장음표시 사용
11쪽
13쪽
Italiam fuerint Artes ac Disciplinae liberales usque ad Annum Millesimum Centesimum . in proxime antecedenti Dssertatione vidimus. Res nunc poscit, ut perscrutemur, quae earum fortuna fuerit ae-
eulis subsequentibus. Iam in Gallia ac praesertim Lutetiae arisiorum a-
centes antea iterae vires receperant,
ea famae celebritate, ut vel ipsi tali illuc proficiscerentur eruditionis caussa . Egregium testem dabo moris hujus an dulphum a Sancto aullo, cujus Historiam Mediolanensem vulgavi Tomo V. Rer I 'alicarum Narrat ille Cas. 3. se una cum Anselmo de usteria is trico Ulcedomino, qui postea archiepiscopalem
Cathedram ediolanensem unus post alterum conscenderunt , in Galliam perrexisse, atque in iis Scholis ultra annum se literis operam dedisse. An silmo , inquit , de Ueνla , in ονἰeo Reedomino Mediolan si adbaes, quibus duobus domi e foris , ut manis sum est, utilis oectus fui. Cum Anselmo namque e annum es divi d tim
gendo, scribendo, multisque aliis modis Anselmo multam commoditatem dedi. Rursus idem Cap. 7. haec habet: Suggesserunt Olνico Mediolanens 'ced mino mmo de inerta cognomia nato, ire ad νaecipuum Magirum .- selmum de Monte Leoduni, quibus do bus fuit νartim hetim ducere me Landuistbum resisterum. Et quum apidipsum Magiηνυm ct fratrem eius Ro-dulybum uderemus, nuntiatum in me.
14쪽
hoc esst, circiter Annum Christi CVIII. Sed jam in quia hei aliquis: Restitutis in Italia Scholis ac Literis praeceienti Saeculo XI. ut supra statuimus, quid rei hoc est, quod Italici homines tunc a Gallia mutuarentur eruditionem tanto cum suo
incommodo , S libi quaererent, quod domi haberent Et cur dimissis Academiis , sive Gymnasiis Italicis
quae nunc Universitates appellantur, Parisienses Scholae a nostris tunc petebantur Certe Henricus Pantaleo de Vir. Illustrib. German. Parr. 2. auctor est , a Carolo M. duo celeber-ν ima GFmnas Litera um indittit fuit se, alterum in O cidentali Frane a Pa-ν sis , auertim Papiae in alia, Maeliberal ter dotavit, atque 'ν doctissimis ornavis. Idem quoque affirmavit
Jacobus Middendor pius de Academ. celebr. Lib. . Guido Panci rotius de Clar. Leg. Interpret. Bulaeus in Lib. de Paris. Universis novissime Antonius Gallus in Histor Gymnasii Ticinens ut alios omittam. Ad haec, si fides multis Scriptoribus, E non ense Gymnasium usque a temporibus
Theodosii II. Augusti originem suam
deduxit Cironius vero in Lib. V. Decreta l. Bulaeus, Bononiensis A eademiae institutionem reserendam ias ad Carolum M. contendunt. Contra Papirius Massonius Pataυ nam non autem Bononiensem , erectam ab eodem Carolo memoravit , scribens in Annal. Franc Parisienses, Pataυὰ-na , ct Ticinensis eademiae Rarolum MVnum parentem Dum pytilant. Si Academiis istis a tanto tempore glo-mabatur Italia, mirum videatur, cur Parisienses ac Turonenses Scholae sub initium Saeculi XII ab Italica gente, propriis contemtis, anteferrentur. Atque his flenus ejusmodi interrogationem distuli, cui suus esse locus
poterat, quidem astiore titulo,
in anteced ei Dissertatione . Quei enim tantus languor Saeculo X. X. in Italia iteras in vas flet, si haec jam publicis ornata uisset Academias ΤItaque tempus est , ut veritatem fidentissime a fabulas nune libet emia S.
