장음표시 사용
21쪽
gra , quae sunt positae u fundo, quἰ
vocatur ae olor quae omnia micbi veniunt ex Decessone parentorum meortim cum teννῖ , vineis campis , ratis , a
rino, Corneliens , Plebe Sancti Maνt ni in ablum vel omnia sicut superiωs leguntur retento cbi tis ruct quindecim dieνum, quod possim venerabili suprascripto Monasseνis Sanctae Mariae,
quae vocatti in Cosmedin, ut leges censent m eorum eo are, quod hoc est e L gem retinere , quod e tradere. Post vero tranfactos quindee m dies s bufructuaν e pro prefato venerabit -- nosterio Sancte Marte, que vocatur in Cosmed congregation que ejus . DP νius novi natas es in integrum scutsuperius legitur, mea n te decνevis voluntas, habeas , teneas, possideas perius fere domin Amque tuum, congresiation ueque eius in perpetuum possidendum ad tum Ginentamenttim deservie=int . . . . . falaris, bidem permanendum , non vendendum, nec donandi, aut aliis largiend atit Neri commuta-
ra teνne vite esse pari cipes contra quamee am donacionem me a presenti die .... pol ceν permanendum non per me, neque e aliquamcumque oppostam pem
sonam ...... procuratoris non ad
dum . . . . . at one contraire , M a Legia
sacra sancta Evangelia , quae corporaliter obsculans tango, Sedeque Sancta φpostolica, Imperatorum salutem, a resatione confirmo, me contra prestriaptam donationem mea propria se θοα-tanea voluntate optuli in suprascripto Monasterio numquam esse ventura, sed perpetuis tempoν bus inlesam atq&e immactitatam uonger re inodire promitto excluso me meosque hinc
gnorantia. foris, locisque, Irescriptione . alia , Senatoque Consulto quod de mulieribus restitit, benefitio retractandi, nec non de Religiositati abitus , quod de Relictis sunt per Legem indulta donantibus
Et ho procuraν decreυit, ut tili mbabeatis licentiam vos stiprascriptis nefasus resister, o Erguminus, tu que Iuccessores vel congregationes de-ρνυiendum cujusque u perpetuum in s p dicto Monaseνio fuerit suoquo tem pore per qualecumque ingenium prenomia natat fundoras cum omnibus ad easdem
fundis pertinentibus, scut superius legiatur, Ἀκ parte vel em tota, meque percommtitationem neque per e teotico iatulo, meque se nullo contracto a salario supraferipto Monasterio quicquid maioris vel minoris eoona daν aut donare, aut de jure supνascripto atraneare Sed imperpetuum a pro candela Ἀ- limonia congregationis 'Mouisseνir fruges, quas bi Deus annualite preparaverit prout fati sum . Γndulgentians
peccatorum meorum, vel equ em animae
dum dictaυi, subteri manu Fropria signum Sanctae ciueis fecro testibusque a me rogatis obtuli subscribendam . e
22쪽
eam vobis suprafcν te Congregationi νε- di si liberalibus mancipalibus alegare malueritis, liberam νibuo 'concedo ex more licentiam allegandi , de quo νυ se de quibus omnibus Onis suprascriptis β pullo Imperantibus Dominorum piissemis Augusorum P. . . gusorum Constantino anno Quadragesimo Octaυ , Principatus ejusdem Anno
Baslius presens ad omnia suprascripta. cum electa es se subseripsi.
Constantinus Tribunus numerum Le- non ut Caνiule donationis de supra-
o pro ecordatione scribere Navi.
