장음표시 사용
311쪽
pulum usi fuerant , eo ad inr. cri licensiam usus est. Ex iIlis avi metum , seci ut remedium t ex tulis eo, dubio morbor ex spolia musi erant, Populum usi eranις nee hoc sine exemplo, quum et in Ceiri Virgil. 73 . moliare et ρυulare commutari videamus; prima vero litera in volia ex ultima του periculis geminata est; aeiridiacare vero ρericulis aeque dicitur. atque a perieulis. Instin. VII .r 5: Quem scelerum suorum sumliciis liberorum conte latio Dindicarerni ubi et praepositionem quidam in trudunt. Curi. IX, rornaque fame dumtaxat vindicatus exercisus. Deinde non posse admitti abusus est, ut Lipsius, G novius, et Helusius volunt, doce perpetua Velleii in repetendo eodem verbo consuetudo; de quoad lib. I, 3, et ita mox cap. seq.: ρMentia sua ad i olentiam usus, qiaod idem est; quo ergo imperio priores usi ad vindieandum. eo Sulla usus ad licentiam. Posset et legir eo immodico crudelia latis licentia ustis est; si e immodicus saeta M. Tacit. I uisti, 6'. Vel, eo ει modice c. I. usus est; nam in MSS. e et se nullo discrimine seribitur; et ita Eeensia in illis, Phaedri lib. I, sab. M libemtatis frenum solost lieentia, ablativo casu capiebat Sche rus, idest per licentiam; ut et supr. cap. licentia sn ilum est; licentiam immoderate mccnnssi assumere , dixit a iri. Beli. Asrie. 86. Seio hoc esse hariolari, sed in tam desperato Ioco parata erit venia
Primus silet Impotentiam Sullae Cieero II Ossiciorum et Verri n. ac t. a, lib. III. his tangit verbis: Qui ausus est diaere has amsan, quum bona in foro venderet. et bonorum virorum et locupletium , et cerie cistam praedam sunm se vendere ; praei r ordinarios meminit Dionysius. Caesar lib. I Beli. civit. . Sallustius. , Ampianus I Beli. civit. pag. 4oq r ουτος γαρ δοκεῖ πρωτος ους ε κολασa θανατρο προγράψαι, και γερα τοῖς ἀναιρουσι , κω metvr i ιτα τοῖς και κολασεις τοις κρύπτουσιν επιγρά, αι. Hia enim priamus, quos evile Pisaeos custiebret, ρ scr*sit, et praemia percurror bus proscr*torum, itemque Ialentium indicibus, neque mῖnus Poenas Diuili od by Cooste
312쪽
celanchus latentes proposuu ; quod et Velleius noster mox subite Il; elarius autem Plutarchus: Receptatori e serju et se Mori cui- talem Menam denuntiatam ; non excutis Iratribus , Illiis, parentibus . Percussori bina intinia promissa, etsi serous dominum, lius parentem interfecisset, memora t. ME L. D qun ciastute mluIantis conostii iudiciam histrioni exoleto redisdstur, in en iugulati cistis R. Publice constitueretur auctoramentum Vulgo , petulanus conostii iudiciam historiarum ex alio redditur.
