장음표시 사용
41쪽
Rvitatur. de baptistion facit voluntate absolute spont anea: sed com citionaliter vitandi maioris mali gratia. Aduersus tamen hanc responionem Caietani scinissime facit Primo ι quod iustum, aut iniustum
non consi stirin bonitate. aut prauitate animorum, S intentionumsred in rerum, & operum externoru aequalitate, & inaequalitate, iii doctrinam Aristote. a. Sc ς .Ethicorum . & D. Thomae recep a. a. 'R 78. ard. o. dc q. I9. art. a. Secundo quod nihil refert,an mutuatio hat ob misericordiam, caritatem, amorem, aut Odium, vel crudelitatem ad hoc violituum dicatur inlitam, vel iniustum; vel ad hoc, vi ruttealiquid ratione illius desideretur, aut captatur, ad inducendum res tuendi necessitatem , vel ad liberandum ab ea. iTertio,quod quamuis mutuatio possit esse bonum opus caritatis, aut malum ei repugnans . quod fiat ammo iuuanda, 'vel laedenda Proximum; non tamen ob hoc dicetur iusta aut niusta ad hoc ut necessitatem restituendi inda-cat, aut ab eadem libetet . quia, ut in Manual. Conses cap. . nu..ti diximus, sola peccata contra militiam specialem inducunt restitue ihecelsitatem. Quarto, quod videtur doctrina noua, dccontraria l .ivis,
C. si quis testar. aliquem prohibuer. dcco lusioni S. Thomae, quae fusi
datur in ea, I . a. q. f. art. 6. quam in Manua. e. II num. I s. de 6. ad aliud
Propos tum accommodauimus: puta, quod neque misericordia vel metas neque amor, vel preces blandae sitne mendacio, de fraude adii Ditae inducunt necessitatem. aut vim sufficientem, ad hoc,ut quis di. eatur coacte secilla aliquid ad effectum, ut possit restitutionem petore, aut ab ea liberari. Quare ad prium argumentumrespondeo, conciadendo quidem, quod qui mutuat motus earitate ., dc misericordia ad opitulandum proximo,no dicitur mutuare compulsus coaetione, quaere ili tutionem inducat, aut tollat. Concedendo etiam, quod qui sponte mutuat non dicitur impediri a lucro quaeren do, per alium, ita ut il- Ie teneatur ei rellituere illud , eo solo , quod impediit eum: sed neagando, quod qui sponte a lucrando cessat, ut subueniat alii, non Pota fit iuste accipere tantum, quanti res mutuata sibi valebat; dc quaniati spes lucrandi ius epotest aestimari. Nam Sc carpentarius, latomus, aut alius operarius, qui cessat a suo lacrin dc officio,meis precibus, vime comitetur aliquo proficiscentem sponte quidem desiit it a lucrando riari cte tamen a me exigere posset, id quod probabiliter lucriferisset. Qui etiam spolite vicino iamdium tritici seminalis ad seminan- edum parati mutuat. nine exigere potest ab eo tantuin, qua tu sibi tempore, quo dedit valebat; licet aliis non tantundem Valeret, Per ea , quae Paulo an re.nu. S . diximus. Qui etiam sponte dat cuipiam triti eum satum iuste potest accipere pro eo tantum, quantu illud cum spexerisimilis fructus valet. Eadem igitur ratione nullam unustitiam eo
42쪽
mittit, qui sponte omittit emere praedia, vel merces, ut pecunias, quas ad id paratas aut expositas habetimutuet alteri petens lucrum, quod illius caussa omittit, aut quantum illa pecunia, cum illa commoditate valet. Nec est ulla vi opus ad id excusandum, nec est usura, quia nihil accipi vi mutuit sed ratione lucri, quod Propter mutuatarium non facit; dc inessectu sunt duo contractus. Alter mutui: alter socio, ut des, hoe est lucrari cesso, ut tibi mutuem, ct illud rependas. iuxta l. naturalis. side praestrip. ver.aut est venditio illius lucri verisi. 'milis uincta mentem S. 1ho. a. aq. 78.art. 2. ad I. Ad posterius argumetum respondeo, quod dictum Caiet. assumptum in eo, solum intelli. gitur de illa, qui suam pecuniam quam habet ad lucrandum parata simpliciter ab illo fine tollit, no dando eam alteri ad iuuandum eum. postea tantum pro illa vult, quanti eum illa commoditate lucran- . di valet. Nostra vero eon lusio intelligitur de illo, qui pecuniam cum lucrandi commoditate niunctam dat alteri. Cone ludamus itaque Iicitum esse mutuanti aliquid amplius accipere, no solum ratione in teresse damni emergentis: sed etiam lucri cessantis; neque solum ratione eius, quod moram, aut culpam in λlutione coni missam sub se. quitur sed etiam eius, quod ante euenit. Q iae tamen conclusio in telligenda est, dummodo dolus, Sc fraus palliandi usuras ab siti & modo, non tamquam res adquisita, sed tamquam res in me posita, dc quae impediri multis modis potest, aestimetur, maxime si mutuatur cum pacto de resarciendo illud interesse. Nam etiam Sol. ind.quaestio. t. art. 3.lib. 6. pro indubitato ponit, quod interesse lucri cessantis, acciniu&Peri Potest,quando a principio mutuationis promissum fuit illud.
