장음표시 사용
661쪽
'unquam par ero. Qia in & his exulcera-itis Ecclesiae tcmporibus, nec Ecclesiae tantum inam de sic solet pii uire Dcuu nescio, ita me Deus amet, nescio, quid agendum
sit, mihi praesertim. Sed aliquid est, quod
urget, de ducentem sequor. Illustrissimus Princeps noster, pro tenella illa aetate Deo gratias abunde vale P. Et mihi quidem gratis limum cit, quod laetitiae illius,quam nos ex foelieissima ipsius Nativitate merito percipimus, te quoque consortem praebeas. V ivat ille valeatque diu,serius tamen spero paternis succedet sceptris. Alia sunt quae properans cogor Omittere. Sed mortem Matthiae Martinii certe eo impensius doleo , quo magis indiget EC-clcita aequitate illa quae in eo viguit, &quae spero tamen non est penitus cum illo pii ita. Penitus dico. Vcreor tamen ne rarior multo sit quam quae deceret togam nostram. Historia illa unde profitebatur se eam hausisse, prolixe habet in se unde eam conferre possit, nisi Lectores habeat admodum iniquos. Iterum tibi eo nomine gratias ago. Nunc accinge promisistimim de non semel in ad historiam aliam;veteris nempe Ecclesiae, scribendam. Magno
Ppre supio sDeo si placuerit in antequam fata mihi apertcnt sepulchrum , Baronium videre sub tuis telis cadentem. Fec literas potes a me ullas expectaresne stimulo. Et cccc quum manum Chartulae huiceram appositurus, aliae Litetae tuae ad , perveniunt. Illustrissimus Legatus rediens,
non redux sime te. De te corio nec pauca
nec parva loquitur. Quin ta gratias egi quod nomine meo te sibi cognitum charumque habuit. Ad negotium quod attinet. Academiae vestrae ita collapsam esse disciplinam non site dolore audio. Sunt Uaec certe semina omnium malorum , tum in Ecclesia,tum in civili statu, quod loca educationi iuvenum, in Attibus simul & Religione, olim dicata, ira laxata sint in omne quod vel maxime dedecet juventii tum Christianam. Ad caedes. cro, easquc nequcnter leventum esse,
. Consilium quod petis libentissime darem , si quod optas 3 praesens essem. Res corte magna& gravis; tibi honorifica & u. tilis fui iura : sestelodaniens biis forsitan
non desiderata magis quam sesutaris. Rationes quas proponis, primo intuitu firmae videntur , & rotundae sine oi sensione quas novi ullae . Hoc unicum serio considerandum, quid Ordines vestri de consilio hoc
tuo senserint, & quibus fundamentis nixi. Nam si illis transitio haec tua parum Reipu blicae vestrae utilis censebitur,quis scit quid
inde dispendii, quid periculi tibi possit accedere Quod ex animo deprecor: Scio te cautum fore M prudentem: M spero Deum cui servis electionem tuambita velle duo. nere in melius, ut illud in te assumas quod
simul & licitum, & utile & lionorificum sit. Quod semper erit in votis i ct rerum
QUod labores meos nomini vestro in-
. scriptos vellem, hoccine tanti segregie viri ut obstrictum te mihi credas Sane hoc & si quid potuissem majus, vestris in
Rempublicam literariam meritis debebatur. Imo superbire magis videbantur ve siro Patrocinio Chartae nostrae, quam ii Principem aut Magnatem aliquem oste tarent. Illum siquidem ego mihi colendum duxerim,/illum ambaendum, qi ieiuvera nobilitas, virtus & eruditio supra vulgus hominum evehunt, non qui ob inanes titulos & honoi es merita superantes adorari se ab aliis velitit. Adeo satis mihi abundissuerat, qti coli a me virtutes tuas paterere : at quod aliquam mei rationem habere , quod amore me tuo dignari volucris, superabat hoc fere votorum ambitionem.
Tu vero neque hic grauin sistis 1 parum hoc putas squod tenaedi tamen meae nimium nisi Maliorum mihi amorem concilies. Illud autem quo artificio praestes, abunde expertus sum Literis a Cl. viro D de Dii acceptis, quibus assectum erga me singularem luculenter admodum restatur. Cusus viri favorem quanti aestimaverim non sum expliniendo. Ille est certὰ c ius amicitiae nullius aut praetulerim au aequaverim alterius, quam eius qui illam mihi comparavit.,Marus est equi in vQ-
662쪽
strum hoc in me beneficium quam ut rependi a me queat. Grate squod unum spossum agnoscere&praedicare nunquam desinam
Dum memor ipse mei , dum stiritin hos
Vestrum interim erga me amorem, e dem quae excitavit bonitas vestra , extin. gui iterum, uti spero, non patietur. Qtiae-
sitis praestantissimi D. de Dicu satistae uras spero Literas has nostras, quas uti illi tradendas cures, rogo. Pollicitus est D. Rousius, ubi literas ab amplissi D. Archiepiscopo Armachano quis quotidie expectat acceperit sitas se ad te daturum. Salutem tibi plurimam dicit D. Harrisonus qui perquam humaniter me ostri causa tractavit. Salutat itidem Chil ling orili ius. Amant sane te & colunt apud nos quamplurimi, eo&ipii nomine a me plurimum amandi ει colendi. Vale clari istuc vir )x quem
erga me conceperis actinum , . fovere pergas.
