Ad legem, et ad testimonium. Sive erotematica propositio et deductio quorundam conscientiae casuum, praecipue de publico Novi Testamenti cultu ..

13쪽

AD TESTIMONIV I.

Erotematica propositio

&deductio quorundam conscientiae

casuum praecipue de publico Novi Testamenti cultu aliisque, Christianismo vel neces fariis, vel utilibus : exhibita Christianorum Ecclesiis coetibus illis, qui solam Veteris movi Testamenti scripturam pro unico fidei di morum Ca-

non profitentur.

14쪽

AMice lector Vuod autorum omen , caeteraeque o pusicub circumstantiae, hic expressis non tuam ingratiam factum noris uestivo praeiudicio, quod ex ta4hm pleri suo oriri solet, prasertim quum ad adverse in-

micern sententiae partesseribitur, occurreretur: lioqui

nil est cur ista omnibus palam esse nequeant. Interim. quid horum nosti, premes donec ipse autor, ubi id expedire judicarit, si e manifessatur m est V le, lege, judica, res onde: at ea lege, ut tibi , aurique, dictum memineris.

Errata Typographica ante libelli lectionem

sic corrigantur.

15쪽

AD TESTIMONIUM.

Erotematica propositiod deductio quorun

dam conscientiae casuum , praecipue de publico Novi Testamenti cultis; aliisque Christianismo vel necessarijs, vel utilibus Lexhibita Christianorum Eccles)s coetibus illis, qui solam Veteris Novi rcflamenti scripturam pro unico fidei

morum Canone profitenturi . ARTICULUS I.

Ecclasmin Christianam ali nulli funda VP mento superaedificasse quam Iesi Christo; si qui sanguinis sui pretio, eam sibi inpe-

culiarem possessionem , dominus spon- sus ac legislator ejus, acquisivit ac prO- inde genuina dcbitaeque administrationis Ecclesiasticae jus omne ac authoritatem, ab eo solo deduci debere acili etia quoque ac modun genuinae illius debitaeque aueministrationis Ecclesiast cae, alia esse nec posse nec debere, quam quae Christum eorum authorem esse arguant: ade quidem, ut si in jure authoritate mediis ac modo ab aevo hodieque usitatae administrationis Ecclesiasticae, occurrant, de quibus aut certum est ea authore Christo instituta mandata vel beneplacite permissa non esse aut merito dubitari potest, utrum a Christo instituta mandata vel be- α nepla-

16쪽

Deplacite permissa situ ea omnia ac singula ad genui nam illam ibi iamque Ecclesiae adminis ratio: iem adhiberi nec possint nec ccbeant. II. Qui m. autem promissio Christi, qua Ecclesiae fideliter sese in Dei cedere gerenti se, ad praefata illi porro gratiose&essi caciter conferenda de colatinuanda ad finem usque mundi adfuturum testatus est , in eo sita sit quod spiritus eius, verbum ejus, ab Ecclcsia illa non recedant Consi serandum utiqii' vobis est, omnibus inquam ingulis Christianorum coetibus qui solam Veteris & Novi Testa urenti scriptura a pro unica fidei morum norma profitentur, praecipue autem inter illos afflictis, quales hodiel φn pauci reperiuntur , utrum spiritus ille Christi pro . missiis verbum illud Christi promissum Ecclesiis vestris adsint: ne indebita utriusque absentia, Vos, Ἀenuina d. bitaque administratione Ecclesiastica, christo quoque catenus carere, foedifragi, convincamini.

Christia autem, quemadmodum unicus solus ac individuus est, quod alium praetcrea vel alios secum socios quoad si gulare illud opus ad quod Ecclesiae a patre datus fuit,imi ad mitrat haud secus verbum illud Christi, uniciani solum ac individuum est, quia aliud praeterea Verbum ,

vel alia secum socia quoad praedictum illud singulare opus ad quod Ecclesiae a Deo datum fuit, non admittit . IV. Verbum autem illud Christi promisit inta ideo inter

operis istius alia Ecclesie a Deo datum fuisse, inter Omnes coetus qui solam veteris iovid estamenti scr pturam pro unica fidei morum norma profitentur, constat, ni nai rum ut id esset Ecclesiaeque est et insit indubie me-xeque verum externum medium, quo illa tanquam ordinario medio, tutissime ad salutem pervenire pos ter .

V. Si

17쪽

TESTIMONIVM.

Si enim verbum illud non ἔχω insit indubi merc-que verum medium esset Ecclesiaeque est . t omnium ipsi superstructorum fides vacillasset neque ullus fidei abique scrupulo certitudinem, ince sibi vendicat pol isset quo posito nussa inde vera fidei certitudo m

VI., Quum igitur Xternum ordinarium medium δDeo Ecclesiae Christianae datum , ut fidei illa certitudo ac alias incie ei obveniret, sit unicum solum ac individuumllud verbum Christi promissum ἔλω insit indubia me r, que erum, cuius nasitus scilicet ac indubius cha cterest omnis vel uaim erroris qualiscunque carentia ac

Nox Testamenti culium genuinam videlicet debitam GEUangelii praedicationem,quae Dei nomine, id est loco aut horitate Dei a ministris speciatim ac debit ad eam missis datis vocatis, tanquam praecipua enisin: ebi taeque admunstrationis Ecclesiasticae pars peragenda est primitus inquam hoc untaxat verbo pr miste vehoasi Voluςrit, inchoant, ac instituelit nee ti ' 'VII. Certe primam eamque genuinam ac debitam Euang li praedicationem . per Ioannem Baptista et '

Dominum ac Apostolos i , peracta: e

negare ut que non potestis, Deum illan pti: et 'Choari voluisse, inchoatam illam ab Isi '&Ita si stoque institutam fuisse, duntaxat,eibo illo pio in

ut dictivia est, zλω insitu indubie mereque vero

18쪽

VIII. Adhibitum nempe fuisse ab illis in ipsa prima genuina

debitaque Euangeli praedicatione verbum orate , quod omnino insite esse ἁ φθορον , γ , ιυ γνωρον, in aeternum mane PS, de quo toto, quantum quantum erat', itidubie vereque dici poterat . λιγγοσὸς ἀλήθει. Q. IX. Similitcr quoque non negabitis praediistos Euangeli inchoatores: praecones speciat ima ac debite ad eam missos datos vocatos, verbum illud praedicasse Dei nomines ut Dei loco aut horitate, id est ita ut tunc pro Dei Iegatione fungentes, Dei personam sust merent; a quiit o tunc audirent, perinde esset ac si ipsummet euriata, per ipsos loquentem audirent adco quidem, ut verbumi lud eorum&ολως insille indubie mereque verum esset, tum ipsi me illi qui id praedicabant, tum ij qui illos pro Dei ut dictum est nomine euangelizantibus ministris in receperant, perinde de ιλ, insite indubra mera verbi illius veritate , ac de ipsissi iv o Dei vi ibo λως insite indubie mereque vero, d A pia persuasi esse possent

Quemadmodum autem unicum duntaxat Euangelium est a Galat. i. v. . . ita unicum luntaxat Verbum Euangelii genuinum datur, bis. 8.9. Quod est

v. id est verbum illud Christi promissum ιλι. insite

19쪽

in dubie mereque 'erum ad quod utique Verbum, qui, ut pro Christo per illud Legatione fungerentur, i 2.Corinth. s. v. o. I. Thessal. 2. Vers i ab eo dati sunt,m Ephes. 4. V. I. limitata quoque probeque cognita legationis suae commissione, Cor. 2. U. 2. I s. 6.

a. Oan. . . O. Judae, V. 3. ac sussicientibus ad eati debit obeundam donis ab eo instructos fuisse, a Co