장음표시 사용
671쪽
lio , qui hostem adbuo puer interemerat, ac servarat in nei civem: Operis tam memorabilis est index in Capitolio statin bullata es incincta praetexta sic posita. Miquum enim Ptita i , honori intempestiuum videri, qtii virtuti maturus fuisses; et
Quineti l. lib. VI Inst. praesiti de filio, quem decennem amiserat , obsereatum fere est, celeriua occidere Hati tam maturitatem. Flor. praefat. hic iam mm i erit iuventa, et quaedam quoi maturitas. ΗΕINS. Durior locutio Praeferens immatum, vel iam matura, nee satis conveniens Siliano, quem iam ducem antis
appellavit, ideoque iam rebus gestis clarus habebatur, iamquis Consul A. V. C. 7M suerat, et quem biennio sere post ex hoc loco derunctum esse colligere licet. Quare legendum
Pulo , praeferens iam maiora, id est , promittens maiora rquam quae scilicet antea gesserat. Et ita cohaerent praecedentia , ne nihil non, id est, ne omnia Penissent Ῥtimo esset: manent enim eius res gestae, et gloria, licet maiora potuisset g Ter', et eonsequi, si non mortuus fuisset. De verbo praeferre vide supr. ad cup. ; prra defectus est, hic malim dece tus est, quod eleganter dictum est, pro privatus est per mortem mmaturam. Vide quae nos olim ad Petrou. cap. CXU notavimus, et plura mox dabimus ad Ovid. V Met. 1έ7. Confundi vero liaee verba a librariis et alibi deprehendi. Sic apud OV id
IlI Pont. 4. 37, pro vulgatius ego defectus, quidam codices habent, his ego deceptus : idem est vero deceρtus his . Uaod se aestus , quo verbo et noster alibi, et alii scriptores in simili easu uti amant; posset et legi deiectus est, per mor tem scilicet. BVRM.
Mentione γ Et heio , quod aliquoties supra , e pro ι. Nari vel
eaeco lueeat, mentioni sermonis ratione postulari. Aci DAL. Honorum Mirorum mentione scriptus e au honore horum Mirorum mentioni ' simile mendum tollimus quoque sub sinem operis; honorum pro honorifico etiam Tacito usitatum, ut oratio honora, honora et magnisca funeris ρomρα. Apud poetas is quentius occurrit id vocabulum. HEIN S. Mentione defendere truciatur Pontanus lib. I Analeci. I . Sed prorsus infeliciterimentioni Edit. Rhen. Erasini, et optima quaeque e posset et Iegi, bonorum lurortim mentioni. BVRM. V. Graev. Ep. Syll. T. IV, p. 48 t. Mise. Obs. vol. IX, P. t 75. Tantum quoci Tantum quod videtur positum pro tantum non, quod Graeci dicunt γογοκχὶ. nisi tantiam non Velleius
quoque scripsit. VnSut. Scribo, tandenι quoque tulimam: visi xis ,
672쪽
mntiam pro tandem accipere, elii oti claris quam solia' radiars re olim, quum stulum cat, solent, aliquando tibi. si Deus
volet, laciemus. Quou autem inversa ultima litora, pro quoque etiam in Floro cxaratuiti deprehendi . lib. I l . cap. i5: Deploratis novissime rebus, LX se milia Mirorum decliderunt, q-uminus credas, duce Hasdrubale. Ram cerie elega citius et Der- , ius t LX se millia Mirorum dedideriaul: quoque minus credas , duce Hasd. Tot, inquit, virorum millia, quod vix er das , Et autem, ut ira inus credas, Hasdrubale duce se tradiderunt. Hoc tamen in F lsro non est sorte necessarium: illud auteri in Velleio plus quam supervacuum. Sero namque agnosco LODestiqsimam formulam, tantum Ciceroni quoque ipsi familiarem. Abundat quod , et sermoni in or tum et vehementiam supet Euit. Atque ait Vulteius: vix Pannonicum Delmatidumque bellum Caesae finierat, quum ecce statim e Germania sunestum novae cladis nuntium. Omitte ergo mutare, nec invido Tullianam Velleio elegantiam. ACIDAL. Antiqua PRrticula pro tantum. Cicer. in Ver rem r tantum quod hominem non nominat; ad Au. Iib. XV itantum quod existimabant orationem ad te esse perlatam p ubi