Quod igitur innui in Notis a Capitulare Lotharii I. ar II. Tomi
peto Literarum quidem studium in Gallis Germania, immo , Ticini , quanto potuit ardore animi Carolus Magnus pio curavit : majora
etiam praestitit Lotharius I. Augustus illius nepos in Italco ego , excitatis S holis in quibusdam Civitatibus , ad quas reliquarum pueri erudiendi confluerent . Episcopales quoque Scholae Coenobiales antiquis Seculis institutae fuerunt idque vel in ipsa Italia factum facile
consentire possumus. Sed nihil horum , Academiae seu Universitatis faciem unquam retulit, si quod hisce nominibus nunc significamus cum Seculis clis conferatur. Unus Magi- ster unam Scholam tune constituebat, humili orum quidem plerumque Artium . Ticini unus ungatus , porediae unus Episcopus, uti ex prae-
laudata Lotharii I. Lege constat munere docendi publice fungebantur. In reliquis Civitatibus non dispar modulus fuit Parium ferme Scholarum specimen nunc ipsa Castella sese vant. Ad haec Prursus moneo putida nimium est fabula institutam suisse a Theodosio II. Bononiensem Academiam quale sit Privilegium sub ejus nom ne confctum, sup a in Dissertatione XXXIV. de filomati prodidi . Neque hercle exspectarunt
eruditi Bononienses, ut hanc vera a-
tem a me edoceren rur . Uum nen o
inter eos probe cordatus jam exsistat,
15쪽
, DISSERTATIO I ADRAGESIMAI ARTA: is
qui quanquam in editis Libris taceat, in privatis tamen colloquiis aut in intimis praecordiis non fateatur, ne a Carolo quidem Magno, nedum a Theodosio , arcessendam ense sui Gymnasii originem. Idem de
Romano, Ticinensi , atavino, i- sano, ceterisque constantissime pronuntiandum, quippe ad tempora longe posteriora nativitas Academiarum apud Italos est contrahenda. Immo
tantam vetustatem , ac omnium disciplinarum complexionem tam antiquam sibi tribuere ne Parisiensis quidem Academia jure potest, vel
Turonensis , ut densis , O a brugensis qua est alia, quae a multis Seculis floreat, aut olim floruerit. Aliud enim est restituere iteras , aperire Scholam alicujus disciplinae, aliud omnium Scientiarum Lycaeum efformare. Liceat sane Schola eorum temporum appellare semina Academiarum longe serius institutarum sed neutiquam cum iis confundendus ritus ac institutio Saeculorum proxime succedentium . Quo autem tempore in Italia emerserit primo Academia Scientiarum ac Ar
tium , Qquae haec fuerit, nobis edicendum Bononiensis illa fuit, quae ut vetustate, ita celebritate nominis is copia Virorum illustrium, ceteris Italicis praeserenda est,in quae cum ips exteris de antiquitate saltem certare aliqua ex parte possit. Rationem nati Bononiensis Gymnasi ne ipsi quidem Bononienses certo
norunt, quod eos istoria & monumenta ad hanc rem opportuna deficiunt. Ego rem , quam brevissime potero , perscrutabor.
Vulgatissima iunt conradi Abbatis Urspergensis verba, ibi laesi Lothario II Augusto circiter lannum MCXXVI loquitur, iisdem tempori-
bus Dominus Mernerius Libros Legum, qui dudum neglecti fuerant, nec quisquam in eis uduerat, ad petitionem mihildis Comitissae enoυaυire 9 e cundum quod olim a diυae eeoνdationis Imperatore Iustiniano compilati fuerunt , paucis forte verbis alisub ἰnte ostis,
eos sinxit Proinde Sigonius in Libris de Regno Italiae haec scripsit:
Primus autem Bononiae tineritis Itis Cia vile evonere coepit , ut Odo hedus meis
moriae prodidit, primusque lusas, urvocant, in illud scripsi. Tum Urspergensis auctoritate utitur, illum tamen corrigens, quod Mathildis rogatu Irnerium id muneris suscepissei cripserit, quae multo ante Lotharii Imperium e vita migrarat. Verum nulla castigatione dignus est hei Urspergensis . Certum quippe reor , Imnerium , sive ameνium floruisse , ae Leges interpretatum fuisse Bononiae tum vivente athild Comitissa, tum multis post ejus mortem annis. Consul Ottonem Morenam in istori Laudens ad Annum CLVIII. Tomo VI. Rer Italicarum. Vide etiam infra in Dissertatione III de ins iatutione Militiae, Placitum ab Henrico IV. habitum Gubernuli in agro Mantuano, cui interfuit Marneritis Bononiens Judex, ante alios honoris caussa nominatus. Video alterum in Dissertatione XXXI. de Placitis, ubi rursus occurrit, nondum a latere Imperatoris divisus. Hic idem ipse rueritis fuisse omnino dicendus cujus apud Urspergensem mentio,is quem a Populo Bononiensi arbitror missum ad Henricum Augustum aut