τ 3. τN TE RES SE Opi non potest fecundum aliquos, nisi concurrantseps.
L quae tamen minuamin sinu necessaria. ..
I i Interesse ante tempus,quo lucr erct non potest.
D NTO T O decimosexto eκ praedictis. quod non sunt necessariae tot
conditiones ad iuste capiendum interesse lucri cessantis ex mu. ruo , quot Conradus iri q. 3o. de contra t. N. quidam alii alibi requirurunt, sed aliquot sic. Prima enim est, ut hic lucrandi modus non tantum sibi placeat, quatum negotiationis; quod tenet etiam Sy uerta sura, q. is. quae tamen non Videtur necessaria . Tum quia nulla lege vel ratione probatur, quod unus modus lucrandi de se iustus satin Histus ex sola voluntate aeque libenter utendi eo, atque alio: quamuis
ille esset melior. ' Quod Post haec nostra scripta tradidit Sotus lib.6. Ea q. i.
43쪽
'. I art. I. de iust. & iure. Et addit, & quidem recte eod.lib. q. l. de iust. dc iure, nihil referre an mutuans sit rogatus, quaesitus a mutuatario; an ultro mutuet: modo id quod ad iustitiam commutatiuam pertinet seruetur. Nam ut supra dii tum est, iustum, dc i niusta
mon in bonitate, aut prauitate animorum , dc intencionum, sed in rorum, & operum externorum aequalitate, dc inaequalitate consistit, se cund. Aristoteli in a. de S .Ethicor.ec D.Thoni. rc Ptum M . q5. ILait. Io. dc q. 9. art. 2. Secunda conditio est, quod interesse sit verum ;quae necessaria est iux. mentem glosae, dc omnium d. α conquestus o Satas tamen est, ut tempore mutui lucrum pactum sit verisimi te, quavis postea non subsequatur,ut recte Medina dixit uicota de restitu
s Aduertendum tamen est, quod per EXtrauag. Pij V. editam super
cambiis, S relatam a nobis in Manua. Confias.c. 17 aiu. vitalit t. N. sdo referendam, Deo propitio, in Commentario c. vlt. de usuris . in quo de cambijs agetur, vetitum est, ne post illam campsores possint ab
initio conuenire de certo interesse ; quam tamen ad mutuantes ektra materiam cambiorum non extendi super eadem extrauagante annotauimus. ' Tertia quod mutuatio, vel non solutio sit causa amissionis lacri, secundum omnes; qualis non in secundum Caiet. dc Medi ubi supra quando mutuans aliam Pecuniam habet, qua negotietur;
quanto manus erit si mutuator non erat negotiaturus, nec frugifera empturus;etia nisi non mutuasset.argumento auth. multo magis. C.de
sacrosanet. eccles Quod valde ponderandum est circa illos camps res, qui non negotiarentur, etiam si non cambirent; attamen dicunt se Pro interesse capere aliquid ultra sortem, quam mutuant. ' Quae tamen limitatio Caiet. non procedit, si aliam pecuniam ad alios fines , veluti, ad sortuitas necessitates destinasset, neque negotiationi comitiare vellet,quod prudentiae est.Quarta ut mutuans hon sit dandis usu rris assiletus; quae tamen non procedit in foro conscientiae r in quo veritas piae ualet praesumptioni. c.tua. de sponsal. dc fieri potest, ut quis in alijs usurarius sit, Scin hoc non . Quinta ut non recipiat interesse, Priusquam labatur tempus intra quod illud veri si militer lucri factum 'cuisset;qu: a subrogatum subire debet naturam, seu cdditionem eius. cui subrogatur l. eum qui. s. qui iniuriaruria. V. si quis cautio. do capiri ecclelia. ut lite pend. nihil inno. dc id quod accipitur pro interesse subrogatur ipsi intercisse; quod tamen non percipitur ab initio merci m Et praediorum emptorum 4 sed postea tempore messis vel vindemiae, vel nundinarum, vel alio tempore, in quo merces venduntur. Pere iderationes tam e Mediox ubi supra, intereste lucri verisimilis a principio conuentum, Potes caPi ctiamsi in sine, dum recise constet,nul
