장음표시 사용
31쪽
inquit, tria diserimina D orum esse tradit. Primum , ab hominum Principio usque ad Catac rsmum Priorem: quod Pruser innorantiana Docntur Ad lon. Secundiam, a Cainc rimo priore nil olvmpiade ρrimam ; quod, quia in eo multa fabulosa refreuntur, Mylhiron nominatur. Tertium, a pr a olrmρiade ad nos, quod dieitur II istoricum: quia res in eo gestae veris historiis continentur. Lirmus. Temenus et Cresphontes in Ex eodem Pausania, Timeno, non minus, scribendum est, consentientibus etiam aliis graecis seriptoribus. Patigantae verba sunt haee ex Corinthiaeis lib. II, e. νηοῦ Tωνος ιιεν καὶ Κρεσφονος Αριστο- cου, et e. VRs I. Quia hic maximus natu . et princeps reeensetur, factum ut ipsi tota res tribuatur, aut eius posteris. Tertullianus de Pallio, cap. iit Sio et Herculea posterilas, qui Temeno Pariser Pelvonnesum occvando Producunt. Id est, una cum I emeno simulque. Idem eorrigendus , de Anima, cap. 3or Gloriosi quique Mevant terras. ut MI Ihae Pamllicas, ut Menidae Peloponnesum. Legendum, ut Temeniane. Lius. Logo, et distinguet Temenus, Crevhontes, Aristodemus; quorum abnous fuerat. Temenum enim appellant omnes Graeeit ut mirari salis nequeam, maximum Casa ubonum apud Polyaenum, ubi optime
Prrscriptum Τημενος, iussisse reponi Tnμινος. Sed leviculum illud respectu παλματος Lipsiani, cui probatum το ntaseus. Aperte enim id salsum: quippe stemma est huiusmodi. Aristomachus Pater. Cleodaeus avus, Hyllus proavus, Hercules abavus fuit. Quod,
ut II rodotum, Pansaniam, et alios mittam, constat etiam ex Sa-t3ro lib. II apud Theophilum. Quamvis apud eum corrupi legas rΕρακλεους του Διος οἰμπι υλον, τοὐ δε Κλεοδημον, τα δε Αρι- του A TU/νο,. Scribendum est Ηρακλεους του a ct Υλλοψ, του δὲ Κλεοδαio, , etc. Vt de nostra in Vellei uineon ieetnra vix videatur dubitandum. Et si sciam, eognationis gradus ab auctorihus aliquando confundi. Vos . Te ineno Argi eessere; Cresphonti . per sorti m. Messene s Pausan. Messen. . Aristodemus
p e iam sulmine e medio sublatus eral; igitur filii eius gemini , Procles et Eurysthenes, Sparta potiuntur. A quibus οἰκίαι δυο εα- , familiae duae regiae Spartanorum ortae Mint. Pausan. Laeon. Nixi linul Velleio in Aristodemi yrsona patroei natur ne-τοdoliis: id quod Lipsio notatum. Bor L R. Vid. el Meurs. de re sno Laced. Pag. 3o. Ηxosos. Timenidae vocantur filii Timent id Auibol. lib. II, cap. a 4. Dissili od by Corale
32쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. II
Aristodemvs Ergone ipse Aristodemus inter duees 3 Ita velle Velleiu in apparet: etsi in dissensu obstinato aliorum scriptorum. Ilis traditum, Aristodemum, dum apparatur reditu , fulmino tactum periisse, in eius locum liberos venisse, Eury Athenem et Pr elem. Apollodorus talium rerum diligens It Bil,lioth. Eκει-οντος τοῖ στρατευμιατος, Αριποδημος κεραυνωθεις απεθανε, πῶδας καταλιπων δ μους , Εὐρυσθένη καὶ si ροκλέα. Ibi cyiιum exercitus Her Udorum esset i Naupacti selli cel in Aristodemus fiminutias oecidis .flios geminos relinquens. Eurysthenem et Proclen . Eadem aut similia Pausanias in Chorinthiacis , atque alii. Quis a VelleiopDamnabam i sed manum calcul lin lire tenuit Herodotus, qui Sparianos ipsos docet suis se in eadem hae eum Velleio monte, etsi contra scriptorum vulgus. Ille lib. I I, Sa r Λακεδαιμνιοι γάρ, ομολογεοντες οὐδενι ποιητῆ, λεγουσι αυτον τον Αριστόδημν τον Αριστομαχου, του Κλεοδαίου, τοῖ Υλλου, βασιλευοντα αγαγεῖν σφέας
