Q. Aurelii Symmachi ... epistolarum ad diuersos libri 10. Iac. Lectius IC. secunda cura recensuit, notis, emendationibus, epistolis etiam auxit. Additae item Notae Fr. Iureti IC. iam antè vulgatae. Cum indice accuratissimo

발행: 1601년

분량: 1124페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

931쪽

T. cap 4. Praetextato anteloquium detulerunt,orantes ut cum ipse coepisset. Fratris liberorum. Sic vulgd. Sed veri cod. a fratris sui liberis. Vide l.I.C.qui numero liber.l.2. & 6. dc I8.C.de excustuta. xit .Q de leg. tui. Α D E P I s T. 8I. Vt mibiseret 'agitis si tacerem. Lib.Scotti,ne mihi flagitio,si tacerem,dares. Familiaritatu accedere. Ita v. e.vulgδ,ac cendere. sed non tam apte. Accedere enim culpam, est venire in suspicionem culpae. Sic Miro lib. i. AEneid. dixit sonantes accedere scopulos. pluitus in Epid. accedere pericultim:& Cornel.Tacit.lib. I2. accedere societatem Sunt tamen qui vulgatam lectionem defendant, & accendere in te pretentur augere, quo modo edones incedere annonam ait Varro apud Nonium. Et Fabius deci 11. frumentum ad annonae incendium stipprimere. Sane harum vocum affinitate saepὰ peccatum suit: ut apud Va-Ier. lax.lib. 2. cap. 3. ubi vulgo est,comitia .ri humillimi cuiusque potestatem redacta accesserant. At libri manuscripti habent rectius,accederant .Et lib. 8. cap.1s .r

pone sum est iisdem libris authoribus, an eisicacius accenderit perpςndi νix potest.

932쪽

Vulgo tamen male, accesserit. quod & audio doctissi,nuin Pighium monuisse.

morum Minerva rancidior s . Sic v. e. i nquo etiam adnotatum fuit alias legi,raucidiori sed prima lectio verior videtur. Sic Plin. lib. 21. c. 12. in fine, dixit rancidum aspectum. Et Ennodius in epist. ad senarium ait rancida potentium iastidia despicere. Et epist.ad Maximum : Vos scripta mea alii tanquam amantes attollitis. Menecesse est illos metuere qui rancido de- spicientes cuncta neglectu, etiam edecu-

Imata condemnant. Ita citim ego audacter

corrigo deprauatum illum locum coniectura probabili ductus. Nam vulgis excu-

sum est,edocumenta,pro edecumata,addi- to asterisco qui vitis lectorem admoneat. ἰIlla voce nonnumquam, sed raro , utuntur aut hores posteriorum temporum . Syri-machus lib. 3 ep. 9. amicitiae meae edecuinata honei a te adiungis. Epi. si. ut unum aut alterum aeque edecum tae honestatis inuenias. Lib. .ep.8I. ut equos ex Hispania lectissimae nobilitatis e lectiment. Ide lib. IO. ep. 2.c decumatos actores dixit. Et Macrobius Satur. lib. I. c. s. in fine, edecumatos sodales. Eodem modo Casi odorus Var. lib. s. epist. .

933쪽

sermonem. de ep.2o. desaecatum animum. Itaque existimo ita apud nostrum auth rem legi oportere lib. 2. ep. s. agnoscis enim defaecatae mentis virum, &c. ei,delectae mentis.Nam ea parte peccant exemplaria. A v x P I s T. 8s. Orm officii. Ita v.c. vulo, rarus ossicis Quod etsi defendi possis, tamen mut ut, quia sic saepe locutus est author: ut supra lib. I. ep. I. iactantiam auaram laudis dixit.&li. 2. voti auaritiam explete.& lib. s.cp, 8. patres auaros esse voti. Et Elin dius in libello aduersus eos qui contra

Θnodum scripserapi: Avarus ait laudis est animus, &fauorem desiderat sudore

mercari. Horatius lib.2.ep.I.animum iam dis auarum dixit: & Claudianus de bell. Get. caedis auarum militem. in m frui videbamur ambobsu. Elegantem hanc scripturam asserui ex fide v. e. nam excusa habebat, qui nune frui&c. hmmachus in eandia sententiam lib. s. ep. 6s. accusarem silentium tuum,

nisi te in fratre vidissem. Ille &ossicij tui satisfactionem, & pr semiet tuae imagine mihi solus exhibuit.Nec dissidet illud mi nodij ia xita Epiphauit Tictu. duo videbamur

934쪽

An L IB. I. omur intuentibus , cum unus per conco diam fieret ex duobus. Et Ouid. Metam.

me viuente Iacessi, Pirithoum,miotasque duos ignarin is ino'

mod verbi meatu. seMaec exhibui,que- admodum exarata reperi in v.c. sed apparet mendum subesse rit tamen sibod rari sensum possiimus, videtur innuere velle Romanos dolere Palladium cuius men tio facta est in notis ad ep. 9.lib.I.) non Visebis Romanae ciuem esse natum. Id enim

Vrbsum ornamento cedit, ciues progen

rasse ingenio & industria pollentes. Indo illud Ennodii in epist. ad Adnodatum, de Fausto loquens: Habuit de origine eius Roma ait) iactantiam , Liguria de profectu. Qua re non immerito septem urbes inter se de stirpe Homeri decertasse scribit Gellius lib.3. cap. H. Vt igitur oppidorum celebritati,ciuium optimorum virtus

aliquid addit:sic locorum splendor no parum honoris ciuibus adiicit, ut est apud Vopiscum in Aureliano. Quod de Roma na ciuitate stribit Ammianus lib. I . Nam cum dixit Senatus Romani canitiem ubique reuereri,addit: Sed laeditur hic coetus magnificus splendor leuitate paucorum

935쪽

το o T AE . inconditia, ubi nati sint non reputantium , sed tanquam indulta licentia ad errores, lapserum ad lasciuiam. Vt enim Simonides lyricus docet, beate persecta ratione victuro ante alia patriam conuenit ese gloriosam Haec ille. Sed & Rutilius Cla

dius lib.I.itiner. . D mid longum toto Ronuam venerantibus os

Ῥnquam longum ei liquod sinesne pia

cet.

O qκauti quoties possem numera re beatos Nascifelici qui meruere solo. Romanorum procerum generosa propago Ingenitum cumulant Ῥrbu honore decub. Semina virtutum demissa oe tradita coruon potui e aliis dignius esse locis. Felices etiam clui proxima munera primis

Sor:iti Latias obtinuere domos. AD E P I S T . 8 9. '. orationei Leten la in concilio. Sic scripsi, cum in v. W- ψη c.esset,legada, male. Nam hic ostendiis se recitasse in Senatu orationem, incipis. Qua de re idem lib.f. epist. i. agit. Et quidem ad Q rstoris ossicium pertinuit, orationes Imperatorum, ut caetera Senatui nota facere, quod constat ex Suetonio in Aug. c. , .in Nerone c.ID & in Tito c.6.i o Spartiano in Hadria. statim in principio, Cornelio Tacho Ea6. R Cassiodoro Var.

936쪽

signare voluit Sidonius Apollinaris in Panegyr. Maioria dignatur at ore

Caesar in orbe loqui , licet: si flore di-

Tolleat. ferto Vlpianus etiam l.r.D.deoss. refert

Candidatos selis Principii libris in Senatu legendis vacasse. Caeterum quando de victoris ninacio,susisque ab Imperatore hostibus agitur hac epistola, placet referre i

gem memorabilem latam Romae a L. Mario, & M.Catone.poenam enim Imperatoribus minitabatur iis,qui aut hostium occubrum in praelio, aut ciuium amissorum salsiana numeru literis Senatui ausi essent referre: iubebatque eos cum primum urbe intrassent,apud Qtiustores urbanos iurare de utroque numero vere ab his Senatui esse scriptum. Author Val .lib.2.cap. dei re triuinph. ortuiti q massectati.Ita recte v.c.sib- intelligendum enim est,magis, vel potius.

Quod cum multi non animaduerterent contra Iibros veteres,importune voces i culcarunt. Eius generis exempla multa ex

937쪽

τι NOTAE pactionibus astringi placuit. Imperatores

in l.8. C. Theod. de paga. in aedechra seruntur posita artis pretio,quam di- uinitate metienda. Ammianus Maretes lib. 2s. ferro properans quam lame ignavisi Tertusti mo genere mortis absimi. Tertullianus lib. de vel.virg. in fine: iudicabunt nos Amrabicae foeminae ethnicae, quae non caput, sed iaciein quoque ita totam tegunt, ut seno oculo liberato Arte leg.libero conte-tae sint dimidiam sevi lucem, quam totam sectent prostituere.

Pithaei& Scotti. Sola editio Frobennii' 'ς q. habui ne serte vulnera: sed vitiosu. Sym machus idem lib. 3. epist. 6. sertunae meae tantum vulnus est. & Isb. s. epist. 73. quddadhuc crudo fortunae meae vulnere sei tium ruperim. Et sane recte vulnera influgere dicitur sertuna, cum telis armata sit. Idem Symmach lib.9. epistat3. Quae te Scnaturae bono veterum lectione cotra om nia tela sertunae firmauit. Seneca lib. 6.ep. I. de sapiente agens: Fortuna ait) clim in eum quod habuit telum nocentissimum vi maxima intorsit, pungit, non vulnerat, i. . & hoc raro, Nam caetera eius tela, quibus

genus humanum debellatur , grandinis

more

938쪽

more dissultant,quae incussa tectis,sine ullo habitatoris incomodo crepitat ac Blub tur Et Naso lib.3. de Ponto,elag.7.

Sic ego fortunae telis con us acutis, Pediore concipio nil nisi triIZe meo. . AD E P I s T. lectioniblo induatur. v. c. induantur,1 male. Coniungenda vero est epist.2I.lib.3. & epist. 1M. lib.9. Nam earum adem argumentum est. Sellam tuam.v.c.sillam, perperam. Nam i ila

de sella curuli Consulis Syagrii loquitur, . de qua multa mentio in libris veterum. Sed & praeter Consules, reliqui sere magi stratus Romς sellas habuisse suas legimus. Nam talae Praetoris mentio fit in l.I .D.de postul. & apud Fabium lib. 6. cap. 3. sellae AEdilium Curulium apud A. Gellium lib.

chabe dequorere, male:sed pauid post repositi: quid quod etiam, pro eo quod rat in v.c.quicquid etiam. Et mox scripsi, geminabit mon autem, germinabitur,o

ν tamen erat in v. c. .

Vt est eadem impotens. Sic v.c. Eo modo impotentem Reginam rerum omniu in γ

loquentiam dixit Martianus Capella lib. s. pro valde potente , more veterum , t

939쪽

7 i NOTAE etiam notat Non. Marcellus.

AD E P I s T. 99. Quem nuper fumierunt in Senatu ciuium

secunda si retia. Lectio v. c. discrepat ab hac vulgata,nam ita ille habet, quo nuper

in Senatu sustuli ciuium sec.sus. Sed mihi

non satis arridet. Author enim innuere Volui suam orationem communi calculo

Romanorum probatam suisse: quomodo etiam lib.3. ep.7. ait fauorem ciuium ede-dar orationis ubi secisse copiam. Et lib.s. ep. I. ad Neoterium scribens de oratione quadam sua ita est: caugmvis totius ordianis secunda suffragia coepisse videamur, in te uno tamen summam testimonii coli camus. Quinetiam mox addit se praeiudicio quodam senatus,Syagrij iudicium anteuertere. od non addere nisi Senatores orationem, qua de hic agitur, suo sit fragio beassent. Praeiudicium enim ut ait Asconius res dicitur,quae cum statuta se .rit, adsert iudicaturis exemplum quod sequantur. Unde idem Symmachus hoc lib. I.epist.38.Sub incerto examinisaut aio

liorum sententias acculendas putaui,ne te preteiudicio tanti ordinis viderer urgere. Caeteriim suarum orationum idem meminit lib. .epist.r 9. dc epist. s.& lib. .ep.

in e utinam extarent. sed id sordida

Patrum

940쪽

A D L 1 I Lpatrum incuria non patitur.

Sortitus risinciam. .sertitui De sortiuusu apud priscos scripsit Iunius lib. animad 2. cap. . & eleg nter Balsamo in cap. 6s.Synodi

AD EPIST. I.

m ελε ille Paralius. Ita vulgd. v. c. habuit, Hic est Paralius, cui accusator pater quantum discriminis mouit, tantum laudis parauit. Principis ore purgatus. Fas est enim maculosas notas vitiatae opinionis Principi absteraere, ut ait Cassiod. lib.y. ep. i. qui etiam dib. s. epist. 36. scribit non debere a quoquam redargui qui iudicio Principis meretur absolui. S c l. . C. ad SC. TertyLait maculas remitti imperiali beneficio. Sed tamen indulgentia Principis quos liberat,notat l. 2. C. de gener. abes. cui adde locum Suetonii in Claudio cap.I6.

pendio scriptum est in v.c. nec facile coniicere possum quem sensum illae notae po

stulenunisi legamus iuuates Rempubsic

SEARCH

MENU NAVIGATION