Concilium viennense celebratum anno domini 1858 sanctissimi patris Pii papae noni 13

발행: 1858년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

pates aetas non facile consereat. si sui ei auxilia respuat. Unde viri Christiani, qui, postquam fidei naufragium feeissent, ad res divinas humanasque perserulandas seaeeingeroni, Dei optimi maximi bonorum ei malorum

retribuioris existonitam, immortalitatem animae, voluntatis libertatem aut aperte impugnaverunt, But vera, quae retinerent. salsorum, quae adderent, consorii deformaverunt.

Quae cum ita sint, qui in rebus divinis ratione recte uti velit, magistram sequatur taclesiam, pereujus ministerium Spiritus Sane ius nos instituit. Isidem, qui Apostolis suis sensum Seripturae aperuit. nos quoque eorum, quae ex Dei Verbo scripto et sine seri piis tradito diseimus, salutarem intelligentiain

habere vuli, unde nobis quoque lumen cordium praesto est, cujus beneficio naturast viribus majora ita pal eunt, ut simul eognitio naturalis perseiatur. emend iur. eonfirmetur. Sed prout Deum non potest habere patrem, qui Eeelesiam matrem non habeat, ita non meretur audire Spiritum Dei loquentem in eorde suo qui Leelesiam magistram respuat

Fido eloquiis dixinis praestita hominis dignitas et

liberias non pessumdatur, sed vindieatur. Ermare non dignitatis. sed fragilitatis humanae est; ne autem in salutis mysteriis angelicae quoque naturae vires supe antibus errore quodam deeipiamur, praeser at nos rationabile obsequium Deo doeenii exhibitum. Patris omnipotentis, qui libero arbitrio praeditos nos ereavit,haee est voluntas, ut libere moveamur in Deum, iis quae divinitus revelata et promissa sunt, assensum liberum praestantes: et prout nulla, quae bona sunt, agendi, ita nec ulla. quae vera sunt, lenendi nobis insertur nee silas; ineluetabilis autem omnibus singulisque adest necessitas, aut Spiritus Saneti nos illuminaturi gratiae eordis ostia aperiendi, aut aberrandi ab arcia via, quae ad vitam dueiti

Diuitiaco by Corale

12쪽

De Intelleetu fidei quaerendo.

Naturae rationali proprium est desiderare, ut v ritatis doetrinam non eredendo solum. sed etiam intelligendo apprehendamus i); eredendorum autem in1elleetum siles praeeedat nee so est. Pro ui homo visibilia. nisi lumine collustrenturi eernere, nisi cernat,aeeuralius examinare nequii. iici supernaturalia. nisi lumine fidei et arescant, uti expedii, percipere non potest, nisi, uti expedit. ea pereipiat, in ipsis perscrutandis proseere nullatenus valet. Ut autem mysteria regni coelorum, quantum homini eorpore mortis ci eumdato liceat . intelli mus, in caritale radi ea ii ollandali simus oportet. Viri. quibus scientiae theologi- eae in erementa maxime debentur, ita vixerunt, ut Coelitibus adseribi mererentur; Eeelesia, quos fidei Patres ei Doetores eelebrat, eos Sane ius et apud Deum Intereessores eolii. Homini Christiano, a quo Spiritus Sanetus eontristatus discessit, reliquum esse potest donum silet, quae gratiae sane iis eantis defeetu iuso mis redditur, sed non tolli iur: unde ejusmodi homo de fidei rebus mulis optime seire et recie exponere potest. Allamen inlimior illa rerum divinarum cognitio, quae dono iniselleelus eontinetur, non habetur sine gratia gratum Deiento ) et sanetam proinde dileetionem Operante. Deus, qui earitas est, pro amoris, quo in ipsum serimur, mensura nobis innoteseil. Si velit, ut non in nostram tantum, sed aliorum quoque uillhatem sapiamus, juvabit nos, ut, quae intimo eordis sensu

tenemus, verbis congruis enuntiars sumetamus.

