장음표시 사용
701쪽
Praefouisque Germanici liserio regebatur Attendendum, ne nimis hoc vulgariter exaudiatur. Nam quod et ipsum est vulgare, dictum hic praesentis, non qui tantum eorum adest, sed qui eum imperio praeest: ut praeesse exercitui: vulgatissime. Hoc monui, ne incogitantes et mei similes salleret: quomodo aepe non sua mente multa imprudenter a multis accipiuntur. Velut praeduus, quod Apuleio pro praesectus, aut praepositus, collocatum, facile incautis possit trito illo sensu obrepere. Huius, etsi huc non pertinet, dabo tamen exempIum de Deo Socratis r se in Misa Misa remeandum est, eundem itium, qui nobis meditus fiat, rutare alico et trisere Meliae caestodiam suamata iudicium. ACIDAL.
Prosen ta Vid. Misc. Obs. via. VIII, p. 78.
Consuluere conati sunt Vox postrema est sententiae invia nandae: tollatur. GRVTER.
In ultimum In MS. suit: Et paene in vitimam gladiorum' u impunitas. Lege, Et paenie in ultima gladiorum erupiti unitas. Voss. Et cur non in ultimum eodem iure atque in iacima liceat dicerer An non Horati II Ep. r, 3a dixit e Verimus ad summum fortunae. Et Livius lib. II, 56: Patres ad ultimum dimi Ictonis rati rem Menturam. Ita aia extremum, et suntlia, saepe Livius et alii. Sic Quinet. Decl. XII, a , supremum damnare, ubi alii ad supremam. IIeiusius, Cellarius
et Huds. in ultima receperant. BV . Praec*iae nostrorum Vellem, ue auctorum. LIPS. Praecipue noxiorum scribendum; quod et Cl. Gmnovius vole-hat in Observatiouibus lib. II ,-; ut postea sum edoctus: Praremus auctorum Lipsianum longius recediti Livius libro XXIII, eap. 3: Sed prius in eius locum Mirum fortem ac str nutim cooptabilis, quam de noxio sumatur sumiarium; libro XXVI, cap. 16: Severe et celeriter in maxime noxios anima νersum; libro XLV, cap. Io: non Penes Porum, sed paucos concitatores Murgi esse: quiae Omnis, si potestas populo foret, in cavisa noxionum Mersura. HEINS. Gronovius etiam , misi aliorum castigatione. Vt pleraque ignaὐe Germanis Immo omnia gnare, nihil mutandum; novimus te, novimus mancipium Tiberianum; tu rectum Germanici ingenium apud Suetonium, Dionem, et eximie Tacitum tacitus mirare. ScuE . Vehementer hie vapulat Velleius et merito, si de unico eorum temporum ornamento,
Caesare Germanico, qui Iegiones seditiosas, incertum conεωn-Disitigio by Corale
702쪽
tia, an Pietate maiore compescuit teste Suet. Calig. i , et Taeito 3 ita loquitur, ut ignaviam homini, si quis unquam, i dustrio sorti iue tribuat. Faciebat hactenus verisimilem hane Velleii malignitatem, odium Tiberii in Germanicum, adulatio Vellei perpetua in Tiberium. Verum postquam rem ac ratius expendi, nullo modo credo, imo palam nego, Velleium ita
scripsisse. Non orat ex ratione status et arcanorum domus; non erat ex usu aulici assentatoris, non denique ad caetera, quae
de Germanico tradit, quadrabat. Nonno Tiberius odium istud in Germanicum , omni specie benevolentiae et honoris velabat et in publicum obtegebat ῖ noune prodidisset incaute et temere Velleius, si sub principe hoc, publice Germanicum vituperare ausus esset ' Quid i An. Augusti Nepoti, Tiberii adoptivo Publico convitium fieri, passura. erat maiestas domus t Vide quid infra de Germanico Velleius cap. Ia9. . Haec et similia saetio mihi persuadent, ut prorsus credam Velleium gnia, eseripsisse, aut aliquid tale, quo comparatio fieret iudustriae ab utroque, Druso et Germanico, navatae. BoGL . Excidit verishum. Opinor, ut Pleraque ignave gerebat vel gesserat γ Gemmanicus. Certe Tacitus Aun. I, cap - , reprehensum ab omniatius Germanicum tradit, quod non ad superiorem exercitum Pergeret hoc motu, ubi obsequia, et contra rebelles auxilium rreprehensum ab ipso quoque Tiberio, ut cuncta eiusdem. quod nimius suisset mandandis terrae Variani exercitus reliquiis. HEIAS.
