr. Sacram. Gregor. Nota 2343: Alcvinus lib. de
diminis sociis cap. I . totam Processionis rationem describens sub flnem ait: Huc sinita inchoantur a duobus Cantoribus quidam versus: Israel es tu Rex. Respondet chorus aspiciens, seu inclinans se ad supra scriptum sanctum Gangelium e Gloria laus et honor tibi sit. Et ordine sequuntur alii versus. Sanerem Evangelium, cuius hic mentio sit, illud est, quod in quodam feretro positum gestabatur in illa processione, ut scribitidem Alculnus supra eodem cupite. In Ioco citato notandi suntii persus, Israel es tu Reae etc. Gloria laus etc. 9uos vulgo dicunt a Theo vlpho, Episcopo Aurelianensi, Andegaris in carecrecompositos. Is enim, ut ferunt, cum insimulatus adversus Ludovicum Pium Imperatorem cum Hernardo, Italiae Rege, Ande-yavis dicti Imperatoris iussu in custodiam datus est, ubi hos versus composuit, quos cum in die Palmarum in ipso carcere decantaret, illas forte transiens Imperator carminum melodia captus Theodulphum carcere liberavit et ad sedem remisit.
173쪽
me scripsere quidam auctores non adeo antiqui, quos erroris locus supra citatus Alcuini, in quo horum versuum sit mentio, convincit: eum Alculnus obierit anno octinstentesimo quarto, longe ante coniurationem Ne mini, ut testatur Oderannus Monachus
S. Petri Vini in Chron. Anno DCCCIV. obiit Alouisus Phil sophus Abbas S. Martini. Sed apud antiquos scriptores, qui de stestis Ludorici Pii Imperatoris scripsere, mirum est de eiu modi historia seu potius fabella silentium, et quod ipsi scribunt
de Theosilpho et aliis conivratoribus, huic commento prorsus adversatur. Nam Imperator eodem anno DCCCXVIII euptis Poniuratoribus Aquisyranum reversus est, transactoque Ouadra yesimali ieiunio paucis post Pascha diebus coniurationis auctores, et Bernardum regem iudicio Francorum capitali sententia condemnatos luminibus taurum iussit orbari: Episcopos Un dali sensentia depositos monasteriis mancipari: ceteros prout quisque vel nocentior vel innocentior apparebat, vel exilio proscribi, vel detonderi, atque in monasteriis confersari, ut scribit 'inhardus ad eumdem annum. Idem scribit Thestantis lib. de stratis Ludorici Pii Imperatoris num. 22., solius clepositionis Episcoporum, nulla in in asteriis detrusionis mentione octa. Idem testatur quidam an Onymus antiquus scriptor in vita Lae
dorici Pii, ubi refert Theodulphum, et ceteros episcopos fuisse depositos, et monasteriis obtrusos nempe in exilio. Siquidem se in exilium aetum fuisse testatur ipse Theodulphus, epistola ad Modoinum Episcopum:
me Mosime tibi Theodulphus dirigit exul
Summo Pontimum cernuus ecce mclOS.
