장음표시 사용
161쪽
colloquii nobis sentiat esse vices. ante sores sedet haec quid agamque rogantibus intus, 20 ut possim tuto scribere, dormit' ait. mox ubi secreti longi causa optimR, Somnus, erodibilis tarda desinit esse morR, iamque Venire videt, quos non admittere durumst, excreat et dicta dat mihi signa nota. 25 sicut erant properans Verba inperfecta relinquo et tegitur trepido littera coepta sinu. indo meos digitos iterum repetita fatigat: quantus sit nobis aspicis ipso labor. quo peream si dignus eras, ut Vera loquamur: M sed melior iusto quamque mereriS ego. ergo te propter totiens incerta salutis commentis poenas doquo dediquo tuis 3 haec nobis formao te laudatore superbaocontingit merces 3 et placuisse nocet
35 si tibi deformis, quod mallem, Visa fui8Sem,
culpatum nulla corpus egeret ope. nunc laudata gemo, nune me certamine vestro
perditis, et proprio Vulneror ipsa bono. dum neque tu cedis nec se putat ille secundum,40 tu votis obstas illius, ille tuis. ipsa velut navis iactor, quam certus in altum . propellit Boreas, aestus et unda refert: cumque dies caris optata parentibus instat, inmodicus pariter corporis ardor adest.
v. 19 inter L Ρ3 v, intus r, idem coi. Heinsius. - v. 21 longe P 3 r V, longi L. - v. 23 cumque Gronovius. - V. 24 βcta L P3 r v, tecta I einsius, dicta Burin annus. - v. 25 sicut eram L Ρ3ru, sicut
erant Slielitentiorstius. cf. amor. II 5, 45, mei. III 178, VI 244, XIII 585 alia. imperfecta L Ρ3 r v. - v. 26 euuta L P3 r V, scripsi coeptia.
- v. 27 meus dissitus r. - V. 28 falsus Ialmius. iste labor r. - v. 29 quae peream L P3, que r, quae pereant V. qua peream Vel quo peream Heinsius. - V. 30 moreris V. ero L Ρ3. - V. 34 continget Ρ3 v. -
v. 38 proditis P 3, proditis L r v. - v. 39 credis L. - v. 40 Optas P 3 V. v. 43 quomque r. claris L. - v. 44 immodicus L P3 r v. inest L r v,
162쪽
- 45 si mihi, coniugii tempus crudelis ad ipsum
Porsephono nostras pulsat acerba fores liam pudet, et timeo, quamvis mihi conscia non sim, offensos videar ne meruisse deos. accidoro haec aliquis casu contendit, et alterbo acceptum superis hunc negat esse Virum,nevo nihil credas in te quoque dicero famam, facta veneficii8 pars putat ista tuis. causa latet, mala nostra patent. VOS PROO moVetis aspera εummota proelia, plector 'go.
55 dic mihi, nunc solito quo tibi no decipse more: quid facies odio, sic ubi amore noces Psi laedis quod amus, hostem sapienter amabis: me, precor, ut SerVES, Perdere Vello velis. aut tibi iam nullast speratae cura puellae, 60 quam ferus indigna tabe perire sinis, aut, dea si frustra pro me tibi saeva rogatur, qua mihi te iactas gratia nulla tuast. eligo, quid fingas: non Vis placaro Dianam, inmemor es nostri: non potes, illa tuist. 6b Vel numquam mallem vel non mihi tempore in illo esset in Aegaeis cognita Delos aquis. tunc mea difficili deductast aequore navis ot fuit ad coeptas hora sinistra Vias.
