C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

21쪽

ab aliis dieitur. Nam ideo ad Cretei her ditatem cernendam Menelaus in Cretam abiisse dieitur, et vices fratri Agamemnonis egisse. V. Dict. Cret. lib. I initio: et Meurs. Cret. lib. lli, cap. 4 , licet Cretenses Cratea filium Minois sacerent: et hinc facile patientibus Cretensibus, potuit Agamcm non urbes in insula illa eondere. Immo hae sorte de causa Tegeatae ossa ore lἰs, Agamemnonis filii, eondita apud se habuere. Pan an. III, 3 et tr. B, Μ. Scelere patruelis eschy Ius et Seneca in Agamemnone suo. Pausan. in Corinth. Liban. de Mam. 5. BOECI.ER. mrod larium odium Plane contra bonos mores, secundum quos amicitiae immortales, inimicitiae mortalos esse debebant, ut pluribus dissero ad proverbium illud Livio positum lib. XL, e. 46. Λi de odiis bereditariis diximus ad orationem Cossi iliani apud Tacit. lib. XVI. 28, nssirmantis mconiam Agriminum paterni Mprincipes odii heredem. Nimir. quum hodie obtineat, ut nemo sere emendationi, aut interpretationi euiuscumque etiam libelli manum admoveat, quin ibidem statim quoque dicta atque exempla, publice quidem privatimve salutaria , scd a se satis splendida, satis robusta, variis aliorum scriptorum sententiis confirmet illustret .eridem ei mihi, spero, licebit, circa duo alioquin literarum sui se euli lumina Lixium ac Tacitum; id quo tanto iustius, qimd omnia

ipsorum, minima, maxima, a capito ad calcem examinaturi simus: non paucula quaedam, non Protrita, non eximia. Dabuntur autem illa seorsim separata a lex tu suo. Ceterum quid de iis lectoae

sibi pollieeri possit, docebitur ex specimine huius rei, quod inmpridem publica imus titulo discursuum. GR TEn. Vid. Quincte de el. IX, 14. Regni ροtituri Homerus de hoe ipso, Od3ss. III: ταετες δ' ηνασσε πολυχρυσοιο Μυκήνης. Lips. Hunc Orestes . mebius in Choephoris; Suhocles ot Eurpiades in Electra videndi. BoΕCI.Ε . Matremque cum socia consiliorum Vocula cum abest a lib. vet. legendum itaque censebat Lipsius conscia. RAPHEL. Socia malui. quam ut iam integrum fore sectilii in lectum fuit vulgo, cum socia.

qnod ipsam sententiam facit ambiguam. Viique eui tabula ista incognita. Dubitet enim quis, occideritne cum matre una et sororem Diuiti reo by Cooste

22쪽

suam Orestes, an vero sororem habuerit acti utricem caedis mater-nser certe non comparere praepositionem illam in membranis,

docemur ex variantibus lectionibus Burerit: cur autem lectio primigenia tolerari nequeat, non video. Multo minus cur debeat mutari in eonscia consiliorum, ut adlubescebat viro harum literarum Primario. Gnvrin. Fidenter inducendum το cum. Sie enim fuit in MS. O lice Murbaeensi, e quo omnia Velleii exemplaria expressa sunt. Minime itaque audiendus Lipsius, qui reponebat conscia. ossius. Noster II, 35r Societas consilii. Cicero I Parad. 3: eiusdem