sum concordare eum veteri nemplo com
nihil addens neque minuens, quod en tent a vel sensum mutet, ni in compositone iterarum vel Silabarum eam
scrip atque complevi. In donatione ista animadverteris. Sanmmonialem Eudochiam evictionem polliceri, renuntiando juνi, facti ignorantiae, praescriptioni, O Gnatus Consulto . quod de Mulieνibus praestitit Oe. Nomine Senatus Consulti
nihil aliud ego significari opinor ,
nisi Velleianum, de quo titulus est Lib. XVI. Digestorum I. Et primo Quae mea conjectura si vera est, rursus habemus, eculo VIII. Ravennae usurpatam fuisse auctoritatem andectarum, sive Digestorum. Nam etsi
in Codice quoque Lib. IV. Titulo XXIX. Leges habeantur spectantes
ad Senatusconsultum Velleianum, attamen veri videtur milius, andem sipsas innui, in quibus ipsum Senatusconsultum refertur . Sed ne in
Gallia quidem desit unquam Digestorum sive Pandectarum usus, meque in
23쪽
in eam pinionem compellit ita Aldfici Epit copi Ceno nensis, edita a Baiurio Tom. . Miscellaneorum Floruit ille Seculo Christi Nono imperante Ludovico io. Et quum controversia ferveret inter ipsum Antistitem Sigismundum Abbatem caussa Monasterii Ani solae , inter Leges, quas ipse Episcopus pro se laudavit , recensentur quinque Capitulade fctu sententiarum , O n hus litium, Pauli sententiarum L b. V. Infra etiam memorantur verba aut Lib. I. Sententiarum Tit. IX. Ivo quoque Carnotensis Episcopus ante Amal phitanam direptionem Leges quasdam e Digestis petitas laudavit . Aliis quoque hanc ipsam veritatem confirmarunt prae laudatus . Grandius,
Clarissi. V. Virginius Ualsecchius Monachus Benedictinus, ipse Pisani Lycaei ornamentum in Epistola edita de Veteribus Pisanae Ciυitatis Conssitution bui I ita ut fidenter affrmare jam quisque possit, non exspectasse Bononienses ut supra innuimus , Pisanum Pandectarum Codicem , Amalphitanis ereptum , ad illustrandos Digestorum LibroS. Hanc ergo laudem primam sibi procuravit Bononiensis Civitas Seculo Undecimo, nempe Scholam Romani Iuris illustrem aperire, qualem
ceterae antea nunquam habuerant
An aliud quidquam discipulis illuc
ea de caussa confluentibus tunc explicaretur, ex monumentorum in Ο- pia decernere nemo possit Anonymus Poeta Novocomensis annum modo ob restauratum Legum studium doctam celebrem Bononiam appellat. Et hoc quidem a Banoniensibus multa cum laude Saeculo Undecimo peractum. Sed altero Seculo hoc est, Duodecimo eadem Civitas novum decus sibi procuravit, cujus Tom. IX.
nune nobis ingerenda est mentio.
Hactenus ad Iuris Civilis scientiam
propagandam incubuerat Bononiensium cura ac industri . E publica re post aliquot annos visum est , excolendum quoque in Scholis proponere u Cainnonicum. Scientiam profecto an num Ecclesia perpetuo optavit in Sa cerdotibus , ac praesertim in Episcopis, quum ad eorum normam ,
uno verbo universa Ecclesiae politia, consormanda forent. Et nulla quidem erat olim Cathedralis Ecclesia, nullum saltem ex insignibus Monasteriis, ubi non haberetur Collem aliqua
Canonum . . Parum fortasse in reliquis Literis ac disciplinis exculti erant Episcoporum Sacerdotum praecipui atrii saltem Canonum studium resinere consueverunt: quod sane multum contulit ad servandam illae lam ignorantiae temporibus idem orthodoxam, Traditionem, ac Disciplinam. Ex hisce Codicibus Stis vetustis multi adhuc superiunt,
plerunque unus ab altero diversus, quod subinde recentiores antiquis Collectionibus nova, aut ab aliis neglecta adjungerent. otissim tim vero invaluit Isidori Mercatoris Sylloge , quae quamquam spuriis mercibus abundet, attamen vix edita magno in honore praesertim apud Italos fuit.
