장음표시 사용
11쪽
persilaileat. Pr eianus quidem hunc ipsum designat: assert oti Ira testimonium Ox liliro Priinci eius historiae. Alsae scilicol pars d si doratiar. I il liuili modi P l : nec minus clarus ea seu esInte siι unlltiadii sitius, Cimon. M ' Tius. Publii huic ficii plori, clim II henano, Lipsio. et scripto niti erit codico a sero Pra nomen. Nonturhat Pri clamis, qui in vulgatis Imrctim agnoscit, nam in antiqui imo meo Prisciani fragmento, quod lectissimo et literato iuveni Iaeobo Thi io Λnt ei plano probavi, Νino praenomino laudatur : Trostus Pompotas fati in libro I I inde Pula oscepsia potis, ouo se i lege quo se es Media i Media interfecta socru contulersi , is ab Herculide ρρ sto colloquio metne. Velleius Puterculus : Primus nec minus clarus ea tompestate fuit Miltiadis filius Cimon. Sciar si ivs Iam indo a principio, lector, aliena me sestigia si qui vides. Idogo ii que dissileor, neque sacerP, hanc iam ingr'ssus, aliter possum. Uuno enim aliorum in illi diligens industria relii luit, ea sub-logero hic sal lom lieci r praeter licior, ton taro nihil est iam libo t. Sego les millius lucidam, nullius invadam horrea r solum in eo ni muni ngello, ubi in s se in anto nos niti socero divitem, pati pertiniim ingrediar sacere siuei logium. Λt quo hic quidem , in ii tui nos Aliust mi a nucloris, ampliter a doctissimis viris iana Oliin. Et toro nupero quoquo praestitum, i ii, tali nos seculi sumus, fi elicium ex Taciti nuctori inlo. aliisque rationibus praei Prunt, quibus amo nova, quac adiiciam, argumenta nulla reperio. Sed horum
stigiis nos qui dona nudaciori pede et firmiori institimus, quam ipsi ea primi impresserunt. Publii prac nomon, ni ter si abi clo pro sus. omnibus Praefixi paginis, quod ii praescripserant primae tantum, in libri frontispicio. Nec in eo leuiori latis reprehensionem
ob erniliti motuo, pruditissimorum Et Corta in nunt ori talent, ciminimo dullium, etsi verecilii di iis, liberiusculo secutus exemplum. Λ CID lavs. DP Draonis mino tritius sciit, toris Ilioniam nillil habemus, quod Pro certo possimus hi firmare, coniectura nobis utondum t
'nitini nonnulli, Publium alii nominant, et iitrum quo in Velleia Genlo usitatuna; ut C. f.lloius Senator inducitur a Cieerono in libro de Natura Deorum, quem fuisse huius nutim licet suspicari ex illis verbis lib. II, :6: Non fraudabo noum meum. Qui me C. L eLleius honoratissimo inter illos oeci x iudices Ioco a citi Vome M l eius. Vbi honoratissimus locus est senatorius, ex quo ordine, ite in Duili reo by Cooste
12쪽
E luestri et Tribunis norarii Pompeius iii inces logit. C. f erili pra secti cxercitus mentioncm tacit Tacitus lib. IlI Annal. le illi ambigitur, sit hic historicus, an pater eius. Ego hunc ipsum os . a rhitror. Iniit paler sub Augusto fuit praeiactus equitum, pro in ossicio filius et uecessit sta liui ab adoptione Til erit, cui u ΡΟ-
tra praesectus per novi'm annos aut legatus ea gessit, quae Tn- Citu memorat. Porri . praenomen In ploris luse novi simis odiistionibus Vellei , praesigi, ideo. Nec sinu causa, i id us. codicis
