장음표시 사용
221쪽
8. B. Vitare, C. mutare. 9. BC. revolvo, ita etiam per sequentes strophas. 17. C. curam. 24. B. sonant. C. novo more. 25. A. luctus. 26. A. Ductus. 27. ΑΒ. mihi om. 28. B. ut sit luctus peior nullus. C. Iuctus nullus peius. 30. B. dolorem. 32. B. dolore. 38. B. extra me. 41. B. sim. 42. B. q. ven. iamiam sin. C. quod venit ven. 44. B. cinis nihil e sco. 46. C. quod.- mortem om. 47. Α. futurus. 48. B. quam. 55. A. nihil lat. 56. C. timebit. 57. BC. quaeso pro nostrum. 58. c. cum iam iud. 60. B. Peccatoresque. 64. B. non. C. et non. 69. 70. A. om. 71. BC. arg. vero pol 72. B. fruentes. 73. A. et ona. 74. BC. Valedicent
75. B. vaccantes. C. Vacavit. 76. C. e Van sc Rnt.
81-88. A. om. 82. C. suerit. 83. B. quidquid. C. quidquid fuit. 84. C. quod. 87. C. peccatum. 89. A. DOm. 90. B. quam sinistrum. 91. 92. B. Om. 94. C. prodigus Om. 105-112. AC. om. 114. Α. frequenter. 115. B. i. confidenter. 116. B. incessanter. 123. 124. B. habet commutatis locis, quod praeserendum. 124. C. VOX. 126. A. et iam iust. 131. C. festinans. 132. B. guste. C. Omni Sque c. vid. 133. B. non. 135. B. mereantur. 137. B. et quam. 139. C. tunc pie vid. 140. C. nos qui Christum. 142. B. dulcissimus. C. dulcissimo. 143. BC. affectu. 144. B. caro. C. aspectu. 153-160. AC. om. 163. A. et om. 165-176. AC. om. 184. B. anxiu . Du Merii l. o. p. 116: On cherrauit pendant te misen e a exciter de mutes Ira maniares le repentir si p/cheur, et a te ramener alasi a tιne pie plus chritienne. Tynt en r
posee dans cet eurit, et nous en avons citi plusi urs dans nos
Pocties populatres latines p. 135 et Iasi, doni Tinspiration Elaitia meme; nous a uteront D commenoement tune auire qui set uve a la suile du De imitatione Christi dans Io vis. de la
222쪽
P. R. no. 3592, fol. 72, verso. On y lit fous vn squelestea D pmme: O vos Omnes qui transitis et figuram hanc inspicite, memore mei semper estis et mundum hunc despieite. 155 Quondam eram gloriosus,
habens aurum et argentum; nunc a vermibus cor Sus, quam horrendum testamentum l 20
plantavit, quando minime credebam. et mihi vitam amputavit, qui securus incedebam.
Quidquid boni intellexi vel ab aliis audivi,
plane totum hoc neglexi, quia carni deservivi. Ηeul quam male sum deceptus 10 habens annos iuvenilest
nec sum penitus adeptus quos speraveram seniles. Curam camis semper egi, et vanam gloriam amavi;
pro his in poenam hane impegi:
sero novi quod erravi est. Comme on te volt, les rimes soni croisees, e , malyra cerhythme trop peu murque pour etre popuIaire dans le sensyrossier diι mot, D poete re umit, sui ant la necessite de lam ure, a des elisions ou meme is des synalephes mei dans lacte ligne de la str. D tout is fuit urbitraires.
