Numerorum apud veteres aegyptios demoticorum doctrina Cum V Tabulis Ex papyris et inscriptionibus nunc primum illustrata auctore Henrico Brugsch

발행: 1849년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

probabitur rationem Oam, quam nos in petit quirendis D moris domoticis ingressi sumus, planam Psse es vera n. Coirmam qui in Roxeriano et in 1 tensi in illo scripti loguntur numeri, si onimos ad numeros aut ab aliis eoileetos aut a me nune detectos et in Tabula Pr positos facile possunt reduci 2. Alterum genus inscriptionum demoti ariun singulorum privatorum hominum dedicationes contin L. IIae quia eum nonnummum annum indicant, quo quid dia

Cntum est, quasdam novas mi ororiam notas cognosciu

m . Asservatur in Mus o Beriainensi Go. 93.ὶ lapis niger, cujus latus aliterius inseriptionem habet et dem

L e. Σαραπιδι-Π γωός Σαραπι- L-Παχων Sarapidi maeno deo sed. ανιλμt dicat hune lapidem Paniscus Sarapionis filius, anno octavo decimo, mense Pachono die vigesimo septimo.

Demoticorum verbc,rum Graecis congruorum rati nem grammaticani in is libro, quo omnia litterarum demoticarum monumonia conprobondoro constitui, --

Planabo. Λd hanc monumentorum classem, in cujus numero etiam haee hinonda ost dedicatio lapidi inelsa et triplici hieroglyphica, domo ica, graeca scriptura irata, non omittendum ridotur, quod Lotronnius adnot in in - Iiis p. Ureeq. et Lati pag 407r . Ce monu-

.moni s dedi ea eo a Ptenso nes tro uve fi Apol- l. linopolis Magna par M. Girard et donii ε par l. lui au Mus eo duLouvro, ouil ost de Post No.. 852ὶ est une table quadrangula ire en granit, is donile mille uostoe eupo par diver os ossean - .d P culpte es. Sur un des eo tea est men age l. uti eonduit qui a evidem ment servi a I eeou- .lomoni des liquid ea ce qui ne Permet pas de . do uter quo cotto tablo no servit Ρour dea .ribations σπο, ια ij en Pho eur d uno divi- . nite. Co genre domo nument do sor me tanto t. circula ire, tantot carree est asse E frequentis dans nos Mus stos, mala colui- ei est petit - et re-le se ut qui soli ac compagne d uno inscrip .lion Gro equo, eo qui tui donne uti interet . t ut particuli est cet. et Atqui uotandum jur esse videmus, quod etiam xl eum Berolinense Rogum nostrorum liberalitato magnopero auetum suos habet lthesauros tui quos ceteris tantioniblia aditus non patet. lNain quod Francogallus doctissimus lapidem de quo

verbis supra allatis disserit, unum ae xolum osso con-aet, qui Graeca inseriptione instructus sit, id lapido in

Mus o Berotinensi asservato xatis resutatur. Is mancto dem sortisin habet et usum, qum Letron niua ejusmodi naonumentis tribuit, id inque alterum est exemplum quo demonstratur Graecas Inscriptiones etiam in his lapidibus suisse ineis . Sed etiam majus hese m numento a odit protium, quod non solum, ut lapis Parision,ix, hierogluphicis eirea eavitatem modiam qua diangulis instruetum ost, sod ut lapis Rosetianus se irturam otiam clomoticam et graecam inhibet. Itaque de hoe ipso monumento videmur jure posse Praedicare, soliun id esse, quod triplicem in seriptionem reserat.

Verba Graeca lapidi Parision i ines a inseriptioni nostri

monumenti congrua sunt. Reperimus enim ri, nomen do i, cui lapis dedicatur,4 nomon deditantisa, temporis notation m. Ipsa vorba ira ea haee xunt ru - ντι μεγιστου Pτολεμαῖος ο - των ἐν

i. o. Plensent deo maximo Ptolemaeus scriba ροι statum l. e. copiarum in regione circa Elephantinem. Anno

XXXV, Epiplumense. Illorum monumentorum, quae ad stocundam classompertinoro volui, naturam recentiore tempore Vir doctis

imus apud Francogallos, quantum id quidem sacere potuit, in Gallicum convertit et illustravit. Et do cor vertimili ratione, quam illo instituit, tacendum potiris, quam quidquam de ea dicendum eensuimus. Dedientio-iu s illae et ipsao sappo a temporis, quo sunt saetae, notatione incipiunt ii qua re certe aliquod praebent ad

num rorum formas cognoscondas jumentum. Ipsum

nomen, quo dedicationes scriptura dominica designantur, ita, ut in Tab. l. M. l. vides, Oxaratum logitur, L e. I. Interpres Francogallicus vertit . accipi: taunquam sit forma imporativi a ii verbi coptici ci aeeipore. Sed et illud verbum demolieo sermone constanter longe Hia forma ivido Tah. i. No. 24 scribitur, nequo quartat nota post litteras avi, quod ego determinativinu esset mineralium reperi, eum istius interpretatione congruit.

l ne eui fraudem saeiat, ad subtiliorem ille, quam

i veriorem rationem confugit. Ita enim ait .ce signe esti . comparabie au signo hieroglyphi quo representant de

ri Caeterum nuper mihi eontigit. ut lapidem alterum in eand nela em resplendum. .ed eum literoglypbiis et demoti ea iu-iptione ea item in Muneo Boolitae a detegerem. verba Graeea hare amus inelaa:

12쪽

Ieques seri de dfiteminatis ordiniare aux

Mim, ut illis sigiis, quod idom in aliis exemplis etiam notis, in Tabula l. No. 3 depictis, scribitur, duo brachia ad litorispin,hicao scirmao tride M. 44 sunt litu-

. dinem xublata intelligenda esse censeam. Docem is pin ius ipsa dolorinitiatici natura ali iurem rem ad mineralia pertinent in indicari. Vidi licet donu tica aut forma --dem est atquσcOptica aik vol aprici Hace nut ira quum si dicet dedicatio, dedicaro, nulla, quae sit aptior ad hujus genoris moliumenta, vocis vis et ,otio ivit erutcogitari. Nuod demoti e formae i vocalis subsequitures tertium domum locum occupat. id vero et sutiti vulngare et domoticae atque etiam hieroglyphicae scripturiis p reus necommodistum est f. scripti Aeg. dein. P. N s. otiam alia Oxempla, qualia haec sunt

lipo M

hop, judicium

apto

apot calix scyphus.

libe inruania

stpo

sol P probatum

meno

mone, habitatio

- cons vis.

