장음표시 사용
341쪽
IUVENALIS 3 a IPaulatim vitia atque errore OXUit OmneS, Prima docet rectum Sapientia. Quippe minuti Semper o infirmi os unimi e Xiguique Voluptas Ultio continuo sic colligo, quod vindicta Nemo magi gaudet, quam femina. Cur tamen hos tu EvasisSe puteS, quos diri conscia lacti Mens habo attonitos ot surdo verbore caedit Oeeultum quatiente animo tortor sagollum ΘΓOen autem Vehemon a multo saevior illis, Quas et Casedictus gravis invenit et RhadamanthUS, Nout dieque suum geStare in pectore teStem.
Has patitur posena peccandi Sola VoluntaS. Nam scelus intra Se tacitum qui cogitat ullum,
Facti crimon habui. Cedo, si conata peregit 3
Faucibus ut morbo siccis interque molares Dimoili croseoni cibo ; Setina misellus Expuit, Albani veteris pretiOS SenectuSDisplicut ostendas meliuS, densissima ruga Cogitur in frontem, velut acri ducta Falerno. Nocte brovom si orto indulSit cura Soporem, Et toto vorsata toro iam membra quieSeunt, Continuo templum et violati numinis aras Et quod praecipuis mentem Sudoribu urget, To videt in somnis tua sacra et maior imago Humana turbat pavidum cogitque fateri.
Hi sunt, qui trepidant et ad omnia fulgura pallent,
342쪽
sa ANTHOLOGIA LATINA . Cum tonat, exanime primo quoqUe murmure, caeli; Non quasi sortuitus nec ventorum rabie, Set Iratus cadat in torras et Vindicet ignis. Illa nihil nocuit, cura graviore timetur Proxima tempestas, velut hoc dilata Sereno. v. 174-198 208-228.
P. AELIUS HADRIANUS IMPERATOR.
To his Mul. NIMUL vagula blandula,
Quae nunc abibis in loca Pallidula rigida, nudul-Nec, ut soles, dabis iocos 3
RAS amo qui nunquam amaVit, quique
amavit cras amet. Ver novum: Vercium canorum Vere natus est Iovis: Vere concordant amoros Vere nubunt aliteS, Et nemus comam resolvit de maritis imbribus. Cras amorum copulatri inter umbra arborum
343쪽
PERVIGILIUM VENERIS. 323 Inplicat casas virentis do flagello myrteor Cras Dion iura dicit fulta sublimi throno.
Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Ipsa Troianos ponatos in Latinos transtulit: Ipsa Laurentem puellam coniugem nato dedit, Moxquo Martiis acollo dat pudicam Virginem, Undo Ramnosis Quirites proque prole pOSterum Romulum patrem crearet et nepotem CaeSarem. Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Rura secundat voluptas, rura Venerem Sentiunt Ipse Amor puer Diona ruro natus dicitur: Hunc ager cum parturiret, ipsa suScepit sinu:IPsa florum dolicatis seducavit OSeulis. Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Ipsa gemmis purpurantem pingit annum floridis: IpSa surgentes papillas de favoni spiritu Urgo in noto penates ipsa roris lucidi, Noctis aura quem relinquit, spargit humontis
Cras amet qui nunquam amavit, quique mavit cra umet, En micant lacrimae trementes de caduco pondere: Gutta praeceps Orbe parVO SUStinet QRSUS suos: En pudorum florulentae prodiderunt purpurae: Humor illo, quem Serenis astra rorant noctibus,
Mario virgineas papillas solvit humenti poplo.
