Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

11쪽

de rebus Beligionis, de quu netern& hominum selicitate 4 Verum Post Christi mortem Ap

stoli utramque potestatem exercuerunt, et quam a Chriἡto uoluinatim nCoepurant in res s Cras,

ut sues divinaου, et qu. Un hab hant tamquam magistratos Christianae reipublicae cum imp

i in Ioannos XVIII. '56. Locum huno ex 'en

dens Augustinus ritice. 115. in Dan. num. 2. OPP eom. 2 col. 792. odii. VonSt. 172C. ructissime, vel iSSi ui eqDo animadvortit, Clitigium non dixi S So, roguum suun non o quil in hoc mundo , Sod dixisse , solum , non es-- Hs hoc mundo , quibus verbis significare voluit Tognum statim non uti humanis causis, Et quo tibtioin tuum eloctione, sed aliundo, hoc est ab ipso Putre Originem habuisse. Hic non cite, inqtiit ipse

ι) Liscas XII 24 vide eumdem Mamuchium I. c. t. 1 c. 7 9 δ F. 57 et seq. t. 1 N Joannes V. 22 27 4) Λ piissimo S. Thomas 5 pag qu. 59 ait. 4

5) Obedito, inquit Paulus ad Hesbi Δεo, XIII v.

17. Priavoviet xl vestris, Et Subjacestes eis. Apostoli uu-tem constituerulit legem, qua o di Minu cur te nouerat, de sanguine, et suis cato. id vero non fecissent, nisi a Christo potest ut om ueoepissent. llirio Paulus Act. XV. v. .i Perambuliaba Θ iam , et Cι- Iiciam . . . . Praec siens Ciavtodire praescinia APO,lο- Iorum, et Seniorum. Λugat quidum UILuulizrbia , .li

12쪽

in graeo is ood oibus extaro I md in voto sto Coclicto Alexandrino reperiri eruditus Militis Anglus in

g X. Itaque non tantum do rebus , qua oad Religionem, et Ecclesiae guburnationem per linersent, tum voco, tum scri Pto Praecepta ocinis alituerunt, quorum quidem sacri libri pleni sunt aed etiam legibus repugnantes , istatumque reipublicae pervertentes poenis compresserunt. In primia Paulus cujus plura, quam ullus cujus ludim Ayostolorum , scripta extunt , Virgam minatur Corinthiis 13: proiitHtur, habero se in Promytuulcιsci omnem inobedienciam ex Potestate quam dedit, ait, nobis Dominus 2), 'C ne eos do- nun latione potestatis frustra per mistolas cerrere videretur , quales sumus , inquit, Derbo taleast praesentes in DGO . 13 I ad Co,ine. IV ai Adi sis Ma insolitum Iib: II det D e eto lib-- d dia Chiosa cap. I s III pugi 151 seq Toni. 2 Pale. IL

g XI. Thessaloniceti sibus quoque impΘrat, ut sibi obediant, et ου i quis non Piruerit, Uum a Christianorum sociρtnte extPrminandum jubet: Si quis, tuquit, non obeaet Merbo noum ρer πι-

stolam , hunc notate, Et ne commisceam ni cum

illos i). Quam eam dem Doenam nluribua quisque criminibus congiituit 23; et eadem etiam co- euit tum Hymenaeum, et Ali xandrum in fido naufragos δ), tum Corinthium incestus in no Tercam reum O. Quin ne sola ad veritate jus

13쪽

sa ora' potestatis exΘrcere Vider tur, Pumdem Corinthium postea resipiscentem Ecclesiae commu

nioni restituit 5 .

g. XII. Qui tantum in Ecelesiae subditos

hahot potestatem, ut eos omnino ad parendum Cogat, poenis Coer 'at, in Porum crimina animadvertat , an non etiam tribunal hab 're poterit, in quo eorum controversias judicet 8 certo Paulias ij v sthementer objurgat Corinthios, quod extra Christianam rempublicam judices quaererent , qui corum Suerularia negocia cognoscerent et ahjectum quemque hominem e Christianis aptiorem ad judicandum dicit, quam poti nitri rem quem libui, qui Christianus non sit. Tum nescitis, inquit, quoniam Avolos judicabimus: quanto magis saecularia Z ipse Paulus a) Timocueum docet judicii methodum, quam Episcopum cou-tra Presbyterum Servare o Portet. 13 Apostolus I ad Corint VI v. 1 et seq. quem locum ita interpretantur Io. Chrisostomus Hom. 16

a) I ad 1 noth. V. 19 Consor Tertullianum

14쪽

Contr. mrelon. Itb. s caP. I 2 pag. 477. Arque liuea quidem ab Apostolo proposita indicii conl ru Presbyterum agendi ratio tamquam firmu , i ous lan8qu Tegula in omni hus ecclesiasticis itidio iis Obqui vanda seniphr agnitu est, ostendunt ΤΙ, odoret tis resistor. Ecolas. lib. l cap. 22 pag 47 edit. Taiιrin. 17 8oe Aota Cleri Gallicani Des la Iurisci. Ecclesiast. Par. 2 PGR. Jo seqq. torn. 6 edit Paris. 1716.

g. XIII. Vita sunctis Apostolis, eorum.

Succe88Ores suam semper e Xercuerunt potestatem non solum in interiori sed etiam in exte

riori soro a); hahueruntque judicia non tantum do rebus fidei, morumque regulis ta), sed

etiam de controversiis, quae tuter Christianos oriebantur. Id voro tactum est non modo cum Christiani, sed otiam cum ethnici imperio potirentur. Hoc Pnim temporis intervallo semper Ecclesiae Magistratus, hoc cat Episcopi, ore curarunt , quae ad Beligionem. pertinent, atquctot iam poenis coercuerunt crimina Christianorum Pruesertim Poenu excommunicationis, qua nullaegri vior est, et quum servato ordine judiciario

i) Joannes Morinus de Administr. sa ram. Po niteri. lab. 5 ciap. 26 num. 18 se I9 ee lib. 6 cωρ. 25rium. 12 de monstrui e conatur, per pliara saeculo in Ecclesia censurus a publica poenitentia distinctas non fuisse, reuentiori autem disciplina inductum fuisse, ut censurae sint actus iudiciales in foro contentioso, qui ex iurisdictione procediant, utqMe hasu publicis poenituntiis distingui, et tamquam iu- dioiulos actus haheri coepisse, cum forum exteritis ab interiori disti notum est. Veroni falsa prors Πτhueri Sententiu ot, veteri Eoologiae disciplinve ud vergatur . Cortissimum enim est somper ab Ecclosia censuram fuisse distinctam a Publica poenitentia, utque habitam tamquam sententinua , quu Sur vatu iuclio i i muthodo reus criminis condemnatatur

Tom. III. b ita

15쪽

ita ut prorsas a Christianorum socii etas repello retur . et cum eo reliqui fideles nulla in societutem. rerumque communicationem haberent. At vero publica poenitentia non ita gravem afferebat Poena atque, ut plurimum, orat signum rctoono illationis

quoniam saepe imponebatur iis, quibus dabat Eoolesia paceua, posteaquam ipsos ab so omnino reto-eerat. sevi pia blieati poenituntiae subiectus fuerat.

se inpor ecclesiasticae communioni restit uebatur . quo impone tabur poena ut post emensa legitima a Poenitent i ae spatia restituerotur sed ulla erat oeninaurarum ratio. Similitor exploratum est, Ecclesiam

semper his huisso forum exterius ab interiori , et poeni festitiali distinctum , nequo aliqisis ignorara

Potest, eum semper contra reos ori minum acrius aistiones, et denu notationes uoue pisse , audi visso tosin tes, Cuno tu expendissu, ac de ui quo sentisntiam in Teu in prottilisso . Certo ad interius sorum nisii spectat

Paulus I ad Thimori V 19 oum votat Episoopum

quorum magnus est numerus, solemnis juclicii foe-mum . quae in exteriori foro adhiboliae . disertissi me proponunt. Videndi quoque fiant Balsamon, os Zonaras in Gan. 57 Apostolo . apud voveregi uita Tom. I Pag. 25 a quibus multa de oculos iustici, tu .diciis afferuntur. Quin et iuui certus orat iudicii exoro endi dies, nimirum femia secunda, uti tradi Auctor Conse L APOseolio. lib. 2 ov. 47 upud Coletorium tona. I pag. 257 edit. Die. Conquio io. Antonium Blanchi usilia Potesta , s dellia polixia doI-la Chissa. lib. 1 cap. 5 β 2 num. II eom. 3 AOq. Pag. 4.o seq et Mamauuiu in lιb. ΙΙ det Diritto ἐι- oesro uestia Ghitis a G. 2 Pare. L p. 151 sUq. g) Consox Doujatum Praenot. canonic. lib. B

2 Cyprianus Epise. ad Cornelium apud Lab-

16쪽

Me, inquit, omnibus nobis, et aequum sit Patierer, Ga justum, ut uniusc0usque causa illic audiatur,

Hubus lito acuta Sutores, testes, sententium; quid aliud ad vera im judicium, sorumque oonstituendum T quiritur P Ipse Cyprianus loc. Cat. narrut Solom ira ilicium actum advorsus Privulum , et advorsus Jovinum, ac Maximum, qui omnes re primum diligenter quaesita, et cognita plurium Episcoporum aEntentia damnati sunt. Hoc etiam referendus est Tertu Ilianus, qui tu Apologet. cap. 59 Pag. 51 edit.

