장음표시 사용
421쪽
4 iu VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
Iuto stiis velut libidinibus. Possis et cuius animo volutanti in libidέ- nihιιH, idque veris mihi visum. HEiss. Huius animo ed. Rhen. vid. Misc. obs. vol. VII l, p. 5a, 383 et vol. IX, P. a64. Mox simulatione in Cuius simulationis consilia exposuit diligenter Dio XL non procul a filo. BOECL. Acculo centies H. S. Exiguum corrupti Curionis pretiam, immani aero alieno oppressi; nam centies Η. S. scutalorum modo sunt trecenta millia. Trecenties igitur pro centies omnino lege u
dum existimo. adductus in hanc opinionem. Appiani testimonio , qui lib. I do Beli. eim. Paullum Aemilium consulem emptum a
exare ait talentis D. Curionem aliquanto etiam maiore mer-ee de , utpote qui Caesaris causae utilior, quam Paullus, esse Posset, quod res ipsa declaravit; nam Paullus, Marcello colloga
Carsarem oppugnante, non restitit, sed lantum lacuit; at Curio tribunus pleb. ne fieret SQ de Galliarum saecessione intercessit. M 'vet. Vix mutaverim; ponamus vim doeti correctionem, tamen
nihilominus nimium quantum ad Appiani sagit de MD talenti, exorbitat summam; ad phrasim, illud Ciceronis in Sallust. r Neentisam diceret sesteriis duodecim cum Caesare paciscitur. MuEGn.
Iure in summa ambigit Aldus, et spernit ut minutam. Mallet treeenties. Ego alterum addo, scribo et sexcenties. Causam habeo, quod Dio Cassius avetor lib. XL: omni aere alieno, quo ingenia erat obstrictus, Curionem a Caesare Iibernium ; atqui forum nostrum, ait Valerius lib. IX, cap. I, Curionis filii sexcentia ses e lium aeris alieni avexit. Causam etiam alteram, quod Plutarchvs et Appianus consentiunt: Paullum consulem e lum a Caesnrem ille quingentis latentis; Curionem autem maiore eliam summa. Si ita est, quum tot ista talenta paullo minus quadringenties H. Semeiani, quidni Valerium audiamus in maiore summa Z L P . 1 gendum sexcentias e Valer. Max. , ut reelo vidit hoc loco, et lib. ΙΙ, cap. ia de Magniti Rom. Lipsius. ΗΕins. D coalescentis conditiones pacis, Parum forsan interest. se i eeonsuetudine Velleii, verius coalescentis . Sic infra cap. 9O: Suultis, M prnediximus. bellis cis lib., coalescentibusque rei'. membris, quae tam longa annorum series lacerarerat. Venit hic in mentem Iia, liniani loci, quem operae pretium erit, a docti 1simi hominis
eorrectione vindicare lib. XVIII: Hoc estur modo Tyrii Alexaα- Dissiligod by Cooste
422쪽
dri auspieiis conditi parcimonia et labore quaerendi cito conpaLere. Mutat quidam eoaluere, minime ad Iu, lini genium, cui conini scere significat erescere seu polentia augeseere; lib. III ubi vi, Charillo Pol)bytae filio I reurgo : Medio igitur tempore, dum infans cononissest, tutelamque eius administrat, non habentibus Θnrtanis leges instituit. Ei ibidem paullo post: His igitur moribus stahreia cloitus eononruit. Idemque verbi restituo lib. XXXVI, ubi de Aegyptiis et eorum sacris: Se erque exinde hic mos utid uin eos fuit, ut eosdem reges et sacerdotes haberent: quorum iustiatia religione Perm M. ineredibile quuntum conluere. In dubie, superiorum locorum exemplo, conoaluere scribendum. Acin L. Tolle
Discussit ac ruit Quo sensu etiam Lucanus lib. I tribunos faces belli vocat, Curioniquo praesertim orationem, qua Caesar ad audendum bellandumque instigatur, tribuit. Ita quidem ex parte Caesaris et sed ex Pompeii parte Lentulus aliique similem
Censuram merentur, qui non passi sunt ipsum pacis eonsiliis ani--im adiicere. MECL. Ae cnoente Cicerone mmendat etiam virum optimum hoc
nomine Plutareh. in Cae .r Κικερων ό ράτωρ ἄρτι παρων ἐκ Κιλικιας καὶ διαλλαγας πρατταν , ἐμαλαττε τὸν Πομπηῖον , ὀ n τελλα GY cmρων τους στρατιωτας Φηρει. καὶ Κικε unu μὲν ἔπειθε τους Καισαρος φίλους συνενδοντας - τως εἰρημώναις ἔπαρχίαις, καὶ στρατιάπαις μονοις εξακισχιλιας, ποιέῖσθαι πιόδιαλυσεις. Moersus modo e Cilicia Cicero orator is reconciliationae regebat, Pompeiumque mitigabat, ut in aliis concederes, legiones tantum Caesari adimeret. Itaque rursum Cicero persuasit amicis Caesaris . ut contenti, quus praediximus roMinciis miliatumque sex millibus, concordiam pacemqus admitterent. Meminit et in iam Ciseronis. BOEC - Cum iustis aliarum volumiaibus in Malum proseclo aliorum xlω-maebum suisse oportet, qui veterem, veramque lectionem non Poluerunt enncoquere. Ea exit quum insitas aliorum Moluminibus promatur. ete. Voss. Iustius prima editio, et reetius; sic eap. 93: Mores rigore ne lenante mixtis iustissitne ; ut illue eastigamus :iustius promutur, i. e. plenius, et ut dehet, interpolavit, qui me
423쪽
tutio seroemus Ῥeri; Elc. io 3r Laelitiam illius diei concursumqtiesciosenlis viae in ilio imito Vere abiunde Persequi Poterimus; ca P. 1 9: virdiaem atrocissimne eaIrmstatis iussis Ooluminibus, ut alii, ita nos conabimur e onere; sed nec alterum propterea damnandium , imino praeserendum, ne toties idem modus loquendi iteretur.
Promitur, Promtitur, edit. Bben. Quialnὶ Clariu inserta dictione, quae delituit: quiris ea, aut, uti
ad rompuli. reseras. L es. Lipsius interponite quieta ea avi c. n. P.,nt ad rem p. reseratur; ita enim omnino neces&e e,t; nnm quae
alias illa multitudo epithetorum, si de morte capias p Fatali morte bene se habet, nec mutandum. Ceterum pertinet huc locus Ciceronis de Hortenvis, in Bruto cap. 96: Sis Q. Hortensii vox exstincta fato suo est ; nostra, publico; et mox: Sed fortunatus illius existis, quia ea non vidis quum fierenι. quae ρrOQiuit futura; fame enim inter nos δε endentes casus desiekimus, quiana belli clodia causas in ρHonlarum c Milstibus inclarus. Pacis mem a Piablico consilio esse exclusam viastemus: sed illum videtur felicisus instas,
qua seu er est usus. ab eis miserias, qune, consecutae sunt, morte
Diadiansso. Tali forme figura Tacilus Λgricolae suo oreortunitatem mortis, quam vocat, gratulatur, et festinatae mortis grande solatium tulisse, ait, esensisse postremum illud Iemρxs, quo Domitianus non iam 'er inleroalia ac miramenta le Orum , sed continuo EI velut uno ictu rem'tib. exhausit; Λ gr. 44 et 4S, S. MECL. Transpositis duabus vocibus , clariorem puto multo scntentiam sorer Qui quum sine in Adin floruissent, e. s. ρ. in repub. quietu, aut ceriae non praecipitata, fuisti, etc. Buun.
Fatali, Malo fatali morie Guelos dicit, Q. Catulum . duos Lucullos, Metellum et Hortensium; imo rescribendum: I itale ante inissum boliorum cisilium, morte. Vult enim ablatos suo bono ante illud initium bellorum ei ilium, quod vult fuisse fatale, neque ulla ratione Melinandum Sic paullo post: Tum Caesar cum exercitu flatim iactorias suae Thrasullam misit; et cap. 6o r Seci adserebant salutaria rese. terrarumque Orbis fala condisorem conserint Oremque romani nominis; et aliis locis mille. GnvT. Non video, cur Gruterus hane lectionem salsam dieat rescribatque: fatale ante initiam.
etc. novi L sorsan, quod Cornelius Nepos Lucullo venenum a Duilirco by Corale
424쪽
Callistbene liberto praebitum Acripserat. Nam ita Lucullus satali morte lanctus diei non possit et Velleius sibi ipsi adverset ir: qiii insta , ubi de Λfricano minore loquitur. Per fatalem mortem , intelligii θάνατον , ut id glossae latino-graecae in torpretantur.
Quam mortem naturalem v algo nuncupant. Sed nihil ro miliaverim. Sequitur Velleius communem opinionem, quae erat . Lucullum spontanea et satali morte periisse; ut in vita eius indieat Plutarehia . Vos .
in ortum est, et poterat abes e. Bo L. Scribo: sit ante septuminta cfo. Lirs. Mi ix aliorum coniecturi repone authentici libri scripturam . et LXXVIII quom tu etc. Quam . Velleio et hic talibi, valet antequam. Quod cortissimum. Vos . Rhenani editio anno non habet, sed tantum et LXXVIII. Sed tan sinus interposuit. a quo fluxit in sequentes. Alterius diicia enusa melior videb. Egregia di qerlatio de partibus belli civilis ; de qua singillatim aliquid dic mus. Videbntur
stine Pompeii causa m lior, quia a coss. mandata ipsi erat defensior i ub. eontra Caesarem ho tem iudicati init sed videbatur tantiam, non erat. Satis nolum os t. et seriptoribus diligenter memora in m. quod uterque pro sua dominatione, neuter pro reptib. bellaverit. Solus Cato fecerni siqvns et reip. pariss , sicut Seneca loquitur epi t. ro , Quamquam haec ipsa species et splendida nomina Pompeianorum non parum deformata sunt illa intemperantia. qua tractation m Cae aris do paeo ropulerunt. Tnv ευπρεπεστα pnvΚαίσαρι των προpασεων αισοι μαχανησαμενοι. Deciosissimum coinserena nc ρraetextum Caesari hoc pac o concia nantes. Plittar h.
Caos. SeriptoreΑ hnius belli vide Camerti nolnlos ad Flor. IV, a , quibus omnibus Dionem adde. Bom ..Hic omnia vectosa, illie valentini Ita e sit Pompeii A ip mn Ila gestorum gloria , mullis regum amicitiis , populorum auxiliis snh- nixus, et iam rei p. ac lihortatis propugnator halisbntiir t sed res- vera maius in Caesarianis partibus robur, sium ducem spectar s. sive milites . sive instrumenta helli solida. Caesnr ipse in ora l. ad mili l. ridet inania Pompeii nomina et speciem, apud Lilcan. I, II Ir-Venies longa dux ρnee solutus Milite cum subito, partesque in bella togatae,
425쪽
Marcellusque loquax, et nomina vana Cretones, etc. BopcL. I iistinus XIV, 6 : Speciosus magis, quam utilis grex comites fuere. Netam senatus auctoritas Scriptores passim testantur. Vide rationem Iaentuli ap. Lucan. principio lib. V, ubi inter aliar non unquam 'erdidit ordo Mutato sua iam solo, moerentia tecta Caesar habet. Dacuasque domos Iegesque silentes,
Clausaque iustitio tristi fora. Curia solas Ilia videt putres, Plena quos urbe fugavit. ordine de tanto quisquis non Exsulat, hic est. BOECL. musae non Pommio, Ego vero haec non capio. Quid est causae riserre summam imρerit Z Illa igitur imperavit Z exere itus duxit instruxit 3 nugae. Nos arbitramur fuisse , causa nomiais, m eis. Illud sane constat, r gimen et imperium in hoc bello delatum ad Pompotiam . idque s ut Velleius per me nune dieit causa famae et nomini Pompeiani. Ille enim triumphis victoriisque celeber, et in ore omnium Magnus. Lentulus ipse consul, qui more maiorum alioqui di x, apud Lucani in V. 46, auctor huius sententiae: Consuli e in medium Patres, Magnumque iubete
Esse ducem. Laelo nomen clamore senatus
Exc*is, et Magno fatum Patriaeque suumque
CaeΑar ill Civit. in oratione Bibulit Potestatem se eius rei nuliam habere: pro'terea quod de concilii sententia summam belli rerumque omnium m eia ρermiserias. Lip . Viri summi isi haec mutant; tanquam cata ae doserri nequeat summa imperii, ignare scilicet
imperar , exercitum ducere, instruer , etc. Sed nihil tamen vetat auspieia esse penes causam. ducalum vero penes Pompeium: ut prae se serat auctor. non tam militasse consules senatumque Pompeio et ii 'si ambitioni, quam causae suae publicae. Dre auspiciis
multa diximu in Di evr ibus ad Tacitum prioribus. Et tale quid etiam rμ pexit in restitiastndo Capitolio Helmidius Priscus, de quo nonnialia signa et imus ad libria in IV Hi toriarum Taciti cap. 9, loco autem isti interpretando, uni est facit Lucanu 1 Iimine lib. V i- docuis populos venerabilis ordo Non Muni partes, sed Magnum in partibus raro. Gnum Dipiligod by Goral
426쪽
Nihil hic mutati dii m. Sensus est, Pompeio delatum imperium, non quod ei favore L senatus, sed quod causa eius videretur iiislior. Vidit hoe Groieriis; vidit et Gillotius apud Savaronem in erudito ad Sidonium commentario lib. t II, ep. 8, iii, i multis hane lectionem confirmat. Voss. Gronovisis diatrih. ad Stat. lib. III Sil .. 3, cap. 32, legi tr Causae nomine Ps eis etc., idest ut Use cnusam senatus tueretur, subintellige, non ut δερeraret. vel ρotius dominare ur, quum contra Caesarem sui dominium asserereni BOrci ER.
Ioh. Fredericus Gronovius causae nomine Immyeis. l.ipsius causa nominis. Nil immuto. Non tam Pompeio, quam causae , summam imperii delatam innuit Velleius a senatu. Sic Lucanus de eadem rer- docuit venerabilis ordo Non Muni partes, sed Magnum in partibus esse. II ErAMDefendit vulgatam et D. Vossius ad Cae nr. lib. I de Beli. civit. 4. Nihil relictum n Gesare Vide, quam dissentiat Plutare hiis in Antonio. Man T. Ita quidem prae se serebat, sed fortasse veri simiam est iudieium Plutare hi in Λntonio. Caesari bellum pridem et vehementer eupienti fuisse; quippo quem si iiiiii laret ερως απα. ρπγορητος περιμανης ἐπιθυμία τού πρωτον εἰναι καὶ μεγιστον : ine.viabilis impernndi amor, et insana princiρntus cu-ρiditas , cuius to endae, iurisque litulo exornandae maximas in lorim occasiones Pompeiani praebuere homini , quod negari non
Cum alter cos. Cum altero Cor. iusto, ed. Rhen. Gito esset ferociari Marcellum intelligi , cuius seroe iam praesertim etiam ex Appian. II licet intel Iigero. Porro uterque cos.
idoci ercati erant; cluia Caesarem summo odio Prosequerentur , notante eodem. Bo L.
Lentulus. Ele. Propter magnitudinem scilicet aeris alieni: nam his nimirum ci li bello opus, sive , ut apud Sallustium notantur, his Aerdita re'. opus est. Caesar I B. C., Len ulus , in piit, seria alieni magni diue et me exercisus ac yr Minciarum et regum προρellandorum largitionibus mooetur : seque alterum fore Sylium , inter suos gloriatur, ad quem summa immria redent. I CL.M. Cato, Vide quae supra notavimus ad I. II, 7. Ecu. D Pla gloriosa, haee terribiliora ducereti Coniectavi aliquando, haec vero utiliom. Alierius enim, ut supra est, causa melior vi
427쪽
debatur, allorius erat firmiore apud alterum omnia speciosa, a pridalterum valentia; quamquam n an vulgatum non reiicio, et scio
quo genere defendi possit. Acro1L. Vir antiquus et gravis Ille nomen viri alicuius illustiis dees videtur: quis enim . si de Catone haec capienda , sando audi. itum quam, illum secutum Partes Caesaris; nisi quis mallet leger , prudens vereretur Caesaris. Ampl. Cuperus, quociam olim agebam de hoe loco, haec verba Gri cu ημα. Veneti conlinere putabat; quasi dicat, aliquis vir antiquus et gravis laudaret magis Pompeii partes, sed alius prudens rerum civilium, sequeretur Caesaris
ei illa gloriosiora ilia legit . haee terribiliora diceret. Sed olens
latere Puto; neque, quo gloriosa, et terribiliora reseras, aliquid praecedit, nisi legas Prudens sequeretur Caesaris arma. Videant eruditit mihi indieasse sume it, nam mederi nescio. B-Μ. Vid.
Tantummodo contentus Iloe tisque ad verbum decrei erat parentheΑi seiungendum opinor a reliqua periodo, adhibita etiam correctione quadam ; alioqiri tota comprehensio satis apte non
Eohaeret, quod ut indi rari commodius possit, verba ipsa. qua mihi
probantur et distinctione , Et correctione . recitabo : Vt dein , spretis , quas Caesar Postularerri, stantummodo enim contentus eum una legione titulam retinere ρmotacias, Prioalus in urbem Denise , et se in pelitisne consulatus svsvsis P. R. commissere decre- perni ratus bellandum Caesar eum exercitu Rubiconem transsil rm. Po eius, consulesque, et maAr pars senatus, relicta urbe, ne deiada Balia. transmisera Dyrrachium. ManuT. Prisatusque Lia. Veniso, ed. Rhen. Committeret deereo re Prionius in urbem venires, et se in petitione consulatus sv viis P. R. commisi ret, decrerere. Ita correxi ad libros , Et historiam, vere ; miror hoc leve a docto viro non animadτersum. Commiuem decμει erat, maIe. MnEGE. Verba, quae Prnecediant, et ipsa sententia postulat, ut togatur commi fere δε- creoso : ratus bellandum , etc. Vnsu . Committeret decrerere, haec est seriptura exemplaris scripti; agitur lite de deerelo senatus ;alii nobis ogges erunt, decret erat retinuere o at id natum omnino ei rea pialpitvm Blirrerii. GnvTER. IIS. habuit decreιwre. Non dubium itaque exsct debet, qi in legendum sit, committeret, dacres ero.
Ita bene Gryphio , Stephano , et aliis odilum. Voss. Duili od by Cooste
428쪽
Relieta urbe Describit eam ex urbe fugam graphice Dio XLI. Caeterum , an prudenter a Pompeio factum sit, quod urbem Italiamque reliquis, non una erat sententia. Qui datia, inquit Plutarchus in Pompeio, εν τοις ἀριστοις τίθενται στρατηγημι σιν , in ut mis belli consiliis Pontini Pompeii ex Italia discessiim: Ipse Caesar mirabatur, quod relicta munita urbe, quum ρraesertim ex Hispania cῬias exsPectaret, muriqtie Polleret Italia tamen excederes. Ciceroeliam rvrehendisse fertur, quod Themistoclis Potius consilium , quam Periclis imitatus sis Pon eiras, quum tamen tempora huius casus, non illius exe lum sumeditarent. Quod perilissimorum virorum iudicium non videtur de nihilo: quum praesertim non tam consilio Pompeii, quam impetu Pompeianoriam suscepta profecti vialeatur. Potest lameti opponi: Pompeium illis populis, regibus, tetrarchis , db assis , quo m amicitia nilebretur, ρrviorem facIiam, Caesarem in adrersa et inimica loca perlicere debuisse. Sed imbellem illa in genti iam multitudinem Pompeius eum Caesariani militis bello induraii peritia et virilite debebat contendere; simul illud
reputare, mitiorem ubique esse cedentis auctoritatem , et qui recedat, sugere credi. Certe non omisit Dio notarct talem evelatum
lib. XLI. p. i)8: Πομπώιος μεν οἶν τώHε πατρίδα καὶ την αλλην Ιταλιαν ουτως ἐξελιαε, πακτα. EA DαUri τατα τοῖς πρόσθεν , οτε ἐς αὐτὰν εκ-Aσίας κατεπλευσε, καὶ ε λομενος και πραξας, αρ' a ,περ καὶ την τυχην καὶ τὴν δόξαν αν τίπαλον εχτώσατο. Atque ita Pompeius Patriam omnemque Italiam reliquis, longe ille quidem
dioersa ac plane contraria iis molitus, quam antoa ρmbaverat, quum
ex Asia rediset. Itaque et FORTUNAM et LXISTI IATIONEM
Priori contrariam nactus est. Vide Cicer. ep. ad Att. lib. VI, 8; VII. 5, 8; II, , ab; VIll, a; IX, 4, 3 4, ι Τ , 8. BOLCL. At Caesar ete. Quae de Domitio, item de Oratione Caesaris in urbe hic memorantur, praeter Dionem, Appianum . Plutarchum , praesertim ipse diligenter exposuit 1 Beli. ei v. Noli sunt et iam supra indicati scriptores totius civilis belli, e quibus deindeps,
ea tantum mutuabimur, quae nostro instituto opportuniora videntvr. BOECL.
Legionibusque in Caesar in hac re legiones non nominat, sed cohortes XXXIII, quae nondum fuisse vide utur sub legionum suarum signis. Suat autem illae ipsae cohortes, quae, in iudicio
429쪽
Milonis, praesidium iudicibus et Pompeio. Lucanus ad Domitium lib. II, 479
positus quondam polluto tiro Miloni. Vbi mirum nisi seribendum ρHInto, idest sordidato et reo. Talis
enim, romano ritu. Eorum vestis. Pollutum autem cur appellet,
quia ne pollutum illum et foedum interemit Z Lim. vindicandus in transcursu Lucani locus lib. I l a castigMione magni Lipsit :
positus quondam polluto tiro Miloni. Pollutum. iiiiiiiit ille . cur amellat Milonem Z quiane pollutum ilium et 'fldum interemit' uirum . ni scribendum, pullato Miloni, idest
sordidato et reo. Immo pollutus. quia Clodiana eaede tribuniciam Pol extat in . quae sacrosancta habita. violaverat; hinc sacrosanctum caput fribuni. Floro. Sod et ipse tribunalus Potestas sacrosancta Li,io. Valerio lito Maxi in o. Plinior Ius sacrosanctum ricitur. Videndu omnino idem Liviii, lib. III eap. Sa. Si e Silius Ital. lib I initio, pollutum fraterno crimine regnum vocat Tyrium, ob parrietilium Pugmalioni , interfecto S chaeo fratre. ΗΕ s. Huc aliisque. qui voluerunt rebire ad Pomρeium . sine dilatione dimissis . pors titus Brundialam i Leviter haec traiicienda si e vi-do tur: Ad Pomysium dimissis, sine dilatisne Persecutus. ΛC DAMAliisquae qui venerant, ed. Rhon.; qui Noluerant ab Erasmi correetione fluxit. In urbem repertis in F t eonsulem se e renuit, Floror dictatorem, Eutropio ; neuter recte ei ordine. Consule Diovem , Plutare hum , Appianum. SCuΕGL. Mussilia in Celebro Massiliae nomen , cuius disciplinam atque gravitatem non solum Graecia , sed haud scio an cunctis gentihus anteponenda tia iuro dicam. Cicero pro Flacco; et Tacitus ait: Locum graeca comitate et Proseinciali Parcimonia mistum et bene compositum. Mollitiei tamen nomine distori Athenaeus, quia eredebantur γυναuxoπαθεῖν. Hinc Plauto Massilienses mores, et i eum
Apilleio loqnor in patiarii. ScripGR. Quam consilio prudentior Melius se medios et neutrius Pari Ispra stitissent hoc tempore M a silienses. Certe si ullum tempus cuiquam civitati αδ αφορίαν suasit, hoc videtur illud fuissα Viri Dissiliam by Gorale
430쪽
que obstricti erant, Pompeio Caesarique t nec de iustitia causae aliquid certi in re perplexa videre licebat. Atque etiam si Pompeii vetustiora, Caesaris recenticina essent merita, par tamen obligatio gratiam et sidem ex aequo postulabat. Itaque honesta sane suisset oratio, prudens lite consilium, quod praeserebant in illo Uual Cae arena lib. I B. C. r Intelli re se dio sum esse P. R. in partes
dians: n qua sui iudicia, neque suarum esse virium discernere, utra pars iustiorem causam habeat: Princ*es vero esse earum Paruum Cn. Pompeiam et Caesarem . Patronos ciuitatis: quorum aster agro1 Volcariam . recomicorum et Heloiorum ρublice sis concesserit; averbello Dialas Guvias auribuerit. Decistulisque auxeris; quare paribus eorum ben siciis Parem se quoque voluntatem fribuere debere , et neutrum eorum contra alteriam iam , aut urbe aut portibus reci-Pere. Hoc respongum etiam Dio vocat. αξιομν 1μvmnov. Sed mox Pompeianis se partibus adiunxerunt, eaqiae re iram Caesaris a perarunt. Qirem errorem nec Strabo omisit notare l. IVt τω κρατxθεντι μερε t προσθεμενοι τὴν πολλην της εὐδαιμονίας απε
βαλον. Quum parii victae se adiunxissent, plerumque felicitatis suue perdidere. Scilicet arbitria volebat agere Massilia principalium armorum, ut Velleius iudicat, quia dum Pompeium sequitur,
Caesaris causam damnavit: neque prudenter fidem alteri appro-hare conata est, quam utri lite debebat: sicut nec illa pars responsi satis prudens erat, quum Caesaris consilia se morari velle profiterentur, antequam salis expendissent suas ad morandum viresnpesque. Vnde Velleiana επίκρισις illa subna ei iuri Principalibus semis si se debent inter onere, qui non parentem cosecere ρο sunt; quasi die ret, si Massilienses iis instructi suissent opibus, quibus Caesar potuisset terreri compescique, tum sane quivissent dicere: abstine partibus nostris Caesar ; Omitte arma adoersus Pompeium, excede ibus nostris, aut pacato habstia ingredere. Nunc stultitia erat leges diaera εἰ, qui armorum minas armis eludere ρosset. Miseratione ἐnterim dignissima est optima et de romano nomine praeclarissime merita ei mitas. Quare Cieero II Os ., 3 serio deplorat : In triumpho portatam eam urbem, sine qua numqunm Romani imperatores ex transal inis bellis triumpharant; id quod indignissimum merito viris honis .idebatur: non debebat enim triumpho ostentari, quod miseratione moestitiaque publica Potiu abscondi merebatur. M L.