Herodoti Historiarum libri 9. recognovit et commentationem de dialecto Herodoti præmisit Guilielmus Dindorfius

발행: 1844년

분량: 793페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

46. Septem cyclos, qui labuntur a Melantho ad Creontem, tribui Melanthidis, sicuti antem. dentes septem Cecropidis : ita enim statuisse Puto, quamquam Medontidarum posti mus secundum Pausaniam fuit Clidicus, secundum vulgarem traditionem Hippomenes. Alii tamen aliter statuisse, aut certe Postremum Hippomeni tomim tribuisse videntur, quum jure postules, ut Melanthidarum tempora certo cyclorum numero absolvantur. Id noti sit e ratione vulgari. In tacerptis Barbaris a Melantho usque ad finem Hippomenis numerantur quidem 3 8 -6 63 anni, sed hoc aperte derivandum est ex dum

rum computum confusione. Verum non eodem omnes modo de archontum serie statuisse eadem

Excerpta demonstrant, quibus Thersippus est a Medonte sextus, quum apud Eusebium sit deeimus tertius. Neque scribae errore id commissum videtur, quoniam in reliquis quoque alia est rerum dispositio. Nam Eusebius Cecropidas usque ad Thymoeten numerat quindecim, totideinque principes a Melantho ad initium archontatus deiscennalis. Excerptorum auctor Cecropidas recen set quattuordecim , Melanthidas usque ad mutatam magistratus rationem item quattuordecim, archontes decennales vero octo, quorum primus nominatur Λlcmaeon. sed in his septenarius numerus procul dubio retinendus erat. Quare vereor ne diversa auctor ut in numeris sic etiam in nomini biis confuderit. - Ut ad Hippomenem r deam, annum eius Postremum secundum Diodori calculos non fuisse ri 3 ut ap. Euseb. 3 omnia suadent. Etenim narratio de Hippomenis in filiam crudelitate les. Suidas et Parci mi gr. v. 'Imroutvης Pt παρ' trinov. Eschin. adv. Timarch. Ρ. I 5 Reish.

legitur in Excerpt. de Viietilli. et Vit. p. 558 v. Diodor. lib. VI ll, e. ed. Didoll. Praecedit fragmentum de luxuria Sybaritaraim; de hac di seruit illo loco, quo dixit de Sybari ab Achasis

condita; nam solet Diodorus Post expositas urbium origines etiam increm nta et sata earum praecipua paucis recensere. Praeterea res patri e Fragmentis Vaticanis. Iisdem docemur ante Subarim memoratam esse Crotonem. In Excerpt. lla Vim tuti. autem ante fragmentum de Sybari aliud legitur de Deiore. Delocem Diodorus III, 3οὶ collocat in Olyinp. I , a, III a. Chr. Igitur Crotonem ruin Eusebio posuerit 7 ci. Id late eo probabilius est, quod sic Tiniae is quoque statuit, quem in historia de urbibus in Italia graeca condilis Dio loriim ante oculos habitisse neminem latet. Subarim aut eodein quo Crotonem anno litti useb.ὶ aut paullo post conditam es e dixisse debet; nam seriem operis Dio loret Excerpta probe servant. Λlium tamen coinpii tum sequitur lih.

XII, io, ubi do Thuriorum incunabillis loqtiens Sybarin conditam dicit a. rao a. Chr. Neque id mireris, quoniam in aliis operis partibus pro

sontium varietate alios reddit calculos, sapoeliam in eo lena capito diversa miscet. Unum alterumve OxPmplum apstcinore liceat.

4 . Lib. XVI, habriain Eucharisto archonte

722쪽

iNTRODUCTIO.

narrat rectissime iv. Uesse ling. l. l. p. 627 ecl. ni p. 3. Eundem vero Chabriam septona decini annis antea, Charonda archonte Olymp. Io I, I, a.

Chr. 3 6.), in Thraeia occisum esse dixerat

Archidamus II seeundum Diodorum IXI, XII, 45ὶ regnavit ann. 4 - 434 dicendum

erat 469-427 v. Clinton. l. l. p. 262.3. Quint Scri-Ptorem nostrum non impedivit, quominus res

ab Archidam , hollo Peloponnesiaco gestas i X li , 27, archonte Epamiliolada, a. Xll, Sa ,

archonte Diotimo, a. 428ὶ suo loco re 'te memoraret. Quodsi semper tam oscitanter auctores egis Sent, errores facile I erspiceremus; fied saepenu

inero ipsam historiam salsis suis calculis accom naodarunt, ut in Λristidis historia, ubi eandem habes septem annomi in disserentiam. Scilicet iamrimis est Aristides Athenis Olymp. 79, 3. a. Chr. 463. Septem annis antea a. 47 H in constituendisso torum tributis occupatus erat. Iam igitur nonnulli eorum, qui ex altero computo, quem etiam Diodorus sequitur, Λristidem septem annis antiquiorem secerunt, mortuum eum dicebant cul Isiτω Plutarch. Cimon. c. 26. T. dissertationem meam de IEschuli Septem. c. Th. , ubi plura delia ce soptem annorum disserentia in Themistoclis historia congessi, etsi causa rei tum nicti aluit. JUt . rehidami, si e etiam Leotychidis tempora

apud Diodorum soptem annis a vero calculo recindunt. Porro Agis ill secundum Diodor. XVI, 63,2 annis qui nil im, Meundum ejusdem lib. XVI, 88, 4 et XVI l. 63, 3 annis novem regnavit; sed o tota utram annos Statuendos esse demonstrat Clinion

p. 266. igitur in his quoque septem annorum di serentia. Ex eadem explicandus est dissensus, qui de helli Cyprii temporibus Diodoro cum Isocrate intercedit. Nempe Isocrates belli initi lini tu, nitan. 386, Dio loriis salso an. 393. Iam qitum in

isto septem annorum spatio 393-386ὶ nihil g

stum rei oriret, id apparatu absumtum ac Per Po- Stremos tantum annos duos pugnatum esse dicit, atque sie octavo belli anno rem assignat, quam

Primo anno Isocrates tribuit rectissime v. Diodor. V, a, et s. Clinton p. 338j. 4r. Facile intelligitur hancce septem annorum disterentiam, quae Per totum Diodori opus ac per omnem Graeciae Barbarorumque historiam o,

' Nempe Di illo ante annum abs Chabrias in Thraeiam ad res ibi constituendas missus est. V. Demosthen. in Ari locrat. p. 574. Clinton F. 1 l. ad an. 360. ''ὶ Quatenus etiam Barbarorum tempora ad A stemaehro193logue Allieae sunt ac mini ila.

via est, pendere ex computo Br. v. tabulam, ' ,

quom etiam in Draconis anno Diodorum s cu- tum esse non sine causa statui. Ex iis leni calculis

Hippomenis annus postremus sciret non i, sutaP. Eus h. , sed ra O. Nihilominus Diodorus illim

Pomenis ei MCham Posteriorem Posuisse de tquam Eusebius. Duod quoniam ex unius ejusdemque computus varietate fieri non Potuit, Princlivis conjectura est Hippomenem Diodoro non quartum fuisse archontum decennalium, Ded P stre iniim, ita ut ea leuit epocha, qua Medontidae regno Privali fiunt, Ptiam ratio magistratus sit

mutata ' ; id quod praeterea simplicitate sua se commendare videtur. Si non pei sit adeo, nihil restat nisi ut Diodorum de Delocis aetate aliter libroli, aliter libro Ill statuisse dicamus. Quint, quam quam parum probabile est, fieri potuisse non nego. Nam extra dubitationem positum est ludocis annum primum anti piitus non misso rix ' ὶ, sed et i 3 63 p. Ol. i. . Ad eundem vero cγclum

παγα ααυθtia et M tu . Qinaci - Dionysius igitur Thasum conditam dixit aut a 720, aul7 8. Pr sero annum 718 Ila propterea qti eundem tonat uti in Dionysius in aliis sequitur. Sic G3ges, qui iii Deloces iii pyelo anni 7 3 assignatur, a Dionysio ponilur 7lη tu. Castor. D. l. . Contra Eusebius ut de coloniis habet annum 708 713 - , , Rie etiam iii Drioci epocha. - Qui Corcyram huic eFelo adscribebant . idem fecisse debent Sy.rae iis . Quod imiteat etiam Antiochus, qui Crotonem et S racusas circa idem tempus tondila' diuit.

723쪽

itertinent origines Crotonis et Sybaris. Igitur innia haec Diodorus asserre potuit anno I 3, sive

ex altero computo, anno Ian. 48. TuRBANAE CHRos mora initium in Marmore

Pario lep. 7.) pendet ex temporibus Λtticis. Nam Thebas a Cadmo conditas ponit 63 annis post Cecropis annum primum si S8a - 63 I s I9J. Eusebius 63 annis post Cecroi em templum Delium constructum, Thebas vero conditas memorat Post Cecropem annis i 26 Ν' 58 ; Cec Pis an . r. α N' 46 Il. Praeterea ad N ' 699 : Thebis, ιιι quidam tradunt , regnat Cadmus. Quae computata sunt ab aera Trojana s. Ν' 8 5 825 699 α ta6. . litterius haec persequi jam non vacat. Cctorum Patet seriem rerum, qualem in aetatis mythicae eliro nologia exhil ni Marmor Par. , Thrasyllus, Eusebius et seriores omnes, inplerisque inde ortam esse, quod cyclos apud alios scriptores ab aliis terminis aerisve computatos in unum conjungerent. Sic Cadmi epocha in Marm. P. ab anno Cecropis; epoelia 5 de Amphi et icinia condita 46 ante Olymp. x - 315 sive 5 κ 63 ante leto ὶ ab excidii Troj. aera pendent. Ad eumdem cyclum pertinet ep. 6 de liellene Hellenibus nomen dante; sed ne res in idem cadat temporis momentum, uno anno ab antecedento epochadistingititur. I poelia 3 de Marti judicio in Arem pago 56 ante Ol. I 3IS ante Iai .) numerata est ab anno expeditionis. Similiter Elisobiichronicon perlustranti in inultis satis certo colligero licet; quis ana ex eodem computo iisdem litosontibus fluxerint. Pauca lita dam recensebo, Pisitaedium creat numerorum in diversis oditionibus discrepantia i Ego praeter cod. Λrmen. ed. Mai, unam Maligeri edit. Amstelod. a. I 658 inspicere

potui .

ante

alunt linum Curetum sitis,se. Hi Cnos Mim et Cybeles templum condiderunt. In Creta resviat Cres i. Alii vero MIpra M'riptum numerum iudieant. . uygos in Atii ea Eleusinem condit et alias plitres civitates. Apud laeum Tritoni. dona Minera a apparuit. stissunt quinque anni. ut in Maos, 426, ex eorum computo, quibus etiam Cecropis annus l. lolidem annis a erelis recodit. Nil merus allatus conjungendiis cum anno Cecropis ap. Lxe b. i5 l779-lb90 - 189 sive Messana in Sicilia eondita. Sparta condita a Spario Phoronei filio. Epidauriis eos dila. A grylus condita. ira nilius condita. Areopagu api ellati s est. te miles in muritieia cognoscebatur. Vuri invenlio iter Dion sum inclaruit Argifi Meerdotium ge sit Danai filia. Harii onia rapta a Cadmo. Cail mea ei milia et Miloa in Plurnicia. Minos regnat in Creta. Eleusino Celeus regnat, eoaevus Triptolemo est. Aeliata ali A lippo Coiulita. Orithyia rapta. Fabula Proserpinae. M steria insinula . Pelops. Ros Phrixi. Ros ivrsei. Cyrene condita. B Ursei, Dionysii l lotis Dlympiorum curator. Sparti Thebani. Mida . Ilium conditum. Philammon laeti his primus chorum instituit. Res Daedali. Argonaulae. Orplirus. Atrei fi et Thyestes Peloponnesum dividunt. Argonauta'. Ediluis, Spliinx. Bellum Lapilliarum. ')Urlies, qnarum origines ad Requentem cyelum ta cis 126. post Ol. l. pertinent, sunt: 550 Selinus, Illinem. Diodor. XIII, 62. cf. supra. 5- - 24 αα 526 BFranlium, Prusias, Epidamniis, Euseb. 6b0 Φ7 s. b - 657 s. obb DyZanlium 7ST , Acanthus, Stagira, Istrux, Lamp acu , Abdera. Selinus, Bor3hi lienes, Euseb. et meronym.

724쪽

CORINTHII.

Tempora regum Corinthiorum usque ad Automenem cadent Sittit cluae regum Iactamnoniorum iis iue ad finem Alcamenis et I lino ire lupi. Igitur ex antiquo computo tribuendi iis sunt cxcii quinque sive anni 3iS Ni - ). HOs deinceps alii, ex quibus sua hausit Eusebius, auxerunt annis duodecim ii io3 - τοῦτ), quia tot annis iteraclidarunt citi cliam sti I,eriorem Posuerant V. qtiae diximus de regibus laice latinonis . Miluuntur tempora Prytan uiri Bacchidarum et

lyrannorum I CVPseli, Periandri, Gorgiae , quae

Anni 189 in ita distribuendi erant, ut

- 588ὶ tyrannis assignarentur. Eusebius Cupseli tyrannidis initium ex Attico compulo Λαὶ se-Ptem annis si saerii retii facit, ideo luc nacchidis dat armos Ir9; tyrannis vero 7O, ut archontihus decennalibus. - Si e computo Αα. tyrannis incipit a. 65o, desinet a. 58 r. ita fortasse min-

Putavit Sosicrates ap. Diog. Laert. I, 9S , qui Periandrum obiisse dicit anno 585. Igitur Gorgiaedinterit annos quattuor. - Aristoteles Polit. V, 9, 22. v. Mulier Dor. I, p. 2453 quum tyrannistribuat annos Cypsel. 3o; Periand. 44, Gorg. 3.ὶ, utrunaque computu in 65 - 58ij conjunxisse videtur. Dubia tamen res est, quia lociis Laertii incongrua continet v. Mulier. l. l. l. Diodorus iap. Euseb. p. 163 Mai. et G Org. Syncei l. p. 179. V. Di Hlor. Vll, 9. ed. Didot. Aliinllodoruili secutus Cypseli et mcliana eandem exhibet quam Eusebius in Canone, salva fortasse unius anni disserentia si io3. s. IIo 4 - 44 656 s. 6S J. Verum ut Eurystheum, sic etiam Λ leton ponit annis triginta post reditus epocla am Ez - 3o l . Iam etiam reliqua totidem

annis inferiora ponenda suissent, si consequenter egissent : at rediemini ad antiquum computului isdem de causis, quibus in Solonis epoclia constituenda movebantur. Unde sequitur Prytanii iii tempora diminuotida fuisse, ita ut Pro II9 annis numerarent 89 vel 9o. Ilaec sunt, sitiae de ratione antisti issinuae Gra corum chronologiae praemonenda habeo. Νii in vera dixerim, an meam quanda in opinionem, Ut veterum scriptorum suffragiis destitutam, sic etiam suo caret item Pondere in medium tirotulerim, tu videas. Quamnam vim vetus luee doctrina in omnem serioris aetatis chron alogiam exercuerit, exivinam peculiari opere, cujus commentationem hanc

quasi praeludi uin esse volui. llis demum explic tis , salsa a veris, verisimiliora a minus probabilibus tutius et commodius licebit distinguere.

Nune olatilem eius generis quaestionem missam seri, ne mi ficerentur, quae diversos Planct ira tationis modos sibi postularat.

726쪽

CASTORIS RELIQUIAE.

728쪽

DE VITA ET SCRIPTIS CASTORIS. l

rium; Rhodium tamen dixisse videntur plia rimi, atque Rhodio Castori adscribitur tractatus de metris rhetoricis, quem o codice Parisino edidit Walxius Rheti. gr. tona. III, p. 7ia sqq. . Si nihilo secius Asiar regio Puerum aluit, certe juvenis ingenium formatum ost iii insula literis tum eximie storente. Postea Castor in Gallatia vixit. Ex Gallo Asiatico alii sinxisse videntur Gallum MamilienSem. Quid ριλορωμαίου nomen ei Ipepererit docet Ain planus De bello Mithrid. c. Io8 et II 4ὶ, qtIan doquidem dubitari vix l otest nostrum Castorem eundem esse cum illo, quem Appianus dicit Phanagorensem. Miror Vossium et Ionsilini, qui ne verbo quidem mentionem ejus injecerunt. Oeeupaverat Mithridates Panticapaeum, quod est in Europa ad ostia Ponti emporium. Hinc ad Pompeium in Syria tum commorantem misit legatos, qui tributa Populo Romano Pollicerentur,

si paternum regnum ipsi concederetur. Quum vero postularot Pompeius ut rex ipse precatum veniret, Mithridates, hoc relato reSPonSo, nun quam se id facturum ait, quod sua Persona foret indignum ; ex liliis tamen et amicis quosdam mis. surum. Sed simul his dictis continuo delectus in ximos habuit tam e servis quam ex ingenuis. Par tis Omnibus, partem exercitus trajecit Phariagoriam, alterum emporimit in ostio Ponti sit tim, ut aditum teneret iurimpie. Sed astor Phanagorensis, qui contumeliosius aliquando fuerat a Tryphone eunucho regio tractatus, Ti FPlionem hunc, dum urbem ingreditur, adorius occidit, multitudinem lite convocat ad libertatein. Nec mora : arisci subjiciunt ignem, et qui eam lonebant filios Mithridatis, Artaphanem, Darium, Xerxem, Oxathrem, abducunt captivos. Audaci Phanag r ensium exemplo inducta castella, quae in Propinquo regis duces sub potestate habebant, cuncta deficiunt. - De Mithri late tot liboris Orbato, tot arcibus spoliato jam erat actum. Ne tantus vir lI,rolligatas res erigeret denuo, Pharnacos impes divit insidiis patricidis. - Advolat deinde Dom-Pejus gloriaque successus insperati potitiir. Pharnaei regnum Bosporanum concedit, Phanagor n-ses liberos esse jubet, Driotaraim constituit tetrar-eliam Galatiae. ὀi και της ἐου Κομα te diffe

το v d avaro ρέα Καστορα Ρωμα to, ριλα v . PPlan. c. II 4J. Virum Pomprii Romanorumque lavore I Ollon-t m, etsi loco natum obscuro, in regiae famili massinitatem a Deiotaro adscitum esse non est cur miremur. Neque vero Castor aequo animo fortunam secundam ferre didicit. Altiora spirans, iit videtur, Roniae socerum accusandum curavit, ut qui Caesari struxisset insidias. At spe nefaria excidit, ausi poenam luens sanguine. Rem praetor

Reliqua petenda sunt ex oratione, qua Deiotarum in domo Caesaris defendit Cicero a. 45 a. Clir. V. Clinton tom. III . Unde docemur non ipsum regis generum, sed nepotem ejus filiumque Castoris nostri Romae accusatoris Partes su tinuisse. MUM Castor, Cicero. C. I. ait, ne dicam sc Drratum et i tum, qui ne os Gyum in dia scrimen evitis adduxerit adolescentimque sum te ro rem injecerit ei, cujus senectutem tueri et regere debebat. Et paullo post c. Iri : Vos Destria secun- fortuna, Castra' non Poteriatis sine prDPinquorumentamitate esse contisti Z Sint sane inimicitim, quin esse non debebant. Rex enim Defotarus pestram familiam ab clam et olutiram e tenebris in lucem eo nou. Quis tuum Patrem anica qui esset guram cujus gener esset seliae Sitidae verbis mi ianime sunt contraria, ut recte judicat Vossius p. 2o4 : κ Puto, ait, scriptores istos posse conciliari inter se. Nam ut Deiotari servus iste, qui adve sus dominum causam Romae dixit, suit a Castore juniore praemiis corruptus atque ad accusandum dominum impulsus, quod Cicero initio orationisi sitae testatur, ita Castor hic parentis sui instinctu

729쪽

p luit secisse quoil fecit. S id n potis solum meminit Tullius, ii ita is Romae erat, et eo iverat ad avum atrocissimi criminis agentium reum. Sane non Nepotem solum , sed similiter generum misso Deiotaro infestos verisimilo facit, quod Tullius, quum dixisset abiectam obscuramque clastorissam illam a Deiotaro in lucem esse Productam,

nec ante notum fuisse eius Parontem cluam generesset regius, continuo Subjungat: sed quamois in rates et impie necessitudinis ncimen rePudiaretis, tamen inimicitias hominum more prore micratis, nonscio crimine insectari, non ex tere Mitam, non lcvitis arcessere. Ilis milii non nepotem tantum, sed setiam generum regis perstringere idetur. Quod si est, suerit tulit Castor chronograptatis etiamnum in vivis, euin lite, Credo, interem erit luctotarus, quum cognovisset ab eo et lilia sua nepotem esse Romam missum ad se accusandum apud Carsarem, quasi insidias vitae ejus strii xi fiet, quum ad Se divertisset. Hoc enim imprimis crimen est, cujus Deiotarus reus erat. Et sperabant cum gener tum nepos regius se Pro illo insidiarum crimine patefacto hoc mercedis relaturos, quod in regno essent successuri loco filii, cui regnum fissat' concesserat. Hoc posterius illa Ciceronis verba indicant e. : Omnia tu mistraro, Caesar, tribuisti, quum et psi et Flio nomen regium concessisti. . Haec VOssius. - Ceterum regis titulum a Castore seniore frustra aptaetitum, I ostea tamen et lilius et nepos chronographi obtinuisse videntur. Ad illum reserendum est, quod ad annum I4 a. I. c. o a. Chr. notat Dio Cassius XLVIII, p. 5 Si, 93ὶ : Καστορι-τivi, ait, τε του 'Amaλου καὶ h του Ληξοτάρου ἀρχε Γαλακα τελευτησα, ov-: ad hunc spectant, ut cum Clintono statuo, quae Strabo ixti, p. 542ὶ tradit de D iotaro Philadelpho, aliunde parum noto: 'Υ 'ατος, inquit, 'ς Παρλα ovi ας-Δη-αρος Καστορος

Igitur stemma familiae Clintonus p. 54s exhibet

Driotarus I hiladelplius. Alium Castorem, nescio an ex Nostri fami-pὶ De Deiotaro Clinton. conferri jubet Plutarch. Caton. Min. C. 12, 15; crass. e. 17 Pomp. e. 73; Anton. e. 63; Dion. C. XXXXVII, 24; Cicero ep. ad Au. xl V, l; l2 is; XV l. 3; Pliilip xl, 12, 13.

RELIQUIAE.

lia Orii milum, me licii in nobilem, qui de Diantis vel de Re modica M'ripsisse videtur, Commemorat Plinius II. Ν. XXV, 2 : Arabis certo, μω-ptis admodum Paucis sc. Plantis , contuit reliquascon et lari scientia Antonii Castoris, cui summanuctoritas errat in ea arac uasImo , Dis - horistum ejus, in quo plurimas a bat centUsimum inlatis annum excescns, nullum cormris malum 'Pertus ac ne intrate quium memoria aut oi re concussis.

Eundem laudat XL, t de piperite sive seli

περι αλpotv st Ut iis, ex τεχvη νητορικῆ excerptum, quo l nui, er edidit Wal E. l. l. , ubi vide. Περὶ Νείλου liber utrum rhetoricis an historicis scriptis annumerandus sit, ex titulo non liquot. Xe pie enim playsiologi tantum et histori ei de sontibus Nili de pio causis incrementorum certatim disputarunt, sed rhetores tiam in eodem se exercuerunt argumento, ut colligitur ex Alr

aebhe.) Castorem tamen de aliis quoque rebus Eois pilorum scripsisse testatur fragm. 26. Igitur historicum opus composuisse videtur, cujus Prima

pars de Nilo egerit. Nam saepius sit, ut primi libri titulus tamquam totius operis inscriptio lau

detur.

De Romanorum rebus et institutis Castorem ρao-ρμα ios exposuisse indicat D. 25, ubi citatur Καστωρ etὶ 'μνααικὶ τοῖς Πυθαropinῶς συυο αξ vis, utrum peculiari opere, an aliud agens nescio.

Chronica iis . I-22ὶ, reserente Eusebio P. I95, libros complectebantur sex, quibus explicavit tempora Graecorum Barbarorumque, inde Nini aetate usque ad annum 6 I a. Chr. , quo de Asia Pompeius egit triumphum V. D. Ia, I 3, 19ὶ. Pars eorum suerit ἀγαrραρε Βαουλωvoc, quam Suidas assert.

hil superest, quod certo itulicio Castori possit vindicari IV. quae notavi Post D. 23).

. Memoratur pranerea Castor Agrippa, qui sub Ila.driano eontra Basilidem lusere licuiu scripsit. Euseb. IV, 7 et Hieronymus in Indiculo de itinetibus Iuli eorum. V. F brie. B. Gr. V, p. 187. Jonsilis Seripi. liist. phil. P. 23ι. castorem Duceum habet Ioseplius De hello Jud. V. T. 9. Adde Castorem sub Valentiniano tortum et exustum ap. Ammian. x xl x, b.

730쪽

Xροviκὰ arvo Ἀατα se. 23j nu in Chronicis juncta, an separatim emissa suerint, non constat. Laiulantur in inlitionibus Ai,ollodori ili, i, 3 , sed a codicibus abest ἀτουρναατα vox, quam e Sitida addidisse videtur si iiis. Ne lite vero Λpollodorus Castoris meminit, sed seliteiitia in eluq de lus parentibus adnotavit quidam iii margine operis Λiu,llodorei, unde dirinceps migravit in contexti im ). Uitali tollerent bliotheca interpolationibus de rivata sit, nota res. Probabile tamen de ius genore, ab aliis aliter tradito, in auctorem monuisse. Ad eadem, ut Vossitis animadvertit,s I ectat versus Ausonii Carm. Hi I, in pro sessores Burdigalensesὶ :

u ut Couor cunctis reg/bus ambiguis.

a Nam quum imprimis soleat in lemiuiribus l3 cari eo, quod ejusdein nominis principes confun-

' Her ilius tin Dunnient. Nov. Societ. Reg. tona. l. l . 43 , cui Eusebio Armenio uti non licuit, Apollin

dantur, plane est verisimile, Castorem illo Olini eunius nominis roges distinxisse M. I ου. - Prae ceteris hoe ad historiam aetatis mythicae Porii not. Ad cadem tempora remotissima spectant longe plurima eorum, quae ex Chronicis Castoreis servavit Elisebius. Dauca quid om furit, Iu rna agni vero facienda legos antiquioris chronologiae investiganti. Nam colligi ex iis Potest quonam modo umis idem lite chronologus Λssyriorum, sic o-nioruin, Argivorum, Atheniensium, Romanomina tomi mra adornaverit; id quod inter reliquos scriptorcs, qui aetateiti tu lorunt, PraeStat uomo. Eii- sebius enim ejusdeimpie sari nar chronologi in cen sum venire omnino non possunt. Sperare igitur licet diversorum epocha' Populorum ex uno muloru- lite Computo fore constitutas, quamquam Castini is aetas jam in ea cadit tempora, quibus bino iii de arrepta temere ab auctoribus componi solent. Ac sane non ubivis anti tuarum computaticinum simplicitatem si agim tala exhibent, in t nivei Si initamen aptissima censeo, unde pri Scae clii otiologiae rationes intelliganuir.

SEARCH

MENU NAVIGATION