CVIII. EGO veris, s Clarissime Vossi, quoti
die multumque gratulor mihi istiis amorum nostrorum contemerationes. Sed de gratias nunc quoque ex animo rependo tibi, quod tam benignos in modos tamque candide interpretari ames exiguum illud animoque meo plane impar, quod maccestu ad nos tuo praestare potui, in mearum s ut tum reseranti occupationum tumultu. Illud credas obicitor , in omni Cantabrigiensium tuorum numero, tuos autem fecisti plurimos neminem te habere, qui libentius fideliusve tecum coeat sacrum hoc Redus amicitiae. Sed&Coii-jux mea quod nescire te nolo non inu quentem facit tui mentionem , ut hominis quantum ipsi ex adspectu gestum tecte augurari erat) probissimi suavilliinique, &saepius mihi praecatur aliquot assiduos δε- dases consimiles D. V ii. Ex illo quidem empore, quo nobiscum adfuisti, Acade-
miam revisere vix dum est datum, sed minde rae per hyemem hanc continuo
haesi. Nunc reditum illuc cum universa familia νυ, in meditor ante mensem ; filii imita tuum, in omni re sua, quantum. potero , curaturus. Non desint interea scio Literae optimi parentis ad eum, quibus in hoc Iubrico aetatis, ipsum ossicii sui subinde commonefacias. Sed absens utcunque, non tamen sum passus mistra esse quas in Literis ad me tuis salutes perscripsisti. Procancellarius noster, Collinus, Mardus, Beatus, Dunconius, Critonus feci ut intelligerent, quam memor ipsorum vivas; quod usque ut facias diuque, omnium est votum. De Episcopali vero dignitate quod inaudieras, merae erant fabulae. Abundd meo voto respondet, quo me lamdudum in loco Deus Opt. Max. de benignit limus Rex collocarunt. Ardua illa atquctin sublii hi posita conscendant bonis avibus,'qui meriti sunt. Vale, vir egregio eolendisti inequc de inter tuos perge nume.
ETsi nihil fere haberem, quod in praea sens ipse scriberem, aut te scire vello crederem , tamen Tabellarium tam ce tum nactus, non dimittere eum potui, sine literis, quanquam brevibus. Non irascor
quidem tibi i nam qui possim , adeo amico capiti, adeo a me amato 3 9 verum doleo vehemcnter , quod biennio plane toto tuarum mihi literarum alloquio carendum merit. Assirino enim, nullas sane accepisse, poli illas quas ante biennium dabas id. Maiis Cla IIC xxvHI. Ego tamen interim non de fili amicitiae nostrae. Quaeso quam uberrimis desectum supple e de fac
sciam, de Academia, de Repub. quicquid novi. Vidi nuper Catalogum Bibliothecae Rutgersianae, pietatis certe librorum quorumcunque Optimorum : Scribo ad communem amictim Dominum Heinsium, haeredena atque venditorem, ut existimo:
uti mihi hanc gratiam faciat, eximatquc
663쪽
auctioni quos subjunxi, ac mihi vendat No.sti id fieri interdum. Itaque si forte se dissici-lam praebeat, nava mihi hic operam tuam, de impelle tua Suada,ut gratificari velit.Pr
cum, quod etiam ipse judicabit, ab assine
meo, Ministro Ias senariensi, statim accupiet. Nam ad eum etiam hac de rescribo. Possem expectare tempus auctionis , sed quandoquidem hominem nunc certum habeam, per quem tuto deserantur, occasione utendum puto, quae non alias facile se exhibitura est. Qua de causa etiam te atque
etiam rogo, ne deesse hic mihi velis. Seripsi bis ad Elzevirium de quibusdam lucubrationibus meis,quarum editionem urget maximopere illustrissimus Molinus; sed re
sponsum nullum accipio; mone hominem,
ne Contemnat veterem amicum; Se, si commodum ipsi non sit, quicquam edere, sil-tem verbo id significet, neque ultra expe- tione torqueat. Tunc habebo quod is iideam Molino i communi Moecenati nostro : cui alias excusare me non possim. Nam is vclic menter flagitat. Cum haec scripsissem, tuae mihi exoptatissimae per Stephanium ast untur; quas prosecto, ut accepi,
exosculabar. In ipso initio, dolorem in D sit casus filii tui maximi, quem plus minus mense scribis oculis fuisse captum; sed Deo gratia, qui restituit; quanquam id ex literis tuis magis conjectura capio, quam intelligo: nam non diserte dicis. Quod Britannicum sibi iter tantopere placuerit, tum quod viros illic plurimos quoque offenderis , qui te solide amarent, tibi gratulor, mihique gaudeo.Libens quoque intellexi, de Crit'. nisi Pereatique in me tam benigno animo. Si sertasse aliquando i iteras ad utrumque dabis ossicia illis mea deser,mutuumque amorem nuntia. Gratulor autem imprimis de
Canonicatu illo , quo donavit Rcx Britanniae Serenissimus: sed nil scribis, quam
ob causam, qua Occasione dederit. Fac ut sciam ex proximis tuis, quas praesentium latori ut committas, in maritorem modum rogo. Nam cum certa mittendarum lit rarum occasio non se semper otarat, quotiescunque ea datur, amplectendam esse
censeo. Amicus quidam ad me scribit, Ii- im quendam Regi abs te dedicatum. ideoque istud tibi honorarium decrevisse. Sed tu nihil tale indicas. Merito hunc Regem docti omnibus praeconiis mactent, qui ab illo in hunc modum aestimantur. Sine dubio dolent oculi ammusque isti
nostro; qui invidcre dc ob- Do. Heinyis, trectare nunquam desinit, opinari apud suos.Maalat ille perpetuum tormentum suum: nos illi non invidemus. cripsit ad me tributum sibi nil tale exspectanti quod credat Judaeus appella munus Historici de stipendium S digeri ῆι μακαρπου τnempe Florenos bis mille, & quadringentos : quibus si stipendium addat Biblioth
carii, ω Secretarii, una cum emolumcntas,
essici Sexcentos alios. Tu vero scribis, datum illi munus Historici, cum stipendio
florenorum annuorum septimgentorum. .
