Jus ecclesiasticum universum antiquae et recentiori disciplinae praesertim Belgii, Galliae, Germaniae et vicinarum provinciarum accommodatum ... auctore Zegero Bernardo VanEspen presbytero, J.U.D.SS. canonum professore in Academia Lovaniensi. Tomus p

발행: 1766년

분량: 715페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

691쪽

Qkorum In Trael. De Recursu ad Priae em mentio Meurrit.

DECRETUM

Laium super Libello per eosdem Supplicantes Suprema Cariae

Consiliarii suae Maiestatit in nobili &

suprema Curia Montensi mandant, ut eurenir fieri communicatio praesentium par. ti, ad edaeendum de ponctis ibidem de ea-sibus hie mentionatis intra triduum et inte

run Patres Oratorii tenebuntur recipere Patrem Renon in domo Tamquam Pallorem,

iplis deficientibus pote: fas datur Castellano ,

ut iplum restituat, dantes auctoritatem Pr curatori vel Factori ut faciat Insinuationes, prauentibuet viris seudalitas vel testibus . Actum Montibus 9. Augusti I 697. Signatum , N. ROBER

DECRETUM ALTERUM

Ad Libellum dictorum Supplicantium a Suprema Curia Montensi d ium ad Uus Ucialem Cameracensim , eiusdemque Promotorem.

geant te possessotr de la Cure de lodite V. Lie de Bratne audiι Pere Renon , doli se tirVIs, Supplica Castellani, Praetoris, Iuratorum S Seabinorum Civitatis Br niae-Comitis , adiunctorum P. Renon &Domicellarum S. wal trudis eum Supplica uncta praetentata I 4. huius mensis Iudici Ecclesiastico Dioecesis Cameracensis contra dictum Patrem Renon per Procuratorem

Arehiepiscopatus , & scriptis exhib iis per partes , & mandato lato per Iudicem arcdicti mensis , interdicentes provisionaliterdicto Renon sunctiones Pastorales dictae Braniae, omnibus non originaliter, sed per copiam omnibus consideratis. Conclusum declarare quod Sententia h luet Curiae lata 9. hujus mensi ς , adiudicans possessorium dicti Palloratus dictae Civitatis

Braaiae dicto Patri Renon , debeat sortiri P p p p a luum

692쪽

668 Auendis Monument amsuum plenum ti integrum effectum, donee tir sin plein & eniter effect , i quis aper Sententiam definiti Uam in petitorio ali- ea que pM Ia Sentence dctuitise sis teter ordinetur. Datum dicta die. petito, trement en sole ordonM . MIedit μι r.

DECRETUM TERTIUM

SUPREMAE CURIAE MO NT E NSIS

Datum supre Libello praefatorum Supplicantium a refus Archiepiscopum

Camera ensem , ejus Vicariatum, Patrem Grauweα , in inque. Consiliarii Suae Maiestatis in eicis no bili & suprema Curia Montensi , viso hoe & aliis scriptis iunctis , speciatim

ordinationibus Domini Archiepiscopi Cameracensis & eius Vicarii de 4. Septembris ultimi, habito respectu ad Deeretum hiaus artae de 6. Augusti adiudieandi Patri R non possessorium Pastoratus Braitiae-Comi tis, & alia ordinatione de a8. dicti mensis continente quod dictum Decretum de-heat soniti tuum plenum & integram effectum , donee per Sententiam definitivam aliter si ordinatum ἔ mandamus ut hare communicetur parti, ad praesenta dum quod inveniet convenire intra octi-duum, quibus durantibus scripta & acta manebunt in Actuario sive Serinio Iudiciario, interim inhibentes Patri Graumer& aliis ne laetant allam functionem Pastoralem in dicto loeo, Se turbent in illis dictum Patrem Renon sub poena ne ulterius provideatur: insuper Curia in suam protectionem reeipit dictum Paciem Renon; & informabitur r auctoritatem damus Factori adissinuationem . Actum II. Octobris I 697. Signatum M ROBERR

693쪽

Quisum in Tras. De Recursu ad Principem 'mentis oecurrit

TESTIMONIUM

Seu Declaratio D. VANESPEN Doctoris G Professoris Iuris Cinonici , de iis quae acta sunt, dum liciose viseret D. 'pers consiliarium Consilii Brabantiae , eirca negotiκm D. Vande Nesse a

Pastoris S. Catharime Bruacellis .