Inde doetissimus Lipsius, iudicium his rionicum ex nIbo, vel eum ei. Pithoeo. tussieιum ιnιuriarum, eoniicit. Lectio Gryphii, quae et nostra, nihil ineommodi habet, nisi quod cum Aldo, et Lipsi orecepi, cisis R. 'ublice , pro rejublicae. Impotentiam porro Sullae Cieero II Ossieiorum, et Verrin. ae t. a , lib. IlI, his tangit
verbis r qui ausus est dicere hasta posita, quum bona ia foro venderet , et bonorum virorum et Iocvletium, et certe cloiam, praedam suam se vendere ; praeter ordinarios meminit Dion Isios, Caesar
lib. I Beli. eivit. , Sallustius. Scupcn. Alibi sin Epistolic. quaest. III, 8ὶ tentarimus hunc loeam , etiamque alii. Nunc placeat: --dicium in histrionem eae albo. Nam id verum est; et legibus XII
tab. animadversi ac toros aut histriones, qui carmen actitassent,
quod infamiam flagitium lite saceret alteri. In bona omni rei'. ila solitum: hodierna licentia quam estraenis solutaqu8 est LIPs. Haec ab aliis ita accipiuntur, ut anima detersum fuerit in histriones, si convicium feeissent alteri ; at ego contrariam interpretationem convenire arbitror: nimiriam aures praebuἱsse iudices histrioni, et
cives qualescumque castigasse, quos constaret histrionem aliquem petulantiore eonvicio notasse. Prorsus hoc vult series argumenta tionis, quaecumque huic loco verba substituamus. Gnv n. Veleis
res editiones habent historiarum vae alto. Vnde Lipsius, histrioniacum ex albo. Ego propius ad vestigia veteris scripturae legerim histrionicarum ex albo; hac sententia, in qua ei vitate histriones ob petulans eonvitium in scena allevi factum puniuntur poena logum histrioni earum in albo proposita , in ea ivgniali civis praemium in tabula proseriptionis publice instituitur. Album vocat tabulam deaIbatam, in qua erant leges artis histrionicae, et poenae in histriones ob contilia, et dicta famosa: quae iam inde ex XII Tabul. severe vindieabantur. Cicero de rep. lib. IV: Nostrae
313쪽
eonfra duodecim tabulae quum Perpaucas res evile sanxissent , in his hunc quoque sanciendam μυιaMerunt, si quis occentastisset, di
elisaoisset , sise carmen condidisset, quod infamiam faceret , et-gitiumque ρrecarentur. Vide Arnobium lib. IV. adversus gentes. Popv1. Exoleti epitheto nihil eontemptius histrioni tribui potest. Ita Firmi eo in praefatione lib. I Astrol. Sulla dicitur senex ex Iesus. Hoc est, ut mox ipse explicat, qui a mimo vestigio pubescentis aetatis. in scurrarum gremiis per damna venundati ρudoris redoleost. Glossae Philoxenit Exoletus, , τρίξακος. Sie et Cicero pro Milone , aliique ea voee usi. Voss. Placet Gruleri i
terpretalio: nimirum aures praebuisse iudices histrioni, et cis qualescumque castigasse, quos constaret histrionem aliquem mIulantiore notasse consilio. Lipsius maluerate iudicium in histrissem ei nno. Quia in msc. svit iudicium historiarum ex tillo. ML. Et hie Ioeus est in vexatissimis; sed videamus veterem scripturam,
quae hal, et, iudicium historiarum ex alto redditur ; scribendum videt ieet minima mutatione, ut in qua civitate ρetulantia coniarii iudicium histrioni rarum ex alto redditur, in ea iugulati cistis reis publice consistueretur auctoramentum ; hoc sensu dicitur, rarum histrioni iudicium petulantia conMilii ex alio reddi, quia, quum histrione, ad iudicem deserrent, se petulanli convitio pulsatos esse a civium quocumque, iudicium eis ut rarum ex allo, sic de plano plerumque redditum suissor quod leges forent in promptu, quae vetarent histrioni convitium fieri, ne longa disceptatione hic opus foret; nam saltu nive qui haec reserunt ad con icia. quae ab histrionibus iaciebantur in cives: contrarium locus postulat. Vanum et tribunal opposite habes apud Sileton. in Tiberio 33t uricesquesul e ρIuno , aut e quaestoris tribunali admonebat : ex nuo itidi-eium reddi, pro e tribunali dixit. Sivo pro tribunalis ordine, quomodo in castris ius dicebat Varu Quinetilius, ut infra videbimus; et apud Senecam lib. I de Ira: Si inIolligis, non ex alio venire na- quilium , sed summo, quod aiunt, animo inhaerere ς lib. III, c. 43. ex alio posuit pro siverbe r Quid illum nimis ex atio tecum agentem detrahere cuρA 8 pro resp. s sic enim vetustus liber, reis scripsi. Nec aliter passim exaratum sere offendas in membranis et marinoribus antiquis. Inde translatum proverbium modo ad alias
res. Sallust. epist. ad Caesarem: Equidem mihi decretum est, nihil Diuitiam by Cooste
314쪽
tam ex iso reperiri posse. quod non tibi sis in promptu; ubi sorte
seribendum, nihia tam ex alto repeti ρosse, iat apud Maronem: Quid causas petis ex alto. Accius Λrmor. Iudi c. apud F stum : Cur vetera iam ex alto remetiscis discidia Agamemnon 8 otio dissimuIare, apud Nasonem. Plaevit multis . iudicium histrioni exoleto redditur; qnod tamen si admittimus, peccabit has in leges Velle tua ipse, per quas negat licuisse convicium histrionibus fieri. De auis e loramento iugulati ei is proponendo rem etiam supra Noster ini- probavit, eap. 6r Id unum nefarie ab Opimio proditum, quod capitis, non dicam Graechi, sed citas Romani pretium se dmurum . idque num restensurum, Pro Osuit. De hac ipsa Syllana proscriptione Seneca lib. V de Benes. eap. x6r Proscri ionem commentias est idii mo ἰI ut qui eisem Romanum occidisses, i unitatem
ei Pecuniam, tantum non cisicam accirret; ubi malo rescribi, tanti non ut eisicam acc*eret, ut qui civem R. oecidisset impunitalem ac pecuniam acciperet, quasi servato cive coronam civicam. BEr: A. Historiarum, ed. Rhen. agit de hoe Ioeo Heins.