Et ad hujusmodi quidem Canones colligendo aliquo etiam ordine
donandos, ut antiquiores omistam ,
in Germania Regino Ahbas Burchardus Ormariensis Episcopus insudarunt, uti, in Italia Anselmus Lucens Episcopus si tamen is revera auctor est Colle Et lonis in Codice Romano conscriptae Deusdedit Cardinalis circiter Annum
LXXXVII. in Gallia felicius quam reliqui praecedentes vo Carnotensis
24쪽
Episcopus circiter Annum, . Collectiones minorum gentium non memoro potius innuam, mihi olim inspectum fuisse in Ambrosian Bibliotheca Stum Codicem, cujus antiquitatem ex characterum forma metiens ego , conjiciebam spectare posse ad Seculum XI. fortassis ad X. Ibi Collectio ampla Canonum, sed sine Auctoris nomine, quales se me sunt reliquae . Utitur ille Collector Canonibus Conciliorum auctoritate Sanctorum atrum , Decretalibus ab Isiadoro Mercatore confictis , Capitularibus Regum Francorum . Ibi duo Tractatus leguntur alter de gravibus mortalibusque Peccatis ac criminabus eorumque poemnitudine & satisfactione . Incipit c 'ae sunt autem graυi ct mortalia
peccata e Alter est de materia principalium Vitiorum , eorumque Origine
Incipit : Humani generis Creato Conditor Ditis e. Hujus opusculi Auctor sententias praesertim adfert Cassiani, Serapionis , aliorumque atrum. Tum : In nomine and a Trin ratis incipit , he Secundus ex opusculis et Uitulis Cistbolicorum Patrumhreviter excerptus ψιibus modis tincta per Cbν si νatiam humano generi emittuntur peccata . Ibi leguntur Canones Poenitentiales. Ibi claudatur iνω-
pollonii de Ieiunio quartae, eatae Feriae. Succedunt capita centum tredecim e Capitularibus omni arol; praeclarissimi Imperatoris . Deinde nomina Regionum continentium intν se Pνου neias centum duodecim , Italia, Gallia, Africa , Spania, Illaricus , bracia, Asia, Or ens . Pontus , Aegyptus , Britannia. Infra habetur Cap. de qua- tuo isnodis νincipalibus . Succedit breυis annotatio de reliquis 'nodis quam ei evulgare constitui. Sed antea monebo, infra occurrere in eodem Codice Edictum Chil deberti Regis cum hoc titulo: νονetio C. Ide-heνti Regis Franeortim υ ν inluseri Ctim nos a Dei nomen omnes Kalendis Ma=tii e Plura non describo, quum edita sint Tomo I. Capitularium editionis aluetianae. Denique ibidem Sermo legebatur, cujus en prima vemba F, atres Presbteri 9 Sacerdotes Domini cooperatores ordinis nostr esis e. Deprehendi , Sermonem esse Leonis IV. Papae in Romana Synodo recitatum , quem habe Tom. VIII pag. 3. Conciliorum editionis Labheanae. Luce minime indignus , fortassis etiam usui erit ali ui Catalogus Conciliorum quorundam, cujus nuper mentionem feci.
Inde veterum aliquot Conciliorum Provincialium ante annos co. scriptus inmodice Bibliothecae Ambrossianae ,
jecim saluertini canones cluarnordecim, Ut quorum auctor mox me Vitalis Salam nus exstitit. Te, tia Gangrensa, quae pos Nicaenam legitur Iusse , in qua PatreεJexdecim statuerunt canones iginti νο-pter tiridam necespitates caesosticas , maxime contra νβasum . tii dicebat quod nullus in coniugati gradu positus , ne silvis fidelia, qui non omnibus νε-
25쪽
gin: iduo a uerunt Canones suinquag n-ta octo , quorum auctor maxime beodo-
tres decem Ο Ουem flatuerunt Canones, quorum au Tor maxime Caesaritis Arela-
satuerunt Canones , suorum auctor ma
xime Hilarius Episcopus exstitit. vitιιuctadecima Daunensis, qua latres viginti septem saluerunt Canones . quadraginta , suorum lictor maxime Caesarius Episcopus exstitit. Sextadecim o galensi. in sua Patres trigintaquatuor saluerunt Cauones , stiorum Gesor maxime Caesarius apiscopus exsitit. De-eima septima inuriatanenses , in qua Patres septuag ntaduo saluerunt Canones
quorum auctor maxime Aurelianus Ar
26쪽