Quamobrem silet inlesseelum quaerentes audiamus S. Augustinum, quo major in rerum divinarum seleti ita post Apostolos vix fuit: uora sortiter, ait, ut dei tibi Deus intelleetum ). Neque fides desciat, ubi

intelleeium proseere non sentiamus, sed animo , promta, in neu a teneat euneta, quae Dei nomine

13쪽

Εeelesia eredenda nobis proponit; quippe catholiei

est. eum ad intelleelum periingere valeat, deleotari. eum nequeat, quod capere non possit, venerari ε).Ηsee est peregrinantium a Domino conditio, ut videntes per speculum in aenigmate ex parte soluin cognoscamus 3). Haec est fidei nostrae ratio et meritum, ut divinae revelationi ais pndamus quasi lueernae lueonii in caliginoso loeo, donee veniente eo, quod perseelum est, dies elueeseat h). Omnps homines Deum, in quo sunt ei moventur, aliquo modo percipiunt, sed unusquisque intuetur procul: est Deus magnus vine iis seleni iam nostram ).

De Philosophia Τheologiae usibus inservienti.

Quum et omentissimus Deus hominibus revelationem humano sermone eoneeptam impertitus sit, omnia, quae ad sermonem humanum probe intelligendum et egi ei ier adhibendum nee saria vel utilia exis1uni, ad revolationem divinam intelligendam, exponendam et de iidendam neeessaria vel utilia habentur. S. Augus linus sagacissime monet: . Verbis nisi verba non di- seimus, imo sonitum, strepitumquo verborum i). Signa sunt, quibus uti non possumus. nisi. quid signi- seen . comperium habeamus; eurum vero signis 1ionem assequi non talemus, quin rerum significatarum nobis eo illo aliqua insil, sermonis posthae ope sistenda evolvenda. pol scienda. Omnis homo. qui ad sui eonseientiam pervenit. ea aliquatenus tenet, quorum eo itionem implicitam ipsa sui eonseientia ne fossario involvit. Prima hae rationis explieatione eontinentur

prima principia, de quibus doeior angelieus usserit. quod ratio inatio humana ab iis simplieiter intelle elisseeundum viam inquisitionis vel in v sentionis propedat, ad eadem rursus in via judicii resollendo redeat. ad horum

14쪽

ipsorum normam. quas invenerit, examinei ). Cognitiones has revelatio, quae ad hominem rationis eompotem dirigitur, non exponit, sed supponi L duapropter me tis humanas operationum et earum, quae simul eum sui consei nita hil sentur, agnitionum expositio scientias ea, in quantum aeeuraia et germana sit, ad doctrinam fidei apertius explanandam non contemnenda praestalauxilia; ad sal laetas, quas veritatis osores adhibere solenti refellendas vix non neeessaria est. Λrduum est negotium, pa, quae omnis intelligondiaetus supponit, ita intellectu apprehendere, ut verbis apposite enarrari queant, intimos animi cognoscentis et volentis motus debita signi seaitono menti quasi objicere, obieetos distinguere ei explieare. In primis principiis exponendis vel minima a reeio aberratio, si in doetrina exolmenda eidem semiter inhaereatur, ad omnia susque deque verienda suspieit. Philosophi, qui ea, quorum

nemo ignarus est. sermonis ope sistere ae in systema

redigere primi aggrossi sunt. po devenerunt, ut sagittam volantem moveri negarent et Achillem testudinem. modo pum aliquantulum praeced pret, eursu attingere non posse, asseverarent. Alii alia non minus absona protulerunt. Praetorea de rebus humana arte emetis judieare non posset qui eas conspieiendi et ali reeiandi saeul- talem nactus snem, ad quem eum paratae essent, nescires t unde nee multipliees errores abesse poterant. si hominis naturam et omela deseribenda suseiperent. qui silem homini statutum aui ignorarent, aut coeca praesumtione reuieerent. Cum saneli Patres seeundum Λpostolum omnia probarent, ei, quod bonum esset, tenerent, gentilium philosophos non omnino rejecerunt, sed, quae apud eos recte ae praeclare dispulata deprehendebant, 'ineruditionis Oeelesiasticae usum eonverterunt; praesta

tissimi autem viri, quibus seliolastim Theologiam ir dendi ratio originem et inerementa debet. philosophiam diligenter coluerunt et ad fidei intellectum promovendum eaussamque agendam magno studio adhibuerunt, ita lamen ut, quaeeunque doeirinae catholieae repug-

