장음표시 사용
281쪽
eis, quos abripuit vis maior; de qua re, pulchra sorsan , diximia ad illud Taeti. t Annal. SS: Se stes quamquam consensu gentia tabellum tractus, discors manebat, o te. Garr. Indi hili4 ad Seipi nemap. Liv. XXVII, 30: Comus suum dumtaxat ad id tempus uti forthviaienses fuisse: animum iamPridem ibi esse . tibi credoret his ne fas coli. Portinet hie locus ad similitudinem sigurae et phraseos: nam alias transfugio hic sermo est. Celerum Athenienses alii non excit sani ; nimirum saepe accidit, quod Curtius de urbe Mn canda observat VII, 6, a .r Θstamenes transfuga, praestrio Macedonum inde de elo , muris urbis eius incluseral se r haud Omidanis consiliam defectionis approbantibus; sequi lamen videbantur, quia ρ hibere non poterant. BOEcta Transgressus deinde in Asiam Sulla, Parentem ante Omnia supplicemquo Mithridatem Domiti Lego ex auctoris pcrpelua consuetudine, in omnia. Id illi est, prorsus. Infra cap. q7r M. Lolso homiae in omnia pecunias, quam recte faciendi, cupidiore. Sirpe ritis item cap. Ir Meliora in omnia ingenio animoque, quum fortuna usus ; quod videri tamen dictum aliter queat; ita nempo, ui hoe libro alibi: Segnata ducis in occasionem sceleris usus est. Item cap. 4 : Quime quum semρer somno et cibo in vitam , non in
voltu alem titereIur. Cuius praepositionis ut magi notescat elegan1 hic usus, ecce alia quoquo exempla duo. Hoc libro, ubi de Caesaris . et Antonii Rugna, cap. 8St Pro salute alter, in ruinamauer terrarum orbis dimianuer . Et eadem pag. r Demerata Dicto rA , in mortem dimkabatur. Sed has minutias non libet ulteriis sequi. Illud addam. aliquando dubitatum mihi, Parentem etiam, an Pm entem rectius legerem. Acina L. Aeidalitas legit in omnia. Sod nihil mutandum. Ante omnia valet praec*ue. Quis nescit illud Maronis II G org. r Dulces ante omnia musae. Sic et Plinius lib. VIII, cap. 37 r Quas natura multis, et antes omnia, ursis. Suetonii, in Caligula: Destinauerat Mileti Didrmaeum Pervere ia taxo Aselum urbem condere; sed ante omnia Isthmum in Achaia perfodere. Plurima etiamniam huius locutionis exempla afforrem, nisi si nil rem ante omnia hrexi lati. Vos . Fuit quum pract , inr opinarer, terrentem ante omnia sumiacem Mithridatem in oenis;
282쪽
ΛD VEL L. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXIV 273 prete t et vulgata ferri. UEiris. V. Mise. obs. v bl. VIII, pag. 36, 369;
In inlisini In Asia, ed. Rhen. In perfugetsi In ρerfugam, edit. Rhenani. C. Misolus Fimbricli Ibi, iii, lib. LXXX li, Orosius lib. VI legatum Flaeei voeant; Straho lib. XIlI, quaestorem. Pumas. Plutarch. Syll. Ait rol. Viet. Vir. illii t. ro. Liv. epit. LXXX li I. BOMLLa. Forio arithri, utem ρvulerat ρroelisi ille vero quis dubitet, forie scribendia in t Neque enim puto, frequenti Propertio ritu, perseeundam voealem auferendi casum terminavit absque ulla necessi inie No,ier, ad quod positam lex saepe carminis videatur eoeiagi qe, quamquam eum veteres iiiiii andi plerumque impulit lubido. Ac D l. v . I .egendum D,t forti. ΡvTEAs. illud forte su peetum est Lil' i , lih. vet. ρουε. Rarati . Et xirtutibus magni Mithridatis, et Velleio etiam in ignem, mea sentontia, iniuriana iaciunt, qui emendant forti. Ego forte omnibus modis retinendum censeo , ut dicat Velleius, ea sis magis, quam virtute Fimbriae, Mithridatem esse Pulsum. Voqq. Sigonius ad V. C. 663, et seq. , bis haec Volteii verba adseren , omittit το forte. Bunati V. Misc. Obs. vol.
tarchi et oro, ius volunt: ni vero Appianus et auctor Vir. illust. , Pergami. PvTE4'. Sub adstentu, edit. Rhenani; parum refert et vanam grammaticorum Pulo observationem. sub diem Esse , palillo
ante diem. sub die, eum iam aurora illuxit. Nam Suetonius promiscue ulitur; sic sub idem te us, Caes. at s Lug. 9S , Tib. 58 et Olb. 8, est eodem tempore, non instante; ei No ter I. la; si econtra, sub exitu vitae, Claud. 43, et Ner.', est ante exitum, et rub obstum, Gath. I, vel idom notat, vel tempus propinquius adhuc;
et s Aug. 46 Calig. 13. sub Iul. diem , est ipsis halendis. Osid. ep. XIX is 5 sub aduentu hostis habet. Flor. Il, ii; Noster, sub GDentum, lib. I, iii, II, ah et 45; sub in ista stipendiorum lib. II,
Ioi ; est eerte in ip is initiis, non instantibus. paullo anter tunc enim videre spectaculum non potuisset, nisi iam militaret; sed haec leviora. BuRN. P. Laenas in Puto, Popillius Laenns. M n Tius. Alds, veri imili coniectura logi ii Popillius Laenas. Nil tamen temere mutandum.
283쪽
Forte enim huic nomen fuit P. Popillius Laenas. Sed de hoe nihil possumus assirmare, quum apud caeteros scriptores Laenatis huius nulla extet mentio. Voss. Sex. Lucilium Plutarchus in Mario, ip iam Marium 'anctorem huius laeti edit: sed in eo legas, Αουκῖνον; Sextum Lucinum. Nostrum, an illum rescribis 8 Lips. De hoe alii nihil seri-hunt, quod sciam: meminit quidem Livius libro LXXX Sex. Licinii senatori , iussu Marii de saxo praecipitati , primo septimi consulatus die; quem Plutarchus in Mario Sex. quemdam Lucium Oeat. Sed id biennio ante gestum est, quam quae Paullo ante retulit Veli ins. PHE.s. Plutarchus in Mario, et Livius in epitomalib. LXXX, refert Marium VII cos. prima anni die Sex. Licinium senatorem de saxo deiecisse, quod facinus . si idem est cum ho Laenatis tribuni, hie legend. Licinium: sed puto diversa exem-Pla esse, nec qui liquam mutandum. Porna. Plutarchus in Mario,
et opitomator Livii lib. LXXX, produnt ipso die, quo Marius VII
eonsulatum iniit, Sextum Lucinum de Tarpeia rupe praecipitatum. ieini tax nominum idem laetum esse suadet. Et valde mihi verisimile . Lucilium notiorem librariis . Lucinum e contextu removisse. Illud tamen interest, quod Lucini mors biennio ea anticipet . quae ante haee τ rha retulit Velleius. Aut igitur diversam narrationem esse, existimandum est: nut, quod potius reor, Vellei uinhiannii anachronismo peccasse. Voss. Sex. Licinium nonnulli, cui id ipsum contigerit ex Epitomatore Livii. Sed accedo illis, qui dixersa haee exempla arbitrentur. ΗΕ XI.
Qui priore anno Qui in priore anno , edit. Rhenani. Saxo Tarpeio deiecisὶ Limius. de snxo dei i iussis. Plutarebus
κατεκρnμνισεν, deiecit: nimirum ipse consul aut tribunus manu sua deiecit, non lictor aut carnifex, ut alias solebat: sicut etiam, damnato Seiano, senatores permultos equitesque et plebeios saxo ipsi consules aut tribuni praecipitarunt, et C. Caesar sua ipse
manu damnatos e Capitolio deiecit. Dion. lib. XXXVIII et XXIX.