quo pede processi γ quo me pede limino movi γ
v. 45 et mihi L, nec mihi P3 v, nunc mihi r, ei mihi I. Fr. Heusinge
rus. - v. 46 acerbo V. - V. 49 accidere hoc L, accidere hoc P3, accedere hoc V. - V. 51 neve mihi L P3 v, neve nihil r, idemque coi. Heinsius. credat L. - v. 52 ista meis L Ρ3, ita meis v, ista tuis r. - v. 53 Sq. EUSpΘcti. - V. 55 dicam nunc L Ρ3 r v, die iam nunc Crispinus, dic age
nunc Lennepius, dic mihi, solitoque γ) Bentleius. scripsi dic mihi, nunc solitoque. cf. op. ΙΙ 27, Prop. III 32, 55 Ηpt. , alia. 8alitoque L. neclecipe L, me decipe P 3 r v. - v. 60 labe L P3 r V, fise Scipio Gentilis rigg. in thos. iur. Rom. ed. Otto IV p. 1362 edit. II. - v. 62 quid mihi
te iactas 3 L Ρ3 r v, quod correxi. tua nulla L. - v. 64 immemor L P3 r V.
ese et tui illa L. - v. 65 ante hunc versum fortasse in unu eSt. nunquam LP3rv. - v. 67 di cilis P 3 r v. - v. 68 ora P 3. - V. 69 quod pede processi L.
163쪽
70 picta citae tetigi quo pede texta ratis 3
bis tamen adverso redierunt carbasa vento: mentior a domensi illo secundus erat. illo secundus orat, qui me referebat euntem
quique parum felix inpediebat iter.
75 atque utinam constans contra mea vela suisset isod stultumst venti de levitate queri. mota loci fama properabam visero Dolon, et facere ignava puppo videbar iter. quam saepe ut tardis feci convicia romis 80 questaque sum vento lintea parca dari let iam transieram Myconon iam Tenon et Andron,inquo meis oculis candida Delos erat. quam procul ut vidi, quid mo fugis, insula' dixi, laberis in magno numquid, ut ante, mari γ' 85 institeram terrae, cum iam prope luce peracta demero purpureis Sol iuga vellet equis. quos idem solitos postquam reVocavit ad ortus,
comuntur nostrase matre iubente comae,
ipsa dedit gemmas digitis et crinibus aurum 90 et vestes humeris induit ipsa meis.
protinus egressae superis, quibus insula saeraSt, flava salutatis tura merumque damus, dumque parens uras votivo sanguine tingit sestaque fumosis ingerit exta focis, 95 sedula me nutrix alias quoque ducit in aedes, ErramuSque Vago per loca SacrR pede. et modo porticibus spatior modo munera regum
v. 70 picta meae L v. testa V. - V. 71 his tamen P 3 v. garbasa V. - v. 72 mentior ah ille secundus erat, ah in rasurn, P 3. ha r V. v. 73 mere ferebat L. - v. 74 impediebat L Ρ3r V. - V. 77 viscere Delum V, visere Delum Ρ3 r. - v. 78 pupe r v. - v. 79 convicia L P3 r v. - v. 80 dare P 3 v. - v. 81 myconen L, myconem P 3 v. Mycon iam antenno et r. P3 habet in margine Lyae sunt Iu insulae cyclades. Delos Mycon Tenos et Andros. - V. 82 candida Phosphor r. - v. 84 nunquid L P3 r v. - v. 87 quod L. - V. 89 cruribus P 3 v. - v. 91 si 'ata est P3, qui in margine sacra habet, ct r, scilicet ex mot. VIII 590. v. 94 sectaque Heinsius. - V. 96 eramusque r. - V. 97 rvnum V.
164쪽
miror et in cunctis stantia signa locis, miror et innumeris structam do cornibus araml00 et do qua pariens arboro niXa deast, et quae praeterea, neque enim meminivo libotvo
quicquid ibi vidi dicoro, Delos habet.
forsitan haec spectans a to spectabar, Aconti, visaque simplicitas est mea posse capi.105 in templum redeo gradibus sublimo Dianae: tutior hoc ecquis debuit esse locus 3 mittitur ante pedes malum cum carmine tali ei mihi, iuravi nunc quoquo paene tibi lsustulit hoc nutrix mirataquo portogoy dixit: ii 0 insidias legi, magne poeta, tuas. nomine coniugii dicto confusa pudore sensi mo totis erubuisse genis, luminaque in gremio veluti defixa tenebam, lumina propositi facta ministra tui. l Ib inprobo, quid gaudes 2 aut quae tibi gloria partast quidvo Vir elusa virgino laudis habes 3 non ego constiteram Sumpta peltata securi, qualis in Iliaco Penthesilea sola, nullus Amazonio caelatus balteus auro, l20 sicut ab Hippolyto, praeda relata tibist. verba quid ex illas tua si mihi verba dederunt, Sumque parum prudens capta puolla dolis PCydippen pomum, pomum Schoonoida cepit: tu nunc Hippomenes scilicet alter eris. 25 at fuerat melius, si te puer isto tenebat, quem tu nescio quas dicis habere vices,
more bonis solito spem non corrumpere fraudo:
v. 100 et dea qua pariens arbore nixa fuit Bumanniis. - v. 106 et gula r, aequis V. - V. 109 hoc coniunoe P 3 V. - v. 110 leste L. - v. 115 improbe LP3r V. - V. 117 secure LP 3 v, securi r. - v. 119 baltheus
Ia. - v. 120 Hippolita L, hippolyto P 3, mpolida v. - v. 121 sq. suspecti.
- v. 123 caeneida P 3 v, Ceneida r. - v. 124 hippomenes P 3, Hippomanes r, hippomon V. - V. 126 faces L Ρ3 r v, scripsi vices. cf. quae disputavi p. 62. - v. 127 boni solito P 3 r v, proci solito Benticius.
165쪽
exoranda tibi, non capienda sui. Cur, me cum peteres, ea non profitenda putabas,l 30 propter quae nobis ipse petendus eras γcogere cur potius quam persuadere Volebas,
Si poteram audita condicione capi γquid tibi nunc prodest iurandi formula iuris linguaque praesentem testificata deam 3l35 quae iurat, mens est: nil coniuravimus illa. illa fidom dictis ad dero sola potest.Jconsilium prudensque animi sententia iurat, et nisi iudicii vincula nulla valent. si tibi coniugium Volui promittero no Strum,l40 exigo polliciti debita iura tori:
sod si nil dedimus praetor sino pectore Vocem, verba suis frustra Viribus orba tenes. non ego iuravi: legi iurantia Verba. vir milii non isto more legendus eras.l 5 decipe sic alias. succedat epistola pomo. si valet hoc, magnas divitis aufer opes. fac iurent reges sua So tibi regna daturos,
sitquo tuum toto quicquid in orbo placet. maior es hac ipsa multo, mihi crede, Diana, ibo si tua tam praesens littera numen habet.Jcum tamen haec dixi, cum me tibi firma negavi,
cum bene promissi causa peracta meiSt, confiteor, timeo saeVao Latoidos iram et corpus laedi suspicor inde meum. 55 nam quare, quotiens Socialia Sacra parantur, nupturae totiens languida membra cadunt γV. 129 cum me Ρ3 v, quom te r. prosicienda r, putabar P 3 v. v. 131 quor potius r. - v. 132 conditione L r V. - v. 135 sq. Eircumscripsi. nil nos iuravimus Benti eius. - V. 136 addere verba V. V. 139 valui r. - v. 143-150 circumscripsi. - v. 144 eris P 3 v, eras L r. hoe v. deficiunt P 3 r. - v. 145 alios L v. - v. 146 si valet hic v. - v. 148 fortasse flique. - V. 149 sqq. major est haec dixi cum me tibi βrma negavisi tua tam praesens littera numen habet eum tamen haec disi B. q. s. L, major es ac ipsa multum V. hoc ipsa FranciuS et Bonileius. - v. 153
caeve V. - v. 155 Sa a per antra V.
166쪽
ter mihi iam Veniens positas Hymenaeus ad aras fugit et o thalami limine torga dedit, Vixque Inanu pigra totiens confusa resumit I 60 lumina, vix moto corripit igne faces. Saepe coronatis stillant unguenta capillis et trahitur multo splendida palla croco. cum tetigit limen, lacrimas mortisque timorem cernit et a cultu multa romota suo: 165 proicit ipse sua deductas fronte eo ronas spissaquo de nitidis tergit amoma comis,ot pudet in tristi laetum consurgere turba, quique erat in palla, transit in ora rubor. at mihi vao miserae torrentur febribus artus I 70 et gravius iusto pallia pondus habent, nostraque plorantes Video Super Ora parentes, et faeo pro thalami fax mihi mortis ad ost. parce laboranti, picta dea laeta pharetra, daque salutiferam iam mihi fratris opem. 75 turpe tibist, illum causas depellere leti, te contra titulum mortia linbore meae. numquid, in umbroso eum velles fonte lavari, inprudens vultus ad tua labra tuli praetoriino tuas do tot coelestibus arasyl80 aquo tuast nostra spreta parente parens γ
nil ego peccavi, nisi quod periuria legi
inque parum fausto carmine docta fui. tu quoque pro nobis, Si non mentiris amorem,
v. 157 ad aures LV, nimirum ex ep. XII 137, ad amas Stichten-horstius. - V. 159 manus v. infuga regumunt L v, totie3 incussa resurgunt vel taedis excussa resumunt II einsius, incensa reSumit Burmannus, toties inlusa resumit I. Fr. Heusingerus, qui debebat certo toties elusa r. scripsi totiens sic L v) confusa resumit. minus placebat totiens infausta, Ef. ep. VI 46. - v. 160 via motas concutit Burmannus. - V. 164 cuncta remota Francius. - v. 165 guas deducta L V, sua deductas Francius et Cuperus I. c. II p. 704. - V. 166 ammonia V. - v. 167 sq. anto v. 165 transponere Volebat Meynchius amicus. - v. 169 artis V. - V. 17 Ivideor V. - v. 174 iam tibi v. - v. 177 nunquid L v. - v. 178 imprudens L v. - V. 179 praeteritve v. - v. 180 atque tua L, atque mea V, aque editio Bersmanni. - v. 182 iamque V.
167쪽
85 cur, quae Succenset, quod adhuc tibi pacta puella non tua sit, fieri ne tua possit agit 3 omnia do viva tibi sunt sporanda: quid aufert
saeva milii vitam, spem tibi saeva molynoc tu crodideris illum, cui destinor uxor,
I90 aegra superposita membra soVere manu.
assidet illo quidem, quantum permittitur, ipse
sed meminit, nostrum VirginiS esse torum. iam quoque noscio quid do mo sensisse videtur: nam lacrimae causa Saepe latente cadunt,l95 ot minus audacter blanditur et oscula rara accipit et timido me Vocat Orct Suam. nec miror SensisSQ, notis cum prodar apertis: in dextrum versor, cum venit ille, latus nee loquor et tecto simulatur lumine somnus 200 captantem tactus reicioque manum. ingemit et tacito suspirat pectore, me quod offensam, quamVis non mereatur, habet.
ci mihi quod gaudos et to iuvat ista voluptas lei mihi quod sensus sum tibi fassa meos l205 si mihi lingua foret, tu nostra iustius ira, qui mihi tondebas retia, dignus eras. scribis, ut invalidum liceat tibi visero corpus:
os procul a nobis, et tamen in da noees. mirabar, quare tibi nomen Acontius esset:
V. 185 succenses v. - v. 186 non tua Sed et assis V. - v. 188 scaeva
mihi v. tibi diva L v, scripsi tibi saeva. - v. 191 quantum permittitur ipsi L, quantum permittitis ipsi v, tantum permittitur ipsi Burmannus, tantum facito racta. scripsi quantum premittitur, ip8e. - V. 193 et quoque iumnescio quid de sensisse V, iam quoque nescio quid L, idem quo coi. Hein-sius, qui simul pro de me scribi vult de te. - v. 200 capitantem V. eiicioque L v, reicioque Ueinsius. - V. 201 tacite V. meque L v, me quod Heinsius. - v. 202 quanuis L. - v. 203 si mihi quod L, si mihi quid v, hei mihi quod GrOnovius. ista rimultas Heinsius, ista volunt Ι. Fr. Houfingerus. fortasse ipsa voluptas, cf. ep. XII 75, ex P. III s, 21, alia. - v. 204 si mihi L v, hei mihi Gronovius. - v. 205 si mihi lin-9ua foret corruptum videtur. tentavi ni mihi vincla forent vel a nisi vincta foret. nam si mihi ex superioribus hue dolatum puto. inepta ceteri.
168쪽
210 quod taciat longo Vulnus acumen habos. certo ego convalui nondum de Vulnoro inli, ut iaculo scriptis eminus icta tuis. quid tamen huc venias 2 sano miserabile corpus, ingenii videas magna tropaea tui.
2l5 concidimus macio, color est Sino sanguine, qualem in pomo refero mento fuisse tuo, candida nec misto sublucent ora rubore, forma novi talis marmoris osso solet: argenti color est inter convivia talis,
220 quod factum gelidae frigore pallet aquae.
Si me nune videas, Visam prius esse negabis arto nec est dices ista petita men, promissique fidem, ne sim tibi iuncta, remittes et cupios illud non mominisse deam. 225 forsitan et facies, iurem ut contraria rurSus, quaeque legam mittes nitern Verba mihi. . sed tamen aspieuros vellem, prout ipse rogabas, et discas sponsa o Ianguida mombra tuae: durius et ferro cum sit tibi pectus, Aconii, 230 tum Veniam nostris Vocibus ipse petes. ne tamen ignores, ope qua revalescero possim quaeritur a Delphis sata canonio deo.
is quoque nescio quam, nune ut Vaga famn SUSurrat,
v. 210 quod faciet v. - v..211 o valui nundum V. - v. 213 sane ut editio Holnsi, qui coi. anve ut. - v. 214 bina trophaea L v, digna tropaea Lennepius, qui debebat simul scribere ingenio et tuo. praetuli magna. nam bina n librario liuo momoriter inlatum ex ep. IV 66, XVII 242, rem. 158, etc. - v. 216 mense V. - V. 217 candida ne V. - V. 222 petenda mea L V, scripsi petita mea. librarium a tradito abduxit talium Versuum memoria quales sunt a. n. III 52, II 390, ep. XV 164, trist. U11, 42, alii. fortasse petita mihi scribendum. - v. 223 ne sim tibi uisu v, uineta oditiones Micylli et Bersmatini. - v. 224 non pepigisse Cuperus i. c. II p. 700. - v. 227 adspicias vellem quod et ipse rogabus II onti eius. prout mihi quoquo suspectum videtur. - V. 228 et discas non Sanum. avies Bonticius. - v. 229 cum sim tibi v. durius ut 'γro iam sit tibi IIoin Aius, si sit Bersmannus in margine, nisi si Benti eius. - v. 230 tu L v, scripsi tum. petas L V, scripsi petes. - V. 231 ne tamen ignores, Ope qua
revalescere pOSSim: quaeritur Q. q. S. Vulgo. correxi interPUnctionem. V. 233 et quoque neScio quantum nunc mayna fama V.
169쪽
neglectam queritur testis habero fidem. 235 et deus hoe vates, hoc et mea carmina dicunt: a desunt voto numina nulla tuo lundo tibi favor hie 2 nisi quod nova foris repertast quae capiat magnos littera lecta deos. teque tenente deos numen sequor ipsa deorum2Φ0 doque libens victas in tua Vota mRnus. fassaquo sum matri deceptae foedera linguae lumina fixa tenens plena pudoris humo . cetera cura tuast. plus hoc quoque Virgine factum, non timuit tecum quod mea charta loqui. 2 5 iam satis invalidos calamo lassavimus artus ot manus officium longius aegra negni. quid, nisi quod cupio me iam coniungere tecum, restat, ut adscribat littera nostra vale'.
v. 235 hoc deus et vates L v, et deus hoc vates Burmannus, qui Simul malebat mihi carmina. hoc deus, hoc vates, hoc edita carmina Benti eius. at et mea carmina non attrectandum, quod argutulo dictum significat: idem ego vaticinor. - V. 236 at desunt L v, ac desunt Handius, ah δε- sunt Crispinus. carmina nulla L V, scripsi numina nulla. - v. 237 rrigi
forte nova reperta est V. - V. 239 deo V. nomen Sequar L, nomen Se
quor V, numen Bersm anni oditio in margino. uetus liber 7 pacis puto partes sequor' Heinsius. idem coi. Bentleius, facile recte. v. 242 tenet L v, tenens Heinsius. humi idem. - V. 244 carta L. v. 247 nisi cupio mihi iam contingere v. - V. 248 ascribas V. ut arire bat littera nostra vale vulgo. omendavi interpunctionem.
170쪽
MAXIMI PLANUDIS GRAECA METAPHRASIS ΕΡΙSΤULARUM OVIDIANARUM XX ET XXI 1 - 12
αλσει καὶ νυν υποπτευω τας σας ευγεν εις γένυς ἐρυθριασαι. συζυγίαν ἐγὼ καὶ την ομολογηθεῖσαν ημιν πίστιν, Ουχ αμαρτίαν άπαιτω' ἐρωδε σου ουχ ως μοιχος, αλχ' ως οφειλομενος συνευνος. εἰ γαρ τοι ταρήματά γε ἀναλογίση, απερ ὁ ληφθεὶς ἐκ του δένδρου καρπος προς τας σώφρονάς σου χειρας ἐμου βεβληκοτος ξνεικεν ε), ευρήσεις ἐκεῖ 10
μαλλον ῆ ωστε τῆς θεου ) μνημονευσαι. καὶ νυν δε γε ταυτο δέδοικο αλλα τουτ' αυτὀ δριμυτερον γεγονε καὶ το πυρ τω χρονομ δοναρον προσέχαβε καὶ ἐπέδωκεν, ὁ δ' ἔρως, oς Ουκ ἔστιν οτε ολίγος ἐν, ουδὲ 15τω μακρν τουτω γέγονε χρονφ, καὶ η ἐλπὶς τὶν μοι δέδωκας ἐπιτείνεται. ἐλπίδα μεν μοι δέδωκας, ὁ δ' ἐιιος Ουτος ἔρως ἐπίστευσέ σοι. ουδὲ γαρ αν ἐπὶ μάρτυρι τουτο γεγονὀς τῆ θεα ἀρνησασθοα δυναιο.
παρῆν γαρ καὶ ως παρουσα ἐτυγχανε τους σους λογους ἐσημειωσατο καὶ ἔδοξε την κοαην πινήσασα προσδεδέχθαι τα εἰρημένα. εἰ καὶ τα 20 μαλιστα φήσεις υπo τῆς ἐμῆς et πατῆσθαι πανουργίας, οποτε μου του δολου ἔρως αἰτία λεγοιτο. τί γαρ ουμος δολος ητησεν, οτι μη σοι συναχθῆναί με μονη; καίτοι τουτο, οπερ μοι μεμφη, συμβουλευειναν ota τ' ἡσθα. ῆγαστα μὲν γαρ ἐγὼ πανουργος ουτως ἐκ φυσεως 25ην Ουδ' ἔξωθεν β)' συ δε με νυν ευμήχανον, πίστευέ μοι, ποιεις, οὐ παρθενε. ἐμοὶ μεντοι σε, ει' τι καὶ πεπλασμενοις ρήμασιν ἐντεχνως ἀρίθμευα', ὁ πολυτροπος συνηρμοσεν Ἐριος, καὶ τοις υπ ἐκείνου λογογραφηθεῖσι ρηαασι πεποίηκα τον ἐπιθαλάμον - θ). 29
lendum. φὶ sor. του σου. ε) Scr. ῆνεγκεν. -) scr. την θεον.') ἐξ ἔθων C. Dgiatetho. y) ἐτεχνασαμεθα C. Blassius. β) huius lacunae culpa non librario est attribuendia, sed ipsi Planudi, qui versum 30 expedire non potuit.