44쪽
rum literita tactum fuisse argumentiri. c. in ciuitate. de usuris. Texta vi mutuatarius non egeaten reme: quae etiam non videtur necessarias quia noni tenetur ex praecepto subuenire illi gratisi immo satisfacit is tuando ut cum potvi si solitat, per ea, quae diximus in Maliva. riseis. i I. nil Ec tu tua sine interesse esset donate. Septima vi mutuanu ob hoe non incurrat infamiam usurari apud si inplices, aistimantes illud interesse, esse usuram ob silvilitudinem ; cum omnis species mali iugienda sit. i. Thess. s. dcc cum ab omni de vita dch nest. cler. inice conditio, quamuis ad euitandum peccatum scandali. cessaria sit; non tam eo ad euitandam usuram, & obligationem restituetida, quae sola iniustitia nascitur, per tradita in praefato Ma. a Conscii c. 72nu Gquale non est peccatum scandali, quod eil c rea caritatem Thoni: ai. a. q.ψ3. in princi P. Octaua, quod caussa principalis mutuandi sit subsidium necessitatis vitae, salutis, horioris, aut bonormn proximi: quae tamen est necessaria, licet sit honestissima . per dicta in prima conditione. Nona, ut non capiat, neque Paciscatuetoriam interesse, quod verisimiliter expectatur cessanti bos impedimetis casualibus, sed solum tantum, quantum valet illa verisimilis expectatio consideratis impedimentis praesaris. Nam qui praedium satum vendit; non potest tanti vendere, quanti valet triticum, quod verisimiliter colligendum speratur,cessantibus Praedictis impedituentis: sed quanti valet verisimiliter illa spes, subiecta illisi, quibus impediri potist, ut dictum est post Thom. in praeced. notab. Credimus tamen, quod qui mutuat Pecunias negotiationi , aut rei frugiferae emendae destinatas, ea lege,ut ei soluatur pro interesse tantum . siue sit multiim,siue parum, siue nihil,quantum alii eiusdem a tis altera tanta pecunia lucri fecerint: aut quantum fructus rei frustise , quam emere volabat impen sis deductis valebunt. Quia hoc interesse non tanquam iam lucri iactu, sed in spe lucri Positu exigitur.
ys UT A N S Plicis e capitia, quo soluit, a, non en ei solutuis. 's6 Mutuunti, an Iceat capere interesserint: promissum. s ' Vsura Uo ea cc md quantum reddidisse praedium quod ob mnaum non suis
'emptum, quamusis non tantum fiasset mutuo datum Oe. σῖ- una est luerum, quos cupit creator pro interesse pecumamutuata, qua non erat negotiariurus nec Istucifera empturis. . f. z
s; IO O decinio septimo ex textu, Si praedictis, quod qui cogitur
1' latuere ii teresse, vel usuras creditori suo, eo quod mutuatarius n5
uit ei mutuum stato die', licue potest ab eo recipere illud, quod siec . loluit;
45쪽
soluit; di etiam compensationem iacturae, Udam fecit vendendo res
suas m noris, quam valerenti aut emendo trici cum, aut vinum maioris.
eo quod stato die dehitori ei non. solitit quia id non accepit vi mutui; sed ratione interesse damni emergentisi quod debetur: dummodosse
cundum aliquos co ncurrant duo; neri atquodόmonuerit debitore damnum emersurum. &quod thaesierit mutuum gratititu sussciens ad tutandum illud ,'de non potuerit inuenire: quorum tamen postertu non videtur necessarium: quanta nulla lego, nec vita efficaci rationς Probatur, creditorem mutuantem teneri ad mutuum gratuitum quaerendum , quo liberet mutuatarium a damno, quod ob non solutione, incurreret. Sed neque prius videtur necessarium t tum quia interessi intrinsecum, siue intra rem,quale est incrementum pretii vini, triticii mutuati, sine alia vlla monitione, mora facta, debetur.' argumento. l. vinum .s . si certii petat. dcl. 3.s.sn.ss. de eo quod cert. loco: Tu qm etiam interesse extrinsecum, quod appellat Bart. communiteri r e-ptus extra rem, in l. l. C. de senten. quae pro eo quod . nu .l a.ὶ frequenter debetur sine alia promissione: ut cum in re quae debetur non inuenitur interesse intrinsecum, qualis est pecunia numerata. l. numis. is de in lite. iuran. & declarat Bart. ubi supra, nu. 2 r. licet quando in re debita potest considerati interesse intrinsecum regulariter non o niat extrinsecum per t. si sterilis. s. cum per venditorem.ss. de amo.em Ptio. saltem in emptione, Sc venditione, visentit Alciat. in d. La. C. de sent. quae pro eo dcc. c. vlt. & tunc non sufficeret admonitio,qui
requireretur selationis promissio, saltem, quod ad exigendum, licet
non quoad sponte oblatum accipiendum. I6 Noto decimooctauo ex textu, & praedicti quod volens emere alia quod praedium , aut domum, quae sibi aliquid annuatim redderet
Pecuniam, quae id , vel eam empturus erat, mutuat alteri PraesertinuPromittenti recompensationem potest accipere, α petere ab eo prouentum, quem ex illa , vel illo facturus erat, quoad pecunia reddita fuerit, secun d. Antonin. 2. par. m. i. c. .sas quem etsi munis sequitur. Tum quia is aequatur mercatori mutuanti pecunias a menda a se 1 ces paratas. Tum quia illud accipit ratione interesse lucri cessantis: si- i
rut mercator. Tum quia, qui vendit aliquod praedium, α tradit illud , emptori qui non. luit ; potest accipere loco interesse tantum, qu*n tum reddit illud, etiam si pretium inluedum deponeret. l. a. C. de Usus. ivbi glos secuta Azon. &.recepta per alios ait , id etiam iure Canopiaco Procedere: quod tamen videri potest limitandum saltem in soro conscientiae, quando illae pecuniae pro quibus praedium dabatur, iustii illius pretium essent. Quia si praedium mille aureis valet, dc propter
Mecessitatem, aut alias rationes, Quae donationcm non contineant
46쪽
illidetur non possi taccipere plus, quam dimidium pri mntio illius, per ea, quae ad aliud ptoposit uiu uica P. Nova ae Iudi c. not.bia num. a'. scriptim s. Si quidem in foro conicientiae illa pecunia, nisia idium illius censas emi non poterat. Addimus tamen,quod sita omnibus illis pecuniis non indiges, sed septingentis ue quibus tamen 'me mutuo tibi daris praedium, aut merces, quas e ediret emere no0 pollem, Sc omnibus sic ue dc ux tibi mutuar in a lucro c flaui cciperi Potero intere sse nulla a eorum, ut recte Medina considerauit in
I8.s Noto decina onono ex textiu&praedictis quod no possunt quidqua pere iuste ratione interes Ie lucri cess/ntis hi, qui nolunt,vel no possunt negotiari, nec res frugiferas emere dc mutuant ad interet se. Nς-que illi mercatoxes, qui certa pecuniae summa negotiantur, dc non maiorit; dc aliam quam h bent mutuant ad timere: se. Neque hi , qui multas pecuiuasui nundinas importan , empti mercibus suo pr vositois ficient iis reliquas pro interesse mutu t. que qui ab aliissa inunt grandes pecuniarum sui mnasi, quas aliis, atque alias ad inte esia tribuant noletes, illis negotiariinec cesus, vel a sse isera emeret quamui alias ad negotiationem Labeant. inua carum est, nullos Praefatorum posse praetendere vlium interesso verum, vel verisimile lucri cessantis . sed soluin fictum, Sc inane . An autem ratione cabi j,
r o N s Putatis, o alia simissa qualia sint . . εο IM Mons Pietatis a probatur per concilium, oe Pal
. ta sci uia, o modo si cunodia rei cicui pereat inlinoe Papam tonem ex re re elata emo no tum princEas τ pertinet, ei Mons Pietatis non caecipit a pauperi r propter mutuationem a sed propto
s; MOTO vigesimo, eκ teκtu & praedictis, quod non sine magno
- 1 colore virum est xliquibus usurarium id, quod in motibus Pie tatis, &aliquot aliis similibus operibus exercetur ad subueniendum Pauperibus in Italia dc aliis terris institutis, quod magnis viribus nuntur Probare Crucianus in opusculo de monte Pietatis; que equitu
47쪽
q. I. art. 6. de rus L&lure, quia instituuntur hoc modo. Pra latus aliquis, aut Dominus aut opulentus homo, aut Ciuitas Onaliaut relinquit aliquam quantitatem tritici, vel pecuniae numeratae alicui
loco, vel reipub. ea lege,vt mutuo dentur pauperibus, pignoribus a reptis, ut exiguum aliquod soluant singulis mensibus pro quantitate occepta, & pro tempore, quo eam noli soluerint pro uictu, bc salario nimi strorum , qui sunt habituri curam custodiendi dictum triticum aut 'pecuniam mutuandi, & recuperandi, seruandi, de restituendi pia gnora tempore oportuno. Ita quod aliquid amplius ultra sonem ni tuo datam singulis mensibus capitur ad pnedicta onera sustentanda. Quod, ut diκi, visum est usurarium aliquibu praesertim Caietano, εο oc solo in locis praedictis. Pmno quidem, o uia mutuans palam capitaliquid ultra sortem mutuo datam. Sexundo quia alioqui liceret cui. libet homini pio, ct priuato deputare aliquam pecuniam, aut triticu ad muruandum pauperibiis, ea lage, ut caperet aliquid ultra sortem pro salario, labore. M. cust iendi, istiugii di pigno capiendi, restituendi ea tempore oportuno Q ima eadem in viro exacio anili. rat,quod tamen se undam omnes est falsum. Teirio, quod non videntur pauperes teneri eustodire magis pecuniam, aut tritaeum, quodsibi de illo monte platum, lituo dandum est: quam triticum, Specuni praefati homines , quia non est suum argumento l. l. l. neces ario: si de perlas α comitiodaei Vend. dc Lincendium. C.si textum per. Heui. iast.quab .mod. re contrah. Obl. nec est futurum situm, quoad xsci mutuo acceperit. Morae licet simul cum auctoritate Caiet. suerint in cauisa, cur neque in cathed a praelege Monaeque eAtra illam respondendo super hoc contrariam sententiam asseruerim : nunc tame eam
altero. Primo quidem quod Leo Papa decimus in Conei l. LINr recus sim curas ten remptim dod Ioan M'dina refert mJ.lis 3. a , Per bullam patentem approbauit Prat di sic declara it, in licitos, Priaeces ores: 3νaulum I I siutum IIII. Innocen. V I II. & Iulium II. ct non ivt-
certa scientia. De quarum approbationum dimerentia late tradum Pa
alii alibi. Neque ut cumque approbauit, oc d clarauit ex certa mentia; sed recensendo argumenta utriusque partis , ct laudando multia montium huiusmodi austi viore, cooc natores, qui eos rant, o Pontifices 3Mnriri, qui uidulgentias eoru es amplificatoribus concesserunt, - Secundo, quod resp0Msim qua Cayet. prirsato Concilio respondet,
48쪽
