장음표시 사용
161쪽
Ηie ad ememplum volucris canor actibus sese prius excitavit, 15 ut quod ingessit vigor instruentis vita probaret. Qui potens verbo, Venerandus actu semper aeternis inhians Iucellis plura virtutis meruit supernae 20 signa patenter. Quaesumus mundi sator et redemptor, ut sacris eius precibus tueri hanc velis plebem. tribuens quod optat corde benigno. 25 Temporum pacem, fidei tenorem languidis curam veniamque lapsis, omnibus praesta pariter beatae
Hoc Patris proles, Pater hoc benignu8, 30 Spiritus praesens hoc utrique compar Nunc et aeterno saeiat manere tempore saecli.
Thcs. I. p. 260. Martine consessor Dei valens vigore Spiritus, earnis satiscens artubus, mortis suturae praescius.
in unitato Spiritus divisa membra ecclesiae paci resorm unicae. Quem vita probabilem, 10 quem mors. eruenta non
laedit, qui callidi versutiis in mortis hora derogas. Strophas 4. 5. 6. Ludecotes omisit. Substituit haee :
Haec plebs fide promptissimatui diei gaudia 15 votis eoiit fidelibus,
adesto mitis omnibus. Per te quies sit temporum, vitae detur solatium, pacis redundet commodum. 20 sedetur omne seandalum.
sic asstuamus invicem, quo corde cum suspiriis Christum sequamur intimis. Romanam doctrinam redolon-
162쪽
Qui laetaria eum angelis, exultas eum arehangelis, triumphas cum apostolis in saeeulorum saeculis.
cuius fidem per omnia in nobis Christe robora.
Saeculum undecimum. Ι. Cod ex Rhenoviensis Mo. 91. saee. XI. R, Sol astra
terra aequora. Thes. I. p. 257. 'i Sol luna coelum sidera. Thes. I. p. 258. Decus sacrati nominis. Thes. I. p. 8. II. 381. Praeco praeclarus sacer et propheta. es. I. p. 267. Christe redemptor Omnium, con SerVR. m. I. p. 256. Alma eunetorum e elebremus arma. De Omnibus Sanctis. Ad laudem Chrinti virginis. Virginis et martyris Caeciliae. Jesu redemptor omnium, perpes. Thes. I. 249. II. 383. Summe consessor saceret sacerdos. II. Codex Berotinensis Theol. 4. No. II. saee. XI. mi Cum natus esset Dominus. Salve lacteolo decoratum sanguine festum. Laudes Omnipotens serimus.
Thes. m. 293. 294. Leyser p. 263. III. Codex S. Emmerani A. LXXXIII. saec. XI. in Salve festa dies. Thes. I. p. 169. II. 382. )IV. Pontificale Pictaviense saec. X. et XI. apud Martene de antiqua ecclosiae disciplina p. 436. De antiquis ecclesiae ritibus I. l. 18. Ρ, Accesserunt carmina e libris Μonii ae Du Merit deprompta.
Thes. I. p. 76. II. 382. De Adventu Domini. 10. R. Brev. Aberd. laxare gratis. - 4. Cf. P. ab aethre. 10. Cf. Ca. P. grati R. 13. CR. ut eum se eundo. Μοne L p. 92. sq.: Oft bemeiat dias Versmass, dasa die Formolye verstetit ist, ebenso musa mari die Versielmny dorcastis zugeben, da sicli aura Veranderungen Gr Zesit νίνιθ') Hymni, quibus nihil addendum orat, hic et infra nomine excitantur, ne desit iis aetatis significatio. '' Suppleatur U. Herbergeri laudatio: - Sobald die Μesse
angehet, muss der Achone Gesang klingen: Salve festa dies etc. und claraus noch einmal das Hallelvia Eu drelen verschiedenen or. ten in clon Introitum einga prongi Werdon. - Reserunt Hieronymum Pragensem in rogo positum intonasso: Salve festa dies etc
163쪽
nachmeissen lassen. M lauten z. B. die hei resten Verseeines Hymnus in alien m schristen und Drucken, die kh y sehen: Vox clara ecce intonat, Obscura quaeque increpat, pe tantur eminus somnia. mer muss pellat spellitu gelesen mer-den, denn es beriehi sich uus vox, nichi aus somnia. Μentem Μonii in his assequi mihi non contigit. Vox quam poeta facit intonantem, est Pauli Apostoli Rom. 13. 11 sq.: Hora
Thes. I. p. 77. De Λdventu Domini. Cod. Rhenov. R Brev. Aberd. Abὶ Monius tres libros saec. XV. contulit. M T. M. audita per praeconia. Der dure fingiste Rem des Liedes enucheidet fur die Kritik der Lesarten, praeconia muss also stehen blemen, dumit Mut sita nur per verbin n. Sed vox ut in omnibus exstat codicibus et libris, itaque tenenda scriptura Vulgata. 10 Ab. Orporis. 13. Ab Rr emur. Cs, et P. congruunt cum Thesauro.
