Elementa linguae Graecae: novis, plerumque, regulis tradita

발행: 1819년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

π- - - λειφειν. - Etiam a vobis relinqua ΤΦιλών νικών - φιλοι. Amici ab amicis flectuntur.

3S. assiva interdum dativum agentis hahent ut,

mis νεο ς ε ινφ των πεπραγ- Magnitudo rerum ejus gesta-

36. Verbum impersonale regi dativum ut,

Μεγι εν αυτ ελεμειναι illi maximum visum est.

37. ρη πρεπει et δει, oportet, accusativum eum infinitivo regunt ut,

38. ει et χρη πω Sι ελλε πει, λελει διαφvis, με Π, Aram. Cum Compositis, gemiavum et dativum regunt ut,

Te σοι Φιλών. Tibi opus ast amicis. Eaeaινῶν τοιο ἀν- νωτεσι. Ad malos illi accedunt. Δει---χροματων. illi opus est pecunia. DE INFINITIVO.

39. Infinitivus a Ierbis, adjectivis, vel altiqua hujusmodi particula, in πριν, o Mesi me , regitur ut,

'oσισέρ επιρυμει πειρασθεν νικεν quisquis vivere cupit, vin- .cere tentet. ne ἄροτο- νων σκειν. Ita ut teneant.

40. Infinitivus saepe per ellipsin ponitur, ορον, - Velis et , subaudito : a,

4 l. Graeci μελλα cum infinitivo utuntur, ut exprimant futurum, seu aetivae seu Passivae vocis quod Latἱne reddendum sit per partic, piuna suturum et Sum ut,

222쪽

i. - NTAM DE ARTICIPIIS. 42. articipia regunt casum Verborum suorum ut,

GH νεωτεe- τοιαυτα ηι ποσιδεο Iuniores talibus moribus εντεε. instituentes.

p.rtieipium postponitur, ut eleganter exseri, mat, quod Latine per aliquod tempus verbi simplicis redditur verba τυγχανω, φθανω et --θανω cum participiis adverbialiter usurpantur;

44. articipia pro quavis parte Verbi, Praeter imperativum, usurpantur, et saepe, Post verba affectionem animi signineantia, loco im finitivi ponuntur ut,

Αγαπών με διατελει. Perseverat me amare. Μεμνημαι πιιησας. emini me secisse.

45. Infinitivus modus aut participium Pro gerundiis et supinis usurpatur ut,

46. Adjeciiva verbalia agentis dativum, et

casum suorum Verborum regentia, nec Sitali

signaficant ut,

223쪽

DE SYN M. 63CIRcUΜSTANTIARUΜ CONSTRUCTIO. 47. Causa, modus et instrumentum in dat, V ponuntur ut,

ατει ἀηχαναις. Machinationibus vincit. Aeγιτεαι λογχαισι μαχλον, a Maelis argenteis lugna, et

48. Quaestioni quo peris Vel προς Cum accusativo; ubi ' per εν cum dativo unde ' peris Vel πο cum genitivo et qui cum genitivo, fere resPondetur ut,

49. Adverbia in et in apud Deum signant in δε σε vel o ad Deum et in θεν et θε, ab vel ex Deo: a quoque, accusativis adjunctum, ad Deum significat ut,

μινωι ια πιων. Habitans Corinthi. ισιηιεναυιλευκα εονεγκος Εα tentorio agerum telum sumpsit. Rim et mari. Ad Phthiam tendo.

50. Distantia unius loci ab alio, ponitur in

accusativo ut,

II. Cum quaestio fit per quando tempus &re ponitur in genitivo interdum etiam in dativo cum fit per quamdiu in accudativo ut,

M. retium vel mensura rei cujusvis in ge-

224쪽

nitivo pretium interdum in dativo ponitur;

53. Genitivus substantivi saepe absolutes nitur, priore substantiso ἐν- - - vel quodam eam a Prononime, aut nummuli , subaudito ut,

- Datavus, praesertim post αυ- SB era, solute ponitur, Mn subaudito ς ut,

ν ἀντων eγων πιι ις. Iisdem operibus eum illis.

55. Accusativus saepissime ponitur absolute, τα subaudito ut,

56. Substantivum cum participio, quorum easus a nulla alia dictione pendet, po-- ingenitivo absoluto Attice ro interdum in accusatiVo, rarissime in dativo ut,

I7. Adverbia emporis Dei, q-ui eis. ἐπιdinis, me tianis, ut similia, genitivum regum;

ut, νοσώ- Prope marist. P in mari. Contra jus.

225쪽

DE SYNTAXI.

58. Ni et, accusativum; ἀμα et μου dativum regunt ut,

59. Duo vel plura negantia, negationem fi miorem reddunt uti

Οὐλυττεν οὐδεπώποτε ολ τουτων Aliquid horum sacere fie- ἀττειν. innunquam potest. DE PRAEPOSITIONIBUS.

60. Praepositiones αντι, et , in Vel 4, et ore regunt genitivum v et irin dativum; εις Vel ες, et πια, CCUSatiVUm; Oetae, tamen, nonnunquam ινα eum genitiVO, Vel dativo utuntur; ut,

6 I. Διοι et που genitivum Vel aceti sativum, αμι, 'm me et viso genitivum, dativum, vel aceusativum regunt ut,

62. Κατα ab Vel contra, sere genitivum Papua, vel se Minn, accusatiVum regit Meroo, cum, genitivum vel dativum ad Vel post accusati, Vum. Παροι et προς ab genitivum apud vel eum, dativum; ad juxta Vel ontra, accusativum, regunt ut,

226쪽

DE CoptasNCHONIBUS. 64. Condunctiones Mis, , δε αλλον, μεν ου , Et similes, eundem Casum, et sere eundem modum et tempus post se, quem ante se habebunt uti

κεν, init, et si plerumque subjunctivo modo adjunguntur ut,

Iνα γνωτε. Ut sciatis. ν ἀμει- ἀγωνισωμαι. Ut sertius pugnarem.

- , Ris, et M saepe adhibentur ut vim

subjunctivi aliis modis assignent ut,

DE DIALECI IS.

Dialocii Graecorum praecipuae quisuo sunt,vig. Attica, Ionica, Dorica, et olica. . Dialectus Attica Athenis et in eire u centibus regionibus adhibebatur. In hac di lecto scriptores praecipui sunt Thucydid- Aristophanes, Plato Isocrates, Maio on, et

Demosthenes.

Attici contractionibus gaudent synalaepha

etiam, i. e. duarum OCum ConneXio, nTune utuntur, Per elisis em crasin et synaeresim

227쪽

cinet saepe mutant, interdum etiam ina, et Subjumalvam diphthongorum G, , abjici

unt.

Μutant O in . et penultimam longam codiripiunt, ancipitem mutando in brevem ut, k, populus, Attice, λεως. Syllabam, circumflexam multis verbis subjiciunt, et ι adverbii : ut, τιῶν, Pro , τι quid,

νυνι, Pr νυν, nunc. DE DIALECTO IONICA.

Dialectus Ionica in usu erat tu quibusdam Asiae inoris oppidis et insulis adiacentibus, Hippocrates atque Herodotus hae usi sunt.

Ionii, Atticis contrarii, concursu Vocalium delectantur, et vocum Contractiones resolvunt. Quam obrem consonantem abjiciunt, Seu ε insinuunt ex una duas faciunt syllabas E et ii in is mutant item in et, in . Dativis G addunt; nunc ossumunt, nune rejiciuni Aspiratas repudiant. Pro, π, n utuntur; et loco , genitiso par, syllabicorum in o sormant Per M.

DE DIALECTO DORICA.

Doris dialectus apud Epirum, Lybiam, S, cuiam, Rhodum e Cretam, in usu fuit. In hac scripsoruni Archimedes, Iheocritus et

Pindarus. Apud Dorienses vocalis Mere praevaluit; inde voces Latinae a Graecis derivatae, per Doricam plerumque veniunt.

228쪽

Diphthongus, ino mutant; οὐ et, in cit. Ex infinitivo abjiciunt, et Remininum Plibrale pro singulari ponunt.

DE DIALECTO AEOLICA.

Dialecto hac utebantur Eoles, Graeci coloni. raecipui in hac scriptores fuerunt Sappho et Alceus, quorum opera sere omnia de

sunt. ν

ILoles aspiratum ejiciunt, leni gaudent;

accentum retrahunt in s mutant, ut, μειλας, - μελοις.- ab mutant in ων, in genitivo

plurali primae declinationis; ut Αι-αων Pro Aινει- -sic etiam in genitivo singulari οὐ mutant

ante e ponunt, loco spiritus asperi ut λα-

pro aspero ponitur exinde literam ipsis propriam excogitarunt digamma, ' Acilieet ex duobu gamma consectam, qua saepius utebam tur loco spiritus asperi, Vim similem, in limgua anglicana habente ut, ε Mari W Pera anglice pro ἐσπερον, Vespera; eam nonnunquam apponebant vocibus spiritum lenem habentibus quamque in V consonantem Latini mutabant; οι-- οινος, vinum aut in medio in-Serunt; sit OR pro in ovis.

SEARCH

MENU NAVIGATION