Arsenii conatum praeclarissimum, de Sal masio in Maligeri veterem Iocum evocando , non possu in digne satis praedicare, utinam perficiat, cum ingenti Academiae patriae gloria.Neque dubiis,quin omnino obnitatur noster iste, qui prae se vix alium x-stimati sed illum Manes sui exagitant .
De Casauboni literis quod mones, est id sane perquam gratum & accipe quas ad
me scripsit : institutiones tuas Oratorias videre aveo : nam si quisquam est, qui tua aestinuit.is ego sum. Golium rediisse de duplicem Procilionem obtinere sane gaudeo , neque i illum habeo dubium, eum
olim non duntaxat patriae communis Ilostrae, sed totius adeo aevi, singularc bria mentum futurum esse. Saluia illum , nisi grave est, meis verbis; &dic, faulla ipsi omnia apprecari. Sed de Idcinsio, antequam finiam, illud quaerere volebam, O dinum Hollandiae, an Generalium , sit Historicus ; sic ut sciam. Vale, amicorum omnium optime maxime. Uxor quoquc tibi tuaque plurimam salutem adscribit; tum & filia item tuae. Saluto etiam V. R. Andream Rivetum ; cui potes meis verbis
assirmare, me in ipsius amore atque cultu, constantiam tueri. Nectariaeum praetcribo,
cujus Carmen de Sylvae. Ducis obsidione recte accepi.Profecto ille vir parcin se summis in hoc scribendi genere viris praestat, si
sta las xxx. Iohannes Meuicus.
664쪽
Q laeso, indica locum ex Fpistolis Sc tueri, in quo acerbὰ quiddam, de nequirer, ut mones, de me dictum : oportet in- .ciam i nam Epistolas hic habeo. Laurcii bergio salutcm dicam , cum redieris: nunc enim abest,Hamiain prosectus. Opus tuum de Hist. Lat. summa cum voluptate legi ; eit praeclarum, id est , Tuum s quo ut optime de defunctis o meritus ta viventium sane studia plurimum tibi obstrinxisti. Placent quoque s upra modum quae pro Socero , Viro summo, admodum luculente dixisti. Est proino, in tanto Historico, allas Error; tum nia lignum nimis iudicium ; idque m gratiam potissimum, ut vere dicis, vipi illius, magni quidem, sed non
candidi ulienarum virtutum istimatoris: maxime in illis, quibus, animus creelior crat, Δ a turpi adulatione alienior: quod&ipi e sum expcrturi sequitur in Epist M s Catalogus Librorum quos
ex Rut . . etsi an is poscit v. Ci ted ut longiorem, nee Lectori ullom Ado utilem omisimus.
De Noomsio tuo quaerere me ex t memini, vivaci, S quid ageret i cyrae se fac me certiorem. Αι Dominum Hein sum, ut si alueram , scribere in oraesens haud licet, urgente admodum Mercatore, oc vix me permittente, ut has finiam: itaque falutem illi meis verbis plurimam dicit in Te vero imprimis rogo, ut nC-gotium hoc librarium des essectum. -Αc si ille quod non spero, se dissicilem tibi
praebeat, operam dabo, uti habeas unde unde, ac quocunque item pretio, saltem quatitor istos, Pappum, Apollonium, Ori. basium de Diodorum Euchiontem. Facile autem vobis est recuperare, inter tot Au ctiones, quae passim ha latur. Qita de caulam Morem te in modum rogo, ut huic meo deiideriossatisfacias. Amicillime, vix finem impono, ita pland , dum ad te scribo , sermonem tecum serere videor. Finiendum tamen semel. Utinam autem coram colloqui daretur, quod, ut maxime ego opto, de desiderio maximo cum desi-d ero , tamen tempora non permirtunt, obsidente adhuc vias, ac potissimum circa Em ain, milite Caesariano. Iterum vale,
Amicorum omnium prime. Sed vero de libris istis comparatulis, iterum tibi aurum
vello. Oro te, obsecro x obtestor, per humanitatis tuae, dc communis Amicitiae nostrae Genium, uti desiderio meo satisfacias. In penultima Epistolarum Casau. boni', si illa de viro plane eximio, ceto tuo, minus placent, dele aut muta, prout vissim fuerit tibi. Hisct Helusius quandam epistolam, scriptam circa exitum anni Clo I c vir I. quam tunc ipse mihi praelegit. In hac elogio sane amplissima. μα-ντης Casaubonus me ornabat e de ut memini, pradaeabat meam cum ipse coαμ versation ira, dum Lutetiae commorarer spraedicabat, praeter doctrinam, etiam probitatem, gravitatem, fidem, intcgritatem, de alia. Nescio an is eoicandore illam Epistolam sit edendam exhibiturus, quo tunc inecum communicabat r quod tomta se oblitus erit. Nosti ipse ingenium ii minis. Sed videbimus, de eventus nos do. cebit. R vrsum vale, de ignosce confundenti scriptionem. Habes Epistolani proli. xain, de quae tibi astinum meum repraesentet. Vide Epistolae hujus talum i Nondum licet finem ficere , scripseram de
Elaevirio, de quarundam luctibrationum mearum editione a m nunc literas accipio,
quibus praeli occupationem obtendit i id est, per ambages negat, uti ego vitim interpretor. Mihi cortum, nunquam illi aut istiust nodi hominum generi supplicare. Equid a contentus esse parta hactenus f ma possum i dc deinceps mihi, ac Musis,
lucubrabo: ut canchat Antigenidas. Mitato autem ad te Denarium Pythagoricum . indelibati in te assectus qualecutique monumentum apud exteros posterosque ι Panathenaea, cum Scrutero dividebas i hoc opusculum, tuum ex asse esse volo. Facile puto id excudet Commelinus, qui Athenas quoquc meas pridem excudit: vel Lemaeiarius quoque tuus, qui excudit tua omnia. Quod si utetque aspernariar, polcris ad me remittere, ut cum caeteris suo carceri ma citatur. Valet quartum.