Thcs. I. p. II 6. II. 382. III. 281. Accedit chartae-Parisinae s Du Meril I. 131. Thes. II. 3823 scriptura codicis quem Monius inspexit: in s. et u Karts-ruhct oline Nummeri- 15. Jahrh. I. sitit nunc. 10. hic. 13. aestus. 14. purpureuR rosarum. 16. fa ummo Ilis. Μ.: ehen so unge ignet ala rivi. Ρatria coelestis e St terra promisga. se quae revera fluit lacte et melle.' 23. mutus. 26. unum faciunt. 28. mortalibus his. 36. mortem iam. 39. norunt. 40. cui quo - praemium. 41. Ruum sacit. 42. commune sit. 48. ed. iubilans. 49. harmonias. 5 l. redigant. 53. aeserni orbis. 54. bini eursus sidera. 58. praebe. 59. ut quietem praecinctum debea R.
223쪽
haec oseitanter prolata sunt, cum p. 118. seripserim: - S. Augustinum carminis auctorem esse putabit nemo. ' Recte Trenehp. 296: This poem has been osten, but erroneously, attributedio Augustine; eridently on the yround that it Ands place in the Meditationes, mhich mere long ascribed to that Father. These Meditationes, homerer, ure plain ly a cento stom Anselm Gregory the Great, and many omers besides Augustine; stomaehom thm are riyth ν adiu ed amay by the Benedictine edi- tors, as in ed tam had already been in earlier editions. The hymn is undoubtedo Damiams, and quite me strat and grendi est mhich he has leo us. - Νeque facile quis adstipuletur Monio: Die Forni des obigen Liedes ist et va Ioo Iahre spater ala AugustinuS.
Du Merit Poeties etc. I. p. 408 sqq. Chant des Croisos. Iuxta thronos Ieremiae vere Syon lugent Viae, quod solemni non sit die qui sepulchrum visitet, 5 vel casum resuscitet huius prophetiae.
Contra quod propheta scribit, quod de Syon lex exibit: nunquam ibi lex peribit 10 noe habebit vindicem, ubi Christus calicem Passionis bibit.
Lignum cruciS, signum ducisi 5 sequitur exercitus quod non cessit, sed praecessit
in vi Sancti Spiritus. Ad portandum onus Tyri 20 nunc deberent sortes viri
qui certant quotidie laudibus militiae gratis insigniri. 25 Sed ad pugnam congressuris est athletis opus duris, non mollitis Epicuris; non enim qui pluribus
cutem curant sumptibus 30 emunt Deum curi S. Lignum crucis signum ducis sequitur exercitus etc.
capta cruce, CruciS rei, receperunt aream Dei. arcam novi foederis,
35 rem figurae veteris, post figuram rei. Sed cum constat, quod sint
quibus Christus vult resisti: 40 quid, qui non restiterit, resPondere poterit in adventu Christi Lignum crueis etc.
224쪽
Crucis spretor erucem Pre mit,
ex qua fides pressa gemit: 45 in vindietam qui 0. quis
non fremit 3 Quanti fidem aestimat, tanti erucem redimat, si quem crux redemit. Quibus minus est argenti, 50 si fideles sunt inventi pura fide sint contenti: satis est domini eum corpus ad viaticum crucem defendenti. Lignum crucis etc. 55 Christus tradens se tortori, mutuavit peccatori;
si, Peccator, non Vis mori propter pro te mortuum, male solvili mutuum 60 tuo creatori.
Sane potest indignari, cui declinas ine linari; dum in crucis toreulari pro te factus hostia 65 tibi tendit brachia,
nee vis amplexari. Lignum erucis etc.
tendo, crucem tollas, et vovendo
dieas: Illi me commendo, 70 qui eorpus et animam expendit in victimam
pro me moriendo. Lignum crucis ete. Du Merii l. c. : L' thousiasme pro luit par les croisades inspira successirement uri strand nombre de poesies populuires: nous arons cru derois en a uter a cet appendice quelques unes
qui, quoique posterieures is tu formation des noui elles langues nous Ont parti obueris un veritabis interet. Celle-si se troupedans tes annales de Roger of Horeden, apud Sapisse, Rerum anglicarum scriptores, p. 639. Elle fui composee vera IISR: Pauleur Lappelait Bertior Ou Bertere, sint Symphorian GuyonDic sans donner aucune raison is Tappui de son opinion, uneonseilier du roi Javleterre: Histoire L Uans, p. 409. 30. Du Merit: Pr eibus spro curis, V. Savisse; maia dans te reste de la piare te de ire vera si couplet rime arectes trois premiers: pressuris, que propose L Histoire litteraire, t. XV. p. 33S, donne au vers une syllabe de plus quil ne Git avstr.