consilii socios. Warburlon. in Biblioth. Brit. Τ. II, p. a SV legit

Electra virilis animi foemina, Idem huic elogium adscribit Clybem uestra apud Senecam Agamemnone , 437r 'El. Pietatem doces. Clyt. . nimos viriles corde tumefacto geris. Pro ρietatem doces, quidem ειρωνι κως ibi legunt: Ela tandem doces. Ego rescripserim , quid tandem doces 8 Est eiusdem tragoediae vers. 978 gravior menda, quam una opera expungam. UI- temnestra, ab Electra variis probris lacessita, ad maritum Aegisthum indignabunda sic inquit: Consors Pericli Pariter ac regni mei Aegisthe gaudes 8Ita quidem vulgo. Manu exarati Ithri, quos vidit Gruteriis, habent, Aegisthe gradere : quidam gudes: unde ipse Iegendum opinabalur, Aegisthe ades m. Quis dubitet nobiscum reseriberct -- gisthe laudes' nempe matrem a s lia verbis tam contumeliosis lacessiri, quod ipsum statim subiungit. Sed inquit aliquis, haec parnm ad Velleium saeiunt. Fateor. At quid vetat, quo minus Vel-Ieio et Senecae lucem, quantam quidem ego possum, eadem opera ossi indam Z Boxuonsius. Λιlserunt hic alii verba Clytemnestrae ex Senecae Agamemnone. Vbi nil plane mutandum, contra quam Putant. Sensus est: tunc me pietatem vis docere, εluum adulterio, Parricidioque te pietatis expertem Esse ostenderis. Eadem illi opera sibi ea gligandum duxerunt alium Senecae ex eadem scena locum.

Clytemnestra multis probris a filia excepta, indignabunda in haec

verba erumpens ad Λegisthum convertitur:

23쪽

Aegisthe ςnudes 8 gnata genitricem impiis

Probris lacessit. Non ait seram aliorum coniecturas, hiberna glacie frigidiores. Legor Aegisthe an nudis' Sane quin sic optimum sensum eruerim. nemo sanus dubital, it. ossius. In Codd. Boilleianis tribus. eia tandem doces. Similiter in ducibu , Meetisthe gaudes 8 Glossa interlineari apposita, quodUM sic me maledicis : et in tertio, Aegisthe conis gaudes. IIvn cis. Vide Grono vii notas ad illa loca Senecae. Factum eius , Haud ia quequaque Procedere hanc argumentalionem. providimus largiter ad illa Tacili lib. XIV 4n n. eap. tar

Quae adeo eine cura Deum e eniebanI, tit mulios post annos Ner sin erium et scelera continuaν rit. Gnvet xn. Rec umne fuerit ab orct ste matrem occidi, cum illa Drostis en rem occidisset; inter usi latas priscorum Rhotorum ex eicitatione, disquisitum est. Meminit Auctor lib. ad Herenti. I, 16, et Cic. I de Invent. II , ubi colo- lr m Orestis firmamenti loco usurpandum, hunc adserit euιsmo Iannimum matris ruast fuisse in Patrem suum, in se*sum ac sororcts,

in regnum, in famam generis et familiae , ut ab ea Poenas liberisui potissimum Pelere debu rint. I. ibanius declamat. 5 tota ores iis apologiam conscripsit. Velleius omissis aliis argvmontis, ab eventu et subsecuta selieitate iudicat. I in Lueanus de Caesaris victoria ot Pompeii inierunt Victrix caussa diis Alacuit. sed victa Catoni. Quod ante eum Cicero pro Ligario c. 6 dixerat: cnussa ab initio dubia tquod erat aliquid in utraque parte quod prObsri Posset e nunc melior certe ea iudicanda est . quam etiam dia adiuuerunt. I ieet hie. ideri possit et, ποθεσει δουλεύειν. Longe autem verior est in boc Iustini, quam Velleii, sententia lib. XVI, 3, 4:ιn Parricidio, nulla satis iusta caussa ad sceleris Patrocinia Praetexi potest. Ne - qne scelus scelere ulciscendum est, quidquid discernant hic potentum domos a privati familiis, quibus mos est, adulandi causa iusti inius iique discrimina confundere et subvertere. Quid quod poeta , furias Orestis non ob aliud confinxere, quam ut immissam divinitus parricidae poenam eo phantasmate signarent, ni suuste doc rent, nunquam impune talia perpetrari Z Cic. Orat. pro Sex. Rosc. 24. BOEO.LR. Vida huc faciuntia apud Riiperium.