Vid. Miso. Ο vol. VIII, p. 78. tia mustis Perperam tu editione principe, Brutus. V s.
Antiquaque se ruale usus, ancipitia sibi tam re, quam exemplo perniciosa, et his lysis militum gladiis, quibus obsessus erat, obsidenses coercuit Quid dicam aliud, nisi alibi mentem ha-
huisse correctores, quum haec legerenti Neque enim ego men tem eorum ullam, bona quae sit, aut saltem non pessima, video. Ac mira prorsum res erit, ni vocula ausus iugerenda,eui abolendae illius alterius, usus, suerit similitudo: nive particula et suo loco excidit, qua reposita, sic omuia fore scri-henda, ut subiiciatu: Prisca antiquiaque smeritate usua, et ancipitia sibi tam ne, quam exen M perniciosa ausias, his imis militum glacitas, quibus obsessus erat, obsidentes coercuit. Sane
verbis nihil nuuc clarius, sententia nillil praeclarius: et illa quovis pignore contenderim Velleium cogitasse, hanc prorsus
expressisse. ACIDA L. Vox sterniciosa, item copula et sequens si utilegarentur, reformato usua iii ausus, exiret orationis quaM
703쪽
gemma. GRVT. Lociis corruptissimus. Qui enim dieat Velleius, re perniciosum fuisse, quod prospere adeo cessit 8 Nee multum sane profecerunt viri docti, qui se magis implicarunt, quam
explicarunti Pro tam re in IIS. suerat timere. Vnde non du-hito, quin verissime hunc locum emendarim. Legor Prisca -- twuaque se eritate, ausus anc*itis , sibi tam e re, quam exemplo perniciosa est. E re usitatissima loquendi sormula de commodis , et utilibus. Voss. Locus laede corruptus. In exemplari erat: sibi timere quam exemplo. Gruterus hene usus in austiae mutat, sed quod delere cupit vocem Perniciosa cum copula sequente, eam medicinam prud otissimus quisque nimis strenuam dixerit. Quid si Iegamus' ausus anc uia sibi tam re qua seemPlo ericulosa, his ψsis militum glad. Certe periculosum ipsi Druso fuisse, ipsa res, et Velleii cluae sequuntur verba insinuant: de exempli periculo cuivis cogitare promtum est. Existimem etiam Perniciosa exemplo durius dici ci vehementius
de Druso, quam Velleii mos et institutum huius loci patitur, quum et alias erga domum principis ubique reverentia, ubiquo
eautione utatur. Vossius ita emendavit: ausus anc itia, sibi eram e re, quam exemplo Perniciosa. BOE L. Pro Plurimo quidem igne emicans, scribe qui a patre in id ψsum, plurimoquis idem igne vel plurimo Pridem igne γ emicans incendium m
litaris tumultias missus erat. Forsan et excidit restinguendum. In incendium militaris rumultur restinguendum missus erat. Neo sequentia minus mendosa. Pro Prisca antiqtuaque ε eritate
usus, ne bis idem dicatur, aliquando malebam, stricta antiqua qua se ruate; sic stricti Calones Manilio; de quo ad Prope
tium elegia ultima lib. IV ; sed cap. 89 r prisca antiquaque momma ἔ cap. 9a: Prisca severitas. Prisca suercilia in Catalectis. Illa, quae subsequuntur, nimis aspera, anc ilia sibi tam re ana exe lo Perniciosa. Si liceret inserere unum ulterumque vocabulum, scriberemi Anc*itia sibi tam re, quam exemplo
in pussicum yerniciosa. Tacitus Ilisti I, cap. 5 : Accessit GaI-bae oox pro republica honesta, sibi anems. Solet enim Veruuius nonnumquam Iibertatis speciem, quum iudicat, ita prae se
ferre, ut eam cum adulatione solita temperet; illa exemplo perniciosa, sorte malis non sollicitari. Tale enim Horatianum rexemplo trahenti P rniciem oeniens in actoum. Sed quum verisimile haud fiat, tam acerbe ausum iudicare de hoc Dru si tacinore Velleiuin, ne Tiberium offenderet, cuius etiam amicos omnes multo cum honore passim nominat, nunc Persuadeo r
704쪽
ut credam , Pernicissa debere mutari in permeeiom. Cogita. Iram et aliquando Periculosa. Iacobus Perimnius sic Ioeum esse oonstituendum censebat, a Geutero Paullum adiutus: ita μυ--s , prisca antissuraque Severitate , ausus ancistitia sibi tum me , quam exemplo Vectora, et his ψsis militum gladiis. Sin minus, quod mox denuo occurrit, retineri placet, lagebat: ita Drusus pr. avi. S eritiale tis , an tu sibi tam re, quam exemplo Neciosa, et his ipsis etc. Smeiosi vo rabulum alias quoque occurrit apud nostrum c. 59, rosue, Florum, Valer. Max
Gronovius: qui a Patre in id ψsum plurimo quidem igne emi-
ns incendium missus eme, Prisca antiquaque semirute, ausos
aries ilia sibi tam re, quam exemplo perniciosa, his ipsis mi litiam gladiis, ς. ob. e. o. coercuit. ΗΕINM Cellarii Mitior ustis , aris iti Sibi tam De , quam ex Plo perniciosa , urins , iis i. m. gl. etc. Prisca antiquaque, non movendum docet milis Ioeus cap. 89, ubi: Prisca et antiqvra re P. forma re-ealia , et cap. It O: Ar antiquissimi moris et Priscam gravitα- tem semper humanisaite te erans. Ita Metus et antiqua aetas. Quinctil. Decl. 26. Boeclerus in indice per ancipitia hic remedia extrema intelligit, sed tunc adhibuit, vel simile verbum subaudiendum. Ego praesenem Grouovianam emendationem, nisi malimus. Prisca antiquaque severita te, ancistisi atam, tam re quam exemplo perniciosa, his etc. coercuit; anceps erat Drusi ausum, quin Periculum ipsi, si non perficeret, a tumuItuantibus militibuseertum instabati Ita ausum supra cap. 8o, si nimis poestica vox videatur, recurramus ad Gronovit lectionem. IlvRM. Vid. Grais
rix. p. 77a ete. Misc. Obs. vol. IX, p. i77. Imperatoris Est ille, quem Tiberius postremum hoc nomine insigni vitr testis, omnium instar, Lipsius. SCHEGK.
Cum imperio obtineret Iloc nimis certe coactum. Malim retim i eris obtinuit, et in summa Pace quiete continuit. ACIDAL.
In maxima parte In marisima parte Erasm. Steph. nunc. P. Corneliiim Dolabellam esse puto Consulem A. V. C. 76a , euius meminit lapis apud Gruti pag. 276, a, quem etiam adsert Ioatfaue. Diari Ital. cap. X, p. 148, ubi praenomen Q. ipsi datur, sed constanter P. dicitur in fastis et in aliis lapidi κp. 18a, 8, et 1OέS, a, et apud Reines. clara. XIX, ai, Proconsul Africae, successor Iunii Blaesi Λ. V. C. 776; vid. Pigli. Ann. I; Taciti IV Aun. a3; debet bellum cum Tacfarinate absolvisse. Diuiti by Cooste
705쪽
Illyrico praefuisse docet lapis apud Gruter. pag. 396, I, quem
citatastis superioris Illyrici eius honori posueraui, unde apparet, cur hie, in maxima parte Ill ici, noster dicat: non enim toti praefuit. Africani proconsulatus non videtur noster ine iiiiiiisse,
quia in gratiam Seiani triumphalia ornamenta ei a Tiberio negata , ne Blassi, avunculi Seiani laus abolesceret. Tacit. IV, a8.
Cum inserati sint oculis animisque omnium P Sic facile fuit nuperis Emendare ex vitioso veterum incerta, quam ipsam vocem corruptam Eodem modo, necdum correctum in Ausonio, mirum. In Leontium, Burdigale usem professom me Litoris tiantum titu Lm assecutus, Quamlus exili satis est cathedrae: Posset incerius numero vi Dideri Grammaticorum. Quis dubitabit, insertus suisse scrit,endum ' Vix me hercule possum , ut semel firmiter apprensum Ausonium dimittam sine vulnerum illius aliquot, magnis medicis intactorum, sanatione. Sed auriculam vellit mihi Velleius, et desungi maturius Cupit sua Curatione. RCIDAL. Bene Seheghius, qui revoeavit se ipturum scripti codicis, inserta . Id enim postulabat et ratio et sententiae vinculum. GRv-TER. Recto Burerius , inserta. Sed locus hie ita in IIS. lege
hutur : ctim insera oculis animisque Omnium etc. Lego igitur :ciam inserta Oculis animisque omnium, μαι tibus eloquatur Z Uoss. Iam supra monui eo in frequenter redundare apud V elleium librariovum culpa. Scribendum igitur, ρartibus eloquatur, nam ita solet. Verum id , ossius iam occupavit : deinde vetustus eo dex, cum insem Oculis. Forte: quis uni erra, inquam, inserta oculis animisque omnium, ρartibus eloquatur Z unioresa enim Partibus amat opponere noster; ut cap. 38: quae facilius , quium partibus, simul unioresa consPici Possiui; et mox: Himanta Samo amissa partibus , unirersa ductu Augusti facta si endiaria est. p. 3: furentes eorum vires uniae fas Partibus moimus. Plinius lib. lib. V, Ep. a 3: qiad de uniMerso, quid de Partibus sentias. Scribe sic apud Columellam libio VII, cap. i3, ex optimis membranis: Quare Meterinariae medicinae Priadens esse iactet ιρα ris magister ἔ ut, si res exigat, Mel integrum couccytum, quum trunmersus haeret locis genitalibus, e ctrariat; Mel ferro
diseisum citra miris ρerniciem ρ-ibus educat. Vulgati Partiam educat. Sed con emtum pro partu iam dixerat, ne Partu hic sit opus denuo. Ita et Plinius libro Q. , cap. aa: Non edendia
706쪽
uniuersa Principatus Tiberii Caesaris forma, singula recensea mus. Seneca de Ira libro lI, cap. I8r tota Mincetur, dum cα-ρitur Partibus; Ep. 89: Facilius ensim Per paries in cognitionem totius pereenimus , et mox : nobis singula quaeque facilius ostencii Possunt: nondum uniuersi capacibus: de Tranquillitate animi cap. l: Hoc non tam semel tibi Possum, quam Per Partes ostendere. Nat. Quaest. libro VI, E. i: Omnis soli Ditium est, male
cohaerere, et dic causis Pluribus resol i, et summam manere, partibus ruere. ΗΕIN S.
Non imρerio, sed religione Tali figura Plinius ad Traianum
do Nerva Paneg. cap. a; sed licet illum aris, Puloinaribus, famine colas, non alio magis tamen Deum et facis et Probas , quam quod ipse talis es. In Principe enim, qui electo succcssore fato concessit, una it que certissima dioinitatis sides est, honus successor. Idem, qui de consecratione Augusti u Tiberio facta aliter iudicat: dicarit coelo Tiberius Augustum, seu ut maiestatis crimen induceret. BOECLER.
Non amellauit eum , scd fecit Deum Aeque belle procederet
oratio, resecta voce tertia, vel ultima reposita ita eius locum. GRvTER . Non appellaeit, sed fecit Deum; eo cum tollatur. HEINMFDeit Deum) Manilius de Augusto consecrato lib. IV, 93ar Irim facit φse Deos , mittitque ad sidera numen. Maius et Amgusto crescit sub Pondere coelum. Iuvenalis de fortuna x, 366r Te fracimus fortuna Deam , coeloque locamus. POPMA.
Beoocata in forum fdes Egregia descriptio bovi imperii selicisque status: quamquam quod de magistratuum auctoritate et Senatus maiestato dicitur, ad simulacra libertatis pertinet, Iide a Tiberio obiecta, quod aliunde constat. BOECLER. E froredundat: tum et greditio post paullo rursus inculcatur nobis rsed quae est illa siclos in forum reseocata 8 Adsentior equidem elarissimo ct rarae eruditionis viro Iollanni Georgio Graevio , qui reserebat ad fidem, quam creditores praestabant debitoribus : unde et cessisse dicebantur foro , quorum fides decoxerat. Apud Tullium agraria prima : fidem de foro, dignitatem de re . sustulistis; agraria II: sullata erat de foro Mes rursus Pompeianar haec sides, atque haec ratio Pecuniarum, quae Romae, quare in foro Dersatur , i liciis est cum illis Asiaticis pecuniis ;idem dis Ostietis libro II: Nulla res Mehementius remP. Continet, quam fias, quae esse niuia potest, nisi erit necessaria solutiore ivra creditarum : deinde malim, iudicibus graυilas, quam ta-diciis. HEis s. Ego idem hic tam de creditoribus Privatis, quam Duiliasu by Corale
707쪽
de publicis capio, quia respublica pecuniam a privatis mutuam accipere solet, et ita necessitates reipubl. sublevare. Livius XXIII. 48: Itaque nisi scia Marci re Publica, ostibus non staturam; da privata Sueton. e p. 4: ut qui Prope labefactata sile omnia praedia fratri obligaret. Vid. et Helcis. ad cap. 68. BuRI . V. Grae.. Ε p. Syll. T. lv , p. 485 etc. Misc. obs. vol. VIII, p. Summota e foro seditio V. Misc. Obs. V. IX, p. i77. Ac situ obsitae Editio princeps perperam , o mositae. VOM. Accessit magistratibus In Edit. Bh. erat militibus, sed
Theatralis seditio Etiam hoc inter eulogia. Hercle vero serior Nam theatro suae factiones, sui duces. Hi ne saepe tumultus caedesque , de quibus Lipsius in Corneliano Commentario, et Epist. lib. I, cap. i. Ducem iactionis depingit Tacitus lib. II: Erat
in castris Percennius quidam dux olim theatralium νerarum , deinde gregarius miles , Procax lingua, et miscere metus histrionalis doctus studio. SCHEGE. Aut incussa Moluntas aut imposita necessitas omnino dictum durius aliquanto, ὐoluntatem incutere. Metum et Paὐorem incutere satis obvia. Livio incutere religionem admirationem , Iustino IX, 7, sverstitionem. Dederat Velleius , puto, aut iniussa -- tantas ; sic Senecae Ep. 57: ad Primum consPectum lucis ala critas incogitata rediit et iniussa. Ep. 66: omne honestin iniussum incoactumque est. Sponte nimirum proveniebat haec vo-Iuntas ah exemplo Principis , non a legibus, quarum est iube-- : reser ad subsequentia : Nam facere recte cloes suos Princeps o timus faciendo docet: quumque sit in erio maximus, Exemplo maior est. Tacitus An. ΙΙΙ, c. 55, ubi inquirit in causas,cue luxus ille profusus Romanorum sua aetate intermiserit quo dammodo ac deminutus sit: scd Praec uus adstricti moris auctor Vemasianus fuit, antiquo φse cultu Mictuque, ob sequium inde in yrinopem , et aemulandi amor, validior quam Poena ex legibus et metus. Pacatus Panegyrico ad Theodosium: Tuae, Perator, mulae monuis communibus parciores. Hinc in omnes Certatim luxuriae ρudor, parcimoniae cultus inoles, it; et quiescentibuς legum minis subiit quemque prioatim Poenitentia. Ἀ- iussa igitur Doluntas, iussao legibus necessitati opponitur. Seneca
apud D. Augustinum de Civitate Dei lib. VI, cap. io: Quae
Omnia sulcus semabit tanquam legibus iussa, non tanquam Diis grata. HEINsIvs. Mihi multo durius videtur dictum initissa ooluntas , quod minime respondet etia imposita. Imitatus noster
708쪽
Lii cretium, qui illa. I, ao: Omnibus incutiens blandum per P ctora amorem ἔ ubi vide La inbi nuui : nec veritus itii loqui lIorat. I , Ep. iέ, ai : Fornix tibi et uncta postina Incutiant v bis tae,iderium. Apulei. lib. II MOL alacrem rigorem libidinis incutiat. Incutere odium Iust. XX VIII, 7 ; metum Idem XL I, 5; et ita passim alii. HvRΜ. Laetior nectum hoc quidem, nisi sorte rectius latior. Nam sequitur , diffusa in orientis accidentisque tractus. Tamen omnino nihil moto. AcIDA Meridiano ita simpliciter etiam utitur Obsequens de Prod eap. CXXXI: Fax coelestis a meridiano ad seρtentrionem -- lenta. Meridiano, pro tempora meridiano dixit Plin. lib. IX,
8 et io, de quo vid. ad Quincti XII Insti 8. Bunae.
Pa.ae Atigusta Ita in pluribus Imperatorum nummis, vel Pax Augusti, hodie conspicitur; non tamen, quod sciam, ante Caligulae tempora. BURM. Pare Augusta Per omnes ternarum οrvis angulos a Iarrociniorum me u seroat immunes Sie reposui audacter, non adeo me , quam veritate nisus. Quid enim salsum est, si hoc non est,
quod in nii perrimis Aldi Scheotique editionibus ' Per omnes te
rarum octis angulosa. ACIDAL. Excidit Puto is nos post amgtitis: nos a latrociniorum metu semvit immunes. HEINs.
Semat immunes Lipsius, immune. RAPHEL. V. Miso. Obs.
nestitutae urbes Asiae Vid. Tac. lib. II Annal. PvTEArt. Disiectae terrae motu , quo Plinius lib. II. cap. 8t, duodecim urbes prostratas scribit, Eusebius in Chronicis tredecim. Meminit et Suetonius Tiberio cap. XLIII. PoPΜA. Sed aliq- Fortasse sed aequa. LIPs. Inclinant alii legis
sed aequa, qui biis non adhaereo: blanditur enim prorsus Velleius Tiberio, et vult maximis etiam criminibus minimas adplicuisse poenas, testandae clementiae. Si aequam admittamus, tune ea ipsa oportet compensarit gravitate supplicii suam moram rquod eonvenerit quidem iustitiae, non etiam principi recenti. GRVTER. Poena semper malos sequitur, etsi aliquando sera. Tibullus lib. I, eleg. a : Sera tamen tacitis Poena renis Pedibus. Propertius lib. III, eleg. 4. Poena erit ante meos se , sed ampla, miles. Statius lib. V Thebaid. Lentoque iremunt agminc menae. Popria. To aliqua non debuit immutari a Lipsio in aequa,
ut inite Tiberii commendaret ingenium, malos quidem sub illo Duiliasu by Coral
709쪽
viali plecti, sed sero, nec pro meritis; quum dignos honor maneat Paratissimus. II EINs. Nam facere recte cires suos etc. Cicero Fam. lib. I, Epist. 9 , pag. as: Quales in Ilmis. Principes esserit, tales reliquos lene esse Cises. Sumptum autem ex Platone lib. IU de Leg.
copiose tractavit hunc locum Lipsius. II Politi cap. 9 toto, et fusius etiam, in utramque patrem, Petrus Faber Semestr. III ,
Faciendo V. Misc. Obs. V. VIII, p. 79, έosi; vol. IX, p. 28 Naro eminentes uiri ete. Eximium de adiutoribus Principum et amicis locum plerique in hoc argumento Politici laudanti Rursum accurate, ut solet, de re tota Lipsius III Politi a et 3:Scilicet optimos gubernatores isoae et remigum manua. Sive ut Symmachus explicat lib. IV, ep. 7: Summis in erit modorus Vi a Pia et decora suadentes, instrumenta sunt boni saeculi. Est quidem Bectori nostro ia Dini fontis ingenium , et Omnium Ar tutum Pro ta natura. Sed ut imagine titi liceist, utimos gubernatores haud mediocriter etiam remigum manus isoat. Illud hic observandum est, Velleio sermonem esse non de Amicis Principum et consiliariis universim , sed de eximiis illis Adiutoribus rerum , qualem plerumque unum tant sim , raro duos ρο- Ticulose enim pluribus id fastigium indulgetur Magni Principes sibi admovent intima amicitia, proxiinosque suae magnitudini esse iubent; sicut exemplis Agrippae, Seianique eonstati Aon patiun tur graviora negotia conscientiam plurium, neque gubernari se- Iiciter aliqua, nisi uti ius opera possunt: ergo deligendus aliquis, cui Princeps, qui non omnia solus sua scientia a tuque Potest complccti, summa negotia committere possit. Porro, hunc fidum facere sibi tum aliis rebus, tum multa honorificentia necesse est. Hine fastigium illud a Peincipis maiestate proximum'; in quod non tam voto Principis, quum necessitate, ut innuimus , mpQ nitur , quisquis reponitur. Quare multa passim suggeruntur Principibus arcana adversus maximarum rerum gubernatores, quos et lem coguntur, et plerumque non possunt nou timme. Sed quid'
plura illi ipsi arcana in promtu habent adversas; Principem:
Vnum autem idque certissimum arcanum ad rem. salutem est
Princ*is ψsitis peritia et prudentia, ne scilicet totus aliunde Pendeat, sed omnia ab ipso pendeant. Vide Comin. lib. III.
710쪽
7O2 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
D. Augustus M. Agrima, et maxime M eo, Statilio Tauro Leviter sorte traiiciendum: M. Agriρρα, maxime et ab Eo, Statilio. ACID. M ime ab eo Ferri intelligique potest: ego tamen I xvj mmi , ως mi λθάγατοι βάλλουσι, et puto suisse : M. Agriρρα , et Maximo Fabio. Notus vel e Tacito est Fabius Maximus, qui inter sidos Augusti amicos, et conscios arcanorum. Vide nostrum Com. lib. I An. At enim, inquiet aliquis , ille nobilis:
hie de novis hominibus sermo. ovidius quidem , fateor, nobilem eum secit: sed nescio an historica fide: nec putem fuisse e priscis illis Fabiis. Lipsius. Noluissem factum. Fabius enim vir consularis in amicis quidem Augusti, sed non inter praeci-Puos , multo minus, ut eum Agrippa et Tauro Statilio hic comparari possit, hoe est, vir nobilissimus cum hominibus novis. Nam quo iure nobilitatem eius in discrimen vocet Lipsius, negetque ab patriciis hunc ortum Fabiis , ipse viderit : quum et Naso huius Fabii originem ab Hercule, unde Fabii patricii
oriundi, deducat, praecipuamquo nobilitatem viri passim in Ponticis commendet , et Marciam , Caesaris cognatam , seminam itidem nobilissimam, uxorem illi suisse sciamus , Eodem Nasone Tacitoque testibus. Nobilitatem Fabii huius adstruit Augustus ipse apud Senecam de Clementia lib. I cap. 9. a iter vir summus in observationibus corrigebat, et Maecenale et Statilio Tauro, ratus parum latine dici , maxime ab eo; atqui ab eo est post
eum: tu nunc eris alter ab illo. Ignoscant manes quondam
mihi coniunctissimi hominis, si veritati adhaereo. Homines nos idicebantur, qui primi familiae suae praecipuos obtinebaut inrep. honores, atque ita praelucebant maioribus suis. Tales Agrippa Vipsanius, et Taurus Statilius, consulares et triumphales viri. At Maecenas, etsi nobilissima stirpe oriundus, ne Senator quia dem. Nam praesectura urbis , quam gessit, et ipsa inter novas dignitates. Citniam gentem fuisse opulentam lain olim az pra Potentem Aretii apud Etruscos innuit et Livius lib. X, cap. 3 et 4. HEIN s. Recte Helusius vindicat vulgatam lectionem : de usu hoc praepositionis a vide nos ad Ovid. Ep. V, i5a ; mal- Iem tamen hac legere et proxime ab eo, Statilio Tauro. Nam hae verba Rupe Commutata a scribis vidimus supr. ad cap. 36. BunM. V. Misc. Obs. V. IX, P. 177.
Enumerarentur Enumerentur codex vetustus. Forte, eν heremur; vel, quominus et multiplices consulatus triumρhosque, ct complura eniererentur sacerdotia. cmereTi Pro mereri οῦ sic