cum enica & maximos Pontifices maXima obseruantia D. Thom. Aquinas non dedisset i & quae a doctiss. Messina satis consulatur; αego minus auderem dicere id,quod praefatus Sor. ubi supra dixit, ne-pe omnia illius Concilij mimine recepta fuisse.Tum quia significat, Praefatam approbationem parum nos obligare; tum quia licet illa responsio utcumque aliquid valere posset,quo ad declarationes legum humanarum, quas Concilium fecit cuiusmodi est exemplii, quod ibi ille ponit: nihil tamen valet quo ad declarationes legum diuinarum, quae ob id, quod non suscipiantur, non desinunt esse verae, nec obligare. Non enim quisquam dicere potest, Concilium in ista declaratione errare potuisse; cum haec declaratio pertineat ad legem diuinam, de
ad materiam definiendi, an aliquid sit peccatum mortiferum, nec ne; in qua Concilium non potest errare c. maiores. 1 .qs.cum allis citatis ibidem a glos. Immo neque Papa, quatenus est Papa, ut habet rece-
Ptior sententia Thomae a. a. q. l l .ar . Pro qua facit c.haec est. dc α quoniam vetus. 24. q. l . quae latius retulimus in c. Nouat.de audi. not. 3.nu. - .&sesei Tertio, quod inter omnes, tam illos, quam nos conuenit, iustum esse, ut ministri, quibus iniunctum est onus custodiendi, mutuandi,& recuperandi mutuo datum; aut recipiendi, seruandi, restituendi pignora pauperibus, si iiDners dem honestam habeant: &hanc illos habere debere ab eo, qui ad illvis tenetur. dc diuersitas in eo consistit, quod Caiet. & eius sequaces dicunt, quod ipsi montes, aut Ciuitates, quae ipsos suscipiunt, eam soluere tenentur, ct non Pauperes . Nos autem dicimus, quod pauperes, ad quos emolumentum illorum montium Peruenit, tenentur, & non ipsi montes, aut Ciuitates inquiCus ipsi constituuntur; quia id palam sensit Conc. in d sest . io. dum pro ratione suae decissionis subiicit illa verba: cui commodum frant, onus quoque sentire debet. Quae est una Pars illius regulae iuris, lib. 6. Qui sentit onus, debet tantire commodum,&e contra. Et patet praediistas pecunias. dc praelatum triticum, non esse data, vel relicta Ciuitatibus, vel ciuibus ad commodum eorum , quatenus sunt tales;
sed ad commodum pauperum; et si perirent, aut imminuerentur, illis solis perirent , aut diminuerentur , dc non aliis: & secundum ius ad illum pertinet custodia rei ad cuius commodum es utilitatem custodi tur, dc cui perit, aut lucri sit. l. l. & l. necessario T. de pericu . ct como. ini arto, quia iustum, & firmum essct legatum, aut donatio,quibus aliquid pauperibus cum aliquo onere relinqueretur, aut donaretur. argumento l. id quod pauperibus. C. de episco. S cleri. & l. si quis ad declinandum . eod. tit. & consequenter iuste illis donari, & relinquidecem millia aureorum, cum onere,ut illa semper seruentur in archa,
49쪽
aut chirographis assecuratis iustis pignoribus, ut eis in usus suo; viatur accipientes mutuo pignoribus datas, dc statis temporibus soluendo, ct nunc aliis, hunc vero alijs sint v sui, & utilitati. Et cum illorum solum commodis serviant, ad illos solos etiam pertinebit illorum custodia: & consequenter illi debent contribuere, dc conserre id,qae suerit necessarium ad soluendam iustam mercedem minimis; qui datis idoneis fideiussoribus subierunt curam, & laborem custodiendi, ct mutuandi pecuniam, vel triticum ; chirographos, sc Pignora recipi Edi, ct custodiendi ; solutiones recuperandi, dc pignora restituendi. At nulla aequabilior, neque iustior contributio, ct collatio, siue collecta feri posse videtur ; quam instituendo , ut ab unoquoque pro singulis
mensibus, quibus mutuum durauerit,certum quid tribuatur, quod ita eNiguum sit, ut verisimiliter non excedat iuuam Praefatorum ministrorum mercedem.