plura notavi in commentario et castigationibus. PM1. Ailii hic mutundum est. Glossae Philoxeni, tantum quod Metio ς. V seodem Suetonius aliquoties: imo et Tullius iid Atticu in lib. XV. E. pist. 33. Voss. Ail mutandum. Asserueruiat pridem eam loquendisormulam Viri Docti ad Sueton. Aug. 6n: Iuliam 'prim iam Marcello octauias sororis surae sino tantum quoa pueritiamrgresso nia tum dedit. Neron. 6 Natus est e XV ΗΙ. Kal. Iaii. tantum quod exorirate sole. Cic. XV ad Attio. Ep. 13: ILee
quum scriberem, tantum quod existimabam a. te Orationem esse
ei liatam. 4d quem locum nou debuit Manutius adducere illud
in Verrcni: tantum quod hominem non nominat ἰ causcam quidem totam perscribis. Hic enim aliam significationem atque σουταξιν habent illae particulae, ut quivis videt. BOECLER. Recte adversus Vrsinum aliosque hunc loquendi modum Vossius asseruit. Addo Ciceronem lib. VII Epist. et Suetonii locum non unum. Consulendus et Gronov. ad Livii lib. XXXIlI, 4, et Popma ad lib. XV Epist. Ciceronis ad Att. et ad hune Velleii
Cum intra quinque consumati tanti operis dies funestae eae Germania rPistolae caesi Vari Etiam hic locus foedissiliriim in modum est luxatus. Nam quomodo Vari epistolac ia in caesi I 'orte: cum intra quintum consumati tanti o 'cris diem stine-
673쪽
stae ecce e Gmmania ePistolae de casu Vari , subaudi adferuntur.
Cieero libro II ad Atticum Ep. 9: Distolam quum a te aoide ea Pectarem , ecce tibi nuntius. Virgilius Aen. libro I, En Priamus i lib. IV , en s dextra sidesque. Tacitus Ann. XIV, cap. 8 : magis ac magis anxia Agriminu, quod nemo a stio , ac ne Agerinus quidem, scilicet veniret. Plinius lib. I Ep. Si igilareram, nuntius a burinna. Venio ad te. Mil. adest. Adi Geonovium ad Livium XXXVII, cap. io, et libro MI ,eap. 3, et Vossium operis Grammatici libro ultimo, qui est
de constructione cap. XIX. Infinitis exemplis hanc coniecturam Possim adstruere, sed cur in re protrita simus operosi y P test et omitti m ecce. ΗΕ.iNs. Potuit excidisse vox nuntiae, ut Iegendum esset, et sex cohortium nuntiae. Sed forte nihil deest, et Epistolae caesi Vari dictaa pro de caeso Varo.
Ellipseos vero istius multa in Ciceronis Epistolis exempla. Sic. VII Λti. a. οῦ Ecce postridie Cassii literae cama. Vbi Iiteras
Cassii ad Cassium scriptas interpretantur. Nescio an recte. Posset etiam in vocibus Metiu in latere verbum Menerunt, ut i satur, junestae ex Germania mistolae , caesi Vari eis. Menerunt. Hoc saltem etc. Venire autem propria de epistola diei
vidimus ad Ovid. Episti XV, 4. BuRM. Propert. IlI, i. , I ;tibi vid. Passerat. In Cicerone II ad Attio. 8, paulo post
nulla epistola uenerat, ubi Mai p. renerat deesse in IISS. n
tat. IDEM in mam. V. Misc. Obs. V. VIII, p. 76 , 77 , έ γδ, μέ. V. IX, pag. a78, a79. Saltem tantummodo Locus defeetus , et cui facilius mentem, quam verba des; parum confert Delbenius. Et quid sibi illud
saltem, fortasse salutem nisi tu tantum modo p SCH GK. Pr secto, vel vocabulum sestem, vel proximum tantummodo, procreatum est in cubilibus librariorum. GRvTER. Legeudum salutem , vel sunt duo adverbia coniunctim posita, e quibus alterum est paret con, ut rursum denuo, rmente subito, nunc iam , olim quondam, et alia multa notata libro secundo, capite decimo de usu antiquae locutionis. PoPΜΑ. Saltem tantummodo ταυτολογου. Scribebam, salutem tantummodo indulgente, quod et Scheghio et post Sehegkium Popinae in mentem venisse, sed quasi per nebulam , serus agnovi r quum dubitare haudquaquam neuter debuerint. Nec tamea inconcinne Iohannes Ortuinius Vir Doctissimus, vi tantummodo e glossa τοὐ saltem enatum rebatur, scribebatque, Melut hoc saltem indulgente nobis fortuna. Ne occu-Pωo duce, subintelligo, id gestum esset, abruptum dicendi ge-
674쪽
nus, quale et illud paulo ante, ecce istola. Ne occupato ducem iret. Lipsius. Nihil opinor deesse huic loco, sed pendeat
ista a superioribus ἔ sic sub finem operis: prinium, ut scelera in Drusus Libo iniret consilia: deinde ut Silius Pisoque. ΗEtΝs. Tvetur saltem I. Voratius de Latin. merit. susp. cap. I 8. HvDsore.
Et eatisa Petrus Delheuius legendum putat: sed causa Pe Mnae moram exigit. Ait enim, indulsisse in hoc fortunam Romanis, quod hoc bellum non accidit occupato duce , sc. Caesare , quem proxime dixit imposuisse ultimam manum Dalmatico bello. Deinde, quia de Varo mentionem secerat, ait, Causam Personae moram exigere, ideoque digreditur in Vari moribus deserit,e
dis more suo. MANvT. Mutilum est. Videtur suisse : ne Occupato duce sam ret Sed causα in Persona moram exigit. LIPSIUS Ne occumlo duce. Et causa persona moram exigit. Ablativo casu.
Sic distinxi , suasu manuscripti codicis, aut editionis Rhenani rnon quod satisfaciat, sed ut exoriatur sententia tolerabilis; ut velit auctor, bone cecidisse, quod non fuerit Tiberius occupatus unc temporis alio aliquo bellio, quum Varus periret cum suis: quo vacare statim posset et ultioni et decoro populi Romani,
quae persequi:-e capite tuo. GRVTER. Mancum et mutilum 1 Cum inter omnes constat. Ducem tamen, non duce agnoscit editio princeps. Sensum Velleii huiusmodi suisse arbitror: ne o evato duce in debellandis Pannoniis, Mictores Germani iis se coniungerent. Sed causa , et Persona, moram exigit. Lipsius aliter locum hunc supplebat: Nos Suetonium secuti sumus: huius haec verba in Til erio : sub id fere tempus Quinctilius Varus , cum tribus legionibus in Germania periit e nemine dubitante, qtan Mictores Gyrmani iuncturi se Pannoniis fuerint, nisi debellatum prius Iu ricum esset. V s. Hoc loco primum animadvertit G uterus, salt- tantummodo superflue dici, alterumque irrepsisse praeter Auctoris mentem: deinde, lacunam alii aliter explent; Lipsius ita: ne occupato duce sacrines, sed Causa et Persona moram exigit. Non firmaverim ita scripsisse Velleium c nam quis ipsa verba reponat p sed ita sensisse nullus dubito. Scilicet id voluit dicere t in tanta calamitate illud ta men Pro bene ficio fortunae agnoscendum , quod haec clades non acciderit o - cvato districtoque alibi duce Tiberio : futurum enim fuisse, ras
Alis Meresuin o loria , armaque latius Proferret, nisi statim Obotam itum foret. inerae prelium autem esse, ut et Vari ingenitam , mores, consilia, et clades ψεα , summatim quidem, Aedrumen cum quaviam mora, in hoc transcurrata memor rura
675쪽
Prima editio, occupato ducem et causa Perso . Possis, occumto id duce sit ansa. Res et Persona moram exigit; cap. 86: Suo Praeteritum loco referatur: neque enim Per sona umbram actae rei cuit , ubi videantur quaeso , quae annotamus. Possis quoque rei causa Persona moram exigit, et id vere, ut opinor. Persona et res pari modo iunguntur apud Senecam de Beneficiis lib. III, cap. α8: Quare politis Persona rem minuat, quam Personam res ipsa cohonestet y IIEIN s. Locus male adsectus, qui dum selicius sanetur, interim nobis Lipsit correctio prae aliis placeat, ut tamen legatur , hoc saltem in Vente
fortuna ne occuρato duce. Sed causa et Persona moram exigit.
Limium defendit contra Vossium hie Rupertus. BuRM. Varus Quinctilius Illud notare Iubet, quantus error commissus sit in praeficiendo Germaniae tali viro, qui nec virtuto militari bellicosae genti metuendus, et superbia, crudelitate ,
avaritia, libertati hominum generosorum intolerandus esset. Cre-hra et singularis ea magnorum. imperiorum infelicitas est, quod in administrationem locorum gentiumque cordatiorum obrepunt Lollii et Vari, quorum vecordia rebellioni et rebus novis causam praebet. Quam requirenti alicui versi responderi posset,
quod Bato ille bis Tiberio respondit apud Dionem LV et LUI:
νομίας, αλλα λυκους ειμπ . Vos Romani causam rebellandi eo praebuistis, quod ad custodiendos greges M tros non canes, non Pastores, sed lupos mittitis. BOECLER. Vir ingenio mitis, moribus quietius, ut m ore, et animo immobilior Amieissimus noster, quem iam aliquoties dico, Bucretius legit : et corpore et animo; vel, ut corpore, ita animo immobilior. Aci DAL. Lips. et corPOre et animo. RAPH. Potest aliquis sensus existere ex his verbis , sed mihi suspectus est locus, nec satisfacit emendatio aliorum, et cor ore et animo : vel, vi corpore, ita animo. BOECLER. Ni fallor, vi corpore , ita an
mo, quomodo et Acidalius voluit, ut et hie abrupto dicendi genere Velleius usus siti Plena sorte oratio, in cor Ore immobilis, ita animo immobilior. Ni maluimus, is ita vel sic subin- tolligi, potest et is et sumi pro etiam, ut alibi apud nostrum non semel. 1IElNS. Ego quid immobilis nut comore, nut animo notet nescio, nisi qui aut loco aut mente non movetur; quod hic velle nostrum non puto. Sed sorte scripserit: At comore et animo imbecillior; vel, ut cormore, ita animo imbecillior. In
hanc senteutiam Ovid. Epist. XVII l, 7 : Ut corpus , tenuria ita
676쪽
mens insima puellis; et contra cap. rar de Seiano : m eint
rigori animi co age corporis. Sic. suPr. Cap. Ioa: ut comus
minus habile , ita animum minus utilam rem. habere comit. ubi plura habet Rupertus. Posset etiam legi, ut comore, ita et animo mollior, ut illud im ex ultimis literis του animo sit repetitum mobilis autem et mollis confunduntur etiam apud Petron. CXXVI, et Ovid. I art. io, ubi vide. Mollities autem est, et corporis et animi: ita Iustiti. I, 3, mollitiex comoris, et Terent. Eun. II, i, mollities animi , et ita Cicero et alii passim.
Vid. ad Cic. pro Sulla. 6. BVRM. V. Misc. Obs. V. VIII, p. 77, OS, V. IX, P. 175.
Pro tribunali Duas istas voces coniungendas existimat Lipsius, ut suerit, protribunali Ord. RAPHEL. Protribunali ordine, ni fallor, ordinem tribunalis observabat in castris parum tempestive Varus iuri dicundo. IIEms. Nihil muto, Ordine agere, facere, et similia, obvia et vulgaria-nt. Et ita , qui pro tribunali se debat, ordine agendo, non uua turbis militaribus, ubi omnia raptim et saepe tumultuarie aguntur trahebat aestiva. Si quid mutandum, malim, agendoque m tri nati omnia ordine. Sed
vix opus esse puto. BVRM. At illi etc. in summa feritare Mersutissimi Lipsius, inae re dat. Ceterum cladem Varianam eiusque causas nemo accuratius
descripsit Velleio ac Diona lib. LVI; adde Flor. IV, ia, 3 et seq. Tac. I A. 6i , et de mortia Germ. XXXVII, 7 in magni meentissimo illo Germanae virtutis elogio ; Strabo VII non longe a principio; Sueton. Aug. a3; Cluver. Germ. antiq. III, 19 ubi
praesertim de loco cladis multa. R. Vια credis t Facito, credat. LIPS. Viae credat, vel potius, eredas malim , ut de quolibet experto , non de Varo uno dicatur. Plin. V, Ep. 8: id enim temere credas, nisi e retus ἔubi seribe, ita enim haud ismere credas , de quo ad ipsum Plinium. ΗΕiNs. Ovid. Ep. IV, 37: Iam quoque vix credas
ignotas nitor in artes. Vid. ad Ovid. III Amor. ri, a8. Bunm. Natumque mendacio genus Detestare pessimi adfectus man-eipium. Scrima. Hoc quidem aperte salsum est: sed intolerantes saevitiae ac tyrannidis, amantesque libertatis suisse adversum praedones gentium, id longe est verissimum. MEC a. Procaera Vetus editio, procatara, puto legendum, Procantes, de qua voce Festiis et Nonius. PvTEAN. Vetus editio, Pr ocare. RAPHEL. IIoe ego in nulla inveni. Sed iniurias μωμocare saepe
677쪽
iniuria Limi , iniuriis. RAPHEL. V. Misc. Obs. V. IX ,
Diverni Decerni legit Gronou. III obs. 13. UvDSos. Sa pius etiam ad Livium hoe verbum illustravit Gronov. vide ad
Ut se praetorem urbanum etc. Florus lib. IV, eap. Qtimor Ausus ille agere conventum, et in castris se direxcreti , quasi νω- lentiam Barbarorum, et lictoris Mirgis, et Praeconis Mocre, Posset inhibere. Ita ex omnibus MSS. ct principe editione legendum. Sensus est, ita direxisse Varum actiones suas, quasi callidissimi hostes iure possent mulceri. Perperam hactenus omnes eruditio coniectura edidere, ius dicebat, pro se direxerat. VOM.
Vltra barbarum Lipsius praeposita vocula Iegit, et ultra barb.
Arminitis verum Germaniae decus, Tacitus lib. II Ann. Arminius abscedentibus Ino uanis , et pulso Maroboduo , regnum adfectans, libertatem popularium ad ersam habuit, petitusque armis quum Maria fortuna certaret, dolo propinquorum cecidit stiberator fie Germaniae, et quia non primordia ρορ uti Romani , sicut alii reges ducesue, sed forentiassentim i erium
Iacessierit: proeliis ambiguus , bello non rictus; se tem et triginta annos tame cergo patravit hoc anuo aetatis vigesimo sexto duodecim potentiae e toti: caniturque adhuc barbaras apud gentes , Graecorum ainnalibus ignotus , qui sua tantum mirantiarenomanis haut perinde celetris, dum Metera extia mus, recentium incuriosi. SCHEOR.
Si meri Videtur hoc nomen deduci a fige sive sege, quod veteribus Germanis victoriam denotat, et meri quod equum signitieat, unde et equam , eeu meroe adhue appellamus , a Priore voce sege et rige, multa nomicia Germanica originem accepere. Ita Segebertus , Segestiaeus , Segemundus, Segericus , Segestes s Simoesus inde appellantur. A mer, sive mar, Marcomerus, Maroboduus, Marrachialus, id est, praesectus Equitum , Vir uomarus. occurrit quoque Marach vocabulum pro equo in Iegibus Alemannorum tit. 7o et 7 r. THYSIUS. Et iam ciuitatis Romae itis Scribe eum Lipsio, etiam cia. BAPH. Turbat hic editio prineeps, prioris contra, iure etiam cisis iis Romae itis equestris consequens gradus. Forte, cum iumesiam ciuitatis Romanae vel nomae ius equestris consecutus gradus. Tacitus de Iulio Floro et Iulio Sacroviro Λiin. III, cap. -: Nobilitas ambobus, et maiorum benefacιa, eoque Mnuana Dissili eo by Corale
678쪽
ei stris olim data, cum id rarum, nec nisi .irtuti pretium esset. HENsius. Vulgata lectio videtur ab Erasmo fluxisse: ex vestigiis primae editionis sorte scribendum et iure etiam ei talis Romana
decus equestris consecutus gradus. BunΜ.
Neminem celerius o primi Eximia super hoc argumento loca , atque eum grandibus exemplis coniuncta notavit Lipsius V Politia 6, a3, et seqq. ubi etiam haec Nostri Auctoris sententia. BOECLER. O rimi posse Romanos et dieit et persuadet Et docet cepersuadet, ni salior, Velleius dederat, docere pro monere hist ricis familiare. Sic apud Curtium Ιibro V, cap. 1 : At ille docere Pergit , non ve λεα dictu, sed usu necessaria in rebus αὐ-rsis sequenda esse. HEIN S. Segesten Segestes, ut ante memoravimus, a sege, sive vici ria nomen accepit. THYSIUS.
Indicatur ' postulabat et iam fata Negat editio vetus: haec germana illa est: indieatur, post Halat etiam fata. An tale aliquid fuit ' indicatur, qui Minciri postulabat etiam. Nam apud Tacitum Segestes ipse ita narrat: Dilatus segnitia ducis. ω. m et Arminium es conscios Dinciret, mola . An potius sie P -- dieatur. Obstalant sed iam fata. Nam haec Lilia saepe per PIiteram scribebant aut sculpebant lapides docent stare, fides, insitae: atque hine librarii error. LIPs. In editione principe ita legitur: postulabam etiam fata consiliis , omnemque
animi eius aciem praestruxerat. Lego : praevalebant at iam fata consiliis, Omnemque animi eius aciem Araestrinxeram. Dubito tamen, an non praestruxerant, quod idem est, ae Obstruxerant,
scriptum fuerit Velleio. Quomodo Iulius Celsus e Perituris o Iosobstruit fortuna. Sic legendum, non oculis. Sane vix est, ut aliter existimem. Vos s. Legebatur: postulabant cliam fata con- alliis , omnemque animi eius iaciam praestruxerat. de legerim et yramalebat sed iam fatum consiliis , Omnemque animi eius aciem Pra truxerat, quamquam illo positu particula sed, etiam a Limio ita collocata in eme . huius loci, noci satis placet. BOECLER. Postulatat etiam fata consiliis, prima editio. Scribe, Obstabant sed iam fata consiliis. Apud Poetas passim , fata Obstant. Sed vidit vir summus Iustus Lipsius. IIEIAs. Propius ad vostigia v teris scripturae posset Iegi, reluctabantur iam fata consiliis, ita
Postea cap. I 23, qtrum omnem curam fata Mincerent. BVR M. V.
II eins. Ep. Syll. T. IV, p. 373. Misc. Obs. V. IX, P. I 76. Praestinxerant Sie recte hoc scribitur, a ρraestinguo. Et male idem verbi aliter alii legunt Plauti Milite ; oculor- praescin- Diui jam by Cooste
679쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. L. II. C. CXVIII 67 I
mae aciem in acie hostibus. Adeoque Ciceronis Philipp. XII:
Praestinxerat aciem animi D. Bruti salus. Sed huius quidem Plurimis locis idem error: ctiam Ausonii aliquantis, in cuius de nobilibus Vrhibus primo carmine exploratissimum est mihi aliter scribi non debere . qtiam : - Fuit haec, subit ista: noMisque Excellcns meritis orierem praestinguit honorem. Et quoque Pa lini longa illa epist. ad Auson. innumeri quo omnium ferme scriptorum locis; quao cuivis ubivis de sontentiae ratione corrigere iacillimum. Aci D. Vide de hoc verbo Tautim. ad Plaut. Milit. I, i , έ, et Drahenb. ad Sil. Ital. I, 358.
Plerumque qui fortunam mutaturus est, consilia corrumpat Altae sapientiae gnome, quam sic conceperis ex editione veterit ut plerumque fortunam mutaturus Deus consilia corrumpat. Nam in ea τὸ est, nullum est: eiusque loco, Deus. Hac causa etiam illud qui delendum censui, natum ex repetitione. LIPS. Ex antiquae lectionis vestigiis videtur seribendum : quime ita se res hclbet, ut plerumque fortunam mutaturus Deus consilia corrumstat. VRSIN. In exemplari scripto legebatur id, quod retinet editio Rhmnani, mutaturus Deus consilia corrumpat. Vt sorte excluso ad-Imo qui conceperit auctor, ut plerumque fortunam mutaturis Deus, consilia corrum ot. GRVTER. In autographo, pro rat, erat Deus. Rectissime. Pro qui tamen reponendum cia. Non enim assentio Vrsino, Lipsioque, qui vocem eam inducendam censebant. Supra cap. 57 eandem gnomen habuimus, aliis immeta verbis: sed prosecto ineluctabilis fatorum Dis, cuiusque fomlunam mutare constituit, consilia corru it. Itaque de emendatione nostra vix dubitandum censeo. Vos5. U. Misc. Obs. V. IX, p. 276. Consilia corrumpat Supra quoque in eam sententiam Meganter , iisdem serme verbis , sed brevius: Sed yrofecto ineluctabilis fatorum Dis , cuiuscumque fortunam mutare constituit, consuta corru P. ACID L. Vt quod accidit, id etiam merito accidisse Mideatur, et casus in cul am transeat Lubrica est et caligat tua Philosophia, Palem cute: omniumque eorum, qui tua haec tam avide arripiunt, et Pro oraculo exosculantur. Aperiant enim tandem oculos, vel ad huius exempli lucem , qui tam crasse de fatali necessitate sentiunt loquunturque. Acciditne tum merito Varo, quod accidit pNonne sccuritas inexcusabilis virum praecipitem dcditῖ Congruehat sane iustitiae sati , ut pateretur vecordiam huius hominis vindicari; sed vindictam non intulit vis maior sati, aut pracsentioris
680쪽
672 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
potentiae satalis ultior sinebatur interire, sed suamet securitate ignaviaque. Nonne cavere , nonne et antea se aliter gerere, et quum moneretur, expergisci potuit Z si hoc non possunt homines, iam non sunt homines. Et cur haec talia traduntur civilis disciplinae causa ' Cur Historici passim admonent, securitate peccatum esse ab hoc et istot cur increpant securitatem ' cur exempla cautionis inde peti iubenty si a casu inevitabili sunt illa omnia , longe aliter philosophandum erat. Vide quae Velleius
rursum de Varo II, IIo. Nota omittendum duxi, quin rursus monerem, vitandos in h- argumento et errores in aris sermonis, et colores disertae scriρtionis, quae saepe ita tegit hominum popularium aut amicorum stagitia, saepe tragicae gravitati his sententiis locum quaerit. Adde quae supra notavimus ad II, 57. Non dissimulamus interim, Posse horum nimieta ad
saniorem sententiam commoda interPretalione, et cautione redigi;
sed quid opus est illorum dicta melius interpretari, quos peius
sensisse non ignoramus p BOEcLER. Etiam merito Sic refinxerunt, quum in membranis esset me etiam. Redde VeIleianam sibi manum, deleto τω etiam: tu, quod accidit, et merito accidisse Mideatur, diximus paullo ante. HEIAS. Puto transpositam particulam et suisse, et legendum, ut quod accidit, etiam ex merito accidisse Dideatur, ut mox, ex merito aestimare; et sic Ovid. Epist. V, 7: Leniter, ex merito quidquid patiare, ferendum est. Ubi plura. Vt vero ex m rito accidero, ita ex casu accidere, dixit Qtiinctil. II Insti orati
I7 : suspicer vero et hic , ut saepe alibi, vocem excidisse, et legendum, ut quod forte secidit, etiam ex merito accidisse Mideatur , nisi simpliciter accidere, ut centies, pro sorte, casu accidere, quis positum velit; venustas vero ita repetitione verbi
accidere est; cui similem in Caesare ad lib. VIII de Bessi Gal.
3, observavit L . Vossius. BunMAN. Negat itaque Se crederg s. i. s. beneuolentis Ne I itaque ei credere, Fcmque se benevolculiae ex merito Gestimare Prostetur, puto, ut το in supernaum, quomodo saepe alias, hinc e iam iubeatur sacessere. HEIN s. Forte, sPeciemque in se ben Molontiae e. m. ast. Prositctur. Sogestig rem ad se deserentis v Iuntatem, ut speciem benevolontiae se a stimare profitetur. Μ haec verba Germanos respicere crodidero interpretos. Confudisse vero spem et speciem pluribus locis veterum docebuut notae doctorum virorum ad Cicer. VI ad sam. Iti; et Liv. XI, ,
5. Et Davis. ad Hirtii I. VIII de Bel. GaI. έθ. Sic et fortu apud