장음표시 사용
241쪽
reor ne remaneat. ostrema verba ita Graece sunt: -- το ου πω ac τινα οἶμαί minus reste inna cepit
aliquid deesse putavit Reifluus Cainis legendum; referendum ad mu ναμις , ut sit praeter eos dies, quos feriae suos fecerant, hi vindicaverant. R Io Met , R Libaniqs Athenis no in throno constitutus, seu Sophista creatus est, ut vulgo accipitur sed destin tus est Sophista, iit e hoc loco diligentius excusso apparet. Cujus M est vis ac sententia aut j ensus factionibus ac
rurbis ras praetor marius licentiam con pescendam ratus, tres illos Saphistas muneribus, seu rhronis, amovere, eo que ἁπο aliis tradere coη suis. Destinat tur successores Libanius cum duistisisliis N isbebaηtur aspectoire Δηe vocarenis R παρεινα κοιλωμενο0. Sed non vocaboarur, nec .rono sistinebaης. Nam interea praetoris ira deferbuerat et ac veteres Saphista manebant in thronis. Igitur laudem duntaxas retulit Libaaius ex illa destimationet, planam illam invidiae M in iμοῦ nec γοερη phistae , nec destinati juniores. quiescere potaran rhi, ut recens partam laudem tinentW illi, ut iste
rem labefa tam instaurarent. P. 17. 8, M. 15 R. constantinopoli scholam habens ibamur, lirens etiam discipuo m δεμ iuraria, musim nactus ut marebium Sophistam r
242쪽
vi, graria c. antu fretur, magnosambat spiritum tens N Isocratem N Nicostratum. Non est hie C micus Nicostratus, ut Reictius putabat, sed nobilis rhetor, cujusis alii meminerunt & Hermogenea De Form. Ita planus erit locus. P. I9, M. 16, 7 R: Nicomassiam revocat Dbanium ejus ciνitatis Senatus, ut ita veteris opli, Me superbiam, nost ei aemuis ac rivali puniret; suadens in primis uno sonatore, qui a Frmabat immortale malam fine Sophistae huis τε - τους - ἐν τῶ -- ita legendum pro τ ὰπιτεχνος. Atqui ista Sophista rimaηs Dbanium, non audebat adversus eum in Doclamationis certaman desemdere, sed in imo e de momoriam in dicendo amittebat τὸν μνήμην κιπληττε Thucydideum est, II, 87 -- μνω ν ἐκπλη- quod notavimus Bibl. Crit Vol L . U. p. a. Igitur quum erbum amplius proinferre non posset , abiit ex auctioris , ira incensus, quisiis iacens id faciens ; ita ut abeuntium complures alii sub aliis se absonderent; timentes ne fervens adhuc Sophista in eos involaret, eosque discerperet Ma
λαμωα ea sententia accipiendas quam antea perperam interpretatus Reishius, nunc, agnit ese rore, se non intelligere fatetur. μιχυιωτα sint abeun
rei, dimis snita ratione ut saepius. Plane simile
243쪽
sophistae iactum est in hac ipsa ratione p. 26. C. Ibid. uin- annos Nicomediae ransactor reliquis omnibur uae panibus jucuηditate praefert Libanius. corporis sanitate , animi humitate, declamationum freqqMntia plausu, viscipulorum militudine improgressibur, k Διι νε- Aracim ἐκ Duo postrema verba Resinius delenda centat, quod abessent a Ferr ri si oditione, Scholion viderentur Platonicae vocis 4mia 'rago retinenda censeo; nam ct in rei ius sunt libris, aliud est iso series, catena, aliud ἐπιμις, profectus . lacrementum. Ceterum Reiatu quamquam in eo Critices loco, qui in notandis imit tionibus versatur, adeo infrequens est ut eum vix sis. mel iterum tangat tamen in exquisitioribus vocibua ac dictionibus nonnumquam auctinem odorabatur, Veluti hoc e Platonis Ione duetum est, p. 14s, A M- - -- τω- ιλλαν ἐλυσως. - ερμια καρπώτεω P. Eo, M. II R. Ni meaia gloriabaιur litera. rum fore, ejus uesaris auctore Libanis S hanc iam dem opponebat vicinae S aemulae Cons ruinopoε, mos μ ἀ-- - - , - , αιτ δε φορε παλίας itavere Reislaus μή recepit pro Vulgato eoque vitiosi,
λψομα Porro temporis Nicomediensis jucundit rum describens manifesta & emaci imagine, inquit et ιγωὸ ιν αν--- ει μέ ita Rinlitus ex ita
244쪽
νι α μναν Reishius facile veniam inveniet dorecepta vera lectione, quae, licet nonis fibris reperta tamen unice vera est. Morello nescio quid in mentem venit, qui ad marginem notavit salin I; quasi vero similis res esset aut fi esset, Libanius hina pro&cisset Argumentum frequentius est quam sub imitatione profectum videatur, nisi quod ad r-mam, certe quod ad materiam. Similiora sunt ii Hatonis Rep. IL p. 423, Η, de uiae, Orpheo
quod vero de Aegyptio dicitur, penitus giti
rellum nec Reishius nimirum hoc agebat, ut audi Horitates notaret. Significat Libanius commentum Mycerini regis Aegyptii, proditum ab Herodoto II, 33 ubi esselingius etiam Lib ii mentio,
P. I, A, Μ. 8, R Maxima vero caussa eunditatis, tempore Nico edie θῖ , Libani fuerunt cerή amici, τὸ σα- κεῶωθαι φίλους' a crux, m οὐ MAra τῶν δοκούντων. ἄν, εEυμπλη φηnin Veram eandemque Atticam lectionem 3 ου prorarim e codicibus revocavit Reiskius qui item infra p. 3, A, est bris dedit , - - καπηλον καὶ ο a, τι , πωλουντα vulgabatur κω οὐδοπιῶν πωλο-α Malim tamen ουδεα pro
245쪽
ἡ- παρασκευάσισω quam tandem arbitremini fore ur . hem, quae non inelius, quam nunc se paratura sis Plato uthyphr. p. 8, D ηὐδενο, τι κ ἀληθεσί. - Theaetet. p. 126, D p si mis duae με αὐτω ἡμισεα τῶν ἄλλον ψαρτερον , τὰ δε ἄλλους -τῶ ita bene corrigendum censuiti. Stephanus pro Vulgato - αιδενα ἀντινοῶν τα μώ κ. . . adferens
dictionis exemplum e Xenophonte Cyropaed. I, 4,
schines Socraticus, qui dicitur, Dial. II, 8 ουδενὸιοτου - ν τιμώτερος si Notaverat jam de eadem proprietate G. Budaeus Comm. . r. p. 93s L eus Euripidis in Libani significatus nescio an sit Hecub. 3 -33o. Forte simul cogitavit de Eat his sententia Sympos p. 18, Certe utrobique eum in modum Achillis mentio fit, qui modus valde cum hoc Libani loco congruat. P. 22, D, M. 19, R: Ophispo Libanium in judsiium caverat, quod magicis artiis ipsius uxorem occidisset: judex ridebat Libanium, quod hac occidendi arte non potius in Sophista fus suisVst; ἐγελα ει περὶ isiaca b. παραδε--ον τωιενατον, περ- τω. σ-- Vera scriptura παρ-σκον in Animadversionibus antea e uariensi Editione vindicata, nunc O armata codicum consensu, recepta est. Idem verbum dice raugustano restituerat Belinius Demostheni OL
246쪽
cianus Gymnas 38, T. I p. 9go: ----λαιπτῆς πόλεως bH πα--καν Deinceps duos locos e purgavit Reislaus p. 3 , , cis Α, interpolationibus inrellianis auctoritate codicum eject is. P. 27-3O, Μ. 4-26 Re Nicomedi Imperatoris rescripto consantinopolim revocatus Libanius, mea experitur urbem sutas literarum minima aptam esse ἔηam e Sophista, ni magisratuum potentiorumque Gmina inconvisis frequentaret , nullo erat numero, immo in contemtu modis S discipuli, quos mustos secum duxerat, leviores capti urbis laxuria sudia deferebant,
maliores Phoeniciam aut Athenas petebant. Nec ta
intermittebat publicum declamandi munuι refrequantes aderant enatores, sed magis illi ut gestum actionem oratoris spectarent, quam ut orationem int ligerent quippe senatus majorem partem e millitartibus uam iteratis homiribus consabar uitur praeι tu pesti , quae urbem invaserat, in Bitvniam abit. Inde denuo Consantinopolim revocatus , H auditorum frequeηtia forvis, S lucusent stipendis auctus esia Tum Strategit, recens a Constantio Proconsulis Acha aa consituti, commendatione, Athenas ad Sophisticum Uronum vocatur quam tamen vocationem accipere ipsansiuit. In rationibus, quas Boconsul Atheniensibuncommendandi Libani causis adlubebat, haec etiam
247쪽
r tamque omnibus hominibus auctores frumenti ejusque Uus fueritis, non dubitaeis ne indignum putatis frumento aliunde importaro uti Eloquentiae vero , cujur 4 ipse auctores ac vi res aliis gentibus fuistis magi- virum aliunde arcessere dubitabitis Legendum, aut δατεσπεσι scilicet w-ε, gloriam vobis perituram puta vitis: aut οὐ ταυτὸ pro sors, n ero in eloquentiamur idem feceritis, gloria vobis peribit. Ceterum dimo est Demosthenis, qui sic Or Midian. p. 32S, A, Leptin p. 363, C πλεὰ τε ἀπ---- Φας--ειτ' rim πώ a' ' Ρ. 38 B. M. 33, R Antiochiae Sophistica, factitan aemulum habuit veterem Sophisam, declamanum quantum poterat, is a Liboenis superaretur: puusque ad mediam aestatem ac ferias caniculares se in
is certamine tuebatur, ἄσπερ Dπος ὐπὸ τού εμις es e μεος Quam postremam vocem Reaskius recte invocavit e codicibus pro vulgato ι---.
P. 42 B, C. M 37, R Bliano Antiochiae degem
te, uηus ommum maxime florebat Libanius, Imperatoriridemque veteri discipulo ex quadam refrigeratione ad yraecipuum amorem reconciliatus. Eane Attica sum,
248쪽
adeo, nescio quod dictum Aristophanis Comici signia fieari putabant. At vero significatur raristophanes Corinthius, Libanii amicus ab eoque defensis in or tione ad dulianum, quae est septima in Morelliano volumine secundα P. 43, M. 38, R Narratio, de oratoribus Iae,
an susceptum consulatum gratulantibus, miras habet vel tenebras vel corruptelas: per quas tamenta
tem sententiae perspicere mihi videor, qua deindo alii explicanda loci intelligentiam planiorem faciant. Iulianus intelligens fore , ut innumerabiles cam praese res jam, tum Menturi, ipse i collegae consuli 0 cum laudationibus praesto futuri essent, Libani prae cepit ut festum diem oratione celebraret Ille vero dicens, hoc in utramis Lingua, s Graeca P Latina, non Dae, sed aliorum, provinciae esse, tamen non otiosus fuit, sed ejusmodi orationem attulit, ut praeter ipsum nemo sacro quid dignum dixisse ideretur: ne is quidem orator, qui in segnem plausum tulerat quod priori oratori quidem obrigerat: lese συμμει τὸ προτέρη λιν 'miam; ὸ-- τημ . de casu quodam ablegatis alio iis, qui
249쪽
qui iteram planifari erant , quibasque expediebat brinii laudem labefactu e -- τἀμὶ λαβὰλλειν, lege vis. .
secundus iratur nolens pusic in ere, quod eum laudaturi ac plausuri aberaης, intra privatos pariet s dicebat, seque ipse laudabat hinc no)am fui Drteriam praebuit quem quum reprehenderet , dunuo idolatur. Ita
laudis ruris detecta est, quae non detecta fui et Fiqui sis ais bene Miskius conjicit pro Oi p. γ si cogitas et , induatam laudem silentio servari. Hi ergo
duo priores orbiores se invicev potera it co solari reis rate aversae fortunae. Ego igitur, inquit Libanius, tertius ad dicendum accessi απgois, ita Reiskius vere e codd. dedit pro απεβ,10 ' Princeps prium lim ultu, oculis, gcstu, scidium ad nirationemque mea oratio nis declarapit deinde e sella exivit ut quis horum angarorwn dicat, praeter decorum sed ut i gnarus Drum, quibus fgi majestas continetur , dicat, intra justos ne decori se coηtinens. ωὐνὰν sum ιλειδὶ λ δε
σεμνη βασιλίία γενι το ἄρα L τῶς προσηκουσι μωα, Reif-kius Ma malit in κάρτα, aut αραρότως, mutares cum postremis conjungere: quod non est opus elagans est hoc loco αρα, nimirum 'Aγγαρον, fulum, peruriums. per contemtum vocat Christianum quendam doctorem, forte significat Gregorium Nagiamenum, cujus tum rationes teliteuticae notae erant, in quibus adeo corporis vitia, motusis gestus , Iuliani X3gitantur sancte, scilicet, piet P. 7, D, M. 43. R. Ἀηδὰ ψίλος πνο- , in-
250쪽
qui Libanius de tempore adversae suae valetudinis, inju Indus mihi erat amicus ad me venieηs. Quod liqud scio an aut supplendum, aut certe sumtum sit ex dicto Ionis Cliti, ellutarcho nobis cogniti . II. De Animi Tranqu. p. 466, D Φι,-ν 3 τ λι- P. 4, B, C, Μ. 8, R Imperante Valente, Irupicinus erat orientis Dux hic Libani concilia
tus monebat τους τλ ἔδων τουτους καταγλῶπας, τους Ουρ που κληρουχους, ψεντας α δ νευοντα, τ ὰ
ζηλοwτια ερα - Legendum οὐραγ- coeli neque enim de hinnine, nescio quo , Uranio cogitandum Christianos doctores significat, istos tempkrum contemtores, coeli colonos, qui jactan hereditatem, κλερον, in coelo
Abi repositam esse. χίδος de suis templis frequenter dicunt ejus aetatis scriptores a Chrissianis alieni. De significatione ejus apud Antiquos exposuit utin-henius in Tim. Vox restituenda est Libanio Or Parental in Iulian. . IL p. 33O, , apud Fabrie. G. VII. p. 376 ubi editur ειδεσιν pro δεσιγ- Sed nunc video Reishium ita jam correxisse e codicibus p. 279, hujus editionis. P. 6Ι, , Μ. 4, R Sabinus, inimicus Libanii, rescripto Principis condemnabatur dupli Mignominiae: milas apportabat rescriptum Antiochiam. Is qui primus ejus rei notitiam acceperat , iubens eam vulgavit Smilas dona frequentia accipiebat ab iis qui hoc tintiolaepabat; ur. Itaque Sabist is, malus homo, invitus bene