Et in Epistola ad Alyulphum Episcopum:
Hoc Atyulphe tibi, praesul sanctissime, mitto Theodulphus carmen exul ab exilio. Et in epistola citata ad Modoinum conqueritur se non fassum iniuste fuisse episcopatu abdicatum, idquo sine auet ritate Romani Ponriseis: Non ibi testis inest, iudex nec idoneus ullus: Non aliquod crimen ipse ego fassus eram. Estor forem fassus, cuius censura valeret
Dedere iudicii congrua frena mihi 'Solius illud opus Romani praesulis extat,
cuius esto accepi pallia Sancta manu. ouae vi re est apud Henricrem Canistrian tomo 5. antι-quar. Men. parte 2. Ex his patet, cum iam esset condem narus paulo post solemnitatm Paschae Theodul M. eum no et
174쪽
Huisse rinculis solutum in ramis palmarum ab Imperatore, eius melodia delectato, qui tum erat Aquisgrani. Irit postea Ludinri s in Britanniam minorem, hoc est Armoricam, ut compesceret Mormanum, qui sibi in Britones regiam potestatem arrosa erat, quo ad ordinem redacto rediens, Andegaros venit, ubi
Irminyardis Regina coniux eius, quam proflcisceris ibi aegrintantem dimiserat, duobus diebus, postquam ipse ad eam renit, morbo invalescente V. Nonas octobris discessit, ut scribit Min-hardus ad eumdem annum: id etiam testantur Thestanus et anonymus supra citati. Bis eo anno fuit Andegaris Imperator, eundo in Armoricam et redeundo; nec tamen potuit solvere Theodulphvm, qui tantum post Pascha Andesta nos profectus est et rerersus est mense Octobri, et paulo post obiit. Tandem pius ille Imperator et misericors, anno DCCCXXI. in conventu generali apud Theodonis Villam, eum celebrarentur nuptiae Lintharii filii sui et Irminyardis myonis Comitis stliae, accersitis coniuratoribus iniuriam condonarit, eisque omnia bona faculturesque restituit, ut testatur Minhardus ad pracfatum annum: Emicuit in hoc palatio piissimi Imperatoris misericordia singularis, quam ostendit super eos, qui cum Bernardo ne te suo in Italia contra caput ac regnum suum coniuraverunt. 9uibus siri ad praesentiam venire iussis non solum vitam et membra concessit, verum etiam possessiones iudicio legis in meum redactas magna liberalitate restituit. Idem testatur supra scriptus Anonymus in vita Ludorici Pii. Ex quibus patet non dinnatum fuisse crimen ipsi Theosilpho Andestavis in carcere exi stenti. Et certe valde erat infensus ipsi Theodulpho Ludovicus, nec parcere volebat, nisi prius crimen fateretur, ut scribit Mo- mnus Episcopus ad ipsum Theodulphum
Commissum scelus omne tibi dimittere mavult, Si peccasse tamen te memorare velis. Nam prodesse ribi confessio pura valebit, Si te voce probas criminis ros reum.
Nullo alio superare modo puto principis iram Posse, probes nisi te criminis esse reum. Haec refert Henricus Cantatus libro supra citato. Sed pius Imperator postea sententiam mutarit, ut paulo ante disimus, et omnibus coniuratoribus pro sua clementia sinstulari pepercit. 9uidam anonymus, qui vixit tempore Philippi Augusti
Francorum regis cap. 3. libri de translatione reliquiarum S.
Mamantis in Gallias, hos versus tribuit Reinaldo Episcopo Lin stonensi, et similia ferme narrat iis quae falso da Theodulpho
175쪽
credita fuisse supra scripsimus: Procedente tempore assumtus ad regimen urbis Lingonisae Reinaldus Episcopus piae recore dationis, qui decimus sedit ante venerabilem Mintiumum, qui nunc est electus noster. Vir ille qui m spectabilis genere fuit; sed nobilitatem generis honestas morum, et multiplex si terarum scientia illustrabat. Non solum liberalibus studiis eruditus fuit, sed utriusque testamenti paginis suffcienter instructus. Ipsa enim eius opera testimonium perhibent veritati. Nam cum ipse teneret comitatum Tornodorensem, et comitatum Barri super Sequanam pro suis nepotibus, qui erant adhuc parvuli. propter discordias quasdam, sic ut dicitur, Rex Francorum, qui tunc erat, ipsum tenuit in Norioniensi civitate, in turri iuxta portam: ubi non fractus adversitato, sed gavdens.
quia intelligebat quod silium quem diligit flayellat Deus. fecit
hymnum, et modulatis roribus decantavit cum pueris in ramis palmarum, scilicet: Gloria lavs. Ipse etiam ritam beati Martyris Mamantio transtulit de Graeco in Latinum. - Haec ille, quem sequendum putarem, nisi mentio illorum rersuum apud Atreinum obstaret. - - At vero recte monet Martene deant. eccl. diAe. P. 195: Non negarim hunc hymnum a Theo tu pho fuisse compositum et quidem ad usum ecclesiae Ande-yarensis, maxime cum illum sub illius nomine citasse videatur
Lupus abbas Ferrariensis. Quod vero ad Alcvinum, haud amplius obstat sui cum Menardo loquar libri de divinis officiis auctoritas, quippe qui minime ab Aleuino conscriptus est Hist. liter. de la France IV. p. 340. Frobon. Alc. II. p. 461. Itaque nihil prohibeor, quo minus Theodulphum
carminis auctorem existimem: historiam vero episcopi virtute carminis a vinculis absoluti a Reinaldo ad Thoodulphum translatam esse opinor.
Pontis Pictavi ense saec. X. vel M. apud Martene deant. eccl. dis c. p. 200: 3. es tu rex. Sic legitur etiam in ordinario Turonensi vetustissimo ac vetere missati Sarisburiensi.) 5. coelitus. 6. et cuncta. 13. rex pie, rex clemens. 13. alii. Post 14. interserit versus hos: Inclita terrenis transitur ad aethera victis Virtus a vitiis nos capit alma tetris. Nequitia simus Pueri, virtute Vegeti, Quod tenuere Patres da teneamus iter. Degeneresque Patrum ne simus ab arto priorum Nos tua post illos gratia sancta trahat. 15. tuus Et nos simus asellus. 18. eis nostra. 19. tegmina sive animae. Post 22. haec adduntur: Di ilia 6 du COO'le .
176쪽
Castaque pro ramis salicis praecordia sunto, o Nosque operum dueat prata ad amoena virorum. via' Pro ramis oleae pietas, lux, dogmaque sancti Flaminis in nobis sit tibi rite placens. Arbore de legis caedamus dogmata quaedam, Queis veniendi ad nos sit via tuta tibi. Nostraque sic praesens celebret devotio sestum, Continua ut valeant annua seSta sequi.
Audi iudex moritiorum. V. Ber.
Thes. I. p. 237. II. 383. III. 286. In Consecratione Chrismatis. Hymnum esse Fortunati foetum, ut Lucilio placet, satis indieat Codex Ritualis Ecclesiae Bisuntinae saec. XI. conscriptus et asservatus in archivio Cathedralis Ecclesiae Veliternae,
in quo legitur sub hoc titulo: Versus Fortunati in laudem Chrismatis. fBὶ Eum edidit J. C. Tro inbellius in tom. II. tract. de Sacr. p. 255. Til. T. ut libri rituales plurimi', carmini praemittit hypopsalma: O redemptor sume carmen temet concinentium. B. Cod. Bonon. Pontis Alberti Castellani ed. 1743 nobiseum laciunt. 2. Pontisc. Innoc. VIII. credentium. 3. B. Cod. Bonon. Castell. proferentium. 4. B. Cod. Bon. Pont. Innoc. VIII. praemium. T. praevium. Respicit ut puto ad ramos Olivarum quibus ChriSto Domino Jerosolymam celebriter ingredienti obvia turba lacta est. At quid olivarum commemoratio in coena Domini 3 Pont. Bisunt. sc. XII. apud Martene Disc. p. 309. donum pacis perditum. 8. Ber. T.
cum omnibus ut videtur libris suis sacrandum. 11. T. salvator. 12. Pontis. Innoc. VIII. humi Supplex. Bon. humo. T.: Hanc lectionem reliquis praefero et ex ea derivatam suspicor vulgatam lectionem imo. At ego unice veram vocem duco quae legitur in Ber. hymno supplex. B. Stat ad aram. 13. Pontis Brixiense saec. XIII. s. XIV. persolvat. 15. Pontis 1572. conservare. Ber. T. dignare. 17. T. B. V. Ber. hoc olivum Signum vivum. Pontis Brix. nostram tuetur scripturam. Bon. Pontis Innoc. VIII. hoc signum olivae vivum. 18. Pontis. Innoc. VIII. contra iura. 22. T. sanetur Sauciata. Brix. medetur. V. Ber. e t me de tur. 25. In Thes. per errorem tota pro lota. 33. T. sit haec dies. Ber. T. festa nobis. 25-28. desunt in cod. Bononiensi.' Non omnes. Pontis Mogunt. se. XIII. apud Mart. 337. Versus puerorum: Audi iudex mortuorum cum ceteris. Sequitur Versus, quem clerus post quemlibet versum repetit: O red. guine carmen temet concinentium.
177쪽
Reae aanctorum angelorum totum mundum adii va. B.
Thes. I. p. 260. II. 383. III. 286. In Vigilia Pentecostes
Regel mar. C miel Molt den resten Vera abmerasemd in sesenen beiden Hul Hen, also nach 3. Totum mundum adiura, undnuch 5. Reae sanctorum angelorum, und so fori. Die andem
ms. haben keine Wie rholuno, obst Dira der erate Vera durchaeine elyene Melodie sich daru eignet, meti re sich da lurchvon den andren Vervaaron, die unter stra oleiehe Melodie haben, deuisita unierscheidet. μδ2. F. germinans, ita correctum in E. M. Der Seholiast in A erkliari sterminis duria Iesu Christi, die Lesari gemminans heriehι sita ain die Ruthe Aarons und tunilchst aufdie Muraet tesses. 3. G. ordinis. 5. Codices omnes Μt. Μ. sanguis susus. A. sanguinis. M. Meh 5. fugi B. nonanderer aber glelah auer Band diesen Zusare best: Sancte Galle, pater alme, tuo sae oramine, quo dignetur his sestivismteros se gaudiis. In Canisti lecti. ant. ei Basnasse H. 3. p. 202. ist aus diesor m. der Obiste Hymnus abyedruckt, unddirae heiden Verse ohne Bemerkuno gerarietu in den 'αι avf- genommen, so mist auch das Liod dem M ch Ramert tug schrieben mird, mas ehen so irrig ist. Dieser ab uest Minoeh Metu Lessehler. Ber. hanc stropham interserit: Adal-rie e pater alme lac tuo Ormine, Quo dignemur his sestivis interesse gaudiis. Apparet in stropha intercalari mentionem
factam esse patroni. 6. Μt. eons Onate. 7. H. quando. Μt. dies ind. 8. A. H. Mi. nos. 9. Ber. D. iu Vamine.
II. Μt. Protoplasti. G. gygantium. 12. 13. in D. H.
positi sunt post 15. 13. H. recentis. C. recentes. 14.A.B.C.D. E. F. Ber. Mi. MO. fac interna, quod in textum re
178쪽
cipimus. Sensus: Fae ut sons externa facie aquam, interna illum sanguinem et aquam ostendat, quaa ex latere tuo ese nuxerunt. Μt. mysteria. E. F. hac. H. fontes. A. Mi. perfluxit. Deest in Ber. Re D. Stropha octava. 16. A. Μt. et. 17. F. E. et pr. H. tandem. 18. Μt. compar. 19.
Ηymnus cani solitus est in Vigiliis Paschatis et Pente- eostes in Descensu ad Fontem ac praeSertim per Germaniam. Nam in decem Missalibus Galliae, Hispaniae, Italiae, Syriae, quorum ritus in Sabbato sancto exponit Marteno de antiqua ecclesiae disciplina altum est carminis silentium. Contra in permultis Germaniae libris, adeo saeculi decimi sexti, fit eius mentio. Ne desit exemplum, Ritus ecclesiastici Augustensis episcopatus etc. Di tingae 1580 praescribunt hymnum in Ordine benedicendi sontem Bapti Sinatis p. 554 sq. b. sanguis su sus. Udatrice pater alme etc. Ut laetetur ante Fae
Tibi lava perennia auctor baptismatia stacrator. P.
Ad Baptismum in Vigilia Paschatis. Tibi laus perennis auctor, baptismatis sacrator, qui sorte passionis dat praemium salutis nox clara plus et alma quum luna, sol vel astra quae luminum corona, reddis diem per umbram. Tibi laus. 5 Dulcis sacrata, blanda. electa, pura, pulcra sudans honore mella, rigans odore chrisma. Tibi laus. in qua Redemptor orbis de morte vivus exit,
et quos cathena vinxit, sepultus ille solvit. Tibi laus. quam Christus aperuit ad gentium salutem 10 cuius salubri cura redit novata plasma. Tibi laus. Aeeedite ergo digni ad gratiam lavacri, quo sonte recreati refulgeatis agni. Tibi laus. Hic gurges est fidelis purgans liquore mentes,
dum rore corpus sudat, Peccata tergit unda. 15 Gaudete candidati, electa vasa regni, in morte consepulti, Christi fide renati. Lucia: Martene eaeistimat esse Fortunati cui facile assentiatur qui affinitatem ac similitudinem eiusdem cum stylo For-ttinati attenderit. Ρontis Pictav. sc. X. Vel XL apud Μart. A. D. p. 431: De Sabbato sancto Post haec si voluerit Pontifex baptizat vinum aut duos eae infantibus etc. Interim canitur ver atis Fortunati Presbyteri ad bapιiratos: Tibi laus perennis auctor.
