C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

241쪽

232 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE

eum extremo. Qua de correctione diibiland n m quidem arbitror nemini: de superioribus dispici aut me raperiores, et in iis ipse prae ceteris Ilistini ius lissimus arbiter Biangarsius. Λci D L. Glossema est a liberalitate exscriptorum. Boxn. Non ait idem , quod in praecedentibus, Velleius. Nam devicere valet ab alio inviacere. Falluntur ita quo, qui vertia haec pro glossemato inducenda

esse contendunt. Vovsius. Verum e hi quidem demicere , notare . ab alio invicere, ut apud IIorat. III, Od. 7r in vias devicere et passim, sed hic sinipliciter capere licet pro mu ιcere a quacumque parte, sive ab allo, sive a latero, aut plano; nam devicere etiam Pro videre uxnrpatum veteribus videbis proliatum a cl. Gra Moad Cicer. pro Rose. Amerin. 8, et hoc probant sequentia ab omnibus i non tantum vicinis, qui supra habitantὶ ρermisi; quare sibi

ne placeat Riguezius , qui rariorem huius verbi acceptionem ex illo Ciceronis Ioco captans, interpretatur Oculos aseertere, visumntio detorquere, quum plane Cicero contrarium velit. Vix tamena iniit ologia hic excusari posse Velleius milii videtur. Bunn. Compone domum meam , Nullam video Q mphasim in postremis verbis duobus vix liae est, ut nori debeantur curiositati librariorum. GnvT. II tuis antiit male hanc notam Gruteri retulit ad illa si ιγιid in se artis est, quasi illa voliti fori esse a glossariis. P quidquid agam Vir vero antiquus Romanum ad morem r m , ut na Cato , et ta atrιo et duobus ferculis epulabantur an tiqui. Vnde Ilixenalis I, ' , : qui fercula septem Secreto Caena, uncus Z Ibique etiam pecuniam deponebrint, unde qui honoratioresseroi erant, liminum custodes adhibebantur p et quae sequuntur in Servio ad hoc Virgilii I Aeneid. 7 a Sr Docemque Per an Pla ν utans Alris. Et Valerius lib. II, eap. 5: Nani maximis viris ρmndere et coenare A propatulo verecundiae non erat: nre sane ullas vular habebant, quas ρυuli oculis subiacer erubescerent. Huc respexisse Gracchum apud Livium lib. XXIV. saei te acere dor Ren

Mentani, ait, omnes, turba offusa quum oboiam ad portas exisse ne . complecti milites, gyntulari, vocare in hospitium. Parata convicia omnibus in Propntula aedium fuerant i ad ea incitabant, Gracchumque orabant, ut vulnrἰ permitteret mystibus. Et Gracchus Ramrmisis, in publico epularentur omnes. Et Augustitia apud Sue

242쪽

assuefaceret: vetaretque loqui aut vere quidquam nisi propalam, et quod in diurnos commentarias referretur. ScuEGE. In Iegibus Gracehi Sed qliorsum hie Gracebanamim legi mPaterculus meminit 8 Nempe quia earum nonnulla Driis ut retulit, ut de eoloniis deducendis , teste Appiano lit,. I. nilo malitia, litui est, quaedam hoc loco de ista Drusi lege desiderari. Pττε Ν. Nihil deest, sed maluit Graecho, quam Druso inti diam sacere iadalalum enim Tiberi upra adnotaveruiit viri docti. Quod extra Italium eOIonios posuis, Sigon. de Antiq. tur. provinci I, a. Est autem laudabili Oh,ervatione hic a Velleio animadversum ct comparatione nobilium exemplorum vθliali comm Pntario illustratum . illud Romanorum de colonias extra Baliam non deducendis arcanum, lui profundo eonsilio, ut in plerisque imperii artibus, sedem sui imperii maiestatemque non parum hac ratione firmabant. BOEC R.

Byzantiam Mileto At Philostratus , Stephanus et Eustathi iis Byetantium Megarensium esse coloniam scribunt. Iustin. , lib. IX , a Ρausania conditiam tradit Spartanorum rege. De Mileto nomo,qnod sciam, tradidit praeter Velleium. P TEAN. Vilaoerant ut eloes Rom. Oratio concinnior est, si et pro tit, mox repoca erant pro re mea erint legas. Aut quod nunc primum in ei-dit, si relativam voculam immittas, ut qui cloes Romanos. Ac tum quidem ut pro uvole, quomodo frequenter, erit. Qui vero ne iis aequentis syllabae contagione periit: quum ἀρχαὶ κως scriptum esset, tit εἰ eires. ΛeID L. Forte ui et cloes R. Bunu. V. Misc. obs. ol. VIII, P. 32. Vt C. R. ad censendum in In protinetis enim mulli cives R. versabantur, partim aratores et pecuarii, partim publicani et nego-lialores, ibique sedem suarum fortunarum habebant, quod compluribus Cieeronis locis adductis probarunt Hotlom. de verbis iuri , et Sigonius de Iar. civ. R. lib. II, cap. lo, et de Iur. Prov. I, 2ὲ hi autem non sere Romam, nisi pensendi causa veniebant, quod praeter Velleium hoe loco indieat ei iam Cieero ad Allic. lib. I sub fine. Malim autem bas notas C. R. explicare Cioris Romanos, quam ut Sigonius Cloes Romani; sic enim hunc loeum adducit ille.

Prima autem extra Baliam eolonia, Carthao condita est Parum

243쪽

abest, quin totum hoe ext arbandum dieam: totidem enim verbI, lib. priori legitur. Vossos.

Mors D si Flor. III. t 8, ibique Camera; vidend. SIgon. de

Isalicum Sie dictum, quia caput imperii sui Orfinium logoranti Metale Floro, Marsicum Straboni. Scripserunt hoc bellum Appiann I Beli. eivit. , Strabo lib. V, Lixtu, lib. LXXI et LXXXII. Pliniit, lib. XXXII .. cap. i, Eutropius, Orosius, Maerobius Satur

Quum M mnium in uniuersa Italia, ab Asculanis esset, etαὶ Hoc totum si restitueretur hoe modo, planum es et: GDersa Italia, quum id malum ab Asculanis ortum esset. Vt illud uniaeon Bntia , ad illuit reseratiar, quod pone sequitur, ameta ad restis Romanos evis. Quod alioqui unde pendeat. non habet , nec potest ipsum per se con istere. Hanc opinor Velleio mentem suis et in verbis sorta so non nihil poluit a nostra eoniectura dissentire. Nee mihi a motoribus libris destituto. assirmare quidquam licet; tantum . quid sentiam ostendo, studio, et propensione quadam animi adliit ras adiuvanda . Maretur. Si e puto legendum btine locum t Vnia ersa Balia. cum id malum ab Asc. Ρετ 1'. v ortum, restitui e Blistn. Geyph. et Brin bona. Leetio esset Aldi elegonter. eerte commode ellipsi Sallustiana et Cornelia ferri potest. Scn cx. Vel deIenda est vocula esse . vel potius sequar exemplar scriptum, quod vaerbo auellu , ab Asculo ortum esset. Gnxτ. Iu MS. suit, ab Ascra

Innis ortum esset. Scribe cum Aldor risiuran Italia, quum id malam ab Asculanis ortum esse . Florus lib. III, cap. agr Asculo furor omnis ervis. Belli ea origo fuit, quod A eulani cives Romanos interemissent inter ludos. Iulius Obsequens: Aseuli per Imdos Romanί tructanti. Ita lego. Pessimo. imo nullo sensu hae lenus editum fuit, A. isti mr Iudos, etc. Vna opera apud eumdem Pa illo post reponimus, Rutilius Lupus: non Lucilius, ut circuminscrtur. VossI s. Ab Asculanis ortum esset, quae lectio nititur HS. suetoritate, qua recepta cetera quoque pol erunt et intelligi et r lineri. BOLCl.ER. Asculanensibus, legendum putat Clia erius in Ital.