Ι Nirascrip rogatus dare testimonium

veritatis, & ad in antiam Reverendi Guillelmi Uaale Ness, Palloris lanctae Catiarinae in hae Urbe Bruxellensi, declarat, quod die decima Ianuarii 17o8. una cum dicto Domino requirente aeeesserit amplissimum Dominum Typers Consiliarium Consilii Brabantiae qui prassatum Domi- Dum aeterierat, ecepitque dictus Dominus Consiliarius rursum agere de mediis eoncordiar inter Reverendissimum Dominum Archiepiscopum & memoratum Pallorem: atque inter alia dixit sibi aliquot die-hus ad fuisse Dominum Couaeris Consiliarium Eeelesiasticum in Partamento M ct liniensi, & Vicarium Apollolieum Dioecesis Sylvaeducentis, eumque suggellisse pro medio concordiae, ut Dominus Pastor iuraret Formulare Alexandri Vl I. iuxta Breve Innocentii XII. quodque Dominus Archiepit copus cum eo deberet esse contentuς.

Quo audito, mox respondit dictus Pastoris hoc non facturum, eo quod, sive iuraret iuxta hoe Breve . sive iuxta Bullam

moderni Pontificis, iuramentum semper saperet purgationem Canonicam. Idipsum sortiter asseruit Deponens. Cum autem praedictus Amplissimus replicaret . quod iuramentum hoc proponeretur pacis causa per Commissarios Consilii Brabantiae, qui nullo m do habebant Dominum risiorem suspectum,& ita species purgationis exeluderetur, respondit Dominus Pastor, quod tametsi spe-93 Ia Coneordia tremunitam Eeelesiastitae R iis .ris Re ii adversus certamen immuritatis . he R in Tractatu de Reeuria ad principem tapius ae um es d. eausa D. Guillelmi Uanda Nesti Pasoris s. Ca. aria. Brevellensis. Dominus vana pen rogatus ac ' νε quid de eo netotio d*ctum lue. t. dum osse;ose viserat D. zypera senatorem Consilii Brabantiae ieies purgationis separari posset, nollet i man iuramantum illud se praestare; quia

videretur sie iurando admittere Breve In nocentii XLI. 3c reiicere Bullam moderni Pontifieis. Idipsum & Deponens confirmabat. Addebat Dominus Patiar certum se esse, quod Dominus Archiepilcopus non esset ad mill urus hoc medium concordiae. Reis

posuit Dominus Consiliarius, quod Bulla

moderni Pontificis nondum esset placetata& recepta,& consequenter qu)d Consilium Brabantiae pmponere non possit iuramentum

iuxta hane Bullam, sed duntaxat iuxta Br ve Innocentii XII. placetatum α receptum in Brabantia . Respondit Dominus Pastor se hane quae stionem de placetatione ingredi nolle, nec

ponere differentiam inter Decretum unius Pontificis de alterius.

Cumque Dominus Pastor in hae resol tione persiiteret, tandem in ipso egressu minabat Dominus Consiliarius, ut vellemus de oe medio cogitare , ad quod Dominus P

stor nihil respondit.

Postmodum Deponem amore concordiae, utque satisfaceret dicto Domino Consiliario qui paeem mirum in modum videbatur deis siderare, & ad eam multoties allaboraveis rat, eumdem solus accessit die tr. sub

prandium, qui asseruit te medium illud in aula Archiepiscopali proposuisse , quodque ipsi responsum esset a Domino Uan Suit ren, se nolle id proponere Domino Archim

pila edis i deelarat; em . quae extat in Gallieo opera Dileas do Ia jωβD. . . . Hana Ia eausa da Μν Gtiis . mori N. e , Re inter huius e peris monumenta. p so. ut nihil eorum. quae a D. Uan. E pen sertia vis sunt. omitteretur , addita illa est melaratio m numentis, quae praedicta Tractatui subiecta letuntur: e alter loeus repertus est, qui matis ei conveniret.