Thes. I. p. 143. III. p. 284. Dc Nativitate Domini. Codex Rhenov. i R) Editio Sedulii optima Fausti Movali Romae 1794. Ε eo dicibus quos inspexit antiquissimi sunt Vaticanus 1665 saec. IX. Vat Ι. Vaticanus Reginae Sueciae 333. face. VIII. vel IX. Reg. Ottobonianus 35. saec. IX. Ott. l. A) Codex Abbatiae S. Victoris in Biblioth. Regia Parisina no. 493. fol. 88 apud DuMerit Poesies ete. I. p. 142 Sp. P 8. A. Reg. : 2, 3, sttob. I, Meus, ID. quod condidit: alii cum editis quos condidit. In Vat. I factum est quos eae quod. Elegantins videtur quod, praesertim in carmine. Alioquin S. Greyorius Magnus hom. I9 in Evangelia dixit e Conditor noster, qui restit quos condidit, et Aleuinus in Sedulio legit quos. s.
R. A. clausae, quam genuinam duco scripturam. A. Reg. 2, Ottob. I, Alcvinus, Fabr. et aliae editiones Clausae. Schedae Poem ., Reg. 5, sit. 2, Ald. et alii edui, Castae. Atm ., AD , Cant. eae correctione Clausa '. sic etiam Rost. 3, in quo prius fuit Clausae. Vat. I, Casta; sed ncque cum casta, neque cum Clausa ratio stat metri. In Broriario Romano remansit Castae. Ven. Thomasius in Hymn. partem hujus hymni profert eae quodam breptario monastico ad laudes, in quo est Clausa: 16. A. Virgo creavit. Certum est, ecclesiam antiquitus scripturam, ab errore et salsa interpretatione haud ali nam, mutasse. 17. Dum. On sit dans te Breviaire a rusve
164쪽
de Rome: Enititur puerpera, mala les anciens poetes nc re connais alent auctine regie pour Ies hiatus; iis elidaient oveonservatent la premiare viselle sulpant leur convenarices. Cf. P. ea. castae.
Thes. I. p. 78. II. 382. De Nativitate Domini. Cod. Rhenov. R) Brev. Const. C . I. R. C. omnium: sic legendum ut 2. R. C. ex patre. 13. C. haec. 19. C. sui. 20. C. collaudans canit eantico .
l. 2. P. Cf. omnium - ex. 20. P. Cf. exultat.
Singulare quid observavi in libro: Prontuario dot Ceremoniai y Pontifical Romano para servir en ta santa iglesia ea tedral de Merida Caracas. 1849 p. 11. Se cantan Matu tinum Nativ. Dominii de la manera que en las Otras festivbclades, notandose en ellos de ospectat lo si gulento. Et ob ispo, al ontonar et himno Iesu Redemptor Omnium, eleva las mRDOS, Ias iunia ante et pectio e inclina Ia cabega haeia et altar. Νunc clericorum concio. De dativitate Christi. Du Merit II. p. 43 sq. e cod. Bibl.
Reg. 1l39. saec. XI. sol. 30. . ne clericorum concio
devota sit cum gaudio; in tanto natalitio nam summi Patri sin filio 205 datur exeelebratio. Gaudeat homo lQui, carni s) sumto pallio virginis in palatio, nostra suit redemptio; 10 Gaudeat homo lPeractis novem mensibus,
in claustris virginalibus, nos l. noni in lectis regalibus, sed parvis et pauperibus, 15 et l. ego natus puer regius. Gaudeat homo
Gaudeat homo lHic restauravit gaudium animabus fidelium, quod ab s)tulit daemonium. Gaudeat homo l25 Inter acta praesepia puer est stricta l. strictus' satia si . laseia , namque in pueritia nutritur sic insantia. Gaudet 30 o miranda potentiat quis unquam audit talia' patrem lactavit filia.