Autiq. lib. IV, cap. 3 et Si. Hrosos. Multum sibi permittunt saepe Diuiti eo by Cooste

244쪽

ernici. et saepe sequuntur inconsiderate priores. Manniti et Pu-leani tran positionem verborum receperunt recentiores , et ipse Belnsius. Erasmus, Stephanus. Popma et Vossius. Rhenani editionem expresserunt, nisi quod Manulius, Gruterus , Ibipsius et Vo sitis omiserint ortum. Sed tolus locns inirieatus videtur; nain si velerem ieetionem retineas, unde pendebunt arma Moersus Romam evis' Post quae iterum illud sequens quorum, quo resera pNam ad Romanos, noluit Auctor, nec Praecedit alia vox, cui apte lue: sorte iis constituendus locus et Quum id malum in unioersnm Italiam ab Asculanis isset, ete. arma Moersus Romanos i se. Italia ievis. Melorum ut fortuna et e., isset Pro esset reposuimus, levis sit na iminutatione, et uola locutione; sic Flor. IV, i, isset Hira dyes furor, De vero et esse, passim commulari in seri piis doetiit

Pstrixon, ad Liv. XXXVII, a 3, Brouh. ad Tib. I, Io, 36, et quos

addueii Dra Lenb. ad Sil. XV, ISi , posset et sine detrimento senistentiae ortum isset, legi; sensus vero iam integer ι quum id maliam, ab Asculat, is ortum, isset in universam Italiam, ea arma cepit; quod pronomen ex Velleii consuetudine etiam inseri posseti Siquis quorum tueri velit, superest altera ratio defendendi, et exempla ; sie enim Italia, quorum dicetur, ut Iuvenal. XIV. asio: Dialiaest Thebas, etc.; in quorum stitiis. i Suet. Cal. 5ι . Et i,ihil frequentias auctoribus, ubi regionem vel urbem verbis posuerint, aen An incolas intelligere , et illis verba sequentia aecommodare

millie, ita Li. tu . Vide Gron. ad lib. VIII, ri; IX, 4r: XXI, 3 h

et alibi saepivs. Graecis idem usitatum docuit Muncker. ad Anti Liberat. e. 38. Buatiar . V. Misc. obs. vol. VIII, p. 33 , 367 ; vol. IX. a. T. Semiam Praetorem Lege Serrilium. Morios. Etiam Oro Ins C. Semium mariorem appellat ; at Lirii Epitoma, Q. Seri ilium

Proconsulem, uti et Appianu . I ro. C. Serὐium vocat Oro ius

iv. 18, ubi vid. Fabrie. . At Epitome Livii, cum qua Appianus Deit, Q. Sercilium moeonsulem. Certe quum το quine paullo ante praecesserit, ac proinde hic loci parum concinne repelatur, sorte seribendum sit: Qui Q. Serialium proe . Fonseiumque eius le sum eciderant. Nam Appianus Fonteium Servilii legatum saeit. Videati iis Frein1h. ad Flor. III. I 8. II ins. Serositam. Α ld. non ita recte, ut censet Gronor. ad Livii Diiom. LXXII. Ilvosos.

245쪽

IIa enusa sint iustissima in Ita Florus III, 8, 3, socios rus cλι- in is quam viribus nuxerant, iustissime postulasse, ait; sed ipso se explicat dum praemittit: Non minore faxisso foeti intra Italiam, quam intra urbem cires rebellabant ; et Ill , 13, a, quum de

his causi lo luitur: inerret, inquit, Omnibus species sequitatis. Er t ecies a qui otis IntellIgenda est, non ipsa aequitas et si vo ut clarin di eam e nequisos erret nilqua in petitione; sed nulla aequisos in oblinendae 'eutionis modo. BOEct F n. ebantur per omnμs nnnos i Sic pitto distinguendum: luebantur, Per omneis annos sique omnia bella, Ptc. Non fuit aulem per-pseluiam . quod ait Velleius quaestos sui se Italicos , qua de re vide Siron. lit,. I do Iure Italiae cap. PvTE l . Du lici numero Petrii Dei benius legend. putat duρlici mu

gi inntia mori pri ei. qiii fuit . ut socii duplum militum sere darent prase Romani . Livius saepe ing rit, ut lih. XXXVI, aor

Decretum ut nooorum militum Irin millia duceret. et trecentos

equites: sta ut in iis duae partes socium Inlini nominis , fertia e plana Romanorum esset. Libro XXXV, ar Imperatum L. Quinctio uti duas Iegῖones eiatum no ons scriberet, et socium ac D ini nomianis viginti millia peritum , et equites octingentos. En manifesto numero dupli ei ; quoniam legiones tunc nondum sex millium saeta . Vulgata I etio re elissima est: δε lici militum equitumques numero fungἰή idest duplicem numerum Romanis ad bella pra star et in qua significatione M. Tullius saepo verbum illud usu parit, ni in Frumentaria: Quum tribus decumis pro una defungerentur. idost tres declinan prapstarent, et Paullus I. C. in lib. aa.

F. ult. ad Mimicipat. : omnibus patrimonia in ributionibus Duodebent; atque ex eo collationes , et pensii alion s publicae functiones voeantur in constitutionibὁs Imperatorum. POEA . Libroeliam XLr Mous exercitus eonsulibus est decretus , biace legiones cum suo equitatu. et socium Iasini nominis, quantus se er numerus. XV M peditum, et DCCC eqvstes. Vbi ambigo an non verius: XX M peditum; quia praemisit quantus se er numerus, B Pectusellistot ad solennem duplicandi hune morem. Exempla plura observabilis; atque ego alibi distinctius curat Deo, dicam. Lirs. Duili cla by Cooste

246쪽

γnere quo lana loquendi. Nam 'edi es. quia plura et praecipua militiae pars , quadam veniunt saepe soli in militum nomen. Cae,ae t II do Bollo ei vilit Quum Osi numero militum equistimquὸ praestarent. Hi ritu 1 in hollo Asriecit . doeetis mili um equi umquaevias. Et alibi quoque in lix libris. Lips. mystes κατ' εξοχὴν pinpedi ibus poni, vulgare est: et monuit ad hune locum doetissimus Lipsius. Exempla itaque non congero. Contentus ero, si Eeeleasiasti eorum purissimi scriptori, Sulpicii Severi, unicam maen Iam eluero. Legitiir apud eum lib. II Bist. sacrae: Ita Eumlor eum centum millibus , et equitum viginti millibus , subsidio venis. Non

dubito assirmare, veram es e lectionem nostram: cum censum mi

Iisum , et equitum vigiati millibus ele. V A. Liv. XXII, 33, Milite, Bit . atque equise nisi romano Dunique nominis non uti 'viatim Rom. , qui lumen postea mirtavit. V Herm. Hug. mil. equestr. II, at usurpatur hie squod ob ervari debet miles pro pedite, ut apud Vellei lim nostrum milites. mustesque dicuntur. Adi Sigon. de Ant. iur. Ita I. I, ar. BOEc L. Vide Gronov. ad Liv. XXVI , iq; et XXVIII . t Tennui. ad Front. II, 5, 37. Amplius CCC millini Non dubito pro eladibiis et caedibus, quas passim lego. In Eutropio tamen minor multo numerust qui do bello foetali et ei vili simul. libro V Aeribit: Consumpserunt ultra CL Mhominum, viros consulares XXIV, ρrnetorios VlI, aedilitios IX, senniores fers CCC. Sed ego profreto ibi scribam, adauelis notis,D II hominiam; nee minus suit in utroque illo bello. Lim. Donumero oeci orum vidE quae hie nolet Lipsius. Ego quoque obiter Iulii Obsequentis locum castigandum puto. apud quem legiliar, centena millia hominum consu ta Italico, ciuitique bello, relata sunt. Seribo quingenta miliis. Voss. Clarissimi inam Iores Alios complures enumerat Appian. lib. I E πυλ. PvTEA . pulsum elostate L. Saturniao tribuno ρL Lege evulsum cia osente a L. Sal. tr. ρL MLη T. Val. Max. II, 8, 4; et V, a, Τ. App. Beli. civ.; Cic. pro Sext. i6; Flor. III, t 6, a. MECLER. In leges eius iuraret Remoram hic inite it vir adprime has do-Clus litteras, nit. more maiorum in leges iurari; movetur hoc, et