honoris, aut negotiorum caussa Celebratum fuit lacitum illud Anno MCIV . die VI. Maii, hoc est, paucos post mortem Comitissae Mathil-dis menses, ad cujus petitionem propterea potuit Marnerius interpretatio B nem
16쪽
item Legum aggredi in patria sua. Atque haec exordia videntur Academiae Bononiensis, levia quidem primis annis, quum in uno Iuris Civilis Interprete modiore rota primum Academiae sors constiterit sed quam tamen sensim majores ausus incrementa sunt subsequuta , more ingentium fluviorum , quorum humilis plerumque est origo . of es ipsi Bononienses in Responso ad Barthol- dum illusium, edito in ejus Anti-
critico, non alium agnovere primum Bononiae Legum Expositorem quam Irnerium . Eorum verba sunt Ab. nomentesimo Viesimo Octam supra Milesimum , Bononiae Juνis publietae profissioni exordia dedisse , priscorum tradunt memoriae. Neque secus habet inscriptio post Irnerio in Bononiensi Gymnasio . Hoc alii amrmarunt
quo commemorare nihil attinet, uti neque Trithemium, a quo Irneriis. Herneri aetas perperam differtur ad tempora Henrici I. Augusti, hoc est, usque ad Annum Christi CXC Quare vides , ad quae tempora ha Etenus collocatus fuerit tum Irnerius, tum Iuris prudentiae renovatum apud Bononienses studium. In hac ego sententia eram , quum Praefationem scripsi in Leges Langobardicas a me editas , arte II. Tomi I Rer Italic. Ibi quoque com nunem aftenus sententiam amplexus fui, statuentem , andectas , ve Digestorum Libros, in Italia per aliquot ante Secula neglectos , aut de perri ros , tandem in depopulatione
Amalphis Anno MCXXXVII. sive ut Pagius contendit, CXX XU. a i-
sanis fuisse repertos, quorum antiquissimus ac venerandus Codex i- fas tunc advectus, nunc Florentiae adservatur. Et sane hucusque tradi-
vim in creditum est. tantummodo
circiter eadem tempora D gestorum studium ac usum in Scholas pene trasse, quum antea qui Legibus Romanis in Italia vivebant, Codice quidem Iustinianeo, ejusque Novellis et Institutionibus . non autem Digestis.
uterentur. Verum . Guido Grandius , Catmidulens Abbas, o publicus in istano Lycaeo Matheseos
Professor, vir tum ex Mathematicis, tum ex eruditione sua ubique Ct rissimus, in Epistola ad Cl. V. Jos enhum veranum, Anno DCCXXVI. is edita, insequenti Anno cum Addita mentis recusa, haec omnia in dubium revocavit, pro suo quidem more judicio se atque ne vos . Sed ante Grandium Donatus Antonius Astensis Anno DCCXXII. Neapoli Librum edidit, nondum mihi in spestum, cui titulus e Deir uso, e autorita delia Ragio Cia vile elle Proυinei dele Impeνio Oeoia dentati, in quo contendit, falso proditum hactenus fuisse , an destas olim isanos, nunc Florentinos cliceat enim semel, quod aliquot prae clari Viri fecerunt, masculino genere Vocabulum hoc efferre Pisanis ad Amal phim in praedam contigisse statuens, eorum usum in Italia perdurasse ac fuisse, longe antequam andectarum Codex Pisanus agnoscere tur Ad haec eximium locum in Accessionibus Roberti de Monte ad Chronico Sigeberti, a Dacherio editis, animadvertit ostissimus Grandius. cui si acquiescamus, antevertenda est uno ferme eculo Academiae Bononiens institutio. Ita ero scribit in bertus ad Annum XXXII de eato anfra nco , postea Cantuariensi Episcopo , cujus in proxime praecedenti Dissertatione fuit mihi sermo rLa rancus Papiensis GarueWius si clux ejus, repertis sud Bononiam L
17쪽
,1 DISSERTATIO UADRAGESIMAIUARTA:
gἰbus Romanis Iustiniani amperatoris, A versia. Quod amem paene
operam deder&nt, eas legere' aliis exponere. Equidem , ut Verum fatear dubium , ancipitemque in ista controversi a me sentio , quando tantam
inter Urspergensem ac Robertum de Monte discordiam intueor, quum ille ad Annum MCJ XVI. sub Lothario II. ac si mavis ad Annum MCII. sub Comitissa Mathilde, Irnerii,