Sequ tu item annotatio de Decretalibus Aposeolorum . Silυese Papa a Pe- pro νigesimus Partus , congregatis cum confii Conctantini augussi in Urbe Roma ducentis septuaginta septem Patν έus , post Nicaenam 'nodum damnaυit ἐψem frium, o ceteros Haereticos, constitutiones plerasque Ecclesiae necessa νias νdinare suduit Siri ius a Peινο suadragesmus scripst ρρνetalia capirula quindecim, propter quasdam necessitates, melio Tarraconense Epis opo coσ-sulente. Innocentius a Petν Quadrage-smus Secundus scripsit quasdam plo-
notatam Caelestiuus a Petro quadrage-smus quinctus scripst ' solam ad Venerium, O ceteros Galliarum Episcopos , in qua continentsi Capitula vigin-riduo Leo a Petro quadragesmus septimus scripsi quasdam 'solas ad diveνμνω Proυinciaνum Episcopos , in quihus continentu Capitula vigintinovem. Hilarius a Pet=o Madragesimuso Iavus praesentibus p scopis O res, Uteris quadraginta quinque, flatuit capitula 'nodica se . Felix a Petro quinquagesimus , praesentibus Episeopisor νesisteris octoginta, uno , capitula Canonum consiluit viginti septem pro νebaptistatis in Ahica Episcopis Presbteris, es Diaconibus Gelasius a Petro quinquagesmus primus capitula Diginti septem de Uitutis cole assicis.. nassastus a Petro quin Magesimus δε-
ἔinia quinque, floruit capitula innodica
quinque. Item eiusdem is Decretati s cuna capitula 'nodica septem, eadem necessaria , quae cum Episeopis, Presb-teris ' Diaconibus centum Octoginta uno Irmata Iunt. νσονius Doctora Petro septuagesimus sextus Icνipsi e pitula Vnodica se cum Discopis viginti quatuor, temporibus Mauricii Og i. Item eiusae eapitula Mndecim valde necessa νia , ad fugusinum in Britannia , ipso equirenre , scripta Martinus a μιν septuage mus Ieprimus consiluit Fnodum in Urbe Roma cum
Patribus entum quinque contra brum socios eius aereticos, damnans eos a qui unam Naturam ct nam opinionem in Filio Dei asseνebant quam ransiriabens misi per orthodoκos iνos in mrientem, Oee dentem. Gregorius II. Petro nonagesimus primus δεν psit Capiatula septem ecim, omni Ecclesae se vanda cum Patribus ιν ginta νibus, eaque sub anatbematis vinculo alligaυ t.
Itaque Sectilo Christi Duodecimo non deerant Canonum Collectiones, quae praesto essent ad Ecesesiastica praecipue judicia instituenda Attamen nulla hactenus erat, quae , sive ordinem, sive ubertatem materiae spectes, omnibus numeris lucubrata , atque expolita videretur Forte Versabatur Bononiae circiter Annum M XXX in Monasterio Sanctorum eis licis Naboris Gratianus Monachus doctissimus , ex ordine Sancti Benedicti, Clusii in Civitate Tusciae natus , qui hanc spartam adornandam suscepit. Ejus Decretum celebratissimum prodiisse traditur circiter Annum CLI., ac statim avidissime in Gymnasio Bononiens exceptum fuit .nta cum laude Auctoris, ut is deinde Magi se κατ foκην appellaretur. Repete nunc, quae supra
vidimus de Anselmo de usteria, Ollico Vice domino, Clericis primoribus
27쪽
DISSERTATIO UADRAGESIMAI UARTA. et
ribus Ecclesiae Mediolanensis. Cur ad Scholas Turonenses ac Parisienses circiter Annum CVII l. ii perrexere, quando Bononiensis Academiae in dies crescentis celebritas talicam gentem iteraturae cupidam ad te alliciebat Sed animadvertendum est, in Bononiensibus Scholis primis annis locum fuisse urit prudentiae tantum civili . At in Galliis Seculo Christi Undecimo decurrente reflorue rant liberales Disciplinae, sed praecipue ingeniorum Italicorum cura. Idoneum testem ha heo Gula mundum Monachum . qui ex Gallia in Italiam profestus , an Et a Romanae Ecclesiae Cardinalis, Episcopus versanusereatus dicitur ab Orderico Vitali Fuerat ille discipulus B L anfranci Ticinensis, Cado mensis primum Ah-batis, tum Archiepiscopi Cantuariensis, de quo in praecedenti Dissertatione egimus, ac propterea illorum , quae ei reserenda censeo, probe conscius. Ita ergo ille Lib. primo
