장음표시 사용
211쪽
I 6 ERYCI PYT EA N Iin te adhuc vivet , qui extinctus
est. Sed assumes virum, qui vices illius exprimet. Fallor,an hunc ipsum, qdi utili hactenus & fido ministerio juvit tuis nihilominus auspiciis , tuoque nomino gerentur omni i& sic feliciter. Deus aderit,& Virgo illa aderit , Mater Dei,. cujus totics jam elogia elegantissimis typis adornasti. Vt alios & innumeros taceam libroS , nitorem Plantinianum Proteus adhuc Io- quitur, loquuntuI Thaumata mea, . curiosius etiam edita,quam scripta.
Mihi vetδ haec adhuc pietas cordi
NI S oratione celebravi , hic jam publice in aede sodalitatis Partheniae habita. Urgent plerique editionem , & expectant: inter alios. optimus ille virorum doctissimus que L Ess Ivs. Audivit, quae dixi, aestimaviι, ut summum depromeret elogium , digna typis tuis
212쪽
censuit. De Apolline nostro, & fa-- cundiae sacrae ornamento BAvHvsio quid dicam Z Non aestimabit
Thaumata, nisi hanc cum Thaumatis orationem videat. Vt igitur tuam velis facere, Ac velut adoptare, pietatis caussa rogo. Dedicatiuncula Serenissimam Principem nostram IsAAELLAM habebit , dc hoc satis, ut ornamenta ambiam 2 non possunt autem majora esse, quam e tua ossicina. Vale , & hac nunc occasione ostende, piis te conatibus faVere.
Mantuam Carpetanorum. VINCENTIO ΜΑRINERIO vΑLE TINO, v. C.
me mittis, Clarissime Vir, mediis tanquam Athenis natum s Imo S epistolam,& elogium Ostendis. ingenium tuum, ut eum scribe do
213쪽
198 E RYe1 Pu TE ANIdo aestimes ; promis eruditionem tuam ἰ ut meam laudando ornes. Quid Z Vincis, mi VINCENTI, palmamq; jure aufers. In Puteo aquam admiraris, in te mare, mi MARI NERI, habes. EmeIlum me vocas stuin hoc pulwere litterarum, mi VA LENTI NE, vales , viresque mentis
habes. Quae vestigia in brevi ista stili Vial quae majestas in non to P scriptionet Grateiam Latiumq;
pari acumine & elegantia complexus es , brevi imagine absolutam eruditionem repraesentans. Hane igitur nisi intelligam, pror
sus hebes stupidusque sim i nisi
amem , ἄκοικύν, & inhumanus. Doctum te praedic', audacem nego. Scribere, & excusve, modestia est:mdicare affectum, ut impetres, summus Amor. Leddo meum,
quem offerre debui : ipse tu quem humanissimo ossicio tibi indicasti. Vale.
214쪽
ssexu Non igitur, quia beneficium accipio , sed quia debeo,
Candorem meum amabis. Sane agnoscere malo, quam sumerer aeteremtamen cogor,ut amplius h manitati tuae obstrictiis sim Tale illud in re mea , meum negotium, quod commendaram : tale illud MA sΕLARI , tanquam meum, quod commendo. in altero amicam operam expertus sum; in ali xo spero. Expertus, ut porrd experiar. Plura dicerem, nisi PUTEAN Resses, id est meus. Error ego tu rasim,& sie te colo pari nomine ita
pari gradu; ut plura debeam, quam
215쪽
Lugdunum Bat. Io ANNI ME URSIO, V. C. ANtea Doctrinam tuam aestimavi & admiratus fiam , Vir Clarissime, nunc benevolentiam &humanitatem. Etenim amane tibi satis non erat, nisi & scriberes et quo ossicio clim superatus sim praevenisti enimὶ operam dabo, ut novis se videar , quem non compellavi. Sic quidem clim celeberrimo Nomini tuo per Ivam laudem , ipse assumam : tuo affectu, quam meo ingenio clarior futurus. Tot jam scriptis illustrasti Litterarum tenebras , tot jam monumentis ad AETERNITATEM vocasti genus humanum, ut non vivere eum dicam,
res indoctus est 3 non sapere, qui
licissimam ingenii, eruditioniΙΟ tuae industriam non intelligit. Mitto Belgas i in Italia celebris es, &intex
216쪽
inter lumina ae vi haberis. Iam quoque crescunt isti radii , & vel ab ORCHEsΤRA tua , ad me missa, emicant. Sed si sic pergis , nox in omni Antiquitate est e desinet, teq; Solem situm Saeculi consensus appellabit. De me quid attinet dicere 3 fatis erit, si in majori numero stella sim, si non obscurus lateam. obscurus tamen , quia semae tuae radios nunc subeo, affectu jungor. Non recuso et obfusi ari malo, quam non amari t sic nihilominus beneficio tuo clarus ero. Vale..