24쪽

AD VEI L. PAT. HIST. Bo M. LIB. I CAP. I I 5 Regrinois L in Valde dissentit Eusebianum Chronieon r Mycenis Post moriem A isthi Orestes regna. st annis XV. Credo fuisse LXV. Lips. Valde ab hac supputatione abit Eusebius in Chronieo: in quo egi rorestes regnarit annis XV. Sed Lipsius ropon re tenta-hat LXV. Qitae space summi viri dixerimi non emendatio est. soddepravatio. Xam quum hoe Eusebius refert ad numerum DCCCXLI, rognum voro Tisamoni filii eius ordiatur numero DCCCLVI, elati,inest Ox ipue ius supputatione, XV tantum annos Ore ii tribuendos. Vos ivx. aldo dissontis linquit Lipsius sebianiam Chronicone Mycenis post moriem A gisthi orestss regna i annis XV; credo fuisse x xv. Quae Postrema viri diligentis imi verba ii ii ad Eu Ebilim reis sero i nil enim cau a apparet, cur ita opinaretur, sed ad Velleium, in cuiuς ei dicibus, si sorte sverit I. spro LXX sc. . quod nunc habetur existimari poto t, qui nil uagenarii ii ouam a librario Polius, clitam ab suetore additam. Non dubito, tale quid in animo habui se Lip tumi cui brevitas sua fraudi esse interini non debet.

lut se etiam a Pyrrho . ehillis silis virtute et indiani se Ide iue excidisse vocabulum dis xllabum Pari: Qui se etiam a Pyrrho Achillis silio puri Distulo Dindienoit. Eadem virtute et ca dem Pa

tertiam et se vindicavit, intersectis Λ egistho, matre, ri Pyrrho. Cognatio literariim in ρari et a P)rrho hasce lurbas videri potest concivis e. Sic studium Pnr infra ea p. 7. Tacitus . n. II c. 6or Herculem apud se ortum et antiquissimum Perhibent, eosque , qui postea Pari virtute fuerint, in cognomentum eius ndscitos. Pari modo et apud Columellam psecatur libro VIII, cap. 16: Mox

istam curam sequens aetas rabo si is, et Inti itine locupletum maria ipsa Neptunumque clauserunt: iam tum si orum memoria, quum Circumferretur Marcii Philippi Delut urbanissimum, quod erat luxuriosissimum fac iam atque dictum. Nam is forte Casini cum via Ihoνitem coenaret, areositumque e vicino flumine Iuum degustasset, atque e uisset, improbum factum dicto Prosecutus pari, Pereum, inquit, nisi piscem putaol. Ita in optimis membranis exhibetur locus, nisi quod ρnrι de nostro addidimus. Malim pra terea luxuriosissimum faetiam aeque ac dictum. Simile mendum e nostro sustuli lib. II, e. 39: At Tiberias, qurem certam mmanis florendi confessionem extorserat parens, parem Πj iis Delmatisque

25쪽

extorsit. Vbi mo parens exeiderat Pari librariorum culpa. Praeterea in hoc Velloii loco doetissimus t h. Mimherus malebat seque etiam a Prrrho etc. II 3Νs. V. Mophens Leci. Tuli. II, 33. Quia vel qui pro hic. Vid. Mise. Obs. Vol. VIII, p. 23. Bunn. in mam. Puelne eias Vsitatior loquendi modus, stactae ei. Ma 'vT. Boxhorti pselast eius. Forte an Pactae ius, ut alludat ad inor m Romanorum. quibus voratae, pactae, vonsne. Arnob. lib. IV: Habent speratas. habent pnctas. habent interpositis u*ulationibus sponsas. Et bone pactae r Sponsae enim Romanis propria: nihil tamen muto. Saepi Α- si me in hi talibus peccatum a librariis. Mn K. Non mo enda stelio est, quam . isti stra solliciti sunt, qui sollicitant. De Doratis, Dictis, metis, Sponsis, nihil addo. Res iam trita: et evi non iam pridem hie elamatus Hyla Ap Act D L. Pactae eius, legendum. Pactae et monsae appellantur puellae, quae interposito pacto e spon in procis in matrimonium datae et promissa E sunt. I irg. Aenid. X: gremiis abducere Pactas. Τnlis sutem erat Hei miona Oresti , ut ip e in Ρacuvii tragoedia Hermiona contendit contra Purrhum: prius data est quam tibi dari dicta, aut quam reduum est Pergamo, etc. T l. Ac n. ΙR couiugem Orestis vocat rint illum ereptae magno in murtilus amoremnisgia, et sceIerum furiis vi altis Orestes Excipit incautum, patriasque obtruncat ad aras.

In qnem Iocum plura Servius. Porna. Euripides in Andromache . Iustin. XVII, 3 et, et quos ibi anno taxit ne eone iliavit felicis meia

moriae vir, Matthias Bern oggerus. DoL LEn. Tale ac, Donsae eius. Vide Nonium. Aldnq, Paetne ei. Ssed nihil mutandum esse, monuerat otiam Acidaliu . Vo vs. Vitiosa atque interpolata oratio. Nota

enim Λeeium aut Pacuvium hie loquentem audimus; sed politissimum melioris nevi scriptorem, quique casoos illos loquendi modos, si quis allia . procul habeat. Vt demus lamen latine dici ρα-

elam alicut is, quae alicui sit Paeta ac desponsata, vix excusari Poterit το pacta eius, Pro Pucta sua. De ores te sermonem ess meminerimuη oportet, cui Pacta Hermion , non Ρvrrho. Nam

Pyrrhus Oresti pactam abduxit. Vine simul tales Pyrrhum inter actoresten grnvissimae, quae demum in caedem Purriti ab Oresto Perpetratam eruperunt. Non recto procodit igitur oratio Pssct Dissilired by Corale

26쪽

etrus, et eum interfecit: qitum in una eademque verborum periodo τὸ eius ad Oresten, το eum necessario ad Pyrrhum debeat r serri. Quare persuasum habeo, ut credam Velleiana a manu esset nam

quod Paclite sibi ete. nuptias occvcra , De*his enm iaterfecis. I.ivius lili. I, cap. a de Turnor cui pacis Laoinia anta adrensum Aeneae fuerat; apud Iustin. lib. II, 15 : Proditionis Praemium cur. a Xerse nuptias stine eius paciscitur. Sit ergo locus hic ex interpo- Ialis unus, quales et non paucos infra exhiberi liquidis, puto, argirinentis evincemias. Sed et mox a Velleio esse opinor: ρost or sine interitiam, vel Orestἰ, non Orestis; ita enim meliori aevo scri-Ptores romani usurpabant ut pluriinuin t Vlixes, misi, Achilles, Achilli, Euripidi, Themistocli, et mille talia. OresIes, Oresinae a soni semper. de quibus copiose et erudit , ut solet, vir sum-rniis Gerardus Iohannes Vossius operis grammatici de analogia libro II, cap. '; Iu, iiiiiis ex vetus lis eo dicibus lib. XVII, 3 in hae ipsa narrationer Insidiis Orestae. Apud Ciceronem ad Altic. lib. V, ai r maximum bellum impenda : nam Orodas Parthorum regis Inlius in prooincia nostra est. Sic lege: non euim Orodes, sed Orodae

filiu Pacorus hollum gessit. II iaxf. V. Mise. Obs. vol. IX, P. SU. Delphis eum interfeci Ad Patrias aras, si e tuler altaria Dei. Iustinus lib. XVII, cap. 3; uota res ex Servio ad illud Poetae lib. III, 2 7 et

Et ρatrio Andromachen iterum cessisse mariso. Sc ΠΕΩ .

Lydus et Tyrrhenus in Tyrrhehum, ait Tacitus IV Ann. 55: dumque Atye rege genitos ob multitudinem dioisisse gentem. dum patriis in terris resedisse. Tyrrheno datum n oons ut condereι sedes. Copiose et sua tim Dionysius lib. I, et Strabo lib. III. Scit n. ide Lipsit cominent. in Tacitum, ei Casauboni tu Strabonem.