Non obstant in contrarium adducta . Ad primum enim respodeo, εῖ quod pauperes mutuum accipientes nihil soluunt ratione mutui; sed ratione cuilodiae, Sc administrationis montis, qui eoruna commodis custoditur de regitur. Nam de Solus confitetur, posse quem accipere aliquid a mutua tartas pro ossicio, ct oblisatione, qua teneretur ad mutuandum eis; quod ipsum ante illum di Κit singulariter Scotus in dist. 1 f. q. a. Ad secundum respondeo, magnum discrimen esse in tethominem pium,de quo in argumento, Sc montem pietatis: quia illius Pecunia sua est; et si nollet mutuare, non post et ad id cogi: dominiuautem pecuniae montis pietatis penes communitatem pauperum est, aut penes aliam , ea lege, ut tota eius utilitas Pauperibus cedat. Per
quod in effectu fit sua, de admitti strator montis habet officium , ct obligationem mutuandi; & ad id copi potest. Ad tertium res p. deo
negando custodiam illius montis, aci alios quam ad PauPeres principaliter pertinerer cum saltem principaliter sola ipsorum utilitas in eo respiciatur, quod praefatum Conc. in praefata sessio. exprimit illis verbis: cum pauperes commodum semiant; etiam impensam, qua parua eas sa filae debent. Quare nihil videmus, quod in re tam sancta, dc per tanta Conc. approbata, damnandum sit. Contra vero videmus multa laudanda, quorum laudibus, alij ad alia similia pia incitentur. Non ob
stat quod melius esset constituere aliqnem reditum annuum, quo sine onere aliquo pauperibus mutuaret. Tum quia hoc esse melius illo non arguit illud esse malum , cum bono vino detur melius, i. ubi autem non apparet. s. de verbor . obligat. & virginitas, quae melior est matrimonio. c. virginitas. 3 T. q. l . non arguit, illud esse malum: cum sitvtium de septem sacramentis Ecclesae christianae, iuX. ylo. celeb.c. veniens, de transact. redactum. in canonem in lassio. 24. Conc. Trid.
50쪽
Tum quia satis est, quod Conci L Lateranen. iudicauit, praelatum modum constituendi montem esse bonum. Tum quia pecunia, qua constituendus esset annuus reditus in stipe diu in pro administratione adimeretur monti, ct diminueret illum. Tum quia eκ illa sola pecunia , qua praefatus reditus constaret, posset constitui mons alius Pauus alia
cui populo satis aptus.sVM MARIVM. 6 non est accipere fructus pignoris pro soluenda dote dati, nona
V ratione, sex a*s reiectis etia=nsi maritus non sit gener . Bona omnia sunt communia inter maritum orem in Lusitania. 6 6 Dotem, qui promittit, O non soluit, ridetur promittere emolumentum,quod mediocriter ex illa quae ri pote R.
67 Vsura non est accipere certum quid pro dote promissa sit His annis. 6 3 Quod etiam Udua capere poteti talia flat ut a ratent. IO TO ar. ex textu, &supradictis,quod gener licite potest per- cipere fructus pignoris fructiferi traditi sibi a socero in cautione
dotis soluendae, ut eitcasus c. salubriter de usuris. & l. pater. ff. de dolimal .eXcepto. Q aia non capit eos vi mutui veri, vel palliari: sed alia ratione, quae a varijs varia redditur, ut in c. l. lib. I. variar.resolutionu resert diligentissime doctissimus Doctor Didac. a Letua, & Couarta ui iam pridem multis annis auditor noster fuit studiosis s. in hac Acaemia Salmanticensi, eo maiore hanc nostram diutinam peregrinationem honorans, quo id candidius in suis praeclaris operibus,tes atur:
nunc autem in magnum suarum litterarum, dc virtutum testimo muEpiscopus factus est Reuerendisi. quique postea euectus in Illustrissimum totius Castes lae Praesidem, cum omni u magno desiderio, hanc
mi seram vitam I antς vnia in circiter annum, in alteram, Ut merito cre
ditur, felicem comutauit. miae tamen ratio satis iusta nobis adhuc non videtur m uenta. Nam illa quae est communis, scilicet quod illos accipit ratione damni emergentis,aut lucri cellantis non conu nit. Tum quia non quadrat textui: tum quia si eonueniens esset, co- eluderet, nullum esse discrimen inter dotis, & alterius rei debitum; quod absurdum est . Tum quia quando certum esset, aut verisimile, maritum nullum damnum suarum facultatum passurum ob dote non solutam, neque lucrum facturum ob illam solutam, praedictos fructus accipere non posset. Tum quia etiam quando ob id aliquod damnii Pateretur, vel aliquod lucrum, verisimiliter saceret, nequiret capere
fructus, nisi posita ratione inter illud damnum,uel lucrum,& valore F i fructuum: