Anthologia latina, passages from the Latin poets, selected and arranged with notes

361쪽

AUDIANUS. 342

Coniugis, invicto qua dudum rota marito Demons Ausonidum gemmata monilia matrum, Romanasque alta famulas cervico petebat:

ilico Argolicas Ephyreiadasque puellas

Coeperat, o pulchras iam susti diro Lacaenas. Sed de qua nimiis obstat Rhamnusia votis, Ingemuit, flexitque rotam domat aspera victos Pauperies, unoque die Romana repondit Quidquid te donis acies amisimu anniS. O celebranda mihi cunctis Polluntia sauciis lo meritum nomon solicibus apta triumphisi Virtutis satale solum momorabile buStum Barbaria i nam saupo locis ac sinibus illis Plena lacossit rediit vindicta Quirino. Illic Oceani stagnis excita SupremiSCimbrica tempestas, aliasque immissa per AlpeS,Isdem procubuit campis Iam protinus aetas

Adveniens gemina genti permi Seent OSSa, Et duplicos signo titulos, commune trophaeUm :

Hic Cimbros sortesque Getas, Stilichone peremtOS Et Mario claris ducibus togit Itala tellus.

Discite vesana Romam non temnere genteS. v. 623-647.

362쪽

CCLXVII.

Epithalamium os Palladius an Celerina.

,ORTE Venus blando quaesitum frigore

Vitibus intoxti gremio succeSSerat uniri Densaque Sidereos per gramina fuderat artuS, Aculinis florum cumulo. Crispatur opaca Pampinus, et mitos sudanti ventilat uvas. Ora docet neglecta sopor, fastidit amictum, AeStus, o e uda translueon pectora fronde. Idalia iuxta famulae, triplexque ieiSS NOX sub ingenticioquiescit Gratia quercu. Pennati paSSim pueri, quo quemque VocaVit Umbra laconi. Fluitant arcuS, ramiSque PropinquiS. Pondentes placido suspirant igne pharetrae. Pars vigilos ludunt, aut por Virgulta vagantes Serutantur nidos avium, si roscida lasti Mala legunt donum Veneris, flexusque Secuntur Palmitis et summas ponnis librantur in ulmoS. Dolandunt alii lucum DryadaSque procneeSSpoctandi cupidas et rustica numina pellunt, Silvestrosque doos longeque tuentibus antrum Flammea lascivis intendunt spicula Faunis. Cum subito varius vicina clamor ab urbe, Et fausti iuvenum plausus, mixtaeque choreis Auduae per rura lyrao Celerina per omnes Italiae canitur montes, omniSque maritum

363쪽

CLAUDIANUS. 343 Palladium resonabat ager Pervenit ad auroSVox iucunda dea Stropitiaque eXcita reSedit, Et seliquum nitido dolorsit pollice Somnum. Utque suit turbata comas, turbata capillOS, Mollibus eXsurgit stratis, et permeat omno Amon et innumeros Hymenaeon poscit AmoreS. Hunc Musa genitum legit Cythoron, ducemque fra0 ei thalamis Nullum iunxisse cubile Hoe in ne prima fas est attollere taedas. Conspicitur tandem Platano namque ille sub alta Fusus inaequales cera te Xebat RVennS, Maenaliosque modos et pastoralia labris Murmura temptabat relegens oriSque recurSuDissimilem tenui variabat harundine Ventum.

Hostitit, ut vidit Vonorem, digitisquo remissis Ad terram tacito defluXit fistula lapsu.

V. 1-40. CCLXVIII.

. PSA domum tener mulcens Proserpina cantu Irrita toxobat rediturae munera matri. Hic olementorum Seriem sedesque paternaSII signibat acu Veterem qua lege tumultum

Discrevit Natura parens et semina iustis Discussero locis Quidquid sevo, sertur in altum tIn medium graviora cadunt incanduit aether rLogit flamma polum, fluxuit mare, terra pependit.

364쪽

s 4 ANTHOLOGIA LATINA . Nesciolor unus orat. Stella accendit in auro, Ostro fundit aquas, attollit litora gemmis Filaque montitos iam iam caselantia fluctus Arto tumont rodas illidi cautibus algam, Et raucum bibulis inserpere murmur harenis. Addit quinque plagas. mediam subtegmine rubro Obsessam servore notat; qualebat adustus Limos ot assiduo sitiebant stamina Sole. Vitales utrinque duas, qua mitis oberrat Tempseries, habitanda viri ; in fine supremo Torpentes traxit gemina brumaque perenni Foodat et aeterno contristrat frigore telas. Ne non et patrui pingit sacraria Ditis, Fatalesquo sibi Manes. Nec defuit omen Praescia nam subitis maduerunt fletibus ora. Ab iv. 245-266.

The Descent to Heli

MALE dilocti floros dospectaque matriSConsilia, o Veneris deprensae Serius artes lMater, io, seu te Phrygiis in vallibus Idas Mygdonio buxus circumsonat horrida cantu, Seu tu sanguineis ululantia Dindyma Gallis

Incolis, et stricto Curetum reSpici enSeS, Exitio succurre meo, compeSce furentem, Comprimo seratos torvi praedonis habenas.'