3. Jam emtionum Pactiones in papyris atramento scriptao, ex quibus scriptumo demoticae natura atquo indoles maxune perspicitur, in duas distribuendae classes sunt, quarum altera pactiones continet de iis rebus, quas vendere Colchytis ejusdem ordinis ot eonditionis hominibus qui rem sanoariam 'curabant, praecipuo quodam jure lieebat. Classis altera eas amplectitur pactiones, quibus emtiones vendition fundorum vel arearum continentur, quarum circuitus latitudo et area quadrata a curato describuntur. Utriusquo genoris paction a notum est in fronte numerum habere ejus anni, quem post regnum susceptiun rex Aegypti aetate aequalis ingressus sit. Quoniam autem pactionos illae foro omnes in Pt Iemaeorum tempora incidunt, idem do illis, quod de publicis decretis supra Rnnotam, statuendum est. Eadem omnium demoticarum, quae qui dom a temporum notationibus incit, iunt, inscriptionum ratio exti Quare vulgaros quid 'an numeros si unione ad quinquagenarium numerum ex Papyris illis inde enucleamus, ultra Me nis loro non liceti Dies mensium, quibus pactiones scriptae sunt, suas habent et Propriam notationes numeros vve Melaἡolosque, piatiis. pag. 74 i. tris ita intretros referent , quorum sormas ox hirraticia signis congruis me desiimptas iam supra demo travimus. Sed ut illarum pactionum formam et spoclem diligentilas explanetini postquam annua r os, illex, nomen rogis, reginam finem totum id genu, Mia Ruso in Grai cis Antigraphis τα κtam vocantun peracripta sunt, Pri impactionum classo munera et reditus ceni eurus in o dinis enumerantur, cui mortuorum cura erat Perini a.

Hujus ordinis socii quum essent homines sacri Minctii idemque iungerentur Munonis ministerio, a patribus familias condiendos ae sepeliendos recipiebant, qui e sent ex illa familia moriendi, mortuos deinde Procur bant et in sepulcro gentilicio, voeo demotica Kei vid. No. 5.ὶ vocatis, 'reponebant. Jam quoties Ci delusa, ii

enim nomine illius ordinix hominos appellabant tir, alter alteri sua mortuorum collectione vel tota, via rius Pario cedit, mutariun illarum lanuliarum vol patrum familiari qui do condiendis mortuis eum Colclina tincti orant, summatim resortur P etscriptus. Sed quoniam line mitationea numerum triconarium raro ex dutit, novas illorum so mas nullas cognoscinius. Ut exemptim Prostonum, PRIDAX, 7 Coleslyta Thebanus Horus, filius 1lori, matris Sen- meres, dicit se collegae Polemosto, spet-ame i-Ra-to filio Hori et Cha rimos, quem germanum Suum eris. filium affirmat, misuetam partem suas portionis QPulcri Λ b v n a n e vendidisse. Non minus cedit ei quarta Pori mortuorum ad illud sepulcrum tu minentiun , quorum nomina postquam istulit, haoe adjungit: . in aum m quatuordecim moriui usii 14. svid. No. 6. Praetor smetiones, quarum ration ni, quia muline illarum formae a Founio li. pag. 4. Propositae lalx exunt, hac quaestione subtilius exquirero conatior, Px ejusmodi papyris numeri novi non eruuntur, sed voterum jam noto m formae confirmantur. Insigniores nil nominiin et multitudino et varietate eae sunt papyri, quas ad alteram rettuli classem, quibus fundorum et arearum vonditiones pomeriptae sunt. Ibi .sundi latitudo et area quadrata ad cubitorum rationem . exacta exhibotur. Prior numerus obitorum ad alteram directionem exactorum num 'rum refore alter num rus cum contriinrioni tiplicatione ortus mensuram quadratam ad cubitos Oxactam desierant. Exomi la Tala. l. No. 7 propogita Oxpapyris omnibus, quao adhuc mihi innotuerunt, colle aeta numeros ad dignitatis et potestatiκ ration m ordinatos exhibenti Coterum cl. oa, quao Herodotus do Λrgin KOrum ngrorum mensura sub voce Minotaviti

13쪽

5. uino duae soquuntur quarta et quinta cla es, o quamqvnm ad numstrorum demoticorum Metrinam illustriindaan non multiun conserunt, tamen, ne quid hi liae qua stiOno desideraretur, quod ad rem Portinoret, illas quoquo attuli. Quintino classis, cujus eminitione domotici sermonis studium non parum adjuvatur, Moer a exemplar

Inscriptio demotio in arca sepulerati puervii Pha mini s si min), quao Berotini asservatur in collection Minutoli M. 17. ubi titulum et hiero re licis sorauis et verbis ina eis habes adjunetum. - Inscriptiones stet rum in Mus M Londiniensi collectas delineatas videbis in Gungit libro, qui inseribitur . Hieroglyi,hies ubi formas hieroglyphicas derivitieis congruas illibes npγώ--s. Λd inscriptio nos appuleratos pertinet 'iam Papyrus hieratica Musei Berotinensis ino. Gy. 23. H in qua

extrema linea integra notis demoticis pxarata logitur. Ibidem cistula lignea assclvatur, in qua partes Organica. conditae videntur fuisso inelusae, cujus latera titulos habent demoticos. Duas posterior s inscriptiones beatus Spoliti in libro .do lingua et literis vetorum Aegypti rum, pars II, Lipsae 183l egregia cura delineatas Pr posuit. Testitam igitur indices vel accepta n peeuruarum testimonia tesseris in cripta at o inscription a s pia malos quum nillil aliud ii si vel temi orum notation f,ves te,tium numerum squi ubique is est , vel aetatem hominis mortiri reserant, plura de iis diore sup mPdro. 6, Maxima ad numoros demotica dialecto usitatos cognoscondos adjumenta tabuli e rationum praebent, quaand id tompus quainor inspexi, et duas quidem in iis Papyri , quibus sacerdotum portiones legitimae perscriptas sunt, duas deindo ex collectione P AHacquar, qua n liora tulino dum muren et mutila est Catalogue rati.