Saeculum Decimum Tertium et auartum.
Radulphus de Canonum Observantia in Bibl. vett. Patr. tona. XXVI. p. 301.'
'ὶ Praemittimus his saeculis celebratissimam Radulphi de hymnis illo aevo usitatis disputationem, quae in re hymnologica maximi
225쪽
De hymnis metricis valde currendum est, ne eansentur aliqui, nisi approbati et editi. Reprobi autem ut plurimum nosci possunt, Vel quia non sunt generales, vel quia metrum habent corruptum. Ad Primam autem, Tertiam, Sextam et Nonam Hymni consueti more Romano non mutantur, et in minori congregatione sub facili Tono servari debent. Nam hoc generaliter custodiendum est, ut quinque parvae horae sub humilitate serventur, et tres maiores festivius celebrentur. Ad quod accedit auctoritas beati Benedicti, qui in minore congregatione Psalmos in parvis horis directanee dici pedimittit. Aliquorum autem congregatio paucis temporibus illos horarum hymnos cantat sub Tono sestivitatis, ultimo versu variato. Et aliquorum usus ad Primam, Tertiam, Sextam et Nonam, tempore Natalis Domini, habet Ηγvinum Agnoscat,
qui in Hymnariis Romanis reperitur. Sed qui quotidie in
FestivitaΙibus Hymnos consuetos omittunt, et ad easdem horas dividunt hymnum Fostivitatis. nee auctoritatem habent, nee exemplum, sed nimium abutuntur. Ideo illos sequi non debetis: sed in humili congregatione vestra, humillima deeantare. Qui in Completorio Hymnum post Capitulum dicunt, agunt contra auctoritatem Romanam. et ordinem beati Benedicti, in quorum ossiciis statim post Psalmos locatur, sic ut in aliis quatuor parvis horis Hymnus dicitur ante Psalmos. Et in Ambrosiano, tam in Completorio, quam in eisdem parvis horis . dicitur similiter ante Psalmos. Praeterea in Ambrosiano Omeio ad Μatutinas semper dicuntur duo hymni, in principio et in fine. Et similiter in Romano et Benedictino Omcio, ad Nocturnos dicitur unus hymnus, et ad Laudes alter: et hoc servant omnes Religiosi et Italici, Galliei et Angliel: Alemanni autem in hoc degenerant, ad Nocturnos nullum dicunt, et ad Laudos raro. Ex quibus Videtis, quos sequi debeatis, Hymni
autem subsequentes, videntur obAervandi. In adventu ad Vesperas, Conditor: Ad Nocturnos, Verbum: Ad Laudes: Vodi clara: Ad Completorium, secundum aliquos, Veni re demptor, qui est Ambrosianus de Nativitato Domini. Item do Nativitate ad Vesperas, A solis: Ad Completorium, Fit
ponderis est. Ex carminum numero quibus nihil addendum erat taceo quae a Radulpho commemorantur, nomine excito tria S
Thomae de S. Sacramento carmina Pange lingua gloriosi Τh. I. p. 25 l. Neale: This hymn contests the second place among those of the Western Chureli mith the Vexilla Restis, tha Stabat Mater, the Iesu dulcis memoria, the Ad Re as Ayni dapes, the ad Uernum, and one or tWO others, leaving the Dies irae in iis un- approcli able glory. It has been a bow of Ulysscs to tranglators. . Sacris sollemniis iuncta sint gaudia I. p. 252. Verbum Supernum prodiens I. p. 254.