ve Guamerii, seu inaruerit aetatem ac labores statuat, alter ver ad Annum MXXXII. Et si aliquantulum vetustior Robertus de Monte, quam Abbas Urspergensis, uterque tamen multis post an hanc mortem annis floruit is scripsit, ita ut cur uni potius quam alteri fidem adhibeas, aut neges Urspergensis autem multos e praecedentibus Historicis ad manum habuit, dum suam contexeret Historiam. Praeterea Milo Crispinus , Cantor eccensis in Vita ejusdem Beati an franci Cap. I. haec
tantum scribit ira primaeva aetat patre orbatus, quum ei in honoνem dignitatem Iticcedeν deberet, elicta Civitate, amore discendi, ad Iudi Liserarum perrexit tibi plurimo tempore demoratus, omni scientia saeculari perfeἱIe vibutus ediit. Si anfrancus in primae υ aetate ad studia Literarum profectus est is quidem amore discendi, que nobis a Roberto exhibetur aliorum in studio Legum Magister Rursus , si primus in terra talos repertas apud Bononiam Leges Magister fuisset interpretatus, cur hanc ejus laudem non novisset, non depraedicassis et Milo eccensis Monachus, atque illius aequalis Hisce adde, nos nuper vidisse amerium Iudicem Bononiensem ab Henrico IV. Augusto magni fictum , qui procul dubio vivente Mathilda Comitissa floruit . At non plura ego de hujusmodi contro-
reor, nequaquam ab Anno MCXXVIII. cum Doctoribus Bononiensibus deducenda est origo Scholae in Civitate Bononiensi . Testem nempe habeo , qui id mihi persuadeat. Is est nonymus Auctor oematis Cumani, ve de Bello exeidio Urbis Comensis, quod inlustratum a Cl. V. Joseph Maria tam pa Clerico Regulari Somas cliensi , in Tomo V. Rer. Italicar evulgavi: Ibi oeta res gestas, easque enima cie visas describit inquit
suaeque meis oculis vidi, potius reserabo. Ille ergo acta Anno MCXIX. reserens , Populosque recensens a Mediolanensibus accitos adversus O- menses, versu ais in haec verba loquitur:
Docta suas seeum duxit Bononia Leges. Scribit ille rursus ad Annum GXXVII. versu I 8 8. Bononiensium copias Mediolanensibus sese adjunxisse: Docta Bononia venis hue tim e
Si circiter Annum CXX x. Comensis Poeta tam expressis grandibus repetitis verbis doctam appellat, eamque laudat uti Iuris prudentiae Romanae Magistram Bononiam, hinc intelligas necesse est , jam longe antea ibi fuisse coeptam , immo constabilitam disciplinae Legalis Scholam , ejusque praerogativae famam jandiu e .ulgatam fuissse per nive sam Italiam . Non exiguo annorum spatio opus fuit Bononiensibus, ut
jure in suis Nummis inscriberent BONONIA DOCET. Attamen jam circiter Annum CXXX eorum Ci-B vitas
18쪽
vitas docta appellabatur. Itaque perspicuum puro , amovendam esse a temporibus Lotharii II. Augusti Scholae Bononiensis originem , atque ae talem Irnerii sive Hernerii, primi Legum in Bononiensi Civitate inter prelis, recte componi cum aetate Comitissae Mathil dis , ipsumque tiam per complures Seculi Undecimi annos praeesse potuisse Scholae apud Bononienses, hoc est in patria sua institutae. Nam quod est ad Pandectas, etsi fama ante quadringentos annos apud Pisanos vigeat, pretiosum ac Vetustissimum Codicem eos complectentem . in direptione Amalphiae Anno MCXX XU. a i sanorum copiis fuisse repertum, ac inde Pisas advecistum quippe Frater Raynerius de Gracchiis Ordinis raedicatorum, in suo Poemate caliginoso, quod vulgavi Tomo I Rer Italicarum, disertis verbis ejus rei mentionem fecit circiter
Annum Christi CCCXL. attamen fieri etiam potuit sinuo contendit Cl. P. Grandius ejusmodi famam non sat solidis fundamentis nixam fuisse. Ad haec etiamsi daremus, Anno MCXXXV. incidisse in Pisanorum manus andectarum Codicem qua
de re inter praelaudatum Abbatem Grandium Bernardum a nuccium tunc in Academia i sana doctissimum uris Interpretem controversa efferbuit minime inde consequitur, statuendum esse atque credendum praecedentibus Seculis Codices omnes usum an denarum prorsus X cidisse , ita ut Pisano illi unico debeamus totam Digestorum in Italia restitutionem. Quisquam alius eorum Codex superfuisse apud Italos potuit. Et revera rnerius longe ante eum annum , ipso Urspergens teste , an-viecta Bononiae discipulis exposuerat .