Talibus illo foro dictis fictuque decoro

365쪽

CLAUDIANUS. 345Vincitur, et primi suspiria Sentit amoriS. Tunc sorrugineo lacrimas detorgit amictu, Et placida maestum solatur voce dolorem r Desin funestis animum, ProSerpina, curiS, Et vano OXaro motu Maiora dabuntur Sceptra, nec indigni taedas patiere mariti. Ille ego Saturni proles, cui machina rerum Servit, et immonsum tendit per inane poteStnS.. Amissum no crede diom. Sunt altor nobis

Sidera sunt orbos alii, lumenque videbis Purius, Elysiumque magis mirabere Solem, Cultoresque pios. Illic pretiosior aetas, Aurea progenies, habitat, Semperque tenemuS, Quod Superi meruere Somol. Nec mollia desunt

Prata tibi : Zophyris illic molioribus halant

Perpetui floreS, quo nec tua protulit Henna. Est otiam lucis arbor praediVe opaeiS, Fulgentos viridi ramos curvata metallo. Haec tibi sacra datur. Tortunatumque tenebis Autumnum set fulvis semper dilabere pomis.

Parva loquor. Quidquid liquidus complectitur

aer,

Quidquid alit tellus, quidquid Sali aequora Verrunt, Quod fluvii volvunt, quod nutrivere paludeS,Cuncta tuis pariter cedent animalia regnis, Lunari subiecta globo, qui septimus auraSAmbit et aeternis mortalia separat ustriS. Sub tua purpurei venient VeStigia regeS. Deposito luxu turba cum pauper misti: Omnia mors aequat damnatura nocentes,

366쪽

346 ANTHOLOGIA LATINA . Tu requisem latura piis, te iudice, sontes Improba cogentur vitae commissa fatori. Accipes thaeo famula cum gurgite Parcas Sit fatum, quodcumque voles. Haec fatus, Vantes EXhortatur equos, et Tartara mitior intrat. Lib. ii. v. 265-307.

CCLXX.

The old an of Verona. iELIX, qui patriis aevum transsegit in

agriS, Ipsa domus puerum quem videt, ipsa

senem,

Qui baculo nitens, in qua reptavit harena, Unius numerat saecula longa enSne. sngontem meminit parvo qui germine quercum, Aequaovumque Videt onSenuiSSe nemUS. Proxima cui nigris Verona remotior Indis, Benacumque putat litora rubra laeum. Illum non vario traxit fortuna tumultu, Noo bibit ignotas mobilis hoSpe aquaS. Non freta mercator tremuit, non claSsica miles: Non rauci litos pertulit ille fori. Indocilis rerum, Vicina nescius urbis Adspoctu fruitur liberior poli. Frugibus alternis, non conSule computat annum: Autumnum pomis, ver sibi flore, notat.

367쪽

BOETHIUS. 347 Idem condit agor soles idomque roducit Metiturque suo rusticus orbe diem Sed tamen indomitas vires, firmisque Iacertis

Aotas robustum tertia cernit nVum. Erret, et eXtremos alter scrutetur Hiberos rPlus habet hic vita , plus habet illo viae.

ANICII MANLII SEVERINI BOETHII.

CONSOLATI, PHILOSOPHIAE.

CCLXXI.

Summum nec metrias diem nec πωS. UISQUIS composito Serenu neVO, Fatum sub podibus dedit superbum, da et Fortunamque tenens utrumque rectus Invictum potuit tenere Vultum ;Non illum rabies minaequo Ponti Vorsum funditus excitanti aeStum; Nec ruptis quoties vagus cuminis Torquot fumificos VeseVu igneS, Aut colsas soliti serire turres Ardontis via fulminis movebit. Quid tantum miseri sero tyrannos Mirantur sine viribus furontes Nec speres aliquid nec extimeSeaS,EXarmaveris impotentis iram rAt quisquis trepidus pavet, Vel optat,

368쪽

348 ANTHOLOGIA LATINA . Quod non sit stabilis suique iuris,

Abiucit clipeum locoque motus Nectit qua valeat trahi catenam.

UOD mundus stabili fido

Concorde Variat vices ;Quod pugnantia semina Foedus perpetuum tenent; Quod Phosebus osseum diem Curru provehit aureo, Ut quas duxerit Hesperus Phosebo noctibus imperet Ut fluctus avidum mare C rto fine coercent, No torris liceat vagis

Latos tendere terminoS,Hane rerum seriem ligat Terra a Pelagus regenSEt casto imperitan Rmor.

Hic si frona remiSerit, Quidquid nunc amat invicem Bollum continuo geret: Et quam nunc socia fido Pulchris motibus incitant Cortent solvere machinam. Hic sancto populo quoque

369쪽

BOETHIUS. 349 Iunctos foedero continet: Hicit coniugii Sacrum Castis nectit amoribus: Hic fidis etiam Sua Dictat iura sodalibus. O solix hominum genus, Si vostros animo umor Quo caelum regitur, regat.

Lib. i.

CCLXXIII.

mance. UPIS Achaomonia scopulis, ubi Versa Sequentum Poetoribus figit spicula pugna fugaX, Tigris et Euphrates uno Se fonte resolVunt, Et mox abiunctis dissociantur aquiS. Si coeant, cursumque iterum revocentur in unum, Confluat alterni quod trahit unda vadi: Conveniant puppes, et ut Si flumine trunci, Mistaquo fortuitos implicet unda modos rQuos tamen ipsa Vagos terrae declivia casus, Gurgitis ot lapsi defluus ordo regit. Sic quae permissis fluitare videtur habenis, Fors, patitur frenos, ipsaque lege meat.