344쪽
324 ANTHOLOGIAE LATINA . Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Ipsa iussit, mane totae Virgines nubant rosae: Facta Cypridis de cruor doque Amoris osculis Duque gemmis deque flammi deque Solis purpuriS. Cras ruborom, qui latebat est tectus ignea, Unico noto marita non pudebit Solvere. Cras amet qui nunquam amavit, quique amaVit
Ipsa Nymphas diva luco iussit ire myrteo:
It puer comes puellis, nec tamen credi potest Esso Amorem seriatum, si Sagittas exerit. It Nymphae posuit arma feriatus est Amor: Iussus est inermis ire, nudus ire iussu QSt, Neu quid arcu neu Sagitta neu quid igne laedorol. Ssed tamen Nymphae cavete, quod Cupido pulcher OSt: Est in armis totus idem, quando nudu est Amor. Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Conpari Venus pudore mittit ad tu virginos: Una re est quam rogamus cede virgo Delia, Ut nemus sit incruentum de ferinis stragibus Et recentibus virontos ducat umbras floribus. Vello ipsam te rogare, si pudicam flecteret: Ipsa vellet ut venires, Si decoret Virginem. Iam tribus choros videres feriatos noctibus Congreges inter catervas ire per Saltu tuOS, Floreas inter coronaS, myrtea inter euSaS.
345쪽
PERVIGILIUM VENENIS. 325Noc Ceres nec Bacchus absunt noe poetarum deuS. Detinenda tota nox est, pervigianda eunticiS. Regno in silvis Dione, tu recede Delia. Crus amet qui nunquam amavit, quique muVit
Iussit Hyblacis tribunal star diva floribus. Praeses ipsa iura dicut adsidebunt Gratias. Hybla totos fundo floros, quidquid annus adtulit et Hybla florum sumo vestem, quantu Aetnae
Ruris hic erunt uollae vel puellae montium Quaeque Silva quaeque luco quaeque fontes incolunt. Iussit omnes adsidero mater alitis dei, Iussit et nudo puellas nil Amori credere. Cras amet qui nunquam amavit, quique amavit
Ecce iam subter genestas explicant tauri latus, Quisque tutus quo tenetur coniugali foedere: Subter umbras cum maritis ecce balantum gregeS. Et canoras non tacere diva iussit alites. Iam loquace ore rauco Stagna cycni perStrepunt: Adsonat eroi puella subter umbram Populi, Ut putes motus amoris oro dici musico Et neges queri sororem de marito barbaro. Illa cantat, nos tacemus. Quando ver Venit meum 3
Quando fiam ut cholido se tacero desinam ΘPordidi Musam tacendo nec mu Apollo reSpicit: Sic Amyclas, cum tacerent, ordidit Silentium. Cras amet qui nunquam amavit, quique amaVit
346쪽
Ad ess to Rome. REBRA relinquendis infigimus oscula
portiS, Inviti sup0rant limina Sacra pedeS, Oramus veniam lacrimis et laudo litamus, In quantum fletus currere Verba sinit.-ΕXaudi, rogina tui pulcherrima mundi, Inter sidoreos Roma recepta polosi Exaudi, genetri hominum gonotriXquo deorum lNon procul a cael per tua templa UmHS. TQ canimus Semperque, sinentium fata, CanemUS; Sospes nemo potest immemor QSSe tui. Obruserint citius colorata oblivia solem, Quam tuus o nostro corde recednt honos. Nam solis radiis aequalia munera tendis, Qua circumfusus fluctuat Oceanus.
Volvitur ipso tibi, qui contino omnia, Phoebus, Equo tuis ortos in tua condit equOS. To non flammigeris Liby tardavit aronis, Non armata suo reppulit urSa gelu, Quantum vitalis natura tetendit in axes, Tantum virtuti pservia terra tuae.
347쪽
CLAUDIANUS. 327 Fodisti patriam divorsis gentibus Unam, Prosuit iniustis, tu dominante, capi; Dumque Ossors victis proprii consortia iuris, Urbo secisti quod prius orbis erat. De Leditu ris, Lib. I. V. 43-66.