A WGlossis ornarat . Rarissimi autem facti fuerant in Italia Digestorum Libri qui ex Juris peritis ditiores erant, totam ferme supellectilem Romanae Iuris prudentiae constituebant inmodice Iustinianeo, Novellis, atque Institutionibus. Sed ut intelligas, vel post declinationem Imperii Romani, ante Annum CXXXV. quo Amalphitanus Codex repertus fuisse traditur alii in Italia haberentur an dectarum Libri, en tibi
exemplum , quo evincatur , Anno
DCCLII. Italicos illos, qui Lege Romani vivebant cujusmodi fuere Clerici, monachi plerique Digestorum auctoritatem adhibuisse in suis controversiis. Hinc etiam videas , Bononienses minime exspestasse is anum Pandectarum Codicem Amalphitanis ereptum , uti praeter tot alios LV. Henricus renc mannus in Histor.
Pandectar Trajecti ad Rhenum Anno DCCXXu typis edita censuit, quo ad illustrando explicandos
Digestorum Libros uterentur. Fragmentum autem, quod ei sum daturus, pars est Apologetici a Iurisconsulto eorum temporum concinnati pro Episcopo Arretino contra Senensem, ob celebratissimam litem inter eos agitatam de aroeciis aliquot controversis. Membrana mutila&principio carens, unde hoc fra omentum descripsi, adservatur in nobili Archivo Capituli Canonicorum Arretii 3 est apographum, quantum quidem mihi videbatur, ante sexcentoS, aut septingentos annos exaratum . Cur vero Chartam spectare ad Annum Cli isti DCCLII fidenter asseverem ,
ipse Lector intelliget, si Acta ejusdem controversiae scrutetur, quae
in Dissertatione LXXl V. de Paroebus congeram, ubi Stephani II. Papae Bulla Anno eodem data innuit Sau-
19쪽
sti Ampsan Corpus, violenter a Senensi Episcopo asportatum quod idem facinus hoc ipso Libello inse- elatur an onymus urisconsultus, Lege Codicis ustinianei essorum adversus Senensem Episcopum intorquens. En ipsum antiquitatis venerandae frustulum purum putum, quale in pergamena inveni . Nisi tot a lia veterum uris peritorum mon menta edax tempus absumsisset, saepe etiam Digestorum mentio nobis
Fragmentum Libelli contra Senensem Episcopum pro Arretino consecti, ubi Digestorum auctoritas adhibetur, Anno 32.
ne tim Sanctorum, verum etiam quo um-
libet hominum Sepulcνorum violationem, nemini Iuris perito non es indubitatum IPotestatesque loci, s o vendicare neglexerint, infamia laborare, ut in Co- diei L bro dono, titilo de Sepulcromiolator Si quis Sepulcrum laesurus attigerit, locorum Iudices, si hoc vendicare negleXerint, Tene momine quam viginti Librarum auri in Sepulcrorum violatores statuta pena damnari. Preterea locus ipse in quo Sepulcrum reponitur, publicetur, ut in eodem Titulo. Et si forte
detretctum aliquid de Sepulcro ad Domum ejus illamque asportasse reperiretur, illa , sive domus, aut edificium, quodcumque esto, Fisci juribus vendicetur. Ergo Senens Episcopus non potes petere iura Ecclesiae non suae, presertim cum neglexisset daνe vindictam es ob bo infamia laborare Icum et a in eo, quod ratum habuit
mandasse intelligatur, ut in Digestis a-
ibiabitis mandato comparatu , cum a
ab abii Onem etiam in maleficiis oeorum habere valet. Ergo idem iubere malefetum, album abere , postquam factum β. Satis autem babet alum, qui in eclina, cui prees , saerilegio rem ablatam tenet. Item in Octa Oo Libro
roris pervenerit audacia, ut possessi nem rerum apud Fiscum , vel apud quoslibet homines constitutarum ante eventum judicialis arbitrii violenter invaserit, dominus quidem constitutus possessionem, quam abstulit, restituat posse ri, dominium ejusdem rei amittat. Sin vero alienarum
rerum possessionem invasit, non tum ea possidentibus reddat, verum etiam estimationem earundem rerum restituere compellatur . Quod autemhee uestio procedere debeat, onus Cod eis Liber viatu Titulo ad Legem
Juliam de Vi ubi ea, priυata Siquis ad se fundum quodlibet aliud asserit pertinere , ac restitutionem sibi competere possessionis putat inter ceterae quod si omissa appellatione vim possidenti intulerit,
ante omnia calumni causam examinari precipimus . Libe quoque Digestorum concordat, ut prius de Criminali discetemν. Quando autem inscriptum babet , datam fuisse sententiam, tit Iaeramenti pars ita se tueret&r, i, per Senenses emansisse, babetur in Γuarto Libro Codiet , Titulo de ebus reditis generalite de omnibus iuramentis, inteν
cetera Si Iudex appellationis praesidens bene eidem illatum jus juran
dum a parte ante recusatum pronun
cia verit, res secundum quod judic t est , permanebit.