226쪽
porta: Ad Nocturnos, Corde natus: Ad Laudes, Christe redemptor: Ad parvas horas, Agnos eat, ut supra. In Epiphania, ad Vesperas ae Laudes, Hostis Herodes: Ad
Noetamos, A patre unigenitus: vel Ambrosianus, Illuminans L Itissimus. Dominicis quotidianis in Sabbato, Deus e re tor, qui est Ambrosianus Vespertinus quotidi nus. euiun meminit Au Atinus libro 7. Consessionum, quando per somnum a lue tu anxio in dolores mortis Matris recepto fuit euratus. Et hunc hymnum fratres Μinores, et alios plures male omittunt, quia authenticus eAt, et multum pulcher. Ad Nocturnos in hyeme, Primo dierum: et ad Laude , Aeterne rerum conditor, qui in Ambrosiano omni die dieitur in prinei pio ad Matutinas. Item ad Noe turnos in aestate, Noeto surgent Es: et ad Laudes, Ecce iam Noetis. In seeundis Vesperis Dominica, Lucis creator. Feria seeundat in Nocturno. Somno: In Laudibus, Splendor paternae, qui est Ambrosianus temporalis in fine Μatutinorum: In Vesperis, Immense. Feria tertia, in Nopturno, Consors:
In Laudibus, Ales diei: In Vesperis. Telluris: Feria
quarta, in Noeturno, Iterum creatore In Laudibus, Nox et tenebrae: In Vesperis. Coe Ii Deus: Feria quinta, in Nocturno, Nox autem. In Laudibus: Lux egeE: In Vesperis, Magne Deus. Feria sexta, in Nocturno, Tu Trinitas: In Landibus, Aetorna coeli. In Vesperis, Plasmator. S bato, in Noe turno, Sum in Q Dpus: In Laudibus, Aurora iam spargit. Omnes isti hymni seriales Romano usu unieam et mellem habent notam. De nostris autem Ainmannis aliqui omittunt Nocturnales, ut Colonienses: aliqui, omissis laudum hymnis, Nocturnales ponunt ad Laudes, ut Leodienses: alii omnes serialas omittunt, et Dominicales aestivales in seriis repetunt, ut Praedicatores. Seeurius est sequi morem Romanum. De Quadragesima sunt hymni. Audi benigne: Ad Noe turnos, Ex more; In Laudibus, O Nazarene. Secunda quindena, Ad Vesperas, Nunc Tempus: In Nocturno: Clarrum d Eeus: In Laudibus, Iam Christo: Ad Completorium per mensem, Christe qui lux: qui est Ambrosianus. Alio rum usu sunt alii hymni Quadragesimales, cum in his raro usus se eoneordent. De passione ad Vesperas, Vexill&: ad Completorium. Cultor Dei: ad Νocturnos et Laudes, Pangelingua, quia si divisio. De Resurrectione sunt hymni: Alcoenam agni. Ad Completorium, Iesu nostra: et Aurora lucis cum versibus, qui dividi possunt ad Nocturnos et ad Laudes, ut faciunt Praedicatores. Romani habent in Nocturno et in Laudibus dicunt hymnum, Aurora, integre. Est et Ambrosianus, Hic est dies verus. De Ascensione, Fe
227쪽
atum nunc celebro, Aeterna coe Ii gloria, et Hymnum canamus: et Ambrosianus, Optatus votis. De Saneto Spiritu, Veni creator: In Nocturno, Iam Christus astra: qui est Ambrosianus. In Laudibus, Beata nobis. De Saneta Trinitate ad Vesperas, O lux beata: In Nocturno, Tu Trinitas: In Laudibus, O m. Deus. De Nativitate Ioa
nis, Ut queant Iaxis: qui est prolixus, et dividi potest per
Nocturnum et Laudes. In Ambrosiano est, Almi prophetae. De Apostolis Petro, Aurea luce: et hymnus, Festum per omnes. Ex quibus Minores aliquot Versus habent, reliquis resecatis. Est Ambrosianus, Apostolorum passio. De sancto Laurentio sunt plures, En martyris: Martyris Christi, qui Sapphicus, et Ambrosianus Apostolorum. De Assumptione, O quam glorifica: et Gaude visceribus. Et pro quolibet festo ad Vesperas, Ave maris stella: Ad Nocturnum, Quem terra: et ad Laudes eius portio, o gloriosa: et Ambrosianus, Mysterium Ecclesiae. De sancto Μichaele ad Vesperas et Laudes, Christe sanetorum: In Noeturno, Tibi Christe: et Ambrosianus, Mysteriorum. De sancto Martino locales plures habetis, Ambrosianus habet, Bellator armis. In Dedicatione Ecclesiae communiter habetur, Urbs beata: qui dividi potest. Ambrosianus habet, Christe cunctorum. De Apostolis ad Vesperas, Exultet: In Nocturno, Aeterna Christi munera: qui est Ambrosianuη Prolixus, et Romano more partim capitur in Nocturno Apostolorum, partim in Nocturno Martyrum. De Apostolis ad Laudes, ortu phoebi. De uno Martyre ad Vesperas et Laudes, Martyr Dei: In Nocturno, Deus tuorum: qui est Ambrosianus. Sed ibi prolixior aliis placet, hos duos e contrudi ei. De Μartyribus ad Vesperas, Sanctorum meritis: In
Nocturno, ut supra: in Laudibus, Rex gloriose. De unci Consessore, Iste consessor. Sunt alii duo, Iesu redem pior omnium: Iesu corona celsior: qui est Ambrosianus. De una Virgine ad Vesperas et Laudes, Iesu corona vi I -'
inum: qui est Ambrosianus, In Nocturno, Virginis pre les. Omnes autem praedicti hymni, et adhuc plures alii, rε periuntur Romae in hymnariis antiquis et aliqui in Omei , Ambrosiano: Nocessarii autem hymni et authenti ei admit idebent. Et securius de communi cantabuntur, quam locale iet apocryphi admittantur. Diuiti eo by Coosl
228쪽
Sabbato Adventus ad Completorium. Salvator mundi, domine, qui nos salvasti hodie, in hac nocte nos protege et salva omni tempore. 5 Adesto nune propitius et parce supplicantibus, tu dele nostra crimina, tu tenebras illumina.
Ne mentem SomnuS Opprimat,10 nee hostis nos subripiat, nec ullis caro, petimus commaculetur sordibus. Te reformator senSuum voti η precamur cordium,
15 ut puri castis mentibus Surgamus a cubilibus. Sit laus, perennis gloria deo patri cum filio sancto simul parae lito 20 in sempiterna saecula. Mone I. 48.: m. ru Tremum No. 56. Id. Iah Munderi. Daniel I, 274 yiebι den Anfany uus dem Brevire tu Salesbum. Das LDd scheint aus dem Festiunde nichi Ut voretukommen. Es schii si sich in Form und Inhau so Muttira an die ambrosianischen Hymnen an, Oss man es in das seras te odersiobente Ahrhundret setzen Orf
Lilium flaruit urnia rernantibuae.
Du Meril Pougies etc. II. p. 50 Ms. B. R. No. 37 9 sol. 43. De Nativitate Domini. Lilium floruit arvis vernantibu R, quae sons de Libano lymphis rigantibus fovet, et relevat et ephyris stantibus. Eia, eia, ei alli grex in paηcuis alludat uberrimis, et sequantur agmina agnum inter lilia: qui lactus est opilio,10 assumpto carniου pallio, et per crucis mysterium elisit sauces daemonum elisit fauces daemonum,
229쪽
15 Revisit thalamum sponsi praesentia, qui super cherubim mira potentia volavit, praevidens cuncta latentia. Eia, eia, ei al etc. Electri species tandem emicuit 20 et mare vitreum de Sion exiit; anguis teterrimus nunquam interiit. Eia, eia, ei al etc. Du Merii l. c. : Les trois lignes monorimes qui precedentie refrain, ont douze syllabes, divisees par une cerere en deuae hemistiches eguua doni la penultime est breve.
