In P. Cornelium Tacitum annotationes. Beati Rhenani, Alciati, ac Beroaldi. Eiusdem B.Rhenani Thesaurus constructionum, locutionumque, & uocum Tacito solennium

발행: 1542년

분량: 358페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

11α c AsTIGAT. B. RHEN. animos. J Barritus inius post Tacitum meminit Amnia nus Marcellinus in descriptione pugnae, quam Iulianus caesar habuit crum Alamannis apud Argentoratura,libro 16. cornuti,inquit, Cr Bractati usu praeliorum diuturno friuati, eos iam gem terrentes Barritum ciere uel maxioni , qui clamor ipso sciviore certaminum identidem exaoriciis paulatims adolesces ritu extollitur fluctuum, cantibus illictorum. Vbi lego, eos iam gesturientes Barrit ciere. subauditur Alamannos. Et mox,ritu extollitur suudluiam cautibus illisiorum. Sed tamen Arto*bi Iiber habe, ba Barditaem. Veluti sit a verbis quae Germani uuon appellant tractu uocabulum. Nisi debet esse Burritu m. Decitu Germanoru praelisi ineuntiu Tacitus nono lib. xo. Vt uiroru, inquit, cantu, foeminaru ululatu sonuit acies. Ab illo constitutu in nominaturas ακρον, piossa In exoptari illo cum quo contuleram meum codicem, sis scriptu, f. Rras, acrininion . Lego, α V πον, hoc est ustπγμ rion. ut Asciburgiam induli deductum, una tantum Hllaba mutata, ceu uulgo facere mos est in non intellectu Vrbem Graecis αμ signidicat, Cr mi πο- turrim siue proin pugnaculum. Notin est Astγpuleae uocabulum diuersis in ulis ac ciuitatibum tributum. Pγrgorum quos nomen notum ex Strabone,Stephano, Antonino. Porro non duanuetu . bito quin Burgium illud Germanis tam frequens in appetilationibus oppidorum er arci ,πιρα π πvrre desu αptum sit: quando maiores nonri multa uocabula fiunt a Graecis mutuati , liter nonnulla a Romanis, de ab Hobraeis paucula. nam omnes hodie linguae mixtae sunt. Nec vero de Graecis dictionibus quas Uurpant in uernaculo sermone Germani, quisquam mirabitur, qui proditum hoc a disso Hieron ino meminerit in Traditionibus Heabrescin

152쪽

IN LIB. DE GERMANIA istbraiciis in Genesim. Legamus, inquit, Varronis de antio quilatibus libros, T A in capitonis,CT Graecum Phleisgonta, caeteross erudit fimos Miros, ex videbimus pene

omnes insulas, et totius orbita littora, tereras muri vicianu, Gros accola occupatas, qui,ut supra diximus, ab Amano Cy Tauro montibus,omnia maritima loca uscis ad Oceanum possedere Britannicam. Et tantum ad imperum ualida.J Scribit Iuninus Partastos intolerandos sortis quantum his impetus est,uta tantata Cr perseuerantia esset. Id etiam de Germanis dici poriis, quantum ad peneuerantiam attinet,praesertim quoisties propriis cristichs bella gerunt. Tradit Florus alpina corpora humenti cαlo educata habere simile quiddam niauibus buta, quae mox ut caluere pugna, stitim infudoremeant, π leui motu quasi sole laxenturi caeterum quod de Germunis hic prodit Tacitius,etium Gallis Liuius tribuit,din quam furalis sit utriusque gentibus corporum habitus.

Nam apud hunc libro ocilauo quartae decad. T. QuintissC o s. ad plignam cum Gad.s fortiter ineundum milites Romanos inllummans, Iam,inquit,uctu hoc cognitrum est,

s primi, impetu quem struido ingenio Cr caeca ira eburiridunt ustinueritis, fluunt sudore Cr linitudine membra,

labant arma,mollia corpor molles,ubi ira consedit,anio

mos sol,pului sitis,ut serrum non admoueas,pronernuti Rursum Liuius libro quarto dec. eiusde,Labor er aenus, inquit, emollida er fluida corpora Gallorum, ex minime patientia sitis,qua in decedere pugna coegisc in paucos remittes impcrum Romani secerunt, susiosq; compulerutin cactra. Iterum libro quinto deci eiusdem, Sol, inquit, ingenti ardore torrebat minime patientia uenim corpora Gastor m. Apparet igitur inter Gallos istos veteres Crk I Germanos

153쪽

c AsTIGAT. B. RHEM. Germanos mire convcnise quantum ad naturam quum corporum, tum animoru attinet. Enimuero sutu indicarcoir commentario sexto, iam tum Gallos ob propinquitatem Cr tromarinarum rerum notitiam multa ad copiadis Uus largientem,imbelliores redditos,ac paulatim as.

suesidios superari, multus uictos praelijs, ne se quideminos cum Germanis uirtute comparare. Vnde Tacitus in uiri Agricola Britannos cum Gallis comparans, In deposcendis, inquit, periculi 3 eadem audacia, cr ubi adis venere,in detrectandri eadem formido. Quod tamen in ratust imos illos Gallos minime competere potest, de quorum fortitudine post missas in Asiam coloniis apud Livium libro o Buo sic loquitur T. Quintius C o s. in

oratione quadam, Non me praeterit milites,omnim,quae

Actum colunt, gentium Gallos Iama belli praestire. intamitifimum genus hominum, prox natio peruagata bello

prope orbem terrarii, sedem cepit.procera corpor proα missae er rutilatae comae, vasti scuta, praelongi gladi . ad haec cantus ineuntium praelium,Cr ululatus,Cr tripudia, quatientium scuta in patrium quendam morem horaerendus armorum crepitus. omnia de indust id compositi ad terrorem. Haec ille.Rutilarum comarum magnorumq; tuum argumento caledoniam Britanniae habituntibus Germanicam originem vendicat T acitus. Nanque rutista calidoniam, inquit, habitantium comae, magni artas Germanicum originem asseuerant. De cantu Germano aerum quum pugnam sunt conserturi, habes apud Taciatum. ituri, inquit,in prAia canunt. Et alibi, Vt uiror cantu, foetianarum ululatu sonuit acies. Ergo qliu negarabit cellus illos uetuctifimos Germanis Analeis cir uere

Germanos suisbe: ut plane dithii infit nim sicut Belgis

154쪽

IN LIB. DE GERMANIA. Us

cus regiones, id quod caesar trudit, ita etiam celtarum terras olimbuis Germanisve Teutones coloni s repleis verint. Nam propria Regulorum nomina, apud Livia Lutarius,Doro lacus,combolomarus, apud caesarem Lia tauicus, Cr Ambactorum uox pro clientibus Germanis cum etdimologiam habent. De Belgarum nominibus mitrius mirandum. At dii boni quantam mutationem astrutempus,educatio,dsciplina. Gallos toga pax adeo emolis iij ut dicas stirpem illam veterum celtarum prorsius Goaletam esse. Id quod apud Germanos Saxonibus accidit praecipue ex Germania secunda si soletibus nationibus, . quae tamen primum Francorin , nde Saxonum bellis cossimarum gentium soboles existunt. N ibit uero putagnatium olim Saxonibus. Galli certe mitescere coeperunt, posteaquam prouinciales Acti fiunt. quia Romani praesio diis externorum n litum Gallius ex maiori parte tutas bantur,operam dantes ut ipsi prouinciales quieti ex octo peruoluptates Uyuescerent. quod tam sedulo fletum est in Gallijs, ut non modo Romanorum mores induerint, sed etiam lingua acceperint sua Astidita ac nomen. unde Lotharingi omnes hodies se Romanos, buum I linguam

Romanam, uelut a Romanis acceptam appellant. Hanc

artem mitigandi subiugandi que populos qua Romani suum in prouinci s diuersis imperium 1tibiliendo sunt

usi, prodit Tacitus in uita Agricolis de Britannis agens, quos is laudando cantandoque eo adduxerit,ut qui modo linguam Romanam abnuebant, eloquentiam concura piscerent. Inde etiam,sequi habitus notiri bono Crstequens toga, paulatinis discestum ad delinimenta uitiois rura, porticus Cy balnea CT conviviorum elegantiam.

ad que apud imperitos hamanicii iocabat uir, quum pars seruita

155쪽

c AsTIGAT. B. RHEN. seruitutis esset. Hactenus ille. Quod nos de Gallis dixisinus,idem Tacitus in uita Agricola docet ijs uerbis,Galatos quoque in belli , inquit, floruisbe accepimus. mox seu gnitia cum octo intrauit, an si a virtute pariter ac liberante. Haec illic. Magnam itaque mutationem in Gallis βαctam uidemus, quorum imperiam post Romanos Franci incidita Germanorum gens potiyimum occupauere. At Germani fui sumtiores permansierunt. Cr quanquam postiliam inplicem apud Tolbiacum pugnam, quo tempore diuisa in duas fletiones Genmania Franci onijs Rheni, Alemanni fonti eiusdem amnis propinquiores velut duo proci de Gallia conciderunt,uictoribus Francis aliquandiu parere coacti suimus: tamen quin Cr Carlingorum pirps exoleuisset, qui post Nerouingos in Gallia regii runt originis Germanicae, iam que Parisiorum comes Hisgo capetus inuasilliet principatum, rq irauimus paulo tim Cr in pristinam nos libertate ipsi uendicauimus. Nec

vero est quur Gallos inius mutationis poenitere debeat, quando optimas leges, disciplinani ac cιuilitatem a Romanis acceperunt. adeo no crunt Dui tu a se populis quam magnus Alexanda tum Romani. Nos auitae stroisciae plusculum retin M. coelo solove assueverunt. J suetonius Paulinus Othois manarum dux partium, quo nemo illa tepettite militaris rei callidior habebatur,apud Tacitum nostrum libro is statium ac moras trahendi belli suadens, Germanos ait, quod genus milium apud hostes atrocifimium sit, tracto in aestite bello, fluxu corporibus inuntionem soli coelis

haud toleraturos. Ac videmus Italos,Hispanos,ucetia hodie Gallos in alienis terris c5mode habere,nonrateis con' tra ad omne plerun s externi coeli σ19utum languescere.

156쪽

IN LIB. DE GERMANIA. τίγμι er gratifimae opes sunt. J sic Cr de Gcoo ne Histanorum rege scribit Iustinus, Armenti,inquit,Geooius quae illis imporibus sola opes habebuntur. Serratos Bigatos vJ Nota urgenti,inquit Plin. lib. 3 3. cap. 3. uere bigae atq; quadrigae,Cr deinde Bigati Qua dragatis dicti. Porro argeti bigati ex Gallii Boijs, imuex Liguribus Roma allati sepe sit mentis Liuio. Nec aliter apparet serratos ab impressa serrae nota appellatos. Vix uni alteri .e casis aut galeae. J Nihil ambigo quin esse debeat, galea. proinde Cr sic emendauimus. O casione errato dedit mox sequens uocabuliam quod inciripit ab e litera. Paulopost, centeni ex singulis pagis. adlaIegitur, centam. confiiij quam formidinis arbitrantur. J Locutio Taciato similiaris, de qua ante admonuimus in cuneationibus

Annalium,er in eius operis initio. Nec illae numerare,nec exigere plagus pauent. I Restituimus,exugere,nostr becuti iudicium. Quia uero particula, nec, non erat in codice cum quo contulimus,arbis

reor scriptum uilbe, Nec illae monerare, exugere ue plu*gas pavent. Inesse quinetiam sanctu aliquid cr prouidu putant. JHoc et ii Romanis ui M. Nam autor est Suetonius AuLVitellium Catthae mulieri uelut oraculo acquiescere so olitum. Proinde quam ita uaticinati fuisset,iti dem 'mister ac diutifime imperaturu, si super tes parenti extitis.set,creditur Vitellius matri cibum dari prohibuisse. Fieri potest ut Aurinia fuerit, qκam ille Romanarum legion si in inferiori Germania praestetim agens,aliquando confiuluerit,aut certe iam potitus rerum postea collulendum murarit. Nam Vesseda Bructera fuit.

vidimus

157쪽

c AsTIGAT. B. RHEN. vidimus fiub diuo Vestasiano Ve edam. J Haec uirga Bructerae nationis erat,ad quam noscite quisqua admiratebatur.Ηabitabat enim in edita turre. Cr delectus e proopinquis coii fulta restonsas ut internuncius numinis pomtabat. Sic enim eum Taciti locum Iib. α o.castigauimus. Lucos ac nemora conbecrat,deorus nominibus appe, lant. J Quando uero deoru maxime Mercurium colebit, ut mox dictum est, er prodit Paulus Diumnus a Langoa bardis Vuodam appellatum Mercurium, cogitandum da Odonis istud der Odenuualdi a Mercurio nome habeat, ut a Marte Martianum nemus der Schuuarietuualdi. Nec iusi conueniunt I ii Armiphi codice legitur,nec

iniust coueniunt.Vt sit sensius,saepius uocandos priusquatieniant. quod ab illis suapte stolite no fati nox es illic,

Quibus tamen coercendi ius est. Sin placuit uineas cocutiunt.Jsic T destus noster Ithαr. de Germanis Bunuus ci ciuilis orationem Abi pi cuisse demonBrantibus,Vb inquit,sono armorum tripua . dijsch,ita illis mos,approbaris uni dicta. Tanquam scelera ostendi oporteat dum puniuntur,ssagitia abscondi. J sic apud Livium lib. q. quartae decad. Sp . Posthinius Albinus C o s. populum alloquens,ninus tamen,inquit,esset,si flagitijs rentu effoeminati forent cinorum id magna ex parte dedecus erat a facinoribus monim,mente a fraudibus abstinuissent.Et mox, Illoru eum, cum quibus in omne flagitim Cr facinus coniurauit, nosum iudicet.Rur intra, I llo uno collega cactigare benoua flagitia,Cr prib os reuocare mores posse. Tum eum in ipso concilio uel principu aliquis,uel protesiliet propinquus Exemplar illud sic habebat,Tum in

ipso concilio uri principum aliquit, ud ipsi, uel propiti qui. Scri

158쪽

IN LIB. DE GERMANIA. xisqui. scribendum arbitror, Tm in ipsio concilio uel principum aliquis, vel ipsit propinqui scuto frameas iuuencin

ornant. Inq; pronomen, ,expunximus.

Pleris nobiliu adolescentiam petiit ultro eas nationes quae tum bellu aliquod gerunt. J Apud Liuiam lib. 'quartae dec. Philippus Macedonum rex objcit Aetolortu principi Alexandro,in colloquio, quod Aetoli pro lege hunc morem antiquitus seruent,ut aducrsum socios ipsi suos publica tantum autoritate dempta, iuuentutem suam militare Anunt, Cr contrariae per epe acies in utras parte Aetotalica duxilia habeant. moties autem hodieq; contingere uidemus,ut in contrariis aciebrus ab utras parte G erindonica auxilia consticiuntur Et ut facilius inter ancipitia clarescant,magnMus conatuum no nisi ut bellos tueare. J Reposuimus indidem, x particula delet pro clarescat, clarescunt,er pro tueare, tueatur. Et faciliis inter ancipitia clarescat,inquus comitatum non nisi ut bellos tueantur. Nam epula Cr conuictum quanquam incompti , Iurgirime apparatus. J Sustulimis dictionem,conuictus, quae in eo codice non erat. N am integer sens*s est,si lcgas, Nam epulis, Cr quanquam incompti, largi tamen apparatin,

pro stipendio cedunt. Paulophis illic, Ipsi hebent mira

diuersitate naturae.

nos est ciuitatibus ultro ac uiritim conferre principiabum. J Pro ac uiritim ex priori collatione reperi script simis margine uoluminis mei, sed literis pene fugientibus exolescetibusq;,acuirium siue e trium. Dubito num poαtius germana sit lectio, equitium, hoc modo, nos est citauitatibus ultro equitium conferre principibus. Nam mox

inter dona prinum equi locum habent . Electi, inquit,cqui

159쪽

iso CAsTIGAT. B. RHEN. equi. Porro dignum in primis principe hoc honorariumnquidum. donum est. significat autem equitium, equorum armenotum. N unc apte sequitur de caeteris pecoribrus, qκc pr cipue ad esum spectant. Vel armentorum, vel stugum, quod pro honore acceptu, etiam nec itatibus subuenit. Expone,quod armentorum uetjugum,nisi libeat sub α. dire,pronomen i aut aliquid. N ullus Germanora populis urbes habitari satis notum est. J diutius retinuere Germani pristia illam er rudem finiplicitatem. Num ex Atheniensire pagatim olim habi leniusquam in unam urbem contribuerentur,Liuius autor est. Et ex Trogo restri Iuninus, Gallos a Nasiliensiobus Graecis, libum uitae cultioris deposin er mansiue icta barbarie, Cr agrorum cultus, Cr urbes moenibus cingere didicisse. Tunc, inqui ex legibus non armis vivere, ccr vitem putave,tunc oliuam sierere coctueuerunt. Adco magnus er hominibus cr rebus impositus est nitor, ut noGraecia in Galliam e grasse, sed Gallia in Graecia trans

lata uideretur. Hactenus ille. Verum Germanis nihil tale contigi quia mediterranei sunt,σ Oceanus ille Germa, nicus nauigatu periculo uo, ac ignotus, raris ab Italia Graecia que nauibus aditur. Et Galliae quidem pone quam in numerum Romanarum prouinciarum venerunt,

cultiores factae siunt. at de Germania in prouinciam reditagenda cogitauit quidem Augustus , Cr tentavit aliquid Dructus Germanicus, ponerioribusq; seculis Ponhumus, er alij quidam Germaniae paticulam quae est inter Neritium, Nicrum, Cr Rhenum aliquandiu polyderunt, x rum res fiuccessu caruit, a Ju strenue recuperitibus Gerynanis. Deinde post ingentem illam cladem ad Tolbiaci sucum Vbiorum acceptrin, inpressere nor Franci, ut

160쪽

IN LIB. DE GERMANIA. irestirare non licuerit,donec exolet stirpe ueterin Fracorum, auspiciis primum Othonis Saxoniae Ducis crchuonradi Ostro,auci atq; Henrici Saxonis, mox Magni illius Othonis qui inter Imperator Germanicos primum obtinet locu m,in pristinam libertatem nos ipsit uindicauimus. Tam urbes in prouincijs quum ad Rhenum, tum ad Danubium iam olim occupatis sit , amplificari paulatim, Cr uici ueteris Germaniae, de quibus Tacitus loquitur,moenibus cingi coeperunt. Iudaeam quoque uiricis abundasse,Tacitus autor est,quim inquit li. xx. Μ gna pars Iudaeae uicis distergitur. colunt discreti ac diuersi, ut ses,ut capus,ut nemus placuit.Ninc crebrae locoru app.i bacb uber holiet. Fibula,dulsi defitilina conbertum. J Sic curatum ilisium Magnum tradit Eglabardus βstis dicbus usum fibula aurea sagum astringente. Erat autem Gomanici curutus is princeps longe retinentisimus. Hoc paratus equus hoc data arma denunciant. J I llieniani β te scriptim era renunciant,quod ego certe non

mutassem. Nor renunciare etiam declarare est. Renun ciantur consules,qui an declarantur. Hoc docet nos Psi

niim caecilius in Punerarico,quum inquit. Tuo iudicio consules Acti,tua uoce renunciati sumus ut idem hono

ribus nostris siustragator in curia, in campo declarator existeres. Neqκe uero re semper iterationem sigiliscat incompostis. Sic uiuendi ,sic pereundum. J Diuersum lectionem

ex annotatiunculis reperis, nempe hunc, Sic uiuentes,

e parientes acciperesst.Tum legerim, reddant, atque se distinxerim, Hoc iuncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma reminciunt: c uigentes,sic parientes a

SEARCH

MENU NAVIGATION