179쪽
Innentor rutili duae bone luminis. B.
Thes. I. p. 13l. Π. 382. III. 282.14. Obb. ac sacibus. 25. Obb. digna Deus. Martene de ant. eccl. dis c. p. 403: - Addit codeae Victorinus, ut igne benedicto accensisque candelabris, revertantur pueris praecinentibus hos versus: Inventor rutili. Eundem hymnum decantandum praescribunt ordinarium Argentinum et Cenomanense, Miss. Antissidiorense et Sarisburiense: cuius loco in Rotomagensi et Baiocensi ordinario notatur antiphona: Cum
Paschalis. Du Merit II. p. 53. E Cod. Bibl. Reg. 1139. Saec. XI. sol. 47. intis agnus, leo sortis, triduanae somno mortis excitatur hodie; inserorum fractis portis 5 nos consortes suae sortis emeit et gloriae. Par accessus, amor idem; ad eumdem habent fidem 15 sub eodem nomine; lapis erat revolutuS, quidam eis est locutus: Nolite metuere. Ad sepulcrum cum un- Festinantes ite retro;
pari voto piae mentiS, accesss)erunt seminae; 10 afferentes unctionem, angelorum Visionem
20 nuntiantes visa Petro caeterisque Properet resurrexit vere Gesus; immortalis et illaesus vivit iam in aethere. Dum. l. c. ciaque couplet se compose de sis lignes; quatre ont huis syllabes et soni lieo deuae a deuae par desrimes disyllabiques doni Ia penultiame est longue; la premiereri me aves la deuaeieme, et is quatrieme areo la cinquieme. Les uae austes Itynes noni quo sept syllabes et uno simple con Sonnance, prece e Tune breve.
Thes. I. p. 6. Add. Pentecostalis.
180쪽
ala Ambrosius. Iam saepius Viri Docti iudicium praeceps atque iniquum ostendimus. Sane vero earm n, cum ex prae cedenti v. 24. suum taciat, recentioris aetatis est, fortasse saeculi septimi. Cod. Rhenov. R) Mone ins Von S. Peter No. 47. Zu Karts-rulio mit der Melodie, 14. Jahrh. ad completorium durch die gange octavo. Andero Hs. daselbst No. 63. 14. Jahrh. de vigilia ad vesperas. Hs. Eu Stutigari Brev. 10 l. de spiritu R. ad nocturnos. Us. Eu Frethurg No. 56. 14. Jahrh., in metueui Besit2, 14. Jahrh., von S. Peter No. 55. Eu Karlsrahe, l4. Jahrh., et u Liclitent hal 13.
rorigen Hymnus V. S. Metiehi, so ist mohi tempora die umvriinysiche Lesari. Non consentio. 5. R. luminis. 6. Μ. Muras meit besser. siguram collective positum. 11. Μ. madere haben asse, mir scheint die urva singliche Lesari calere, vas mit ferridi V. S. besser et ammenhunst. Minime Vero. Optime v. 11. 12. verba sibi respondent madere et repleri. Accedit quod madere ex adversariorum mente contemtim prolatum. Ceteroquin madere vox est frequentissima in rebus Bacchicis. Cic. Philipp. 2. 105. Tibull. 3, 6, 5. Martiat 11. 16. Plaut. Truc. 4, 4, 2. 18. M. cernui. M.: cerenuo is tymen den Reim. At valet codicum auctoritas et sensus: nam vultu nocessitate quadam epitheton exposcit. Ca. Cf. P. D. faciunt cum Thesauro.
Thes. I. p. 259. De Transfiguratione Domini. o nata lux do lumino Jesu redemptor saeculi: Dignare clemens supplicum Laudes precesque Sumere.
5 Qui carne quondam contegi Dignatus es pro perditis: Nos membra confer effici Tui beati corporis. Prae solo vultu stammeus, 10 Ut nix amictu candidus, In monto dignis testibus Apparuisti conditor.
Vates alumnis abditos Tuis alumnis conserens,l5 Utrisque te divinitus
Deum dedisti credere. Te vox paterna coelitus Summa vocavit filium, Quem nos fideli pectorelo Regem latemur gloriae. Concede nobis que sumus Almis micare moribus: