장음표시 사용
81쪽
ra . CALLIS RATI Lb. IV. e. XXIV. IV. . ubi interpreti latino male Callisthenes , & VII. s. ubi male Callia 3 p. 7os. interpreti dicitur. XIV. Fuere & aIii Callistrati, eruilitissimo Oleario memorati, cujus observatis mea addere licebit. .a Callistratus statuarius insignisOlymp.CLV. Plin.XXXIV. c.8. p. io,
edit. Harduini. Τεχν ejus memorat etiam Tatianus orat. conintraGraecos p. a 8 .viderenturque huic potius tribuendae ecphra.
ses, si non tam exigua sculptoris, longe insignitiora autem. Rhetoris vestigia in illis apparerent.. G Domitius Callistrariis, librorum VII. ad minimum πε. Ηρο- κλειας auctor, Iaudatus Stephano Byz. Scholiastae λpollonii&PEschyli. Respicit &Schol. Pindari ad Nemea VII. Iso. ac Suidas in Videndumque an diversus Callistratus
3 Callistratus Grammatici Aristophanis discipuIus , Aristarchi aequalis, & Hesychio, Suidae,Eustathio ad Homer. atque Sch Iiastis ad Pindarum, Euripidem , & Aristophanem laudatus. .
D. TaetZes Chil. XI. v. narrat Samios literarum quatuor& viginti usum primum accepille a Grammatico Callistrato, nescio an antiquiore:
. Aristophanei etiam videntur Commentaria in Cratini Comici Θωτὶαι, δι απρο ετ ρων Opus, quae utraque laudantur ah . Athenaeo , quemadmodum sextum σι μικτων librum in testis monium citat Erotianus in Xεια, septimum idem Athenaeus.
Libentius etiam huic adscripserim opus meia X ηιῶν quod ad Menaciem alii olim retulerunt de sub Callistrati nomine al- Iegant Harpocratio, Suidas & Aristophanis Scholiastes: aegro enim assentior Meursio qui in Bibliotheca Attica & in Athe- inis Atticis libro δέ capite primo haec ad Callistratum Rheto. rem antiquum resert. Videndus etiam de CallistratoGramismatico Reinesius p. 366. Var. Lech. vi Callistratus auctor μελους σκολιῶ in Harmodium qui Pisistrati. darum tyrannidem evertit. Hesychius: ri α
ejur: φιλαθ' legitur apud Suidam in
82쪽
VARII. . IOV. e. m. de Missi' ἐγώ , atque in scholiis ad Comici Acharnens v. 'ss. integrum apud Athenatum XV. p. 69s. & Meursium in Pisi
Callistratus Tenedius, qui inter interpretes phaenomenon Ara ii refertur in Catalogo antiquo quem edidit Petrus Victo
0 Callistratus ICtus Romanus, de cujus scriptis dicere me meamini in Bibliotheca Latina. Callistratus de quo Martialis XII. 8a.