Metu ad Syliam in Quum in antiqua editione sit, motu ad S. Pro. idendum, an pro motu legendum sit noctu, de cuius lamen lectionis veritate historici consulendi sunt. Vnsinus. Sine dubio metu legendum; similis diversitas in s. 4ν, ubi vide. Diuitiam by Corale
284쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXIV 275
Lexati Parthorum) Id factum est dec ut ante annis, quum Sulla ex praetura Ciliciam obtineret, et Ariobarzanem in Cappadociae regnum restituisset. I uni enim ad ipsum ad Euphratem moratilem Orobaχus Arsacis Parthorum regis legatus societatem petitum primum venit. Vid. Plutarch. in Sulla. Livium lib. LXX. PvTE '. Nam anto eam diem nihil commercii intercessisse inter utram luctgentem, singularemque Sillae eam felicitatem obtigisse, quod eum ipso primum Parthi societatis amicitiaeque polendae eausaeongressi sint, Plutarchus in Silla auctor est. Memorabile est ita illo eongressu, quod qui m Sylla tres sedes poni iussisset, unam Ariobargani, alteram. Oroba Eo iis legatus Pariliorum erati sibi mediam, atque adeo inter duos sedens audientiam legato dedisset, postea Orobarus a rege Parthorum interfectus est. Settieet
Lmntus cui idem , qui principi millenti, si adesset, honor debetur , etiam A loco Praerogatioam sui princ*is animose asserere de bet , es fugere Potius congressum, quam sinistre vel inferius sedere aut subscribere r ni faciat, plurimum princlai suo detracturus, ψssvetat homo nihili habendus. Huris enim apud Aria ejem dignitusis possessio sit, quam ceterarum rerum , quae dignitati ancillantur.
Dixi haee verbis Freder. de Mars Iaer, qui in Lexat. lib. II,
dissert. lota, hoc argumentum tractat, exemplisque illustrat. Fieri tamen potest, ut illa de loco et προκαθεδρίφ contentio, plurimum publicis rebus , praesertim in communi negotio Periculoque , noceat , neque detrimenta illa comparatione vindicatae praerogativae repensari pos int. BOEcLER.
Quidam magii De magis se ite et eleganter ita Apuleius Apolog. Anna si, inquit, quod ego apud plarimos lego, Persarum linguamvus est, qui nostra sacerdos, quod tandem est crimen sacerdolem esse, et rite nosse atque scire atque callere leges ceremoniarum ,
far sacrorum . ius releionum p Mqutaem magia, idest quod Plisto inter retatur θεων θεραπείαν , quum commemorat, quatisnam di- xcjlinis puerum regium adolescentem Persne imbuant. Atque hielectorem meum celare non possum, libros Apulei, qui Metamor-pbosios, vel Asini aurei titulo vulgo circumseruntiir, de magia in seribi , atque eo nomine laudari a nonnullis inficeti et superioris saeculi scriptoribus. Boxmis'. Plutarch. in Syll. refert quem mea Orobari legati Parthici comitatu , inspecto Syllae vultu obser να-
285쪽
tisque diligenser animi et cor oris motibus, adeoque nretum indoin Ie rue eias ad artis υποθεσεις exacta, Praedicasse, fieri non posse ,
quin summus vir ei aderet, etiam nunc se misari. quod ante sct