Sterilitiale gum Uane unam esse ex causis, cur sedes suas mutarent gentes, ostendi Oxemplo non uno ad Tacit. lib. XIII, e. 55, ubi ait: Chamaporum quondam ea aroa, mox Tubantum, et

post k sipiorum fuisss. GR TER. Peroeelus in Baliam Is pereectus malebat idem, de quo supra, Munkerus. Sic infra cap. 9: Is Perseum Agenii proino dei cis , lib. I l, cap. 3 et L fugiens. Pari modo castigabat infra locum cap. IO:

27쪽

D mandataque svosuit; vel το est post missus delendum cense. hat. HEI's. Et loco es Aeolis eum sive region m , Tyrrhenum , incolus, Tyrrhenos; mare, Tyrrhenum iiii elligit. Historiam habes apiadΤaeit. IV A. 55; Strabon. lib. V. ubi AFs rex fame et sterili releconcius, altero Q duobus filiis Lydo sorte detento, alterum Tyrrhenum cum maiore 'Vuli Parte amcndasse, memoratur, etc. Addenda quae Ca a ita,nus ex Festo Servioque ad cum locum notavit. Plonius illam samem Et dem ἰ grationem narravit Herodotus lib. I. Diodoro, lib. V maris appellation m indo petit: quum Tyrrheni plurimum classe pollerent, et imperium maris obtinerent, factum esse, ut subiectum Italiae mare, de .sorum nomine, Tyrrhenum diceretur. Alias opiniones suggerit Servius ad vers. 2 en. I: Gens inimica mihi Tyrrhunum nuMigat aequor. Appiano Tυρρηνικοὶ αποικοι in Punic. meantur; Iv linvs Tuscorum porti os a Lyria Menisse scribit XX, 3, 3. Atque ita quidem communitor de Tyrrhenornm origine traditur. Dionysio tamen Potius Ddigona , quam redornae videntur lib. I, cuius arguinon in s a dii 'rsitate linguae, religisnum, legum, studiorum praecipue pelitn minimo Brena existimat Lipsius ad Senec. Lon sol.

Pori Orestis in eritum inlii eius Penthelus et Tisamentis Scribondum est Ponthitus ; ic enim habet Pausanias. ol grae ei scriptores. Pati an lae v rha ex Corinthiae is sunt baeei Tον δὲ λεστου νοθοωIΠενθίλο, Κιναίθαν εγρα ρεν si τοις ἔπεσιν Ηριγο νην την Αἰγίσθομτεκεῖν. Vns 'us. Lux huie loco Straho lib. XlII, quem videt simul

nois, no trum annos octoginta post Troiam cyptam, illum sexaginta duntaxat ni moraro. Mnto R. uace ot quae xequuntur illustrari

28쪽

post Troica sempora, sub ipsum Heraclidariam reditum in Pelvonnesum. Ita sile diserte ille vult, a Troia capta ad hune reditui nannos esue inter lanitim sexaginta A Velleio tamen, quum alii Chrono logi, tum vetus ille et industri u Christianorum Tatiatius stat; qui notat Homerum Disisse προ τῆς Ηρακλειδων καθόδου, τάτα Tircoi κα ἐνδοτερο των όγδοήκοντα ετῶν, rente Heraclidarum re-disum , Post Troianas res Paullo minus annis O Ioginta. Idem numeru in Plii lare hi, do ni inero. An igitur non seripi uni Strabo in nix corrigendum sit, tu, amice noster Ca aubone, qui Aelius illime diris A. vido. Li q. Magnita Scaligor in animadversi ovibus Ela sebianis quatuor nobilia intervalla, inter e Iade in Ilii, et primam olympiadem nolnt, quibus tanquam metis designant tempus illi duriores Chrono Iogi, Herodotus, et alii. Primum est Ηρακλειδων B Troi. cap. 8o an . t nain. Euseb. 8 i5ὶ; a. οἰκισμὸς ΛέσBου καταπολεις post eladem Ilii iaci in. Eiiseh. 9a5ὶ; 3. Ιωνικη απρικία, και κτισις Κυμης Φρικωτιδος , post Troi. ilio in. Euseb. 97γὶν 4. κτισις Κωης ὐπο Σ. -ρναιων, i58 post Troi. in . Euseb. 993 . De primo hie agondum, id est de reritu Heraclidarum. Prorsus

celebris est hic character, prinium quodammodo initium historiae verae; sed in dis orsa tempora coniicitiar ab historicis: sorte quia conatus irriti της καθοδου, id nomen a nonnullis tulerunt Z sicut bene coniicit Se aliger in Euseb. Nam Heraclidae, mortuo Eurystheo, a quo Peloponneso pnisi fuerunt, quum primo reditum conantes, eaede Hylli ausi excidissent; posteaque rursum frustra quum Conalum resum sis ent, tertia demum vice, Tisameno in P loponneso imperante, destinata perfecerunt. De Primo conatu et Interitu Π1lli mi. . Diodor. lib. IV, et Tegeatarum orationem apud Herodot. lib. IX; Pausali. Λrea d. In tempore ulli mi οι veri reditus designando consenti iant Velleio non Talianus modo et Plutare bus, de quibus Lipsius monuit, sed Thuerdides etiam εν τnλαυγει προ- scorma severissimi operis. Λee edit approbatio recentiorum. Maliger in animadv. Eu eb. Certum est, inquit, octogiata post Ilii excidium annis ueraclidas patriae restitutos imperiam Peloponnesi obtinuisse. Idem Calvisiu Chronologi am accutulissim v. quisque dicunt. Strabo lib. XIlI, pag. 58a, sis tantiam anno Duruerat. Quo loco tamen, si sexaginta annos ad Penthili in Thraeiam

Progressum sire 'Peditionem reseras, et siti od sequitur, υπ αυτην

29쪽

τπν των Ηρακλειδων εἰς si ελ-οννησον κάθοδον, non praeci se, sectsi πλατιι stimas, sicut fieri aliti l Chrono logos intordiam videmi saei te conciliabitur cum Nostro et veritate. Quod xi hoc duri u .idebitur, non possumus Straboni, contra eos. quos Praediximus,

et Pausaniam, qui Tisameni imperio, non Penthili tribuit hune reditum. auscultare. Dicat hic aliquis: Pausaniam in Messon. di-eere κάθοδον Ηρακλειδῶν γενομένην δυο γενεα ς υστερον, duabus post conjectum bellum Troicum aetatibus necidisse reditum H raeli rum. Iam si γενεα, secundum Muretum Var. Lect. X, 8, et alios, triginta annorum statuenda est, prodibunt non 8o e le-rornm, sed 6o Strabonis anni. Verum quemadmodum certissimnm est eos errasse, qui Ap. Homerum Nos toris γενεας sde quibus Mu- relusi pro singulis saeculis, sive centenariis acceperer ita prorsu periculosum e t vel praecise , vel ubique de 3 annis pronuntiare Sane nee Latini saecvlum et cetatem hoc significatu , quo γενεαGraecorum plerumque accipiunda venit, certo annorum numero άet pomus definivere. Qitin imo variare isthaec talia pro captu a Ceonditione lemimrum videmus. Sic respectu μακροβιότητος primaevorum hominum producti res aetates numerat sacer codex: quas in angustiore post rorum aevo, usus loquotidi ευλογως contraxit. Itaque, ut ad rem revertamur, tam proclive nobis fuerit, de quadraginta et ei rei ter annis, γεvεαν neci pero, quam ἀlii' riaginta existimare libiti t. Certe apud Mattha oum Evang. IV. 34. et Luc. XXI, 3a, γενεα io eirciter annis inclienda erit, ni Erasmi. Begae, aliortim lite expositionem, simplici sim nin cilicet, et scopo lex tus accommodatissimam i V. 1Inrmon. Evangol. Gorbardi cap. 363 sequamur. Addo Grotii l. B. I l. , 7 nnii ol. de ipsa disputatione chronologica τῆς κατοδου, vide I . Petar. Doctrin. tempor. lib. IX, eap. 3 . BDECI ER MPonthausὶ Pelit hilum Orestae succos i Ar Strabo in G ographi ei, auelor lib. XIII; de Tisameno Pausanias in Corinth. Ορέστου δε ἀποθανοντος , εαε Tt σαμενὸς την ἄρχην Ερμιονης της Μενελαου καὶ λεστου πάις. Quidam Tisamentim primo loco, sicu