Dionis lib. XXXIX, scriptoris Virorum illustr. Apuleii, et Dion v-Di jligeo by Corale

247쪽

iii lib. VI loeis. Sed errat tantum, ut hoc statuant. ut mage eon trarium omnes videas peniti x, et loqui Praeter Halicarnasset, de perniciosarum rerum auctoribus sive tribunis, dabis. et hae lentis facile eonees erim. Quum enim suas leges firmare contra bonos et viros et ei tes I gitimo modo non 'iiiverint . huc, malo modo, nullo bonorum more descendisse quis negaverit Halicarna saei

Ioeus aperto de legibus sacratis agit. Sed quid ad Li.. lib. XXXI, Quia flamen dialis erat, ait, iurare in leges non μoterat. Facile eludo telum; loquitur de diali, qui in magistratu; magistratum

autem in stias leg s ῆurasse, se servaturum neque violaturrim

aequum fuit; eur non dialis p quia iis iurare omnino nefas. Agell. lib. X, cap. i5. Quid plura hoe eertum , non arbitrarium , inleg s non iuratum, nisi scito cautum iurare. Scum . Consensu reis. Nemo vel inediocriter in Romanis rebus ver satus non intelligat , consensu myuli Romani legendum es e. Natu error ex litterarum similitudine, ut alibi quoque ; nam res sic, R. P. Populus autem Romanus, P. R. scribebatne; quod iam pueris quoquo nolum est. M vT. Malim legere Populi Romani; nam et Val. M. lib. IV . eap. I , Maximo consensu senatus et ρο- Uri, ait, redium AIi datum. Error creatus est ex assini late notarum , P. R. et R. P. quarum hac res utilicia, illa purius Rom. signifieatur. PmAN. Nee Diam is i Sie sere Cieero in orat. pro Planeto dixit: Metellum ob sitim constantiam . qua illud voluntarium υulnus acceρὰ, iustissimos omnium Metellorum et clarissimos triumphos glori

Aut causa exsilii Clarus fuit exsilio Metellus, quod a Rhodiis. apud quos exsulabat , summa benevolentia et observantia cultus sit, ut scribit Plutare bus in Mario. Reduu autem , quia non sunsecit integra dies gratulationibus ad portam Eum excipientium , quod seribit Appian. lib. I. POEAN. Italicorum autem De M in Italiet duees mullo plures fuere, quam Velleius recenset: Q. Pominus Silo, Herrius Asinitis. Insisteius Cato, C. Ponditius, Pontius Telesinus, C. Vettius, κα-νius Egnatius, C. Papius Mutilius . P. Neronus, P. Ventidias , i f. GNonitis, C. Indocilius, P. Presen eius, A. Cluentius. In quibus hoc notandum, Italieos simul habuisse duo nomina genti. Diuitiam by Corale

248쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XVI 239

Ilia, quae Romanorum usus non admittit, ut Marius Egnatius, Rirrius Asinius , et Minniatis Mogius, Decius Magius. Porri . SM PUmedius, Ita legi potest: nalicorum autem fuerunt eeleberrimi dueos. Silo Pomoedius, Hirnus Asinius, T. Vettius Cato, C. Pontius Tolostatis. Marius una ius , Puius missus. Ita Appianuq lib. I MI l. civit. proseri haec nomina, et fortasse aliti uanio empndatiora, quam nune sunt in Velleii eodicibus. Illud eerte, quod est in libris vulgatis, Insteius cito, penitus displicet. proequo Cieero in Philippicis , et Appianus libro supra memorato habet T. Vettius Calo, quod placet. Vasin. Potuit Aldus admonere Ieel rem de varietate, quae est apud auctores in do eam nominibus osserendis ; de Popnedio leg. XyIander in PInt. Maclo. ῖtim Pontidium , Appianus Ponialium, et Egnatium, Ignatium appellat. Pomus Mutilius. Appiano, etc. C. Papitis multis, Diodoro in Exeerpt. lib. XXVlli C. onias Molidus. Com. Taeit. lib. II; inter senatores principatus Tiberii nominat Purium Mutilum, qui fortas e ab hoe oriundu est. Maior varieta est in Pomedi Silonis nomine; de Telesino vido Velleium infra. Po. Melius Pompeditis, ex Diodoro . ae Oro Io. Apud Appiannm est ΙΠομπαδιο . leticulo errore, pro Πομπαδιος , aut Πομπηλος. Ita enim aliquos seri rovideo: in his Iosephum Antiqnit. Iud. lib. XIX, cap. 3 , ubi lam n non hune, sed alium posteriorem nominati Dio quoque, lib.

XI.VMI, Antonii dueem quendam Αω διον Σιλωνα appellat. Sed loro IΠομπώδιον. Apud Seneeam patrem deeIamator quidam

mendo e Pompeius Silo vocatur: ac ita quoque huius nomen to

ruptum a 'nd Oh eqnentem. Plutaretio in Apophthoe. hie Πιφήιος, in Mario IΠόπλιος dieitur. Vtrobiqno seribendum Πομπώδιος, aut potius Πομπαίδιος, ut apud eumdem in Catone Minore. In hune modiim Florus, Ibivii epitomator. aliique restituendi. Piget enim haec pluribus prosequi. Vossius. Silo Popaedius, edit. Rhenani. Heritis Asiatas , Livio lib. LXXIII: Hirmius Asinius Marrueianorum praetor. Insteii, et Bleti CviIouis mentio apud Taeitum lib. XIlI Annal. , et in lapide apud Cuiseium lib. IX obs. eap. 37,Pvius et Orosio Prepius missus: Diodoro, Onias Modilus. Scum . Herium Petriam, vel Pellium Nolanum senatorem memorat Uinviua lib. XXIII, 43. Insteius Cato Uetuum nominat taeero Phil. XI, et alii. Maso.

249쪽

Ursinus Iegit Vettius Cato; ex Appiano, et Cieeronis Phil. XI.

Ego amplitis deliberandum cen eo. Nam unde Insteii nomen Paucis notum hie irrep erit Z Itaque haereo, an non ras eius Cullosii legendum, ex Taciti xlli Annal. ubi Insteii Cuisonis, sed alterius. mentio. Si tamen Ursini lectio placeat. eo quod GHω-nis alii in enumeratione flveum non meminerint, incertum Prit, num P. an T. an C. Cotonem vocitet Velleius. Quantum enim scrutari potui. duo. x t sorte irε Calones inter italicos dueessuere. Primus , ni dixi, exi P. Vettius GD Illine Cicero Phil. XI, et Appianus, P. Vel iam nominant. xlier e t Ti ut Velutis Cato. Eum Eutropius T. Vettium appellat: tili et Cicero Phil. XI. ubi viligo legitur: eum P. Vestio Catone duce Marsorum. Sed quum in optimae notae IIS. Bibliothecae publicae linius Amst et da mensis urbis inveneri me cum P. Vectio. et Tisis Sentone o non dubito, quin legendum sit, eum P. Vettio et Tito Cretone. TDrlius 8s et, C. Vettius praetor Marsorum * euius mominil Sstneea de Bene fietis III, 33. Sed loeus mihi suspeelu . Pulo verita, esse , T. Vettias; idque Cicerone praeeunte. ut vidimu . Vos'. Implas Mutilius i Logondum Mutilus, quo modo Orosio oppellatur, Diodoro boonius Motinus. R1PnΕt.. Vulgo corrupte IDI Ius,

ut Appianiis Ρ. Μουτυλος Plutarebit in libro περὶ τῆς Ραγι- αγυ, pWrperam Mo ιος. Sic enim locus eius leg ndus est rυστερος Μουτίλιος , Μ Συλων ό-; intelligit duee4 ii alieos I apium Mutilium, Popedium Silonemr de quorum serocia ita Bello sociali Florus, Appianus, et alii. Porri . linge Mutilas. Non ostero Appiannm, orosium, et alios, qui ita seribunt. Satis id firmant Fasti, qui ad annum urbis 76i cx eadem gente consulem rons liliivnt M. Papium Mulitnm. Mendose etiam apud Diodorum in exeorptis lib. XXXVII; apud Phntium Aeribitu ei Γαιος Arta, - Μουτυλος, pro Γωος II απιος Μουτυλος. Apud Plutarebum lib. de Fortuna Rom. ext Μουμς. ubi Μο--λος legendum, non Μουτιλιος , quod volebat Popma. Voss. millias , edit. Rheo.

Neque ego verecundia domestici sang. I ieet omnino hoc sacer historieo; qui ut suorum titia ami eorum aut propinquorum, ubi res et locus postulat, tacere non debet, ita noe laudes cogit rFupprimere, dummodo die lis veritas eon let. Perlinet autem in

250쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. I VI 24 ID si Maii De hoe vide Livium lib. XXIII; est autem legendum D imi. PHEA . Vir doctus hie legendum assirmat Decim Eo imi,ulsus, ut ait, quod necessario hic esse debeat praenomen. Sed fallitur. Nam Italieos ducos duo gentilicia nomina quandoque habui se eonstat. Vt viantius Mngius . Marius Egnatius, Herius Asinitis. Decii autem huius meminit etiam Livius libro XIII; ne

Silio, Italieus lib. VIII. Ex quo apparet, Livii itidem locum frustra a Sigonio esse tentatum. Voss. V. ad Cie. IX ad Attie. i 3. Pro Aseulanensis , Aeculanensis Camill. Peregr. Camp. Felle. diss. I. eap. 8. Bunn. in mata.

Campanorum princ*is celeberrimi Distingue eum Lipsio, Cam ponorum principis, celeberrimi et fidelissimi. Ripunc. m T. Diaia evorat Ille est T. Diditis, qni hello Mar leo praetor et legatus Sex. Iulii Caesaris eos. suile post in Hispani ob res gestas imperator appellattis est. Sallust. Histor. III de Sertorior Magna gloria trib. militum T. Didis i eratore r in quem eum plura in scholiis dixi. Porna. Cosamque ocervaret Puto legendum Cossam, quod est oppidum In Vmbria, de quo Plinius, Stephanias, MeIa, Liviiis , acoiiam Velleius lib. I. Porkr . Quidam legendum censent Cossavι. Quae tirb Vmbriae Livio , Melae. Plinio, Stephanor lino etiam, si volgatis editionibus stamus, ipsi Velleio lib. priori. Sed nil, ilhie mutandum, satis clarum usse possit ex iis, quae ibi notatimns. QMamquam magis inclinet animus, ut hie Compsam legendum putem, qnae Hirpinorum urbs est, ut infra dicemus. Nam de Hirpinis hie loquitur Volteius. Vo s. Vide Harduini nnmmo illnstratos pag. 59' edit. Paris. Humor . Qui in recentiori editione omnia induxit prius dicta, novamque et ridiculam nummi Interis pretationem orbi erudito obtrusit. i Vid. CamilI. d. I. diss. II,

P. Hortens. RAPAEL.

Cuiso Helati Mitio vetus interserit vocem ille, ex quo Lipsin Iegendum eoniicit, euius seilicet pietatis. R1pn L. Vettis editio inserit ille, sorte essitis in se pietatir sive, cuius inda pietati. Voss. elu tus eodex inserebat ille: cuius ille pisset . Nee de nihilo id insertum videri potest. Quare opinor excidisse litteras nonnullas,

라틴어 텍스트