Aristodemum, qui Arsitomachi, qui Cleodaei, quἰ fuit Hylli, regnantem eos reduxisse in hanc regionem, qιιam nunc obtinent, non
antem Osos Aristodemi liberos. Ergo bene et ex recondita sententia It olleius. L P . AInous y Disi ne lio interponenda i Aristodemus, quorum. Nam quem ait suisse atavum p ipsum Hereulem. Stemma tale : Hercule Hyllum genuit, hic Cleodaetim, hic Aristomachum . hic I Pinentim, Cresphontem, Aristodemum. Ex uerodoto supra. aliis in . LIpsius. nous est quinto gradu, abavi vel abaviae pater. Sed Hercule,suit istorum abaxus, Hyllus proavus, Cleodaeus avus, chri Iton R-chus Pater. Non lamen ausim mutare; quia latini auctores cognationum appellationes laxe ei libere iiii et dii in D urpant, ut Liviam, Cai Caesaris pronoiam, Taetius vocat ni iam. Iulium Cae,arem, munum ac sectilum Detavit, Velleius et Suetonius nounculum. Meminit istorum Heraclidarum, praeter Graecos, Λ mmianus lib. XXVIII: IIn eo hurnatos et turgidos, tit Horaclidas illos, Cre- vhon tam es Temenum, putes. Porna. De Hercule sermo est, qui horuin trium abavus fuit, si proprie loquendum sit, pro quo elleius alaseum dixit: et Lipsius in enumeratione stemmatis relinuit, quem vel illud a suspieione erroris vindiearo debet, quod in Duiligoo by Cooste
33쪽
Mrie stemmatis nihil prorsus mulavit. Qui enim citi si iam moderatε cogitanti verisimile videatur, eum, quum non altius, quam otiabato ad abnepotes seriem repeteret, verum cognationis nomen ignorassct, aut ab abavo atavum non potuisse distinguere Z nimirum permutari interdum haec nomina sciebat: et hic exemplum in inanibus erat. Vide Casaiaboli. ad Sueton. Calig. I 6. DoLc .LR. Ita
Quarum , An non praestaret quorum 3 scit. regum. V. Ac l. Lipsa Τ a 3, P. si S , B, n. e. Codrus, etc. Historiam Codri seripsere Iustin. II, 6, 36, et seq., quique ibi Boiigarsiana et Berneggeriana industria an nolati sunt, quos iiihil alii uel huc transcribere. Addimus aulum Lycurgum, qui in orati advers. I inocratem diligenter et sus ius celeris rem commemorat. Illud quoque monemus, inter ei talos, Servium ad eclog. , , et Λugustinum de C. D. XVII, rq, hono Atheniensem Codrum regois cum Virgilia uo pastore confundere, id quod
non semel Scaligero notatum. BoECI Mi.
Pastoralem cullum Ila solebant exploratores, et qui hostes sallere volebant. Flor. I, i): Ille per noctem ρnsioris habitu specu-Imus omnia; et Litius in eadem bis toria lib. IX, 36r Iere mst rati habitu. Quod ero in Valerio Maximo lib.V, cap. 6 Exom. Ex Ilegatur smiliaris cultus, ostendit Selia gLium, qui famularem reis ponit, quod debel Cieeroni I Tuscul. 43 iubi , id. Da .is. sec. edit. , ei Modium ita xello Bernec cerus ad Iustin. notat. ι Vid. V a I. Max.
VI, 8, 3; Val. Flaee. ΙΙ, 268; Gisau. Ind. Lucreti in plebeia --stis).. Sed quod addit Valerius, Codrum se obieci, se globo pabulantIum, et unum salce percussisse, non convenit 1 rvo, scd militi : nam servos pabulatum missos cum salce nescio. Quare mallem , man*tilarem vestem et cultum, apud Ciceronem ut Valerium;
nam lignotoris habitu alii dicunt iis se. Bunn. Immixtusque castris hostium, de industria, i rudenter, rixam ciens, interemptus est Ex his loria hidetur ita interpungendus hic Iocus, emendandusque, immixtusque castris hostium de industria,
Mi imprudente, rixam eicas, interent plus est. Ilia loria peti potest Duili reo by Cooste
34쪽
Qx Pausania, Apollodoro, et aliis. Vnsis. De industria rixam ciens, prudenter tateremptus e,t. Sic verba de induxtria traieci, ne irae Puto imprudΡnter; recte sane ad nucioris mentem, historiae fi-dom, et sροrt notiis aestri abito in strii ii tam . Nam iliane illa confragosa et tortuosa, in omnibus ante hac, oratio Z Immixtusque castris hostium de industria, imprudenter, risum ciens, intere rus
est. Quod ad hi toriam, praeter alios paullo aliter narrat Iustitius, sortean, et fidelius, lib. II. Acin,L. Sententia est; taurum rixam de indu tria eoncientem, imprudenter interemptum. Ita intelligi suadet Valerius lib. V. cap. 6, his verbis: Rex Athenῖ sitim Cois ιις, quum, ingenti hostiam exercitu Attica regio debili ala. ferro ignique vastaretur, ius dentia humani auxilii ad Apollinis Delphiei oraculum confugit, perque legatos sciscitatus est, quonam modo illud tam grace bellum diaetiti posset. Respondit Deus: ita Fnem ei fore, si sese hostili manti Oectaisset, quod quidem non solum totis. Ihenis, sed in castris etiam contrariis ρercrebuit. Eoque factum est, ut ediseretur, ne νιυ Codri cor us Nudieraret: id ma quam cognoWit, deposisis insignibus immrii, familiarem cultum induis, ac pabulantium hostium globo sese obiecit; unumque ex his fulce percussum in aedem suam .in tilis. Sed quid Valerio hic familiaris cultus 8 an iste, qui ad discrimen regii, cultus privati Z vix Pulo.
Emendo famularem cultum. Iustiniis certe Pannosum sBrmenta Collo gerentem, eastra hostium ingressum adsiriliat. Et vero uni ἀEu ad hane rem randus et subscriptor Cicero I Tusculanarum ,
iiii hune ipsum famularem Desιem, vocat. Redeo ad Codrum, quo longe ab Ilisso, Pansania te, te, interempto, regnum Erechthida Tum post 48' , vel, ut alii, 483 annos defecit. Plutarchus de Exsilio; exugustinus lib. XVIII, cap. i8 Civitat. Dei; Pausanias Atticis, et Achaicis. Senrca. Ille imprudenter Z imo dedita opera et studiose rixam civit. S d tu verba interpunge, sent nitam et te expedies t In rudenter, rixam eiens, interemριus est. Vult in le-remplum imprudenter, et ab hostibus ignari A eum esse regem. Quod verum est. Lipsius. Nil opus erat Acidaliano verborum traie-etii. Quin potius rem ipsam attendimus, qua ultro suppeditat L*sianam interpunctionemr De industria inam Ius est hostium castris et risam mos is i quantum ad προαιρεσι, Codri imprudenter autem interemptus est squantum ad ignorationem hostium pertiuet.
35쪽
Sed linee clariora sunt, quam ut moneri debeant. Borci LR. Tota letur omnis olis curitas Orationis implicatae, si vocabulis trati νο-
silis restagis et immixtusqιιe castris hostium , de industria risum ciens, imprudenter interemptus eri; quod ei ipsum Acidalio Aio ideri serus adverto, quamquam et locus distinctione Lipsi a natu mari potest utcumque. Sed in levioribus ocrupamur hactenus reuius et notae illud usi, quod subiungo. II iss. Risam erensi Ego tamen librarium per compendium in sens oluisse exprimery, pro iniiciens credo; nam in editione Rhoncini Iogitur rixanincies. Sed parum refert; nam ciere aequo sati, citniquo iniicere: quamquam iniicions magis placet; et ita certam n contentianem , ct c. iniicere , Livio dicitur qui auctor est. Ciere tintem etiam potest dici non qui provocat, sed qui, cum rixa lata incepit, sct ei immiscet; ut ita passim ciere Pugnam, Proelium et
Iollum dieitur. Vide Fre ins h. ad Tacit. III, Annal. 4r, inicers
ero, tit abicere, adicere in M,S. occurrere, nemo harum rerum
liori liis negabit. Ita chrie in uSS. apud cicer. XI ad sanii l. 1 iusso docent variast lectiones. Bunu
Interemptus est Habuisso hoc prima secula vore herolatam, ratre gos suo sibi exilio exercitus sui redimerent salutem. deducimu Cornelii libro I, Annal. 42, ubi testatur Germanicus: non mihi uxor, aut Flius Patre aut rePub. cariores sunt. GRvT. uis cum rion miretur Rhetorum is campus est, in rebus sortitor et praeclaro gestis, certare sententiis, inventionibus, ornatu. Cie. I, Ostie. x8. Mutuantur ex eo instituto aliquid historici, quo-lios magna exempla ad insigniorem famam prodenda sunt. Tyroitum in gratiam et semel id nione in iis, iit hanc Velleianam a Gκρισι9 et in Cetcrorum sententiis, qui eandem historiam tractavere et attigero, contondere discant. BOLCLLR.
Huius siliuit Vlii iniim rogoni fuisse Cudrum con ensu traditur; Aed apud Iustitium II, 3, a , saltus committitur, ubi statim annui magistratus, omissis 33 perpetuis, ot 7 decennalibus Λrchontibu Ν, reges sequuntur; qua do re etiam Bongarsius. Excidisse hano
narration in , aut a milli latore omissam esse, existimat Io. Meur-
tu in Archontibus a then. lib. I, cap. I, o pud quem vide quae ad huius loci Velleiuni explicationem faciunt. BOLCI En. Charopem Tredecim supre, quorum seriem et nomina Euse-Diuiti Cooste
36쪽
bius refert, et Meilrsius loco iam laudato. Continuatur antem ha oc
narratio infra cap. 8. BDL Cl. R.
Peloponnesii ὶ Locus bic mihi aliquando mendi fuit suspectu ;sod sanuq est. Quod clarum ex Strabonis lib. IX, Geograph. iit,inarrat, Ileraclida , a Codro ex 2 ttica Pulsos, Megaridem ocen- Passit, ae condidisse Mogara. Ne D e moverit 'litem quam, quod illo II eraclidas. Noster Peloponnesios vocet. Haec enim neu liquam inter se pugnare, liquet ex praecedenti Volicii narratione. Vo,sivs.
Digredientes leti scilicet proelio, et a Codro prostigati ex Λiti ea. Strabo lib. IX, p. 393. BOECLE.R. Metriram Stepli amis de Urb. Μεγαρα, περὶ τὸν Iσθμώ, μίση II ελοποννησου καὶ Aττικης , και Βοιωτιας. B ECLEB. Mogum satius sit. Tα Mέγαρα Graecis: nec aliter apud Plautum in uer-cat. III, 4, 6t; sic et in Ciri Virgiliana peceatiar. Litio id ipsum
non semel restituit exaetissimus Gro noxius lib. XXXI, cap. 2 a. II abes tamen et Megarant in Valer. Max. lib. IV, eap. 1, exempl. exl. 3, si sani sunt codices. Apud Iustinum certo lib. II, cap. 8, quos Bongarsius complures vidit, Megara, non Megaram. Et sane Megaris lib. XIII, cap. 5, plurali numero idem ex tui t Iustinus. In vetustis argumentis Trogi Pompeii Historiae libro XXVI, Me-gura, et Megaris habes. ΠLi s. Vide comment. ad Iust. II, 3. Insulam circumfusam ct c. Ilaec vero mira, si Turia classis insulam condere potuit, quod nos scimus unius esse, a Iuo omnia condita. Λtqui sententia ea n Ecessaria in his verbis. Rescribo λ- sula circumfusa, et pariter dioisa ; nam ista mens. Olipidum Gades conditum in insula, Oceano circumfusa. Lipsius. Meum hune nota gere medicina, egregie, ut omnia, observavii Cl. Salmasius, ad Tertullianum dst Pallio. Eum vide. Vos ivs. Lipsius, quum viderotnon insulas, sed in insulis oppida ab hominibus condi, eorrexit hiinc locum, et de quarto in ultimum casum mutavit, quae hie de insula die untur. Atque hi a Lipsio factum existimavit Pet. Faber Semes tr. IlI, en p. pag. a 6 in marg. Sed tuetur librorum consensum et auctoritatem Cl. Salmasius ad Tertiit Iian. Pal. cap. II, P. t 2I, ea ratione: quod hic condere sit urbssus inaedia scare, ut Graecorum κτιξε ιυ , urbibus instruere. Ita quo et instilam, Gades die tam, et condere insulam, esse urbibus instruere. Ceterum, quae de Gcidium origine mei norantur, 3 ido omnino opud
37쪽
Strabonem lib. III, non procul a fine, Plin. IV, 2a, et V. is: Diodori lib. V. BOEc .ER. Addo et Cir per. III. Obs. q. et Uesseling. II, oti . 35. iasula circumjιusam habet Rhenani editio, unde puto Lipsio
natam correctionem in te mlγe livam. BuRH.
circumfusam Oceano, Perexiguo a continenti dioisam freto S. quis verba ista penitus excusserit allentus brevitali, quam tot hoc opere sibi proposuit thuctor, mecum sentiet, videri scilicet omnia a manu glossatorum, ut sorte ei praecedentia illa, in extremo nostri orbis termino. Quid enim opus dicere. esse Gades
imperii Romani terminum, cum fuerint alioquin s eorum quidem temporum opinione in ip ivs quoque orbi, nile Seipio apud Livium lib. XXVII. eap. 33: Mogonis hercle sibi, qui extra orbem terrarum in circumfusam Oceano Asuum cum paucis Perfugerit
Ab iisdem Iu liniis libro XVIII, Tyrsi. missa in Africam ta-ν nrufa, Vticam condidere. Mela : y tica et Carthago ambae iacI tuo, amba a Phoenicibus conditae. Lirs. Sedem cepere in Oblio preo. Ambigna el αοριστος ista scriptio, cupere locum circa L shum. Vbi Z in ip o mari Z aut quin igitur nominas et designas Z ikn a stili acumino sub idium, et rescribi-mu 3 sedem cepere circa Lesbum insulas Z Insulas, inquam, multitiidinis numeror et sunt sane plurimae illic, etiam eae, quas εκατοννησους appellarunt, etsi vicenas numero, alit, ni alii. quadragenas. Tentabam etiam: sedem cepere Lesbum insidam. Eiecta voeula, ct id valde volebam: sed renuunt scriptores, quorum nem mihi anelor de occupata ab Oresti, liberis I .esbo. Etiam Pausanias de locis circa I AEsbum ronuit . qui et uti in Corinthiaei Ti-menum cum suis copiis in partem Graeciae Moenisse, quue nune
Achnιa dicitur. Imo idom lib. VII initis, perii se elim in Achaia
narrat, Proelio eum Ionibus, et in 1 elice sepultum. Itaque et u Poli s Orestis in eadem Achaia collocat, eodom lib. VII. Li Ps v Lesbon, id est I aesbon, et circumiacentes insula occupavere. ias bon autem nominat Velleii , quia notis ima. Noque video, eurvie mngnopere obhaereat Lip iv,. VoΑsi s. Immo Strabo lib. XIlI, Png. 58a Praeter I Abum. etiam Iinsbo vieinae eonti v ntis Aeolidis ab iis inso sae meminit. Ilvo os. Λdde Bli perto notata.