15쪽

nare sentirent, erroribus humanis aecenserent et omnino reprobarent. Quapropter post Clementem Al xandrinum et s. Joannem Damas num B. Albertus Magnus. S. Thomas Λ quinas, S. Bonaventura philos phiae eas attribuere paries, ut Theologiae anelliam ageret. Quum major et expellentior quam Dei oognitio non habeatur, ei promovendae euneta, quae studiis humanis erui possunt, justissime impenduntur. summa que humanae seientiae gloria in eo reponitur, quod loeum debilum servans Verbo Dei explanando et pra judieiis, quae aditum ei prae ludunt, abigendis insem vire queat. Quum veritas una sit et Eeelesia in iis,

quae fidei depositum attinent. neque silli neque sallere possit, in iis, quae fidei depositum direcie xel indi- reeie attinent, philosophorum placita iuxta Leelesiae

Metrinam hi montem reformanda sunt, ii 'et speei sis rationum momentis commendari posse videantur. aut eorum auetores inter artium humanarum magistroselari habeantur. Psychologiam et Oniologiam Eeelesiaeerie non tradii; si autem cognitiones, quae in otiani homine rationis compote merito supponuntur. philosophorum aberrationibus deformari eontigerit. nullatenus patitur. vi deformatae ad credendorum fixo diligendorum expositionem transferantur. et si dei custos elrpinae rationis vindΗx. Revora haberi mutuam rerum relationem, quam caussae ei effectus Deos rite intellectae innuunt, non ad silem sed ad cognitionis speelat,

quae silem praeeedani oportet: nani tu Deum Creatorem coeli ei terrae eredere non valeret. cui caussaepi effoetus notio do sei. Exiiiii tamen . quem ro irarium asseverare non puderet. Cassa viri sophis- mula Ecclesia oonlem sit: si autem unquam ita resuscitarentur. ut parvulis in Christo seandalum ponerent. pertissime ea indignabunda reprobares. Λliarum. quas philosophia passa est, lapsionum eadem eouditio est

16쪽

De Erroribus hujus temporis.

Neeesse est, ut veniant seandala μ Quum natura simus siti irae, de se non possunt, qui D minum voeantem audire et in viis ejus ambulare detreetant: in quibus adimpletur verbum: . Impegimus meridie quasi in tenebris ). Igitur ipsis adhue Λpostolis

mundum praedi eatione sua illustrantibus extiterant magistri menda eii, qui speias perditionis introduxerunt a), et errorum serax erat aetas, quam Martyrum eandidatus exeretius sanguine. Christianorum semine, conde rorabat. Nobis autem permitiente Deo, et usjudieia abseundi la ei vias inserutabiles, religionis sundamenta et veri reeiique prinei pia naturae humanae insita adversus miram errorum pessimorum varietatem dosondsenda sunt. Variis gradibus eo usquo res de eendii. Prodierunt. qui suetorii asom Eeolesiae sile depositum eustodientis ot interpretantis opinionum

humanarum eommentis aeeensfretit ei eredendorum soni in unicum sacras Litteras, arbitrum summum singulorum judicium sitituereni. Noquidquam ad Spiritum Saneium, cujus gratia Verbum divinum adeuntes illuminei, suos remiserunt. Nam inter ipsos rerum novarum signiferos lania erat in textu saero expli-oando discrepantia, ut evidentia, qua major psse non posset, elue rei, Spiritum Dei haud id suseepisse muneris, ui singulos quosque insallibiles redderet: unde sensim sensimque in Spiritus Saneii locum rationem humanum substituerunt. Interea temporis nonnulli eo jum devenerant, ut revelationem supernam ei side imi steria Dei aueloritate eredenda seri piis editis recusarent. Postquam classicum hi ad religionom Christianam oppugnandum οὐ inissent, apud ipsos Callioli eos surrexit, qui rem Christianam se eversurum palam prosteretur. Λssensum praebuerunt homines libidinibus irretiti, serubeseere neseientes, judicis lamen,

17쪽

qui in nubibus coeli venturus est, memoriam reso midantes. Convenerunt adversus Dominum et Christum

ejus et gentibus proclamaruni: Projietamus a nobis jugum eorum. Tunc posi Neronem primo do et rina salutis. quae Agnum Dei tollentem piseata mundi eum monstrat, odii generis humani insimulata est: quo furore exeoeeali dixerunt impii: Non esiustus. Qui habitat in eoelis, irrisii eos. loeutus est

ad ipsos in ira sua et furore suo eonturbavit eos. ΝΟ - quo tamen Oblitus est miserieordiae sutie, quam, cum semper exaltatum senserimus super omnia opera eius,

postremis praecipue annis in nobis magni Ieare dignatus est. Omni enim. quo foetelas humana continetur, ordine eonfuso et pessimorum licentia iriumphum agente. Dominus Rex omnipotens ex leuebris lueem produxit ei aspera in vias planas eonveriti. Ecclesiae Christi sponsae in grego dominieo pase studia liberias multis modis vindieata et aucta est, multorum corda ad eam, quae sursum est, de rusalem preela sunt. Nos prae eeleris Domino eonfiteri deeet et annuneiaro misericordias ejus, ipso enim largiente concordia inter Sane iam Sedem ei Λugustissimum Imperatorem sanetia est, ut fidei, quae per caritatem operatur, incrementis standamentum flabile ei sortissimum munimen esset. atque Deo redditis. quae Dei sunt. Regis regum prolectione populique pietate. quae Caesaris sunt, tuta manerent. Quum autem tanta sint be nolleia divina non merentibus collata. magna iumen remaneni pericula e mulla eertamina pro haereditate Domini sustinenda. Errores et deliramenta, quorum praestigiis exeliata est periurbationis illius tempestas vix non ingentem operata ruinam, adhuedum confusiones suas tamquam quoius seri maria despumant, se tonitarum ei artium studia pra udieiis Deo et Christo ejus infestis commaculant, et cumprimis apud homines, qui animi e ultioris laudem ambiunt, late dominantur. itaque jubente Domino: et ama, ne eessest 'nodus hae e in nomine Domini eongregata suum esse ducit, voeem extollere in errationes et commenta, ubi eunque apparuerint, Eeelesiae judiciis et honorum omnium delestatione damnata.

18쪽

uuiam esse Deum ita perspieuum sit, ut, id qui neget, vix eum sanae mentis existimare lieeat, longaemii xii saeeulorum series. quin tetra urgeret neeessitas, de informi Atheismi monstro, quod et paganis ex hercilio ui erat, homines christianos eommonendi. Nostri nequaquam in tantum lapsi sunt profundum malorum, ut athei nomen dedeeoro eareat: quo esti- ei iur, ut eodem aperte gloriari nemo praesumat. Alia-men si Dei existentia re ipsa exeludatur. inanem aliquam Dei adpellationem adjungere parum prodest. imo multum obest. S. Augustinus ait: - Religio est, quae superioris ei usdam naturae, quam divinam vocant, curam caeremoniamque asseri- ij. L hi porsuasio de existentia eniis iniselligentis, volontis, hominibus superioris abest. ibi nulla neque latissimo sensu sumia religio adest. Omnis igitur doeirina, quae Dei pers ualis existentiam direelo seu indireele impii tit, ima religionis sunt amenta adoritur. Quodsi talium assertores nonnulla. quae religionis esse videantur, hine itido immisceant, aut verba ad simplieos deludendos componunt, aut etiam necessitate quadam creaturae spirituali innata aguntur. Reeo Oseere nolunt, quem ignoraro non possunt: ) unde seri nequit, ut sibi ipsi eous lanies inveniantur. Prapterea in eredulitas is praecones non magis quam solis radios ex linguere omnem in hominibus r ligionis sensum delere valent; si autem praxis moliminibus ita eum apud plerosque eonturbaverint ei obseuraverint, ut eupidinum lieentiam refraenando impar omnino probetur. non tantum rebus eirilibus dirum imminei exeidium, sed oliam tremendo Dei judieio evenire potest, ut eandelabrum moveatur de loeo suo, prout motum est apud tot Asiae et Asmeae genies fidei olim lumine eollustralas, Marirrum et Doci rum gloria, consessorum et Iirginum sanoli tale deo

19쪽

Do Materialismo.

In religionem et omnia simul, quae ad humani-ialem perlinent, insurgit vesania eorum, qui nihil pra ter res sub sensus eadentes existere singunt. Hi monstroso quodam aberrationum humanarum exemptu e gii titionem eogitando negant ei cuneis, quibus spiritus humanus sibi aliisque manis ius redditur, inier esse tus rejiciunt, qui eorporum molibus producuntur. Fuere. qui eorpora existere negarent: sed refragabatur unanime sensus iniimi testimonium: unde sciolis propriis, quae eum dieiis pugnabant, convieii sunt eos ipsos de eorporum existentia omnino persuasos

esse. Eadem est caussa eorum, qui animam existere

in seiantur. Λllamen absurda curare non solent, quieogitandi agendivo lieentiae praetextum vel excusationem quaerunt: ex quo eommenta illa vires ad homines

movendos repetunt.

Deo. ubi praeter materiam nihiL loeus non esi. Naturae numinis partes quodammodo assignare. eam piam matrem, sanetam, omnipotentem adpellare. sapientissi inas. quibus cuneta regat, leges mullis offerre praestigiao sunt v sectorum dolose compositae, ut vana quaedam religionis speeios oblenda iur. Haee tropi pol iis remittendi rationem habent aut voeabulorum plus minusve ornatorum inanis sunt sontius nulla subjeeta sententia. Dei in honorem ereata sunt. quaecunque ex nihilo Omnipotentis voluntas produxit, et quo securatius rerum ereatarum naturam perspicimus, eo penitius.

quod Deum glorifieent, intelligimus. Praeterea Eeel si a Catholiea, quae Christi praeeopiis educta misericordiae opera impense commendat, minime improbat ut neeessitatibus hominum institutionibus et iuventionibus uberius provideatur. Quapropter labores eoru in qui res corporales perseruiari et in varios vitae humanae usus convertere student, in se speetati nihil, quod laudem non mereatur, habent. Caveant autem,ne. quae de rerum eorporalium natura invenerunt vel

20쪽

invenisse sibi videntur. ad doctrinam salutis calumniandam praepostero molimine eonvertant. Quod veritati repugnat, verum esso nequii: ideireo Christi s d lis eertissime tenet, quae inque veritati Christianae reapse adversentur, salsa esse, neque curat, quod seientiae laudem habentes quadam specie veri deripiantur. Errores breves esse noseii et judieia virorum, quibus vera et solida seientiae augmenta debentur, anteveriti polius, quam evertit.

Quum extrema se langant, qui materialismum otqui pantheisinum sequuntur, eamdem soro religioni cladem inserunt. Praeter Deum nihil ei quidquid exi-sia1, Deum esse; omnia Deum es/e ei Deum omnia: pauei his malosana illa disciplina absolvitur. Non negandum, similia prolata esse a viris, qui ea tropi eo

potissimum sensu aeciperent, aut, cum saliaeem sublimis et profundi umbram ita persequerentur, ut religionem landitus eversam nollent. a prinei piis stabili iis declinare, quam sine Dpo esse mallent. Qui ausem pantheisinum proprio sensu aeeeptum adstruero non verentur. nihil, quod religionis nomen utcunque in reatur, reliquum faciunt. Quum commenta pantheisli ea a Barueli Spinoga primum systematis in formam re-daeia fuissent, inter Christiani quoque nominis viros seelalores habuerunt, quorum miseris lapsionibus patefacium est, quousque philosophia Deum renuens ratione, eui rerum summam deserrei, abuti posse l. dux lado et rinam Hegelii, quem laudationes blasphemae Christo Domino aequipararunt, erellare ae esse unum idemque est. To eogitare substantiale, impersonale, insutium. ineonditionatum, eum sui ipsius objecium reddi iur, natura, cum ad se ipsam redit, spiritus efficitur. Prae-ior adumbratas evolutionis proe sum, qui initio aesne caret, nihil omnino existit. Quae ut entia individua coneipimus, momenta sunt evolutionis του eogitare ini- personalis. insnili, quod ei iam idea absoluta. ratio,

SEARCH

MENU NAVIGATION