teriun cum nihil hii ius modi in illius variantibus lectionibus iiive niam . argumentum illud non admodum validiim esse arbitror. Firmare id lamen nituntur auctoritate Taciti, qui lib. VI Annalium euiu dani P. f elleii meminit. Sed forsan ille aucunis nostri pater fuerit, qui sub u. Viiiicio praefecturam equitum in Germania gesserat, cuique, Tiberio iam Rhodo reverso, noster in I, Oe munero succes it : forsan etiam senler, cuius in hoc ipso opere, sub nomino Magii Celeius I elieismi, mentio sit. Confugiendum hine alieni vid aliar ad pracnomen C. Id ipii lem certo ei fuisse allirmaro an- si in si ita με ipsum appollet, ut aiebat Λldu . Et sat cor, mobiluit hic auctor C. k elletit verum illum avum suisse, Praedicat. Quois Ima cor , Ut M. Praenomcn potissimum alia Plectar. Fuerit illud nostro e Omni uce cum M. Elicio, cuius meminit Tullius Philippieci. Sui,nixa aulem est nostra opinio vel bis bis Prisciani in VI, ut quidem vulgo concipiuntur: M. P ellertis Pater milias e Priarius, nec
minus clarus ea lena estate fuit Miltiadis sitius Cimon, Quod , ero
notarii Sehogkius, in scripto suo Prisciani fragmento pra nomensuisse omissum , id eo minus inovet, quod ferme consentiat cum improssis codicibus, sine diabio vitiosis, hac tamen parte molioribus, piod id agnoscant. Λιq in id comprobant membranae nostrae optimae notae, qua o locum vulgo mancum ita exhibent: M.
k elleius paler euius libori nec minus clarus . eω. Vnde facile mihi fuit veram lectionem eruere : V k elleius Puterculus libro I. Aeominus clarus, etc. Quin idem etiam frinci ut duo u SS. bibliothecae Lei densis, filios Postea inspexi; iluorum uter luct si nil iter habet, M. Vellius pater cuius. Imo in altero etiam claro lib. I perscriptum.
13쪽
eDrus. Et in t sertio, M. Melius P iter cuius libri; cum virgula per
Velloti talis dicit Volloiam familiam nusquam, εν o i Ips resciat, rion inari. Nos civit igilii r M. t ulli uni in libris de Natura
DPorum in illic ro u. Iollo iuni sonat Orom, quo ni in exorci talion Odie ondi rudo in sui ΑΑo dieit. Idem lib. II l de Orat. scribit. Ignora it etiam legoria Iuniani licia in Iurisconsultis noti siniam. PuTE.' A. Nogant ali dii I ello iam pontem ab antiquis nominari. Cie sero in noti libris do dat. D Or. C. I elleium Epicureum introducit. Idem cliam, ut iam diximus, M. cuiuAdam I elisia montionsem iniicit. Λlius sub Claudio cum M. S)llano consulatumge Ri dicitur, und se S. V. ' ollo ianunt. V elleii Mn si mo minit Plini F. Pi l. l. ΙΙ . opi t. iilli in n. Λpud Priscianum oliam lib. XIVelleii celoris opisti, la ad II adi ianuin Cac are in laudatur: qui forte fuit sex po lori ungui Coleris I elleiani , fratris auctori
nostri. 4li ex eadem gente monstrabit index inscriptionum Grutorianarunt. Pos,om addoro Sotaecae locum ex Praefation lib. IV Nal. Qua os t. Planctis artifex ante Velleiani mammus aiebat, non occulte, nec ex dissimul alo esse blandiendum. Ita enim edunt ex conice lura Itiroti, cum anto legeretur Villeium.
Sod opo vix dubito, quin y stollitini sit scribendum. Quod im-Probare non polo l. ilui ex Iuisitissimas Iulius erga C. Caesar inadidatio nos apud Dion om lib. II X legorii. Coniecturam nostram firmari po t haec xidi a Iusto lapsio, cui idem nolis ad Tacitum iii mento in xonit. I os . I e elicii prn nomine, et nil illo sit P. Veritas Tacit. III Annal. memorolus; vido Ru h. ad illum Ioeum. s 4n ille vel alius Ser. Passerculus apud In Icr.
legi in iis in lapido apud tirlitor. Dcci.x, et e lom r petit Folirct. p. 3η4 C. Verat a I banu n Spon. Miscet. P. 84. cyrem et exhil et Fabro t. p. 46o et Reines. Cl. VI, 9, qui sub Antonino Λ r . vixit, ex quibuq melius ratio seribendi nominis, quam o X lapido a Mnnii lici ad dueto, appar te alios dabunt indices inscriptionum. P. ferculi cognomon iam possit vir bello Plani eo primo illustris , Q. Susei δειs , ni ex Fastis Capitolinis constat apud Gru ter. P. CCXC CCXCul, pii triumphat it de Poenis et Sardis. id.
14쪽
dorpIus strat et ma . epiod narrat Fron in . lib. II cap. IVVS sed ibi Sulpitium Pet iam loreondum ciui et Ilii ben. ii Elpol. 29. Albiaum quoquo P utercutiιm, Priinii in Tribi nitin, i L. Albinum Li. io lib. II. 33 die tum ex Λsconio ad Ciceron. pro Cornel. memorat Glalidorpius. sod ibi L. Iunius Ilaterculus dieitur, et Corruptum e se cognomen censet Pighius Λnnal. A. V. C. CCLX. Cognomen h c etiam aliis datum px Iapidibus diseimn . Sie L. Melsius Paterculus ni moratiar Reines. XIII, 3 , ct ut pliii ima Romanorum cognomina ex dicteriis et iocis origine in habent, ita primum sorte ita dictum credid rim, quod vel exigua Ala tura, vel aetate prima, iam paler factus, vix patris nomen ferre merori videretur, sed per iocum Paterculus dici sol ret. Bunn.
M. Viniatum in De ipio Tacitus libro VI, 15, ait: Vinicio
oppidanum genus: Callibus Ortus, Patre, atque nim consularibus, cetera equestri familia ernt, milia ingenia et comtae facundia .
Pater eius Publius, avus 3Iareus, illo DCCI,V, hie DCCLXXXVnnno urbis consul. Quibusdam cum lapide Colotiano placet, VI NVCIV S: a vulgo Dio, Nunii, in piis: P. VIM CIVS. M. F. III. VIII. A. Λ. Λ. F. F. F. et L. VIMCIVS. L. F. III. VIII.
Et lapis Neapoli: Griit. CCCCL. XXXVI l . 6.
Scit LGA. Legiint alii I inuciam , auctoritate lapidis Cololiani. Sed
uti Igatam Iectionem non solum omnos scriptor s, sed etiam nu-
mi mala vetera confirmani. Disputant viri prudiit , utrum Villieii huius cognomcntum fuerit Quartinus. Sane Pomponius de origine iuris C. Cassium Longinum , et Quartinii in . simul consulatum gessisse scribit. Vbi errat, quoit. L. Cassium Longinum, Tiberii Progenerum, cum C. Cassio I C. confundat. Qiioil observatum etiam Lipsio ad VI Annalium Taciti. Et sano vel praenomina, quae diver a sunt, id doceant. Quat, ropter neque iis accedendum, qui C. Cassium, et Quartinum, si ilIcelos fuisse consules volunt. Et ne de bis dubilem, facit, quod Pomponio solenae
15쪽
ess' noverim in veteri hi loria labi. Castorum Quar Dium νι ichιm cognominari , sirniat i luo laminodo nummus sol ianus ,
cui in eriptum, M. Qv, nTt 'ux II in, etc. Optime enim hoc ad Vinicium roserri posse, liquet, non solum ex Pra Enomine , quod idem est, sed et ex inseriptione Noa politana, unde illum duumvirum suis constat. Sane duumviros in municipiis suisso manis ' o. iit alio milia m. docet Cae ar lilia I de bello Ci Vili:
ubi ait, sedi duum, iris mutila istortem omittam it erasse, ut na sconc ιδε'erent. VO qt s. iniciam scri hondum docot lapis apud Gruler. cum, ubi I inicius Cos. cum collega C. Cassio Longius memoralit r. Qirartini vero cognomen ex Pomponio l. a 47 de origine iitri , temere arripuisse annalium Rom. consociores doc t nuper tu , tilii Vo gii notam ad hunc locum rosellit: A
cvlvs Ruperti ve tigia Noris us in epistola consulari lo in. X Antiq. Rom. p. tio . . Caelerum gens Vinicia temporibus Augusti et 'riberii sati nota , ut ex nummis , et aliis monumentis Patet. V. Ruch. ad 'Pacit. VI, i5. L. k iniciana clarum et decorum is e-nem dicit Suoton. Aug. eap. LXIV. Bunu. Liber primus in Prineipio, ut coniicimus, de excidio Troiae egit,ant de dispor tono .raocorum in reditu ex Troia. CELLARIvs. I mPostate diatractus a duce suo Nestorei Loquitur de Pyliorum exercitu, quod monet Rhenanu', et fortasse de quodam, qui Nestoris nu pietis P liorum classi vel parti ipsius impera hal. Sane Sirabo lib. VI serit, ii uela pontum a Pyliis, qui a Troia ei in Nestore navigarunt, conditam fuisse. Ε l autem Italiae oppidum in Tarentino sinu Ailum. Iustinus libro XX tradit. Metapontinos serramenta, quibus Epeus, a quo conditi sunt, equum Troianu intabrica et it, osten laro. Λtque huius forsitan nomen hoc loco desideratur. PvTE 'us. Vii id Graeci Troia redeuntes passi sint, alit secerint, narratio fuit: quae oppida condiderint, aut ubi fixerint
sedes. De quo tamen proprie hoc in ilium Z Credo do Epio, quo trahit me Iii ii nus lib. XX, 4 Metuontini in ten lo Mineroae ferramenta, quibus Ditis , a Pto conditi sunt, equmn Troianum fabricaois, ostentant. Et facit Aristoteles in Admirandis rM 1ταπουτιου Αθηναις Λρον εἶναι φασὶν, ἔνθα τα του I πειου λεγουσιν οργανα ανακεῖσθαι, sorte τον ) α τον Δούρειον λο in σε, . Strabo simplicitur tamen dixit, Pylios Metapontum con-Diuitig Coosl
16쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. I
Julisse : Stephanus aliique Metabum nominariant. de quo ipso quin haec capere posΝis, non nego. Lir ius. Hic suit Meinbus praesecius in exeret tu Pyliorum, qui ui boni LM tabum condidit in sinu Tarentino, inter promontoria Salentinum et Iaaciti iuui. Servius ad Virg. XI ver. Stio Meinbus fuit dux Grneci ragminis , qui iuxta Adrintiacum mare urbem Metapontum condidis. POPΜι. De Melabi, loquitur et lolii . Quod suse contra icipsit, aliorumque mentem docet Daagnil Salma si iis . in Exercitationibus Pliniatiis. OA iv . Loqui Vellei iam de uelabo si vo Metapoitto. nec Lipsius, qui primo de Epeo coniecerat, negavit. Dic enim Metaponti urbis conditor Si phnno est Ser is memoratur. τον γαρ Mεταποντον οἱ βαρβαροι Mεται3ον ελεγον. Quae verba Stephani, articulo postulante, ita interpreta lur, ut Metabus a barbaris dictus intelligat tir, qui vero nomine esset Metuontus. Quapropter etiam a Cl. Salmasio in Plin. Exore it. P. 6S resulatur ea assertior quum aliunde constet, Nerum nomen Rist ibi in Metaponti amellationem a barbaris demtitaliam esse. Fuerit itaque fortasse apud Steph. trans localis vel nominum uel arliis culi librariis tribuenda. De quo tamen nihil pronuntio. Strabo lib. Iad Pylios qui ctim Nestore ab Ilio navigat uni, universim Me taponti originem refert : ut et Solin. Polyhistori cap. a. BOE.ci R. Motnbum olim dictam inniait Stephaniis Bra antius, a Pyliis conditam, Sirabo contendit, ali Epeo Ius lilitis, Trogimi haud dubie secutus. ΗΕiris. De Origin Melabi in divorsas sol,lonlias abeunt viri eruditi. II elabutii conditorem facit Vossitis, ductus sor nn au-elori talo Strabonis, Stephani. Dionysii Perlege lao, Servii, aliorum. Εpeum ex Iustilao lib. XX, a. facit Lipsius, s rmat si te verbi Λristotelis. Quam opinionem eo veriorem esse crederena, si ab excidio Trcitae, et ab adventu Apneae in Italiam sui nonnulli existimanti exorsus esset elleius. Quum Molabus Sisyphi filius, et Aeoli nepos fuerit antiquior excidio Troia no. Vide Salmas. Exercit. Plinia n. p. 48. Huns '. Nescio an ego caeculiam, iiD viri docti, qui Aeribunt Salmasium cap re haec verba de Metabo, cum diserto scri hal do F peo osse capienda, non Melabo. BuRM. Teucer in Boratius ad Plancum lib. I, vs. Teucer Salamina Patrem νι ecum fgeret, tamen uda Diseo
17쪽
myra ρορulea fertur υἰnxisse corona, Se tristeis assalus auricordQuo nos cumque feret melior fortuna parente , Ib-us, O socii. conlisosque. Isti devorandum T ucro duce et ausPice Teucro. Certus enim Promisit Asto Ambiguam tellure nova Salamina futuram.
Historiam post alios babos apud Vir;:ilimn libro I vers. 630 ei Iustinum X la V cap. 3. et IVPITER Salamitatus, quum
templum posuit Teucer. Tacitus IH Atinat. SCuEGR. arias nu-etorum super hac re opinio nos Ilia si fasciculo colligat Servius ad V irgilii lib. I 4enei los: Teucer i impiit curn , Troia eMersa, sine fratre esset re, orsus; qui se furore , pro ter ρerdita Achillis arma, interemerat; Deti ut alia, quia non dimenderat Aiacis fratris interitum: vel quia ossa fratris non retulisset; ut nonnulli, quod Tecmessam concubinam , vel eiu ς fratris sirium Eurysacen , ad noum Telamona de Troia secum non reduxerit, quia siti alia nates Nectus felicius nito a ratι Salamine pulsus a Patre Cyd niam venis. Ita integrum locum emenitati dutii censeo. Mal legitur Theomissam , pro Tocmessum. Pro Eliam reposui in uvmrrsacen, et pro Si donum , cγdoniam. Λblegavimus quoque acena quod post TFrisacen us. Fu densis inculcabat. Quis enim nou vidcat, imporito illud ox praeced tali tote reptilitum Z Auctores vero quorsum a lingum, iluunt historia liaco passivi apud Veteres poetas, praesertim tragicos, sit obvia 3 ossius. Quae hiei acta memorat elicius, coniicit Teucer apud Sophocl. in Aiaco. quum Telamonis iram adversus venion tem sine fratre sibi figurat. Inter alia veluti παράpρασιν Velleianorum sorborum habent illa; - - ποῖον ουκ ψεῖ κακον; Tον έκ δορος γεγωτα πολεμίου νόθον,4 ον - προδοντα και κακανδρί Λἴας, η δολοισιν , ως τὶ σακρατη , και δόμυς vi αοιμι σους.
18쪽
AD VEI L. PAT. MIST. ROM. LIB. I CAP. I sVide de historia amplius , praesertim Serxium ad I Virg. Aen. v, tin. XLl II, 3; Diet. Cretens. lib. VI; Iuterpretes Horatii ad Od. 7 , lib. I. MECLEn.
Telamonet De qtio Ennius apud Cieercinem Tusculanarum III:niectae est Telamon ille, modo quem gloria ad coelum extulit ZQuem vectabant Z cuius ob os Graii ora oboertebant sua pVsuq hoc de se Cicero, Ep. ad Paetum. Sc EGR. Segni iam, Alii segnitiem, quod pro eodem a veteribias usurpa- urn. Terentius, Virgilius. Ciceroni etiam segnitas II de Oratoro apud Nonium; segnitas. SCHEGE. Non vindicatae fratris iniuriae Fuisse patri suam eansam ita
castigandi filium, prolixius ostendimus ad Taciti lib. XIII cap. i,iabi Iunio Silano exitium intentat Agrippina, quod fratri eius L.
Silano necem molita, ultorem metuebat. GRNER.
Fratris iniuriae Aiacis. Idem autem de Teucro seribunt Strabo lib. XIV, et Iustinus libro XLlV, 3. PvTEAN.
Domine patriae suae Salamina constitust Scribo cognomianem. LlPs. Scribe cognominem. Et ita ia in e coniectura ab aliis editum. Voss. Ita Erasinus et eius sequaces ediderunt.
Salaminae Apud Graeeos Latinosque passim haec historia. Illud nota non indignum. tempore Isocratis, Teucri genus adhuc fuisse in Cypro regno. In Euagora: TE: κρος δε, ε πειδὴ Ποιαν
Troiam cepisses, veniens Caprum, Salamina ibi condidit, cognominem veteri suae Patriae, et genus, quod nunc ibi regni potitur, reliquit. Lips. vid. Meurs. Cypro II. t 6. 'rrhus Dir. Occ. Iustin. XVII, 3. Pilitarch. 'rrho pr. BOEcL. Phirimus Enumerat, ex graecis ducibus. ad bellum Troianum Prosectis, quam quisque urbem, everso Ilio, eondiderit. Horum in numero neque ab Homero, neque a Dare te Phrygio, Phi- Iippus nominatur. Itaque facile erediderim missinus esse reponendum, de quo sic Homerus ετ m των νεων καταλογρο , Iliad.
19쪽
Inii, Phidimus, ex Homero: ili Oil Aldus observavit. Corri I llatri idem nomen video in Diodori illiinto Bil,liollieees, et Strabonis extremo nono, cuius sStrabouis dico locum totum sic lego: Tους
ςοῖ εαυτῶν προγονου ritu χωραν ὀνομασαι. Quae corrupta aut mulita usque adhuc lecta. Lim. Quidni in textum reciperemias
Phidippum pro Philippo ' cui nullum hie locum esse, doctis Primum animadversum cst. Bo clER. Phidinum I ho, sali patrem,
II orneli dein suisse docet Scholia Ales Apollon. Rhodii Ili, i o 80. t lPIossntum Herculis stivm Nostor mox cap. 3 dicit, ut et Dict 33 Cret. lib. I cap. 3 i, et II cap. 5, qui fratrem Phidippi Atil*hum vocat. An hic Ait Phidimus, quem inter Helenae Procos recenset nugintis Db. I.XXXI, nescio; sod voro similo puto. BuRM. bram in Thesprot Disserentiae causa addit in Thesprotia, quum plura hoc nomino loca legantur. De quibus Stephan. ita I pυρα, quae et Epυρη. Adde infra i , a , 3. BOrci r n.
Reyctus Dubito an non scripserit eiectus, quod proprium in hac re verbum. Vid. Gron. ad Liv. XI.IV, iq; ad Petroii. CXV, et Ovid. VII ep. 8q; nam reiici dicuntur naves, si vento contrario in eumdem locum, unde prosectao sunt, reseruntur; Caes. V do Beli. Gall. 5 i na, aes, quae Meldis fuctae erant, temPostate reiactas cursum lenars non Potuisse, algus eodem, unde Profectae erant, relatas i Liaean. IX, 368 . De referri, hi dimiis ad Quinct. de l. VI, 5; si reiectus lamon placeat, explicabimus a cursu, quem in Graeciam dirighbat, vento adverso in Cretam reiectus, ut aliquOlies Cicero, vento reiici, dixi l. nxnM. Tres ibi urbes statuiti Lex is si iniim est, Primum, quod notor irgilii im xi e loculum: Vrbem quam statuo, 'estra est. Ilorum eundem: Urbem Praeclaram statui. Et alias saepius. E quo nolim omen libi captes, sutura eadem, quae deinceps, omnia. Vt quid- quo legenii ordine incidit, i in line coniiciam , sive grave illud, sive levius: monori non indigni iii tam n. Aci Darius. Secta lux Virgiliuni I Aeneid. 573, ut nola it 2 cillatili , Vrbem, quam statuo, vestra ost, et 4 ih. VI, 655, I bem praeclaram stultii. 1 hi ΝΗrvius notat, hoc opponi illis, pendent Vera imperfecta, et pol iis hiano ixum viti bi statuere es Sc familiarem , notatit Lexi eographi. Sed non lDisitiroci ny L Ooste
20쪽
ol, metri necessitatem, ut Walchin' addit: stant enim alia xert, a, quae huic nee essitati a quo satisfaccreni, sed ob vim vocabuli, ait Sorvius notat. B RH. Tres ibi urbes sititiail, a patrῖ re nomine unam, a victoriae memoria Mycenas, Tegeam, Pergamum i Aliquid deesse constat, naui Mycenae ab Agamemnonis patria; Pergamum ab urbe I rota no- meu acceyil: de Tegea iiihil addiιum esse miror. I tomittain, qliod Tegea in non ab Agamemnone, sed ab eius praecone Talthybio, in Crota sex tritolam, Stephanus docet in libro de Ur Itibiis. Mix metius Duas Rhenan. nox horn. Et Slypli. Togea evi iv a Talibybio praecone i praeco is erat . qui Romanis legatus au piciis Agamemnonis condita. SenΕox. In primogonia Rhenani editione sea piari si-riia, et saepe ncibis dux ad meliorat vocula addita togas i sinitiis, Das a patriae nomine. vulgata sane manea est. Sed quid liaee igitur sibi vult Z Duplicem patria tu fuisse figamemnoni 3 dc Muce.. nis sateor, et clarum ost: de Tegea, quae in Λrcadia, quid ea ad Λgnmemnonem, nondum logi. Nam Pergamum, sive, ut Pliit rchus in Lycurgo apyellat, Ιεργαμίαν , certum est a victo P r.
gamo die lam. Lipsi v . Revoca i voculam Gns, quiad eam exiliber iit membranno, in hunc diem unicae, quas contulit Burerius, et arpi ne syntaxit Rhenanus, Alduxque nepos Primus eiecerat. Λl ne sic quidem bono procedebat noxias v rborum. GRvTER. Haec Iectio sine dubio vera est. Voss. Mycenae ab Agamemnonis Patria; Pemgamum a Troia r sed quid Tegea Z quam Talthybius praeeo Agarne in nonis dicitur condidisse, ut testatur Stephanus de Urbibus Ita quaerenti Aldo respondet Schogici iis, auspiciis Agamemnonis conditam a Tali lirhio. Itaque non immerito Agamemnonem secerit auctorem No ter. Dcirci En. Pergamum, quae et 'Samea, ab
Λetiea conditam canit Virgilitis III Λ eneid. 133, ubi alias de
urbis huius conditoribus f lenitas profert Servius. De Tegea vero quod scrupulum molent viri docti, is facile eximitur, si vel nomen Patriae latius capiamus, non ite urbe, in qua natus, sed de regione etiam vicina, ut secti recle nil perliis r vel potius eredamus Aga Inem nona, Tegeam amas e, ut patriam. Quippe eius mater Aerope
Cratet filia dieitur a Trelae ad Lyeoph. i 49, qui Croteus, Tegeatae situs, ex Arcadia erat in Q clam pro sotius, Palisan. VIII. 5J, isti idem est, ilii Cretheus, vel Creleus, pro variis dialecti