DE s riptionibus meis profanis parum solicitus sum: hanc f1
cram placere censurae lux velim.
217쪽
xo ovo v T NITIONI s laudavi mysterium,& propemodum ultra septa transilire vi- 1us sini. Novi angustias meas ι sed quam hoc argumentum sublime sit, in Deo humanitatem, in homine divinitatem explicare. Pietas propitia fuit, animavit orationem QRoo , & quibusdam velut igniculis distinxit. Ego flores paraveram, illa flammulas inspersit: ego
tegere terram meam conatus sum,
illa illustravit. Ad ammam, qui quid displicebit, a me prosemimputat a UIRGINE , quicquid placebit. Sed nunc judicio tuo conatum meum definiam, temeritatem quoque in laudem conversurus, si pietatis nomen obsequium sustinebit. Nam quia a Reverendo P.&Collegii hujus Rectore RoaERTO MAL-COTIo , ut dicerem rogatus semimorem sessi. Imis filavissimu tuum agnovi imperium , qui omnium Lic ore loqueris, omnium animo
218쪽
possides. Etiam meum, & tanquam in militiam tuam adscripti. De Oratione igitur ista mea, velut tuas fatues: vivet, si excudi voles: uc velis autem, & ut a MORET O velis,
plures hic rogant. Quia inscribere Serenissimae Principi destinavi, typos Plantinianos meri id ambio, Millos, quibus jam Thaumata leguntur. Ad MORAT v M ipse scribo:quae a manu tua pretium litterae, ab auctoritate pondus accipient. Etiam ex AMORE tuo DIVINO grandire hoc volumen statui : addere, inquam, quae de ANNvNCIATIONE inibi scripta. Sane nihil legi, quod magis in hoc argumento placeret: ac tam pulchro Corollario pulchra pariter oratio mea videatur, ab hoc auro ornamentum capiat. Vale, Maeternum me ama.
219쪽
IN luce jam versaris rerum, hΟ-minumque, mi aORRI, & spectas magna, ut ad magna animum ipse erigas. Animum, sed Virtutis, ut sic dicam, candidatum. Nonne vides, clariore jubare nitescere Solis vultum, nullis nubium impedimentis cinctum Sed quod Solem excipit metallum , aerugine splendorem impedit. Etiam in pectore humano nubes sunt, aerugo est: illaea nimio motu, haec a nimia quiete. Moderatus impetus ad serenitatem ducit. Qui serpit semper, ignaviae proximus est: qui nimium a1surgit, vanitate abripitur. Tu corripe gradum , quo durare possis r scopum pete , quem contingas.
220쪽
quod agis; vid disce, & quotidie
te tibi vindica. Avarus temporis, periisse existima , quicquid aut Virtuti,aut Doctrinae non accedit. E moribus clarorum virorum hau-- Iies,quo melior; E sermonibus, quo doctior evadas ι ex utrisque, quo prudentior.Vt igitur tam boni consilii ratio constet , vesperi ad exa- .men ducendus est dies, qua parte utilis,qua inutilis fuit; albo, aut ni
gro lapillo dignus. Quicquid pul-
chrum, & memoria dignum, ad pugillares referes : sententias quoque , sales, apophthegmata, quae promiscue nasci solent ; omnem denique sermonis fructum. Ad me quoque ex intervallo quae videbis, audiesque, velim scribas, tanquam colloquaris. Ne litterae pereant, mitti Bruxellam ad ornata illimum
V. Io ANNEM STRIGELIVM poterunt, quem, nisi fallor, nosti: ego, quos nominas , MORELLvM , dΟ-