694쪽

piscopo, nisi prius Dominus Pastor declararet in scriptis se medium illud acceptare , ne posteaquam Dominus Archiepiscopus mentem tuam aperuisset, ipse resiliret. Reposuit Deponenς, quod si post declarationem & eontensum Domini Archiepiscopi

Pastor acceptare non vellet, reς sutura esset in eodem statu ut ante . Verum est, respondit Dominus Consiliarius. Qui dein rogavit Deponentem, ut secum acciperet ipsum med: um concordiae, uti die decima fuerat propositum; qui illud tune rudi ter conceperunt, postea, si partes annuerent, limandum. Monuit autem Deponens iteratis vicibus D. Consiliarium, se non habere comminsonem a Domino Pallore hoc medium proponendi , neque se scire an Dominum Pastorem ad id aeceptandum pol set inducere , sed tamen se sperare. Rogavitque ut

idipsum in aula Archiepiscopali referret Consiliarius: quod se facturum promisit. Eodem die, quid cum Domino Consiliario actum esset, Deponens narravit Domino Pallori, qui mox totum improbavit, rogavitque ut inditate accederet praefatum

Consiliarium, eique luam resolutionem di intentionem intimavit. Ubi vero advertit Deponens, quod Dominus Pastor ob varias& graves causas quas etiam Deponens ipse iudicabat veras esse & sandatas ab hae resolutione non esset dimovendus, a cessit die tequenti I3. Ianuarii praes tum Dominum Consiliarium inter octavam& nonam matutinam, . petiitque quid in aula Archiepiseopali artum esset. Reposuit Dominus Consitatius sbi a Domino VanSu teren responsum , quod medium illud proposituruς esset Domino Archiepiscopo, dc

sub prandium allaturus eiusdem resoluti nem. Subjunxit Deponens, non esse eXpectandum respontum, eo quod Dominus pastor nollet absolute hoe medium acceptare ob graves causas superius enarratas, & s-gnanter quod nollet facere distinctionem inter Decreta unius & alterius Pontificis,

atque ita re insecta discessum est. Altum Bruxellis . . . Februarii r7o8. Erat signatum , Z. B. VAN. EsPEN. Hane supraltriptam declarationem Deponens praelegit dicto ampl:ssimo Domino Zypers, qui illius contentum verum este declaravit. Actum die dc anno ut supra. Erat Anatum, Z. B. V AN-ESPEN.

695쪽

ZEGERI BERNARDI VA ES PEN

I. U. DOCTORIS ET SACRORUM CANONUM PROFESSORIS IN ACADEMIA LO VANIENSI

DE NUΜERo EPIsCOPORUΜ AD VALIDAM ORDINATIONEM EPISCOPI REQUISITO

RESPONSIO EPISTOLARIS

DISSERTATIONIS EXIMII D. DAMEN

S. Th. Doctoris 3c Prosessoris in eadem Academia super eadem quaestione evulgatae. Diqitiam by Corale

697쪽

PRAEFATIO.

Non abs re visum suit subjunctae Responsionis Dissilaris &e. editioni veris

bulum praemittere de Responsemis occasione . & Scriptore . Postquam Reuerendissimi Cornelii Steenovit Archiepiscopi Ultrajectentis Cano. nica electio , & secuta consecratio , orbi innotuerunt, tum intra tum extra patriam multi ex animo applauserunt. Magni nominis Theologi , ae Iuris Periti non pauci. quin & varii eelebres Episcopi, Archiepiscopo de dignitate, quam ad

plus erat, per scriptas litteras gratulati sunt. Ex iis . quos temporis circum. stantiae Potentiorumque metus sententiam suam prodere prohibebant, complures secretius atque etiam apud Amicos quod gestum erat probabant , & avidius causam Ultrajectinam indagare coeperunt, non sine sincera erga afflictam Apericlitantem Eeclesiam commiseratione. Simul ae autem istud lucis erepusculum exoriri , ovesque nobis ereditas idinovam spem erigi, animadverterunt implacabiles Adversarii, omnes nervos intenderunt, quo salutaria consita dissiparent. Hinc prodiit nuper sub nomine Hermanni Damen Doctoris Lovaniens s Disefertatio, admodum virulenta & omnes moderationis terminos excedens; usque adeo autem rationum pondere destituta , ut sere ad animos non satis erudit rum perturbandos eoncinnata videatur. Acerbissime perstringit supra memor tam consecrationem, eo quod Pontificia confirmatio non obtenta. & ab uno Episcopo peracta suerit. Attamen non isnorans ejusmodi usus in gravi neees.sitate non semper posse exactissime ad litteram observari , eamque ob rationem

quae hic gesta sunt apud aequos & partium studio vacuos in partem hem igni rem accipienda, ipsam consecrationis substantiam aggreditur . Tres Episcopos iuxta ipsum jus divinum ad hane actionem ita necessarios statuit , ut nisi Ponti fieis dispensatio interveniat, ista actio si prorsus irrita: & istud quidem

Commentum tamquam probabile, seu verisimile . obtrudere conatur. Neque sine astutia; nam talium scrupulorum in joctio, populum a se consecratis Episcopis posset deterrere. Sed undenam commento, antiquitus ignoto, probationes areesset Idonea ex antiquitate documenta requiri nemo cordatus negaverit. Ipse interim non alia adducit, quam Epistolas Ponti fieum Anacleti, Aniceti, Damas , & Ioannis III. quas spurias esse, & hisce Pontificibus seculo octavo Obtrusas , Responsio Epistolaris invicte demonstrat, Se ut tales ab omnibus Eruditis habentur. Et hisee Epistolis eorruentibus omne robur amittunt testimonia Leo.

nis III. & Episcoporum quorumdam Galliae & Germaniae , qui illis Epist

698쪽

6 4 PRAEF AT IO.

lis , ut genuinis veterum Pontificum scelubus sc enim per errorem senti bant ) unice nitebantur. Rectius autem Dissertator attendisses ad prorsarum

Symmachi Papae Monitum . Epist. IX. ad Episcopos Galliae scribentis : Quia

fit praeteν regulam , modo si ex iussa causa, non rnfringis regu am , quam Ioupervisaria o antiquitatis c ntemptus isdit. Nam quamias a Patribus saιuta .Fl genti observatione o observanti diligentia sint custodienda, nibilominis propter ali.

quod bonum de Hννe legis aliquid relaxatur, quod σ ipsa lex eaυisset , si prae. vidisset . Et saepe erudele esset insistere legi, cum Observantsa eius esse m udiciabilis

Ita ut in Dissertatorem apprime quadrent verba Illustris Martyris Ioannis Fimheri, Roffensi Episeopi, quibus ineptos Disputatores perstringit r Qui rationes invitidas m inesseaees adfera , peνinde est ac s nullas attulisset e imo ting. ei satius fuisset se nullas ad αἰφ3. Cum enim quis seatenriam aliquam nulla fiatam

ratione produciι in medium, Iimpliciteν Er unius verbas eam asserens, dubitare de in is adhuc possumus , num abditum aliquid μιiditatis babeat, cui innitatur , quod haritientis non expIicuis. Verum qui suam opinionem νationibus munit , quae palam sum invalida, nulιiusque roboris , profecto se ipsum robat λιιMinatum fuisse , atque fati Iaribus inductum rationibus, ur ita opinaretur, suumqua errorem ipse manifestum facis quando cunctis apretissime liquet eam σφι solida emere basi.

Haee de Responsionis episeolaris occasione . Auctorem vero quod attinet , pluo rimis libris, mult1 ae sana doctrina resertissimis, percelebre sibi nomen tum domi tum foris aequisivit. aetate grandaevus est , imo octogenarius , sed in senili corpore mentis vigor ad stuporem usque perseverat. Sacrorum Can num & Ecelesiasticae disti plinae studio sexaginta annorum serie diligentissime ineubuit, insignem erga Deum religionem eum assiduo studii labore eonjunis gens . Praefecturas etclesiasticas aut Academicas, pinguesve proventus, numquam quaesivit; quin & modicam praebendam, quam junior obtinuerat, cum in L vaniensi Academia sedem figere decrevisset , in Virum alium , non sanguinia conjunctione at meritis sibi eharum , transscripsit, absque ulla temporalia comis modi exspectatione vel reservatione. Relicth sibi a Patre haereditate eontenistus fuit. Unde non mirum, quod a seculi vinculis ae amore expeditus nee perieulis terreri, nee blanditiis abduci potuerit, quo minus intrepide, eum res exigebat, pro veritate & justitia loqueretur. Ah utinam tantum iuris Pr

fessorem divina benignitas nobis adhue diu eonservet , eique plures similes susti teli Plura de Viri Elarissimi, etiam uri viventis, virtutibus ditere, singularis ejus modestia me prohibet. EEG.

Libre da unica Mutilem .

699쪽

I. U. DOCTORIS ET SS. CANONUM PROFESSORII IN ACADEMIA LO VANI ENSI

De numero Episcoporum ad validam ordinationem.

Episcopi requisito

RESPONSIO EPISTOLARIς

occasione Dissertationis Eximii D. Damen s. Th. Doctoria α

Professoris in eadem Academia super eadem quaestione evulgatae. Admodum Reverende ae Amplissime Domine.

Itteras vestras aerepi , e qui- fumat , NE FURTIVUM RENEFICiUM P Rebus intelligo notam Vobis es- sTITUM VIDEATUR : hoc enta , inquit.

s. Dissertationem Eximii D. ω in Meaena Synodo constitutum es atque Damen de Numero Episcopo- definitum . Quasi diemet r Noluit Sνuo rem ad validam ordinatim dus , ut Episcopas Drtiis in OWile Chrinem Disopi reousto : ἄ- sti ascendat ; sed publice , id est i Eeele- ea sione euius ex me scire desideratis , quae sia universi , per cujusque Provinciae Epi- mea sit sententia de Ordinationibus D sc seopos repraesentata , probante & usenisporum per unum Episcopum telebratis, pra- tiente. eipue in eobus necessitatis ς σ an aliam III. Non absimilem huius Diseiplinae ra. habeat veri oeriem , quod ρuxta Ius DL tionem , prout ibidem notavi, dedit S. An minum tres Episcopi ad tales ordinationes selmus Archiepiscopus Cantuariensis in Epina requirantur , ut aliter habenda Ant i stola ad Regem Hiberniae, quae est Lib. Hra σ in lida. Epist. I s. in qua deplorat invaluisse eo L Cirea quam quaestionein quid sentiam, suetudinem , ut in illo Regno Episcopis eienter , uti existimo . expressi in Iure passim eligerentur is & sne aerio Epist

Eoelsasticorim .L parte I. rit. 3. eap. I. pM. is patus loco constituerentur, atque ab uno

x93. hujus edit. ubi ostendi, iuxta Canimem IV. is Episcopo , sicut quilibet presbyter , ordia caenum Episcopi ordinationem eelebrari is narentur is . Deinde dicite se hoe sacris debere a tribus ut minus Episcopis eiusdem is Canonibus omnino eontrarium esse , qui Provinciae, una cum Metropolitano; sic ut is taliter institutos aut ordinatos, tum suis reliqui , qui forte non ast istant, consensum is ordinatoribus, ab Episcopatus ossicio deis saltem in Litteris expressum praebeant. is poni praecipiuntis . Postquam autem cir II. De hae Distiplina seculo IU. seri- ea primum abusum dixit : is Episcopum , bit S. Innoeentius I. ad Victricium Roto- ,, nisi emtam Parochiam habeat , consti minensem Archiepiseopum . addita de re- is tui secundum Deum non posse oste quisito trium ni minus Episcoporum nume- ditque quam indigna sit praxis eontraria ἔvo, & eaeterorum consensa Deereti ratione tum de altero abusu loquitur in hune m in verbis: Ne unus Episcopus ordinare prae- dum : ,, Minus quoque quam a tribus Epis

700쪽

se scoris ordinari non debet , cum propteris multari alias & rationabiles caulas , quasis Epiliolaris brevitas non admittit , tum

is ne fides , vita, & solicitudo Eius , qui se invigilare debet, idoneis & Iegalibus Te-M stibus eomprobetur is . Adeoque S. Anselmus hane unicam, tamquam praecipuam, causam exprimit, quare in Ordinatione Epiuscopi plures Episcopi debeant assiliere ; ut scilicet merita Episcopi ordinandi idoneis Tasibus comprobentur. Ex hisee eonfidenter eonclusi, nee S.Iu- nocentium , nec S. Anselmum , Episcoporum ordinationes sine legitimo Episcopo-Tum numero fa Etas , tamquam nullas inis validasque rejicere ; sed solum arguere , eas elandestine ae sine legitima quasi a Probatione peragi ἔ pluriumque Episeoporum praesentiam non tam ad validitatem Coniserationis , quam ad discutiendam &comprobandam ordinationem, requirere.

IV. Hane itidem de numero Episcoporum, ad ordinationem Epitcopalem requisito , sententiam exposui in Scholio ad Caronem IV. Concilii Nicaeni, in Tractatum Hω- noniea in Canones a . U. Porro eamdem illam sententiam , quod nimirum ordinatio Episcopi per unum tantum Episcopum celebrata teneat, nusquam ab ullo alicuius eruditionis Viro hactenus in dubiam vocatam, nedum impugnatam legi. VI. Quapropter miratus fui , eum intellexi in Seholis publieis huius Aeademiae, measione ordinationis Reverendi admodum& Amplissimi D. Cornelii Stren ii in Archiepiscopam Ultraiectensem . eam senten. tiam impetitam fuisse, quasi ordinatio haee reputanda foret invalida , idque hie dua- taxat ratione , quod a solo Episcopo Ba-ΘIoniens fultat peracta. Sed id, eum non his disputative in Scholis disceptatum esset,

parum me movit.

Verum ubi di diei , publieo etiam Seripto per Doctorem Damen pro gnari, quod

non tantum ex Prescripto Canonum, ut

eanonice fiat Episeopi consectatio; sed & ex instituto Christi ad huiusmodi ordinationis

validitatem trium ut minus Episcoporum praesentia plane necessaria sit de lege ordinaria; magis obstupui, vixque factum credere potuissem, nisi ipse scriptiuneulam inspexissem, & quid Eximius Auctor sentiret

comperissem.

VII. Itaque sub initium strae D set timis , inter varias Scholasticorum opinio nes de numero Episcoporum ad ordinati nem Episcopalem requisis , hane tertiam adfert num. 3. is Eorum , qui , inquit , is censent . quia ex institutione Chrsi , is adeoque ex Jure Divino, ad valorem O ,, dinationis Episcopalis de Lege Ordinariari restuirantur tres ut minus Episcopi, tam-

,, quam Ministri ordinarii & necessarii. Et

is num. 8. , hane tertiam , inquit , opini is nem tamquam speculative verisimilioremis cum pluribus gravibusque Auctoribus a se plector ,, Ego autem opinionem hane hactenus plane improbabilem eredideram , ac proposueram e unde admodum avidus sui discere , quaenam in illius opinionis probationem Sa- erae Antiquitatis monumenta produceret Eximius Dissertator. VIII. Cum enim secundum eam opianionem ex militutione Christi, adeoque ex

Jure Divino , tres ut minus dicerentur P

quiri Episcopi ad validitatem ordinationis Episcopalis ; seire maue nihil vel plausibiliter tamquam ex eliri isti institutione sive iure Divino ad validitatem alicuius Sacra menti reauisitum haberi posse , nisi hoc ipsum ex Verbo Dei teripto vel tradito h beri monstretur , dubitare fas non erat , quin ea quae ad stabiliendam dictam opunionem a Doctore Theologo adducerentur, vel ex Sacro Textu, vel ex indubitatis Ap stolieae Traditionis Monumentist forent de zmpta ἰ ut ita ostenderetur illud dogma requisito ad valotem ordinationis Epuscopalis trium at minus Episcoporum num m a Christo per Apostolos, mediante Ue bo Dei scripto aut tradito , Ni nos pervenisse.

& indolui , eum vidi in probationem huius Opinionis, in re tanti momenti, a D ctore Theologo hujus nostrae Universtatis, qui inter Seniores de maximis dignitatibus auctuς honoratur, primo loco & tamquam pro firmissimo fundamento adduci Epistolam secundam, uti voeat , s. ANACLETi ad uni--rsos Gallia Episeopos . quam at spuriam& inter saetidas Isidori mercatoris merces , uno consentu omnes reiiciunt Eruditi . Et sane quis Academicorum non summopere

dole M tallis litatui Caaon IV. Coneilii Nivieni Tom. ἔκ pag. 4 s. hujus editionis

SEARCH

MENU NAVIGATION