Biblioteca critica

221쪽

τῶς αντου φίλοις -- - ι μη J Ita oratio constituenda est, recepto αλλω e varia temone, pro vulgato μομώας Petavius vitium, oditem medelam, animadvertit Spanhemius utrumque silentio praeteriit. sententia haec est quid me nunc opo=tet haec commemoraritem in Ohscurae diligentiae reprehenitionem n- currere pra sertim, quum nemo quisquam ignore , Neminem umquam regem, excepto Alexandro tanta liberalirate , quanta tu fuisti, ergas r amicos fuisse. P. 44, Α τοι το isti χρω φατι - Πέρσο γαμ- τα

εἰς τὸ γ ha τιμ . Neque Hori Persae caussa ejusmodi, neque nomen adeo in tali re, memorantur in

Veterum libris ut Spanhemio etiam, eruditissimo viro, nova cinaudita hujus rei mentio acciderit. Neque tamen de obscuro quodam homine cugitandum, aut de Ocho comminiscendum. Illustri exemplo voluit S debuit uti Iulianus. Atqui tota res manifesto resertur ad Xenophontis Cyrum hic erat gener Cyaxaris, Cyrop. VIII, 3. 38 Cyaxares aegre ferebat, Cyrum in tanto apud populum amoreeεω , , - 8 deinceps. Igitur minime dubium esse debet, quin pro καχρω legendum sit πω.

Piosus est in hac parte laudum Constantii Libanius

222쪽

Quod hinc sumsit Themistius. r. I. p. 3, A Mor

lit Ari mutare in ούτι' in eaque crisi adsentientem habet Spanhemium. int locus ita videtur juvandus ιπιτρε- μων, τι γε καπρ. legans est haec breviloquentia: tibi soli mandavit curam, vi- perii S communium cum fratribus negotiorum; qui ne maximus uidem natu eras fliorum tantum abest ut unicus fueris. Quod ultimum subaudiendum est. Ita simpliciter οὐδἐ nonnumquam a Graecis poni, do cui Bergierus ad Alciphronem I, 2. Constantinus moriens unum Constantium ad se vocavit maxilium minimum natu, Constantinum S Constantem non vocavit. Ita Julianus etiam r. II. p. 94, B: Libanius in Basilic. p. IOS, A.

cta ea comparatio λεγου, νόμου ex illo Xenocratis nobili dicto de Philosephis, quod exstat apud lutarchum T. II. De Virtut Mor. p. 446. F μίνυ

διὰ τὸν νόμιον Ita enim, addito λὰ τὸν λογον legendum ex alio loco Adv. Colot. p. 112ι, . Haec imita- ioni notandae suffciant. Nam de omnibus aliis modis, quibus γος ωνομος, rati, lex, conjunguar ur tinfinitum est referre. P.

223쪽

ὸ ε καὶ - μενὸν - φρ -- ἐπιτρεπομM1 τὸ πολυμοι J Ita locum exhibui, non ut in libris editis legitur, dic eum lenissima, quoad fieri test, Milone constituendum putavi. In elavianis editi

omnia desunt quae, quamvis in codice Anglicano reperta, tamen spuria censuerat ditavius. in Damhemius eadem in ossiano codice reperta, germana judicans, in orationem Juliani recepit nude quidem simpliciter, ut neutiquam cum reliqua oratione congruerent: praeterea, masti an consilio, omissis illis verbis ἐπὶ πολυ λειν ut omnis sententia labefactaretur dam hac nostra lectiones probabilitati sententiae consultum esse , cum hinc patet, tum magis etium e proxima patebit animadversione Credibile est Iulianum quaedam duxisse a Cyropaediae initio, quod in eodem argumenω versatur. Quod ibi

est, Cyrum potuisse ἐπι τοσιάτην ην ψικέτω τῆ σεαυτους , probum S sanum est; ne quis forte aut ibi e Iuliano a νικμα aut hic e Xenophonto κεσθαι, corrigere tentet ud Xenophontem p σιαι est pertingere, perνenire in tantum intervallum timore sui ad ram dioitas gehte potuit pertingere, eas contigine in osscio. δεψικίσεα eari, respondet Latinorum perve-

224쪽

σέ-ν, , ἀπο-τομγ.L Haec deinceps conjuncta sunt cum antecedentibus, quae proxime tractavimus ut eo certius, qui ea legat, quisque illud superius addi. amentum recipiendum intelligat uncinis in elusum, ejiciendum est, cum suo nomino, tum varia lectionis in margine notatae auctoritate. io ro, haud scio an purium sit M. Nam friget,

ex onsuetudine bene scribentium, ὁλως cum αδυνατον jungendum erat Putem Iulianum scripsisse - μῶλ- λον δὲ ολως αματον δε- κιὼ περὶ του- --. Postea iste ολως excidit, ac librarius deinde ad marginem notavit Θως' ἔλως ut moneret, forte λως addendum esse denique utrumque in orationem receptum limo vulgatam lectionem operit. Sed hoc fingere est, inqui Immo totum hoc Critides negotium est snsere modo ita fiat, ut ne a vorisimilitudine abe

225쪽

frequens Plutarcho, cujus in constituenda Iuliani scri . plura non repudianda est auctoritas T. I. Romul. p. 33, D ι ἀωδες An, Mi οὐδ ελαε επι ν Camill. p. I I, D se δὲ μορία - - ον δε ελας ανατοι ἐδώια T. II. Symp. VIII 8 P. 1294 A: αλλοτριον,

C. 359, Λ. 62, C. I , L. O7I, D. Io82, A. Io9I. D. Ipsa quidem sententia adeo vera manifesta est, ut a natura potius quam ab imitati ne ducta videatur tamen a quibusdam ita tractata, ut imitatio appareat. Exempli a9ctoritatem pono

in Euripide Electr. 948;

Deinde sententiam ornavit, amplificavit, ac celebravit Demosthenes Or Olynt b. II. p. 7, B: ubi, imperium non benivolentia, sed vi refraude, partum, ρώrvo momento a brevi tempore perire, dicit: αλλὰ, τὰ τοιαυτα εἰς ι , Erat ictis Ra , --πεπι, - γδαινι ιν ηπον ἐπὶ - σθιν,- - 44ρων δε χρῶτα

226쪽

- περὶ mnae Muralis Quem locum Iuliano haec sembenti obversatum fuisse hoc etiam indicium est, quod mox dicit, Constantio imperii diuturnitatem henivolentia subditorum venisse. Imitati certe sunt alii, S lutarchus T. II. De Is S s. p. s6s, C 'αῖ, δεπε ἡ ξα μον, . . , Choricius Or. II, 12. p. Fabrie. B. G. T. VIII. p.

πιαι. Cum Iuliano comenit Synesius in Re . . Is C: ἐκ- is αμπιαν επὶ Mγα πρoibam διωιν ελειμεM-οι-το-οι ἀγαιά ' κώ --οι ζηλωτον γλεπῶς ανεωτω τάξιν τηροῆιν - φρον, σεως. P. 48, Α Δεωτα . λωπὸν - μιμισθαι queaut ἐν A, μω; φουσιν. Vel ex pleonasmo est accipiendum, vel ita ut λοιπὸν jam significet, de qua potestate supra monuimus. Similiter dixit Iohannes Chrysost Orat. I. in aut post. p. 32, in nupera Veschenariana editione: λαείπετα δε ' τους ἀγγέλους mne εξετασαι λοιπεν ubi non alterutrum abjiciendum, sed utrumque retinendum est. Ρ 8. C: πὸ μικρω μετ ri, του - νου δυς- τει

διαπασπιέν- Significatur Sylvanus, qui paulo post

interfectum Magnentium, in Gallia imperium affectans

227쪽

stans mox oppressus est. Hunc igitur Sylvanum re exitu cum illo in fabulis Pentheo comparat Iulianus, haud obscuris hoc quidem loco notis, manifestioribus etiam gemino loco r. II p. 98, DPquem exposui. Epistola Crit. P. II. Ρ. 9 A ὐπὸ της - πι κων ξύγώας ες τούτο si γέω ἰηίὶς - πράξε-. J Licet huic lectioni nil ad sanitatem deesse videatur, nescio tamen quomodo, ut alii Iocis Iuliano frequentatum , ita hoc loco scriptum fuisse arbitror, ἐς τούτο μεγήος ωρὶς πρε - , vel ἐς τουτο μεγειος ἀμελι - κάλλος πραξεων Sic paulo superi P. 4 , B: πρὸς τουτο μεγεθος ἡ κεσθα καὶ κάλλιος πραγ- ων Ceterum, similiter sere dixit Zosimus, Iuliani, ut virtutum laudator, ita orationis imitator haud inse quens, I, I se τοσούτω μέγεθος Φεισαν θης' Quod item restituendum est Onosandro I. p. 6 ἀπιγμ αντες ερρη- εἰς viam vulgatur vitiose ἀπρηησαν'

228쪽

LIBANII Sophistae Orationes s Decla tu nes, ad sidem Codicum Di recensuit Nperpetua Adnotatione illustravit IO JACOBUS REISKS. Volumen Primum. Deu-hurgi Sumtibus e Literis G. E. Richteri. 17 84 4 310 mu ain.

o Veterum Scriptorum, ut ipse quisque meli praestantiorque est, ita editionibus frequentatus esset Libanii profecto editionesis pluresis meliores habuissemus. Magnum enim in hoc Scriptore essu momentum ad elegantem Graecarum Literarum ra-xionem norunt Atticae venustatis studiosi omnus: magnum item ad res Seculi quarti illustrandas, documento sunt scripta egregiorum virorum, Gothos redi, Valesii, Tillemoniti, e quibus in hoc quidem argu mento posteriores sapiunt feres pendent. Neque tamen adhuc Libanii opera, non dicam diligenter accurate, sed probabili mediocritate. edita fuerunt Eorum triplex est genus. Primum Sophisicum, quod in ficto argumento ad exercitium eloquentiae consumitur, trogymnasmatum Memplis ac Jeclamationibus continetur. Alterum, in Vero argumento positum, eo Oratorium, quod complectitur ratio

229쪽

nes ad illius aetatis homines, Imperatores, Caesares, . magistratus, alios aut de iisdem, vol habitas vel scriptas Tertium, idem haud dubie veri argumenti, est Disolicum. Et pistolas quidem omnes, quos reperiri potuerunt, uno Volumine forma maximao, anno hujus seculi trigesimo octavo edidit Iohannes Christophorus Wolfius satis probabiliter, ut, si reliquorum operum similem haberemus editionem , novam minus desiderassemus. Nam horum, plenior quidem, unica est editio rederici Morelli duobus voluminibus formae maximae quorum priore, Anni 16o6, Sophisica , altero, uni 627. Oratoria continentur. Ac Morello gratia habenda est, quod

ut ipse poterat ita Libani opera se uentiora reddiadit quamquam Graeca valde vitiosa exhibuit. vitiosiorem etiam Latinam interpretationem addidici Deinde alii docti viri alias Libani orationes ex iis Niothecarum latebris protractas vulgarunt, veluti Gothostedus, Fabricius in Bibliotheca Grae ea, odi. giovamus Venetiis , ct ibidem nuper Iacobus Morelliua qui unam Declamationem prodidit in nredolorum fasciculo. Qui vero post Fredericum inrellum operum Libani editionem cogitasse dicuntur, in Gallia m.

lesius, Romae Adamius , propositum non estMe. runt. Ergo Reislaus rem fecit Literis non solum utilem, sed plane necessariam qui, post editas Animadversionum in Graecos Auctores volumina quinto, emendationes rationum Libanianarum,

ipse

230쪽

ipse novam omnium operum editionem instituit, nactus codices scriptos sex, Augustanos duos ;Monacenses tres, Guellaristanum unum quoriam ope non solum, menda tolleret plurimi expleret lacunas, sed rationes etiam ineditas quinque proferret. Ceterum rite occupatus, opus, . sive anfectum perficiendum, sive persectum edcndum, reliquit uxori Ernestitiae Christinae r quam ego hoc loco nec memorare sine laude, nec laudare pro ea ac d na est, possum. Igitur 1 eisicia, eruditissima foemitia, primo consi in perficiendae editiovis a marito institutae ostendit edita peculiariter una Deciamatione, de qua dixistis volumine primo, parte tertia, hujus Bibliothecae deinde primum hoc volumen ex

cina Richaeris Atenburgens emisit, ita quidemo inum, ut aequi judices nec in externo nec in temo cultu magnopere quid desiderent chalcographicis autem mendis ita purgatum, ut ea non quidem nulla sint, nec tamen ita gravia, quin ab attento quoque lectore corrigi queant. Ex illo tempore quum secundum Vesumen nondum vel:eriisse vel exiturum cognoverim. vereor ne bibus ' minus pros pero venditionipsu eassiua persequendaeditione reta

datus sit. Quod f& ipsius . Literarum caussa doleo: eoque mihi magis faciundum putavi, ut per hanc Bibliothecam nostratium studia ad ibri cognit, nemproVocarem. Ne dicam de illa rati e quae ipsa quoque haud. iiiiii valere debet ; quod haecis plem ἡ

라틴어 텍스트