Paris. 1675 Coimus, inquit, in coetum, ut Congragationsm . . . . Ibid'm etiam e horta frons , Castoea intrones , et censura ciivina . Nam si judicatur magno Ciam pondes re, ut apud ce=tos cis mei Gonspectu summumques sitituri jiιώιcii pia judicium eve, si quis ita

Eeliqtierit, iat a communicat tons orationis, Et Gonis vfintus et omnis sancti comm ctrcii resim tur . Quibus

ex verbis intelligitur, Densurum ecclesiasti eum, noPraesertim exOommunicationem, de qua Tertullianus loquitur, fuisso actum judicialem, eamqtio ab Eoolesia , re Primum cognita, et expensu diligentor ferri consuevisse. Quid uicam cle Concilio Eliberi. t uno. quod habitum est anno Io5y In eo duo sunt unones , nimirum s n. 74 ct 75 in quibus agitu

.do a cousationibus, quuo contra olericos Pro Ponuntur, gruvesquo contra culumniatores indocuistis e Poenae, ac ea de re lota agi dicitur in convera uclei icoriam. Duo hi canones sine dubio pertinent ad judicia ecclesiustica, ut rectissime observat Alba ου-Ρinaeus in Not. o . Pag. 185 edit. Nevol. 177D.

g. XIV. Temporales quoque causas Chri-atianorum , ethnicis domi uuntibus, ab Ecclesiau magistratibus judictatas luisse , vel ex eo intelligitur, quod per trita saecula aliquae certe in- ter illam hominum multitudinem existere do bu- .runt controversiae, quae no de suorunt quidemini

17쪽

initio Melesia , ae vivia Apostolis, et t&men nu1- Ius unquam Christianus eas detulit ad ethnicos

magistratus. Manebat enim alta monte rΘΡΟ-stum praehcriptum Pauli, quod Chri1tianos CO- Tam ethn Cis magistratibus litigare vetabat, et ideo qui Christianae reipublicae cum impctrici Praeerant, hanc etiam sui imperii, et officii sirtem in suum cuique reddendo explicabans i) Sonundum Apostoli praeceptiam Avotox

Constit. Apostolio. ib. 2 cap. 45, upud Cotolerium PP. Apostolic. tom. 1 Pag A56. edit. Amst 'adiam. . Vetat, ne quis adeat ad judicium gentilium , imo no

Patiamini, ait, ut saecua res mage . tratus d Carasis

ex Λpostoli praecepto repetit iudicandi murius , RHOipso tamquKm Episcopus fungebatur. UrorquΘ hio Augustitia locus dignus est, qui sedulo ex Pendatur, Mi pateat, Ecclesiae judicia, vera fuisse iudicia, et veros item itidi uos fuisse Episcopos , non arbitros litigantium consensu constitutos, eamque Augusti mi fuissu sententium, quod Episcopi ex Apostoli lege judicia exercerent . inquit enim ipse Augu-8limis cie. Sarm. 24 mi gnι infirmos pressiunt, et Catavas ad nos fsrra compellunt, quιbus d cesres non audamus: dis homo, q&is vir' Constatuit jradicem , aut diviso rom inis1 vos p Coti vhituit θnim tialibus causis scolasiasticos APo,tolus cognitores in foro prohibans jurgars Christicinos. Habes hio judicia acta ab Episcopis in invitos, non in eos, qui illos sua voluntate tamquam arbitros elegissent. Haec autem ipso Augustinus do Er. monach. Cit. CaP. 29 dioit, mal Iem manthias aliquiu verari ε . V . . quam tumultu in

18쪽

ess mas p γ' xitates causarum alignarum pati d mmotiis sa Ucular ibus vel judicando dirimendis , vel ine rv ni nilo pra Cid ndis. Ptiibus nos moissetis id m, fixit APostolus, non utiqias suo, sctu eius , qui Perptim Ioquebatur, a bitrio' Locus hic ostondit, Episcopos non solum fuissct arbitros controvors iuriam, . Deqno solum eas officiis composuisse , quo speotantvorba vest intctrvesnrrendo pra ridesndis, sed B tum v ros Risso iudices, quo Teia renda sunt verba vel

Iradicando di imsudis, et haec quidem in dioia ha

huisse tumultuosivsimas perplexitae's, quibus verbis indio talis strepitus, cursusque multiplex indicatur. IIIoc ipsum Apostolio uiti praeceptum agnoqcit Concilium Cartaginense III can. 9 rom. 2 Col. 14 Icolisci. Lubhoi , et Concilium Carthuginensa V calx col. 145M eod. tom. 2.XV. At enim Ecclesiae Magistra ins arbutri potius erant, qui mutuo litigantiam consensu dissidia componebant, qu'm veri judices, cum neque jus coercitionis haberent, neque ius redderent servatis judiciorum solemnitatibus,

neque litigantes eorum sententiis parere cogerentur. Sed primum nego, tantum ex Consen gulitigantium, non item juro suo, et proprio ΕΟ-clesia o Magistratus fidelium controversias judicasse. Apostolus Christianos apud ethnicos litigare vetuerat, neque id consilii, sed praecepti loco constituerat I); et vero consequenti aetate Christiani ompes huic Apostolico prRecepto paruerunt. Si Christiani repud ethnicos judicium

rent vel apud Suientem, quem Paulus eligendum suaserat , quique eligi non poterat sine auctoritate eorum, qui Rei Publicae praeerant vel apud Apostolos, et Episcopos , 'hoc est a P ad, illos, qni summum in Clirist .ana Republica magistratum obtine hunt.

19쪽

eeos P ni tam graviter obiurgat Bos, goi h - μυ-d ne sacere, nonne evidenher ostendit, indignia mepse boo facinos ac niallo modo ferenduinyQuare qui in illis Apostoli verbis non praeceptiam , sed consilium messe potant, ii mi hi non videntur animadverti sinso, Pauliam legem dedisse adversus Grasum, quemi Pse graviter reprehendendum pinnbat, in in huno

dere debebat. Consilii quidem ost elootio Sapien- ωs , qui possit judicares intor faesem suum , sed quam dissimili ratione id Paulus urget, quam diversis h o loco vρrbis utituri Bovern Apostoli Praeceptum

memorant Auctor spistolaes ad Iacobum o aprid Cotelerium tom. 1 pag. 6i I, Auctor Constitutionum ut ceteri, quor niti paulo ante iactu mentio esti et Concilium Hipponense loc. cit. excommunicationis

Poni a plectit calliolio iam, qui ad judicium altEriussarii judisis provoeat. Adde observantiam trium sudoratorum , quo spatio temporis neminem e Chrisstianis ad ethnicos indices ivis,o scimus. An id tam longo temporis cursu, at quo inter ingentem illa in hominum multitudinem tam diligenter observatum suisset, nisi Christianis omni bos persuasum Disset, ab Apostolo datum non consilium, sed Prae- plom, cui omnes parere oportebat' ipso Aog stinus Enchirid. do fide spe chai istate ov. 78 ore. om. 6 col. 226 sdit. indic. Pantum illis, quae supra descripsi , verbis non merum dodisse consilium , sed terribilitar vettiis a docet. ne Christiani extra Eo-closiam judioia exercerent. Nequis vero obtrudi potest factum Pauli, qui ad Caesarem Provocavit Act. Apostol. XXV. Ipse enim comprehensus a Festo Praeside, qui ei vim inforro volebat, necessario Provocare cloboit ad Caesarem, hoo est ad eum, ovi Festus suberat, quique ejus vim τοPrimero

g. XVI. Itaque Christianorum judicio

in aliorum Christianorum controversiis nou vo

20쪽

luntnrium erit, qnodque n litigantium arbitrio Pynderet, sed necessarium, quoniam ipsi e tra Christianam rempublieam judices, quaerere prohibebantur. Atque hi quidem judices omnem habebant potestatem, et juri8dictionρm, qu&praeditos esse oportet Magistratus, qui Belpo-hlicae cum impserio praesnnt, et quam Apostoli

non semisi ostenderant, praesertim Paulus quiae in mom tu habere declaraverat tiωisci omnem

obeded Miam 1 , qui Alexandrum , quodvErbis suis restiterat deoitari jusserat a , qui

eum, qui sibi non rebediebat, notari, et cum reliquis fidelibus commisceri noluerat 3 . R tora toto illo temporis cursu , quo ethnici im-pμrio potiti sunt, adeo certum, fi xumque Christianis erat, controVersius suas uti rici sine magistratibus esso dofiniendas, seque, eorum judicio pareres OPortere, ut nemo red Versuri, atque ad ρthnicos judices adversus illorum sententiamque tua deserre ausus fuerit. . si) Apostolus II ad Corint. X. 6 s q. t ') l. iaci Timoth. JV. 15. M II. ad T ,saloma. III. 14.xUII. Quod si Ecclesiae ui istintua, firmidolosis illio temporibus jus non reddehantvn P mPR, M splendore, quo theticoruin judi- vos, si non orant uti paci ministris, qui adve i vh repugnantes vim adhiberent, si illas jud Loiorum rimbages, et solemnitates non observa

bant, non inde o te effici poti si, quod ii Christiari rum' oti trovorsing M'n iudicaverint. Quando Chr1stiani non alios lirebere iudicos Potrrantis 'urem Ecclesine magistratus, qoundo At in Blasin. imperium , Ρt po stat fui hct hant, 'furiis do ipsis enncti parer. Cogehuntur, quia nemus