Hordium. AEPE mihi dubiam traxit sententia
Curarent Superi terras, an nullus inessot Hector, set incerto uerent mortalin CaSu. Nam cum dispositi quaesissem foedera mundi, Pra0scriptosque mari fines, anniSque meatuS, Et lucis noctis quo vices tune omnia rebar
Consilio firmata Dot, qui lege OVeri Sidera, qui frugses divorso tempore naSei, Qui variam Phosebon alieno iusserit igni Compleri, Solemque Suo porrexerit undis Litora, tolliarum modio libraverit axe. Sed, cum res hominum tanta caligine volvi Adspicerem, laetosque diu florere nocenteS,Vexarique piosa rursus labefacta cadebat
348쪽
R0ligio causaeque iam non Sponte SequebaIAlterius, Vacuo quae Currere Semina motu Amrmat, magnumque noVa per inane figuras Fortuna, non arte regi quae Numina Sensu
Ambiguo vel nulla putat vel nescia noStri. Abstulit hunc tandem Rufini poena tumultum, Absolvitqu0 D0os Iam non ad culmina rerum Iniustos orovisse querar tolluntur in altum, Ut lapsu graviore ruunt.
Ru sinus enco assed by TrospS. RBIS ab angusto tractu, qua Vergit in
Planities vicina patet: nam cetera Pontus Circuit, sexiguo dirimi Se limite passus. Hic ultri acis ornatu lucida Martis EXplicuit cuneos Pedites in parte sinistra Consistunt equites illi poseentia cursum Ora reluctantur preSSis sedare lupatis. Hic alii sasuum criStat Vertice nutant, Et tromulo gaudent humero Vibrare colore, Quos operit formatque chalybs. Coniuncta per
Floxilis inductis animatur lamina membris, Horribilis visu. Credas simulacra moveri Ferrea, cognatoque Viro Spirare metallo. Par vestitus equis serrata fronte minantur.
349쪽
CLAUDIANUS. 329Ferratosque levant securi Vulneri armoS. Diviso stat quisque loco: metuenda voluptas Cernenti, pulcherque timor spirisque remisSis Mansueseunt varii vento cesSant dracon S. AuguStu veneranda prior voX illa Salutat. Rufi tuis sequitur do votaque bracchia laudat, Callidus atratu quo allore cuncta Solebat,
Nuntiat incolumes Illi, dum plurima ficto
Certatim Sermone petunt, intendere longoSA tergo floXus, insperatoque Suprema Circuitu Sociare parant. DecreScere campus Incipit, et clipeis in se redountia iunctis Curvo paulatim inuantur cornua ductu. Si ligat immonsa virides indagine Saltus Venator, Sic attonitos ad litora piscos Aequoreus populator agit, raroSque plagarum Contrahit anfractus, set hiantos colligit oras.
Exeludunt alios. Cingi so forvidus illo
Nescit adhuc graviterque apprenS VeSte,
Inerepat Augustum scanda sublime tribunal; Participem sceptri, socium declaret honoris. Cum Subito Stringunt gladios; vox deSuper ingens Infremuit Nobis otiam doterrime, nobiSSperasti famulas imponoro posse catenaSJUndo redi nescis patini ne audire ut elleS,
Qui leges aliis lib0rtatemque reduxit
350쪽
33 ANTHOLOGIAE LATINA . Bis domitum civit nosas iis rupimus Alp03.
Tot nos bolla docent nulli Servire tyranno. Duriguit Spes nulla fugae, Seges undiquo serri
Circumfusa micat DeXtra laevaque revinctus Haosit, o sensiferae Stupuit mucrone Coroniae. Ut fera, quae monte nuper dimisit avitos, Altorumque exsul nemorum damnatur harenae Muneribus, commota ruit Vir murmure contra Hortatur, nixusque genu venabula tendit.
Illa pavet Strepitus, cuneoSque erocia theatri Respicit, Ot tanti miratur sibila vulgi.
Introduction. ARVO non aquilis as est educere fetus, Anio fidem solis iudiciumque poli.
Num pater, Seu SSO Saluit cum tegmine proleS, Ovaque maternus rupit hiulca tepor, Protinus implumes convertit ad aethera nidOS, Et octo flammas imperat ore pati. Consulit ardentes radios, et luce magiStra Natorum vires ingeniumque probat. Dogonorem refugo torsit qui lumine visum, Unguibus hunc saevis ira paterna serit.
Exploratores oculis qui pertulit ignes, Sustinuitque acie nobiliore diem,