Gulielmi Budaei, ... Epistolae

141쪽

vgra GVLIELMUS BUD AB Us me allati sunt haud mediocris magnitudinis:id quod non

minus aegre tuli,quam hodiernum tuu factum. Quasi uesro mihi frugi uitam degere non pronum sit 8c amictumi qui in urbe quom huiuscemodi c5uictus auertari solitus sim,ut mihi incommodos atm noxios. At enimdono tibi Piscem datum,no aere Darium. quasi honorarium munus. officiosumdi misisti.mitteres ioitur onsedaedalum c uv. miser Ium coqueret scite ato condiret: mitteres citrea mala,mitteres quae opus sunt ad onerosae culinae codimesta, ne soloecismum in extructone luxu, admitteremus. Deniq; mitteres conuiuas,qui mecum elitarent. N am quus hic meus uillaticus non ex poDinarum discietina Eeatitus, nondum rudimentum etiam quotidianae meniae apparatus Posuit.OuippeI utor mediastino potius , Quam culinae destinato porro nec mei conuiuae uuisuccissia esse ternasi assuerunt,olerat ructari,his utici deIUtristamo, ridi te possunt: quae callosum palatum non tit Musa nidii lcium,nec overi parasiti ab eorum usu deduci queunt,quae mihi placere norunt. Iam uxorem habeo cibi adomodum parci,ut quae uix tertio quo die epuleturi quod quidem instar cibi iusti esse possit. In summa nihil moror

huiuscemodi fercula,non ruri,non ubiq;,non ex tempore parabilia citiae nStiaentorum accessionem poscunt. Si quidem cum huiuscemodi rerum materia in sac penu mustica non habeo:tum etia accedit quod uictum ad tempus colere institui mentis illustratorem,qui nec caram opson

rionem nec curiosam concinnationem admittit . Et anni

superioris fastidium fiorum serculorum inedia discutiens dum esse statui:qui stomachi mei mores,palatii corrupe rat. Qua mihi ipsa per te,alios. uti non licebit, ut uideor

tanta est munificentiae tuae importunitas,qUam iandiu ex . . Pertus sum. Ouod utinam mini potius epistolam una perocium scripsisses, quod unum ossicium in te semper desnderare

142쪽

derare me tibi dictito nec tamen tibi persuadeo : stratiam

certe maiorem. uberiorem . a me milles . Quam hoc tuo

Guneresecilli, granatore omnino quam locus hic noster Martianus capiat. Vale.E Martiano nostro,sua hora pravi dij. Dimitti enim se famulus tuus Doscebat.' GV MEL MVS BVDAEVS LV Do VICO UIUI S. Is paucis diebus scripseram Hermanum me Phrysu non uidisse:at ita casus tulit ut Hermano sim congressus postridie quam literas obsignaui. Cum eo enim pransus sum, di cu

Nicolao Beraldo homine tibi, doctissimis

multis, bene noto,doctorum hominum in urbe nostra ueluti Xenapogo. apud Germanum Brixi uirum doctrina sinsulari ingenio. eximio preditum.Eodem die literas 1 te binas accepi:unas Hermani manu, ais

teras domi meae urbans reditum meum manateis, uel adsventum potius. Primum igitur de Phrysio ualde te amo. rui talem nobis hominem conciliaris. Nam quantum rusicare ex unius horae conuictu potuimus, iuuenis est ina8enue atiu etiam generose natus di educatus: plurimas, insignest, notas indolis eiuscemodi reserens: in spem ut

opinor inchoatus primariae eruditionis.atuue doctrinae. Quanqua ei pene succensuimus Quod inter homines suae sortis nulla usqueadeo inuitari lamiliari comitate conui, uatoris re conuiuarum potuit,ut innatam modestiam,padoremutantisper deponeret. Deinde quod excusationes non accipis,defensionumi mearum argumeta,quasi maιν solida eleuas pro arbitratu tuo facunde magis quam insdul genter: ita ut ulterius proaredi causificando no ausim nondum plane statuo utram in partem accipere debeam.