No. 14 35J, altera tibid. No. 14lli quamvis duae tantum

columnae supersint integrae, tamen ad numerorum domoticorum rationom constituondam propterea maximi momenti est, quia quatuor illae, quae dicuntur, operationes numericao, additio, Lubtractio, multiplicatio, di- vixi . adlubitis ethun immoris fractis, non inmei bisve sed locis septom, num ris divorsis, tam subtilitor exactae Sunt, ut singulorum numerorum sumnae et inter se et eum totius Eumma comparatas optimo quadront, qua ipsa re confirmatur dignitates numeriens singulis notis a no-IIerent. Il lib. 168 eui . his tributas veras e se. mam quid m papyrum quum primum inspicerem, multum laboris in perquirenda nu- mororum intrino frustra me insuti sisso fato deo tuo me eandem rem tarpius retractantem difficultatis tae dium coperat, ut in aliud tempus illam quaestionem dil- ferre Matuerem. Ubi vero papyrum ex collectione Minutoli patris singulari Tua, Vis Venorabilis, liberalitato

Onimodatam accepi, novam eamque clarissimnm rei

obseumo lucem addi intellexi In hac onim papyro quum

Paucas quasdam numerorum notas antra nondum dote ina invortissem, auialea ximilibus compxrando id jam a secutus eme videor, ut non Folum intomam numerommin papyro ex collectione Passalae quae obriorum ration m exploratana et Porsp clam habeam, sed etiam iam de demoticis numeris doctrinam subtilius ino, quam ad id tempus a viris doctis iactum est, explanare

I inum igitur de numeris, quos PRPyrus, qu-Tuae, Vir Venerabilis, liberalitati debeo, exhibot, e piosius ridet Ur esse dis Prendum.

De papuera Minuisiiuia deque niseris in ea exaraiis.

PapΠua ,sinutoliana in longitudinem ultra 20 pedes, in latitudinem unius sere pedis porreeta, riginti novem areis duplieatis lineis inter se disjunctis, quao sero

librorum quaternaria majori forma 'aimiles nunt, contextum verborum refert hi ruticum lineis horizontalibus a dextra parte ad Linistram procurrentibus exaratum.

Singulae paginae 28 vel 30 lineis distinctae nunt. Nota

hieratione integris quia tota Paprius nullam Pae v tustato detrimentum cepit, pulcherrimis formis pietae apparent. Jam quoniam illa pnpyrus Pt Irma orum a late orat aeripta. qua dominici sermonis cogi itio satis pervulgata erat, haud imm rito inspicabar magnum ex signis demolieis eum hierati eis comi audiis fructum P in perelisi. Argumenturn papyri ni respicimus, ro renda in illud genus est, quo rivirtuorum migraticinos e in Tantur, quarum maxima ot praestantissima illa Taurinensis est a clarissimo Le Psio nuper edita. Εae Pariri, quarum plurima exstabant exempla mortuorum tantum nomianibus variata. lero omnes ad primum quoddam et votu tissimum exemplar revocandar sunt. quo quum mortuorum per regiones caelestes migrationes solenni et constantilarinula in usu os erit enarratae, quoties mortuorum recentium fortuna satalis erat explicanda, nova tantum

nomina veteri formulao inserebantur. es Lepsium in prooomio ad ipsius librum . Das Todtonbuel, dor

14쪽

gypter naeti dem hieroglvmiaehen Papyriis tu Turin, Iintimin 1842. In papyro Minutoliana Harsi ex is,

sacerdotis Ammonia aliori quo deorum majorum, per coeli tractus migrationes, ejus cum diis concursus et in solis luce manifestatio ita enarrantur, ut totam Papyrum majora quaedam evita expleant, quae alia mniora ha bent subjuncta. Doniquo verba hieratim emblematis,

quibus loci, ad quos pertinent, illustrantur, distincta

avnti Ut autem argumento Papyrus illa insignis est, ita magno ejus accuratius cognoscendae studio ea re accensus vim, quod juxta illa emblemata et eomplures numeros demoticos et duas minores inscriptiones ejusdem dialecti notis rubro liquore, quo etiam initia capi tum hi orati a depicta sunt, videbam perscriptas. N merorum formas quum diligentius inspieerem, iis selcmbIomata verbis hierati is inserta ristari intolligebam, quas quidem sormas in Tabesa II. No. l. ex ordine aedeinceps videbis desinoatas. Quas xi notas aecurato intor no eomparas, videbis undecim priores uneo in superiore parte distinctas ordinalium formam induisso, e teras vom ubi quo cardinalium speciem retinere. Do indoetiam illud observabis numeros indo a 46 ad 66 omissos esse, ita ut viginti unius capitum artissime inter ac cohaerentium, quibus de caelestibus vigiliis exponitur,

primum tantum ot extremum Pniblema numeros demoti

eos habeat additos. Atque illo ipso, qui verba Fnxit,

nimirum ut tempori parceret, Praesertim quum singulae vigiliao in contextu verborum hieratico num rum hirraticum respondentem habeant adjunctum in margine emrum cultum superiore notis demoticia adscripsit: - vigiliae caelestes omnes efficiuntur 2 l . M. Tab. I l. No. 2.

Itaquo haud inepto eonjicias ad hujus puleherrimum Papyri exemplam ceteras hieratico D mono xcriptasPosso judicari, quao quam fuerint vel littorarim sor avariae vel rerum copia insignes, ex Mimitosianao Papyri tintum facile potest colligi. Sed de his rebus do tuo

singulari hujus Papyri praestantia alio loco, si Deus

orit propitius, copiositas disseram, nunc ad numerorum demoti tum doctrinam Propius accodamus. Externas num rorum modo allatorum sormas, quales

in Patris Tui, Vir Venerabilis, Pap3ro reporimus, si

cum signis a Claampollicino et a Gungio descriptis comparamus, multae numerorum sormae ab illis delineataovidontur Usso muta M. Sod ne singulas pere quondo lectoribus taedium moveamus, ras tantum, quas W-- ghas a notis nostrao Papyri maxime discrepantes habet, perlustremus. Et primum quidem numeri 3 nota a nota , qua numerus 4 designatur, diligonior est discem tuli Utraque onim eosdem sere habet ductus, nisi qui Q ni meri a lineola ascendens ad dextram rostoxa ad inserim in rem angulum doscendit, numeri vom 4 lineola ad dextram paulo tantum inflectitur, ut liM e, quae in Tab. l. No. 8. vides o rata Eigna essetantur. Deinde nota

numeri 7 apud Foungium sic ut vides Tub L. No. 9,xcribituri in Papyro Minutoliana eadem lineola nequilibri,

quam sacpissimo etiam in aliis luterarunt demoticam monumentis reperi, dexignatur, uoliquorum sortuno ni narrorum Pasdem serozapud Gungium quas in Patris Tui papyro notas resonuit, nisi quod serimontium ma anus quoAdam notarum ductus ad suum ΝΛ po arbitri npaulo aliter floruit. Nod maximi ad totam, Mao wquiis tur quaestumera instituendam momenti una omnium ruit

numeri 60 mia, quaequum sit in Patἀκ Tui, vir V

nerabilis. Papyro ita dimicta, ut ex numero composito 66 in T,b Il. ridere lieet, eomparans hane notam cum numeris in tabula rationum, quam Papyrus ex collectiono Passalac quae exhibes, repertis, nullum investigam

Posse videbar signum, quod ad illius similitudinem proximo accederet.