de Veritate Corpor. 9 Sanguin contra Berengarium . Tune tempoνis scidis circiter annum XL. Liberales δε- res intra Gallias paene obsoleverant quum Berengarius errores suos venditare coepit. Subdit, illum inani
eruditione superbientem , a Domno Lans aneo in Dalectica de re satis parva turpiter sese confusum ' quumque pe ipsum Omnum an staneum vi νum aeque doctissimum Liberales Artes eris recalescere atque optime eυἰviscere feci se , Berenga=ius deserrtim se a distiρυ-
iis dolens vidit. Ex his intelligis Lansean cum Di HeEticam calluisse Ἀquamvis etiam daremus, Arrem hanc,
immo Physicae ac Metan hysicae
rudimenta, non uti res plane novas
ab Italia per eum fuisse in Gallias advccta, is tamen earum disciplinarum studium amplificasse, in propa-
gasse apud Gallos credendus est. Audi Malmesburiensem pag. 2O3. de eodem anfra nco loquentem Publicas Scholas in Dialectica profesus es tit egestatem Monaserii Scholarum legendum puto Scholarium Giberalitate
temperare . Ea ivit fama ejus in emotissmas Latim talis plagas, eratqNe Eeccum magnum o famosum litteraturae
Gymnasum Testis quoque est illelmus Gemmeticens Lib. 6. Histor. Normann Beccensis Monasterii, Lanlianci Magistri famam levi per
orbem terratim penetrasse . A currunst
etirici Ducum flii nominat Ismi ob larum Latinitatis igidri, Laici potentes , alia nobilitate Viri . Neque tantum Dialecticam explicuisse censendus Beatus anfrancus , utpote qui testante supra laudato Malme
sburiense, teneriorem quidem aetatem
in Saeetita ibus scide studiiso dei νί-vit, sed in Scripturis di Dinis animo
aevo maturciit . Incrementum initur non leve ab eo quoque acceperit puro Theologiae studium in Galliis,
ex quo tum ipsum, tum ejus discitipulos , hoc est Alexandrum I. Romanum Pontificem , uit mundum Cardinalem, versanum Episcopum , vonem Carnotensem Antistitem , aliosque Episcopos Theologica scientia claruisse patet, ac praecipue Sanstum Anselmum Cantuariensem Archiepiscopum patria, ipsum Ι- talum. Certe Theologica studia in Gallia ac magna Britannia , postquam illuc profectus est an francus,
emerserunt , aut splendorem pristinum resumere coeperunt, ita ut vel
tum ex Italia in Galliam proficiscerentur, qui eruditione dis inarum rerum exacte imbui percuperent. Illuc etiam Hildebrandus, postea sub nomine Gregorii VII. Papa celebratissimu adolescens perrexit . dorciclis au
28쪽
at audiendum ianseancum Paulus A per i subsequens iecimum tertium . Bernriedens , in ejus ita edita
Tomo IlI. Rer Italicarum , Cap. X. haec de eo habet : Iam ex adolescentiam ingressus profectus es in Franeiam insantia eruditionis . Idem quoque fecerat Alexander II ejus praedecesser, qui , ut supra innui sub eodem anfra nco sacris literis eruditus fuit. Atque hinc intelligas, non immerito scriptum fuisse ab Alberico Monacho Trium Fontium in Chronico ad Annum LX. Philo ορbiam , des Sapientiam , pervenisse ad Gallias is diebus illuην um v rorum Lanseanci elvii . Hisce Alberieus jungit Berenear um , or anagal-dum, illum Haereticum , hunc verblaudatissimis iis duobus Italis mini
Quod ergo enixius in Gallia tem poribus iis, quam apud Italos, Theologiae mi aucticae opera daretur,
atque ibi celebriores Magistri haberentur ex quibus plerique discipuli fuerant an franci Anselmi Italicorum propterea in Galliam diu
confluere perrexerunt quicumque e X
Italicis ad sacrorum studiorum laudem inhiabant. Quum vero circiter Annum CVIII. teste eodem Alberico de Tribus Fontibus ad Annum MCXV. I rerent in Franei am Laudunum nominat spinus ille Magisse . selmus , qui Glossatuνam inteνlinearem primus exbibuit, O state eius adul-pbus , ct ipse Magdie Tbeologus cor Catalaunensis Episcopus caussam habes, cur Anselmus de usteria Otricus Vi cedo minus , ambo deinde Mediolanenses Archiepiscopi . supra a Landulpho de Sancit Paullo memorati, relictis patriis laribus in Galliam se contulerint. Et pro se si per reliquum Saeculum Duodecimum,
gloriam Theologiae Parisienses Sch lae ita sibi vendicarunt, ut Lycaeum illud certatim nobiliora Italicorum ingenia peterent eruditionis caussa. ibique etiam ad alios docendos adhiberentur. Quare quum periculosae opiniones Gilberti Porretani , istavi ensis Episcopi, Anno MCXLVI. delatae fuissent ad Eugenium li I. anam , is Otione Frisinstensi teste Lib. primo, Cap. 6 de Gestis ridericii respondit o Gallia, intνοire, ibique de bo verbo , eo quod propter iaperatorum Virortim copiam ibidem manentium , opporttiuiorem examinandi factitratem abeνet plenius velle cognost
νe. Sed quod beneficii Italiae nostrae Gallia tunc detulit ingenti foenore Galliae ipsi non sero Italia rependit. Nam circiter Annum CXLI. Petrus Ombardus, patria Novariensis, postea Parisiensis Episcopus, celebrem Librum Sententiarum composuit, cui potissimum, immo uni locus deinde fuit non in solo Parisiensi Gymnasio, sed in omnibus Theologorum Scholis. Ad haec apud eosdem aris enses tum pietate tum doctrina incomparabiles viri Italici Thomas Aquinas Bonaventura Balneo regiens ' effugere, qui Libris editis
Theologiam , ac Philosophiam re- siqua praetereo ita illustrarunt, ut neuter eorum nostris et laudibus indigeat duibus etiam accessit Aegidius de Columna Romanus , suis tu rubrationibus & ipse clarassimus qui non secus , ac alii in aris en ἀAcademia Philosophiam ac Theologiam per plures annm summa cum laude professus est. Denique constat, Galliam Saeculo eodem duodecimo
accepisse ab Italis uris saltem Canonici Libros, quum in Iuris pruden
tiae Legendum videtur Gomere, seu omere nihil enim sonat vox umisere.
29쪽
tiae studio prae Gallis excellerent Atunc, postea Italici viri. Utrumque vero Ius testatur ervasius Do-robe mensis Angluus Scriptor ex talia penetrasse in magnam ritanniam . Ejus verba sunt circiter Annum CXLi X. Regnante Henrico I.
Leges , ct Caindici in Angliam ν movocari sunt , quortim ν imus Magister caritis. His in Oxenfordia Legem o-etiit. Anglici autem ac Normannici Scriptores concordi calculo tradunt, hunc natione meobardum fuisse. dem quoque de Germania dicendum. Quoto autem Anno primum Bononienses in suum Gymnasium invexerint universae Philolon hiae , Theologiae, ac Medicinae Magistros, norare mes fateor. Fer totum ciae-
culum Duodecimum quidquid monu-ITentorum ad Bononiense Gymnasium spestans , congerere Sigomus potuit
in Historiam Bononientem , de ari-sprudentia tantis ibi exculta fidem facit . Illud contra perspectum habeo, primum Grammaticae atque u-maniorum ut rartim Magistrum accitum fuisse circiter Annum CCVIII.
Lori compastutim Florent intim, ut pluribus si di Tomo VI. Rer Italic. r. in Praefatione ad ejus opusculum de Obsidione Anconae. Praeterea supra laudatus Sigonius ad Annum CCXIX. commemorat Honori II l. apae literas ad Episcopum Bononiensem datas, i beologiae stidium in
inbe aleret, neque Retigiosos aut uri Civili, acit issicae operam dare peνm ι- reret quae indicare videntur, Theo.
logiam quoque ac hysicam praeter Leges in Bononiensem Academiam jandiu antea immigrasse . Ceterum quum ordines Praedrinatorum , minorum . ac deinde remitarum Augustinensium ei ulo 'ertiodecimo perentne fere Urbes invaluerint, amiliares coeperunt esse per Italiam Theologiae quoque, ac Philosophiae Scholae qua de re nihil attinet eruditum Lectorem monere . Atque adtenus ut prima, ita unica Bononia florentissimum Gymnasium in Italia se habere gloriabatur, ceteris Civitatibus ejusmodi praerogativa carentibus Fama loci, atque insignium Magistrorum , quales fuere Bulgarus, Martinus ossi Anconitanus, Hugo, Albericus de orta a Vennate , Bononienses , Lotharius Goannes Bossianus Cremonenses, Hugoli
nuS, BZZo, Accursius, aliique s de quibus anci rotius in Lib. de Clar.
Leg. Interpret multa commentatus
est' eo processit , ut ex universi Italiae Urbibus adolescentes Bononiam confluerent, Juris prudentiam inde domum reportaturi . Privilegiis ac immunitatibus etiam non paucis illuc alliciebantur. Odo Dedus , qui Anno MCCLXII. Leges in ea Urbe interpretabatur , Bononiensis Academiae
celebritatem hisce describit: Vidi ego
Bononiae aetate Domini Aronis , quum Sebolares poteνant itare foνum o cauμsa criminali aderant eo tempore ferme decem uillia obolarium . Tanta
juvenum affluentia, quorum plerisque marsupium bene turgebat, explicari non potest , quanto emolumento Bononiensium rebus fuerit, quantumque incrementi ob eam caussam
s Civitas , Reipublicae illius potentia Seculo XHI. praesert.im coeperit. Tunc in finitimas Urbes eorum vire saepe se exonerarunt nihil minus cogitabant Bononienses , quam
totam Flaminiam, sive Romandi olam imperio suo adjungere. Ne vero quisquam ex Liberalium Artium profestaribus illuc ad Leges interpretandas accitis adeo invidendam Urbis selicitatem minueret, sacramento quis
30쪽
sque adigebatur, nusquam nisi Bononiae se Iuris prudentiae Scholam
habiturum, neque auctorem unquam futurum, ut Bononiensis Schola minueretur, ubi resciret is per a-
Al os tentandum , se primo quoquo tempore Consulibus aut raetori id proditurum. Exempla proferam ex ipsius Bononiensis Reipublicae A chivo depromta .
Sacramenta a variis Legum Interpretibus praestita, quibus constringebantur, ne extra Bononiense Gymnasium scientiam Juris traderent, Anno II 89. Ill sm C uiesimo octuagesimo Nono, ut udis Decembris, Indictone VII. Constites Bononiae , scilicet Dominias G ra-dus Nolandini Jacobus
Rambeν tu de Albaro es Jacobus Alberti de inlio, voluntate in consensu totius Consilii promiserunt Domino Lotherio Cremonensi , quod neque ipsi,
neque aliquis successor eorum, cogent prae-Aictum Lotbeνium, aliquod acramentum
facere, per quod magis si frictus Communi, neque eum prohibebunt vel cogent, regere Studium in CiυItate Bononiae. Et tune in eontinenti itiνaυ , praedictus orbe ν us seetin tim tenorem
infra criptum: Ego uro Dominus Lotherius, quod ab hoc die in antea non regam Scholas Legum in aliquo loco, nisi Bononiae. Nec ero in consilio, ut Studium hujus Civitatis minuatur. Et si scivero, aliquem ipsum minuere velle, Consulibus vel Potestati, qui pro tempore
erunt, quam citius potero , nuntiabo,
bona de destruam. Consulibus vel otestati, qui pro tempore erunt, bona fide consilium is adjutorium
dabo de omnibus, quae a me e tierant, credentiam eis tenebo. Ego Guid , ν der et Imperator scio' nunc Commtinis Bononiae Notarius, iussu O voluntate νaedictortim Consu
do, Henrigettus Bonaetvniae Saul , Baruncinus de illano, ad legendam ausitiliandam bane ρνaesentem novam Chartam cum veteri inteνfueνunt, O bu-jus ei testes rogati scieνunt.
ntine Communis Bononiae Notarim , secundum quod vidi scriptum e manum Gu donis Notarii Communis Bononiae θνipsit exemplaυi, ne aliquia in fraudem addidi et diminui, Anno Domiani CXCVIII duodecimo Kalendas Aa-gusi, Indictione .
Anno Domini . Millesim Ceniesma Nona esimo Octaυ , Indictione . Pνἰ- die Kalendas μυembν Bononia in Oniit hospitii Domini Uberii Bononiae Potessat s. oram Domino goliano de Gosio Iudice, Petν de Roman-eio, Rodaldo Rubeo, Palmerio Cati dicis, ct aliis multis, Dominus Johanninus Praeceptor , tactis Iaerosanctis Ευaneeliis, juravit , quod de cetero in aliquam aliam Terram non leget Scientiam Legum scholaribus , nisi in Bononia. Et quod non dabit operam nec consilium nec adjutorium, quod Scholares in aliam Civitatem debeant morari, nec Studium de Bononia Legum debeat diminuici
consilium Potestat , Iudi bus de Communi, vel Nectoribus , qui pro tempore fueνint, bona fis abi; cum ab spetierint.