665쪽
TIbine doleat, Clariis me sessi, non
convenisse me quin tantum potius virum pudeat tam sellicitὰ quaesivis te aut etiam desiderasse hiis iis ordinis hominem , usqne adeo intra se recedentem , atque pone se latcntem , ut neque mirum sit, si tam bona ham fortuna eum non inveneris, quem non celeberrima prius adierat fama, venisse in Angliam cierar. Joh. Vossitim, quam excessistet. Quod si per temptis rescivissem. iam tum me iure pernicem dixi Libs Ladan aut alatum Persea, quod jam di,
cis et nec iiiJuria, rapidam enim illam inuanscursit festinationem meam neque si . ne morum Censura memorandam praeproperamiatu , M ipse multoties exinde damnavi quotiesque recordor, poetiitet, pudet ite Amstelodamum vestro Ltagdii- no; Judaicae Synagogae ceremonias , quas in inti tum sabbato visere gestiebam i vestris sacris neccssarium denique mihi die indicto reditum benignissimo tuo invitamento praetulisse. iod sane erratum, aut potius pecCatum, parte redemissem, modo vel minima tui in Angliam adventus aura aures meas adflasset , deluissem inquam in civilem illam praecipitantiam, omnibusque illico relictis rebo, advolassem, pennatiori quam ante remigio praetervexitGm : non, quod aiuntdelicatuit istinianum osculaturus: verit in ad pellas proevolutus scientiae illud oraculunt; mi ei liis miraculii in veneraturus, veniam dcprecaturus, tibi gratulaturus. Sed ecce prolixam tuam propeque divinam humanir tem l quae inhumanitati meae ultra litatum procedit, quae ostensim, quam eluctari me oportuerat , oisicio ex pie, ncque fastidit hominem errore quidem magis quam scelere peregrinum diater cultores admittere, imo advocare. Ali bene si carinae illi, quam dicis scaevae, quae te avocavit interturbavitque mei visendi coli strum. Hinc enim sita vimi uiae tua:. atque literatis limae
Literae, quas ego non auro colura, amicitiae arrha qua quia me praesti iratii in venis; ecce manus do , m ncipio iisque tuus, uti.
nim tu fructu. 'ri delem certe spondeo,
acuicunque in tanta cultormn tuoriam familia me agnosco haudquaquam praecari
ris dignum, qui palum in parietem figam, sicubi tamen siquando si qua dabitur, ad
omnia inficia habes paratissimum. Sed quid agam interea 3 io non valet marius ibit mens tendet votum ; quod hcne ominatum faxit ratum Deus,tibique det secundam paremque Angliam nostram videndi occasionem. Interim , Salve Clarissilii e Vossi, α perge quod facis, arx are, tui feane contra latinitatis atque amicitiae creti nas soliscissans dixissem , colentistinatim: sed quoniam ita fieri imbes, teque in ta fuit iliaritatis potin tria Civem ae .lum vis.
Tho. Farnabili Duo Nobilissinia Acadenuae vcstrae lumina Claris. V. V. D. dein sium de P. Scri
verium veneror, quibus a nius mi imo ciuia
ossicio, aut amoris religione dici salutem percupio.
modum hi cras ante triduum, alit quatriduum,quas non dubito quina Cccpe ris, quando eas homini certo ferendas de
delim. Iterum nunc ad te no bo: sed bre- vult me. Qui has tradit, cum Hollandiam cogitaret, videre Leida in nostram voluit
te in ea ante omncs. Ncc hoc tantum; ted de unice amicitiam tuam expetit:qua exuperieris eum minimedia dignum csse Est autem iuris Candidatus Ethicciquc aliquamdiu Prolatarem extra ordinem in hac Academia egit: nec remotus est a munere, sed removit a se ipse, sitidio peregrinandi, & iliabique viros claros cognoscendi. Scis talem animum non possc cadere, nisi in eum qui virtutem de dominam, pariter amet. Facit ipse : & utramqtie hactenus praeclare satis est sectatus. Deprehendes si liccbit experiri. Non commendo eruditioncm Mus , sovirtutem, probitat , integritatem. Uno verbo: est cum quo in tenebris micare posius. Summa voti est, s ad mensem unum,auties qui, nam .diutiust c amorati non
666쪽
constituit in domo tua, & mensa uti conc datur. Id si impetrat, Sublimi feriet sidera vertice. Oro te, Vir amicissime, si id rationes tuae ullo modo patiuntur, fac hanc gratiam &mihi benencium imputa. Nec ingratum aut indignum ille se est praebiturus: de me
irem in maiorem modum obstringes. Si quem unquam talem mihi commendabis, vicissim ostendam, quanti tuam commendationem faciam. Vale , amice incomparabilis, cum Uxore , Liberisque in annos Nestoris. Uxor mea te, tuamque ex animo salvere jubet.
raptim, Sora Da- Tum exinteriore onnorum ad diem XV. mi afctu, viri. cla Iae xxx.
Conjunctissi Assinis, BInas jam ad te dederam literas, cum
tuae mihi sunt redditae. Priores meas cum Libris, jam olim ad vos perlatas spero: Alteras, una cum Docti renni Epistola, te pariter cum hoc praesenti scripto, accepturum arbitror ; quandoquidem hodie ad me retulit nuntium is, qui Illusti Comiti Mareschalio a secretis est ; cras demum aut perendie ingressurum iter, simulum istum Legati, Regis Britanniarum, cui secundas meas commiseram literas. Dolui quidem quod nondum ad te perlatum suisisset alterum illud fidei meae testimonium: gavisus tamen sum, quod denub scribendi, tutiusque ut puto, transmittendi occasio aia fulgeret ι praesertim cum triduo abhinc, D. Casauboni literas ad te recepissem , S de iis recte curandis, non parum essem sollicitus. Tuis ad me literis, alias ad filium Iohannem inclusas, ipsus secundo post die Cantabrigiam ad eum detuli 3 non quod occatio mittendi eas deesset ; sed ut promissi fidem exolverem , sedulo fidelium amicorum opera uti non destiti, de quae devita, moribusque Johannis nostri constare poterant, scii tutari. Ibi omnes uno
ore, omnia bona praedirare ἰ &singula
rem ejus modestiam, ac strenuam in st diis operam extollere non desinunt. Aofidem mihi fecerunt, non vana haec esse, neque auribus meis tantum data ; cum etiam, dum in itinere, eo atque redeo, ex ignotis, ignotus ab his non abhorrentia i tellexerim. Ulut vero nunc meliorum spes ficta sit, nunquam tamen porro in rationes vitae eriis, quotiescunque occaso
erit, inquirere desinam. Octiduum hodio est, quod Comes Pembrohiae, subita mo te extinctus est et M triduo post Mater C mitis Atundellii functa talo est. Undo duplex, nobilem hanc familiam luetias i vasit. Initia quaedam pestis hic grassaturae, quotidie videntur deprehendis faxit Deus, ne malum ingravescat. Da veniam, praeproperae festinationi: jam avocor i & vix otii satis relinquitur ad obsignandas literas.
Saluta omnes. ω omnit cyo. II. Aprilis St. vet. F. F. F. Iunius.
G. Viro G. J.Vosso, Mini conjunct.
LIteras hasce Doctoris Urenn, prima
quaque occasione ad te mitto , ne per me stetisse dicatur , quominus jucundis. simae consuetudinis mutua officia scribendo excitetis. Videtur is melioria de I hanne nostrosperare, ut & Michael iste . qui Comiti nostro a sacris est i fuit hie jam nuper Cantabrigiae , dc reversus animum meum optima spe implevit. Aliud longe sentiunt alii: sed mihi hactenus e currere eb, non fuit intcgrum; quand quidem post meum e Belgio adventum , praeter crebra in vicinos nobis tractus itinera, longo quoque ac permolcsto itinere, Comitem una cum liberis , in Salopiensem agrum proficiscentem, prosecutus est. Dumqtie revertimur, diem unum in Oxo niensi urbe, ad deponendam lassitudinem, ex itinere hyberno contractam , substit mus. Ibi singularem Bibliothecarii humanitatem expertus i non sine uberrimis ad
667쪽
te literis abiissem, si Rever. Armachensis Episcopiis, consilii sui rationem , de Mariano Scoto , per literas aperuisset: sperat tamen Dominus Rous fore, ut brevi te de Primatis Hyberniae, super ea re animo certiorem faciat. Ostendit mihi etiamnum hodie Doctoris Usherii literas , nobilis lumus Eques Henricus Boucheritis,in quibus Rev. Antistes dolet, sibi nihil prorsus de tuo in Britanniam adventu constitisse. Addit se Rev. Episcopum Londinensem, per literas Consuluisse, an non spes aliqua relicta sit, pertrahendi te in hasce partes ι 1: alia multa huc spectantia, quae referre singula supersedeo. D.Seldenus, D. Mucherius, P triciusJunius, D.Bos Mellus,& quotquot hic sunt literati, unice tibi commendari optant. Pettaeus noster scire avet, an unquam
videris Theodoretum, de V itis Sanctoriim, quem Ms. e Graecia advexit, lac sciamus, an te judice praelo dignus. Alia sunt de quibus agerem, si per praecipitem, qua urgeor, festinationem liceret. Nunc tantum addo, nihil mihi gratius obtingere posse, quam ut te, tuosque omncs, pro era uti valetudine intelligam. vale. in omni osscis,
RP.RIunius. Literas ad te, una cum Libris,ad cnna tos, & filios jamdudam inis: spero recte perlatos.
LIteras tuas tam quas postrid e Kalend. Majas, per Iercatorem Stagios iensem, quain quas vi. Id. Junii per Davidem Gualielmum ad me dedisti, recte accepi. In illis,
pariter atque in istis, video aiscetum, de exosculor: quem ut sempiternum in me esse velis, id te rogo, etsi nullo modo dubito. In prioribus, magnas nimis gratias agis, pro re sane non tam magna: sed est amor, qui exaggerat, dc ex musca tibi elephantem facit a tamen abeam a vero, si id mihi majorem in modum gratum negem : item illud , quod spem facis, brevi hunc Libellum
nostium editum iri. Ubi id autem factum fierit,mitte mihi exemplaria compacta de-' cem, dc incompam alia totidem: pretium compactionis,& ab affine, Ecclesasic aD senariensi, rcpetes. Mittes vero Amstclodamum, ad)oannem Iansonium: qui recte ad me curabit. Exem plar quoq; Haga in unum mittas censeo, ad Dominum Multum,communem amicum. Dabis quoque Riveto,
Cunaeo, Heinsio, Vorstio, Barlaeo, Sc Scri- verita In Italiam duo mittes, illustiis imo Molino, de Francisco Maria; in Angliam quatuor, Spei manno, Junio, Critonio, Pct-taeo; in Galliam, Grotio , de Salmasio, facies tuo arbitratu atque nomine : nam i
illo certe viro, ut libenter diffusissimam i istionem , ac doctrinam singularem, aestimo pariter . praedicoque, sic modestiam, dc candorem , metito desiderare mihi vita
deor : ubique sedulo cavet, ne me nominet , etiam ubi dcberet ; laxet vero quamlibet stippresso nomine, ubicumque se occasionem nactum esse putet. Ego tamen , uti fert ingenium meum, ejus mentionem
honestam pridem seci, libro de Ludis Graecorum , pag 3 s. Et tuam fidem an non iure de judicium requiro; cum tam multa ubique inculcet, collo etiam obtorto adducta, loco admodum alieno Adde quod ineptum satis, cum Solinum nobis edat, de in illum commentari proposuerit, opus totum quod cum Plinio cum auctorem contulisset, Exercitationes Plinianas dicere. Quis doctorum ad hoc tempus in hunc modum commentationum instituit ' Modestiam vero itidem me . desiderare jure existimo; nam si qui seorsim sentiant, hos nugari, nugas agere, ridiculὰ agere, ineptὀagere iudex iste sine suffragio pronuntiat ssententiae suae, saepe etiam minus rectae, nimis pertinax desensor. Ego nunc Historiam trium Daniae Regum edo Hainue, impellentibus vitis aliquot Primatibus; qui
ut me ac mea, amant aestimantque , sic
vulgari specimen istud operae meae plane cupiunt. Ubi Typographiis absolverit , mittam exemplar. Probasse se tibi Ermstium nostrum, est quod gaudeam ; gratiasque magnas ago, quod posueris tantum pretii commendationi meae: ego paria sum facturias , sicut amicitia nostra diu' num puto, si quem unquam huc euntem commendabis. Mira retulit, qui has aifuit, Iacobus Marci, agere nunc Amst
668쪽
Iodami Utent gat quin , Crevinchovium, α Episcopium t ac praetcrea, urbis ejus magistratum Scitolain quaedam illustrem erigere, ac Bartaeum illuc ad prosellionem amplissimo Itipendio advocisse, nullum de his verbuin i, s ac me, proximὰ certiorem. Doleo dissidia Patriae, concordiam tandem constitutam septem. Vale, amiculinium caput. Uxor mea te, tuamque salutat plurimum, Liberi, 'icisi sim tuos tiFiliam imprimis sita. vors tiIIiterae gratissiniae fuerunt,t atque rescripsisti:m ipsi , nisi Jacobus Marci noster festinatione sua voluntat cm impediis let. Fiet proxime i interim salvere multum ex animo iubeo. Salveant quoque viri alii amicissimi& claristi mi, Rivetus, Cunaeus, Heinsus, Bariaeus, & Scri verius; qui de ipse hactenus in .Voritianum modum silet. Eius quoque si potes vel crnum excita. Facit rem indignam amicitia nostra. Icerum vale.
Sora, ad diem xxi. Iunii, ela lae xxx.