Plaeuit igitur aliam inire viam, quam in e us id quod efficere voliui asse tus sum. Quum enim conjie reliceret in tanta numeralium copia, quantam illa rationum tabula praebet, semel certe numerato 60 roportum iri, intelligebam, quia omnino numeri demoti ei ubique per compondia scripti erant, etiam hoc loco sormam ado oeompendiariam. Hane ut inveritigarem fornanm, praecipuis quibusdam in quibus totius sermonis demotici su damenta Diala sunt, legibus Miluctus sum.

I, es totius Siripiunae demolitae suadam retales.

I. Composita est seriptura demoti ea mixto quodam g noro notarum Partim phon oti carum partim ideo graphicarum. Hoc quasi sun lameritori primaria logo tota domotici formonis ratio Dititur. Idem renset Cliampollio, pater illo litterarum Argyptii

rum doctrinar. Contra statuit recolitioro tempore into pres Francogallus scripturae illius naturam prorsu PMUalphaboticam, qui quum in eonstituendis sermonis legi a non ipxis monumentis ducibus usus ait, sed suam constanter sustinoro studuerit opinionem, eum irem aliquoties vidimus in quosdam ineidisso errores. Praecimaam

15쪽

hanc legem si ROIam spret ma, habeamu Rcriptura notas Padom ratione qua litore glyphicas commmitas. Sed divorsus est ab serit,iura luoroglyphica domo ticus formo etiam alia re, qua inducti liaiie alteram priticipalem log m eonstituimus: II. . Ea notae, quarum vis est ideo gra-

.phi est, sero singula o forma quid om phon oti-

. eae notae cognata denignuntur, notionem. vero Propriam ideo graphicam retinent. Hoequidem exemplis satis potest Probum. Nam ut a dete minativis ineipiamus, deorum doterminativum dii do Tab. l. Q si phoneticam ejus naturam ruspicimus, vocali u

nantur signo 'in id phonesteo valet uen aut uau copi. Oven, ouaui; privatorum hominum delamininativum se Phonetico congruum est consonanti t; sorma domos

deformitians Ni respondet vocali ei vel etiam eo sonanti li; ortus, libori et similia idoographi eo si edoximantur μὶ cujus formae', si phonoticam induit nα-turam, a est Pronuntiatio; regio a idorerniluco tilitterae forma id urbes a nut at litte rum notis si ii mina subsequentibus indicantur; ignis et similia ido traphieo una i litterae sormarum thi, omnes voces, quibus roboris vel victoriae inest notio h consonantis nota d motica si determinantur. Sed ut exompla, quorum notio idrographi ea est,

asseram, sigium adjectivi bonus μὶ phonesi eo aequale

est eonsonanti k; Rigium mensium ilh compositum ex arcu seini lunari et solis disco determinaaito, serit, tura domoti ea sortitam habet p consonantis, quae hieroglyphi e semilunari som- est congrua. Subscriptum vi- dos discum solis mitiorem, qui haud raro ad puncti so

mam redigitur . Item nota pluralis in) .dii' phone-ti eo litterae ton aequalis est. ao modo constituimus, Ri concedes, dabis etiam hoc, quod indo consoquitur riu. . Quoniam ideo graphicarum notarum

. formae phon oticia formis aequales sunt, at a -- tuendum ent etiam compendiaria fi alterarum . formas nitoris raso aequales.

Quod ut exemplo demon trem, Meniphidis urbis nomen demoti eo ita, ut in Tab. l. No. 10. exaratum conspicis, scribitur. Constat haee vox ex duplici mn

littera et signo Ideographico, quod notionem . nus comico nufi, nane exprimit. Nuae duo sequuntur nota , determinativac sunt urbis auera . Pronuntiabatur igitur tota vox dominica dialecto men-nusi, ea quo nomino satis apparot copii cum membe, menso, mensi,

mentie esse prosectum' Cum liis et formula hi roglyphic rab. l. No. li4 drmoticas congrua consentit, nequo inepte haec Rut strobi verba comparabis: καὶ την

μὲν Hias οἱ μὲν en ον αγαθοῦ. μ ιυμσι , --ταψ ωψιδος Pl. de T. et O. cap. 20. optica enim vox mone, quae domotico mon respondo duplicem, ut alio tempore demonstrabo, notionem habet portua et sepulcri; posterior notis in pactis emtionum demoticis, ubi do mortuorum sepulcris agitur, saepissime occurrit. Alteram ejusdem nominia form m formo domoticus hane exhibot, quam Tab. I. No. 12. vides dri,ictam. Et haec quidem ab anteeodonti nulla silia re quam comPendiaria sculna mn litterae dis relint, qua ε frequentissime in rimmine Nec hi montius, inekt-m tu reperitur lvi de T . l, No. i'. Rarius plenior forma occurrit. vid. M. id, Eand m, quam duplex mn littera refert, sormam in eo signo, quo ideogophice pluralis vocis . dei notatur, reperies ino. t M. Variatam eam habes in ruine tanain e iptione aliisquo monumontis tride No. 16.

Hus singulas ejusdem vocis notation a si inter se

comparamus, eandem raso videmus nota , quarum com

pendiariae formae compendariis, quas supra attulimus, Plioneticorum signorum notis congruae sunt. Exomplis igitur modo allatis legem a me inpra Propositam e -

nari censeo.

