C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

271쪽

eorum mutationem mutabiles animos eo flecterent, unde maloe spes ulsisset; loquemur enim ita ei in Velleio non ineleganter, ut arbitror, ita loquente. BOEC .ER.

eret, temporibusque insidiari videretur Malim, agere. Quod

nisi per alios steterit, per me facile cadet. Voss. es maior uisseι potentiaeὶ Libentius legerem, n Isisset. M 13vet. Aldus legit nouisisses, ego relineo adfuisset. PuTLAN. Λldus bene nifulsisset. Rapuri . Divinavi aliquando scriptum Auctori, vesmaior adfuisisset potentiae, signra eleganti, et auctoribus frequentata, neque adhuc poenitet, quamvis non adsperner scripturam receptam. Gli Mnus. Aldus reponebat, assulsisset. Quomodo iam ante euin legebatur apud Cuspinianum , qui hunc locum citat.

Vos . Incredibile dictu est quantopere niihi hic placeat, mulsisset. Boxu. Scriptus liber adfuisset μὴ ita Iustin. lib. XIII, eap. ar Vlvero mortis eius Mes adfuit: an morti ' ut libro XVI it me ostentis es defuit. Uri's. Sed commonior locutio est affulsisses. ni ita quoquo ves a stere dicitur Livio aliquoties, sic Apulei VII Met rSed in rebus scaeois nd his fortunae nutus hilarior. exm m. Marcell.

XXIV, at Salatarem genium n Isisse sibiὶ Ita est re, de quoad Quinctil. decl. IX, 7, et XII, 4. BuRM. V. Misc. Oh s. vol. VIII, p. 35, 368; vol. IX, p. 23 .

Moenibus sociasque in Displicent sociisque, nec germanu sunt. Soesi romanae urbis, duriter dicuntur. iidem Pugnasse et Uectasse, salso. Nam cives quoque parte una pugnarunt, nec socii sane speetatores ulli, sed actores. Denique eopula in voee sociisque non pro sermonis textu. Nos credimus suisset sub ψsis moenibus solisque i sive ocuΓsque urbis Romanae, pugnantibus vectantibusque quam fuerit exitiabilis. Haec pugna, inquit, commissa non ut aliae procul a patria, sed apud Ianiculum , sub or atque oculis romanae urbis , quam tristis si inestaque fuerit et pugnantibus , et spectantibias, aegre diei pote t. Sic mihi videtur: et rogo nequis ἄπειρος των κριτικῶν κριτης επω. Lim. Suspicabar aliquando fuisse potius scriptum, sub ψsis moenibus, idest oculis urbis Romae, Pu antibus e nequo nune muto tactum; se itur enim illud, idest, exprimi ser nnica a seribis litera, hinc inde latorum punct cincta; sic mox No ter cap. a 3 r Vaternis, idest Ponlisis sinibus sontentum esse iussit. GRvT. Locus obscurus, ac corruptus, quique Duiliet Corale

272쪽

diversa eruditorum Ingenia torserit. No minimam ut alio ite rescribimus , sub sesis moenibus, focisque urbis romanae, etc. Sensits Perspicuus, et qui non egeat interprete. Nec absurda lamen Ibist ii coniectura, ut quidam rentur. Ρutabat ille, pro sociasque legendum, oculisque , ut sensus fuerit, hanc pugnam non commissam Procul a patria , ut aliae , sed sub oro et oculis urbis romanae. Voss. Varie loci in hunc direxerant eruditi. Lipsi iis pro sociisqua eponebat oculisque. Sed quam ineptum sit oculis pugnantibus, quivis videt. Nec multo melius Grut rus. Ego locum sic constituo: cuius, nempe Proelii, commissi, miratique sub ψssi moenibus. sociis quoque urbis romanae pugnantibus, Nectantibusque , quam fueris eoentus exitiabilis, vis verbis e rimi potest. Boxn. Lipsius Oculisque, Vos si iis focisque: haud male uterque; atque ila voluisse Florentem quoque Christianum reor, monento Puteano: nam locisque, Pro menda typographica par est haberi. Putem nihilominus fossisque; quae quum moeni hu' rectius coniungiantur. Tacitus Annal. XII, cap. 16: urbem editam loco, et moenibus fossisque

munitam; de fossa urbis ab Anco Martio saeta, ac fossa Quiritium dicta, Lirius lib. I, cap. 33. I xi s. Mihi oculis pracplacet, nee

opus conitangere oculis pugnantibus. Sed ita constriae, cuiusi proelii in commissi ρntratique sub moenibus et oculis urbis, qunm fuerit eoentus exitiabilis pugnantibus vectantibusque Sic cap. 79. Gratas sub ipsius Caesuris oculis accepta clades; ubi vide Aet-dalii notas; ita sub ore urbis esassem accendit, Flor. II, l5, ut Noster in s. cap. 84, in ore atque oculis Antonianae classis: et i laeonitos alii *θssa minime omnium placeti BuRM. V. Misc. obs. vol. VIII, p. 457.

Repensata est Vide ad lib. II, i a. In corpus mortui contuli Nam lectum eius popiatus diripuit,

corpu', more recepto. unco traxit; interiit fulmine ictus. Scii K. ωτε γαρ μασος ουτως καὶ πριον επεδείξαντο Ρωμαιοιστρος ετερον στρατηγὸν, ως τὸν LIομm1rου πατέρα Στραβωνα. non erga alium ducem Romani infensius saeWiusque animali, quam erga Strabonem Po est Patrem erant, inquit Plutarch. Pompei. pr. , cuius comus , quum fulmine ictus evirasset, dum sertur, Ieclo detrae n , Omnique ignominia assectum, idem momorat, causam tuo eius odii exprimit: απληστον χρηματων επι ζυμαν.

273쪽

dum tantii ni suisse putat. Ruforum unam . alteram Strabonum .e Rufis autem quidam Bithynici sunt dieti. POEAN. Carol. Sig n. Cominent. in se l. triumph. Rom. ad an. V. C. 6ra, et onuphr. Pan min. comment. in lih. I Fa l. ad an. 633. BOEcL.

peius , hinc Martianus superare ait centenarium numerum, qt muad Pompeii Magni consulatum dumtaxat LXX intere edant anni lnostram seri pluram tuetur Leopardus Mi cellan. lib. Vt II, e. 8.ScnRGR. Pomρ ius, recte opinor, quod ad praenomen illud allinet; nam quod ad n uinorum, Pompeius ille ante annos in in iis

Ini in tro consul miti de hoe Pompeio aliquid seripsit Velleius in principio libri hilius. PvTEA . Mox C. Marius Luean. II tQuis fuit ille dies, Marius quo moenia Dictor

Intra 'ite quantoque gradu mors saeoa occiarris p Jobditos cum plebe peris e lateque tinxutur. Ensis , et a nullo reoocatum est ρEclorejerrum, etc.

Legondus prae ertim Appianus I, Beli. civit. , qui etiam indignas

mortes tam illiis trium virorum , quos hic nominat Velleius, deseribit. BOEctia Cn. Marias, editio IIbetiani. In modiocres Alias, excelsissimi quoque, atque eminentissimaseiseitatis viri. Putavi legendum, excelsissimi quique, atque eminen- issimi cisistitis viri. M 'vT. I am apertam mendam saltero tam culatos Argos politi sep Nam ipsa se quidem verba reselliant. Quomodo mediocris saevities, quae in tot talesqire viros varie grassata Z Nec ειρωνα hele Velleium agnosco. Sed emendetur quam primum me a uetorer neque licentia in mediocris sa itum. sed excelsissimi quique eminentissimique i sic enim ei heic malo νeii sentis viri variis sumticiorum generibus Necti. Λntiquus sei liceta 'eu alivi ssexu errorem peperit . ni eapiti vocis praepositio as-hveretur. caudae si hilus praecideretur: cui tam n etiam verbi s nitentis initialis litera occasionem fecit proniorem. Vtinam omnes In Vellei viti coniecturas nostras tam saei te praestare astqnis arbitris possim . quam hanc probatum iri usti iniquissimis confido. AcioAL. eius Q immediocri, neque habet gladiorum. Deinde Diuilir Cooste