Cices reipub. Rom. publice; sic supra cat'. 6: quod cultis , non dieam Gracchi, s d clois Rom. Pretium se daturum. Pvis n. Idem Putea nos legit: In ea iuridati clois R. public constitueretur suctoramentum. Sic supra cap. 6 ait de re lion dissimili r Quod evitis non dicam Gracchi, sed eisis R. presium sε daturum, idque nuro ruensurum Proposuit. ManuT. Nihil est certin coniectura cl. Pnieani, Smaragdi illius Musarum , cisis Romani publice const.; nam
vetus scriptura unica tantum voce exprimere amat, et Romanum
et re tib icam ; inde natus error. Gavrga. Emendabat ei. Putea nus , cisis R. Publice constitueretur Ete. Pithoeus lamen ad colla tionem Leg. Mosaic. malebat , cisis e Publico constitueretur, etc. Offendit eum scilicet voeabulum Romani, quod non necessarium Putaret. Putenni coniecturam veriorem ego arbitror. Habuimus
supra de Opimio: cvisis non dicam Gneehi, sed elois Romani
Pretium se daturum, idque auro repensurum ρrVOsuis. Itaque de eius veritate non diibitandum. Vox . Aes tamen eos, etc. Videndum , an scribi debeat, nec tamen in eos Ele. , vel nec tantum in eos etc., ob illud sed, quod sequitur. V sis. Observa mihi, non muta, tamen pro tantum. Quae Par
315쪽
tieutae, et eum his tandem, quomodo allerius altera , cti una
otia titulo, Dinne que tinius vicem substant in veterum seriptis, alitii
mihi propositum diligenter ostendere. Hic illud saltem tu i in i po-Dalii e lib. II: I. an te sis iScytbis se ac vestium ignotus p et quamquam eontinuis frigoribus urantur, missibus tum n ferinis ac murinis
utuntur. bi collocatum ambigue tamen videbii, qui accurate verba Ponsi inhil, sic ut utra potius, ut adeo utraque simul nolione accipiendum, hast, urii' sit. Nam certo et tamen , illud inquam vulga tum , ratione Praecedentis quamquam , et illud alterum lan timralion Aetilentiae requiritur. Hoc misso autem , Eodem loco uruntur malim , ut sat manifestior allusio et eollisio verborum , huius ad illud ultimum ximilis soni . utuntur ; quam figuram non semel Auctor idem studiose captavit. Acina L. Pro tamen, quidam Pinendant tonium t alii eum Acidalio particulam tamen relinent, sedita. ut alii eorrigunt, interpretandum censent. Neutrix a umtto. Subauditur enim tantum . vel solum. Sallustius. bellis Iugurthino : on enim regnum, sed fugom , exilium, et hras omnes , quae me
Premians, miserias cum anima simul amisisti. Hoc t, non nim solum rNnum . Θlc. Quod male manu recentior in MS. nostriam.
optimae alioqui nota inveher suit conata. Frontinus lib. II, cap. id, de uoralio: Deiecit se in nDeum , eumque non armis , sed tu Ineribus onerntus , tranaost. Pos em etiam com Pluria aliorum ais rie loca r sed hi et, aut tali partieula . post sed addita , locutionem hanc emollire conali. Vo s. Porspieua et nulli di iste ulla ii olitioxia erunt omnin , si fieribimus, nec iam in eos. Vl de stetisti. non fleti se ictoris saetitiam in iis puniendis . qui contra arma tulerant, sed ultra proce sisse. Η iris. Ego nihil moveo: tamen ero pro tantum, aliquando pro tandem , sumi iritum et obvium est. sed huic loco parum con eniens; sed cum Inssio puto subintelligi tantum , cui u si igia legit I ennii l. ad Front. lib. II, cap. uli., S. S. Bunal. V. Misc. Obs. Ol. IX, p. 35o. Qui contra arma tu erant octo mill in deditorum in , illa pu
I li I. et Pliniit, in eximio illis Cicero ui logio lib. II, cap. 3o, Diuitiaco by Corale
316쪽
AD VEI L. PAT. HIST. BO M. LIB. II CAP. XXVIII 3Ο7
eo alludit. Postea his irenovit Cae ar, et ad ins dignitatis rovocavit. Suetonius, Dio, et Noster infra. Scu EC . Forte excιι3M que.
ac stimurn convecutus Prisato consilio maiorem senatu Pro rv.
animum hnbuit. Qiiani liin in linee pri nil con ilii ali xilii lite, ut iit Pro re p. suscepta , molilio, ni i nece, erit publicae auetori latis appri batio, '8n solet commendari a rerum ei, ilium peritis. Itaque Prudentes apuit Tacitum I x. , io, in rc Irioli en ione Augusti etiam illud ei, morant: paratum ab ndolescente Prioato exercitum. Scilicet plus e t in legibus , quam in successu , datoque semel Exemplo praetextii lite, facile dominandi cupidus ad nova con ilia vin panditur. Quare non frustra Aristotele etiam circa elion tela', de quibus mox Aequitur, monuit: Periculosum μsse liberae cisiluit si quis nimia C sentum, amicorum , seruorum multitudin emineat possentque. Quod ni inani mature dΘbebant Ob Prvare. BDECI.. Forma excellens Ιia Plutarchus Pompeium comm Pndat r
και ανθουντι διεpαινεν ευθυς ὴ άκια ii , το γεραρον και το βασι - λικον του Grntia formn lanitatem ρnriser ac humanitialem eximiam praeferebat, et illo Loenili flore exsplendescebni iam senilis regia quaedam ςν nouas. Compara Suetonii locum de Tito . cap. 3: Forma exr esu, ef cui non minus auctoritatis inesset . quam eristine. Estne hoe ειδος α ιον τυραννίδος, , sise imi eratoria Drma, quam Corneliu Nepoε etiam Iphicrati tribuit. 3 i. BOEc .. Sed ex dignitute constri itineque in illam cono. amPI. etc. Omis sum herbum sententiam pertui bat. Legendum autem : sed fix dιςnunte constantiaquμ. quae in illum cono. nmρ. xlii: sed eae dignitato constanti. quae in illam cono. ampl. II 'vT. Iide, si tam in igniloc ic seliein alii A med bor: licentius, ip agno co; sed quid aliud vulneribu saetas ita penitus adactis 3 Nec unum hoc aut no- um in Velleio tinieci lotiis exemplum : Sed qtiae in illam conoe
317쪽
nsens rem litudinem, dignitatem , es constantiam inortunam quoque eius ad extremum Dilae comitata est diem. Aut minus licenter ita raed qtine dignitate et constantia in illam com ensens a litudinem, fortunam ; hocque posterius teneam lubentius, ae luear iacilius. Acio L. Arbitror haee legenda: ex dignante constanti, quae in L. s. amylitudinem fortunamque, tum ad M. v. c. e. diem. Considera, et mecum facies. De gravi astem hac et διωματικx Pompeii sorma, ex Silio aliquid capies lib. XIV : Ille hirta cui subrigitur coma
fronte, decorum et gratum terris Munus cuiat. LIPs. Leget sed ex dignitate constanti, quae in ilia conreniens an Istudinem omtunam quoque eius ad ultimum Duae comitata est diem. Quomodo
etiam editum a Gryphio. Marnessio, et aliis; nisi quod legant,
ti9ιmam. Quod mutavi lum fide MS., tum auctoritate veterum grammaticorum, qui malunt cliem, dum de certo dimmatio, per masculinum genus esterri. Etsi minime illud observent ipsi veteres. Voss. Sed ex dignisnte eonflantisque in illam conMeniens amplitudinem , fortunamque eius ad ultimum. Sic princeps editio; seribe rsed ex dignitate constans. atque in illam conoeniens amplitudinem, fortunam quae eius ad ultimum visae comisata est diem. Sie apud Euripidem επος αξιον τυραννίδος imperatorism formam vocat in Iphicrate Nepos. Taeit. Ilist. VII, t S: L eratores formas scdecore cor oris mos est vulgo comρarare ; digustatem formae Agraecius Grammaticus virorum propriam facit, etiam Nonius Marcellus, secuti uterque Cicerouemr cui in epistolis alicubi dignitas virilis, muliebris venustas, eamqite deformitati contrariam
statuit. Idem lib. I de Ossietis: Dignitas formae erioris bonisn emenda est i Tacitus Annal. XI, cap. a8, ubi de Silio Messalinae adultero agit: Loinem nobilem, dignitate formae , vi mentis , ac
pruinquo consulatu, maiorem ad mem accingi; lib. XII, e. 5artiterim Zenobiam Pliacida eluiae visantem ac visae manifestama eriere pusiores , et dignitate formae haud degenerem repui tes obligant vulnus; ubi legem grammaticorum nutare licet agno casia Sed Taetius voluit, non tam e venustate, quam dignitate formae collegisse pastores, haud biimili loco prognatam seminam, quam eiectam fluvio Aemi nee m invenissent. Plinius panogyrico ad Traianum: Iam semitas , iam procerans cor oris, iam honor cui A. et dignitas oris, nonne longe lateque ρrincipem ostentant Z Labe
318쪽
vius apud Maerobium Saturna l. lib. II: quid ad seenam adfero decorem formas , an digni Utem eorreris ; vides decorem formas a Laberio iungi eum dignitate eomoris; sic et Tacitus Hist. I, c. 7:Arins Galbae et irrisui et fastidio erat, assuetis isseentae Neronis, et imperatores forma ae decore eomoris i ut mos est vulgii com- orantibus. Membra decora Loentus ', non dissimili modo apud Maronem. Hic eastigandus venit Q. Curtius libro VII , cap. 9 et Benigne igitur exceptis Sacarum legatis comitem Excjίnon dedi adhuc admodum iuMenem aesulis flore conelliatum sibi: qui quum Wecie comoris aequaret Hevhaestionem , et lepore haud sane virili Ur non erat. Sic antiquissimus bibliothecae Medieeae eodex, quo vii mihi eontigit: etiam alii cum editi, tum quibus manu exaratis Gruterus, Bongarsilisque sunt usi. Ia vulgatis posteriora hoc modo exhibentur: νι quum vecte comoris aequaret He haestionem,l ore haud sane par illi erat. Illud lepore virili, quod Mediceus Praesert, etiam in membranis Coloniensibus omnium optimis veterissimisque sibi rei inrtum Modius testatur , et recte; superabat enim Excipi non aetate Hephaestio. Sed apage leporem istum; qui, uti et venustas seminas commendat magis quam viros, ut e Cicerone transvidimus. Ε .estigiis Medicet libri sie videntur ultima constituenda: Quι quum vecis comoris aequaret Hephaestionem. ei decore haud sane υirili par non erM. Epieedio Drusi, uritur heu decor ille visi, generosaque Diritis. Vides et illie mirilem illum de remr Venerationem Drmae de Alcibiade habes apud Iusti-ntini. Denuo Curtius lib. VIII, cap. 4r Inter quas erat silia sesitis, Roxane nomine . ex in comoris vecte et Geore habitas in bar-bnris raro et ita lib. IX , eap. a et Patrem eius tonsorem ρ ρter ha- bisum haud Arieorum cordi fuisse reginae p et cap. 7 de legatis Indis r omnes eurrvi vehebantur, eximia magnitudine comorrum, decoro habitu. Antiquum marmor apud Gruterum p. 33a , ae Diis.
THO. vEL. NARC Ss . Cori Anal Dr. Decorem Oris etiam Tito Caesariai tribuit Tacitus. Sed ut dignitatem oris vel formae revertamur, alterutrum Cornelio Nepoti in Eumene restituendum videtur cap.
r: Nam et dignitate s opinor oris, vel formae addendum in fui honesta , et viribus ad laborem ferendum frmis , neque tum magno comore, quam Aura venusta. Hyginus sab. LXXXV: Laius
319쪽
nas quoque transfert nil ersus regulam gratIin alicori m sab. 78. ei to 6, ubi Helenae et Bri ei di eam dein a signat . quomodo Zenobiae Tacitus. HEis . Scriberem et sed ea dignitate conssan inque , qtine in illam comunians an I. fortunon que eum nil til. N. C. e.