Ut voces, ita etiam numeri dein ei notis designantur, quarum natura prorsus est ideographim. De his igitur candem valere legem conruont aurum ein quam docet oris signis id graphicis constitui. Sentire mo hoc jam eo terni ore memini, quo numeroriam demoticorum ration m nondum penitus Perspexe min. Nam in libro meo . Seripti Arg. dom. Pag 4T annot. III monueram r. haud alienum videtis observaro, numeralium I. I et . . Ill allatorum eandem esse larinam, quae multarum. littorarum Est. Litterarum Potestatos, quas Dum rorum notac roso

runt, Dum habeant quamlam cum promuitiatis Numer libus conjunctionem, an litterarum ordinem sequantur, id quidem decernere nune non audeo. Satisitabo mus . igitur eam, quam de numeria demoticis valere credimus, constiti se irgem r. notae numerorum ideo gr Phicae, quae scrip . tura demotica, quae oat ejus natura, litterarum . notis designatae fiunt, etiam compendiarias

16쪽

. formas liabent compendiis litterarum eo nis. grustrum respondent ea. Iam eonstitutis domoseae scripturae legibus pra

Eipuis , ut ad illum numerum 60 pag. 7 rodeamus, iridemus oum antiquiori p consonantis formae prorsus respondero. Eandom os e num ratis et formam et didi initalom duo exempla M. 17. Ilata demonstrabunt, qui in l

bus initiales litterae Ptolomxei aetolini,) et Philini mil- l

nis , P eariclem, atquis numerale demoticum formam treserunt. Cujus p litterae forma compendiaria in mon mentis domoticis longo Dequentissima est, ita quidem oxorta, ut tres sup moros lineolae in unam coaluerint, quod idem in numero 4 laetum ess ridymus. Atquere urin hoc compendium comΡluribus tabesne Ioela scriptum reperitur, ubi numerum 60 indieat, id quod ipsa reliquorum num rorum conjunctions perspicitur, quare recto nos de his notis statuixse, demonstratur. Quam quidem quaestionem priusquam instituam, haud ab re foro videtur, Ni de papyri illius in Passalae quae collectione asservatae lorina accuratius exivinam.

Pupyrus Passala quae carriarao eluinno agglutinata ruptarum Potius partium et fragmonti quam integri voluminis speciem refert. Vetuxtate aliariimque substantiarum vicinitato colorem traxit solito intensius fuscum. Isine disseilior fit notorum demoticarum et investigatio et lectio , Praeffortim quum et atramentum temporis procursu colorem traxerit pallidiorem, et multae papyri particulae fissuris ita sint dolotae, ut compliares littor rum ductus aut obscuriores facti aut prorsus aboliti sint. Constabat illa, ut conjicere licet, quatuor vel pluribus columnis, quarum unaquaeque duorum sero latitudinem pollicum inti Meetis spatiis vaeuis dimidium digitum latis habebat. Quarum Columnarum duae tantum extremao si seripturam demoticam a doxtra ad sinistram procurrentem respicimus integra Luporsunt; tortiae cujusdam columnae duas illas praecedentia extremas tantum numerorum compositiones habemuR Ruperstito ; quartas lamnae Particula quaedam tranxversa initialis, ut vid tur, conspicitur. Hane transversam particulam columnam primam, eetoras doinceps Recundam, tertiam, quartam appellare Placuit. Quarum qua integrae suisquo patetibus Plenae fiunt tertia et quarta, quarum utraque viginti sex lineas complectitur, eno majoribus quibusdam di tinetae sunt sectionibus paulo longiore spatio ab ante-eedente linea sectetis. Et tertia quidem columna qua

tuor, quarta quinque liabet sectiones a ceteris verbis RPParatas. Ha sere omnes a nominibus propriis ines-Piunt hominum, Q quos numeri adjuncti pertinent. Illa nomina in fine columnae quartas inneis 2 26ὶ ita repotuntur, ut nomen alterum alteri roperiatur subseri intum, unde eonjicere in Promptu - Intercedere aliquam inter homines, quorum nomina HIaia fiunt, rationem. Conlprobatur hinec opinio ea re, quod numeri notata subsequontra in fino cujusque capitis tertine es quarta eolumnae repetuntur. Hae nominum et num rorum iterationes hoc habent commodi, ut quasd- Papyri laeu-nas, ubi vel nominum vel numerorum notae degunt, explere facile possimus. Jam quos in fino columnarum numeros videmus Diatos, iis statiin is ilexi eaput et sumnuim antecedentis longioris computationis subduci. Et hercule, si omnos sex numori singulis nominibus ainpositi colliguntur, productum Rumma est, num ris dem ti eis soptima linea Pera ptis prorsus stequalis. Numeri utriusque columnae ut brevi conspectu cognoseerentur, illas in tabula' adjuncta ita composui, ut laeunas et supplem nta iteratis punctorum notis significaverim. Non minus ad interpretationem adjuvandam singulas et phonetieas et ideographicas notas lineolis longis distin si Pra sandum tamen PM continuam con trutationem a septima domum columnae tortiae linea incipieto atque in iis, quac tum sequuntur, omnes nu meros inter sto cohaerere. Singulae autem Rectiones rorsum positae his continentur lineis r

Sectione septima aingularem quandam computati nem numerorum habemus, quae quomodo cum ceteris colinerrat, exploratum ad id tempus non habeo. Esse tamen quandam cum aliis sectionibus conjunctionem constat, quum eadem, quas sectio Prima, nomina Pr pria hominum reserat. Aecedit, quod eandem, quae est in ceteris rationibus, omputandi rationem exilibet Sectione octava denique, ut jam auria demonstravimus, Omnos numeri a prima ad sextam computati ita additione conjunguntur, ut universa qua dam Omnium vini a in sex lineis pro nominum propriorum numero efficiatur.

17쪽

quaedam da papiri Par alaequae a mento.

Singulas Partes explicare amodi ontibus primum hoc apparet, illud monumentum, si tubulam rationum continrat, nec sse, ut et rex vel emcnda vel o donda atque nummi genus, quo illius pretium expra smme ti fuerint rotata. At quo etiam in hoc monumento si singulas itarios diligenter secemimus, rem si mula, quam in tabula I. M. Is exaram, pretium nota ino. 20 vel M. 21ὶ osso rodditum. Nesationes illae quum satis mancae sint, ubi primum eas perquirere ggre sus Fum, inliquid mo exploraturum desperabam, prae&ertim quum ne tum quidem, si in idioneticas notas illae voces solvebantur, quidquam corti cor Maro vidi Vetur. Nam invoco ino. 19. nota initialis eadem ost atque initialis lilia vocalis, qualis in nomino Ammonis trid. No. 22 ves in exo te voce kro, vi et orta svid. No. 23.ὶ vel lin xbe, hostis vido No. 21ὶ reperitur; vel respondet

Consonanti n, quae famissime articulum pluralis linans nominibus anteeiulit. Vide exemplum M. 25. D-m treuu, coptice n-motreu, testos. Altera uota finalis aliis locis plionei leo Meiloni u vel a Dxprimit, ut ex affixo pluralix numeri vocis istocles ' docuimus Pt lex verbo Apim taurum signiti antem Aph o. 26

luculentor patet.

Quod igitur indo emeitur Au, Aa, Nu, Na id dubitonum ad vocem Copticam congruentem possit ullo modo resorri. Etiam di mellior ost ratio formare No. 20, 2 l, depictae, quam Et in notas phon ticas 1 lver conemur, videatur altera longior lineola reddi immo vocali o velu. qualis obvia ost in Ptolemaei nomino Pilumis trid. M. 27. atquo in voco Vinii copi. Ouin en, Graecus.

Ission tieas igitur coni pararo notiones qilia iniquum esti illas notas ni gla es- statuondum Putavimus. Guod quo melius pompi latur, alias consorem inseriptiones lplueuit. In Musoo Berosinensi inter PH,yros demotiens quae sere onmes ex colloetione Minutoliana compositae sunt) M. AX 6. volumen parvum habemus angustis lineo- llis notisque minoribus porscriptum. In eo res quasdam lab Elahi, filio Palmonitiis et Tatim iii Iloro, filio Hori

et Soni eros, coichytae Thebano venditur vel traditur. Magnitudo rei lineola IX atque iterum lineola XIII numero 4 expressa Pst. ita quidem, ut et num rus ille et ros lima his notis ignificata sint v. Tub. I l. no. 3. In itiae notarum conjunctiono distinguimus: ll, formam illam articuli definiti maseulini generis singularis numeri p, comico sermone p, Po vel pi; 2, notam numeri dia, formulam, qua res vendenda d signatur. Signa ea, quibus res vendenda indieatur, stimillima sunt ejus sarmae, qua in tabula risonali, do qua anto exPonere coel'imus, res notabatur. Hoc tamen interiae it discrimen, quod in Papyro M. 6 punctum minus vel lineola uiterposita est. Sed idem esse utrumquo signum ritum main erit perspicuum, si stnimum Que toris, quomodo articulus et nuniorus inter a sint comjuncti. Ut aliud exemplum asseram, in computation nostra col. I L lin. VI. Lao sormae, tab. II. No. 4 -- sum dopictae. et iPsae constant r

3, alato quo res do&ignat . linque vero nos posse iussimam censemus, illas Ormas Esso easdem. Iam ut ad cariun aiolifieationem explorandam Propius accedamus, in Papyro M, 6. Pos quam magnitudo rei numero 4 indi in est, lineola um loci ma hae voces criptao leguntur: Tab. II. No. St- vieini sequitur signum rei vendendari totius ad. meridiem fitorum idem signumJ Κliae, silii Pot--isis, ad occidentem sidem signumJ IIeriei t. --t. ad finem vulgaris illa sormula reperituri . hi sunt vieini totius saddito rursus illo i H vid. M. 3. Dubitari igitur non posse censeo, quin illo signo

certa quaedam grorum mensura demi etur, quum te

mini quaquaversus accurato definiti sint, aimiliter atquo in pactis emtionum fundorum termini describuntur. CLin Noeliuisse ortitione hos locos grao os demoticis veris bis, do quibus modo exposuimus, simillimost linea lo

currit. Habomus Papyrum minimum quinquo lineis distinctam, sed eandem vetustissim rura ex collectione Anasti sy o. 21 , in qua ager commemoratur 36 i artes riusdem mensura amfoctens. svid. Tab. I l. No. 6.ὶ Nare mensura eodem modo, quo in Pap1- Aa 6 notis illis filiis Ioeis litterarum dignitatem habentibus, Pxproaxao,t, intorposita eadem lineola minima, quae haud raro ad puneti formam redigitur. De quo puncto quaedam hoe loco in universum exponere visum est. In Pro

18쪽

balandis se ipsa demotiuis hoc reo constanti usu obse Varum reperi, ut earum me ain classis, quaD Per compenilia ita pinguntur, ut una pluresve litterae omittantur, DL . Sc. Aeg. dem. p. li compendaria acriptura Isaepe ipsas compendiarias sorinas lineola vel Puncto litteras Plenas et intentas ni posito liaboant notatas. Id ubique fit in nomine Phtali, deinde etiam in conii' diis meum . mater muti u . multor notatin Ariuo Nwimus in nomine Ammonis in t men9'. tob. II, No. 7 JEadem tamen lineol . haud raro di e sed quod saepissimo in illo ipso Amiminis nomino ob - avi. Ad locum

illum, quem explanare aggresSi oramus, si rodimus, haud scio an etiam in ea lineola illa semia sit litterae cujus clam compendiaria. Utcaimne est, hoc quidem enecisse nubi videor, ut illae notae Iid,. I, M. is et M. 20; non sint plioneii o vitio . sed vel vocis injusdam compendia, vel si gla, utque diis notis mensura designetur agri, cujus magnitudo numero antecedenti praosxo articulo sing. indico-tur. Ego qui item in interpretatione sita illa voco arurn reddidi, non quo credam hanc Propriam esse' notarum simis tionem, sed no quid in verborum perpotuitato vacuam relinquatur. . millimus est usus hem, rus copticies. uniretiistre in libro. qui inscribitur . Recti' ches suris langue et ita litinaturo do i Egypte, Puris 1 8, 8o pag. 178 ubi de voco pthino haec ait .les Coptos erant dans Pusago do joindro I 'articio du singulier

aux no in bret de pluralite. Hinc manifestum est numerinum formas plurales ubique urticulos singaeari numero habuisse adiunctos idquo ot in demotico ot in optico Remono usu venisse.

Atque etiam in hieroglnliis idem usus obtinuit. In mentem venit exemplum ex Papyro funerali Taurinensi a Lepsio edita repetitum, ubi de quatuor CDioscephalis in cymba solari sermo ost fi 26, 1J Ibi haec videmus exaruis bido I b. II. No. 84 i. e. .Oli quatuor himia

Lao sodentes in prora embae solist Nuniorum illud nouis it lλJ p ximo sequitur singulari quidem vii ero, qua collocatione de otica iliu- locis genitivus indieatur, quom olio N .sr epositi modesigilatum vides. Coptico sor-- ubi μι--s N prae altior te non minus qiuuii demoti ea dialocto not tur, ses. Poyron, Gramnauticam linguno comicao, Psig. 46 scribitur: schom te n rouxpe, tres niani; sto ou nromo, quatuor homines. Causa aut 'tu, cur Copino articulum rarius addiderint, vi letur linoe esso, quod i Papronuntiatorum numeralium ter natione genus satis de ignatur, quum domotico sermone nrticulo definito Prao- fixo notarum arithmotiorum gonus clarius et luculentius definiatur. In coptica enim lingua numeralium genus ad nomen, ia quod Pertinet, accommodatum est. Scribunt igitur copiaet scho iniit ii ho ou, tres dies; sed schom to n rompi, tr anni; sto ou n rome, quatuor hominos, sto ia actio oro, quatuor lilia o. Etiam hoc singulare in Papyro Ax 6 observamus. quod, quamvis numeralo articulo adjuncto singulari numero collocatum sit, tamen pronomon praefixum forina plurali antecedit. Ibi enim lineola XIII haec leguntur; quae in Tab. II. No. 9 videa dopietat ri Q. p. Ill nu. i. e. tua quatuor biguum mensurari Uri. Notae mensuram fit ab aliis a Paratas loguntur, genus habent

masculinum; id quod lineola XI ex artieulo mas lini

generis sicli atque ex masculina soritia adjectivi totus coptice tedis, nomini alecti, porspieitur. Ilaec habuimus, quao do priore illa sorinula diceremus. Restat, ut alterius notae signisi Mons λ xplanars conemur. Praefandum autem ridetur eandem notam a mo in duobus aliis monumentis domoticis Psso ropertam, quorum ait rum tabula est rationalis cum hac, de qua nunc aΦ- tu' conjuncta; alterum eadem Papmas Anast sy, cmita lain supra metitionem se l.

Quas igitur in tribus illis monumentis inve ligavisormas, liae sunt, quas Tabula tu. 10 13 exilibet et quidem in tabula rationali priore No. 10 11, in tabula altera No. 12, in Papyro Anastasy 2i No. 13.

Ex his inter se eomparatis intolligitur formam primariam fuisso lineolam verticalem, in cujus inseriore parte lineola altera ad Einistram oblique ascendens erut juncta No. 14 , quam quidem simam Plonissimam Pap3os secunda exhibet, cujus litterae majoribus notis

exaratae sunt.

Notori illa tormula nummum ex opera irinibus ipsi quales deindo instituuntur, conjicimus. Λtque, si quid praeoccupare licot, illam notam credimus suisses sigium

drachmae. Hanc ita eonfirmaro conamur sententiam. Est quoddam etiam Graecarum Papyrorum gentia, quod ad rationum tabulas roser endum Pst, cujus multa exempla in Museis Parisiis ot Lugduni Batavorum servantur, qu

' rumque comptiua Clarissimus Boecisius in Corpore In-l seription a collecta exhibuit. In Lia rerum quarundam pre i lium ita designatur, ut plerumque numeros nota quaedamantocedat, quae est domoticae, de qua nunc Uitur, siuniillima. - Habes eam formam trib. II. No. 15 dopictam. cf. Letron ne in . Duntia des savans l828, Ibi illo 2

19쪽

pag. 483ὶ de Paprio Graeea quadam, in Νhispo Paris

siensi assemata sie disserit . Ies Ietues numωques qui. diquont lo nombro de drachmea sui vent Presquo istorioum, sans intem inire reo qui in liquent te nom-.bre de talens r quoiquefolia en soni separos Pas les nig-

. me, comm m n suis convalneu par time multitudod exemple . Randem vim hule notae Reu votis tribuit

in tertia ad Letronnium Epistola spag. 110ὶ atque Peyron in Papyri Taurinensia into rotatione II, pag. 18 Pandem notionem inesse putat in sormis tabula lI No. 16

delineatis. Ex his formis omnibus inter se comparati utrumque sigium idem fuisse et apud Aegyptios et apud Graecos Eatis arear t. Drachmam autem eo notari et tota numerali operatione hoc loco adhibita doeennari et indo potest conjici quod illius in mi patia pervulgatus eo tempore apud Aegyptios erat usus; quae quidem sententia etiam magis confirmatur, si P ima Zola coni paratur, erius Graeca verba ad lituus deincticae computa-

timus rationem Prorinis accedunt. Mi quam quidem illud inseere possit dubitationom, quod et Graeci et Aeoptii

eodom signo ad rem eandem notandam usi fuerin deinde, quod incertum sit, utri priores illud stimum introduxerint. Prior illa dubitatio facile tollitur, tu reputamus,

ad sublevarada morenturar et commerciorum commoda usu veni me, ut populus alter alterius motumram recipe

rei ; illud vero, utrum Graeci an Aegyptii id sigium primrra usurpaverint, nunc discernere non ausim.

Ad drachmarum numeros ut redeamus, iri explicanda illarum ratione ab into rotanda Particula quinta incipiamus, quae et numeros refert minus mutilatos et

Hinpliciores quam coterae sectionos. Et ab initio quidem totius partis primum hominis, ad qu m istum Pr tinet, ejusque Patris nomina leguntur: Petillis filius E alii. Indo ab liis nominibus ad P articulum textura pap3ri ita fissa est, ut interm dia pars abolita sit. Sed quia spatio illo notae litterarum porscriptae non erstri nihil ox lamma seimus detrimenti. Sequitur deinde articulus definitus mascuL gen. sin ., quem duo numoralia sequmitur satis nota 40 - 2 42, adjuncta agrimensura supra commemorata. Hare duo accipiunt xigna, lineola inter fio conjuncta quorum notionem ex Papyro e colleetione Passalaequae si 43b supra stilata cognovi, in qua et ipxa numerorum conjunctiones ad eosdem viros pertinentes reperiuntur. M illorum autem signorum notionum explorandam hac

Constabat illa Papyrus eompluribus columnis, qua rum quinquo nune superstunt otiam magis mutilae, quam numerorum computatio, do qua stitur. Quaeque e lumna eontinet longam sori om nominum propriorum hominum Priv eum, quibus, ut mos erat, Patris nomen est additum. Sequitur illa singula nomina numerus is tua ad drachmae nummum relata. Ad postrenuam omneat illae fractiones addition o colliguntur atque singulae a l fies deinde summa totali ad drachmas rovocata finiuntur. Itaque tabomus in sociuida columnia Oeto deinceps n i mina alterum alis i subseripta, quibus singulis nota hietionis adjuncta est. Sequuntur deinde linea nonal lixo sormae, quas Tab. II. No. 17 vides dopietas. Etl hao quidem, si notas to de quibus agitur, nune omitti

. totum 8 ri drae lima officit summam qua tuor sdrachmarum J Quodsi intor notas 8 et latalo quid supplemus, quae est . multiplicatum cum haec efficietur verborum continuatior . totum octies ri drachm. efficit summam 4. Haee explieandi ratio ad totam verborum cohaerentiam satis videtur a commodata. t Nova deinde serie allata videmn soptem hominumi nomina; primis quinquo et optimo nominibus additumi est signum fractionis M.; nomen sextum adjunctum ii l hot notam numeri Daeti IS. IIMe at adduntur: - -l K - Ω- - . - ------ψ- Bicitur 1 ri, quod productum indicatur signis No. 18 desineatis, quibus accurate I ri designatur. Tertia quadam particula und im hominum nominal perscripta sunt, quibus nota fractionis ri est addita. Tota doindo summa indicatur sormis No. 19. depictis quas ita interprotamur r. totum unde ei es ta drachm. essi ei ι 5νάl drachmas.

In his novo argumento confirmntur notam ino. 20 l indicare numerum antecedent om multiylicando osse auciat tum. Ad finem tertiae ejusdem columnas ot initio quari tari 21 hominum nomina alterum altori subseriptum leguntur, duodeviginti locis signo numerico ri, tribus locis xigno ad id tempus nondum detem atque No. 21. delinoato determinata. Deinde tribus lineis numma totalis 1 e modo definitur, ut tab. II. No. 22. videre Eeet. Et prioris quidem lineae signa ita legenda sunt r

20쪽

-dri aumma l l Sequitur nota id graphim, qua indientur ninnemni. ii alias esse eompositum statim aequontibus; habet igitur notionem partitivam . inde. Linea secunda tio vertenda eriti . . duodevicies dimidiam draehmam etsi eit s. ' Tertia eri, uo linea haee legunturi . ter bequitur signum No. 22. comm moratumJ drachmae efficit summam 2. . Itaque

imum illud aequalis orit ri M. nam 3 κ ri dat pr duetum 2. Denique producta s et 2 summam ii supra

prolatum conficiunti

Jam ex ipsa multiplicandi ratione s. x α 2; igitur x α Nὶ satis ''maret nota ino. 21ὶ Dactionem ri designari. De illo numeriai aliquid observandum est. Repe ritur eadem nota in Rosettana inscriptione, eo loco, qui linea l8 Graeco Me est conversus r . απέ-εν τὰ ὀυο μέρη τά ri ἐν λελειμμ ti τοις π: erige, Verba d motica hahos Tab. II. No. 23 delineata. Et Letronia mutem illo inter Hancogallos Graeeo Metissimus ad istum adnotati illud signum ita colloeatum, ut Graecis congruum sit, Champollione auctore articuli

notam pluralem ne, qua re confirmari e textum vo

horum Graecum fuisse primarium, ad cujus suntlitudinem deinde exemplum demoticum conformatum siti ses. L tronne, Re ei I des inscriptions Greeques et Latines dol opto, tomo Prom. Paris. 1842. M. Pag. 282. . lon. Champollion, 11 optim dit solement les portiona, . et non les de ux tiora. It y a dono, dans te Gree, .une ideo de plus, erile de quantite. Or, eo n st. pas la uno clioso quo 1'on ri te. B est dono perinis .de vola, dans eetis difffirence, in nouvel indico quo .lo Gree n, pas traduit de Preyptien, mais que .l option a εα traduit du gree par scribe, qui a

.Pasis te mot de ux, ou qui Ua Pas compria la loe .uon θυα Sed si notam Dactionis modo repertam eum demotica illa lapido Roseriano obvia comparamus, utramque, Pandem esse Perspicue dignoscitur. lItaque in Lelmnnii sententiam adeo non eoneodo, ut de- lmon trari posse affirmem contextum dem eum primarium lesse Graecoque Pleniorem, et ad eum Graeca verba ita osso aeeommodata, ut naepo loquendi formulae oriantur,

quae videri legenti possint poeticao, id quod inde est repentendium quod verba Graeca demoticae scriptu ac rate respondent. Itaque subtilis illa ratio, qua Aegyptii inter notam eam, qua nihil aliud nisi pluralis numeris designatur, et inter obliquam illum priori haud dissimilem, qua numerus fractus ri indicatur, distinxerunt, interpreti non si negligenda. Quae hactenus disseruimus at paucis comprehenduntur, duas ex illa Papyro investigavimus notas, quae

ad veterum Aegyptiorum numeros eognoscendos maximi momenti sunt,

, notam arithmetiem, qua multiplieatio indieatur 2, notam numeralem, quod est sigium hactionis Denique manifestum est signum Iab. II. No. 23a quod numerum it sin exemplo M. 22ὶ sequitur, simplui cem eme indicem; ut enim indicetur numorum it com-l positum esse duobus addendis 9 et 2, probabile est illam

notam valore . i. e. vel . haec fiumma officitur ex.

Hae computatione etiam λωφ numeri 9 adhuc ignotam formae cuidam litterae t respondentem, qvidem Tab. I, h. deprehendimus, cognovimus, de qua lina plura dicentur. Sod ut ad columnam quintam Papyri i562 redeamus, substitimus supra in explicanda sorma, qua multiplic tionem indieari vidimus. Hoc itorum demonstrat ire verbis, qua nunc xequuntur . drachm. G ; totum igitur ita vortendum est: - 42 Arurae multipli eatao drael, mis 6. Noe so est igitur in sequentibus reperiatur summa

42 κ 6 α 252; atque hereule, palilo post, ubi haec sereloguntur - csso C ta ex his aruria addita habemus luculo itissime verba .summa drael, marum Det . Linoa Septima, quao nune aequitur, a quatum' la

inis ot phoneticis ot ideographicis incipit. Quarum prima

pronomen ost tertiao Personao masc. gen. Plurat. -- meri ad ipxum anteceden, numeralo - 252 drachmas rotatum; significat autem -corum vel .auus, a, um.

Sequitur deinde numeriae 5; tum signum praepositionis comeso 'N habemus, quod h. l. . do valot Formae aut in incurvatae, qua hoc loco praepositionem depictam videmus. xubscriptum est sinum numeri centenarii. CLxeripti Aeg. Dem. png. 57. No. 4b, 1. Sententia vorborum, qua modo Explanavimus, haeo eritiis eorum quin quo si. v. draehmaoὶ do 100. i. o. drachmi H i. e. de contonis drachmis dandae sunt quinar, vel aliis verbis: de hix 252 drachmis solvonda est pars vicesima. Nam si illa accurare ad calevium rhvocamus, habomus m 12 N. α 12 4 draesimas. ut sequentia docebunti Signorum enim Pontinuation a si persequimur, primum sigium drachmae reperimus, do quo supra ex Pomi. Sequitur numerus eomyositus numeralibus 10 et 2, atque Dactione, qua in autecedentibus fractionem N indieari intelleximus. Iam quis forte objiciat aliam esse fra j tionem M atquo ui, alvo inter inter utramquel discrimen ri, draehmae. Sed haee dubitatio tolletur,

SEARCH

MENU NAVIGATION