장음표시 사용
391쪽
ptilant, sed ad amplificandum honorμm Caesaris rem minimam
elirioso notat et extollit. Nam Colla post Merulae nec in a Sullamis stamen creatus, mox a Marianis civitate pulsus est, et in eius locum Caesar su flectus. Is rursus a Sulla reiectus, ita neliter illOxum peregit flaminem, sed uterque per tumultum et factionem partium flaminio destinatus svit: quod les latur Suetonius cap. t et Sequentibusquct coss. Famen dialis destinatus; et mox r Quare et sacerdotis, et uxoris dote, et gentilitiis haereditatibus mulintus. Plutarchum sugit temporum ratio, quum scribit Sullam post reditum in urbem suaui estecisse tu comitiis , ne Caesar suffragiis id sacerdotium obtineret. De C. Cotta pulso civitate et a Sulla vietore reinati tuto, Cicero in Bruto, et Sallustius Historiarum II. Po a. Editio priueeps illud cuni non agnoscit. Hunc locum egregie Emendavit Lipsi iis i id si te in animadversionibus suis solide Ox Tacilo
ac Dione firmat. Taciti verba haec sunt ex III Annal. : ΙΙ et LXX
annis post Cornelii Merulae eaedem neminem I se. stamine vi sus sectum. Quae alluli et exiguo mendo liberarem. Puto enim, Tacitum scripsisse: VI et LXX annis. Quippe satis constat, Meruis Iam oecisum anno V. C. 666; stamines autem diales restituti anno
43, Itilio Λntonio, et Fabio Maximo consulibus, ut liquet ex Dione lib. LIV. Ergo patet, VI et LXX annos intermedios faminibus caruisse. Vo s. Tractavit hunc locum eruditissimus eardinalis Noris iux ad Cenotaph. Pisana dissert. II, cap. S, illii ut haec eum fastis conciliet, ex quibus Marium iani constat anno V. C. 668 obii se, Cinnam vero 63o svel 66' , Caesarem autem, quia. 6l si natus et anno aetatis XVI , id est V. C. 67o , stamen est destinatus, non potuisse a Mario et Cinna staminem creari, putat Caesarem a. aetatis XII , V. C. 666 croatum ssa minem , sed desectu ne talis non inauguraliam , et eodem anno a Sulla victore privatum sacerdotio , et ei substitutum Merulam ; quo mortuo nullus xiissectns ad Λugustum. Sed haec nondum satis ad liquidum perducta: nam Merula a. 666 in locum Cinnae, non Ca saris, creatus flamen, paullo post incisis venis obiit, quo pacto ergo Caesarn Cinna ct Mario potuit e reari sinuistit, quum Cinna ipse fungereturoo flaminio, et quct successstrit Merula: Cottam vero sust cluui Cinnae, eique Caesarem, iit Popina dicit, nullo auctore prohatur. Quare verum puto Caesarem a. V. C. 67o destinatum, sed aute
392쪽
ina liguratio nom a Sulla 67 a deiectum sacerdotio, deinde quum lari aliis in Asia res gereret contra Mithiidateii , absens pontifex
ereatus, sorte A. V. C. 678 , quo anno Ilinius Asiae proconsul fuit; petierat iam ante, sed , teste Plutarcho, Sulla ipsi in comitiis obstitit, quod ante annum 6 3 debuit seri, nam eo anno Corn. Sulla
die lator legem tulit, ut sacerdotes non in comitiis, sed a collegio crearentur, ut reri e Noris i iis, qui ostendit hoc non de s aininio, sed alio sacerdotio capiendum: et recte Ρllitarchus dicit eum admodum adolescentem prodiisse , ut Peleret sacerdolium , natusent in erat annos i 3. Quare hic probanda emendatio Lipsit, quam reor phnu , licet non scribant veteres, quod sciam, in Cottae Io- cum eum politi sic in tactum. Bhnn. V. P. Wes eling. Oh s. II, 38.
misisset id sacerdotismi Amisιsset, ad sacerdotium festinans, ed. IIben. Iam Omnes, quos vidi, tam infestis , neque malo: tam pro
i 'obilissimnque Dolabellae acetisntis Est ille Cn. Cornelius Dolabella , qui cos. cum M. Tullio Decula anno 66a in Maeedoniam prosectus, devictis Thracibus, triumphaxit: post reu sactris repetundarum a Caesare adolescent illo, Ot absolutus favore populi. Cicero in Pisonem , Suetonins in Iulio , et Tacitus de Oratoribus. Popu . XXI ac latis anno , Tacitus de Oratoribus. ScuEGE. Post hanc accusationem Doliabellast , haud dubie principibus μatronis
adnumeratus est. Sueton. LV, Λuctor de caussis corrupi. stloq. 34, 3 r non odec mo aetatis anno L. Crassus C. Carbonem e tino et vise
simo Caesar Dolabellam: nuero et Dieesimo Asinius Pollio C. Ionem: non multo aetate antecedens Cati tis, iis orationibus insecuti, quas hodiaque eum admiratione legimus. Λddo Val. Max. 3, Plut. Caes. BOE CLER.
Et maior cloilntis in ea fastor in Silbos cura haee ; sorte in eum , vel eo. Favebat enim Dolabellao populias in ea actione , non Caesari. Dolabella cnim populi favore absolutus. HLI A. Contentionesque cloiles, De quibuq PIlitarchiis et Dio. BotcL. Victus Suet. Caes. i 3. Dio XXXV . Plutarch. Caes. BOEc L. Et restituta Suolonius Caes. II. can am exponit αντιπραγιαν
se. symulationem adversus optimates r Vt auctoritnt m inquit
optimatium quibus posset modis , inMicem diminueret , trOPhaea C. Diuitiam by Cooste
393쪽
Marii de Ligιιriha, desque Cimbris atque Teutonis, olim a SHIadissecta restituit. BOECL. 1Gersante quidem nobilitate Eidem, nἱ sallor, Ca sari vide- Iicet, de quo a itur; deinde pum: ad kιs nostrae dignisntis Proscriρlorum liberi; το a lae exciderat. Vide omnino supra cap. 28 de eadem re. II LINI.
Rei senti ad ias dignitatis Errat Vollo ius turpym errorem, dum indulget adfectui suo in Caesarem: quem aedilem Pro,criptoriam liberos dignitati restituisse scribit; quod multo post di- elatorem fecisse constat. Videndus Cicero in Pi, nom. Porna. Quos Sulla excluserat, vide supr. II, as. DoLCl.. Verum Us,2 Potest, errare Velleium; non tamen plane puto; nam herosimile os , Cae,arem iam id in aedilitate molitum , quod perfecit postea die lator; id colligo ex oratione, cluam Cicero con, id autio Post aedilitato in Cae aris liabilit de proseriplorum siliis: unde coniicio molam iam misso mentionem de revocandis ad ius dignitatis proseripiorum sitis. Sed rem inchoatam, ut saepe Noster et alii. Pro Persecta pia, uit. BuRM. Vetere Antistis Vid. Span h. lom. II de Praest. numism. p. 56.
Viri tu tantum bonῖ, in quantum humana simpliestas intelligi potest Sic sero supra lib. I, ' de Paullo: Ilirum iu tantum laudandum, in quantum intelligi virius Potest. Λ cli A L. Quo notiora sunt Scribe , quae quo notiora sunt; tum Paullo ante malim, Praetura quaestvrnque mirabili virtute atque industria Obitae in Hispania. ΗEiss. V. Misc. s. vol. VIII, pag. 49, 38ε ἔ ol. IX, 262. Inter eum , etc. ὶ Quos Cicero II ad Atticum, epistola i8, ges indigilat superbos; vide Appianum, Dionem, Ciceronem epistolis ad Atticum , alios. SCULGR. me igitur eos Immo non illo consule , sed consule designato. Suetonius ita narrat capi I9, et Livii epitonia: C. Caesar Lusia
lanos subegis, eoque consulatus candidum , et eviansa re ub. ia 'adere, conspiratio inter tres ρriac*es eiastalis facta, Cn. Pompeium, M. Crassum, et C. Caesarem. Idem Appianus; Et addit Varronis librum in hane conspirationem misso, cui titulus Tρικάρηνος. Liri. Vide cl. Masson. vitam Horatii Pag. 37. Disiligod by Corale
394쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XLIII 385
Rea minus diaerso quoque tempore, sesis exitiabilis fulti Levis error
leviter corrigitur: Nec minus , diuerso quo*ue tempore; omnibus exitialis societas, sed diverso cuique tempore. Λero L. Lege cum Acidalio, quoique. Voss. Direrso utcumque temρore; si quid video, vel, quamquam: post auctoritato Pompeia, viribus leueret Caesaris, inscrit vetustus liber, viri viribus teneret; an auctoritate Pompeia fere, viribus teneret Caesaris 3 HErss. V. Misc. ohs. vol. V ΙΙΙ, Pag. So. . Hoc consilium sequendi Pompeius etc. Fatalis rei romanae oli-garchis, euius Wποθεσιν egregia observatione politica hie explana Noster, qui et alias in talibus quam sit studiosus χαρακτπρος πολιτικου ostendit. Est aulem in diversis triumvirorum consiliis unum et quasi generato propositum ; quo suam quisque Potentiam spectabat quaerebatque. Maiore cum fiducia Pompeius; maioro eum ealliditate Caesar ; maiore eum vanitate Crassus. Caesar, ut ad destinata perveniret, etiam Pompeium et Crassum in amiciliam rediixerat, quod Plutarchias vocat πραγμα καλὸν νύν αλλως καιπολιτικον , αλια δε p αυλp , καὶ μετα δεινοτnτος ὐπ' εκείνου συντεθευεπιβουλως. Praeclaram alias factum et cirili ρrudentia dignum, sed callide praseoque consilio ab ipso structum p nempe, ut auxilio utriusque eo proficeret interim , unde alterum alterius auxilio postea oppugnare ac deprimere posset, relegata interim communis polentiae invidia in socios, quod Velleius nota l. Lege Dionem XXXVII, ubi et ceterorum propositum ostenditur. Florus rotunde IV, 2, 3I: Me igitur Caesare dignitatem comparare, Crasso fugere, Pompeio retinere cupientibus , de in Padenda rv. facile conoenit. Recle, da inoadenda reρ. ait. Haec enim ut spolium et merces ipsa sui peto-batur hae eonspiratione; a qua propterea Cato libertatis perniciem Solebat repetere; atque, quum alii discordiam postea Pompeii et
Caesaris existimarent rei p. exitium attulisse, ille consensionem eorum satalis mali eaussam suggerebat. BDECL.
D illum relegata in Ita et Quinctil. VI Inst. prooc. loquitur: mala. Omnia ad crimen fortunae relegamus ; et Noster inis. eap. 64 : in 'iadiam in auctorem relegabat. Bunn.