165쪽
35 Boetius qui retulit, 'quod, mulier si peperit,
necessitas hoc arguit, quod cum viro concubuit.
Gaudet 40 Inde natura stupuit; ius amisisso doluit; miratur quis hoc potuit. Gaudet Hie in erucis patibulo, 45 vitae damnati aemulo,
tirannum trudens vinculo,suso cruore Proprio, nos redemit de baratro.
Gaudet 50 Quae sanguinis effusio nostra fuit redemptio: modo dicatur lectio: Gaudet Dum. II. p. 44 sq. 20 - 21.: I man que iei sans Gute
acta ν auruit conferre la signimation du gree Metu, Briseret par svite Tomber en ruino; sty mala probablement ii fauttire di et vn participe de trois syllabos, qui a uiuit Mesrea Pliae de densemoni querellie praesepia. Mihi extra dubitationem est, legendum esse arefa s. arta. 29. 9uoique dansioute te reste de la piere ii ny ait plus au refrain que Gaude,
dolimn lire dans les trois de ires coupleti comme dans test is premires, Gaudeat homos 35. Boece eluit, povr ' tot te sies choses de science, une strando autorite pendant te moven e. 52. Ces vers proure que cc cantique etait chante dans Ieseylises, immediatement arant la lecture de Pepitre ou de terangite, comme rest auisuraehul la prose.
Auscultet exultet sidelia concio.
De Nativitate Christi. Du Merit II. p. 46. e cod. Bibl. Reg. 1139 saec. XI. sol. 46.
Auscultet exultet fidelis concio; cantica rhyt h)mica fidelis gaudio lHaec dies est qui est eunctis celebrior, in qua dux stella, lux micat splendidior.
5 Festa sunt, sancta sunt haec natalitia, quibus rex, lux et lex, novatur il . novantur) omnia. In solo de polo stirps nova mittitur; avarus tartarus inde competitur. Capitur, et auditur ventris sub clausula, lo qui solum et polum ambit in saecula. Humilis ac vilis iacet in stabulo, nascitur, alitur lacteo pabulo.
166쪽
Fit homo, de domo procedens regia:
15 Natus est, Deus est, et fugit l. fugio ubera; parvus est, tantus est qui regit sidera. Nascitur salitur 3), puer a pueris dicitur, creditur rex arc hὶi sideris.
Dum. l. c. : Chaque couplet est compose de deuae lignes de Gure syllabes, liees ensemble par une rime disyllabique et terminees par un sambe, et ii v a Guae cesures, marguera pariane consonnance interieure, is la troisiemo et a lia staeieme syllabe. I. R y a dans le ms. Aut scultet. 2. Le copiste a sa= s ure rerit te mot sidelis par sou venance de la premiere ligne; it faut probablement un participe present de trois syllabes, comme concinens ou resonans. IS. archisidus, is premicr astre, Ie soleti; petit ire cependiant Mit On lire en deuae moti avecrortostra e ms. arci sideris: Sidus stynsuit quelque ola D ci I, et arcus potirait, mἡme dans la bonne latinite, se δε- eliner anee les formes de la seconde declinaison: Cur aut arci species non in deorum numero reponatur. Cic. nat. deor. III. 29.
De Nativitate Christi. Du Morit II. p. 47 sq. e cod. Bibl. Reg. li 39. saec. XI. sol. 6 l. Congaudeat turba fidelium lnatus est rex, salvator Omnium,
in Belleem. Laudem coeli nuntiat angelus,5 eu in terris pacem hominibus, in Belleem. Loquebantur pastores invicem: transeamus ad novum hominem in Boileemllo In praesepe et bos et asinus cognoverunt quod esset Dominus in Belleem. Tune, Herodes quaerit perimere, quem deberet orandum quaerere
15 in Belleem. In Aegyptum Maria filium
transfert, timens regis imperium in Belloem10.
167쪽
Ex humana virgine nascitur,20 quos si . quo nascente gaudens emcitur Jerusalem. Benedicat plebs ergo Virginem, venter cuius coelorum pertulit artificem l25 Rege nato sidus exoritur, quo perVio regum coniungitur societaS. Par est inter parem intentio, pari quaerunt regem consilio,
Regnunt, intrant, regem reperiunt; cui aurum, thus, myrrham offerunt et gratias. Dum. l. e. inaque couplet est compose de trois lignes: les deuae premiers ont dis syliabes, une cestire apris la quatri eme, tine brere δε la penuuiemst eι une rime sinale; la troisse eme ligne na que quatre symbes sinι Parant-derniere est brὰve, et semble liec, au molns par uno assonance, aves loautres coupleta. Bellem et Ierusalem Ont GD la forme romane 22. Le mot plebs semble indiquer tine Origine ecci ia-stique; le clerge designe touisura te reste des fideles par plebs ou populus VI 23. Si te poete na pus transpose les deuae mOts coelorum pertulit, et fuit porter, comme en beaucoupiautres cas, ta rime sur la nasalisation des rvelles, ii a cruque la consonnance de la troisi e ligne te dispensait de Direrimer D secondo avec la prenuere. 26. Legendum praevio. 28. Leg. ΡRres. 30. Ego malim' legere luceat. 31. Sans ute les copiste ms., preoccupe de restem quil arait deja Drit et quil allait rerire en re, a re lace par se barbarismetin verbo de deuae syllabes; peu diro petunt ou eunt. Fortasse Adsunt, intrant. Praeterea stropharum ordo turbatus esse videtur.
Thes. I. p. 147. II. 382. III. 284. Cod. Rhenov. M Editio Fausti Mevali cs. p. 144. A cod. Parisinus apud Du Merit p. 142. P l. A. Nostri Omnes mss., Alculnus et antiquae editiones, Hostis Herodes, sed in oti. I, Hostis Herodis. In Breviariis antiquis pariter legitur Hostis Berodes. Erasinus primus, quod Diqiti gla by Corale
168쪽
sciam. aliter reformandum hunc versum censuit, nimirum Herodes hostis impie. Eius verborum sin Colloquio convivii poetici) summa est: In persu Hostis Herodes impie bis peccari, quia primo loco Hostis trochaeus ponitur, qui in carmine iambico non admittitur: secundo loco Hero est spondaeus, cum debeat esse iambus. Hanc coniecturum Fabricius, et alii editores s cuti sunt. Sequuntur etiam recen iores. Munckerus ad Myin.
fab. 233. pag. 2S9, substitui nolebat Herodis hostis, quia alias
ultima syllaba corripitur contra legem pedum. Reponit Arniet nius, tu Sedulio talia aliquando esse admittenda. Verum his ita occurrerat Erasmus: cum Herodes dictio graeca sit, ultima in rorandi casu corripi poterit. Addit Erasmus, melius cohaerere epitheton impie cum hostis, quam cum Herodes. Core rectores hymnorum breviarii Romani sub Urbano VIII. sic reformarunt: Crudelis Herodes, Deum Regem venire quid times pra prima vero editione an. 1629, Crudelis Herodes, Deum Terris venire quid times ' Equidem existimo, a Sedulii manu esse Rostis Herodes impie. Puod enim primum obiicit Erasmus, Hostis esse trochaeum, qui in iambico camine locum non haber, facile diluitur: nam aspiratio in voce Herodes rim consonantis habere potest, ut habet saepe apud Sedulium et alios eius a quales. Ita Hostis est spondaeus. Immo hac rations posset reponi, ut sententia cum sequentibus melius cohaereat, Hostem Hesrodes impie, - Christum venire quid times' ait deinde Erasmus, mro esse spondaeum: verum id quidem, si prima in Herodes uecessario producatur; sed cum in nominibus propriis poetae sequioris acri hanc sibi licentiam arrogarent, ut proluhitu syllabas producerent aut corriperen , merito possumus in Nero iambum agnoscere. Saepe etiam accidit, ut poetae Christiani in eodem nomine proprio eamdem syllabam modo corripiant, modo producant. Sedulius corripuit o in Ioannes, quamvis per omesta scribatur. Idem corripuit secundam in Mariae,
et eamdem syllaham pro ait. In nomine ipso Sedulii variat Fortunatus l. VIII. cam. 9. et Vita S. Martini v. IIo et priores duas syllabas modo breves, modo longas facit. 3. Vat. l. arripit. 5. Ott. 1. qua Venerant, prius suit qui venerant. Post stropham secundam R. habet: Κaterva matrum personat etc. 9. R. lavacrum. 10. P. at
tulit di Strophae tertiae et quartae R. interseruit aliam: Μ iraculis dedit si dem, habere se Deum patrem in
firma sanans corpora et suscitans cadavera. Cf. Ca. P. faciunt cum Thesauro.
169쪽
4. R. C. dra malum. 6. N. Per aeth ra. 11. S. -M. et. Codex Monii dividit hymnum, ut pars secunda odidiatur a. v. 12. Similiter C. tertiae strophao adnexa doxologia praecipit ut hymnus cantetur ad Nocturnum per octavam Epiphaniae. Hymnum secundum: Denis ter annorum e yelis tribuit Laudibus. 13. C. denum. 14. R. corpori S.C. per te Vivens cor p. II.: isι dunkel, Bebet solus porparce, mas der Vers nichι tulitast, risuricht besser in paee, meti die ramolyuny Christi elyentlita mit seinem omen ilichena treten avstny. Obvstrsatur poetae opinor locus Fortunati: Iustra sex qui iam per aeta tempus implens corporis. Legendum igitur: in parte vivens corΡoris, i. e. iam per triginta annos in forma hominis conversatus est. Codipus utrique poetae significat dies carnis Hebr. 5, 7. si pars corporis ' est quasi sors, portio incarnationis, quae Domino ob tigit. Concinit praeterea vox corp ori s optime aliis: cyclis, eunetis, carens, contagiis. 18. S. tremes et t. 21. M. ergo fur ecce haben alie, aber dies muss stehen ν rara Matth. 3, I7. Ego acquiesco in codicum consensione. 22. R. C. M. ex eo lsi. 25. R. S. M. supplici. 28. R. S. C. M. poten ter hydrias aquae. recte. 29 - 32. M. Daniel hau dirae Di stirps by O le
170쪽
Strophe nine fur arat tund Mot die letite mest. Thomasitis olebi beide auch nichi in seinein I exte, son rn ala Lesarteiner audere m. Me sirid aber den an rn yanet oleira. Uncis inclusi v. 29-32 utpote suspectos. Sed leguntur in R. et C. 29. R. C. M. benignum. In membrana Monii adiecta est doxologia: Laus Trinitati debita ete. quam exseri psimus e Thomasio.
Thcs. I. p. 234. De Epiphania Domini.' A patre unigenitus Mane nobiseum domine, ad nos venit per virginem, noctem obscuram removebaptisma cruce consecrans. 15 omne delictum ablue, cunctos fideles generans. piam medelam tribue. 5 De caelo celsus prodiit, Quem iam venisse novimus, excepit formam hominis, redire item credimus, tacturam morte redimens, Sceptroque tuo inclito
gaudia vitae largiens. 20 tuum defende populum. Hi ne te redemptor quae- Gloria tibi domine, Sumus, qui apparuisti hodie, 0 illabere propitius eum patre et sancto spiritu klarumque nostris Sensibus in sempiterna Saecula. lumen praebe fidelibus. Cod. Rhenov. R) Τhomasii Hymn. Τ) Stephenson. S) Mone Ι. p. 79. Ηs. Eu Sintigari Brev. 10 l. sol. bl. 15. Jahrh. A. Hs. inmeinem Besitet 14. Jahrb. B. Μ- Brev. Aherdon. Ab Mone l. c. : Ein a rostichisches Lied nach dem Alphabet, Gher ira im V. o. eoepit stehen liora, obyDich accepit besserist, und V. II. klarum seretes, wie aves V. IS. die Morifolye Enderat mussie. Da solche Lieder nach der riereteiligo Strophenur bequom bis ins T odor U ymihi t mersen honnen, so istin der eraten Strophe gemohniich ein Aniaut et Demat geseleti, xvie hier zmeimul A. Der Hymnus bet Thomas. p. 42o. Altissimi verbum patris sp. 47. gehi aber Orch das ganete Alph bet, nur musa ina drittistiten Verse stati Christo geschrioben merden Xristo, urid im et vetueretren fur hymnum ymnum, mo
6. A. concepit. Τ. accepit. 9. A. B. T. E. hoc. 18.A. B. T. item redire. 19. A. sub sceptroque. B. sub sceptro. E. T. Ab . et Sarisbur. tu sceptrum tuum in-aelytum. 20. T. E. Ab. et Sarisbur. tuo - clipeo. 22. E.