C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

발행: 1823년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

riam Caesaris auxit hoc nd Alesiam e rtamen e qui 'ρ ubi μn νω- tulis consiliique documenta, qualia non in alio facile certamine edidit. BOECLE . Semimoferme anno uenda haec est, et non est. Λntiqria Cil. seri litura , pro sutimum ferme annum: quomodo hodie helim reponi. De soquentibus ita Florus lib. IV, eap. at Mindae quoniam mutuo metu tenebantur, Crassi morte Uud Parιhos et morte Iuliae, Caesaris fliae quae nuta Pompeio, generi socerique concordiram matrimonia foedere lenebat ; statim aemulatio erupit. Simillima Lucan. lib. I. Acin. Septimum fere annum, ego. Lim. Recte emendant viri docti septimum annum ; notat enim continuum tem n

haec constructio, de qua plenius ad Ovid. I . art. 647. Buma. V. Mis . obs. vol. VIII, p. Sa. 383. Aridia Ponti ne Camilino cohaerentis in Rhen. et Burr. Cum monstro suo lectionis Morboniam ablega. imus. Lucanus de Iulia, lib. I, II: - nam penora laneti Sanguinis , et diro fernteis omine taedas Abstulit red maneis Paren m Iulia sne Intercula manu ; quod, si tibi fata dedissent Maisres in luce moras . tu sola serentem

Dde virum poteras . atque hinc resinere Parentem , Armatasque manus excusso iungere ferro, Ut generos soceris mediae ianxere Sabiane.

Horte tua discussa fides, etc. ScnEGR. Displicet suspectuinqne est in primore loeo nomen Pompeiῖ. Si rectum, quid ita statim Pompeium ropetit 3 cur non polius scribit. inter eum et C. Caesnrem series et mos stili sic postulabat. Cur etiam solum Pompeium causam facit infidae huius concordiae 3 Peccavit enim non minus Caesar. Denique primogenia lectio nulla

habet Pompeii nomen. Illa sier ex inoidia Ponti ac Camille. Profecto legendum: ex inoidia potentiae mole. Nam fuit compendi

scriptum, ροntiae. Bona prae vulgata veraxque haec sententia. Obiit. ait. Iulia , unietim pignus sive vinculuin concordiae male

iam haerentis , quia alter alterius potentiae invidebat: hie illius crescenti, ille huius adultae. Lucagus ad Iuliam :Disitireo by Corale

412쪽

Morte tua discussa Mes, bellum rus mos er Permissum ducibus, stimialos dedit aemula virtus. Aemulationem nati tiram expressit, uti et hie Velleius. Lirx Leelio fabri ea la in ossieinis correctorum. Nam membranae, ex inoidia Ponti ac Camiliae cohaerentis . ex quo ego effligebam ex inoidia

ρωμn De Memulae, cohaerentis inter. Vulique apposite tunc demum Iuliani pignus concordiae cohaerentis , nam antea sane uon erat

op tali obside. Gavisa. Aliena omnino huIe loco vox Po ely. Nee suit sane in v S., in quo lμgebatur ex AAdia Ponti ne camilias enhaerentis inter Cn. Pompeium ete. Vnde Grui erus legebat: ex inoidia potentina aemulae, cohaerentis. Quod non Placet. Nequo enim dieii Velleius , Iuliam ex invidia potentiae aemulae discessis AP ; sed ob invidiam male eohaesisse concordiam inter Pompeium , et Caesarem. Verior orgo coniectura Lipsit, ex inoidia Potentiae, male cohaerentis, etc. Error inde ortus, quod compendio primitus pontine pro Potentiae fuerit .exaratum. Vo s. Est haec inter praeeipitas Lipsit emendationes ; nam in MS. erat, exini diu Ponti ne Camilia; unde quidam secerant ei in dia Pompeia mnia cohner. Ila autem Pompeii nomen infieete statim repeteretur. Ergo hoc dicitur: Concordiam male cohaesisse ex inoidia yo entis prorsus Praeclare et sententiose: inter socios ρotentiae, eri inotata et nemulatio Potentine : haee facit ut insida sis societur. ut mose cohaereat coneordia. BoreL. Cum medium iam ex inoidia polentiae male cohaerentis. Haec Lipsiana coniectura est, nec infelix; membranae exhibebant ex inoidia ponti ne camiliae. Forte, ex in Ada Potentiae ac aemulatu cohnerentis ; si s necae credimus optim B cohaerebat, non male. Consolatione ad Pol 1bi uini maea Sex. Pommius sorori suerstes , cuius morte Ut e cohaerentia romanae Pacis vincula resoluta sunt. FloruΑ lib. IV, cap. I , de hae ipso rer Exinde . quoniam mutuo melia tenebantur, Crassi morte vud Parthos. et morte Iuliae Gesuris Uine, qune nuta Pompeio, generi soceristist concordiam matrimonia foedere tenebat, statim ne latio eru'it. Haee ille, ut solet, a Lucano mutuatus

est . qui paria de elade Crassi ei Iuliae morte libro I ipsam all.

euius Iuliam r- tu sola furentem , Inde virum Poteras atque hinc retinere Par tem

Morte tua discussa ei

413쪽

Valerius Maximus lib. IV. cap. 6 , tibi Iuliae mortem enarrat rAtque ita μερίωνὰ, mregno cum totius terrarum orbis detrimen o rcuitis lennquillitas tot cloilium bellorum truculen Asimo furore re turbata non esset, si Gesaris et Pompeia concordia communis s-guinis Dincula constricta mansisses. HErys. Eae in seidia Pompeii nanti cohnerentis . Erasinus et Su ph. Manut. Popm. Voss. et alii. Nec Lipsit ei aliorum emendationes valde placerit, trita sen iam non admodum perspicuum reddunt; nos locu in desporatum alii relinquimus sanandum : sed torie aliquid latet de Ponto ei milia .in qnarum una regione lyompeius olim res magna , in altera tune

maximas gerebat Caesar; certe tale quid ex Ponti ac Crimitio

posset excudi; sed eon lineo. Bun l.

Filius quoque prerous Pompeii in Laudat hunc loeum Belgii nostri Ilii non Eleelorum lib. II, cap. ret , ubi defendit Suetonium, damnatque Dionem Cassium, quorum hic adseruerat, neptem natame Iulia C Caesaris, ille vero nepotem. Et verum est: tat a Tranquillo praeter Velle um nostrum etiam Lucani versus, volentibus

NSS. pluribus Bibliothecae Palatinae r deque tribu I an qn illi

eodicibus. onus tantum praeseri nutem. Sed tamen tantum abest, ut ego Dionem deserendum putem tanquam reum, ut Contra adseram, habuisse non soIum auctorem quem sequeretur Piniar-ebum, sed etiam Senecam. Is enim diserte con olatione ad Ηρlviam cap. 34 r Vixit Sextus Pompeius, primum sorori fuerales ,

cuius morte vlime cohaerentis romanae Pacis vincula resoluta sunt.

Ele.; ad eum locum summus ille vir saleliar, nihil se videre, nihil exstricare; quae enim haec soror Sexti Pomρesi. quam neptis Iulii Z quam filia Cu. Pompeii Haec produxi. ut constet summos quoque viros homines esse, idest errare et labi; neque statim sevrriliter iis insultandum, si quid sorte committant, quo se Pr bent humano . Gnum Non convenit inter auctores filium an filiame et enixa Iulia Pompeio. Velleius diserte filivm fuisse ait, quem Lucanu nepotem Caesaris , mortemque nepoti , Suetonius , Plutarchiis, et Dio. filiam: neptem enim, non nepotem dicunt. Porri . Tum in xDHos cnedesque eiatam Tribunorum praesertim ple-hὶ seroeia lumultus excitabat, comitia turbabat, pro consulibus trihnnos militum postulabat s quo nimirum plures rem p. CBPe se rent, populo suis malis applaudente, et in perniciem suam sam Diuitirso by

414쪽

AD VELL. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. XLVIIviente. στε γαρ έμετρία sex, ουθ' υγιες οὐδὲν Dralisv , ἀλλάλους

apud quem plura antecedentitim et con eqtienti Irn vide, ut aestimes, quantum brevitate mirifica , signanter tamen, expresserit

Velloius. Similia habet Plut. in Caes. p. 721. BDEC .ER. Terilas consul et e. ndoers. De Catone praesertim et Bibulo Plutarchus in Pomp., de totius senatus consilio Dio XI. suisse inter artes aristocraticas, ut Pompeio soli delatus consulatus et dictaturam impediret, quam tribuni pl. Pompeio magnis iam clamoribus destinabant ; et Pompei iam a plebe avocaret, atque ad optimatium partes traduceret; denique ne duriore in servitio essent Romani, si evm Pompoici Cae ar quod timebant, consul saeti se Aet. Sed quid est τα ναυαγια πολιτευεσθαι, xi hoe non esi λ NullἐIam prudentiae, niilli arti sua vis; mulabantur miseriae, non lot Iohantiir. Et iam ωδῆνες reip. regnum parturientis oecorperant.

D co citionem ambisust Vide Dion. XL, Appian. II. B. C.

Plui. Pomp. Sigo n. de Iudie. II, 29. BOEcL. In coretionem, Rhen. editio. Vide infra ad cap. a . Exercusti Potius exemit. Lim. Commutari quidem haee verba verum est. et nos ad Quinct. lib. IV Inst. i , et alibi, vidimus ;sed hie nihil mulor exerimus Enim vim antea leelam aut dis immlatam . ni Tiberius paulinum exemit principem, Suet. sed aperte exercebat hie Pompeius vim eius consulatus , qui similis erat dietaturae , a quo non nisi litulo distabat, in coercitionem. Sueton. in Domit. Ir omnem vim dominutionis tam licenter exercuit otc., in Tib. II: exercore ius tribunitiae potestatis. Vi exercere i erium

dixit Curt. X, 3. B RI . P. Clodius Elc.ὶ Quod tantum tumultum in nrbe exci3 it, ut SC. tactum sit: Dent operam interrex , tribuni ρIebis, Cn. Po fias ρrocor. ne quid detrimenti rem. cuiat. Paedian. in Milon. epit. Li. ii CVII. SCHEGE.

Exemplo inutili In antiqua editione est, exempla inutiliter facto etc. Vnde legendum putamus r Exemplo inutili , od facis sa

415쪽

Iulari rej. Vnsim In V. C. silerat exemplo inutiliter fiscio ele. Forte in eodice IIS. quaedam liturae ob vetustatem luerant Extrilao; lθgendumque, exen Io inutili, interim facto salutari resis. etc. Vos . Supra aliquid iam de iudicio Auctoris nostri diximus ad II, ao. BotcL. Inutiliter facto, vetustus codex. Fortasse exe loinvidi: ceterum facto salutari, vel verum', ut supra cap. 45r Serram eii cura, verum et cuili interrisa. Tacitus Annal. Xl I. cap. 50: Pauca rvetundarum crimina, ceterum mugicas sversutiones obiectabat. Florus lib. III, cap. x t D Zomam quidem frustra diu voluit, ceterum Thalam dii sevit; utque ita passim et alii. Livius lib. I, cap. 3or Perilum quidem numero, ceterum equi alia numraucto, plurimum romana acies valuit. Ioh. Ortuinius , tamen facis salisaia II Erss. Quae quidem M. Cato palam Iara abso a sententia i Dubitat doctissimus Ciceronis interpres , Aseonius Paedianus , com ruentationibus in Milonianam; cuius corrupta verba parti in Velleii, partim ipsi u Asconii causa , adscribetnus : Fuerunt i inquit qui crederent, M. Catonis sententia eum esse absolutum. Nam et bene cum rv. actum esse moria P. Clodii non dissimularat , et studebat in Petitianae consulatus Miloni, et reo uerat. Nomina' ι quoqucteum Cicero 'raesentem, et testatus erat, eum audisse a M. FG-nis , anis diem tertium . quam caedes facta erat, Cloilium dixisse, Periturum eo triduo Milonem. Sed Milonis quoque notam audaciam Iiar e ρ uti ωisum est. Barthius quidem Ad vers. lib. X, I, cap. rescribit: Sed Milonis quoque notae audaciae obolum iri re ublicae utile visum est. Verum enimvero quam expedita foret ratio veteres emendandi, si ila in eorum seriptis grassari liceti Equidem, unica lanium litera addita, scribendum puto et Sed Milonis quoque notam audacium verit a rv. risum ost. Verti pro arerit; quomodo

Valerius Flaecus Itb II, Seta ait:

-Prinmi sed quis iam vertere regnis

Non ergo dubitamus, quin haec vera sit lectio. Voss. Quam si maturius tulisset Qm prima editio; cua, sin quid video, non defuissent videlicet. 1IEt res. V. Misc. obs. vol. VIII, p. 52.

416쪽

ιD VEL L. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XLVI IcisAr. qitoli is nimi examino in lieni. An qnia inimiciter veteres dixere, credi illi posse inimicistas et inimicitior diei pego non puto et apiad Wiit dena Cicer. II Piii l. , 33: Qtii enim cuiquam inimicior pubi nulla varietas notatur. Bunn. Sunt lapsus scribarum. ita amia

Per Afranium anniam, edit. Rhen.

Qui ab ipso adoresabntur Vocabulum quoque restitui. anctoritate librὲ calamo exarati, antea iniuria exsula hat. Celerum nihil mutandum in illo assentabatur, nam et adsenturi idem e se, qtrumiadsentiri doeui in Su pieionum libellis. GRUr. Lipsius πdsentiebatur. Rινnxti. Assentnbatur sis qui, i ut legend. , non assemiabatur ; nam rassentandi verbum interdum usurpatur pro illo adsentiendi. et a sentatio pro noensisna. Velleius infra ea p. ia8t M. Tullio Iantum ἔν ibuere ut Paene assentasione sua quibus vellet princimius coneia Isreret. Petroni u Satyrieo cap. 37 t Tacentibus adhuc nobis . et adnaetiiram ρartem assentationem Rectentibus. Popn. Omnino MS. lectio retinenda , sis. qui ab ipso quoque, aduersabatur. Voss. Rhenniti editio, iis qui ab ipso quoque, non debuit mutari. M l.. In editione Rhenani ego lego, sis qui dimittendos ab imoque. Sed Bumrerius aliam illam ex seripio codice lectionem profert. iis quἰ dimittendos ab ψso quoque. Erasmus, et eum fee uti alii. Ita saepe hodie quoque pro hodieque, et similia occurrunt. BuRH. Ante hiennium Ex fide historiao Lipsius mallet annum. Rkru. Perfectis muneribus theatri Vox muneribus mihi su peeta e tatque eo magis, quod homo doetissimus Bernardinus Rutili ux prora meribus in suo eodice substituerit, quod quid sit mihi non liquet. nisi sorte moenias scribere voluerit, quod verbum pro aedificii . ut Festus dicit, antiqui ponebant. Munera tamen pro aedi. se ii, Velleius posuit infra. ut suo loco dicemus. Itaque nihil mutandum reor. Vnsis. Nec hele quidquam mutandum: notanda tantum notio rarior muneris . quam iterum invenimus cap. 3o ipso

prinei pio. Gnττ. Velleins infra i 3or Quam magnifico animi te ramento Cn. Pommia munera absumpta igni restituis. Nil itaque

mutandum. Notandam tamen significationem rariorem muneris. censet Gruterus. Et sane non esse vocabulum e vulgo, satis indieat

417쪽

Frontinus, libello de A quaeductibu orbis Romae . his verbis: Quontum Publicis veri x, quantum muneribus iisa enim caltiores amoliant, quantum lacubus ele.. benesicis Principis detur. Sic reele edidit Ini phrins. Et ita etiam , ante visum Onuphrii codieem,

leg'ndum conieceram, u us fiola editione florentina Iuniae; in qt a perperam amellantur. Voss. Non spectacula tantum, quae in

theatris rdebantur . dicta munera , sed aedificia quoque a privatis in publieiam collata. Naso de porticu oetaviae Marcelli Arto ama. torta 1, 69r

Aut ubi muneribus nati sua munera mater Addidis . externo marmore dises opus.

Noster infra cap. 33or cisti quoque Donimia munera absumta igni restituit; hoe est theatri Pompeii. Ηεν s. Vid. et ei. Grae v. praefati ad tom. V Antiquit. Roman. s Sie et VI Fast. qa, et ibi Heius. et vid. Poten. ad Frontia. praes. de λquaed. , qui tamen non reeleeepit in Bunm. erum quae ei circumdedit Quae ista opera ei rea theatrum Pompstii 3 signa marmorea . non singularum modo Personarum ἰsed etiam nationum et gentiumr de quibus Plinius lih. XXXVI eap. S i Irim et a Copouis XIV nationes, quae sunt ei a Pompeii. fictas nuctor est. Iam larmorea domus magnificentis ima n mine regine insignita. aedes Veneris theatro superimposita. Suetonitas Augii to cap. 3ir m eii quoque statuam circa thentri eius rexiam marmorea Ono sumosuit. Tertullianus de Speetaeulis: Pompeius Magnus solo suo theatro minor. quum illum arcem omnium eur studinum exstetixisses, veritus quandoque memoriae suae ceu soriam an-ndoersionem Veneris aedem superimposuit. Porva. Vota pro salute eias I IvEn. satyr. IPωνίδε Pompeio dederat Can ania febresistandas ; sed multaeque urbes, et publica votaVkertini; igitur fortuna ψsius, et urbis

Primi Neapolitani. auetore Praxagora. Piniareb iis. Quod sane, inquit Dio, lib. XLl: Magnum fuisse et splendidum munus, nemo

omnium nunMeris r nimirum ulli unquam alii, prae ter eos, qμε post ea temPora summam in omnia potestatem obtinuere, decre

418쪽

adferre de votis. Quae aut pro imperatore, aut pro populo. Panegyrieus r Mnevare vota Pro aeternitate i erit, et Pro salute ciatum , immo et ρro salute Princiρum, et Promer illos pro aeternunis imis perii solebamus. Illa concepta III nonas innitar. , non ipsis halen dis, placitum ei erudite probatum ad Tacitum Lipsio, Annal. lib. XVI. Cui commodo mauum , et assero porro verbis Caii IC. in l. si eniostiar, CCXXXIII do verbor. sign.: Post kalendas innuarias die tertio pro salute princ*is υOta susci untur', i inmo dies hiecesollemnis: qua eo ne i piehantur, absolute κατ' dictus, vola. opi eus Tacitor Disorum te iam feri sussit, in quo essent statuae princ*um bonorum , ita ut iisdem natalibus suis , et parialibus , eI kalendis ianuar. et votis, libamina ponerentur. Haec quae

pro populo. ipsis kalendis. I scit. lib. IV Anual. : Sed Caesar

sollemnia incipientis anni kalend. ianuar. vistola Precatus ; et stalii ait Quem enta diem vacuum poena, ubi inter sacra et vota, quo ten ore et erbis otiam ρrofanis abstinere mos esset, vincula et laqueus

inducuntur p Spartia nux in Aelio Vero: Oralionem pulcherrimam Parasset, quet Intendis ianuariis Hadriano patri gratias ageret , nccula petitione, qua se existimaret Moari. kalendis *sis periis, iussusque ab Hadriano, quia et Ola interoeniebant, non lugeri. Duravit inde a tempore reipub. liberae, et con, ulum , qui vota pro salute populi ipsis halendis in Iovis opL max. templo nuneuparunt; ostensum a doctis ex Ovidio, frequentatum in Livio. Immo illis ipsis sibi mutuo populus hinc inde vota signabant, strenas mittebant. Omidius I Fastorum ris evr laeta tuis dicuntur verba kalendis pn domus auernas accipimusque Preces 'Et Tibullus de Messalla, libro IV r

m modo fugeriem Tyrio subtemine verum Indueras, Oriente die duce fertilis renni;

Q ιin largita tuis sunt mutia silentia votis. Λd strenas referri non inscite potest locus Paulli IC in l. a D. de administri tui. ait r Sollemnia munera parentibus cognatisquam tuet. Mittebant et imperatori; testis, praeter Suetonium, Diolib. LVII: Fuis et alia entisa, eur iis ιnsendis extra urbem esset, ne e ne hominatu anni auspicio, et festo dia occupatis negotium

419쪽

VARIORVM INTERPRETUM NOTAE

Praeberet, nere strenas ab iis nec*eret , quod Augustum fecissae improbnbal; quod tamen d itide tamquam debitum qibi poscebant principes. Apud Ilistinian. C. de oblatione votor. t Imre. ARC

munibus filiae annus veritur, in una libra auri. et solidis Obrrtiacos de his Cuiae. ad lit. de vet. num . pot. principibus osserendi δε- Oolsonem animo libenti suscipimus; statuentes vi deincem sequentibus annis uniuscuiusque se istas Princ*ibus suis talia ingerant seniser, t deserunt. Ita fic do sollemnibus votis; moris praeterea in ad τροrsa valeti di ne principis suscipere . clarum ex Xiphilino, Suetonio , Tacito . aliis, et adscribere epistolis ad principem , se vota ipsi ficere. Dio lib. LVII r Den que tanta utebatur elemensia, ut quum aliquando Rhodiorum magistratus data nil eum epis Ma non subscripsisset illud consuetum; quod vota seri facerent, c leriter eos excitos. quasi mulo multaturus. quum id quod deerni ariecissent. indomnes dimiserit. ScnΕca. Dio XLI pr. , Pliit. Pomp., Iuvenal. X.

xandri fortunam haberet: nnm quae secuta sunt non minimam fel eunti εius imposuere labem. BD IC .ER.

Destruendi, Vid. ad Quinet. VIII, Inst. 3. tid superos Non intelligendi caelestes dii, tit vulgo nolantiar hoc nomine, qed homines virentes. Antiquit lapis apud Fabreti. e. IV, p. 26 4r o T APvD svPERos MENf. VI. Val. Flacc. I, 79 Ir- ut nostra Bideres Funera, et oblitos sivertim Pnferere dolores.sVid. ad Lucan. III, 7oa ,. Bunu. Non alius maiorem Nam iterturbatis rei p. temporibus tale homines , qualis hie describitur Curio, idonea sunt in Atrumenta doni iii alionis ecin ilia agitantibu . nul C. R. a C. Curio II te est ille C. Cui io tribunoriam, ni Appiantis tradit, eloqtienti simus et apud populum gratiosissimus, de ενio Caelius epist. ad Cic ron. : Quod tιbi supra scr*si Curionem frigere , iam calet, num feroentissime coneemitur ; bellissime enim quia de in er-cntando non obtinuerat, transfugit ad 'vulum , et pro Caesare loqui coepis. Huc reserendum non absurde putant locum istum Dipili iaci ny Corale

420쪽

AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XLVIII 4 II

de Curione ex Varr. lib. IV de vita pop. Rom. apud Non. Obstria-

Ingeniosissime nequam Idem est quod de Petronio dieii Taeit. X l An. . t 8 , erudito luxu. i V. inis. 68 3. Bunn. Facundus malo publico Saepe ita ρessimum publicum . dii inum publicum. I.i iiis ; egregium ρublicum, Tacit. ; bonum Publicum ,

malum 'ublicum, omneis. Scia. V. Iulet. ad Suin m. I, 43 . Bunn. itis animo , voluptatibus , Nel tibidinibus , neque ves vllae seque eviditates sufficere ρossenti Supra omnino legenditin videri monui; quod 'lito coli, id ero magis , eo placet magis. Ac D. Poly-logia displicet. Malim cuius animi Dolvtatibus. Primum enim quasi honestius loquitur de Curione , et animi voluntates varias appΘllat: mox se corrig n , libidines. Sed cupiditales , quod sequitur. quomodo rectum Z kn cvidines, cupidines expleant λ Videnum. et tistes, hoc sensu. Eius libidines tam avidae , tam capaces , ut non susiecerint iis explendis satiandisque aut opes aut civitates. Da aurum . da oppida tota. Curio hiat. Lips. Varie varii huic loco medentur; mibi semper illa, volvtutibus vel libidinibus, visa sunt

interpretis additamentum, super voeem animo. GRvTER. Forsa

late qnid stibintelligendum inquinato, vel, ut Sallustius loquitur,

cooperto. THYArv . Haud dubie corruptis imus euet hic locus , cui mEdelam hactenus nemo excogitavit. Lip ius tentavit: cuius animι voluntntibus d et postea pro cupiditates, cisisntes substituit. Grulertis illa τ rbao Nolvtalibus vel libidinibus, a mala manu esse itaque deleri oportere existimavit. Acidalius pro animo legit omnino. Qii idquid horiam consideras, vel stilus vacillabit vel sensus. B Rcia a. Volvtatibus vel libidinibus tollenda esse Grulero se Probabat; sed tunc causa non exprimitur, cur Curioni nullae sunficerent opes. Forte, cuius animo , volutanti in suis Delut libidiniabus, neque υes ullae, neque crviditates sufficere Possent; velut volutanti , sic saepe alias , cum modos adhibet loquendi pariam usita inq; a suibus enim hoc transtulit . quae volutari in luto dicuntur.

Vide nos infra ad cap. qi: Cieer. IX ad Fam. ep. 31 Quum Omnes in omni genere scelerum et flagitiarum volutantur. Seneca de Ira libro III, cap. ar : Tota vita inter errores volumbitur; ep. LXX lx tis imus volutatur in tenebris; ep. LXXX lI: riorum vortienus volutari. Fuit et quum castigari posse opinarer, cuius animo in-Djuit: es by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION