Commentarius de vsuris resolutorius aliquot dubiorum manualis confessar. In caput primum 14.q.3. Salmanticae sermone Hispano anno 1556 compositus a Martino ab Azpilcueta ...; Nunc autem anno 1579 latinitate donatus, defaecatus, & auctus ab eodem auct

발행: 1580년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

manae; qua praecipimur soluere proximis debita iusta , & damna eis. a nobis iniuste illata, aut quorum fuimus caussa. Gloss. 1 o. quod etiam alia conditio quae erit. i .) necessaria est ad

constituendum censum, nempe quod non constituatur pro censibus

iam decursis, & debitis, vel decurrendis, ob quos nec augeri potest census antea positus, nec imponi nouus super eade re, & neque super alia emptori priori census, licet dici posset hanc conditionem contineri sub illa, quae requirit, ut totum pretium soluatur tempore constitutionis census, & quod nullum debitum accipiatur in solutione totius pretij, vel partis eius. Et aduertendum, quod non probatur hie illud, quod aliqui putarunt, nempe quod constituens censum in aliqua re, non potest augere illum censum; vel ponere nouum emptori prioris: quia solum statuitur, ut non possit id fieri pro censibus decursis, vel decurrendis. Quare ob pecuniam noue dandam recte potest augeri, vel nouus imponi. Gloss. 1 i. quod etiam est alia conditio quae erit. i s.) in constitutio.

he census necessaria, nempe, quod constituens non se obliget ad subeunda alia onera, quae alias iure subire non debet, praeter quam ad soluendum censum, puta, ut suscipiat hospitio familiares eius, cui debetur census, donec illa redimatur; Pro quo faciunt per contrarium tres leges tituli. C. sine censu vel reliq. sun dum comparari non posse.' s Gloss. ia. quod census creati, & creandi post hanc LXtrauagantem possitiat redimi in totum, & pro parte: dc quod non solum pereunt Perempta re, cui sunt impositi; sed etiam Pars eorum pro rata partis Peremptae. Et quod Paria sunt, rem perire, vel in frugi seram fieri squia ira perit census o D hoc, ut ob illud, quae nusquam alibi sic declarata sunt. Et eX his,adiuncta .l. i. C.de iuri emphyt. colligitur una grai dis disserentia inter censum Emphyleuticum, & inter alios censu

annuos allo mouo comparatos.

Gloss. 13. quod duo alia noua inducuntur;alterum in fauorem emεtium, nempe, quod venditor Volensae dimere illum , debet emptori denunciare ante duos menses, quam redimat;& illis lapsis potest cogi intra annum ad redimendum illum; alterum in fauorem debentium census, videlicet, quod denuntians velle redimere, si non redimat illum voluntarie in fine duorum mensum, nec cogatur intra annum

redimere; non potest postea cogi ad redimendum, nec potest repellia redemptione eo, quod semel, aut pluries denuncia uerit, se velle redimere ; si intra annum a renunciatione non cogatur id facere: & consequenter colligitur hinc una exceptio illius regulae. Quod semei lacuit de reg. iur. lib. 6. Cave tamen ne damnes obiter conrextum

uius legis Propter verbum denunciam bis positum, pro veibo denuntia

72쪽

sinem quia id negligentia correctoris, di non barbare dictatis contiagi sse videtur. 96 Glossi . quod hie sit declaratio utilissima debentibus census, ne mispe, quod facultas redimendi, quandocumque volent, tacta praefata de nunciatione, non potest tolli ab eis pacto, nec praescriptione etiam immemoriali, nec centum annorum: per quam declarationem cessat illa grandis dissicultas, an facultas redimendi censum ulla temporis Praescriptione tollatur.

y Gloss. a s. quod alia est imm emorialis praescriptio, dc alia centum

annorum ; quod est verum secundum omnes in c. eum nobis, de Praescriptio. & in. e. I. lib. 6. eod.tit. Nota etiam quod contextus signiticat, Praescriptionem centum annorum esse maioris virtutis, quam immemorialem di dictio enim immo est implicativa. iuκ. xlosiam recepta in I. iurisgentium . s. quinimmo.ss. de pact. sicut de dictio etiam 5c im-Plicat casum dubitatiorem iu κ. l. etiam .sf. de minor. Et ita dum textus ait, non obItante praescriptione immemoriali , immo nec centum amorum, signiscat hane esse maioris virtutis, quam immemorialem: sed contrarium est verius. Maioris quippe virtutis est immemorialis, quam

centum annorum; quia haec non prodest sine titulo ad praescribenduea, in quibus praesumptio iuris est contra praescribentem: illa vero sic, per textu iuncta glossia, Sc eis annotata in . c. i. de Praescript. lib.6. quia habet vim tituli c. super quibusdam .s. Praeterea, de verb. signi f. dc .l. hoc iure.I. ductus aquae. ff. de aqua quot. Saest. quam non habet spa-cium centum annorum , secundum omnes in dictis locis. Ideoque diacendum est verbum illud immo huius extrauagantis, implicare quideatium casum, dc ita probare id, quod praenotatum est; nempe alia melle praescriptionem immemorialem, S aliam centenariam: sed non implicare casum vere dubitatiorem : sed qui posset apparere dubitatior alicui , qui crederet praescriptionem centenariam este maioris vi tutis, quanim merii x remio glossae Panormit. Eccommunis in .e .cum nobis. de praescript. Labet, quod probata praescriptione immemoriali, non est probata centenaria. Contra suam tamen praefatus Couarm. Validis argumentis tenet in cap. possessor, de reg. iur. lib. 6. 2.par.5. 3. nu.'. secutus Card. in. c. si deligenti.eod. titulo. Circa quod videntur tria dicenda . Primum, quod procul dubio immemorialis est maioris virtutis, quam centenaria,ut praedictum est. Secundum, quod eκ praefata communi opinione, non inscrtur contrarium huius, vi palam est. Tertium, quod mea sententia, sacile conciliari possunt praefata communis opinio,& contraria Card.& Couari dicendo, quod illa intelligatur de vera probatione: haec vero de praesumptat intςr quar quoad hanc materiam praescriptionis, est illa in

73쪽

gna disserentia , quod prascriptio tinniemorialis iudicanda est inualisca, si probetur vere cum illa mala fide fuisse continuata; non aurems solum prae in ptrue suerit mala si Probata, v colligitur eκ citatis

Per praefatum Couarru. 2. Part. S. 3. .

Gloss. i 6. qinod nullo pacto Ratui potest, ut pretium a constituente censu in inuito repeti possit ob Poenam, vel aliasu caussam, nisi qua- . do de nunclauit velle se redimere; quia tunς intra annum cogi potest ad reddendum pretium, ut praedicium est,nu. 93. ' Eκ quibus inseo. itur, quod opillio illa Innoc. in c. in Ci Ritate , de usur. scilicet quoa , potest constitui census redimibilis, ita ut constituens tencatur redim .re illum post tres, vel qiunque, vel decem annos, non est nunc tene davi insinuatum est supra, nu.78. s Glossa i . quod constitutio census tacta sub alia forma, quam contenta in hac eXtr uaganti censenda est sueneralitia. Pro quo incit principium c. Prudentiam, de oss. deleg. quatenus habet, non solii 'a facta contra formam esse nulla; sed etiam facia citra formam; quod ibi ii

norm. Felin. dc alij utiliter declarant. Aduertendum tamen,quod c5teκtus loquitur de contractibus tantum, & ita non videtur damnare constitutiones censuum, etiam redimibilium per viam legati,si ei ς 'missi, vel aliam ultimam voluntatem, in alia forma, quam ista facias. argumento I. cum praetor. ff.deiud.&c. none, de Priesumpi immo nec factas per omnes contractus: quia no includit factas per donationes, α alios contractus gratuitos; quamuis donatio inter vivos sit contractus, secundum omnes, etiam nominatus, iecundum verius loquentes

Post gloss. in I .legitiina .sf. de paci.&in I. si quis argentum. s. sin. C. de donat. Idipsum videtur dicendum de constitutione census per viam dotis, vel sponsalitiae larsitatis, seu donationis propter nuptias, vel domationis alicuius Ecclenae, vel capellae ad aliqua uiuina ossicia facienda, licet non sint contractus gratuiti.argumento. LPro oneribus. C. de iure dotium, c.per vestras, de donat.inter virum, & VNor. & c. I .de censibus, Sc c. significatum de praeben. Immo videmur eXcludi omnes ςositutiones censuum, quae non sunt Per emptionem, & venditionem, vel alium contractum sibi aequipollentem, per quem quis constituit alteri censum in re sua ob aliquod pretium, uni quia solum disponit de iis, quae pretio accepto constituuntur, ut colligitur ex vers. Rursum. Tum quia ratio praesumptionis fraudis usurarum, in qua fraudatur, cessat in illis: & consequenter ipsa cessabit.arg.c. cum cessante, de appellat. & l. adigere. . quamuis. isdς Iur. Patronat.

74쪽

Glora i a quod haec extrauagans non solum videtur include recensus redimibiles post eam constituendos; sed etiam irredimi-biles . Tum quod generaliter sine ulla distinctione de omni census constitutione, de venditione loquitur, & ita generatim est intellige da .argumento. l. d. pretio. F. de publicia. in rem actio.& e.solitae sub tsnem,de maiorita.&obedi. Tum quod etiam census irredimibilis potest in fraudem usurarum constitui, Sc vendii de ita ratio edendi haeeinrau. videtur habere locum in illo, & consequenter ipsa. argumeta l. illud. adl. Aquili. Dixi post eam constituendos in quia constitutos antea non includit, etiamsi lint redimibiles, ut habet finis eius . Hane autem ampliationem , siue declarationem restringo ad census inedimibilestem rorales, vel perpetuos, qui eodem sere pretio, quo Iedi mi biles constituuntur. Non enim videtur haec extraua. includere illos Perpetuos irredimibiles, qui longe maiore pretio, & quasi duplo uam redimibiles constituuntur', eo quod nulla penitus facult*s re linendi fiat venditori: quoniam in illis videtur cessare ratio praesumendi mutuum usurarium, cum cesset lacultas redimendi, ct pa uitas pretij, quod illa facultas minuit, argumento, c. cum cessante, caussa cum concord . de appellatio. Hactenus de glossis. Nunc autem

de quaestionibus.s V M M A R I V M . t sy EN S Vs qualis contra formam imponitur persententiam.

a oo Censo per sententiam creatus an pro parte redimatur.3 O i creditor regulariter, an teneatur accipere debiti partem. 1 o a Obligatio dandi natura, O effectu diuidua. 1 QI Solutio partis debiti quae incommoda. IOA Census auso si is t

99 DRima quaestio est, utrum census annuus possit constim per sei tena1 tiam iudicis condemnante alteram parte ad soluendum mille, et censum annuum, donec illa soluantur. Et pro parte quidem amr in ante , facit. Primo quod huiusmodi sententiae frequenter in Hisparila seruntur, &exequuntur, quo verbo nunc utimur in passiva si-ghificatione, sicut Vlpianus in l. qui pro tribunali,iuncta gloss. uerbo

'Secundo, quod i cita est oblitatio, qui quis obligatur ad aliquid

faciendum sub poena tam iure canonico. c. ilecti: de arbi. & c. suam, de poen. quam ciuili. l. qui fidem. s. de transact.& l. cum proponas

75쪽

per ultimam voluntatem ii C.de his quae poen. nom. dc in. s. sin.Insti. de legar. Et quod etiam per sententiam arbitri id fieri possit, est casui in d.c. dilectu de aliis iuribus allegaris ibidem, dc etiam Per sente tiam,

iudicas de iure canonico,casus est in d. c. suam. I-QTertio, quod debitor non soluantenetur soluere sortem, sed tarnantere se . quod passus est creditor. l. i. C. de isent. quae pro eo quod inter. Proferr ergo iudex potest condemnare debitorem ad soluenda debitum, Scinteresse s at per sententiam P satam iudin illud prae tenditr ergo potest id facere.' Quarto,quod cui licet, qae est plus, licet quod est minus.c. cui plus,

cum ibi citat. de reg. turdib. 6. At minus, dc utilius debitori est,quod codemnetur alternatiue ad soluendum nulle, vel censum eo , donec

illa soluerat, quam simpliciter ad soluendum mille: ergo si potest co

demnare simpliciter ad soluendum mille, Poterit etiam condemnare ad soluendum mille, vel censum eorum, donec illat solvat. - Pro parte autem negante, iacit, primo, quod census non potest costitui licite alio modo, quam quo praedicta extrauagans determinat:& hic modus constituendi per sententiam est longe alius ab eo. Secundo, qd per contrariam opinionem daretur via facilis ad comnituendasv suras; qui enim vellet mutuare cetum mille, uel plura subvsuris, & qui vellet ea sic mutuari, facile possent conuenire, ut mutua-.turus tradat illa mutuatario, dc vocet eum ad iudicium, ad soluenda illa ei, dc mutuatarius confiteatur se debere illa;sed non posse soluere, de quod est contentus,ut condemnetur ad soluendum ea, ves censum

eorum annuum, donec ea soluerit.

Tertio, quod non licet dare alteri aliquid consistens in numero, podere, vel mensura, siue mutuare cum pacto poenali, quod si non soluerit ad certum terminum, soluat aliquam poenam i quia id est dare tacite ad usuram , ut sentiunt Bar. dc Salic. in l. cum Proponas. C. de dolo, dc ante ipsos Innoc. communiter recePlus in d. c.stram, dc latius

, Pro concordia ab oraclue parte allegatorum, videtur distinguen. dum. An Iis suerit mota super rebus consistentibus in numero, pondere , de mensura, an super alijs I quod priore casu non valet; posteriore vero sic. I alio diuersitatis coIligitur ex ipsi sinet argumentis su-Pra sorm iis, nempe, quod Poena pecuniaria impolita contra debitorem rerum mutuabilium Prasumitur imposita in fraudem usurarum sim posita autem super aliis minime, nisi saltem fuerit imposita a consueto foenerari, iuX.glossis l. poenam. E de usur. Vnde ad argumentum Primum, Pro Parte negante formatum respondetur, quod haec exuauagans non habet locum, iusi in constitvuone census per co

tractum,

76쪽

rea bim, ut in glos. 17. dictum est,& quaestio mouetur super censu per

sententiam constituto. Nec obstat, quod per sententiam quasi contrahitur. I.3 idem sentat.ff. de pecul iri Quod a contractia ad sententiam arguitur. l. si procurator sLde procur.Tum quia id regulariter non videtur verum. l.inter stipulante. 6. r.aede verb.oblig.nec ullo casu,t quo ratio diuersa di uersum suadet, Sc in proposito nostro est diuersa ratio,quia in costituti ne census per cottactu praesumi potest staus usuraria, quae in sentetia iudicis non Pr sumitur, nisi cum ferret illa super rebus mutuabilibus, qualem diκimus no debere censeri validam, saltem in foro eκteriori. Per quod ipsum respondetur ad alia duo argumenta pro Parte negante facta. Ad argumenta vero pro parte a firmante facta,respondetur, illa solum probare censum pota constitui per sententiam i tam super alijs rebus, quam mutuabilibus, quod nostra concordia

, concedit . . . l' .

Quae tamen distinctio, & concordia videtur seruanda in foro emeriori , non autem in foro conscientiae: quia si vere coram Deo, iudicisci partis victricis animus fuit, ut altera pars condemnaretur in aliqua suinina, Sc obligare illam ad soluendum censum annitum pro usu illius pecuniae, in qua eum condemnauit: in neutro soro esset seruada sententia coram Deo, Sc in foro conscientiae: si autem fuit animus co-demnandi debitorem in illa summa, & ad soluendum annuum censum. donec eam soluat, tamquam interesse, vel poenam contumacix in utroque foro valebit, si in utroque casu interesse, vel contumacia inueniatur, per illam rationem firmam,quod leκ vel dispositio fundata super praesumptione,non habet locu, quando rei veritas habet contrarium. c. his qui fidem, & c.tua, de sponsal. cum eis annotatis. Neque obstat dictum Innoc .in e. sua de poen. quatenus habet adi ctionem Poenae non censeri in fraudem usurarum factam, nisi cu creditor erat assue tus - rariΤ Misa id est verum in aliis contractibus quam mutuo: in mutuo enim semper praesumitur adiecta in fraudemvsurarum,ium glos. in l. rogasti. , si tibi ff. si cert.Pet.communiter recepta a Bart. Sc aliis.

ro i Secunda quaestio, An condemnatus soluere mille, vel censum eo rum donec illa soluerit, super aliis rebus,quam mutuabilibus super quibus talem condemnationem fieri Posse in prima quaestione dictu est) possit soluere particulatim, dc cogere creditorem ad recipiendam

solutionem particulatim. Pro cuius parte nefante, tacit primo l.tutor. I. eius.T de usuri

quatenus habet, debitorem centum per obligationem,& cosignati

77쪽

ne quin qnaginta no liberari a solutione usuram, quas debet pro ee uti

Secundo facit.l.plane.ssiam ii. ercisc. quatenus habet particularem blutionem incommoditatem afferre.

Tertio, quod creditor non potest petere partem summae debitae eo ham iudice, qui de tota summa cognoscere potest, debitore id oppo

nente, ut tradit Bart. communiter receptus in I. in comodati. g. duabus.

Q commod. qui habet commodatem duas res posse petere, unam me illis separatam a commodatario ; commodantem autem unam, non Posse petere Partem elus.

Quarto, quod communis opinio tenet hanc conclusionem est glorsa.l. quidam existimauerunt.st. de reb. cred.

Pro parte uero affirmante, urget primo, haec extrauagans, quae de terminat quemlibet censuariu posse soluere particulatim pecuniam in pretium census accepta ad libera dum se a solutione cessis pro rata. Nec obstat, quod iuxta ultimam glossam, huic extrauaganti non est locus in censibus qui per alium modum , quam per emptionem dc venditionem, aut alium contractum ei non aequipollentem constituitur. Quia id verum est quatenus continet formam contrahendi cen sum; non autem quatenus continet sormam dissoluendi, dc tollendi illum, propter rationem diuersitatis, eo, quod in sublatione census, non timetur fraus usuraria ; sicut in eius constitutione, & ita haec eκ- trauagans videtur niti iure humano antiquo, & communi, quatenus

disponit posse redimi censum per partes, praesupponendo quod dς bitum quantitatis potest solui per partes.

Secundo, urget praedicta l. quidam existimauerunt. quatenus sine ulla restrictione generaliter habet, Praetorem humanius iacturum, si coegerit creditorem ad accipiendam debiti partem, quae offertur ei . Nec obstat responsio glossae, & communis, quae restringit legem illa

ad debilabrem, qui comitetur part debita, partem vero negari quo niam ex nullis verbis legiq. nec alias totius iuris colligitur illa limit itio;cii milia talia sint quae de tali co fessione,vel negatione loquatur. Vertio facit, quod debitor Reipublicae potest soluere particulatam ei debitum .l .vltima. C. de apoch. pubi .lib. Io. quae habet, Receptores Reipublicae confitendo se recepille partem rei debitae Reipublicae adeo liberare debitorem quoad illam, ut exceptio non numeratae pecuniae nequeat ei opponi. Ad idem est casus in I .placuit. C. de collati sun spatri quatenus habet Rationales, sue Receptores publicos f neri ad recipiendam debiti solutionem tributorum Reipublicae debitorum particulariter factam, modo tribus vicibus soluatur totum : e go a fortiori debitor priuatae Personae Poterit id facere arsum. auth:

78쪽

uarto urget, quod obligatio de dando qu titatem est diuidua

natura. dc effectu, ita quod praestatio partis liberet debitorem a solutione illius quoad illam partem l. a. s. bc harum. ff.de verbo. oblig. eκ quo Bam. ibi. nu. a. coinuniter receptus id colligit: dc obligatio de qua loquimur, est de d ndo quantitatem: ergo est diuidua . . - tuuito, urget t. si stipulatus sum. s. qui decem .is. de solui. ubi sine

NIIa exceptione trabentur haec verba: qui dece debet, partem soluendo li

i Sexto, quod nihil obstat his duobus proximis argumentis dicere, quod illa procedunt in solutione partis facta creditori eo volenter tu qua a nulla est lex, neque canon, qui hoc sic limitet: tu quia praefatus. s. dc harum, Ponit disterentiam inter obligationem de dando quantitatem, Sc de dando hominem, Sc ait Ium consultus, quod haec est indiuidua esse tu, id est, quod non liberat soliuio partis Quoad partem; illla vero sic. at con flat quod etiam de or generis liberatur quoad

Partem,soluendo partem volente id creditore.argumeto .l. satisfactio. V. de solutidcl. si rem. 6. omnis. isside Pignor. actio. dcl. i. s. ciuitatis a.

cogan. ibi: Satisfacere alicui dicimur,cum eius desiderium adimplemus: e go in obligatione dandi quantitatem solutio Partis, etiam nolente creditore, liberat quoad partem. Equidem hoc argumentum adluctum duobus proximis irrefragabiliter probat hanc conclusionem, quam exerte affirmauit eruditissimus Alciatus in d. l. quida existimauer ut, Du .l a. faciens regulam, quod regulariter Potest cogi creditor d capiEdam solutionem partis oblatae, nisi cum nimis minutatim inertur .se Septimo, facit ratio, qua tam Paul. Iurisconsultus, in d, si dc harum, quam comminiscentes in illum ponunt disserentiam i iter stipulationem dandi quatitatem ab una parte, & inter stipulationem facti, vel dandi hominem eκ altera, quoad hoc, ut illa dicatur regulgriter diuidua , haec autem registariter individua. Est enim illa ratio, quod raro

contingit, ut solutio partis quantitatis, quoad illa sit notabiliter iis commodior, quam solutio totius quantitaxi quoqd totam quantita. tem . Per quam rationem tollitur consideratio ali magnae incomm ditatis , qua se munit contraria opinio ad dice dum quod partinularis solutio multas incom moditates adsert.inua id non est regulariter vexum, cum debetur quantitas.

Octauo, facit consideratio Philippi Decij, & Alciati in d.l. quidam

eκistimauerunt, scilicet, quod ratio illius lςgis, nempe,ut diminuanturtites, aeque habet locum in debitore confitente totum debitum, ac inconstente partem tantum, quoniam Per acceptionem partis oblatae εn utroque casu minuitur iis quoad illam Partem. Cum ergo omnia sateantur

79쪽

eateantur cogendum esse creditorem recipere partem consessam . quando alia pars nexatur, etiam cogetur, quando nihil negatur; pro sertim, quoa absurdum videtur, ut melioris conditionis si negans, ct contumax, quam constens, Sobediens : cum magis Duendumst obedientiae, quam contumaciae. c. quanto. v. q. q. c. i. s. nos igitur

de post. praelat. Nono, tacit illud argumentum Alciati, quod nisi hanc partem teneamus, cogemur dicere legem. t 2. Tabularum , quae debitum desimeti diuidit in haeredes pro portionibus haereditarijs, iuxta .l. 2. C. de hinred. actio. fuisse iniquam creditoribus; nam perillam haeredes possunt Pro parte debitum soluere, quod tamen non potuisset deiunctus siscere secundum contrariam opinionem, & tamen tam ipse, quam nos tra consteri cogitur conditionem creditoris non debere fieri peiorem ex persona haeredum .l. 2.9. ex his .ff. de verb. oblig. roa Facit, quod licet omnes haeredes debitoris teneantur defendere se per unum Procuratorem, ne conditio creditoris fat peior per multiplicationem Personarum haereduine haeredes tamen creditoris non tenentur petere suas partes debiti per unum . l. iam tamen .ss. iudicat. solui. cuius ratio nulla alia dari potest, quam quod solutio partis dς-bitae quantitatis, non inducit in comoditate saltem notabile creditori.

Ad primum oppositorum, quod est contrariae opinionis Achilles, scit. in .l. tutor Lucius .ff. de usur. respondet Phili p. Decius in.d.Lquidam existimauerunt, secutus Fulgo sum, qui sequitur tertiam so tutionem glossae illius legis, videlicet, quod loquitur in debito usurario, siue quod debetur sub usuris. Ratio specialitatis est, quod usurae sunt quasi Poena, quae non excusatur per solutionem partis.l. in eXe cutione. s. pro parte.ss. de verb. oblig. ct quas debitum sub conditio-Ne, ct quodam euentu, quod non tollitur nisi conditione in totum adimpleta, & euentu in totis secuto .I.cui fiandus.ss de condit. dc dem Ostr.

Ad secundum respondent Decius, & Alciatus, quod particularis solutio, tunc est incommoda notabiliter, quando multiplicantur per sonae, a quibus eAigendum est debitum , & ideo boni iudicis est, ut in iudicio lamiliae esciscundae debita , dc nomina defuncti diuidat inter haeredes, ut quaedam illorum inte gra adiudicet uni haeredi, dc quaedast ij, sic v t non cogantur omnes haeredes petere suas portiones ab om nibus creditoribus, quod emet valde fraue, quodque nullatenus eo tingit in proposta quaestione, . . Ad tertium respondetur, quod ille. s. duabus. loquitur de toto speciei, dc eius parte integrali, non autem de toto quantitatis, & eius Parte quantitativa, dc ita dictuna Part. de creditore quantitatis,quod non potest Petere partem eius,non Probatur ibi, ct contra eum tenen nub

80쪽

si Doctores, quos additio ipsius ibi citari & etiam Iasofi, quem illa non

citat in. l. scire debemus, de verbor.obligat.nu. I a. significat commuti ter teneri contra Bart. quod creditor petens quinquaginta a debitore , probando , quod debentur centum, debet obtinere sententiam in quinquaginta. . . Ad quartum responderiire,quod commisis opimo iseo tenuit par item contrariam; quia non satis perperidit piaedicta, quae essicaciter iIIam reprobant : de quoties unus naelius , quam multitudo sentit, eriti rest sententia sequenda. l. t 5.sed neque. C.de vet. ur.enucl. Si argumeto c. capellanus, de feriis, & c.Nic na. 3ι .din.licet regulariter sit tenenda communisseeundum Ioan . Ana. in c. I, de Corallit.quem, dc alios citat, dc sequitur ibidem Fel .nu. S . Et non unus tantum, sed multi, Scin his Decius, de And. Ainati qui pro suo acumine, a profunda eru- ditione multis aequi pollent, eam defendunt. Et mea sententia quam etiam in Manuali Confess. c. 27. nu. 286.inseruimus, quoties utraque opinio classicos auctores habet pro selarum est tribue dum numero;& multum rationibus, & fundamentis. ro Tertia quaestio, an Per hance κtrauagantem vetetur constitui ce-sus in alia re, quam in pecunia numerata. Ad quam quaestionem respondeo , quod non ; tum, quia e X nulla eius parte potest id colligi ;tum quia hoc tenet Innoc. communiter receptus in c. in Chinate, deviar. Et ita non solum poteti conlii tui, Sc emi annuus census pecuniae numeratae; sed etiam vini, frumenti, Sc cuiuscunque alius rei equa uis in nonnullis Regnis Hispaniae ante aliquot annos statutum fuerat, ut non conititueretur nisi in pecunia numerata: immo & legibus cauta fuit, quantum deberet es Iepretium eius. Vnde in Aragonia debent solui ao. pro uno, siue ad rationem 7. pro ioo. & in Regno Nauarrae ad rationem s. pro Ioo. dein Regno Castellae ad rationem 7. Pro 96. Immo A census antea constitutos in aliis rebus redegerunt ita census Iecuniae numeratae ad rationen, praedictam. Pius autem Quintus in ac extrauaganti, neque deteri nauit, ut census constituatur in sola Pecunia numerata; neque quantum pretiu debeat pro eo solui. Vnde quamuis tu urbe communiter soluatur ad rationem 7.Pro centum; audiui tamen aliquos soluere, aut soluisse octo pro centum. Audio

item Regem Catholicum Philippum II. nunc in Regno Neapolit

no erigere montem in quo soluuntur nouem annua pro centum ; scio etiam in aliquibus partibus Galliae constitui census ad rationem ro. Pro Ioo. nec mirum quia Pretia rerum Pro Varietate gentis,terrarum,oc temporum; dc pro copia, vel penuria ementium, vel vendentium, aut mercium, vel Pecuniae muneratae variantur, iuX.l.Pretia rerum. ss.

SEARCH

MENU NAVIGATION