38쪽
Pelasgi Athonas comm m ere in Diorix ius I Λntiquit. aecurat east x et se/es Pelasgiarum exsequitur, se ii ania omni parte, quam
In Λltiea eos. ponit. Et iam Stratin libro V, nisi quod idem spro Velleii mento in addiit Historiae Auicne scriptores ita Pelnsgorum meminisse. ut quἰ etiam Athenis fuerint, et eos, quin vagi fuerint,arium modo πελασγας dictos. Pausania pariter lib. I AtheniΑ eo, inhabita se vult ipsam arcem. Lipsius. I.ipsius miratur. Dionysium lib. I. dum casus et sedes Pelasgorum Exsequitur, nullam Λllica
mentionem sacere. Aiqni continebatur id ia in in verbis Thuc1didis. quae ex lib. IV Dionysius adducit, ubi Pelasgi Lemnum olim
σι Athenas iacoluisse dicuntur. Do utraque sede etiam Strabo lib. V, P. aar. Furernnt antem Pelasgi vaga ei migrationibias dedita gens, πολυπλανον καὶ το εθνος προς μαναστασεις, teste eodem lib. XIII, pag. a 63, unde a Dion 3sio πλανητο ι voeantne lib. II, pr. Pol ro quae Athenas commigrandi ploris lite can sae fuerit.
ανεχωρουν. celera enim Graecia ρο entissimi quique besso aut seditione ρulsi, Athenas, tanquam stabilem sedum, sese Conferebant, ut habet versio generosissimi Enene Leli. BOEC .ER.
Ab eius nom. Thessnlinὶ Strabo de Thessaliae nominibu et nominum rationibus disserit, fine lib. IX. Adde Scalig. animadverso Euseb. ad n . a 26, ubi Thessalias Gra-ί Alius memor itur. Diodorus lib. IV appellationem a Thessolo Iasonis et Medeae filio re petit, non di simulans tamen esse alias de hoc nomine opiniones, de quibus alibi dieturus sit. Dixit haud dubier sed vetustas intoreo pit. BoGL n. Vide pluribuq de Thessala, utide Thessalia die lasIt, di putantem Salmasium de lingva Ilellenistica pag. a 'γ et seqq. Quo nomine mirari eonoenit eos Ille mihi non optime conveni rovidetur i Ilud eonoenis. Malo suboenar sacillima mutation . Qui enim in his literis modiocriter versatus, C in f, o in M, n in V, udeniquo in b, Et eontra vieissa lim converti nescit 8 Hie, inquit a uinetor, in mentem mihi venit mirari scriptorum imprudentiam. Ita, si exemplum vis, Apuleius lib. II l Metam. Sed mihi sero quidem,
serio tamen suboenis, n/l auxilium ciselle ricurrere. Cui loco magnam vetustatem recenti inia editio detraxit, pro serio sedulo nobis obi ieiens: minime sedulo id quidem, here te vero serio. ΛClD L.
39쪽
Nulla erit ratio idonea, cur lioe conoenia in subi enit mularet Acidalius. Prorsus eniim cum elegantia id Velleius sci Pserat, sicut alias. Par est . sits est eidem sensui servire videmus. BOECLER.
Quum apud Ciceron. I Catilin. a legatur: quo ex Scio, confestivile interjecsum esse, Catilina, conoenia r neminein, qui ali luctu Ialinae linguae sonsum haberet, ita loci itii in suisse notat Muretus. et locum corrigit. Sed perperam; recte enim explicat Boeclerus Per fas est, Par est. Ita enim Terentium et alios loqui notarunt
iri doeti, ei ex Cicerone plura loca ecillegit Nitolius. Dun M. Quod quum nisi fori inιὶ obnubilat splendorent orationis vox
faciant; commodius subintelligeretur. GnvTEnus. In lorim certum t. Vyllei iam lantopere elegantiae dictionis non studuisse, quin
illa eius inodi simplicius dicia admitteret. Id quod de plerisque
Auctoribus, etiam Poetis, existimare convenit. Vt fortasso frustra sint, qiii ad usque, criticam consuram exorc re velint. Bohi L nus. Grulcri s eradendum censet το faciant. Plenior utique
oratio foret, si legeretur: quod quum alia faciant f equenter , tro'gici frequentissime faciunt. Sed a elleii manu opinor fuisset quod quum alti tum truici frequentissime faciunt. Scripturus enim
compendium historiae graecae ac romanae Velleius, succine tum dicendi genus et argumento accommodatum potius est ut secutus sit, quam Tullianam illam orationis ubertatem ac copiam ut sibi adhibendam duxori t. Deinde, ut vile tiar scribendum : qui illo ten ore vixere, dixerunt. ΙIrrssius. Quot loca vetorum non es sent mutilanda, si similes repetitiones eiusdem verbi nolint tolerare Critici r sed in iis esse xva vitalem recte notat Manut. 3d Ciceron. I ad sam. I pr. et Ii et i 8. Livius practation or tam et hoc gentes humanae Patiantur aequo animo , quum imperium Pis tiuntur. Noster ipso capite praecedenti: quis eum non miretur , quι his artibus mortem quaesieris , quibus ab igna, is vita qua ri solet. Et ex nostro in pons series locorum, tibi idem vorbum gominatur,
Posset contexi. Vid. lib. II, i , a 4, 26, 33. 39, 37, aio, et alibieenti s. Terent. II aut. prolog. a O r quo exemplo sibi licere MDeere, quod illi fecerunt, ρiatnt; ubi vitam salvo sonsu, sed non Pr sit, elici poterat facerer es duas voces bis ropctit in prolog. II cIr.3 : eodem ut iure titi senstm licent, quo iure sum usus adolescens. Quales repelitiones nominum post pronomen relativum qui ire
40쪽
quentissimas Ciceroni docet Manut. ad Divina t. cap. I. et pro Rosc. Amor. 26. Iulio Caesari nihil magis usitatum. Vide bis in uno ea- pii e lib. I de Bel. Gal. 6, et passim. Bunn. Vid. Misc. Obs. vol. III. p. aa, 36οὴ vol. IX, p. 233. δε ιιI enim ex persona Secus est in epica podsi, ubi ex persona
Poluae multa interseruntur, ut inox observat Noster circa appellationem Corinthi. Quires Omnis Possise Oriitio, aut narrations simis pliei, aut sola imitatione, συι utroque constat. Simplici narrationertit Arnii de astris vud Graecos, Lucretii de natura apud Latinos poema. Imitatione: cum sublatis Positae quas interseruntur verbis, IOIae Pers une rvraesentantur ἰ quibus sermo omnis tribui ur. Quod cum in comoedia, tum et in tragoedia, feri est necesse; quibus ideoque proprie a I latone imitatio tribuitur. Vtroque t quemadmodum in e seo Homeri, aut JIaronis, in quo aliorum sermonibus saepstpoHae intersoritur. Libuit haec ad illustrandam nostri Λuctoris c n uram verbis Dan. Heiasii exponere, qui in subtilissimae erv-dilionis commentario de constitui. tragoed. cap. a ex mente PIa ionis ita di serit. BOECLER. A Thessolo Thessaliae nomen non reporitvr apud Homerum,
pium lamen in Boeotia Thessali uerculis filii meminerit, a quo non potest videri dicta Thessalia. Iuvat Velleianum argumentum
Patilio ante Aletes Id eonfirmat Pindari scholiasio, in Isthmiis iunde ei Aλητίδαι, inquit, voeantur Corinthii, quo nomine usus p i et Callimaelius in sequentibiis versibus, qui leguntur apud Plutarchum in V Symposiaco t. :Καὶ μιν Αλγπίδαι πουλύ γεγειότερον Toliti, παρ Αἰγεωνι θεῶ τελέοντες ἀγῶνα ,
γυλαντος , του A Wrιόχσυ , τοὐ Ηρακλεους. Quid dicemus Z quintum
reponi debere, si cui tamen tanti sunt λεπολογηματα haee Gracis