diem; nain illud ex dignitate constans, vel consInnti nihil ui ibi
vi dolur; constantiam vero formae vocat, quae Per omnes metatis
gradu, ut de Augusti venustate loquitur Sueton. cap. 70, Permanet. Sed dignitale constanti, quae . Si phanii , et Erinfimus. Pontanus lib. I Annal. cap. a, legit: non ea, qua stos commen tur ne- talis . sed dignitatis constantia ; sed inibi magi , ut dixi. arridet dianitate et conflantia ; conuantia vero fornino dicitur eodem modo, ut constans aetas Sueton. l. at h. quae non obnoxia quotidianae talitationi , ut est aeta , et stos ille puerilis. sed quae, ut virili,s ,rma, robusta et permanen η e t; ila et Arnob. I eonlr. gentes dixit, san stata et rutantiae red iere. Bunri. Ita stata forma Enni uxasisset Gell. V, ii. Vid. Cottam n. ad En n. pag. 28 o. insiman tuam.
Alethiad. eap. 3: hoc mnxime conoenire in Alcibiadem nidebntur. I et iit. In eant. V S: In me qui is harum remιm conoem . Cicstro pro Sulla Vll, utiliar praepositione rede Laetor eum ess me. in qu mire . cum cust res , nullam contumeliam incere potueris, quae non ad maximam Purtem cloiam con Deniret. Bunm.
Bello peritissit' usi Lipsi iis belli. RapHEL. In reconcilianda Imo reconci Din. Nam ibi silex locum habet uti facilita ii, reconcilianda. Lio . Lipsi u l git reconciliata. Mihi uihil mutandum videtur. Vult Velleius, fidelissimum suis se nn r
concilianda inter alio gralia, ubi fide potissimum opus. Voss. Imo et in redintegranda amicitia cum suis ne mulis et inimicis r ne Opus reconelliata legere, nam et fido opus est in reconcilianda ut non mala fide et dissimn lanter amicitias renovemus i V. ad OVid. IV Met. 46i, sed eo animo et volo, ut aetyrnndi maneant, quod honao fidei convenit; ita contra Nero reconciliations simuIala matrem decipit apud Suet. 34 . et Augu lus: Antonii societarem ε mirer dubtam es incertam, reconciliationibus variis male foediatiam rebriust. Suet. Aug. l7. B Ru.
320쪽
AD VEL,L. PAT. III ST. ROM. LIB. II CAP. XXIX JI I
Puerre omniaιm volorum μxpers ellei lim Acripsis e: mene omnium vitiorum e ers , facile inibi porsita deo. MamT Potorum. vincerniectio , t er ius sal. , 53 : fem suum cuique est , nec vino Misitur uno. Et Vellei iis tu seri u A de eodona, cap. ci iam tuto maior. ScnEGR. Pr Doto verior Aldi coniectio, quae fuerat eadem et mea. Nain sequentia attende: virum ait suisse Pompeium, liberii in et i inmunem serine omnibus vitiis, nisi maximum illud lamen esset, neminei ii qtiem lua n parem ferre potui, Q. Certo igiti r νι-liorum rescribenduim. Sic de Calon Porcio, infra cap. 35 r omniabus inmanis vitiis immunis. Exempla in alteram partem allata. Aivere volumus iudicare, minus etiam cogemur, quam ad rem minimo minus saetentia fateri. Taeeo, quod quiris videt, quam illam ipsam ieetionem in equentia adversis vel illi eornibus impugnent. AC in L. Nimium ost pro Pompeio ; et quis vel Socrates , ad hune sapientia o gradum v nil, nil vovero 3 Aldug igitur viliorum socit.
t volii nihil esse eulpandum notandiim lite in Pompeio. PrArte nimiam aestimationem sui et studium excellendi. I, ps. Quid ni indicet Pompotum Notorum ρ ρr ρm , cui qumma omnia ultro Dbveni bant benignitat coelesti id est qui ui ea omnP volum Piu, praeveniret 8 Sic enim interpretanda ista putavi ad versum miti δε- eraphi mei P. Suri. qui lamon adhue verbo ultimo emendandii, rna in Pro eo, quod in editione rici tra legitur . deos ridera credo eum dio a Docat; innuunt vestigia exemplaris Palatini reponendi in eum diaes vos et : id est , quum vota facit. Lepide prorsus; nam iuxta Petronium Arbitriam r- qui is nummis Praesentibus via r
Expers Potorum , qui nihil hah hnt quod ultra optarΘ t. niit voti