장음표시 사용
581쪽
siis Babyloni iis ille sacerdos. Num igitur Persae an IIabylonii certiora de Babylone tradiderunt 8 Anutris iue eadem fiat,enda sides 3 Posterius statuit Ba lir. α Annales illi, ait, iisdem sunt insigues virtutibus, iisdem maculati viliis, uno eodemque
orientalium modo conscripti et ea quam ivistulamus crisi destituti. Quod ad Ctesiam si reservilius, Beroso haud postponendum eundem Statuemus, nec Prosecto verebimur, ne quis nimio Partium studio nos captos esse Pronuntiet. Quo ipso studio eos potius abreptos dixerim , qui Prae gravissima, ut Opinantur, Berosi auctoritate continuo in Ctesiam involent, euinque prorsus mendacem inanemque holmincionem dictitent. Nain hoc certe manifestum, si quid reprehensione dignum commiserit Ctesias, vix simile quid desiderari in B
roso. Qui igitur quando communi cum Ctesia soriste gaudeat, nec majori Iaude, nec vituperatione erit dignus . . - Merito Baehrius invehit in eos, in i conviciis Ctesiam prosequuntur, quia sontes
adire non potuit, qui ipsis praeserendi vigentur; sed praeserendi Ctesianis libris Berosi annales Babylonii etiam mihi videntur cum aliis Plurimis.
Qua in re moveor non tam τω πιθαvis, quam
EO, quod nerosi narratio multo jejunior, simplicior adeoque verisimilior est, ut jam illud arguit,
quod i Prosus inter Plures reges monumenta urinbis distribuit, quae apud Ctesiam una Semiramis
tamquam Virga magica evocat. Quodsi ob ipsam narrationis indolem majorem Berosi sontibus antiquitatem vindicandam puto, confirmare hanc sententiam videntur, quae de antiquissimis Babyloniorum studiis et disciplinis comperta habemus. Contra Persarum annales a Ctesia adhibitos non adeo vetustos fuisse, neque, ut quidam Volunt, ex Assyriorum lingua in Persicam translatos esse, vel ex ratione colligas qua Graecae fabulae cum
Assyriacis in iis confundebantur, ut in illis de bello Trojano de pie Memnone Tithoni filio, apud
Diodor. II, 22 P. I 8J, ubi expreSSe citantur eo minentarii regii : Περt iiiv οζv του Me μου κταις βασιλικα κ ἀναIροαραδσiv ol βαρειροι. Ceterum plerosque seriorum scriptorum iii Λssyriacis Ctesiam ducem secutos osse satis constat GJ. Nec desuerunt qui hinc vel maxime fidem Ctesiae conciliari opinarentur. Venio ad Persica, de quibus capita rerum Pam
6 Quum in serioris aetatis libris quibusdam, quos tam .
quam genuina vel tissimorum auctoriim opera vendebant. ni ulla ex Ctesia et Herodoloetea transcripta essent, laetum
est ut ipse Clesias, sicut Herodotus alii itie multi, furti
cis possunt absolvi. In Cyri, Cambysae et Magi
rebus, quae accuratioris historiae in limine quasi positae sunt, multa adhuc sabulosa et popularem istam tmesin redolentia reperiuntur tum in Ctesiatum in Herodoto; sed in Ctesia pauciora. Quo accedit, quod Ctesiae narratio ubique prae se fert colorem quendam Orientalem, dum Herodotus saepius ἐλληvibi. Quare recte judicasse mihi videntur, qui in hac historiae parte Ctesiam inplerisque Herodoto praeserendum esse dux
Λliter se res habet, ubi descenderis in tempora bellorum Medicorum; de quibus Persas r giorum
annalium auctores vel vanitate vel adulatione ductos multa praeter veritatem retulisse facile con-
τὶ Baena. α De origine Cyri atque eduratione, de ration . qua ad regnum sit evectus, inulta eaque diversa per Orientem fuisse sparea probabile est, quum et Herodotus et X noption diverso, suo quisque modo de his retuleriti t. ne Xenophonis nune lacebo. At Herodotum et Ctesiam qui inter se contendit, an is mulium dubitabit, utrius ser Ρt μris in his p aleat auctoritas 3 Vix animum inducere Pos. iam. Mullis sabulis adspersa Herodotea narratio, quibus prorsus earet Clesias, qui, id quod sanequam mullo prinbahilius, ne ullam quidem necessitatem inter Astyagem Cyrumque suisse retulit. Neque quidquam apud illum de Cyri expositione, de supplicio erudelissimo, quod de Har. pago sumsit Astyages. Nee luinores tragoedias mihi agere videtur Herodotus, quando Croesum rogo traditum deique numine servatum esse prodidit. Numquid tandem, ut alia taceam, verisimile est. igne, sanctissimo ac purissimo numine, quod humano ad statu pollui credebatur, suisse Persas abusos, quo homini malefico vitam demerent otio i a re ipsa multum abhorret. Quae de Cyri morte, tilluculentiora tantummodo delitiem, refert Herodotus. rum minus ampliata atque exornata videntur prae simplici eoque veriori Clesiae narratione. In Magi salsi narratione, ne plus mihi sumam, nee magis veram nee salsam utramque et Clesiae et Herodoti scriptionem dixerim. Insunt tamen et in Ctesialia scriptione, quae vix ita lingi potuerant, quem admodum traduntur, quo, uti hoc utar, perii ut, qua
de Magi defensione. arrepti ue sella tradit Ctesias se. 29,8 14 . Et quis etiam in talibus omnia liquere speret, quae
in intimis gynaeceis peracta, vix ac ne vix qui lem paucis-8imis ac rate polerant innotescere 3 Quo magis tenendum, in eo uratione Persarum VII contra Magum et in iis, qua inde fiunt insecuta, maximam partem Ctesiae narrationem
eo avenire eum Herodoto tis. 29, S i M. Quae idem Cle deinceps de expeditione in Scythas sus pia refert tis. 29, S 16,17 , non usquequaque quidem concinunt, neque in
men ullam teriam salsi mendaciive notam eontinent. Sed .uli jam supra monui, sunt qua Ham, in quibus et ipse 1 e. rodoti auctoritatem pluris satiendam esse di eam. Nam iii bellis, quae cum Gri is gessere Persae, nonnulla apud Cte. siam inveniuntur prorsus ab Herodoti reliquorumque t Mimonio aliena, ut v. e. Datis oecisus D. 29. S l8- 21 l. Me non qua clam in Xerxis contra Graecos expeditione, quae repetere longum est. Vid. 6 2 l. 22, 23, 24, 25, 27 . In his uerodoto plus eredam quam Ctesiae. Levior ah Ηerodoto dissensus in Aeliaemene S 32, major in iis, quae ad Athenienses fi etant 8 33, eoll. 34. Habet latile ii et ipse Ctesias, quilius Herodotus suppleri posse ideatur, ult v. c. A 26 de sagittariis Crelelisi huS. .
582쪽
erilos, idque Ctesianis fragmentis iliculontissimoli roliam videtur. In liis igitur minima Ctesiae auctoritas; contra maxima erit in carii in rerii in nar
ratione , iiii luis ipse Oculatus testis intersitit, vel illii veritatem semper sere facili negotio explorare potuit. Si quid in his Peccaverit, culpa non amplius in sontes removenda, ut 1 na fide hucusquesecimus, sed omnis cadit in auctorem. Iam igitur videndum siti: de indole et moribus Ctesiae, qua tenus haec in conscribendas historias vim aliquam
EXercoiet Poterant, V torcs tradiderint.
I.ucianus Diio modo hist. scrib. e. 39 : Του δε
chiis et Photius D. 29, S 59ὶ ex Ctesia narrant de . rtaxerxe rege, qui fictam fratricidae gloriam quovis modo uiori studet, suppliciis saeviens in eos, qui rem, quae erat, Pilati vorant. Haec sicuti illa qnae de Parysatidis facinoribus tradidit, ita comparata sunt, tit in aula regia scripta esse omnino non possint. Sin talia de Λrtaxerxe Prodidit, quaecunque in prioribus, v. c. in bellorum Medorum descriptio no in gloriam Persarum ampliata vel mutata osse videri queant, non Ctesiae
adulatori, sed Persarum auctorum, unde Sua
Ctesias habet, studiis imputanda erunt. Num igitur alia Luciano praesto fuerint quibus crimen istud probari consuerit, an ipse levitatis accusanis diis sit, in modio nos relinquimus. Fatendum tamen aliud Ctesiae a Plutarcho Othici, quoil facile
ad assentationem et adulationem auctorem no Mirum I erducere I tuit.
Vidimus enim Ctesiam se una cum Phalino Zac milito post pugna Prol e Cun. Xan Pugnatam ad duces Graecorum missum dixisse. Id vero Plutarchus λαμπρὸv esse as,everat: Xenopliomtem enim, qui Ctesiae opera bene legisset, de
Quoniam non id ago, ut scriptorem meum ab omni culpa causidico rima more Purgare Studeam, sane nihil video, quin haec pro serissimis hal ,eamus, Praesertim quum ex ore fluant viri profecto haud contemnendi. Λdde quod ex eodem Plutarcho se. 46ὶ supra jam memoravi, scilicet artificio pamini honesto Ctesiam essecisse, ut ad Cononem legatus mitteretur. Jam legas quae Pho
tius sis. 29 , S 63ὶ ex postremo Ctesiae libro an
seri. Num excerptoris culpa factum est, ut in hac historiae parte Ctesias ubique tamquam rerum
πρυντο tam tmic introducatur, an revera res ita sese
habuit 3 an non suspiceris his confirmari quodammodo istam quam Plutarchus castigat scriptoris ostentationem vanitatemque 3 Quod donique ρο κλάαρχου attinet, adi Plutarchiim in Λrtaxerx
c. 18; v. D. 44ὶ , ubi exposita Ctesiae de Clearcho
narrationo, non sine caussa dicit: αλλα ταυταμυ οὐκ αὀηλ- άις ἐπιτρα νοεῖται Κλεαρχου Hactenus do vanitate scriptoris et laetantia. Restat ut dicamus de forma narrationis et litae inde ceperit historia tum commoda tum incommoda. Primum alidi annis veteres.
M Plures formas Ionicas admisit in Indicis, testo Plu tuo in Exe. Ind. l : Κτησι in 'latia i tu, ει in μαλ v
583쪽
σία d, ποιητε, I, 3 αἰ revκα uixi Tic rixo R, ἰΜαργείας δημι impria ἐστι, iv rραρῆ συμπατη. Vidos igitur orationem Ctesiae excelluisse simplicitate, perspicuitate, suavitate, gratam qii an indam habuisse negligentiam, saepe etiam vertiositatem et quae Omnia innata dixeris scriptoribus I ni eis. Ex hac itaque parte Ctesias similis Her ut to. Sed dum Ilero lotus ut in oratione verborum is quo compositione dulcis est et candidus, sic etiam in reliqua narrationis adornatione Sedatiores otremissiores animorum assectus sive et exprimere studet, in iisque quam maxim sex collit: Curitas noster, junioris generationis ingenium,
liροδοτου καὶ κ lλαρου ἐστiv , Ctesiam adamar dixeris G γοερου atque luetio παθα ivtis ut Dion usii verbis utar xxi δε ivonDit τὲ πραrαατα Hv ἀλκ iv ἔχε iv. igitur vehementissimos assectus vcitare tragicam Pae quandam commotionem legentium animis ineutere semper paratus Prit et instructus..ii si res id non admittit, curabit certe ut personas in scenam quasi et conspectum producat, atque sic vividiore et mimi ea oratione auditores demulceat. Ubi hoc quoquo rerum conditio denegaverit, epistolamim artificio vel aliis machinis ποtητhv istum et iv αρτε lac δημιουργὸv, quem dicit Demetrius, exhibebit. - Laudare liceat exempla.
Legas, sis, historiolam illam romanticam venia sit verbol de Stryangeo Medo. Zarinam, Scythicam mulier m formosissimam, capit bello, sed incolumem dimittit; amicitiaequo cum ea foedus iungit; doin vehementissinii amoris ardore Comropius a Saeide fert repulsam; vitae jam pertaesus mortem sibi consciscit; moriturus data opistola crudelitatem amatae exprobrat hisce verbis: ἐγω uti σὲ εσυισα, καὶ συ μἐυ δi' εὐ- ἐν, δὲ δ α σὲ α λο iv iv. D. 27). - Quam historiam fictam a Ctesia esse minime dixerim, quum laene sciamiluam sit saecunda in talibus popularium traditionum poesis. Attamen narrationis Pssorinationemramnem esse Ctesiae ct qualo fuerit ejus ingonium arguore nemo negabit. similiter opistolamini cibi dimonium narrationi admiscuit in Assvriacis , ubi rex Indomina ad Semiramin injustum ipsi bellum illaturam tum nuntios mittit, qui reginae impietatem verbis castigent, tum etiam opistolas, quibus πολλλ xxi αὐθητα κxet' ela fiet xipti Iul6λατρο tuti Dio lor. li, i 8, 3, D. IS . Doleti dii minteriisse antiquissima haec chronici scanda istincimina, quorum utilita in libidinosae mulieris historia auctor noster prodidisso videtur. Ex eodem Ctesia fluxisse puto opistolam , quam Priamus scripsit ad Teutamiam. Servavit eam claphali iii ap. Euseb. P. 4r Mai. , P. I al, quom in multis
Clesiam ante oculos habuisse Constat. ἀoi, satrapa Pergami ait, in regione tuti a Gm eis
irruentilivis GPPetitus sum , selli Me certatum ratonnia fortuna. Nunc vero etiam filius meus motor exstinctus est et aliorum multa PrDDs iac strenua. Pinmm istitur Dalido sub duce sumtias miti . .
Post epistolograimum audias tragoediim illo loco, quo filii mors Parysalidi matri nuntiatur D. 42ὶ . Non Ctesiam, sed Euripidem loqui putares. Λdmireris deinde vina dramaticam et venustatem, qua insignis est narratio de uitliridati . Cyri occisoro, qui intempsestiva inter Pocula loquacitato facinoris sui fructum vitamque amittit. Leguntur haee apud Plutarchi in . rta . C. Im, V not. ad se. 29, S 59ὶ, qui etiam reliqua, quae ad intestinas rosae familiae discordias pertinent, ex Ctesia mutuatus est. Νequo sane meliorem in his duc ira seligore sibi, neque narratoris eleganti risvestigia premere potuit. Ex eo letu deniquo i, ti-vit pulcrani et dilucidam de morte Cyri narrationem, qua Ctesias καθαπερ ἀαnii αολὶς ἀvxi v et αουθρωπου CVrunain ἀουήρηκε. lis. Jam si quis ei, quod indicavimus, narrandi generi addictus est, in ipsarum rerum conformatione complura saepe scriptoris deberi arbitrio satis liquet. Quod ut non laudandum in historico, sic non adeo vituperabis ac libenter aliquid orationis artifici concedes, modo totum hoc socii nis lariis rebus nulliusque momenti contin Patur. Sed angustos hos terminos transgressum esse Ct fiam atque verum Posthabuisse jucundo, adeo, ut vel temporum rationes in rius gratiam turbaverit, idem tostatur Plutarchus Artax. e. 6; V. D. 29,8 6 ij. Κτησiau, inquit, ουτ' arvotis τοv povou quo Parysatis Stat iram veneno interemit in ela ἐστι
584쪽
c. I S iis. 56ὶ. Quod deinde temporum confusionem attinet, non unum fragmenta praebent exemplum i vide v. c. notas ad D. 29, S 23, 26 , quamquam nos jam fugit, quomodo his illa, quam
Dilitaretius dicit, causa subsit . Ut ut est, satis Patet Ctesiam ut sabularum amatorem, sic contemtorem fuisse temporrum. Gravissima haec, nec parum fidem scriptoris labefactant. Ac si talia comis misit in temporibus historiae luce claris, quanto majori licentia in rebus remotae aetatis versatus erit i Constat quidem quantopere orientales historici omnium rerum exaggeratores sint Placeantque sibi in miraculorum et Portentorum commentis; neque ob id ipsum publice Ctesiam accusare ausim, sed quominus ex animi sententia eundem absolvam, ob ea, quae modo attuli, impedior. Praeterea ossendit quod in copiosis Ctesiae fragmentis ne minima quidem dubitationis alicujus et artis eriticae vestigia reperiuntur. Prorsus absunt, quae tantopere placent in Herodoto, ut illud, urto Xαλοα oiv, ταυτα λέν , vel τοῖσι μtv vυv λεro ravori χρααθω Meua τὲ τοιαυτα πi- θαψα ἐστε, ct similia. Noli rem imputare excerptoribus : nam facile intelligitur auctores, qui ,1 istoriam seribunt non tam docendi causa, quam ut narrationem contexant iucunditate delectantem et inexspectatis rerum personarum qiae complicati nibus animos commoventem, mirabilia quoque in eum maxime finem adhibituros, ut novitate rerum
in admirationem legentes abripiant. Plurimum igitur refert, ne Herodoteis istis clausulis nervos liosce narrationis infringant atque ipsi sua caedant vineta. Contra, fidem his ipsis conciliare sibi videbuntur, ubi aliis scriptoribus tradita impugnent
et Herodotum V. c. νευ au dicant et λογωDiov. Horum vero scriptorum, quos inde ab Alexandri aetate pullulare videmus, Ctesiam haud immerito praedicabis χορηrta atque πρωταρχ v. Iam quum Persica ad hane judicii severitatem nos adduxerint, videamus deinceps num Indica eiusdem scriptoris redarguant sententiam nostram
an confirment.1 e Isoicoxuis fide paueis defungi possemus, si
in veterum testimoniis vellemus acquiescere. Quin rum ne unus quidem est, qui auctoritatem Ctesiae tueatur, imo sabulator et mendax homo dicitur omnibus. Audiamus modo.
Idem De Gen. An. II, et lis. 63ὶ de elephan
tum genitura : Κτησίας. . . vaveμς
Sed hos jam mittamus paullisper. - Quum Ctesias non adierit Indiam, nihil nobis tu,stulatinis nisi ut quae apud Persas de hac terra circii inserebantur fideliter riadat. Iam vero ipsi Persae accuratiora de ea tantum Indiae regione comperta habebant, quae ipsorum terrae erat proxima lol. Quae ad ultl0ὶ Baehr.: α Quae Herodotus ile Indis seribit, ea scimus ad septentrionales speelare partes, quae Bactris vicinae vel Persis Diibjectae, vel terra quodam eum illis commercii vinculo fuere juncta . Nam a Persis. quae Graecis retulit, aereiaerat. Cons. Collinae Bar, Histoire ΓInde anelenne et moderne s Paris. l8l4 , P. I, pag. lao: Ses deseripliona se rapportent i testi des eantona peu filis Ma de i indua. Du eolia du midi, la domination des Perses ne s eier ait nim plus lotii que la valloe ou eoule te neu ve el au norit elle ne dθpassa pollit les bortas de rit panis. . At ille ad easdem terras Ctesiana quoque verba esse reserenda. inexploralis habeo. - Facem iii his praetulerunt viri summi. Derenitis, Meen est. I, i, pag. 358 5eqq. . 361 seqq. edit. teri .con. p. 366, Velthem, Samnitvng vermisehter Aut foetae etc. II. ling. 18ι, Malim Brun, MEmoire sur I Indes plentrionale su dote et de cimas, comparee auPelit nisi des modern s t uvelles Annales des Dodia apublim par et Malle Brun. Paris. 18l 9, tom. li, par l. II, pag. 307 -384, inlati in is pag. 351 seqq. . Cons. Fatu, Erdbraehrei ny ron Ostin dien, pag. 455 et 4b7. Berosit una Ctesias, uber Indien, in sten Doryauehen Bel tringen 18l4.2is mPVte. Lim. 18lb). - Sunt terraepolistii mim inter Indum suvium atque Gangem, quas primi Persae Gracive ingressi, Indiae nomine celebrarimi. adjectis iis montibiis continuis, qui inde a Bactris uritie ad Gintrosiam pertendunt. Neque enim tune temporis, uti nime iit. lndo numine Oeeidentem et septentrionem versus terminabatur India. Completiebatur regna, quae nune appellamus Can-
585쪽
teriora pertinebant, necessario erant vaga et manea atque Populi ore in in iraculosa abibant, ita ut verum a ficto non amplius discernere Posses. Huc accedit, quod etiam ni ythologumena quaedam et imagines symbolimae Indorum ad Persas pervenisso videntur, quae rerum ignaros ad ineptissimas opiniones adducere debebant. Similiter Persae suas halbebant bestias mythologicas, quae in publicis monumentis expressae conspiciebantur. Jam finge tibi Cnidium nostrum e Perlegetarum declamationibus Pendentem; nec mireris, quod quae i, istae et artificis ingenio debebantur rerum naturae vindicavorit, patrianaque iis assignaverit Indiam. Igitur si veris mixta sunt vaga, salsa, inepta, portent Octa, rusHlo ea sic acceperit Ctesias,
non est cur auctorem condemnemus.
vera et recentio ruin peregrinatorum tosti moniis comprobata sunt v. c. quae narrantur de canibus robore conspicuis iis . S , S Sin, de boum,
equorum, asinorum, arietum statura S ii, i 3, 23,
24 , de elephantis, sim iis, Psittacis S 8, 9, 24,
xi). Vera sui sunt etiam iis, quae legis depant arba
serto is io , de aqua mentis alienationem enicie nis
te S 14ὶ , de igne perpetuo ad Phaselidem S io ,
de ligneis vestibus S a a), de οἰ eo e lacte Paratois. 23ὶ, de si piacliora arbore et electro ex ea deis fluente i S i 4ὶ. - in mentis iani valde obscuratae sunt narrationes de verme Indico S a j, dedi-caero ave, de cynoscephalis S 2χὶ, aliis. - Fabulis denique ex India ad Persas translatis atque imaginibus animalium symbolicoriam, quae Picta vel sculpta Persepoli Ctesias vidit, descriptiones nituntur marti chorae, Pygmaeorum, Graphum , asini silvestris S , II, II, a Sin et sertaMe ali
Quae postrema enumeravi, mirum quantam arguere videntur acrisiain, Praesertim in medico, a quo sci ntia naturalis non prorsus aliena resopoterat. Tantum enim abest ut ipse aliquid addu-l, itet, ut quo magis res fidem excedit, tanto acrius omnem dubitationem praescindere studeat. Si emurti clioram, monstrum illud tabulosum, suiso illis se vidisse affirmat, quum Indorum rex tale animal ad Artaxerxem misisset se. 65 . Si
militer iis, quae sS 4ὶ de virtutibus ferri
dem adstruere non erubuit dicens icia. αὐτὸ9 UT , βασtiat, Hrtoi σαυτοe. Alia vide S dis et
et quae supra illam sunt sunt gilae, Badastsehan, Betiir, Tibetum parram. montem mai s. Mustast, nec lion deserta Cora aliaque hisce adjacentia. .
Itaque quum in his suo Ctesias se gladio pedisodiat, non diutius miremur acrisiana, sed arrogantiam viri coni innamus. Nemo puto non intelliget Ctesiam non tam in describenda India, quam in congerenda miraculorum copia operam suau POSMISSe, eo ni iiii in consilio, de quo Paullo antea locutus suin. Igitur quae Aristoteles,aelianus, Arriamis, alii, qui integrum scriptoris opus ante oculos habebant, de eo judicat lint, in universum rectissime praedicata esse haud dubitabis. Paucis exposui quae sint olierum Ctesian oram Virtutes, et quibus hae vitiis offuscentur. Restat ut duobus verbis indicem queinnam locum inter antiquiores Graeciae historicos Ctesias toneat. Τem Porum ratione habita componendus est eum Xenophonte et Thuevdide. Λtquo horum artatem arguit inutioris orationis forma et reliquus narrationis ornatus. Contra si spectes delectum argumenti et interiores expositionis rationes, nihil Ctesiae cum illis scriptoribus coinitii ine suisse vi indetur. Cnidus patria sub Persarum imiterio inerti tranquillitate gaudens, non noverat motus illos et surgantia hinc ingenia, quae novum plane in Graecia historicorum genus excitaverant: illorum dico, qui sub lacie remim altius quiddam quaerunt, modo ex divinis legibus modo ex humani pectoris consiliis id derivantes. Cujus studii, vel in Herodotea historia conspicui, Ctesiana fragmenta no levissima quidem' vestigia Praebent. Porro civilem prudentiam rerum usu com Para tam haud exspectabis in Asclepiada mellico, quati intaclinque fuerint officia, quae regi Porsarum se praestitisse dicit. Sed illa ipsa quam profitebatur ars adducere eum debuit, ut eandem viam ingrederetur, quam primi patefecerant Iianici scriptorcs, Ilecataeus, Charon, Xanthus : toti sere
tem sui juris, sed eleritelliam Ililesiorum . . Quando autem, pergit, et qua ratione in hane redacta suerit conditionem. docemur ab Herodoto V. lab . . Auctor rei fuerat Heca.
586쪽
vel santes in describendis terris, rebus earum mi rabilibus, populorum moribus, institutis, mo- mimontis et quae alia cadunt sul, sensum oculorum. At quo his Clesiam prae ceteris studuisse Patet . Nam Persica naam alii saltem Partem ejusmodi
cli scriptionibus alisum hantur, sed toti iis dodi eati erant libri de Montibus et Fluviis, Periplus et Indica. Quae opera ut argumenta tractabant qtiae κατ' εξον iv Ionica dicere licet, sic etiam orationem habebant ad mere Ionicam propius quam in Persicis accedentem. Certe de Indicis id testatur Photius, sod idem etiam de ceteris statui posse Puto. - Vorum dum vetusti illi log graphi omne studium collocant in rebus investigandis, colligendis, in ordinem redigendis; eloquendi
autoni arti nullas vel minimas partes concedunt: Ctesias narrationis illecebris quani maxime intentus, totus sere serviebat legentium Voluptati. Quint quomodo in delectit in remina ri sidona auctoris vim perniciosam saepe nil mero e Xercuerit, supra vidimu . Quantopere narrationes Ctosiae, tot orationis
lenociniis conditae atque mediet fama iudiciique
confidontia fraudem persuadentes, placere Graecis debit ritu vix est cur moneam, quum bene noveris Gradicos lici ininum crodulissimos esw,nu, hi delectentur. Jam vero Ctesias novum quasii Hiridiim iis aperuerat, cujus miracula tanto avidius arripuerint, quanto magisti im praestigia illa, quibus ipsorum tabulae hucusque indutae fuerant, arrogans quaedam philosol,lior lim et historicorum di,ctrina diluere et in communis vitae jejunitatem detrahere studebat. Nec inepte quaeras an non . t in xander post stragem Darii Ctesiana in Potius terram , quam qualem vidit Indiam domaro propc
Contrita donique Macedonum exercitibus India, Ctesiae historias in multis rebus contem tui et risui fuisse Omnibus, possit existimari Λc profecto saniores scriptorcs ex ilitibus sua Λristotelesὶ jam tum erroris Ctesiam in nonnullis arguisse identur, eosdem tamen de plurimis judicium sustiendisse dices, prolis tenentes Indiam se vidisse ὀροπι 1 και παρορυ στρα et κη v. Straho XV, c. I init. l. Ked horum numerus perexiguus fuit, ac longe aliter rom instituit magna illa comitum regis cohors : qui Ctesiana non solum repetierunt, sed etiam in majus auxerunt, multaque iis addiderunt ineptiora. sive quod hoc deberi Alexandri vanitati putarent, sive quod eo pacto spes ipsorum deceptas vellent ulcisci. Atque sic factum est ut
quem tamquam οἰκιστnv ei cleruchi iii Leminsula lio rutam l.
Ctesiae narrationes per totam antiquitatem usque ad medii aevi tempora perduraverint. 0uod pluribus exponere ab instituto nostro alienum. Gervinus, ex ι. l. dctitsch. Nationauit. t Om. I, P. 2Io Sqq. Viri docti, qui de Ctesiar auctoritato P runt, recenset qui in Fabricii Bibliotheea i, r. io m. 1l, P. Trio sqq. M. Martes. Unde haec apponere liceat : α Fabulosus, vanus fideque indignus scriptor visus jam olim est quam plurimis, Straboni, Plutaretio in Artaxerxis vita , aliisque. Inter repentiores idem contendunt dosoplius scaliger, Pt pr. ter innumeros alios Hemannus Conringitu in Adversariis chronologicis de Asiae et . Egypti antiquissimis dynastiis scap. 7, p. 16i in Sγntagmate
variarum dissprtati. a d. Georgio Graevio odit. Jltrajecti, i oa, 4. J, qui non tantum in narrationibus ceteris, sed praecipue in Persicis in quo solo argumento alii luid ei tribuunt veteres plerique, et recentiores) parum fidei mereri Ctesiamili sputat, quod facit stiam AP ardus de Mont u-eon libro De veritate historiae Iuditii, P. IIosech
et mun re notis ad D macisth. P. III, item GOuietus in diss. ins Hrta continuationi Memoriarum litterariarii in tona. I, pari. I, nr. VIII, P. I 2I Sqt l. et contra Herodotum Pro Ctesia pari.
Il, P. s s l. dii 4 sqq. Inuntiri Hes Sao. III si, Oct. p. 235. Ctesiae fidem frangit Cimbros h. C IM-rius in Ctesiae hypti thesibiis susi ectis de Principio regnorum et historiarum, Halae Sax. I 694, rec. 1 o 3 sin dissertati. acadd. , a Jo. Georgio Walchio junctim editis, Lips. I 712, P. S4 -τoJ. e. Arrhenitis in diss. de Monarchia Λssyriorii in Ctesiana. Upsal. II S. 8. Inter paucos tamen Ctesiae fidem adserere adnisus est Gricus Huberus in dissertatione De temporibus ante Cyrum, quae exstat in Historia eius civili non procul ab initio.
Nec non 'erctus, Bibl. Dan se, a. II 26, Sept. p. 138 sqq. Sam. Schuch M. in Gnne . vet. test. cum scriptor. Prosan. tOm. II. P. I9. Murn. hic
vol. I. p. 553 sq. versimi. germ. Dr d. E , II 26, 4. minus favore videtur narrationibus Ctesiae :cuius tamen partes interdum sequitur Dra Vim3Les Chron Ol. lom. II. p. I 69. Praeserunt ei Hur dotum Ine. Uxserius in Annal. V. Τ. ad A. M. 273 ;Ι. G. I latch in Exereiit. laistor. de sabulosa laist r. Semiramidis . Lipsiae i723,rec. in Parergis acadit. P. 27 Seqq. ubi de Ctesia diis lue mala fides hi si mri ea qua clam bat,et L. E. Hu Pin, Biblioth. tinio m. d. x historicus pag. ao9 seqq. Multo tamen Pliarac illogit, examina xit Ot id uitii in , tam veterram ,
587쪽
quam recentiorum judicia diversa proposuit . Gemrg. Animadverss. historicis et criticis, Veissenselsae 1 48, iii in inelitat. historica, quae Her Oti et Clesiae sententiae de in agniti id ine atque antiquitate iii sterii Assyriaci et Me lici conjunguntur, p. 75 - II a, de aetate Ct biae Pag. 99 sqq. et contra Uesse lingit Addenda ad tom. I Diod. modeste docte pie disputans, P. 36 sit i. in Addendis : idem Walther. ibid. p.
que historicorum invidentia. judicandi libidine et
nimio rerum mirabilium amoro. Iae . de Rhoer in riis Da ventriensibus. Trajecti ad IIbenum.1 58, 8. lihro II, cap. I. P. I 37 sqq. contra Ilu- hemina alios lite disputans atquo Herodotum I, cap. 9S ubi Ues eling. laudat Schmeorum in Orig. Assyr. seci. IV. 5 Mi l. et Leon. cin Haus Strici leg. hist. chron Olog. p. 145ὶ copiose explicans, itae litondit illum cum Ctesiae narratione, ut studeat utrum lite in concordiam reducere, Ctesiae manilius suum honorem ali Iuo modo restituere atque
incero , Herodotum imperium Assyriorum rion coercere intra quingentos annos , Medos deni pie non fuisse subditos, sed socios Babyloniorum. Compara Valucrum, qui loco citato P. IO3 MIq. aliam ingressus est viam ; adde De Bougainoille, qui uerodoti et Ctesiae narrationes de monarchia Medorum conciliare si intuit in de Lites t. I. et B. L. tom. XXIII, p. I sqq. et Abia Gc Dun. Πistolae des Perses, ectite Piar Ctosias sulcant Extruit, que motius nous en a Laisse, in iisdem Mom. tom. XIV, p. 247-279. . - Reliquos laudavimus in annotationibus, Suo quemque loco.
588쪽
Diodorum in Assyriorum historia ducem, quem Prae ceteris se Iiteretur, delegisse Ctesiain non potest dubitari. Probatur res tum iis locis, ubi ipse Siculus Cnidii auctoris memoriam exei tat, tum aliorum testimoniis scriptorum, qui quum saepenumero Ctesiam laudent, eundem in iisdem rebus etiam Diodoro laudandum fuisse demonstrant. Etenim videtur Diodorus nomen Ctesiae non proferre nisi ubi Ctesiana aliorum narrationi vel opponit vel opposita tacite vult, vel ubi ros traditae ejusmodi sunt, ut diserta sontis mentione adjecta dubitationem lectoris praescindendam aut se ipsum certe malae sidet, siqua esset, culpa eximendum censeret.
Igitur Assyria a Diodori sermo universa hue transponere absque periculo Possemus; quod vero quum vix qilisquam desideraverit, nos pristitite Baehrio rem ita temperandam ducimus, at sequamur quidem cursum narrationis Diod reae, sed graeca verba non nisi iis locis exscribamus , quibus nominatim Ctesias laudatur, vel
ubi aliunde petitis indiciis Ctesiana produntur.
Ad Ctesianam exordii elegantiam propius accedent verba Iustini, l, x: Princpio rerum gentium nationumque imperium penes reges crat; guos ad fastigium hujus majestatis non ambitio PoPulam, sed Vacetam inter bonos moderatiostmoehebat. Populus nullis legibus tenebatur; arbitria Primo Pum Pro legibus erant. Fines imperii tueri magis quom Proserre mos erat: intra suiam cuique Pomam regna Aniebantur. Primus omnium Ninus, rex Asinsyriorum, L ct cm et quasi apitum gentibus morem no a im erit cuPiditate mutuoit.
Nam ex Ctesia lluxisse, quae Trogi excerptor de Assyriis narrat, ut alia jam mittam, inde
maxime elucet, quod de regno Assyriorum necnon Medorum eandem sequitur chronologiam quam Noster; quae quidem res in tanta sententiarum varietate haud levis est momenti. Porro ex codem auctore petita quae prioribus subjiciun
Hie lNinusὶ primus bella intulit finitimis et ruries
adhue ad resistendum populos torminos uspιe ιινεν Per muit. Fuere quidem ton oribus antiquiores .- utris feodd : Vexones, Vexoris, Suexosis , etC. v. Dubnerum let Scythiae rex Tanaias :quorum alter in Pontum, alter usque Ptum excessit; sed longinqua, non sinitima bella gerebant, nee i erium sibi, sedI mulis suis gloriam qumr hant, contcntique pictoria i eris abstinebant: Ninus magnitumnem quoesum dominationis continua Possessione 'mapit.
Ossendit quod in his Sesostris Nino aetate sui erior esse dicitur; sem4 sane potest, si Ass3ri rum tempora ex Herodoti calculis subduxeris, sed Ctesianis numeris vulgaris ratio vehementer adversatur. At Ctesiae computus reddere Iustinum comprobat Agat tuas sII, I 8, p. Io3ὶ; qui quum eadem de Sesostris aetate statuat, in ceterisqite Ctesiae chronologiam sequatur vide D.ail, consentaneum est Nostraim servasse in his Herodoti rationes chronologicas, nisi quod ad rem
tiorem aetatem utrumque regem transtulerit.
Redeo ad Diodorum. Pergit: Ninus, vir belli-
.Anliquitus reges indigeuas, qin rum nec facta inclaruere, nec nominis memiria durat, Asia habebat. Primus inter eos. quorum iustoriae memoriam propagarunt, Ninu Assyriori in rex magnas res peregit.
589쪽
DE REBUS ASSYRlORUM, Ll B. I. la
cosiis, milecta et exercitata iiivenum manu, so eietatem iniit cum Arimo, rege Arabum, quae gens sortitudine fidens terraequo natura adiuta principem extraneum numquatit admisit. Horum
subsidio instructus Ninus primum Babylonios aggreditur inabylon urbs tum nondum erat . Hostem imbellem nullo negotio superat, victis innierat tributa, regem eum liberis captum interimit. Post haec Armeniam invadit; Barzani regi, qui bello impar imiterata se facturum pollicitus
erat, benignus regnum avitum concedit, copiis que eius auctior appetit Mediam. Hujus rex Pharnus proelio vincitur, ac post cladem suorum ipse cum liberis geptem et uxore captus in crucem agi it r. De Amiso rege aplu,nere liceat locum Volneyi,
viri miro ingenii acumine gaudentis Reeherches
ωtesiae Volney, ed. Didot. p. g. 37.ὶ: α Iuriu', nosioum, inquit, On n'a pas connii quel si it re mi, ni inemo dans quelle Arabie it regna. En Par Ourant les fragments histori lues que les Arabes notis Orit conser aes de leurs anti liiitri, et quioni traduits liar les saxants Richard P ohe . saerimen historiar Arabum, et Atheri Sehul tons Historia i erit intustissimi sic Marum in Arabia Felice, in li', IantemPici Guehirorum , I 786. , ii ncius a semble reconnalire les actions et meme te nom de ce personnage dans l'un des rois de raucienne Arabie mureuse , atriolita hui I nien Il resulte de cos dobris : i, Que solis leni in d'Arabes, enfanti ruinitar, ii a existe dansi Arabia FPlix, Ou Iomen , bien au dela de fixeonis ans avant te stocle de David et de salomon, un I euple civili se et Puissant connia des Grecsau ne epo luedria tardivo, solas te non d Homerito Diade Sabdens; 2, 0ue ce PeliPleeut Un gouVerne-ment regulier et uno sorte de r is doni Porigine se perit dans la plus hau te antiqui te, . etc. etC.
I einde pluribus intentositis de labidosa annalium chronologia, ac reconsitis regum nomini-hus, Pergit : α Mais tota ces autelim s accordentsur Haret-Armies, comme avant pte te prince lepius remar lti able Parses grandes actions.
partage en detix otais, celui de Saba et celui de Hadrainaut . Haretis retinit par conquote. Avant tui tes Iam anais n 'avalent pOint ete rassemblos n un seul corps de nation sexcepte au temps de
nometri. Ce sui a liaret qulit se reunirent totis; d'Oii tui vini te furnoni de Tobba scelui qui se saltsuireri, sit om qui ensui te devini te titi e specialde totis Ses successeurs. Apres avoirmi mis
mille terribie dans PMerbi lan, qui est la H die propre et originelle; il la livra aux Turin,
e esto ire, ὲ diri homines de tesint blane, tuis que sonties niOntagnards de cet te contriae, que les auteum arabes et persans orat apstelo Turis, parceque n'ayant aucune idce des anciens Aleiles, iis ont cru que te Pays avait et e toujours habite par des Turi mans, comme de te ir temPA.
alla aussi. Arrates importa un hiatin immense. Ninus combio Araios des plus riches dotinii illes. Avec tant de traiis d'iine si pariat teresseni blanceon ne Qui ait doliter que Phratiar Haret-Arates ne
init PAriatos de Ctesias et de Ninus. . Plura de his apud ipsum Volneyum legas. ω-
terum ex appositis hoc certe collegeris, jain ante Ctesiae aetatem inter Assyrios Arabesque stiloddam marrationum commercium et matrimonium exstitisse, sicuti vel ante Hellanici tempora limroes Graecorii in cum rebus ue lorum Persarumque Conjunctos videmus. Utrum vero Ctesianis istis notiones subsint vere historicae necne, nec animio nec nego; at forma narrationis est mythica. Quapropter in ipsa de hac re disquisitione non prodisus ea, quam Volianus iniit, via incedendum esse putem v. p. 44o sqq. . chronologicis rationibus nihil prolicitur. Nam quid facies Ariar nostro, qui regnat per annos Iao, atque reli Piis hisce Arabum principibus, quibus vel totidem
vel rasi vol x8o vel 3oo etc. annorum regna tribuuntur. Frustra scribarum negligentiam accusas, frustra annorum spatia in mensium an isti comprimis et quae nota sunt alia hoc genus com
590쪽
Quum res Nino tam prospere suere ieront, vellemens rit metipitio invasit toti iis intra Tanaim ei Nilum Asiae fili lugenda r usque ait o sorti malos prosper r rum xuer sus plus liabendi eupiditate intendit. Amicorum preta uni Mediae satrapiam commisit: ipse ad sit big mdas Asiae genim se eon. vertit; et septemdecim intervallo annorum p ier Indos ei Dciesrianos reli tuos otianes suae I Olo lati subseeit. n Sin gulas autem pugnas omni lim lite ab ipso devictorum nume. rum nu Ilus scriptorum recensuit. Ideo nobilis imas lauti inigeicles. Clesiam Cnidi ii in seculi, hreviter liere irremias. sal De torris mari limi et contigua liis eontii, ille . gyptii mrt Pireniten, cavam lite Syriam tum Cilicia, Pamphylia. Lycia, et praeter lias Cariam. luirygiam, Mysiam ei Ly li masvlaegit; Troadem quoque et Plirygiain ad Helli spontum eum Proimnii Ie, Bithynia, Cappadocia, set barbaris ad Pontum geli lilms uritie ad Tanaim adjunxii; Cadusiorumeliam terra l Tapyiorum, nec non Π3rcanorum. D in . ruin in Derbieorum, Carnianoriam. Choro.mn:Portim, k,realii mim Πιν uniorum, in i 3rcania' silui-bu 3 et Parthyaeorii in L q. Parthorum est politvς; ad ha,e Persidem invasit ri Susianam, ei qua Spiana tu miliati ir,
Κ πιας καὶ II ματος, Δι poc καὶ Δἰωv, in quam saucibus Perangustis, qua A CRApias lκ ru s vineant, iter patet. s. Multas instuler alias, Red minor g. gonios subjugaxit : de quibus direre longum est. llum autem Baetrianii in propter disse illi alom arces us et viri rum in ea pugnatissimorum copiam, post multos ibi labores iura Mim exliaustos. in aliam distulit occasionem. litterim reduetis iti Syriam lassyrium) eopiis, locum ad magi irlas ex tructionem appositum elegit.
Assyriorum rex Sesostris illo, iuxta Diodorum vero M. mosis nomine. Assyriorum monarcha. qui dominaius est terrae imi versae, curru jungehat reges ali iis lust tralio cilii r. quemadmodum ab equis alii; et mundi imi inrator et deus vocabatur a suae gelatis hominibus Hujus aliquando rex quidam compressit super hiam, siartiinae iliconstantiam tu rauugmala ostendon . Trahens enim currum ipse rotas conis te inplabatur : tardam autem velliourm. Ric contemplans, faciebat. Ut vero ad eum dixit Aesostris ille, α Cur oliare ad viam, homo' A lutum dic is, ille, a Botarum vermones vi. detifi, inquit, non curro. u Cognoscens igitur Sesostris quod ille ii, licabat . contraxit saestum, disj tinxitque hos. Et de in. ops univem is erat milis stl modeste Rapions. Ctesias Dillor , lotus, Diodorus I, 58,2 pi Dio, et cum his Callisule.