143쪽

ono enim stilum promouem,quum urgeri me infrostraphis meis uideami Tametti no lacti quaeitio est,sed intera Pretationis. In cuiusmodi controueritis cum uos uiri bos

ni id est dicendi periti re artifices uerborum sentetiarum

plurimum ualeatis certum est non contendere,ne in fraudem Quoque litis impendiorum incidam. Et ais te uerbis eis credentem,uelut ex promis rem suturae meae indus

striae esse factum: ut iam integrum titii non sit fidem tua Iuere. Et quando inquis in hunc locum de te pollicendo Progressus sum, unde regredi pudor uetat, uide utPrnis tum hominis tibi amicissimi prirno quoi tepore praestes. Quid si cum pedem reserre te pudeat praeDropere Proue Oum,me proserre pigeatet Quid si autem periculo meo res

nunciare te illam amicis praecipitem pollicitatione ueli repostulemccum eno quom renunciare inconsultam ias ctantiunculam non dubitem:ut hoc perfiui octo ad Iludis um pollim,non ad scriptionum taedium, quod nodum insmen ipsum satis constitutum habeo. etiam si in uoto habeam. Atqui si hane coditionem respuis, meminisse iubebo alienum te factum communi periculo promisisse. Ecce au. tem rursus cum haec animo agito, altera noua* ex epistos la tua recentior operae indictis,quasi ignominiae denaciatio, nisi quid mox dignum tanta expectatione hinc exierit.Et iubes me expectare epistolam a te grandem de hoc.

ruod ad Tonstallum scribenti . nescio Quid mihi excidit

e commetatione non ita ualde angustis finibus circum,lcripta Hic etsi epistolam illam non habeo,tamen nihil ita certum promista me arbitror. unde tibi mecum actione aequus mihi iudex dare possit. Quare argumentum aliud scribendi semulus comminiscere si me audies, nisi te sumumoueri mecum agentem, intentionem. tuam depelli prima quaq; exceptione mauis. Quod si uerbis tuis perpulo

susti suasione euictus aliquid emisero mamus enalce

144쪽

LUDOVICO VIVI: I smodi,& longe id inferius expectatione,quam tu excitasti

fuerit,nimirum ut mihi mox dedecori, sic tibi tandem suis turum est pudor ut qui inconsultius fidem tuam,amici lobstrinxeris existimatione. Nosti illud icio, ε ηυν παρ Em, ted narum meministi: quo admonemur lponsionis comistem esse noxam. Eldiolomon capite decimoseptimo sacrorum Proverbiorum,lax s- insuit imκsοτέ lil invτῶ-η,1 stuc τ εαυτο At enim praedes ita os quinin nostros,tot tantist facultatibus idoneos &Iocupletes nabes:sestertium,pondo,minarum, ec talentoru

summis, ec nostris denim externisin mens exuberantesa quibus satis cautum esse iidei tuae considis Oc nolirae ut arbitror opinioni. Quis scit an in alio aenere soluendo persinde futurus simcilla sortasse recesta, & uelut in numeras to erant penes me, quae hactenus prompta sunt ad intero Pollandum usum antiquorum uer rum, priscaruml re rum memoriam exulcitandam que iam olim consopita Seuerofi obrutaaerat. Ouibus etiam digressiones intercalansas diiramus ueluti operis corollaria:ut lectionis refractariae lallidium vilioquktardioi -emElematis inscitis discuteretire. Ouibus etiam iniis sales interdum

aspergendi uerunt: ut rebus aliouuin insulsis ad uuluus S trietentibus nec cuiui lectorem quelibet mustantibusa 1 um igitur copiose di ylixe sortasse diuturna iretus parumonia, aloe etiam ex alieno aut certe aduentitio, mensus lum: nec seanius, malimiusin sestertia quam sestertios, nec talenta quam sestertia Mndo adnumeraui.Etenim aditum mihi patefecerat commetatio obnixa di pervicax ad penus auctorum classicorum ct locupletum: unde proamere licuit dapsiliter nondere.numero remesura. Quod si indidem poli me promere & amonere alius institeriti existimo non maiorem eum gratiam laturum . quam si ri