274쪽

V t. eil. Basil. quae apud nos codicis scripti loco psse debot, sto habet: excelsissimae quoque atque eminentissimae ctollatis viri; nbisorias e pro ci tutis, non male reponatur dignitotis; Possum simi-Ies Velleii locos proferre. ΡvTr1 . Mutatur istud ab aliis, nimis lateor licentia, in neque licentia in mediocres saepstum, sed ubi, qtiaeso , bellis ei vilibus saevitur in medioeres, hoe est in membra pi inino in capita semper euditur faba; ita quo proximum vero es immedioere hic sumi pro simplici suo, nisi quod ιιι intendat signiscationem verbi, ut facit in inserolae, instringere, aliisque voci bi η multi . quorum mentio frequens apud criticos. Rhenani odit. exhibet, nequct licen in gladiorum in mediocres saestitum'. sed praeter sidem codicis scripti, in qna restat lectio prima , ut diserto testatus est Biarreri u . GnTTER. Corruptus locus, quem ita logendum piato : Reque licentia in mediocria saeoilum, sed excelsissimί quique et eminenlissimi ci latis viri. Popva. In MS. sui tr excelsissimi quoque atque eminentiss-ne ei laus viri, etc. Totus locus ita refingendus videtur: neque licentia ia mediocres saeostum, sed excelsissimi quique, atquct eminentissimae dignuntia viri, etc. Scio, Grutero visum το immediocri retineri debere; ut sumatur pro simplice, mediocri, nisi quod in intendat significationem r sed magis placuit Acidalianum, in mediocres. Pro cisitatis vero non dubitavi reponere dignitatis, ni ingeniose coniecerat ei. Puteanus. Itaque

sensus horum verborum fuerit , saevitum esse, non in mediocres,

sed in ipsa capita, ut in bellis civilibus fieri amat. Voss. Rhenani et Reidalii seripturam pro commodissima habui, secutusque sum. Nam quod non nemo existimabat, immediocri i quod hic legebatur pro simpliei mediscri poni, curiosius videtur, quam verius.

Pro eminentiss-ns es latis Puteanus em. dignitalis substituit rPotest tamen et vulgata tolerari. BotcL. Neque licentia λmedioerisaeWstum, sie v iustus liber; scribe, neque licentiae immediocris sne tum, vel in mediocris, vetori ratione scribendi pro in mediocres , deindε corrigendum, sed excelsissimi quoque atque eminensissimi essestalis visi; nam et sie in membranis sui it nisi quod emι-nentissimi pro eminentissimae est a nobis. Minus bene cl. Puteantis excelsissimae a c. dignitatis, quae coniectura Vossium tamen habilitnpprobatorem; quod nollem factum. Popina sero, ut nos, nisi luod is licentia servat intactum. Ilaiss. Neque licentia gladiorum

275쪽

in me. Locres s-οι una, Rhenanus edidit, quod an ex coniectura

seeerit, an ita in MSS. invenerit nescis r certe Lipsius, toste Ra phelengio, probavit; Burrerii fides in multis iure suspeela est, qui saepe lectiones formavit ipse dixersas a eodiee illo primo; mihi certe non displicet, ut velit. non unicuiquo militnin suisse lieentiam datam in cives gliam mediocres saeviendi , sed quasi iure, et iu-henti huΑ Mario, et Cinna, animadversum tantum in eminentissimos viros ; habilit sorte Velleius an is oculos illa Cieeronis lib. IV ad Famil. ep. 9: mugna gladiorum est licentia , ut ibi reele legitur . non gladiatorum; eodem modo gladiorum in renitalem Noster dixit cap. a. et i ab huius libri set Cie. X ad Fam. α 1. Si illud in medioerin exstaret in scripto codice , vehementer Placeret; saepe enim neutro illo gonere usos scriptores. pro masC

Iino. notavimus ad Quinct. decl. I, 6. Bvav. V. Misc. obs. Tol. IX , P. 348. Merula autem , qui ss sub a Mentum Cinnae eonsutilia abrica serat in Ita docui legendum; antea consulis; inepte. SCHEGE. V. C.

consulam; recte. PvTE1 . Consulatui Cinna, quum ei a senatu coasulatus abrogatus esset,

Insignia interim consularia retinuit. Quod eo notandum fuit. titsppareret, vulgatam huius Ioel scripturam aliquo modo de tandi posse. Non displicet tamen consuratia , quomodo Griphio , Mar-nessio, Stephano, Schegkioque editum. Qui lamen minus eandido hanc emendationem sibi adscribere conatur. Voss. Confusum. Ita Rhenanus edidit, ne de auctore huius ieetionis in post rum dubia tetur. BOEeLER. Immo in Rbenani edit. est eos. abdica emι, quod est consulis; nam consulatum sere in logris literis exprimere solet, et ita lavisset hic consulis legi Cinnae, in euius loeum ipse sussecluserat. Se abdicare vero absolute etiam est in i L. a, S. a. D. de O. I. uti omnes magistratus se abdicarenti l. ao fi de ossi praesidis. Lemtus Caesaris, idest yraeses Des corrector ρrovincias abdicando se non amitiis imperium. Cicer. II do Nat. Deor. . 4r Augures rem ad senatum : senatus vi abdicarent. Consules abdicaMerunt, scit. se.