Auctoritate Pompeii, viribus teneret Caesaris, Ila eastigarunt. In MS. tamen fuerat: auctoritate Pompeii viri, viribus teneret Caesaris. Vnde argutabar aliquando i auctoritate Pompeii IlIνιra,
395쪽
Diribus laneret Caesaris. Nunc vulgatam lectionem non temore muta erimi sacile enim sestinantis calami vitio duae priores syllaba ετου geminari potuerunt. Voss. Uinitus etiam , etc., A itate et nuptiis ludere ; prout potentiare arandae consiliis conducit, inter arcana habent, quicumque domia natum moliuntur. Ita hic, laua alii i Caepionii pacta Caesaris filia, in Pompeii transfertur matrimonium : rursus Pompeii filia , Fausto Syllae filio desponsa, in manum Caepionis iubetur convenire. Quo tenderent ea consilia, notat Cicero ad Atticum scribens
quod non timendum sit. ομολογουμένως τυραννιδα συσκευα ται. Quid enim ista repentina absinitatis comunctio 3 Vidstrat in talibusastinitatibus iam antea τυραννικην Cato, quiam Pompeio, filioque eius neptes ex fratre et sorore denegaret, eo quod animadverteret, suam quoque ad Provehenda incivilia coepta volun talem quaeri. Hanc ipsam quoquo vafritiem impavide coarguit apud Plutarch. in Caes. . et Appian. II Beli. civit. vociferatus ,
Caesar IGem tulitὶ Legis Itιliae , sive ut Cicero, iit Suetonius , Campanne, duo ni ibi cum doctis viris capita. Vnum, quo cautum, ut ager publicus ad subsidia r i p. vectigalis relictus divideretur. Ciecro ad Atticum lib. II, epist. i 6. Λllerum , ut ager a privatis in Campania possessus, redemptus Publica Pecunia, distribueret irrplebui. Publicus hac lege XXu civium , quibus terni pinresve libori, extra sortem divisus est. Sueton. cap. ao. Dio lib. XXXVIII. Appianus. Privatus numquam. Cicero pro domo. De utroque rapito idem . epist. ir eiusdem libri : Quid ista repentina adfinitntis con ι tinctio p quid ager Campanus 3 quid refusis ρecuniae signferent 'Dio tamen turbat, immense ipsum, in principio lib. XXXVIII:
Omnem regionem , quae Publica ρυ. rom. erat , excePlo agro Cam- Pano , quem reip. Ob Praeflantiam exemρ um censuit relinquendunt, dioisit: et statim: Me tandem en lex perlata est: praetereaque δε- retunt, ut ager Ca nnus his. qui ternos plum esse liberos haberent, disideretur. Quid pronii liciandiim Dionem legem agrariam non Percepisse, an non liqueret Scit . R. Etiam hoc arcanis dominationis coniungit Cicero epi to In modo laudata. Rcm lolam prolixe
e Xpssuit Dio princi p. in XVIII, ulli praesertim illa calliditas Dissiliet eo bi Go l
396쪽
Caesaris demonstratur, qui quum revera populi sibi animos adversum optimates conciliatos hac lego cuperet, auctoritatem tamen optimatum consonsumqtie in speciem re tu iret at prae rebatque, tota molitione ita disposita , ut ne occasionem quidem contradi-eendi iuvenirent. BOEC ..us ab his resistiιtum Milii pro ab his repone n dum vide iureiastatis , ni in loco Ciceronis VI de Replib. apud Nonium , ubi
pro nb his viri eruditi emendarunt ei es; restitutum autem dicit, quoniam libro priore meminit civitatis Campanis datae sine suffragio. Puri s. Ρnteanus legendum putate ius cia. his restitulum , ut errori caussam dedern similitudo scripturae, ei eta; et migratio του b in M: qtio mendo nullum est frequentius in scriptis libris. Quod observatum a nobis est in scholiis ad Caesarem. Mal uri Placet doctorum virorum emendatio , qui Iegunt: et ius e Ditatis restitutum, etc. Nam supra lib. I, cap. a 4 de Campanis item Vellei iis dixit: Abhine annos autem CCCL Θ. Possum Veliario Dino cos. Campania data est clostas , partique Samnitiam sine sust rogis. Vasin. Cl. Piat anus inter lumina Galliae theu quam te-n Ebrosae nunc et adflicta legendum censebat: ius eo. his restitulum, idest cisitatis. Corte rem tangit, et liquot hane esse Velleii mentem. De verbo tamen ambigo; et quid si fuit itis his restitutum , deleta voee, quae imperite irrepserat Z Ratio et historia non abnuit. Nam ius apud eos nullum aut iurisdictio; sed petebant Roma. Livius: Ceterum habitari tantum, tamquam Drbem, Castuam ,
frequentarique ρlacuit: cor Pus nullum cisitatis, nec senatum, nee Plebis concilium, nec navistratus esse. Praefectum ad iura re senda ab Roma quotannis missuros. Tamen a Puleano nondum abeo, et
viri et rei eaussa. Laps. Nulla bie opus mutatione. Ab his ei vibu deductis, inquit, rursus ius coepit immunitatis agri Campani , ad subsidia reipublicae relicti, post Capuam in provinciae sormam redactam. Cicero ad Atticum , Livius Suetonius, et alii. POPI . Ab his, i. e. a Caesare et Pompeio. Non video, cur vulgata icctio mutari debeat. Voss. Forte, et ius urbis restitutum, vel Drbi. Nas in Fastis I, 626 : Ius tamen exemtum restituisse ferunt; sic iusCιMilutis romanae, eap. II 7 iusi a , oi passim apud scriptores vetustos. IIEi's. Forte, ei ius Priscum restitutum; ut non praefectura amplius esset, sed corpus iterum civitatis esset, nam colonia saeta
397쪽
est, ut api ellat eam Tacit. XIII Ann., 3I: municipiam vero ident III Ilist. , S 7 ; an, ut saepe solebat, a coloniae tiare transeripta in muniet pii suit Z quo itire post deditionem usque ad proditam Hannibali urbem sorte fuerat. BuRM. Bibulus eollega Caesaris in Dio XXXVIII , Sueton. Caes. a . Insignis error optimatum hoc loco nolaudus es L Qitum enim suspeelam merito haberent Caesaris potentiam et διάνοιαν ραννικῶν, veluti ad Versarium ei dedero ut hunc Bibulum. Auctor Appianus rn βουλη Λευκιον Βιβουλον έψ ενα- ωσιν του Καισαρος ἐχειροτόνησεν αὐτω συναρχειν. Sentitus Lucium Bibulum eollegam Caesari ρariter et aduersarium dedit; lib. II Beli. civ. Adde Suet. Caes. ι9. Non recte. Videndum enim est, quis cui opponatur, in refringendis noxis consiliis. Non erat is Bibulus, qui eum Caesare componi posset in rep. gerenda. Non erat, inquam, idoneus vel calliditate, vel auctoritate. Itaque statim in ipso ἀντιπραγίας initio turpiter se dedit; quum ad speciosa Caesaris verba potius , quam insidiosa facta animn m attenderet, simulataeque concordiae imagine lantisper sibi imponi pateretur, donec Caesar discordiae adversus Bibulum valiturae firmum quasi gradum occuparet. Bom Domi se tenuit Per edicta obnuntiando dies sestos esse, hisque nefas quidquam agere. Sueton. , Dio. Ludos hic facit mir dortus in Calpurnii et Bibuli nomine, sino plausu. ScaEGR.
Pecretae Galliae Soeero se. s Pisone, generoque i Pompeio
sus es 'antibus, ex omni provinciarum copia Gallias potissimum elegit, . cuius emolumenta atque opportunitates idonea essent materia triui uphorti m. Sueton. , Caes. aa. BoΕcia
Qui neqin 'i Cur non audiamus potius Velleium , quam correcto- regi Sane V. C. habet: quique diaendi, nequefaciendi. Nee debuit Mutari. Voss. Ouique dicendi vetus exemplar, approbante Vossio; . quisue nec dicestis , nec sciendi, ni salior. HEtNs. Λt cur non potuit neque semel pc nere, licet bis intelligi debeat 3 hoe in Statio ei Virgilio observat Lutati iis ad Papin. I, Ioa r Facere et dicere
omnia complecti solet Scelera, et audaciae argumenta. Suet. , Caes.
76: ρraegraoant caetera fucta dictaque. Teri Eun. V, IVr ego te pro istis dictis et faetis Me iscar. Vid. ad Petron. 9'. BuRM.Aetus ineesti reus Peoli, e habes historiam apud Plul. in Caes. Dion. XXXVII. Sueton. Cael . 6. BOEC Disilired by Corale
398쪽
Ob inutim a uerium Exemplum huius locutionis desidero . an Iaiet ulcus: quia insit veste ancit Iari domum Caesaris inter e remonias publicas p BunN. V. Misc. ohs. vol. VIII, pag. 5o, 38t; vol. IX , p. a 63. Inter religiosissima P. R. sacra Bonae deae, Graecis Gyna eis ; evius sollemni sacrificio , sive , ut Festus nominat, damio,
consulis, praetoris, aut pontificis aedes vacabant, meliori procul remoto sexu. Locua sacrarium Floro. Cicero Paradox. Opertum Bonae deae vocat, et sacra herlanea Plinio, quae in operto, idest Occulto, sive secreto fiunt. SenEGE.