alii Penthilum ponunt; et in annotatione ann3rum maxima Oeeur rit discropantia. Velleiana quidem computatio in se sp elata finiis

congruit. Nam si Argistho 3, Oresit ;o, Penthilo et Tisameno 3 annos tribuimus, est cietur oelogenarium istud tutervallum a Troiae Dissili do by Corale

30쪽

exeidio usque ad Heraclidarum reditum. Verum si hanc senion tiam com aliis eonferamus sputa cum Asrieano, Eusebio etc. 1, deprehendemus, tam certum esse, Orestis liberon diutius quais triennio imperasse, quippe quum Penthilo aa anni, hec pauciores Tisameno assignentur , quam incertum, imo salsum μst, Orestem 7o annis imperium tenuisse. Igitur illud Volt ii triennium mal domi hi semper suspectum fuit: existimabam lite aliquando, Λ uetorem seripsisse Mycenis; aut loeum Plane corruptum mi lillimve es mat obstabat hule opinationi congruentia tollias intervalli, de qua antea dic in m. Nisi quod rursum infirmabatur haec cogit alio, postquam de ro Orestis annis san I cIleius se. ita seripseriti meritis dubitari coeptum est. Conticiant hic ampliu qui otio et ingenio abundant. BopcLΕn. Reponenduin ex Graecis Penthilus , quod omnes sere viderunt. Voss s. Centesimo et vigesimoi Ioseph. Scaliger ad num. 8aS Chron. Euseb. notat: Ηρακλεως ἀποθεωσιν ide qua vid. Diodor. IV. elleius Paterculus ait conligisse annis 32 ante Heraclidarum reditum, hoc est 4o annis alite Ilii eversionem, numero 793. Quod salsum convincit numerus 3IS, quo agon ol Impinetis ab Hercule est instauratus. Hac lenia, ille. Diligentior s ergo Chron logi 'S cire iter annis ante Ileraclid. reditum, Herculis obitum

Pelopis progenies Ηoe illud celebre tempus, qnod erebro in

antiquis Chronieis quasi nota ei cbaraeter temporum signatur, roditus Heraclidarum. Λlque ab eo initium plerique iaciunt historiae verae. Diodorus lib. IV ἔ-ὸ Κυμ-ς, Iσοκρατους ων μα- θ π1ς, υποστησαμνως γράγειν τὰς κοινας πραξειε, μεν πα- μυθολογίαις υπερεβη , τα δὲ ἄπο τῆς Ηρακλειδῶν καθοδου πραχθεντα συNαεαμενος , ταυτανν αρχην εποιπσατο υς ιστορίας νομοίως δὲ τουτω Καλλισθενης καὶ Θεοπομπος, κατα Miv αυτ vn λικιαν γεγονοτες , άπέστησαν τῶν παλαιων μύθων. horus G manus , Isocratis disc*ulus, eum res publice gestas scribore ins Atuisset , veteres quidem fabulationes omisis; illa vero, osse ab Hernia clidariam reditu facta , colligens, hoc initium fecit historiae suae. llisthenes et Theopo tis . qui eodem aem vixerunt Pariter, ut Pse, abstinuerunt a priscis stibulis. Varro paullo aliter tamen tem pora in huue finem discernit apud Censorinum, cap. 2I: Varro,