Literae tuae tres numero tvir Clariss)manus meas utrasque imple re , a quo te vel coram, vel per literas salutavi. Et pudet, &doleo. Amor tamen tuus, quo me frui gestio, facile huic tarditati veniam dabit, praesertim quum res meae tibi innotuerint. Literae enim tuae novissimae datae sunt i . Feb. t 6 o. quo tempore Vominus firma valetudine responsum nec
illis, nec prioribus potui aptare. Nam post discessum tuum, Fesbo Nativitatis Domini nostri instante , etsi relapsus in
febrem non contigit, nescio quomodo ta men turbata natura me iterum periclitantem vidit. Et quid per liaec potuit cum Hilario loquor ) liinosi corporis gravis
Festo Paschatis sequente quod ut nosti incidebat hoc anno in as. Mart ij in confirmatior accedentem, de ascendentem solem aspexi, Mnae paulatim negotiis Aulae de Ecclesiae immisciti. Fretus tamen multo magis Deo de tempore Anni, quam propriis viribus. Exinde Festo finito, Deo sic
disponente, negotia undiq; me obruebant. Certὰ primo non sne merii mei δί meorum, scit postea sub mole illa, qua vix major mihi unquam incubuit, crevere vires, oc misericordiam ampliante Deophistinam adeptus sum valetudinem. Semper tamen
excipio Tendonem fractum. Hodie primum exui paululum negotia. Et hocJustitio dum fruor te imprimis caluia tare cura fluit. Salvus itaque iis milii charissime, S a laevo rccipias quicquid adhibe amplius te de studia de familiam tuam beate possit.
Ad literas quod attinet. primae disce sum
tuum tantum repetunt, &quam Carus si
isti confratribus tuis Cantuariensibus. Gratias ego egi nonnullis eorum quos vidisse 'contigit, de nomine tuo. Sic illic omnia ccria, dcypero tibi grata sunt. Filius tuus
Joliannes dii in redit Londinum non multos post dies me invissebat. Claudicabat, sed paululum, &tum quoque magna spes claudicationem illam non fore diuturnam. . Ab illo temporc eum non vidi, studiis sire-ro intentum. At ubi loci nunc sit non dubito quin ipse te certiorem fecerit ,& quani graviter Cantabrigia peste laborat. Mor hiis ille a vobis, militibus quibusdam redeuntibus, transmissus. Literae tuae quae his succedebant selleel nunciae fuerunt salvi de sospitis reditu tui in Patriam. Gaudio id certe magno mihi cessit, utpote cui sanitas tua, S vita in Iougum protracta in usum Ecclesiae, in primis votis st. pacile credo fuisse non pauco, qui tibi reditum gratularentur, quam dispari animo ipsi viderint. Sat scio quales inter vos amicos habeant qui Potestatis RG siae, & veteris Ecclesiae cultores qiloquomodo existunt. Si cordatioribus exemisti scrupulum, illud per ne i qui Tribunum olent ad populum refero ; curet scilicet qui vult. Monon nominant Literae illae, sed satis interligo Se multum rideo insaniam. Promittis hic Institiit soties Oratoriati Aeas jam . cc ei per manus doctissimi tui Junii. Ille ante mihi Iaatiis', charior nunc nomine tuo. Pollicitiis est ille se una curii gratiis ob libros illos 'doctis limos & tuos me excusatus ii habiturum apud te quod L , tum
669쪽
tum Iiteras non dedissem. Nunc o iterum Baronium inculco. Nosti quid velim: Et est quod vel maxime usui si Eccleuae. Induciae vestrae cum Hispano precor aut non sint, aut sint cum bon & vestro MEcclesiae. Nec imprudenter cavent meo iudicio, qui exinde domestica dissidia tna. ois timenti praecipud prout Religio hodie ud vos De Scoppio vestro, dc reli-miis relarmatae Religionis Propudiis, quid dicam nescio, gaudeo tamen Amstelo. damenses , ubi Libertatis nescio quod Asylum , in maledicum tam severos ex-
''Novissimae Literae tuae nil aliud seia spirant quam honorem Higgii nostri. Certe multum tibi debet Oxoniensis Acad ianomine ejus, nec minimum ego, qui Higeium illum virum moderatum aeque ac doctum semper quibus potui modis promove. bam. Non opus est ut scribam, ille scio
narrabit quanto amore, maximo illo certe, si prudenti, si fausto bene est, me Ox nienses, nunc alio nomine mei , prosecuti sunt, de me Cancellarium , indignum simul δc nolentem elesteriint. Inter cligentes Hinius. Eum line literis remittere ad vos me graviter pupugit, sed tum vix respirare datum. Gratias tamen ago ,
de tibi & filio Francisco ob honoratum Uiggium. od reliquum est scias velim, etsii tem- pedes quae saeculo hoc exagitant Ecclesiam sedando non sim , nolle tamen me Deo faventel aut Causae aut Cificio de esse. Interim cuivis fere obvium est quam periculose jactantur Respublicae , fluctu ante Ecclesia. Ad filium tuum Johannem quod spectat, quum proxime videro brevi id spero futurum, Deus sim milierico dia sanarit Cantabrigiam) effectum dabo quod postulas. Tu modo ut mei quotidianis in precibus memor sis obnixe rogo, ut in nomine Christi ne dum moliuntiata inimici, solus sim. Vivas interim opto, valeasque ego ut sim Vistatum isarum rutior, sicut
Potuissem tibi innotescere v. Cl como
mendatione summorum amicorum tuorum Hugonis Grotii de Sam. Naerani quorumque uterque benevolentia me sua dignum hactenus existimavit. Sed ego, quotiescunque singularis tuae eruditionis mentio apud me facta est, infignem simul humanitatem tuam laudare semper audivi illos qui apud vos vixerunt, dc tecum ver sati sunt. Itaque de me eorum numero ut ascribas , quos amore tuo dignaris, perto illud rarissimum nominis tui decus precor,
quod optimis tibi in literas meritis acquisivisti. Qui sim quan oque doctrinae studia ardore sectari soleam, ornatissimus noster Belli moniliis indicare tibi poterit, qui eaiadem nobiscum aedes aliquandiu habitavit. Sed de ipse te videbo, si votis meis Deus immortalis annuet, oc a Sextili statim me se reditum ad meos moliti per Bataviam potero. Interea ne hoc auspicium nostrae notitiae sine onere ad te transtat, maximoperet tu meos conatus provehe , si Stephani Taurini de Stauromachia librum, ante annos forte L.editum,quemque Cluverius v ster de alii saepenumero adducunt, alicunde mihi erues, de vel ipsum, vel cerpta quae ad rem meam faciunt, in aedes Grotianas transmittes. Quum enim Daciam antiquam aliquot annorum diligentiaado nem, plurima in hoc auctore extare audio,
quae juvare me admodum possint . Et ego frustra tot Bibliothecas hucusque vel ob hanc solam causam perreptavi. Nunc ad te haec cura redit, quem nihil eorum latere quae ad literas faciunt publice novimus. Tu videris, an hoc ossicii genere obstrictiorem me tibi reddcre velis , qui virtutes tuas maximamque doctrinam illo quo de. bui cultu nunquam non suspexi. Vale.
obseriantis Gu, Martinus Opitius.
670쪽
CXVII. GUllus praeterit dies, in quo non saepius Di prudentillimi mihique utilissimi tui
seritionis recordor, Se infelicitatem meam,
quod tam egregii S divini amici, imo OP timi patris, quem Deus scit; super omnes
mortales amo , magnifacio dc admiror ,
eolloquiis dctransiliis sim orbatus. Tu enim optime D. V i non ignoras, quamin stra intersit ita ere, quorum consilia tuto sequi possumus. Pauci certe sunt quos aequus amavit Iupiter. Alii enim, ut Cicero prudentissinitis mihi nareavit Magister,insipientum de indoctorum Parentum de Praeceptorum praeceptis sunt imbuti tAlii multitudinis stulto ferunrur iudicio, qtiaeque magistro ii Io erroris bona videniatur,'ea imitari student. Pauci tamen, sive singulari gratia Dei, vel etiam eruditorum Parentum de Praeceptorum disciplina roctam tenent sapientiae viam. Tertii hujus ordinis amicum olim fiat nactus Christo phorum Heldmanum virum rarum : quem tamen statim , quum cum plusquam εα milliaria essem sequutus: mortis amisi inaturia. Eo mortuo, me utraque, quod dicitur , sede carere , mihimet ipsi videbar. Maximam enim spem in docti S pii illius viti prudentia collocaveram. Videbam namque hunc virum non talum doctrina,
elegantiaque excellure, verum etiam animi bonitate, pietate ac prudentia reliquos silia
perare. 4 are etiam mihi persuadebam,
manc virum inter moriales Jam non habete parem r id quod meum dolorem medius fidius non minuebat. At enimvero vos sius errorem meum mihi ostendit. Te enim , optime Pater , fatis admirari non possim. Fateor absit omnis adulatio, Deus autem de scientia testes mihi adsinu in Heidmano esse malorem. Neque tamen
quidqtiam egregio illi olim Viro praeceptorique charis limo derogatum. volo. Nam Architectus omnium gradus dedit, secundum quos unus altero ut sit major ipse v aluit. Ita D scpt. Max. illud quod ab. mitisse videbatur, large rependit: cui gratias ago maximas, quod me ejusmodi an mo beaverit, qui bonos viros dignoscire
potest, cumque Veneror, ut bonorum nu
merum augere velit. De itinere meo, u
aliquid scribam: scito quod primo die Iulii
Bituriges venerim, ubi una cum nobilissimeo Petro Guldensterne, qui te salvere jubet, ad festum usque Michaelis comm rabor. Heic ostendi doctissimum&humanissimum Petrum Edmundum Merillium, quo utor familiariter. Hinc quando discodimus, profecturi sumus, divina faventegratia, Andegavum. Peto abs te, optimuD. Volli, ut has ad Patrem meum Literas, quando occasio sese offeret, Helm stadium mittis i & si fessan ad amnem meum sGeorgium Calixtum scriberes, mei istis in
literis mentionem faceres ; cujus rei causam aliquando tibi, bono cum Deo, Coram indicabo. Vale,una cum tuis omnibus. n-jugem tuam suavissimam meo nomine s
luta, eique, sicut ego tibi, pro singularibus in me beneficiis collatis gratias age. Liberis quoque tuis iucundissimis Fratribus ac
Sororibus meis multam adscribo salutem. Vale iterum etiam atque etiam.
A Veritate non abhorret, Clarissima
in rem literariam meritis Vir, quod
quidam dixis,Dν - . Nam de benemerens de opifex amabili quadam constanda eas superares lent molestias, quae in rei absolutione capiendae sunt. Quare non dubito, quin tumi, tum magnifici Domini Rectoris, criterorumque Dominotum Professorum,n per mihi conciliata Mnevolentia etiam a nunc spiret de vigeat. Si enim aequabilitas ista etiam in inseriores cadit animas, sane quam absurdum foret, vel minimam de vobis, summa eruditione de virtute viris, animi mutabiliritem fit spicari. At vero ut
haec sunt verissima, ita aliud quoque mihi
ait diendum, videlicet .m .ὶα που tu τῆς ἐν εγι- δαιλύωmν. Et certὰ quaedam necessaria est, qua velut seb olirci semisopitus into v ria vitae negotia favor resciatur. Quamo