quem 'uram esse 'nuntur. Apud Gellium I 'r Prthagoras nδευ-scentes, qui se ad discendum oblu,runt, apυσιογνωμνει, id perbum signifient, mores naturasque hominum coniectatione quadam de oris et Dulius A nio, deque Iotius eor oris sila nique habitu sciscitari. Ammianus XV, at meminit Nelerrem libroriam, quorum hesia Percomorum signa Pandis animorum interna. VI de Pontan. Philocat. X, 26. de variis gestuum nuturnitam significatiouibus. B Ecr. n. Coelestem Suspecta mihi vocula. Nam cur Sullae Dian coelos Apimo seelesta revera , et iacinorum plena. Si ad famam et nomen respicit 'praedictio . cur non immortalem : arit. qnod go velimeen eamque nune sub xti tui. cefebrem dical Z Celebrem, inquam, legor ei In Pilitarcho magorum hoc prae agium breviter sie ron cipitiir, μεγιστον γενεσθαι. l.im. Coelo demisti die bant xv mma ingenia ; unde coelestis Angusti animu provi qe hii mana consilia dieitur. II, 6o , tamquam innioris e coelo ait, picii prudὐntia De
lus. De cetero Noster hae voce, crebra figura. excollentiam rerum eelebritatemque notat. Coelesti ore Cicero eoarguit Anicinitam
II, 64r coelestem elas visum et m moriam futuram hae loeo: dis evius loci leetione prorsiis nihil dubito; qui in gravitalem v cumeaptet Velleii A, et hane ipsam exempla asserant: coele,lium ρω evloriam dise*linis innutritus, Tib. II. coelestias mum os Cie pronis, Oh singularem eloq. II, 66r coelestissima vera Tiberia. II. ro, ; quem ip um sit perlativum augendar novi late quadam gravitati non dubitavit a sumere. Borc .En. Celebrem .ip tu et sγd non satis id exprimii Pliit archi illa in vita sullae. μεγιστον γενέσθαι, coelestem, Plus quam humrenam, dis nequan m. Sullam certe ob rex praeclarum in modum gestas, et ob maximam . qua pollebat inter Romanos anelori talem . Iovi comparavit Tullius oratione pro Roscio Amerino. uti et Iiiiiii Rufinianu in Rhel riei, monetr sie et Livius de Manlio Capitolino lib. VI, eap. i 6 rQuam Proρe coelestem , cvnomiae certe Castilo ino Iori parem fecerint, eum Pali vinctum in carcere ducere nnImam. Coelestesia An s in Verrinis voeat idem Titu in , quod optime rem ges is- aeui. Marmor antiquum apud Gruter. P. a S: Iuriis . Q Si LAM.
286쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXV 277
Acci s. L. Augii liis et ii t. ad Tiberium apud Suetonitimi Benι-gnstras enim me mea ad coelestem glori/ιm seret; Qitinctilianus lib. X, eap. 3, Ciceronem vocat coelestem in dicendo visum. Sed,
ne ad alios confugiamus, Noster infra c. 64: Tullius fulgentissimo
et coelesti ore iacerabat Antonium; mox cap. 66, piu dem os coelestissimum; et cap. 3 4, res a Tiberio gestas vera coelestis, a
dixit ἰ eap. 99, eumdem praeceptorum coelestiam disc*linis ianuis tritiam. Non dissimili modo distatim amaratum vocat Florus lib. III. cap. 6, clussem quam Pompeius adversiim piratas armavit: Ille disperarem toto mari pestem semel et in permitium volens extinguere , diaino quodam remoratu nuressus est. HE II. Reoectus in Italiam Non temere nune mulem, quod mihi primitus arrisit, reseentus. Nam et priori libro, per ectus in Italiam: ethoe inserius, rerectus ad mare, et alias ita saepitur quihus loeis
aut intentanda singulis eadem, aut abstinenda simul omnibus novatio. Cur intentetur antem, quasi ex nox ira Ilibidine Aana etiam membra involanda. Tamen quia ex forma prisca, et infra liquido usurpata , nescio quomodo mihi non dμ nihilo suspicatus videor. Caesar retilem , inquit infra, reuersus in Italiam , atque urbem occursus, idest, quum occurrisset. Ita hominem radi entum , Λndria tρntrem ventum, Phormione, dixisse volunt Terentium. Et quid no-itu, eo legis X li tabul. exemplo, sol Occnsus. AC D Mnvulsoque externo metu. ubi quod alienum erat vicisset, superaret, quod erat domestιcum Locus, qui eruditos admodum torsit. Neminem lamen eorum veram lectionem perspexisse, assirmare ausim. De mo ipso id iactare sorte superbum videatur. Itaque eruditorum iudieiis eoniecturam nostram libens submitto. Restituo, vix unius literae mutatione, repulso quo externo melia, etc. Laudandum, inquit Velleius, Sullae consilium, qui existimavit, ante propulsandum esse bellum externum, quam domesticum ἔ quodexieto hoste. Et domestici motus facilius comprimi possent, et
ne aliquam hostibus praeli eretur occasio, rem p. romana in discerpendi pentius, dum membra inter se decertarent. Voss. ρemreti Verborum series poscerri videtur, ut legamus superore; quod verbum pendet ab eo, quod praeeedit, existima itque; eis. Vnsis. Si fuerare legas, erit variatio similis illi, quam nota-
287쪽
vimus ad Quinetit. I, 7r nec descendendum, atque his ingenia considi credo. Nectile quomodo aliter constet structura periodi video, nisi superare legas, et pro superandum interpreteri . Bunm. perare defendit Wophens Leci. Tuli. I, I 4. ID. in marg. V. Misc. obs. vol. VIII, pag. 37, 37o; vol. IX. pag. 25ι. Ab exercitu interemptus est Qite in in Liburniam, ut inde Sullae occurrstret, traiieere invitum volebat. Auctor de Vir. illustr. scribit lapidibus ab exercitu Anconae occisum: Plutarch. in Pompeio a quodam centurione obtruncatum: Appianus autem lib. I refert orta seditione, ad saxorum iactum ventum eMe, sed qui propiores erant, strictis gladiis . hominem confodisse. PvTEAN. Putares Vido de hac loculione ad Potron. cap. VIII. Iustis legibus et nequis conditionibus , Ita Caes. Beli. ei, i L It Mnςnopere se eonsedere denuanstrat si eius rei sit potestas facta , fore tit aequis conditionibus ab armis discedatur. Est enim eonventio talis, sive paetio pacis, vel aequa vel i ar: ibi aequalitati iustisque legibus locus est: hic observantia ut erga maiorem , et quaedam obligatio ad ossicia eerta continetur. Vide omnino doctis. simum Fabr. semest. I, 7. BOECI.. Sed iis quibus et pessima, etc. Quid mirum p Norunt non aeque provenire piscium capturam , qnum aqua limpida est, ac quum inibi dat ut pluribus exsecuti sumus ad Tacit. lib. XI Λnna I., i 6. GnvT. Tales autem erant lum oligarchiei illi spiritus et saetiosi homines, tum plurimi e vulgo militibusque, cupidine rerum novandarum, sicut tabo insecti. Quapropter corruptissimo saecusenemo eam vulgi i et ceterorum i moderationem verare Poterat, ut qui pacem belli amore turba, erant, bellum Pacis caritate deponerent ; sient Tacitus de Vitellianis temporibus et impedimentis pacis loquitur II II. , 33. Exeluditur a consilii publici auctoritate, quidquid privatorum cupiditatibus in eludituri quae iam directe publicis commodis adversantur. Verum an Sylla tam serici optaverit pacem; an vero spem pacis , famae causa et nominis , ad deludendos adversarios , ostentaverit tantum, non desunt, cur dubitemus, causae. MECL.
Optimo quoque et sanissimo se sincerurn, quod ad marginem, et sanctissimo, nonnisi quia magis ex usu Velleiano. Si al- tendisti, ubi quo sanctos, sanctissimos laudat, quos a vitae inle Duiligeo by Gorale
288쪽
gritate et morum prisca simplicitate commendat: sanum, quanta mea memoria est, etsi laudis in ea voce non minus aut tantumdem etiam, nusquam quemquam dixit. ACIDAL. Alii legunt sirnctιssinio rego ex loei sententia svientissimo. BOxu. intimo quoque et sanissimo erat in MS.; ut putidum sit de sinceritate huius scripturae dubitare; optimi et sanissimi sunt viri meliores et prudcntiores. Quae duo quin optime iungantur, nemo compos mentis poterit dubitare. Vos .
tropii, Obsequentis et Cassiodori auctoritas, qui omnes in hune anniam, qui est V. C. 6 o, L. Seipionem, C. Norbanum consules e sunt. Et Seipionis nomen in fragmentis Capitolinis integrum superest. PvTEas. Non ex puto, quid doctissimo viro in mon-lem venerit, legenti Caepionemque: in xiii memoriis et Fa tis, in
quis, L. CORNELIUS. L. F. L. N. SCIΡIO. ΛSIATICUS C.
NORBANUS. Adi Appianum, Cassiodorum, Tacitum. SCHECA. Norbanum in Narbonum, editio Rhenani et hic, et mox exhibet.
Iustissimo lenior Lusio lenior magis serrem. Quid si etiam mitissimo lenior. Lips. Reduxi lectionem , quae erat ad marginem eodie is seripti; alii temere excluserant vocem m) mo, quum aptius id fecissent sequenti vocabulo iustissimo. Gauri Haec lectio iustissimo lenior bene se habet, nec eorrectione indiget. B EC ΕΗ.Vel stus liber non habet,at misissimo, sed solum ac iustissimo. Ni fallor, scribendum placidissimo lenior; si e placidissimus deo rum somnus Nasoni: duas priores literas huius vocis librarivs omiserat ; deinde si mutandum in d, dum vincit; longius abit Lipsianum iusto lenior, vel mitissimo. Audito erudelior, sie in interpretare. Fui se crudeliorem Sullam ; etiam quam audiret, quum
haberetur hi audiret crudelissimus: id lict adversus morem famae usitatum, quae omnia in maius solet extollere. Vide annotata n
stra libro II, cap. iar. ΗΕi's. Mihi placeret Lipsit coniectura, iusto lenior, quod rectius opponitur audito erudelior ; ita iusIo ferocior in . c. s. q. Sed illo ac quid faciamus 3 an restitit una syllaba ex integra voce, Deile iusto lenior, an, dum vincit acie,
289쪽
iusto leniar, qlimi verit m puto; qti iam posset ius exemere vIctoriae . tu lo fuit lenior. Sic paullo ante Norbanus acιe victus, et
duo erud lior ex ν cInto maturius, et Noster do Tiberio, exvecinio restolaost moturius, ii dem verbis. Scama. Nam et consulem, ut ρraediximus V. C. sic habet: Nam et cos. s ut rnediximus Q. Sertoriam, etc. Puto s e legendum, nram et consulem ut proediximus exarmatum. et Q. Sertorium. Conis Miletu autem intelligit Scipionem. Quod autem Sertorium in Sullae pote latem tonisse hic scribit, neque Plutarchus in vita, neque alius, 'li od sciam, auctor tradidit. PUrgis. Vbi hoe, sodes. praedixi ti, Vellei Z Ne polia isti quidem, nam profecto nihil harum rerum Sulla g it consul, sed proconsul. Clarum id est. Correis et iunctita igitur nos expedimus : nrem et consulem . ut praedixia mus , exarmatumque Sertorium. Ita sane est. Sulla clementiam letitialem 'ite exhibuit et in consuler quo illo Z Scipione . quem ante dictum , quum exercitum ipsumque in potestatem rodegis in set . dimissum ine noxa r et in Sertorio, qui Sue sam frustra oecia parat, atque in Hispaniam aufugit. Appianum vide. L M. Falsum e l. ut quivis videbit, illii antecedentia Irgerit. Emendabat itaque Lipsius: nam et consulem, ut Proedisimus, exarmatumquo Sertorium, etc., quomodo habet editio princeps; nisi quod pro elagnoscat ut: quo per eon vlom intelligatur Seipio. Quod veritin est. De Sertorio tamen exarmato tacent seriptores; quod de Scipione veri imum esse con lat. Ita igitur in legrum hune loeum seribi malim: Num et consulem . ut ρraediximus , exarmπtiam ,
atque Sertorium, proh quanti mox belli facems ete. λmisit incolumes. Mirum vero, quosdam dubitare, veriorne lectio sit vulgaris, an ρ h quanti mox belli facem, ut ex editione prinei poemenda inius. Nam t allorum sola coniectura sullum , et haud salis latinum est, ut mihi quidem videtur. Ni, i alii docuerint, cur, quum dicat pho inquanti, το mox non omi erit Vel loliis.
V A . Rur iis memoria lapsus Vellei ii : non enim hoc ante dixit. BoxnORI. Consulem , ni Pr. , exnrmniumque S. vetus fert editio.
290쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XXV 28 I
Λiquo ita logenitum sit,i mideri Peritonius post ad me perscripsit. Sie ValeriuΑ Max. lib. III, 3. 5r Q. enim Meselliam Q.que Pommium. Vide lib. I p. I 4 castigationes nostras. IIM's. Εorrnatum Q. Sertoriam, Erasinus et Stephanus, Manutius, Porma, et alii ediderunt.
Propinquan ii Editio Basileensis: pro quonti mox belli feemlQuod voliti testatum relinquere ; quum ferri tamen possit vetus Iectio. virtvτ. Λldus dicit veterem lectionem ferri posse. Sed unde ista τε tu lectio alii eiusmodi est 3 Certe eo licem itinnu- scriptum non habuit. Hausit igitur ex editione quapiam. Λtqui Fr hoviana A. I Sao omnium antiquissima, et ex qua reliquae omnes expressae sunt, ita habet, Pro quanti mox bellifacem l prorsu eleganter, quod depravavit Heleanus, sive quisquis alius po- 'sterioribi editionibu manum ad momit. Nam si quid in his di ver rim ab illa reperitur. id ex coniectura prosectum est; tirqtia enim aliud poΑt uni eum illud, quo Rhenanus risus est, huius a uinctori ex amplar inuontum e t , n quo spes ost inventum iri. Pv-τE M s. Mirum ext aliqnom dubitare de lectione membranarum,
quam expressit Rhenanu r ρro quantἰ belli fiscem J-Pontamis analoet. I, 3. logit proh in quanti mox belli facem sDuplicis ne dioersissimi nnim Diximus de talibus in comment. Ne pol. png. 56 et seq. Ilic obiter notandum, non tam duplicis πιι mi sperimen in S)lla credi dobere . quam unius praui animi dissia mutilionem et re lutionem. Idast Sylla ex iis, qui quum sint
malo ρrnosque ingenio . tamen dum quaerunt magnam potentism,mnximas virtutes simulant: ndvit quod cui re soluunt suns cupiditates . et releeti parent. Atque hare est illa υποκειμεvnc; αποκα-λwρις εν εξουσί . κακίας '. insisae proosentis in ρο entia detectis, quam Plutαrehi In Sylla nobi suppeditat. Gravissima est Sententia Taeiti de Tiberio eui primo mixturam morum tribuit, iton indolis re pectu, verum dum me in aliorum, fingendis virtutibus si bdole securitatem quaerit; sed postremo, inquit, in scelera fiamulae ridecora prorupit. Postquam remoto pudore ne metu, SVO tantum ingenio utebntur; VI Ann. St. Se ille i lii sunt animi, quἰ plus nu*is quam leonis hobent, ut hoc ex Carhon in dicio nostrum faciamus. Nam celeros, quorum in anda Iam ardet animus. minus sui oblegentes es A , satis constat. Suntque hi dissimulatores sui