patribus ad plebem Τraduxit Caesar eodem die horaque nona , lege lata de adoptione eius. i Semon. Caesare in invidiam Ciceronis eum transducente. Sueton. Caes. ao; nimirum ut tribunatum, qui patriciis non patebat, impetrare posset. Tales autem tribuni, qualis Clodius describitur, rebus novandis idonei, ideoque molitoribus dominationibus grati sunt. Bo L. Transiret, Imo, transisset. Ita bene a Gryphio, aliisque edilum. Voss. Transiret, edit. Rhen. , quod retinuimus ob praecedens
Qui eloem R. damnatum , Indemnatum. PHEAN. M. Cieeronem praecipue lex Clodia notabat, qui coniuratos indicta caussa necaverat, quod eum omnes historiae, tum ipse Cicero in epistolis est orationibus commemorat. Itaque reponendum iademnatum pro damniatum omnes, opinor, aut vident, aut si a videntibus doceantur, probabunt. M 6. Indemnatum , quod res et alii monuerunt
Voss. Ρlvu in Cieeri et praesertim Dio XXXVIII, ubi et inististas huius legis deelaratur, et quo consilio, quibus potentum fraudibus oppressus ait Cisero, egregie ostenditur. Appian. II Beli. civ.
Ei aqua et aqua, ed. Rh. Cuius verbis Forte , quibus verbis. B RN. lamitate ν Minimo minus turpe monere legendum, calamiω- tem. Acinata Gryphio , Mamestio , aliisque editum calamitatem. Et ita reponendum. Voss. Calamitatem iam Erasmus reposuit, .umque secutus Stephanus et alii. Vid. Gro nov. II obs. a S, et UeIns. ad Oxid. ep. VI, I 46. B RH. Suspicione , Nec suspieio erat, sed manifesta fides. Vide Dio
399쪽
39o VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
Quod inter XXviros , Α Cieerone epist. a lib. IX ad Λli. XX viri, ut hie, nominantur; item epist. 6 lib. II ad eumdem: cuin quo consentit Dio lib. XXXIIX. Contra de V viris, de provinciri cons. , et epist. 7 lib. II ad Att. Et tu oratione in Pisonem, quum
dixit: Eorum honorum , quos cum proximis communicaWil, me socium esse voluit; videtur signiscare quinque potius, quam viginti viros; quid enim honoris Pompeius, et Piso consulares, ae Cicero ipse consecutus esset, accepto inter viginti viros loco Z Ha eigitur , manifeste inter se pugnantia , dissicultatis afferunt plurimum in diiudicanda veritate. Quamobrem relinquo, quod ii, qui iudicio, ingenioque praestant, accuratius considerent: quibus aliquid asserentibus, quo videamur in a Ilerutram partem impelli, libenter assentiemur. M1'vT. Caesar enim, ut occultaret nova consilia, optimum et clarissimum quemque dividendis agris adhibere cupiebat . quasi nimirum non sua, sed ipsorum auctoritate illa res gereretur; quod antu advertens Cicero, decus atque dignitatem suam noluerat alienae itonii nationi gratificari. DoLci . Intra biennium Decimo exilii mense. Plutarchus. Minum Satis laxe scriptum. Omnino intra biennium: atque adeo abfuit tantum Cicero menses ipsos quatuordecim. Pulsus enim anno DCXCVcirciter hal. apriles: rediit anno insequenti, mense sextili. Plutarchus tamen in ses I 6 computavit, Parum exacte. Lim Recte Velleius. Neque enim decimo exilii mense, ut ait axidus; sed decimo sexto Ciceronem reversum rescribit Plutarchus. Cui et consentit Appianus lib. II, Ρωμαικων Sapυλιων. Vo s. Puto in notis Manutii negligentes librarios pro sexto decimo edidi Me decimo. Sera Cn. Po eia cura, vertim et culto interitu, Corruptum opinor eι cuρilo tuteritu. Probarem , si scripti libri consentient , -- cupito reditu. M 'vT. Valde placet id, quod in quibusdam libris
est, ut coepit, interra a; neque aptius quid excogitari potest. P T. Locus est sine dubio mendosus, qui posset ita restitui: sem Cn. Pompeii cura, et ut eomit ιὰ Ierri a , etc. Vnsi'. Iale Rhen. Mauuti iisque, et custo inseritu. Quod Velleius de biennio iacit, is mensibus concludit Plutarchus, neuter exacte. Scn En . Scribe, prout est in editione Basileensi posteriori, aliisque eam seculis: Nerum , ut coepit interrita. Vt Pompeii euram seram quidem . sed
seriam, dicat suisse Velleius. Et firmat hoc AS. in quo, testante Diuili od by Corale
400쪽
Biarrerio, seri latum erat verum et cupit intersen. Non audiendi. qui alia estingunt. Vos . Cl. Pluleano placebat et Vossior ut coepitinisterita, quod exstat in Basileensi editione. Sed membranae, et cupis interita. Loge, Derum et interm a. Interritus cupitae rei Pompeius , quia nullis Cicemni adversantium minis a proposito se Pa Astas Pst de terrori. Nam quamquam is ante ipsum exilium destituerat Ciceronem, alque a Clodio opprimi erat passus virum optime de rep. meritum, non multo post tamen prioris facti poenitentia duelus acriter fovit exulantem; ad o ut Clodius subveritus, ne auctoritate tanti viri subnixus adversarius pristinae dignitati restitue retur, sicarium immiserit, qui Magnum interimeret. Verum detecta molitione, tenuit propositum nihilominus Magnus, ac frequentissimo senatu recitata de scripto sententia Ciceroni testimonium conservatae per hunc unum patriae dedit, effecitque, ut populus Romanus comitiis centurialis, obnitente lieet immane quantum Clodio, de revocando Ciceron legem perferret. Haec sere Plutarchus in vita Ciceronis. Recte igitur cvili, si το cu une rei interritus Pompeius a Velleio die ius. Diei 11 Creten is lih. III, 23 : Sed, ut videtis . summae rei alii potiantur , quibus civisa utilitate poliore sunt. ita codex meus , vulgo , evido utilitate potior est. Idem lib. III. ai: Tum Achilles con mare, non prius cuPisis eius satisfuturum ; ita codex meus , vulgo , satisfacturum et lib. VI , 8 rminia vesω Aoen s inert se, eisque cupitum sui interitum refert.
Rei cupitne praetermistere occasionem, Livio Iies XXVI , cap. 7 ;idem lib. III, cap. 33 : Quum fortuna, qua quidquid cupitum foret,
potentioris esset. Cupita estio apud Iustin. lib. XLII. i ; Valer. Max. VI cap. 9 do FElicitate Polveratis Samii: Omnes conatus
eius placido excipiebantur itinere, spes certum cVitae rei fructumni Prehendebant. hi scrin,endum: placido excipiabantur vitae tenore. Vt apud Nasonem epist. XVII. i 4 r Dumque tenor vitae sit sine labe meae. Ρlin. Panegur. de Plotina et Marcianar Idem utrique Propositum , idem tenor vitae. Post de se et Tertullo collegh : Ita caritas mutua , sta congruens vitae ignor postulabat; sed ad rem. Tacitus Ann. IV, cap. 3r Nepotes adulti moram evitis adferebant ', sic et alibi non semel r interritus cupiti. vi cap. 4 I r est sissimus
mun*icentiae ; Inti elaoi contentus cap. 38 , ubi plura. II EiNΝ. Cu- ω interitu, coniecerat Rhenanus, pro cupis interita, ut erat in