Natalis Christi et Innocentum. Sonent laudes Pueri, sonent et provecti, de cisterna veteri 15 pariter eiecti, 5 proles naseitur divina, periturae gentis medicina. Nascitur in gentibus dominator orbis, 20 cunctis imminentibus 10 ut occurrat morbis, cuius praecinit adventum prophetarum lingua sapientum. Trucidari pueros iubet violentus ut hie inter ceteros
forte sit peremptus; magnis viribus. egebat, morti vitam dare qui volebat. Senex inter brachia
et in templo Vidua videt praesctntatum; ergo viduae gaudete, et vos senes deo benedicite. Mone Ι. 74.: ID. et u 'tinchen, Gm. 5529. fol. 36. Mit Musiknoten, aus dona Ig. Iahrh.
Du Merit Poesies etc. II. p. 49. Is. B. R. No. 3719. XIII. saee sol. 78 De Nativitate Domini. Flore vernans gratiae
turba novae sortis lVerbum intrans virginem 5 restauravit hominem stacto iure mortis. Clara sonent organa, pulsent Voces tympana, resonante lyra;
10 modulicet concio sestivali gaudio, orta prole mirat Diuili do by Cooq
230쪽
Virga quondam arida, summo rore madida, 1 novum dedit norem; corde Patris genitum concepit per spiritum virgo redemptorem. Ergo plena gratia 20 gaudet viri nescia, Deum paritura; sol de stella nascitur; earnis umbra tegitur
25 Quam parit virginitas, humanatur deitas, homo divinatur; fit sacerdos hostia, Babylonis filia 30 per quam liberatur.
Du Merii l. c. : Les eoupleis soni composes de sis lignes: quatre orit sept syllabo et soni si es deuae is deitae par desrimes disyllabiques. doni la penuuieme est breve; la premiererrime aree la deurieme et la quatri s unec ur cinquieme. Lesaeuae autres lignes ν soni que sis syllabes et soni terminees aussi par uus cons nance sambique de deua syllabes.
Thcs. I. P. 227. De nomine Iesu. Quaestio de hymni celebratissimi auctore atque seriptura, quam satis tortuosam dicas, nunc ad explicandum expeditior facta est. Etenim eam, quae deploranda erat, vetustiorum codicum ac librorum, e quibus genuina lacies emergere posset, inopiam supplevit Monius I. p. 329 Sqq. Primo invenit in Codice Francosuriano saec. XIV. Α Inscriptum est: Cursus de aeterna sapientia. Mone l. c. : Ich kann nichι susten, ob bne Bestimmuny sich uus das berithmte Bura S ιsos ron der e rigen Melaheit ferirae, in disson Mit die HanGehrin yehύrt.) Ad matutinos. Iesu dulcis. Nil canitur. Iesu spes. Aeterna sapientia, tibi patrique gloria cum spiritu Ρstrae lito per infinita saecula. In Laudibus. Iesu rex. Nec lingua. Amor Iesu coni. Aeterna etc. Ad Primam. Amor Iesu d. Iesu decus. Iesu mi bone. Aeterna etc. Ad Tertiam. Tua Iesu. Qui te gustant. Desidero. Aeterna etc. Ad Sextam. Iesu summa. Bonum mihi. Iesu mi. Αeterna ete. Ad Νonam. Quocunque. Tunc amplexus. Iam quod quaesivi. Aeterna etc. Ad Vesperas. Iesus sole. Tu mentis. Iesus auctor. Aeterna etc. Ad Completorium, Iesus in pace. Te coeli. Iesus ad Patrem. - 4. dulcis eius. 6. auditur nil. 11. bo- 14.