Poetae christiani minores ...

551쪽

dictu gitur G. II, 30 DI, 275. A I, 439. II, 174. IIII, 182. Iis 64. VIII, 2b23, ni lactabit visura. I. 111. eae his igitur Ho-sidius miserabile dictio Naeuit, nisi forte alisimo loco miser bile dictu tegit, euin frequentissima sit uerborum miserabilis et

mirabilis in libris scriptis confusio. 480 Α ΗΙ, 561' III,

276 scopulos restituendum esse Hiet; sed scriptura totius hemisti ii ineertu; fortasse illa autem sc0pul0s, ut per eae ultero

membro supplendum sit'. A. VIIII, 58. 431 A. VII, 477. XII, 847. - Α - 848. 433: A. VIIII, 548. XI, 88.4M A. VIIII, in se quad. II, 70 435 A. VIIII, 427. 493. 436 Α. VIIII, 494. III, 654 animam hanc transpositu potius om.). 4M: A. VI, 458. I, 364. 438 A. VI, 788 152 439 A. rL 214 VI 2M III 488.

552쪽

Medeam Sonstea Burmani intellexit quo modo autem imitatus sit hane sabulam exponere n0li huius l0ei ess sexistini neque de scaenis ab eo onstitutis ei personis, quas induxit, Recur tin ag0r mihi in animo est id unum adnotabo uu 317-320 salso tribui in odie Cr00nti, uni 0tius adsigna udi in nutriet, id quod tu ρ ex . 373. nam si adfuisςpt in scaena Creon, cur quaeso haec dixisset nuntius insuIsum autom plano

est hoc carmen atque adeo ridiculum, ut mireris illius aetatis homines eruditos id dignum habuisse, cuius uel mentionem facerent rude enim est omnique arte destitutum nequo ulla in eo onspicitur Mnustas et elegantia immo multi insunt uersus male Oeersi aut contexti, multi Ioel obscuri atque inepti uel eum grammaticae legibus parum conuenientes plerumqus nihil aliud ad legentium aures accidit nisi inanis ue borum pompa et strepitus cuius res luculenta sunt exempla nuntii orationes 321 sqq. et 411 sqq. nec minus quam misellus suctit aruso Hosidius, comprobatur e0, quod tot uvsuum D devia in hoc centone, nonnumquam p0st exiguum tantum i ter Iallum iteratitur, uelut 2 293 6 313. H0). 301 3223. quid quod eadem ter recurrunt, selut 49 li,2 4483, 263 401.

4423. denique artis uersuum pangondorum absentis plius ilia iu00 xlani 08tigia etenim hiatus admissos habes in uersibus nouem l 3. 4. 62. 87 158. 232. 317 320 412 quos omnes Vergilii met0ritat non licet defendere in . 43b adeo dupliaeem p0st in me et post in me hiatum adhibuit ut arsis lit sues

syllabas produxit undρdies in uv. 16. 73. 82. 156 173 192.31, 33. 337 341. 343 424, in thusi toti. 250 quid M. quod in v. 205 legitur fugis hoc eo explieatur, quod consonanus

uim habet:.M. 93 243. 455. 0d eo usque lieintiae progressus est Hotidius, ut coniunctis uersuum Vergilianorum particulis iust longioribus etiam uersus innumeros effectet, uelut 93.172.196.357. 387. 391.392.430.446, scilicet cetera non curans, dummodo legitima esset in uersu clausula, unde Ues coniecit

3 Quamquam Ioel aliquot tolerabiliores sunt aptius distinguendo, id quod hic illi incluti sis, quae in m. 223. 254 255 adnotavi, B ostendisse puto.

553쪽

hunc celiransui inesiarum p0tius quam perseetum ab seriplare relictum esse sane quidem eius modi monstra aliquot laeuila Dii testi possunt ita, ut aut sistetis aut immutatis quibusdam

uobis iusti Gustituantui uersus: neque negandum est hunc ce irem miserrime deprauatum ad nostram mmoriam pereeuisss atque uersus illos interdum ita e patrala esse, ut uirum ab scriptor ipso ait a librariis prosecti sint, haud facile discernas.

librarius enim uersuum Vergilian0rum item0res hie illi ex is intulisso seripturas ed emur luculento exemplo in v. 191 illa0lae Media interpolatum esse intellegitur ex uersu Segusenti, uius subiectum est Medea ' sed si quis 0mnes ius modi 0 0s

i,1buS quaist sunt 3 172. 391 quis seni quasso sibi por-suadobit in . 391 laniatum ab librari illatum t seribomiunt

esse abruptum, quod ita usurpatum nequ0 apud Iergiliuni neque apud deteros scriptores legitur'. scripturas Vergilianas multis locis immutauit Osidius sis. u. 11. 17. 52 33 69.

168 178. 186 190 216 33 222 233. 243 250 253 3). 256. 297 330 334. 337. 342 344. 364 365. 389. 18. 21. 24. 425 443. 449. 45', aliis quainam addidit, ueluti in uv. 65. M. as1. 213 226 281. 320 33. 377 385, aliis singula uel etiam plura uerba misit, usi uti in uu 1 ε 217. 221. 259 289 299 303. M. 370 455, quiuquies uerba transposuit in ii. 156. 199. 269 ρ). 373. 436. saepius homistichia ex frustulis inreum uersuum onsociauit, ueluti in m. 2 29, 109. 122 128. 142. 148. 306 349 365 8 . 430, quibus adit uii 222 364 376 in quibus alios simul respexit, et v. 52, in qu ultimum uerbum

o ali Ioeo desumpsit iam do 0dice quo usus est, agamus. huius tritur seriptura plurimae uui Mediee conueniunt A.

IIII, 447 83 quicquam dein, A. VI, 389 1m stinc ), A. VII, 490 23b manu MIO A. VII, 4594 314 perfudi0, A. VII, 13 331 nocturn in lumino, A XII, 893 453 clausulatque

i II. 196 rtasse ita est constituendo, ut euominiuriaminari uinus imperfectus coeteris uerbis seiungatur.

554쪽

res incerta xl. Uui anibigere liceat, utruIi Seriptura ex codic0, quo utρbatur Hostilius, luxerint an ab ipso illata sint huc

pertinent A. ΙΙΙΙ, 209 6 aspicis P, A. VII, 128 47 mansebant M A. IIII, 21 17 et A. VII, 122 182 oblitus, Moe'. similis est mndiei horum locorum, d quibus, num Seripturae, quas in centon extant, riginem traxerint ex immutation uel ad00 μ 0gentia quadam seriplaris an ex libro W0uenerint, Onstitu potest: Α. IIII, 676 48 signis) 0.

Α. XI, 375 qui). VIIII, 336. V, 295. 31 A. VII, 53 32 A XII, 225 eui Arbe . 33 Α. XII, 226 0rat in iussi muti 'I, 773.

oriosae et ipsa, ut nota illatu- esse statuamus a linearitu.

555쪽

59 A. VI, 105. 60 A. VII, 434. III. Gll. 61 A. VIII, 2bi illo pericli est 'bo. 62 A UU, I submitters in. 63 Α. IIII, 55 64 A XII, 70 VI, 406 65 A X, 788 trepidanti inui in stinanti instat mut in inseri infert legitur in uersu ui imo G II, 145. A. V 622 VmI, 53 XL 74'. 66 A. VIIII, 434. 67 A. VI, 637. I, 274 om partu). 68 A. VI, 786.

In h0 cenisne nequaquam idem, quod tu multis emicat Luxorii poematis, ingenium Ornitur nam nis sesum languidum est h0 carmen op0requo omnino desiitutum neque ullo pacto

. l. 4. 63 65 quaedam missa in v. 10 et 67, atque additum in ii. 12 hemistichia o si ustuli eouglutinata sunt in m. 30 et 57. uersum uitiosum, qui est XXXIII, non a poeta ipso profectum, sed h0 l0e a librariis turbatum esse, cum talis lirentiae alterum non inueniatur exemplum, iam supra adnotauimus restat, ut de libro, quo usus est Lux0rius, quae erui p0ssunt, adiciamus extabant igitur in o hae scripturae:

hQuam in rein conferas eosden uersus, quibus Ausonius in simili re usus

556쪽

554 IIII, 103 49 risio in γ), VII, 175 12 sue et foriasm

P denique notandum est in libro illo fuisse uersum A. IIII, 126 45 a Mi leampi ut inintidium reiectum. Quas Aus0mus in epistula Centoni nuptiali prasimissa de vismodi arti solis conseiondis rasteepta dedit, neque ip8 diligenter

poeta illi saepius hexametros impersect08, qui apud Vergilium leguntur, intactos resiquμrunt, ueluti Ana. lat. 8, 39 17, 103. 254 335. 348 402 456, tamen innumquam Os aliorum uersuum partistulis adiectis explere non dubitaustrant, n0luti 11,95 et 96 15, 14, atqus addo ipsi eius modi tibicines effinxerunt, uelati , 63 83 98.101 17, 398 und iam patet Iacunam in

Hostilii uersu, quom ultimo lac posuimus, statuendam Mnesse arius ut simulta Proba ceterisque quos subieci sini nibus rem abs0luam, Proba uersus imperfect0s uinin Mnadmisit, duos, qui apud Vergiliuni siguntur, hemistichiis in iis Lbus 4 et 598 adiectis explere non dubitauit idem ualet domi 0U0, Tityri a tore, nisi lardi statuis eum versum 132

consulto imperfectum effinxisse certe in uv. 18 es. 51 sq. sit 124 eandem quam Proba ration0 80eulus sest in carmine de uerbi incarnati0ne uersus imperfectus adhibitus non est incentori ile estist si a unus eius mini uersus extat 1UI stant eircum ex Vergilio te Sumptus. His xpositis iam ad Proba stento u0m adgrodiantur sintili

eum rationi s xaminaturi qu0 Si 0teris, quorum libelli ad nostram mem0riam seruenerunt, poetis centonariis res plerumque thaud ben0 essit, acile intellegitur risiam, qui magna poetica uirtuto instrueta fuisset, nullo pacto evi men, qu0d laud0 dignum esset, e0nscere potuisse. nam fabula antiquae quodammodo uersibus Uergilianis explicari poterant, sed historiam sacram hoc modo enarrare preseet absurdissimum si nihil igitur mirum, si in hoo opus I permulta inueniuntur, quae

557쪽

inepta sint atque adeo peruersa, quae tam0bse ira tenebrisque inuoluta, ut nisi rebus ipsis ante eo us lucem eis adsorro

non possis, quae artis grammatistae se bis 80rmonisqiu usui repugnent nam ut res nariatae aec0mni dantur uerbis Ue gilianis, ita haec detorquentur ad eas ros simisseandas angustis autem terminis ipsa circumseripta si illi rati0 maior pars libelli inanibus, quibus senillilia subiΗeta40 est, serbi. DB-titietur, quae quo grandius sonant eo, is urses nil se ivlunt.

sed alitρ statuebant O his rebus aequat Probae, qui praua opinione mento e0neepta eius modi iustasse operi uermicularum bene, sed male emposito similia mini quantum est,mabant iam ut exempla aliqu0 uitiorum quae supra signim emimus, adseramus, nimia breuitat atqus haud exigua obse

anguati subter fastigi Desi potius eis, tua Luo. 2, 16 leguntur, resp0nden0, 580 sqq. do dena omni noctis in olivola transacta n menti quidem sit imm0 599 christum p0stoenam quieti s dedisso diciturin de Iesu casto illum id tantuminis. 612 uerbis certantque inludere capto iidis,atur , in crudem Sublato narrantur. luamquam concedenduI HS Mi0s quoque poetas christianos ad sena sere in rebus 8l0riae aerae explicandi hirpuitate u80 8 se, eum scirent Ictur08 est et pueros

dilig0 me didicisse et adultos b0ns sme in tenere. plane otiosa sunt qua leguntur in v. 117 primi aetemplo a nim-Mbus anni tob totarum flori reram, quibus adiectis nihil aliud quam ut uersus explerentur iratum est uersum

458 si non intexuisset opusculo suo robi rectius in dubio egisset inscit atque absurde conglutinati sunt ea, quae v. 419 sqq. continentur iam tempus in v. 3s haud magis iniel, legitur quam haurius in v. 108 uel sαucit in u. 435. neque enim o pudor uel dolor serpentis optandum est neque ueri similo eum christi adspeetu Gnsusui esse, cui rei quae antecedunt quaeque secuntur finfremuitqu -- et uoce et

558쪽

perba repugnant risum moues furantis Q in n. 356, quod ut bene dictum est de Auiore c0niuiu tu In diu in uerbo uultus, ita pessime de christo patet autem Probati opinatam esse grantis eandem fere quam radiantia iiii habere. u. 254

temere mutatum est heriura in terram nati nequo eunuenitrerram uerbo insectandi 1 qu se emes doli SDuanti ui In halu Tet, necesso rai, ut herbaetu abieersetur mire aeta sunt de .hristo

382 eaelestia origo es. 32, 347, Anth lat. 12, ), 53 ule merabile donum 615 su amisionem, quae ρ explica litur,4 dimba, eum ipsis christi, Mariae, Datinis allarumquest minibus utpote in Uergilii carminibus non obviis uti non posset, eos in c-munibus uocabulis, quina sunt deus, dominus, magister, hQms, mater uates, aut quodam uerborum ambitu signi Maro eoaeta erat denique ut de mendis uitiisque sermonis quaedam adseram, ii 316 legitur eripuis . ., geri undo . . reuocetur haberet in bona euoretur mutatum os in reuocareti, in re ruinbant expedies ruerint, es. 328 conplerin0, 8 re auit sermhoro debebat Proba Maret, es si dant in malo redundat et in v. 314 nee minus que post toti cinis. 322 contra μή, 60 pueri, putribu inuenitur, partieula que, qua nec0ssario requiritur, n0 adiecta superfluum atque ade peruersum est uer 553, aptissimum Aen. VII, 78.

Haud rar autem ri0ba uerba Vergiliana in v I Sibuis c0nt -xendis immutauit nam quamquam hi uel ille uersus aut uersus partieula heno rei omisenire uidebatur, tamen aut tempusuo modus uerbi sepugnalia aut easus Suhsi intiui aut genus pr0nominis aut coniuneti aut denique aliud qu0ddam, qu0minus

orati conis irni ars tur Hrsusqui eo ne luderetur, inserat in ipsedi

mentum quae cum ita SSent, id in primis agebat r0ba ut in singulis orbis singulas tantum litt0ras syllabasque mutarot neue plus nisi semel in uno uersu quicquam n0uaret. Si in

Quamquam talia peccata in poetarum christianorum libris sit his tirueniuntur.

Nam inher in codice suo homo Probam, quod practent riseiani Singast cares. - , haud probabiis est.

559쪽

uertitur circumuoliιitur9. 285 dolent adolet , 28 I alter

sex his, quas modo enumerauimus, eripturis tres tantum nsequo gru Bululticae teque metri legibus p0 sciantur die 152 nec, 278 circumuertitur 48 obducta, quibus adde 43 arbor has igitur in codie suo habuisse Probam suspicari p0ssis quamquam nec circumuertitur, obducta ab se ipsa prus in esseliseri simit puto , denique 76 maneret, quo l0eo illa aetatis suae coli suetudinem secuta e0niunetivum pro indicativo posuit.

obumbrant ii 208 in L ex obtentu ortum esse uidetur. Proxime addedunt primum ii Ioel, quibus uerba, quae eundem sero sonum reserunt, inire se commutautur ueluti 77 utra sine' ef A. VII, 143 254 terram Oherba m0, 263 saeuissima 'anmtissima9, 31 terris Teiueris 347 diuinae Romano , 383 aditur suffuin, a limina suminu nam iniimo, quod Naubent, risiam in eodie suo habuiss6 persuadere mihi Dupossum , 51 ε risura moritureo, Mi sontum portum9, i inde ii, quibus in oculis orationis membra copulantibus

560쪽

563 ει squam), 574 quaeue algite . deni l stlationem contextura aut ornamentum additur Proba alia etiam uerba immutat' ausa est, i luti his I is 107 omne saura , 109 rebus

uotis), 16 purpureum adsiduum L et VIIII, 403, 21 auras umbram, es. 22η, 223 adloquitur 'd ut est 4, 240 peremitisodaliso, Mi enim se of 244 si ores , 307, 90, 33 quod nou ob memoras erhibes, M. AG. IIII, 10η,455 invitiseuit se didit', 456 uolat is L Myaeo, 595 nostro matrum), 674 ordine eo mors quod si u. 214 Irmi sto que0, 536 oecurrunt sapparenu scripsit, quamquam quae apud Vergilium matur per se serri poterant, statuendum est Probam haec ut locorum in im colari aptiora intulisse. Una ues ternas in eodem uersu immutationes his locis inueniuntu. 62 tendilat ad stenditque sus, s . . dant stum

. . ter , 127 costas . . nudat costis . . nudant9, 164 hie . . hic sat . . hinc9, 229 neo . . uocarint 'et . . uocarent), 238 sub . . versam in . . uerint , 316 haberet uire . . Mibebit9, 329 in flammante furore insummat amore , 353 cumulant . . adorant cumulat . . adorat , 358 ignisque cui suariisque acuunt9 444 peteris . . te petit . . 130, 533 hic . . trmis scitque . . iam, h570 sacrae . . colebant 'acris . . colebat; sacrae, quod est in χ, fortasso in codies suo legit roba, es Anth. lat. 18 12 582 et . . onerant.. Minntiqui . . onerent..

ssent . . tegenturo. d eum sit has adminicula non uiderentur sumeree, risia, ut orationem cons mare uersusque confingeret, et addidit interdum uostulas et omisit quaedam, quas minus conueniebant, et uerba transposuit usili inseruit et 605, utque 32, tum

i cur roba invi in trans rutauerit haud facile inisspgas uidetur autem tra Mrberare amnem eodem modo dictum esse quo tro vivi e re aera MuΙ. de de Socr. 8 p. 13 7 M