Ne Dadet dignos , laudat Callistratars omnes, Cui malus est nemo, quis boηαι else potest eo Callistratus histrio qui Aristophanis Acharnenses, Aves &Ve . . spas egit, ut ex Graeco Comiei Scholiaste intelligas. xost Calliitratus Mithridati Regi a secretis. Plutarch. Lucullo
p. sor. ri Callistratus Parnytes qui judicibus mercedem constituit,unde proverbium , οβολον ἐιρε Παρνυτης. Appendix Vaticana Centur. III proverb. 3s. Antiquiorem hunc oportet esseCallistrato qui Λrchon fuit Olymp. CVI. r. nam oboli judicibus . dati jam mentio in Aristophanis, quae actae olymp. XCVI. 4. . ra) Callistratus verna in veteri inscriptione apud Gruterum p. MCVIII. q. ut omittam alium Callistratum p. MCXLVI. 2. XV. superest ut de APOLLONIO Tyanensi Cappadoc etiam pauca quaedam subjungam , quoniam ejus Epistolae Philostr ti libris de Apollonii vita in nova luculenta clariis Olearii editione sunt adjunctae. Ac de Epistolis quidem non repetam quae libro secundo c. X. tr. jam dicta a me lunt. Sed aetatem ejus atquGalia scripta , deperdita licet, eodem Oleario praeeunte, tum de vita &rebus ipsius scriptores breviter perstringere licebit. AEtatem produ- xisse traditur Apollonius Apollonii F. A Anno Augusti Imp. 4r. ad primum Nervae:ut adeo vixerit annos circiter XCVI. Praeceptorem habuit Euthydemum Rhetorem Tarsensem, Philosbphos ortiniimia sectarum audivit, sed maxime probavit disciplinam Pythagoricam, li- cet Euxenus Heracleensis quo usus est magistro non aliter philosophabatur quam psittacus voces repetit, homo ventri deditus & ignava opera, philosopha sententia. Quadragenario major ApolloniusBa- - ' H χ ibylo
83쪽
hylonem atque hinc Indiam petiit, ibique cum viris sapientibus est
versatus, Claudio imperante. Reversus inde in Graeciam diu quo ibi commoratus Romam venit anno Neronis nono, aetatis secundo Sesexagesimo. Per varias deinde regiones peregrinatus, in Algypto versatus cum Gymnosophistis, magna passim nominis celebritat comparata,apud Domitianum cui Imperium praedixerat, ab Euphrate Egyptio defertur, Romaeque in carcerem conjectus dicta Apologiata, evadit, atque non multis annis post statim a nece Domitiani ad Nervam scribit secum illo una victurum longissimo tempore, quo neque
aliis ipli neque sibi alii imperaturi sint, quibus verbis & te & Nervam rebus humanis brevi eximendum significavit. Post fata imaginibus, statuis, templis velut Deus quidam' inter homines cultus est, qua de re videndae notae ad Philostratum p. 369. & Tri- .stanus T. 3. p. 7 7. ad numum Inliani Imp. imagine Apollonii insignem. De Magicis ejus πλίγοισι adeundus Iustinus quaest. 14. ad orthodoxos. Scripta ejus , praeter Epistolas quarum & ipsae longe
. plurimae perierunt, haec memorantur:
Τμν' εις Μνημοσ- . Philostrat. lib. I. c. I . ri ris ara1Mονικον ἐκατονlisim &c. Memoria etiam centenarisu magis quam Simonidea valuit , hymnus ab eo es aliquis in Memoriam decanmt-, in quo omnia tempore marcescere stria his, ipsum vero tempuου ut nec corrumpatu , a memoria habere. Suid.
in Q Πυθαγορου Philostr. VIII. I p. seq. Conser U. C. Francisci Blanchini veronensis , BibIiothecae Otto bonianae praesecti Epistolam de lapide Antiate , in qua agitur de Villa Hadria ani Augusti in Antiati Colonia sita, Oraculo Fortunarum, ac templis in ea celebratis, libro Apollonii Tyanei ibi dicato, ejusdem asseclis eo confluentibus, nec non de signis.
celeberrimis ibidem effossis, Apolline praesertim Vaticano &Gladiatore Burghesiano. Rom. i 698.4. Πυθαγόρου βίον ab Apollonio scriptum Suidas auctor est. 3 -sive Testamentum.Svid. Philostr. lib. I. c. 3. & lib. 7.c. ubi testat, solum hoc ex Apollonii scriptis Ionica His Dialecto compc situm. Nam alioqui Attica usum notaverat
M adversus /ευ- ρώμα Euphratis IEgyptii Philosophi, ad Domitianum Imp. exstat apud Philostratum VIII. 7.
84쪽
s Hae arcamore ex astris dirinatione libri IV. ex
consuetudine familiari cum Iarcha & aliis sapientibus ludis. Philostr: III. AI.
III. 4r.&lV. I9. ubi iam,' cpων, malim de Attica quat Cappadocum dialecto intelligere. Nam lib. i. c. 7. Philo strato teste ii γλαία An inως ει ηεν, άδ' τίω - ανῆ δὲ νους. Conser fragmentum Eusebii loco laudato obvium. Oracula columnis aeneis Byzantii insciit pia,de quibus Codinus in Originibus CPol. p. mς χαλκοῖς πυλας le
. Omitto Apollonii colloquia cum sapientibus Babyloniorum, Indorum & AEgyptiorum quae a Damide excerpta & Philostrati operipatIim inserta leguntur. Fuit & Apollonius Tyaneus junior sub Hadriano imp. ut ex Agresphontis libro de Homonymis notavit Suidas. Sed apud Is Causa- bonum p. 16. Epist ad Bongarsium, ubi memoratur διενratu rerum
acciderant Apollonio Tyaneo, ex vetustu membramis , pro Tyaneo haud
dubie legendum Tyrio, intelligitur enim fabularis illa & erotica narratio quam Iatine edidit Marcus Vel serus A. isys. q. testatus ante. multa saecula E Graeco versam, fortassis ut Barthius suspicabatur 9 a Symposio aenigmatum scriptore. Versibus Iatinis Hexametris leoni- . Mis etiam Got se idus Viterbiensis in Pantheo suo perstrinxit, de Gra cis versibus politicis expressit Constantinus sive Gabriel Contianus Ridam circa A. C. i soo,cujus Metaphrasis vidit lucem Venet. 6 3. lenique Gallice prodierunt les aevantures d' Apollonius de Dr , par Nr. le Br. Roterodami hoc ipso anno apro. 8. Latine recusa etiam in Vel seri operibus p 68r. Apollonii Tyanei vitam praeter Philostratum scripserant etiam Assyrius, ex Nino civitate, unde Nι, ι' Philostrato diis citur: sigientis & Maraeenes eidem Philostrato memoratu'Tum Oalites, de quo Suidas. I visim etiam ejusdem
85쪽
ε, fCRIPTORES VITAE APOLL. TYAN. LI. IV. e. TApollonii facta in litteras mi isti rum se scripsit in Aureliano e. Σ . ubi refert Imperatorem Tyanae civitati iratum negasse canem se in illo opido relicturum, sed apparuisse Imperatori Apollonium latinisque
verbis dixisse: Aureliane si vis vincere nihil est quod de cimium meorum nereis .eogites. Aurastane , si vis imperare, a cruore innocentium abstine, Aureliaue clementer te age, si vis vincere. Imperatorem itaque agnito vultu Phi
losophi cujus imaginem in multis viderat templis,attonitum, &ima. ginem &statuas& templum ei promisisse, atque in meliorem rediisse menten Denique Maoniis Apollinaris V itam Apollonii e Graeco in lati- num vertit,versionemq;suam misit ad LeonemEvarigis&successoris Α- lariciConsiliarium,Vlli. 3.Epist. ususCodiceGraecoPhilostrati, quem εNicomachi exemplari descripserat Tascius Victorianus, ut notavi lupra I. I. Sed jam pridem est quod interpretatio illa intercidit , quam auctor iple sestinatam adeoque turbidam & opica appellat.
ALEXANDER ex Aphrodisi de Cariae urbe Aphrodisiensis, Philosophiam Aristotelicam non Romae
ab De Aphrodisiade Cariae urbe vi te stephannm in φαοδισιας, in μεγάλη πους Sc. Nnia. Xenocratis Aphrodisiensis mentio apud Λrie dotiun iv. 24. p. 23 De Λdiasto Λphrodisiensi dixi li 3. c. I t.
86쪽
ALEXANDER APHRODEIENMs. e. XXV 63η sed Λthenis vel Alexandriae ut iusti cor ab Impp. Septimio Seve
ro & Antonino Caracalla docere justus, primitias laborum suorunia eisdem inscripsit libellum de fato, adeoque post Α. Q ryy. & ant annum dii. quo Severus diem obiit supremum. Quoniam vero primitias ingenii ιθ tunc ei obtulit Alexander, hinc postea adhuc per plusculum temporis floruisse illum colligas , tot & tantorum comomentariorum auctorem. Laudat etiam alibi Athenati Dipnosophistica edita post Oppiani mortem , qui carmina sua iisdem Imperatoribus obtulit. Audivit Aphrodiseus Herminum & AristocIed Messenium Peripateticos, de quibus dixi lib. I. c. I i. Sosigenem items iuniorem Peripateticum. De Deo satis pie sentit & loquitur, quem s
Iam habere immortalitatem Topic. p. i7 8 omni honore dignis J-m, cunctis Potis expetendum ars omniumparentem vocat in VII. Metaphys p. 282. & in IX. p. 3 2O. Proprie ens s simplex,aeus ita loquar sti antiaia bub- Mias quae inrambitu movet , hoe Ut D s optimus Maximus non gignitur
que interit. adde in XII. p. I gr. 3gr. 388. ys. 398.& lib. 2 quaestion.& soluti c. II. ubi ait providentiam ii quis Deo auferat, idem eis ac si quis demat nivi alborem frigusque, calorem igni, melli dulcedinem. Ead n γ-αία*ελητω ν λή/κον ῆ τε
προνοειM, Animae vero immortalitatem & sera rabilitatem a corpor aperte negat ad Itb. a. Topicor. p. 77. 8 t. S alibi, atque ita quider in p. 72. temere dicat eos qui illam animae tribuunt, perinde men
tiri ac si quis bis duo alat este quinque. Tum lib. 2. quaestionum& solui. c. 8. seq. de in libro utroque de anima pluribus disputat animam Negat enim Imperatores praesenti adire sibi lienisse. sub initi libri de sator
87쪽
η αυδ' , professus Aristotelis d) se sententiam tradere , atque ut i Uiis, ita in hoc quoque capite de anima sequi. ut vel hinc appareat dium Alexandrum auctorem ene problematum quae sub Aphrodi-sei nomine circumferuntur, in illis enim libri a. praefat. & problemate LXIII. LXVII. anima immortalis esse diserte assirmatur.Etiam problemate LXXXVIII. ex illis quae in sola Garae versione leguntur, plus fatoΛstrologico quim Aphrodisiensis solet facere,tribuitur. Cae rerum lib. I. de anima pag. I 38. b. . fatetur Aphrodisiensis animum
frumento corporeo ad res intelligibiles capiendas , se incere sibime/ipsi ituram ad rerum intelligibiliumpereeptionem. oeam in sententiam plura legas libro r. p. 344. a. seq. ubi ait se a quodam accepisse sententiam Aristotelis ita expositam , quod mens divina extrinsecus adveniens per humanum corpus velut Organum operetur: atque ea ratione immo
talem illum & incorruptibilem dici posse. i κουα θ-νου ζ
Melius caeteris Peripateticis sensum Aristotelis intem pretati , sed Platoni esse iniquiorem iudicat Simplicius in 1. do coelo p. 9 r. b. edit. Graecae. Atque posteriores plerique omnes libenter eum sequuntur,non Graeci modo ut Tiaemistius, Ammonius,Phi. Ioponui, Olympiodorus, Simplicius, Michael Ephesius, & Latini ut Boethius, sed Arabes quoque ut Averroes. Peculiari veluti nomine illis vocatur , expianator, seu quod omnes Aristotelisor libros exposiverit, leu quodexce2ηιi e, stu quod utrumqηe, ut Francisci Patritii vel his utar Tom. I. discuis Peripatet. p. I 33. Atque hic est Alexander, cujus scripta perinde ut Peripateticorum celeherrimorum Aspasii & Adrasti s σαωουσἰ- lecta testatur Porphyrius invita Plotini. Commentarios quosdam Aphrodiset Arabice vertos etiamnum extare,testanturhiottingerus p. a F3.2q Analeci &Bartholomaeus Her. helvius Bibl. Oriental. in cander at AstodiF. De aliis Λlexandris l
88쪽
DE FATO. I. IV. e. Xm 6sdris tribus Peripateticis, Crassi praeceptore, &AEgaeo atque Damao sceno dixi lib. III. cap. XI. de aliis Alexandris qui Graece scripse. runt, cap. VIII. f.ult. ejusdem libit. Fuit& circa A.C. I 3 3 o. Peti- pateticus quidam Alexander de S. Elpidio, Italus qui in libros quosdam Aristotelis latine est commentatus, quemque eum Aphrodiseo conis fundi a nonnullis notat Ionsius p. 3 32. de scriptoribus Hist. PhilocDe illo Alexandro videndus Polle vinus in Apparatu Sacro.
II. SCRIPTA ) ALEXANDRI APHRODLSIENSIS EDITA.
I. f κὰζ ἐφ υμν. Ad Imperatores Severum &Antoninum Caratallam de fato, deque eo in nostra potesate est, ex mente Aristotelis,liber eximius, E quo prolixum locum,quo fatum impugnatur,adducitEusebius VI. p. de praeparat. Evangel. Pleraq; breviter repetit iisdem sere verbis Aphrodiseus ipse po- postremis capitibus libri posterioris de anima. Apud Ensebi uti quidem male Vigerus verba ον - vertit in his iis suos defatoedidit,iparum quoq; accurate omittit insigne elogium quod Aphro seo ibi tribuit Eusebius,vocans eum ασια ἐαscpο- , , T cφιMMφί- λογοις. Hoc libro Alexander videtur Severi Inae. animum ut suspicatur Ioh. Picus pag. 182. Oppo a superstitione Astrologica revocare voluisse. Caete . , , rum non satisfecit noster olim Hierocli, qui in libro suo do seto & providentia inter alios Alexandrum oppugnavit, teste Photi' Cod. 2 q. Cardanus quoque in libro de scriptis pro-
priis ait Ciceronem de fato ornatius quam verius , Aphrodi eum male , Pomponatium tenuiser, neminem si cienterscripsisse. Grace prodiit
sinet capitum distinistione ) edente Victore Trincavello Meis dico, Venetiis as 34. fol. ex Aldi ossicina,ad calcem commentariorum Themistit, quibus libros duos Alexandri Aphrodis. de anima adjunxit Trincavellus,in Epistola ad Casparem Con-. I tarenum. In lioe Catalogo videbis me non pauca addidisse laudatissimae Philippi Labbe . industriae, qui in conspectu Aristotelis & Platonis Graecorum Interpretum tuis editorum Parisiis i6s . q. vulgato, p. 3.& q. Aphrodisii scripta edita receniet. D Fragmentum Alexandri de eodem argumento adhuet ineditum Graece habere se testatus est Tliomas Galeus V. C. notis ad Sallustium de Diis c. s. Vide & lib. a. Alexandri quaestionum&solutionum cap. q. γ
89쪽
c6 ALEXANDRI APHROD. DE FATO INLIHe. XXV.
tarenum observans Alexandrum hunc esse quem Themistius . saepissime sectetur & imitetur. Biennio post itidem Venetiis A. et 136 sed minus nitido typorum charactere hunc de fato librum subjecit Trin cavellus libris quatuor quaestionum Alexandri Aphrod. in fol. editis, & Petro Daneno inscriptis, cujus studium in emendandis illis celebrat. Promittit titulus etiam Metapbrasin ex Damascio in primum librum de coelo &mundo, Epitomen per modum commentarii in quatuor primos & octavum Physices libros, Theophrasti librum de sensu '& Priscant Lydi Metaphrasin in libros Iheophrasti de sensu&phantasia: Sed in volumine ipsis frustra illa quaesivi,licet plura
illius editionis exempla viderim. Ab eo tempore recentitus & emendatius editus Graece separatim est liber de fato a Ioli. Caselio, Rostoch. I 188. q. Latine vertit Hieronymus Betolinus , qui divisit in capita undeviginti,& libris quatuor quaestionum Alexandri subjecit. Venet. IF t. apud Hieron Scottim sol. atque inde i s y. F s y- sF9, Hugonu Grotii interpretatio extat in Philosophorum sententiis de fato 1 magno illo viro collectis partim , partim de Graeco versis Paris.1648. q. & Amsterd x648. a. testaturque Grotius se ad versinem suam concinnandam Graeca & cum Eusebio & eum M Sto Codice contulisse. Extant etiam in ejus operibus Theolog. T.
Denique Graece V Lafiso cum nova versione prodiit hic Alexandri liber in sectiones tributus 39. nescio quo editore, Londini i688 8. addito ad calcem, Ammonii loco ejusdem argumenti ex com-' mentario ejus in Aristotelem mΕ-μ είας. a. sive Commentarius primum prioraum Anab tisorm
Aristotelis, Venet. 148'. apud Aldum; sol.&Venetiis Isao. atque Is t 6 sol cum Philopono & Magentino in pri- ma Analytica, & Anonymi tractatu de Syllogismo, tum Florentiae A. Is et t. q. cum Alexandri Commentaris in. Etenchos Sophisticos. Larine interprete Iohanne Bernsrdo Felisiano, qui versionem suam Diogeni Hurtado Mendorae inscripsit. 'Venet. IF 2. Is46. & ly6o. fol. 3. Commentarius in VIII. Tvisorum libros, quos a Marco Musurore cognitos Graece edidit & Alberto Pio Carporum Principi dedicavit Aldus, testatus se Francisci Victorii Bergomatis cocii-
90쪽
ET COMMENT. IN LIBROS ARIST. L;b. IV. e. XXy. 67
mentarios Graecos in eadem Topica addere voluisse, ni subito incendio Vietorii in Aristotelem, Platonem & Galenum aliosque Medicos scripta conflagrassen r. Prodiere Venetiis I s i 4& i 3 26. fol. Latine interprete Dorotheo Veneto, ibid.3 s 2 q. t FqI. Is s 4. Paris. 3 sq2. fol. & ex accuratiore versione Ioannis Baptistae Rasarii Novarientis , Medici Venet. A. Is 63. fol. apud Hieron. Scotum c licet haec editio nomen Rasarii praefixum non habet & fol. Librum vertit quoque Petra Gerarditu Burgensis, Florent. Isco. sol. & septimuis elegantissimus Muretis , cujus interpretatio dicata L.
Memmio Frem toto Patritio Divionensi, post auctoris fata vidit lucem ingo ista d. i6OL. 8. cum Mureti notis in Ethica At Oeconomica Aristotelis, Platonis r. & 1. de Re p. atqu Xenophontis Cyro paediam & an ab asin , notisque & variis lectionibus Iacobi Gret seri ut suspicor in Collinum de ossiciis Palatii CPolitani. Σφαλμα καφιμοὶ quandoque in Odicibus Aristotelis emendat Alexander ut lib. V. p. Ipo. & ex variis lectionibus t dijudicat quae probabilior ipsi videtur, ut lib. V IlI. pag. 271. Alexandro Aphrodisiensi hunc commentarium diserte tribuit etiam Suidas, verba quaedam ex illo quod saepius alibi nomine ejus dissimulato facit allegans in Neque audiendus Franc scus Patricius qui ad longer juniorem auctorem refert. Quod attinet ad duplicem Patricii objectionem quae ex libro quinto petitur, respondendum quinque rores sive praedicabilia non a Porphyrio primum reperta sed jam in Topicis, ut Vivi etiam 3. de
corrupi. art. pulchre notatum est,ab Aristotele tradi. Angelorum vero vocabulum quo p Alexander utitur pro bonis
spiritibus, occurit etiam apud Aristidem Aphrodiensi antiquiorem tum apud Porphyrium, Simplicium, Hieroclem,
Schol. Hermo3enis p. g. & II. ubi δωμονων ἀγγλικῶν mentio)Capellam, aliosque. Animas vero immortales eo loco, scribit, exempli causa hanc aliorum sententiam reserens,non propriam exponens. Librum primum & sextum extare Λra
Idem etiam in aliis commentariis Deit . ut in I. Analytie. p. 9. γ' in Sophist.