276쪽

Antoni, cuius laceris pendentia canis, Ora ferens miles festae rorantia monsas

Quos ipsos Non dubito, quin ψse scribendiim sIt, non sesos,

ut legatur Quos ψse facundia sua moratus erat, etc. nam verbum ipse aliquanto εμφατικωτερον videtur. Vasi A. Immo ipsos hic habet emphasim; nam raro eloqnetilia gladios moratur; nunc vero ipsos illos gladios, strictos Et paratos in necem, moratus erat, sed accedente iussit uarii Cinnaeque perael a caedes. BFRN.

Conclusit se loeo nuer cniae arennque ρerpolito, illatoque igni, qui vim odoris excitaret in Non absimile exitii genus subiit ille in

Nile, i a sabella moechus, qne in astuta mulier, fullonis uxor, in Pinato adventu mariti et vicini turbata, subitario con illo, viminea cavea subist tum conlegit: et cavea quidem, ut ille describit,qune fustium flexu in rectum n regnia cumulum lacinias circum tres, s usa candido fumo sulfuris , inaurebas; sub qua iuvenis acerrimo gravique Odore sulfuris inescatus atque obviabit alus, intercluso spiritu, dissiuebat, et ex ingenio vivacis metalli, erebris sternutationibus suecutiebatur. Sed quid ego hie et verborum e Darrationis ordinem carpo Z Festivissimam fabellam dignamque auribus et tuo cachinno, ex ipso potius auctoris ore, nequaquam certe asinino, accipe. Invenies lib. IX Met. Acinita Perpolito Verius fuerit perit o. Lips. Lipsius verius esse putabat perlilo. Mihi veterem veramque seripturam mutare religio est. Caelius Aureliantis lib. I, cap. a Tardarum passionum: Sed neque yraestantius quidquam antecedentium causarum, ut adustio, cruditas, vinolentia, atque exercitiam mal cibum, vel mansio stremmnus in veluncis affertur, aut no- ρoli ura in muris pnrietis

cubiculorum. Vide etiam Fe,tum in duolutones. Voss. Defendit et permisto Boeeser. in indice. Sed si Iocus yemolitus, idest penitus

politus. et opere illo albario sive tectorio absolutus suisset, non inde Deile suἰς Et exstinctus,qitum id ex recenti calee accidere soleat. Id

docet similis interitu tit plurimi tradunt, Imperatoris Ioviani. Sie enim Amm. XXV, io: Fertur recenticalce cubiculi illiu ferre odorem Dissiligod by Cooste

277쪽

noxium nequi, isse, otc.; ubi similem orosii locum laudat Valesius in quo etiam 'araeses silici dicuntur. Et Appiani, ubi γε diριστον οἴκnμα dieitur, quod minimo est ρemesuum, sed recenti perlitum calce. Lineres vero et pius compositum in hac re Propria esse verba , potest videri apud Hein s. ad Ovid. II l Art. , a. a. Villas ne lectorio

quidem ρraelitas, dixit Caio apud Geli. XIII, a 3; unde et hie praelitum posset legi; ita idem Geli. II , cum f. ιeatur atque praelinitur, sit ρraestigiosum. Bum. SimuI exitiabilii Geminat quoque particulam simuI Livius et

Quinetilianus, quae eamdem vim sere habet, quam cum et tum , sive partim. Sic quoque Graeci Mn. μὰν , αμα δε. Plutarch. περιπαιδ. ἀγωγῶς. Aμα μὰν τῆς τῶν σωματων εὐρυθμίας ενεκεν , αμαδε καὶ προς Ρωμην. Pττε,3. I id. Raph. Regium ad Quinctil. lib. I praefatione; omitti ta inen hanc particulam semel positam Etiam solore, docet Gro novius ad Liv. XXXIII, I a. Bunae. Mortem obsit Ita saepe Noster. Torentius Λndria ac t. I, sc. 3 ;Virgilius X, 64i : Morte Obita, qualis fama est volitare Araras.

Mortem mvis volo quam arbitrio inta orum obsiti Opinor momtem mvis suo voto; exciderat το suo, quod ex ultima littera των mvis et prima sullaba τῶν voto iterari oportuite sic infra cap. a 6; pari modo scribendum reor, nunc sua υirtute eminet, Patria latet;

ubi similiter peccabatur, cap. 55: Ibi Primo varia fortuna Pugna-ost, mox sua, ut pulcherrime castigavit magnus Lipsius. BL 's. Et qui fuisseti locuples, feret nocens , sui quisque Periculi merces freti Desideratur copulat qua inserta lege , suique quisque periculi. Infra cap. 28 , et sententia, et verba, Et horum structura geminar meretque quisque merces mortis sane. Illud paullo diversius, simile tamen , quoad sermonem , supra cap. 3r Belinque non causis inita, sed prout eorum merces fuit. Simillimum hoe Flori lib. III, cap. 13: Sed haec Φsa in perniciem redibant, et misera respublica in exitium suum merces erat. Simile item Petronii ab alio ante nos allatum , itemque Sallustii indicatum. Acin,ia Bene Ae idalius suique. Vos . Locu Ies, feret noeensὶ Πλουσίοις γάρ οὐκ εστιν με εἰρnun προς τον ἰσχυροτερον ἐν τοῖς τοιουτοtς γίγνεται. Diostibus enim Ahuiuscemodi casu nihil contra vim potentiorum tuti est, inquit Dio Diuitiaco by Cooste

278쪽

in descriptione triumviralis, quae Postea secuta est, proscriptionis, lib. XLVII, et rursum, quum in aliis occidendis tum ρrae sertim in dioisibus pronitissimos fuisse, asserit trium ros', id litonon sine causa: παμpoλλων τε γαρ δεόμνοι , καὶ ου κεχροες οποθεν αδλοθεν τας επιθυμιας των στρατιωτῶν αποπληρωσωσι , κοι unu τινα κατα τῶν πλουσίων εχθραν προεθεντο. Quia enim multa prorsus ρecunia indigebant, ne rue eulere aliter cupiaditatem militiam ρoterant, communem inimiciliam dioilibus indix runt. Vide talia in Plutarchi S1lla. BoxcL. Fieret noeens Innocens. Ed. Rhen. sorte, feret Alde nocens , ut saepe illa vocula inde intercepta fuit. Brnu. Merces foret Infra Noster, c. a3: Fieretque quisque merces suae mortis. Petronius 4rbiter r- qua re tam ρerdisa Romausa sui merces erat, et sin vindice Praeda. Ad eumdem modum loeutus Sallust. Catilin. ScuEGK.

Foret, Vocula illa fores auctore Lipsio deletor, tamquam glo

Vec quidquam videretur turpe, quod esset quaestuosum in Fuit et supra cap. 3, illuc huic prorsus simile, nec quisquam sibi puInt turpe, quod nisi fuit fructuosum. V l videas, quam saepsi sui ipsiussit imitator Velleius. AC In L. Et septimum Marius, Tolle το ei; ita Livius passim. II in s. Morbo oreressus Laterum, ut ex Posidonio Plutarchiis scribit.

m taentur eum virtutibus vitia , haud facile sit dictu, utrum bello melior, an pace Perniciosior fuerit, adeo quam remρ. armalus Ser Maiat , eam primo toςatus omni genere fraudis, Postremo armia hostiliter eperiit; adde II, 32, 5. BOEcL. Quadrantem solui Vt usura annua quadrante solveretur ; erat autem quadrans centesimae tres; ternos igitur nummos ex centenis pendi, uxurae nomine Flaccus voluit. M 136. In scholiolo Aldi Manutii in hune locum duo sunt foeda errata; neque enim lex ista Valeria erat tantum de nsuris, verum etiam de capite ipso et sorte, ut quartam tantum aeris alieni partem debitores solverent. Λlter error est, quod quadrantem centesimas tres exponit.

279쪽

Erit ergo quadrans usura triginta et sex nummorum Brinuoruml,ro centum, quia centesima ea dicitur, quae pro cent nis nummia

duodenos quotannis pendit; quo quid ineptius diei aut existimar,

potest Z Quadrans autem usura est, quum in centeno nummos tres Praestantur , quae etiam quarta centesimae appellari potest

ea ratione, qua Paullus I. C. per seruam centes ne intellexi trientes usuras in l. eum quidam in s. fr. de t si iris. PvTEas. Quadrans hic est quarta pars. sortis, quam creditoribu solvi, tribus partibus deperditi, iubebat lex Valeria, lata a P. Valerici Flaceo eos. anno 667, quae Θrat turpissima et iniquissima. Similiter Ci-estro ad Λlticvm semissem vocat dimidiam partem sortis , et Vlpianus bessem Octavam partem pretii. Alii intelligunt quadrantem usuram, qua in centenos aureos tres ei aurei praestantur. Sed non debuit Velleius legem Valeriam dicere turpissimam ob usuras quadrantes, quas in usu fuisse constat ex responso Scaevolae, lit. de annuis leg. lib. XXI; et trientes nominat Cieero ad Allieum lib. IV. Vlpia nil lit. de administri littor. lib. VII, et tit. ad legem Falei liam lib. III. Popv . Idest quartam Partem, ita ut tres screditi an usuras partes yerirent credi ori , quπria deberetur. Est hoc ς nus noWarum tabularum, quare Velleius turpissimam Mocri hanc legem Valeriam , quive quae et manfestam ho res iniquiatatem, quam summae ac inexsverabili necessitati publione dola dilata , et seditioso Potius turbulentoque esset consilio a trib. H.

quo sola casu, ubi usura. sc. Neluti tabes omniabus arrosis ad comPus ψsum Peroenere, decreta nosearum tabularum, mecis ineosta

bilis subsidii, aliquando excusari posse videantur. V. Cael. Bh digi n. XII, to; kntonius Rugii tinv nihil aliud quam nominae

hanc legem. cuius scilicet circumstantiae et his oria plenius amia auctores suerustes non perscribuntur. Bo L. Vide de hoe loecieruditis i me disputantem virum summum Gronovium de Pecunia

veteri lib. IV , cap. 5. Cuias faeti meri ni Nam a C. Fimbria legato suo inter eius esti Vid. infra, et Appian. in Mithrid. Pττει n. Liv. epit. LXXXII r

Ierius Macetis consul collega Cinna missus, ut succederet, Propter aparitiam inoisus exercimi suo. a C. Fimbria legato ipsius uuimae audacine homine Oeeisus est. Adde Velleii II, a 4. MEc u.

280쪽

munitum fuisse Piraeeum, seribit Orosius lib. VI, cap. a. Florus quoquo . mox subruto Vmeeι Portu, in quit, sex quoqιιe et cmρltas muris. Vid. et Appian. PvTE '. Vide egregie de illi, muri, Pirao ei agentem virum celeberrimum I. G. Graevium ad Flor. Iib. III, cap. S.

tum caesa scribit, qnod verius videtur. Pu ιη. Nimirum Alii nimium veri. Florus certe non liberat suspIcione; ait enim: Postquam domuerat ingratissimos hominum, in honorem tramen mortuorum sacris suaeque famae donaost. De Graeeorum suxa et sublesta fide, res proculcata iam , notatumque ad Plaulum. Scum . Lege nimium. Et ita iam in quibusdam eodie ibus emendatum reperio. De Atheniensium vero fide, contrarium prodit Τaelius II Λnnalium in oratione Pisonis , qui appellat hos

Mithridatis adoresus Sullam socios. VOM. ebam aliquando niamiam , nec coniecturam meam nunc muto. Videndum tamen nequid nimis vanis erit learum suspicionum tribuamus. BOxu. Recte

alii nimium. Fors sit tamen, ut dederit Vellei is, nne nimiam verἰ vetustritisque ignurus est. Livius lib. XX l, 6: nae tu perditus res Nanorum narras: sie et lib. XXVIII. cap. 43 , XXX, 34 , et alibi passim. HEiss. V. Misc. obs. vol. VIII, p. 36. Attica feri. praedicarent Velleius hoc solis Atheniensibus tribuit, ut et Diogenianus, qui in G, i Iectaneis refert proverbium

Arriis πίστις de fide certa et minime vana. Alii a laetores com muniter de omnibus Graecis usurpant graee de mercarἰ, mirere, curare, quod Graeci res venales et emtas praesenti pecunia, non in diem, mercarentur et solverent, ut sallaciae Iocus non esset, quum ip i homines leves Et saliaeex essent, ut testatur Euripides in Iphigenia. Plaiit. Asinariae graeca mereamur Me. Porri A. Confundunt mulli duo proverbia: graeca enim fide, non ii, laudem gentis dicebatur; nam qui non vendit, nisi praesenti pecunia, nae illo parum fidei habet emtorii sed recte Era mi distinguit utriam lite proverbium. Et in ka Me optime exponit post Diogenianum cent. II, 8o; quod nimirum adludatur ad templum Fidei Athenis eonsecratae ; unde et Aττικος μαρους dicebatur testis honae fidei. ut tradit Sitidas. Βακκ. ressi Mithridatis armis Per Aristonem Atheniensem lyrannum urbe Mithridati tradita. PεT M

라틴어 텍스트