condicto couiuio semesa opsonia reponeret,sepiusq3 repe

145쪽

tita. Nec in hoc inuentum licebit. quod in Annotationes licuit. Quanquam hoc ad me iam non pertinet, quod AI, ziatus homo mihi amicus, di apprime utraque lingua doeius suum fecisse uidetur. Idon me licet ut secerit, quod modo sine captione mea fiat, praesertim cum inprouinciarem gerat quae serme& sortito ei obtigit,& merito:& quin pere suo bona ex parte negocies, homo scilicet iuris consultus in legibus restituendis. Sed tamen &ipii caucnduerit ab illis,qui solertiam esse censent ex aliena segete pcrspeciem spicilegiu manipulos subducere. Sed ut ad te res. deam,quicum mihi nuc res est, si te auctore in illo alio gestiere inquSoperas inastare mihi, iniungerem obstinasti, periclitari ingenium uelim dc industriam, uideamus quid explicare queam & perficere. Ego qui ex coditis &repo sitis edere liberaliter Sc copiose institui aliquo cum successu,nouo uelut ingenio nuc induto, aceruos iam collectos argumentum utim obsoletum gloriae transmisero, aquas

plitula A Glle tias lasastidire coepero, de meo uiuo taurire statuero & apponere et Exigua mox oia, ieiuna

uidebuntur. Hoc uitare uolens,excutere ima re adniti inanitero,pluteum Q genu aut calce tundere, quo magis elisciam,quod uberius fluatet conturbauero fortas e concepta

visa rerum,& deticeliausero :nec statuere hic in solitudi, ne potero ipse mecum, id ne uitium sit ingeni j immodice, turbideq; inseruescentis,an iudicii culpa .stculentum esse arbitrantis,qirodisiuit Gexuberanter at* conserctim . Nam quod mUienis scri Esatis uideo, iri meis non agnosco, nec dijudico nisi ex interuallo, quod mihi non concedincum interim natura procliuior sim ad copiam fundedam, quam ad frugalitatem. Ouod nisi appetentis iam senectutis sensus ad partimoniam me vergere compuIerit,uereor . . .

Ut modu tenere pollim, vobis in me probare, qui modos,llnumerosi legitimos magnis ab auctoribus mutuamini:JIquod

146쪽

LV UICO VIVI. Asa quod item mihi non licet. qui a puero iis nunquam assue. lui:simul qui in hoc uico ad rustica ia dcliuodita me tralia tili. Et cum in aliis honestis desiderijs, tum in hoc ipso nata 'rae inseruio, nullum pleruiam ut modum alium adhibeam quam quantus est tenor alacritatis animi ad rem coeptam tuendam 8c prosequendam:5c in hoc genere tannim, quata est tractabilitas sensitum sese proferetium. Qui mihi in usitata ipsi specie saepenumero cum se sistant, aliunde hadsto apparatu ad indicandos eos interpretandost uti ne'

queo. Q uod nisi stilus appositus prae sto sit su2mana,

in luto ut haereat commentatio necesse est. Atqui ingeni tim habeo ut liberale sic morosum, ut nisi stilus ex tempos re excipiat quae ab eo scinduntur, contrahat mox sinum, aliowle c5uertat. Sic multa a me coepta ob se interrupta sunt di desita.quod ad interpellatas comentationes reuo care animum non potuerim postea eadem aIacritate,qua genius est operum. Aqua enim identidem haeret ut dicit nisi flumen orationis deducatur uoluptate scribendi. Hic si diem aliquam petiero Ioneiusculam ad stiIum reconcitanandum,tute stilinatorἰam hancdiIatimem esse dices a horas in detrectationem. Ouare uerbum ulira no addamet nisi te hoc iterum admonea, tuo meo periculo rem agi.&alioqui si τα- in κοινα. de existimatione mea solliscitum te ex aequo propemodum mecum esse oportet. Caesterum periculum nullum est ut uideonae Philolagiam tuomstinestarim indicto nuper senere illius tibi deamatae, ut quidem exanimi tui sensus de Oscine quae obstrepere uisa est liquido ausoicio. Quod petis ut inmolcam de eo

quod aliquado ad me scripsisti de homine tib mihim amisco Quasi ab eo magis steteris:non faciam. Nessi enim caussam esse hiideo cur te uenia dignum putem in ea re, cuius .se culpam agnoues literis obsimatis. Quod si tu ex amsmi sententia loquutus es,bene naber,nec incommode aus

147쪽

arisol esterres cessit. nec me poenitere potest eius rei, qua Peneuertisse mihi tu cum illo persuasisti.Tametsi mihi po TBea aelsinanti ενια mxρακεκιν is εἰ ' Osuuωρωρ 'tiiosi, δἰ ου θ

quae prius ipsa non item uidebantur,freto scilicet costiens tia retentae semper amicitiae. Erasmum mini Ialutanis,cuM Tius siteras nullas accepi, ex quo famulus eius cum literis meis hinc abrit,sed eius quotidie in urbem expectat ad uentus.Ad alterius tuae epistolae argumentum non rescritiam:quando mihi nec uacat. nec uideo me paria tecum facere in ea re explicanda posse, quam tu acriter animaduersam diserte, re copiose persecutus es. Nec tamen-πω μομοiα φρονῶ i. Sed in eo quod me admones in sine epistolae,agnosco ec amici hominis partes, ec iudicis prudentis. Placet enim quod ο ἰσωρῖ no mcauens dum esse crees.Vale uir doctissime.& quod facis me ama,

Quo iustus te redam .E Martiano noIlio postridie E Undarummiis GVLIELMVs BVDAEVS PETRO AMICO SODALI FRANCIs CANO SALUTEM.Agna te nimirum esse assectum in me indisinatione oportet,qui cum iterum ad me eas em de re ut opinor scripseris. nihil quic*literam tuleris. Nem enim aut amicitiae nostrae ratio,aut doctrinae tuae singularis & eximiae nota,aut studioru comunitas,amor pliteraru elegantiu,quae ueluti Tetara est amicitiae inter hos

mines studiosissimos,hoc admittit: ut No a nullius un*literati uiti*uocationes officit Giempsi aut neglexi, lite

ras tuas paruisecetinuautia ha loculis forulisve condita

148쪽

fim,in abus eas res contino, quas obliuioni magis quam memoris mandadas esse duco. Quare admonitu te uelim, causam tibi ob id nulla esse iustam dignamq;.quaobrem tu mihi uitio uertas scribendi incuria. Vnas em tantu literas tuas hoc anno,ato etia sesquianno accepi, quod memine tim:eas iu nuper,acsine die ut dicitur reconsule. Quibus ex ipsis intelligo alteras quoq; te dedisse,quae ad me no staueneriint. Nam dc ego circiter Idus Februarias ad te scris psi:sed nuper resciuiliteras nondu tibi redditas. Nec uero ullus est eorum, cu quibus literaria mihi necessitudo, nesdum ueteris amicitiae intercedit, quicum libentius quam tecum instituere comercium uicilsim scriptitassi in anima induxerim:siquando utriusq; nostrum Philologia ita costituta fuerit,mihi ut vacet re comodum sit, tibi etiam sit exspeditum e cordi magnopere id facere: sedes. studiorum eo loci collocata, unde facilis di sub manu esse possit drai, accipiendit epistolaru uicissitudo. Siquide qui hactenus

sudiosus bonar u literarum sui atm elegantium, nunc ueslut in flexu aut aetatis,aut contentionis, nullam antiquioarem curam habeo,quam quomodo curriculu alter u instaurem,optimarum ct salutarium studio literam accingar,re

nouem contentionem. Quum autem te uideam in orahe encyclopardiae ita iam circumactum, ut in hoc aetatis uigore ea pene iam consecta, elaboratam habeas,quae medio ocribus ingenijs in aetate iam prouecta & affecta uix besne inchoata sunt,totis iam adeo ut manibus quod aiunt sacrosancta uolumina pertre flare,euoluere institeris:hominem ess e reor neminem qui mihi te appositior esse possit ad shidium illud meum alendum Sc oblectand aemulationis p piae stimulis acuendu. Ac tibi quide ingenio praesnanti atm eximio praedito,studio etiam flagranti ab adolescentia incenso cte inflammato ad ingeniti, animum P ex

colendum disciplinis lautioribus,cu diuinitus ut opinor

149쪽

GVLIELMM S. BVDAEVS omnia,tum illud praecipue contigit, ut in utrius p linguae

ossicinis egregie inchoatus,reclamante ut memini parente tuo faceres, ut in istam sodalitatem dares nome prim

deinde profiterere: quae paupertatis ipsa quide insignibus

Praecipue, moerentisq; philosophiae centetur gestaminishus,ordinisi nuncupatione hominum sese demittentiis,

in orbem cogentium humilitatis ec egestatis, professos ne utiq obuersa 5c per diametru ut dicitiin opposita stod a a ciuilibus di in celebritate hominum sitis: quorum sis his est unicuiq; fastigsum suum attollendi, omni ope uno quo omnibus t ungulis adnitente ut est in antiquo sermone ad incremeta Sc auctum census θc dignitatis. Qua.

rum rerum meditatio atqyactio , cu potissimas animi parares, plurimas . sibi uindicet, consequens est utim iustam ut eos demum operam literarum studiis impendere credamus,qui eius curae uacatione gaudent : id est qui omnem sibi occasionem, ansam, re argumentum, sollicitudinum, angorum,cupiditatum circuciderunt. Quocirca magnus

iam hic eradus uobis ad Philosophiam fact', lata iam uia

munitare perpurgata ad ueritatem inuestigandam iter contendentibus. Accedit solitudoinuitatrix mentium ad commentandum, feriaedi ut ita dicam perpetuae,& immanitas turpium animi auectionum, aut alias abhorrentissa contemplatione commentatione, sanctiore. Adiuuat assidua rerum diuinarum recordatio,atq; inculcatio ueristatis,in omni parte,functionem uitae, uestrae professionis scitis astrictae,connexa 6e implicata. Quo fit ut uestrae istς piae sodalitates,non modo bonis imaginarijs sortunael cedentium ipsa prosessione, sed etiam tribus rebus animuabdicantium,quae maxime cuiusq; sunt propriae, ciuitate, cognatione libertate,mihi uelut seminaria esse uideantur animarum beatarum,a prouidentia uti instituta ad suae

plementum collestium exercituum quondam per super hiam

150쪽

PETRO AMICO SODALI FRANCI s. rs

hiam luculenter imminutorum. Nobis uero philosophia consectantibus,in salebra saepe resistere contingit, cum in casus ipsi restariarios incurrimus:aut cum res nobis impeditae suscipiendae sunt, aut actiones obeundae negocia fascessentes,molestii scp perplexae: tum in luto haerere exorisentium subinde cupiditatum, que comites illae quidem de assectae sunt sequaces, ct proterus uite ciuilis. Sin medio positae. Et quum saepenumero rationum Eostraru forma ita ueI considamus instituisse,uel speremus: ut lucri,dam sniq; summam, commodi di incommodi subducturi semper simus,& collecturi in sternitatem suturam, ad temporaria rursus. fluxam reuoluamur obreptione sensitu menstis emissariorum, qui ad4maetines ludificatrices obhaeres cunt silicitatem emetui tet insideri id timinus eli enim impertu Philo ophiae huius nostrae in pushlico expatiantis, intero profana uersantis atm a uetitate

aueris,quam ut intentionem mentis abducere queat,quasi pintestinum hominem deflectere Ac coercere a contuis tu, usu, re familiaritate rerum oculis externis subiectum Circulator* ille quem Mundum uulgo dicimus, hoc nos mine sui opinor sensum uulgarem,quasi communem intelligentes,institor ut uere dicam Sivatusiuenditator illecebrarum in ossicina Ditis patris fabreiactaru Ioculos omnium ad siti contuitum contrahens re distinens, ita distringit mentis aciem,utoculis ipsam pene captam dimiditat &allucinabudam. Ex quo fit ut mancam quodammos do adhibeamus, instactam*contentionem at hebetem enodandis illis aenigmatibus,paradoxis, sapientiae:quae 'abstrusis ipsa tantum mentibus, quasim abstractis a coninagione sensuum,aditum liberum indulgent ad contrectationem illam ueritatis mysticam, sublimem rapientem: ciniusmodi Graeci Anagogicam cotemplationem dicunt:qui σνἡγε-ς λολι--α -- ἄγαν cor αλουσι θεωiκῖκα. Iam