20쪽
Ad eadem tempora reserenda est informis Charta, cujus exemplum Vi
di in Archivo astensi, in qualem
A. reperi, licet multis lacunis' erroribus Librarii intermixtam, omnium oculis subjicio.
tus Sancti. Anno Deo propitio Pon-riscatus Domin Jobannis summi Pontiscis o niυeoalis Pape Deo coronato in Italia , Anno V. die Seκtodecimo Mensis Noυembris , Indictione
V. Ravennae . Exemplum ex autent co
de Cartus Donationis, quam olim fecit Eudoebi Ancilla Dei omno messinio Presti ter Regulae venerabilis Monaste-νii Sanctae Maνiae in Comedi juris sui in perpetuum. In nomine Domἰn; οβν Jesu Cbν si D. Saloatoris viri , Imperante .... piissm P. P. Augusto Consantino a
Deo coronato magni Imperatore, &mo Principatus ejusdem tranquillitatis anno Vigesm suarto, sed
Leone Imperatore ejus lio anno uintodecimo Tereio Mensis Mare Indictione RaUennae O meν ta , , etiam beatissima venera-
ssi a nunc Deo protegente, es hi ο-mino tibernante , omnus Anesta susPνeshite o Monactis atque Abbas praeesse videtur. Ego quidem in Dei nomine Eudochia Dprascripta Deo dicata ancilla Dei donatrix vira omni
renunciatione animae meae atque quondam parensum meoνum praesens praesen-
ris salutis cir donationis scripturarum alio nos promoυet, illa semper considerare atque disponere que an martim meνitis omintis ejus ureartiram hominem solum etiam humana conditio in opportuno empore divini parere an
datis laudibus defeνυise. Ide s/mam spem, duciam habentes O apertamdiυinis promissonibus inaesimabilem beatitudinem animae meae, ac pro venia delictorum meorum ' in quantum vires exigunt, O spontanea mea voluntate nullo penitus cogente neque compellente,
vel vim inferente ' sed nostrae propriae deliberationis arbitrii do se dono, cedo ira praedicto Monasteν ο Sanctae semperque Virginis Dei Genitricis Mariae , quae vocatur in Cosmedio, po endum , ides fundum Centu Colonna , qui vocatur Ronco fundum Visano, qui vocatu Tetidota, o fundum Lueiano, qui vocatu Polito, necnon fundum Cardeto. hec omnia in integrum inter innes lateribus ab tino latere fundum Gabio , ex alio latere fundum aibano, seu a tercio fundum latere limite , qui vocatur clar no , atque a quarto latere alio limite,
qui ad Rasiola, vel omnibus ad eosdem fundos pertinentibus. Et insuper do dono in suprafcν pto venerabili loco -- nasterio Sanctae Mariae, quae vocatuν in Comedi , hoe es fundum ignonis integrum, Mundum qui voeatu su u- geri, o Coplietaria, seu fundum brigo, o fundum inedi da pertinentem usque a limitem mundum. Et insuper dono in suprascripto venerabit;
misisse io Sanctae Mariae , quae vocatu in Umedin, ides fundum Cabale Pa di , quod est Coni funaeum